بیماری ALS

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
بیماری ALS(آمیوتروفیک لاترال اسکلروز):
نوعی بیماری سیستم عصبی است که سبب مرگ عصب های حرکتی و در نتیجه از دست رفتن تدریجی عملکرد عضلات میشود.
این بیماری بخشی از مغز،نخاع و سیستم عصبی فرد را مورد حمله قرار میدهد و به تدریج اعصاب حرکتی بدن را از بین میبرد و با تضعیف ماهیچه ها به تدریج فرد به فلج عمومی مبتلا میشود.
معمولا مبتلایان به این بیماری مدت زیادی زنده نمیمانند چرا که این افراد دچار ناتوانی های حرکتی شده و 3 تا 5 سال پس از ابتلا به این بیماری جان خود را از دست میدهند.
در این بیماری دستگاه عصبی مرکزی و عضلات بویژه عضلات دست، پا، ساعد،سر و گردن به شدت صدمه میبیند. پرش و ضعف عضلات از شایع ترین علائم ابتلا به این بیماری است که معمولا از دست ها شروع شده و به بازوها و پاها گسترش می یابند.پس از گسترش بیماری در بخش های مختلف بدن عضلاتی که در تنفس و بلع نقش دارند نیز صدمه دیده و دچار ضعف می شوند. همچنین کاهش وزن بدن، عدم توانایی در صحبت کردن و حملات ناگهانی خنده و گریه نیز از دیگر عوارض و نشانه های این بیماری است. معمولا این گروه بیماران در توانایی های ذهنی خود دچار مشکل نمی شوند.

عوامل ابتلا به بیماری
ALS:
محققان برای بررسی منشا این بیماری تئوری های مختلفی مانند عوامل عفونی، اختلال در سیستم ایمنی بدن، علل وراثتی، مواد سمی، عدم تعادل مواد شیمیایی در بدن و همچنین سوءتغذیه را مورد مطالعه قرار دادند.اگرچه محققان تاکنون به عامل ایجادکننده این بیماری در بیماران مختلف پی نبرده اند اما در سال 1993 با شناسایی عامل ژنتیکی موثر در انتقال بیماری ALS توسط گروهی از متخصصان علوم ژنتیک و روانپزشکان بالینی یک قدم به شناسایی عامل ایجاد این بیماری بر اساس عوامل وراثتی نزدیک تر شدند. این عامل ژنتیکی در به رمز درآوردن آنزیمی که از سلول ها در برابر آسیب های ایجاد شده توسط رادیکال های آزاد محافظت میکند،نقش دارد.
این عارضه معمولا در افراد بین 40تا60 سال مشاهده می شود.محققان از سیگار و سرب به عنوان دو عامل محیطی موثر در بروزALS یاد میکنند.محققان معتقدند سیگار کشیدن احتمال ابتلا به بیماری را دو برابر می کند.

درمان بیماری:

برای ALS درمان قطعی وجود ندارد و بسته به شدت و ضعف بیماری، بیمار به طور پیشرونده قابلیت هایش را از دست می دهد و دچار اختلال حسی و حرکتی و تنفسی می شود و در نهایت فوت میکند. البته قطعا راه هایی مثل استفاده از فیزیوتراپی بسیار کمک کننده است و یک سری از داروها سرعت بیماری را کند میکند و برای اختلال تنفس در مراحل پیشرفته بیماری نیز می توان از محرک هایی که عضلات تنفسی و بین دنده ای را در حین دم و بازدم تحریک می کنند،کمک گرفت. مشکل اصلی این بیماران ناتوانی در انجام حرکات است در حالی که تمام قوای فکری و هوشی آن ها درست است و قشر مغز فعالیت های خود را انجام میدهد اما در مراحل پیشرفته بیماری ممکن است عضلات حلق و حنجره درگیر شود و فرد را دچار مشکلات عدیده کند.
 
Similar threads

Similar threads

بالا