بیماری های گیاهان زراعی

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
بیماری لکه قهوه ای Brown spot

بیماری لکه قهوه ای Brown spot

بیماری لکه قهوه ای Brown spot

عامل این بیما ری ، قارچی است که شکل کامل آن بنام .
خسارت بیماری : این بیماری سه نوع خسارت وارد می آورد .یکی اینکه بذ ور آلوده سیا ه رنگ و کپک زده بوده و به خوبی جوانه نمی زنند .نوع دیگر خسارت مر بوط به آلو دگی گیا هچه ها در خزانه می با شد که در صو رت شدت بیما ری ،سطح برگی گیا هچه ها کاهش یا فته و سبب ضعف آنها می گر دد که در نتیجه منجر به خسا رت عمد ه می شود .نو ع دیگر خسارت چروک خو ردگی ولاغر ماندن دانه ها می باشد که مر بو ط به ضعف بوته هادر اثر آلودگی برگها وگلو م ها بوده که در نتیجه بذور ارزش چند انی نداشته ودر مو قع کو بید ن خرد می شوند .
علا ئم بیما ری :نشا نه های بیماری روی کلو پتیل ، برگها ، غلاف برگ ، گلوم ها ودانه ظاهر می شود .روی بر گها ی اولیه ، نقا ط قهوه ای ،کو چک وگرد ابتدا سر سو زنی تشکیل شده که بعدا وسعت یا فته وبه شکل لکه ها ی بیضی شکل یا گرد در می آیند .
روی گلوم ها لکه های سیاه رنگ ظاه شده که ممکن است ، تما می سطح آن را فرا گرفته
و پوشش مخملی قهوه ایی تا سیاه رنگی که بار قارچ ( کنیدیوفورها وکنیدیها ی قارچ) می باشد ،سطح آن را بپوشاند .در مورد اخیر دانه ها چروکیده وتغییررنگ می دهند وگاهی بذور
آلوده سالم به نظر می رسد .
مبارزه :
1- کاشت ارقام مقاوم به بیماری ،عمده ترین راه کنترل این بیماری می باشد .
2-معدوم کردن بقایای بوته های برنج آلو ده وهمچنین از بین بردن علفهای هرزی که ممکن است میزبان واسطه باشند در کا هش منابع آلودگی مو ثر است .
3-جلوگیری از جریان آب از مزارع آلوده به مزارع سالم کمک زیادی در کاهش خسارت بیماری خوا هد کرد .
4-بذور سالم برای کاشت استفاده گرددو ضد عفونی بذور آلوده به وسیله مواد شیمیایی مانند کلروردومرکور، نیترات دارژان،سولفات دوکوئیور،هیپوکلر یت کلسیم ،فرمل و فنول تا حدودی در کاهش بیماری مو ثر است.قارچکش مانکوزب ویا مخلوط بنومیل وتیرام به نسبت 5در هزار برای این منظور مناسب می باشند .
5-تیسدال بافروکردن بذور به مدت 16ساعت در آب سرد و سپس به مدت 15 دقیقه در آب گرم 54 درجه سانتیگراد برای ضد عفونی بذور نتیجه مثبت گرفت.
مهمترین مورد در کنترل بیماری لکه قهوه ای برنج ،رعا یت اصول تغذ یه و کاربرد صحیح مواد غذایی در خاک و ممانعت از فشار های مربوط به آبیاری نامناسب است . اصلاح خاک و زه کشی آن ضروری است.
 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
بیماری پوسیدگی طوقه برنج Bakanae disease and foot rot

بیماری پوسیدگی طوقه برنج Bakanae disease and foot rot

بیماری پوسیدگی طوقه برنج Bakanae disease and foot rot


علائم:
مشخص ترین علائم بیماری طویل شدن غیر طبیعی بوته های برنج است که نازکتر وسبز روشن می باشد . این زردی از انتهای بوته شروع می شود .در موقع تشعشع نور خورشید وبارندگی خفیف ، بوته های آلوده بلندقد به وضوح دیده شده که تعداد پنجه های آن کم و برگ ها یکی پس از دیگری از پایین به رنگ قهوه ای در آمده لوله ای شده و می میرند. . بعضی مواقع خوشه هایی به وجود می آیندکه دارای بذر توخالی هستند. اگر پای بوته ها را نگاه کنیم در محل طوقه سیاه رنگ است و در مزارع کم آب علاوه بر سیاه شدگی محل طوقه توده قارچ به صورت متراکم سفیدرنگ مشاهده می شود.
این بیماری از راه بذر منتقل می شود
مبارزه:
ضدعفونی بذر با بنومیل ، ویتاواکس ، تیابندازل، سرزان، تری سیکلازل و زینب به میزان 2 گرم برای هر کیلو بذرمناسب می باشد.
 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
بیماری سوختگی غلاف برگ برنج sheath blight

بیماری سوختگی غلاف برگ برنج sheath blight

بیماری سوختگی غلاف برگ برنج sheath blight


علائم بیماری:
لکه های بیضوی به رنگ سبزخاکستری است که این لکه ها وسعت می یابد. مرکز لکه ها سفید شده و حاشیه آنها قهوه ای است. وی این لکه ها اسکلرت قارچ تشکیل می شود که به سهولت جداشده و می افتد. درمحیط مرطوب میسیلیوم قارچ به شدت رشد کرده و سطح غلاف برگ را به صورت پوشش سفید رنگی در بر می گیرد.
در مزرعه لکه ها معمولا ابتدا وی غلاف برگ ها در نزدیک سطح آب مشاهده می شود و در شرایط مناسب در قسمتهای بالایی غلاف و حتی روی سطح برگ ایجاد می گردد.در صورت اتصال این لکه ها معمولا کل یک برگ خشک یا حتی کلیه برگ های بوته می میرند.
مبارزه:

  • تیلت 1لیتر در هکتار
  • رورال تی اس 1 کیلوگرم در هکتار یک تا دو مرتبه
  • pcp پنتاکلروفنول ، بنومیل ، بازیتاک
 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
لکه قهوه ای باریک Narrow brown leaf spot

لکه قهوه ای باریک Narrow brown leaf spot

لکه قهوه ای باریک Narrow brown leaf spot


بیشتر برگهای مسن حدودا در موقع گل دادن مورد حمله این قارچ قرا می گیرندو لکه های کروی تا بیضوی که به نگ روشن تا قهوه ای می باشند روی غلاف برگ و گلوم ها مشاهده می شود.
جهت مبارزه با آن استفاده از ارقام مقاوم و خود داری از مصرف زیاد پتاس در اولویت است.





 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
پوسیدگی ساقه Stem rot

پوسیدگی ساقه Stem rot

پوسیدگی ساقه Stem rot


علایم اولیه قابل تمیز،به صورت زردی ومرگ برگها چندهفته قبل ازخوشه دادن است.
لکه های تیره وپوسیده روی غلاف های نزدیک آب ایجادمی شود وبیماری توسعه یافته کلیه سطح برگهارافرامی گیردوحتی امکان داردکلیه پنجه هاراخشک کند. درحالت حاد،قارچ به صورت پوشش زردخاکستری رنگ روی لکه هارامی پوشاندواغلب اندام سیاه تولیدمی نماید.این اسکلرت ها باعث انتشاربیماری به وسیله آب آبیاری می شود.
مبارزه
- زه کشی مناسب
- استفاده ازپتاس فراوان ودرحدمتناسب باازت
- کاشت ارقام مقاوم وواریته های ایستاده وسوزاندن کاه وبقایاپس ازبرداشت
 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
پوسیدگی غلاف Sheath Rot

پوسیدگی غلاف Sheath Rot

پوسیدگی غلاف Sheath Rot


علایم بیماری به صورت لکه های خاکستری قهوه ای باحاشیه قهوه ای ومرکزخاکستری درسطح فوقانی غلاف برگ نزدیک به خوشه است. خوشه ها پوسیده وقسمت عمده ای ازآن داخل غلاف باقی می ماند. این بیماری درحرارت 20تا28 درجه سانتی گرادبه شدت توسعه یافته ودر زیر13 درجه، رشدنمی نماید.
این بیماری گاهی روی ساقه های آلوده به کرم ساقه خواربرنج وویروس زردکوتولگی همراه است.
میزان حساسیت ارقام درابتلابه این بیماری متفاوت است.
 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
سیاهک پنهان Green smut , false smut

سیاهک پنهان Green smut , false smut

سیاهک پنهان Green smut , false smut


این بیماری دراکثرنواحی برنج خیز وجودداردولی خسارت قابل توجهی ندارد،بیماری درشرایط مرطوب اکثرادیده می شودوچنددانه ای روی هرخوشه تولیدمی گردد. دانه هاتغییرشکل یافته وگردشده ،به قطربیش ازیک سانتی مترمی رسندوحاوی اسپرقارچ می شوند.رنگ پوست ابتدانارنجی وسپس خاکستری زردیاسیاه می گردد.
درجهت مبارزه استفاده ازارقام مقاوم، جمع آوری دانه های آلوده وسم پاشی باقارچ کشها روی خوشه ها چند روز قبل از خوشه دادن توصیه شده است
 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
سفیدک داخلی برنج Sclerophthora macrospora

سفیدک داخلی برنج Sclerophthora macrospora

سفیدک داخلی برنج Sclerophthora macrospora

علایم بیماری به صورت لکه های رنگ پریده زردیاسفیدروی برگها است .درحالت آلودگی شدید، برگهاامکان داردپیچیده یالوله ای شود.خوشه هانامنظم بوده وپیچیده است ، غلاف برگ امکان داردبپیچد.اندازه خوشه کاهش یافته ومدت بیشتری ازحالت طبیعی سبزمی ماند.
 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
کوتولوگی زردی Yellow dwarf

کوتولوگی زردی Yellow dwarf

کوتولوگی زردی Yellow dwarf


این بیماری ابتداازژاپن سپس ازسایرکشورهای آسیایی که گرمسیراست گزارش شده،علایم به صورت کوتولگی،پنجه زنی زیادوبی رنگ شدن برگها می باشدکه ابتدابرگهای جوان رنگ پریده تازردرنگ می شوند.این ویروس توسط زنجرکها انتقال می یابد. برای مبارزه باآن ازگیاهان نیمه مقاوم استفاده شده وباحشره کش هازنجره های ناقل راکنترل می کنند.
 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
برگ نارنجی Orange leaf

برگ نارنجی Orange leaf

برگ نارنجی Orange leaf


بوته های آلوده کوتاه نشده ولی به رنگ زردطلایی ونارنجی روشن می گردد.آلودگی از برگهای مسن وازنوک آنهاآغازمی شود،برگهاازطول پیچیده ومی میرند. گیاهچه های آلوده مرده وپنجه زنی بوته های مسن کاهش می یابدوروی آنهاخوشه ای تشکیل نشده یاخوشه هابدون بذرهستند.زنجرک زیکزاکی ناقل بیماری است.
 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
زردی نوک Transitory yellowing

زردی نوک Transitory yellowing

زردی نوک Transitory yellowing

نوک برگهای مسن ابتدازردشده که حدود دوتاسه هفته بعدازنشاکاری اتفاق می افتد.بعدابرگهازردروشن تانارنجی می گرددوسپس بوته هاکوتوله شده وپنجه زنی کاهش می یابد.درصورتی که آلودگی دیرهنگام صورت گیردعلایم مشخص نبوده وبعدازآلودگی برگهای مسن باعث خشک شدن آنهامی شود.دوگونه زنجرک این ویروس راانتقال می دهند.
 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
بیماری تونگروTungro

بیماری تونگروTungro

بیماری تونگروTungro


این بیماری درتایوان متداول بودهودرفیلیپین خیلی زیان می رساند، بوته های آلوده مختصری کوتوله شده ولی پنجه هاممکن است به تعدادمعمول بوده یامختصری کاهش یابد.ناقل این بیماری زنجرک سبزمی باشد.علایم بیماری درارقام مختلف متفاوت بوده،نوک برگهازردتانارنجی وغالبابه سمت پایین پیشروی می کند.برگهای جوان دربین رگبرگهاحالت موزاییک داشته ولکه های کوچک زنگ مانند روی برگهای مسن ترظاهرمی شود.اگر آلودگی درجوانی انجام شود،محصول خیلی کاهش می یابد.برای مبارزه استفاده ازارقام مقاوم وسمپاشی علیه حشرات ناقل بسیارمفیداست.
 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
کوتولگی علفیGrassy stunt

کوتولگی علفیGrassy stunt

کوتولگی علفیGrassy stunt

این ویروس به وسیله زنجرک ها منتقل نمی شود.این بیماری سبب تولیدگیاهچه های ریزمتعددشده وبوته هاحالت علفی کوتوله دارند. بوته های آلوده رشدایستاده داشته،برگها رنگ پریده تازردرنگ می گردندومعمولانمی میرندولکه های زنگ متعددروی برگهای آلوده به وجودمی آید.
 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
بیماری فوزاریومی برنج(بوته گنایی برنج) Rice bakanae

بیماری فوزاریومی برنج(بوته گنایی برنج) Rice bakanae

بیماری فوزاریومی برنج(بوته گنایی برنج) Rice bakanae

عامل بیماری Fusarium proliferatum با نام قدیمی F.moniliform است که ایجاد پوسیدگی طوقه میکند.ریشه سالم است و گیاه از طوقه می پوسد. میکروکنیدیوم این قارچ زنجیری است. در ایران F.moniliform گزارش شده است که بیماری باکانا ایجاد میکند (Bakanae disease). قارچ باعث بلند شدن ارتفاع برنجها میشود. فرم جنسی این قارچ Gibbrella fujikuroi است که تولید جیبرلیک اسید میکند. جیبرلیک اسید را اولین بار از این قارچ گرفتند.

برای کنترل باید از ارقام مقاوم استفاده کرد

 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
ویروس کوتولگی برنج Rice dwarf virus

ویروس کوتولگی برنج Rice dwarf virus

ویروس کوتولگی برنج Rice dwarf virus

این ویروس اولین مورد از گروه phytoreo viruses است که مطالعه شده است. در اثرآلودگی به این ویروس بوته برنج به شدت کوتوله می گردد. ناقل آن زنجره های Cicadelidae است واولین ویروسی است که مشخص شده با حشره انتقال می یابد

 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
بیماری گال سیاه برنج Rice black gall

بیماری گال سیاه برنج Rice black gall

بیماری گال سیاه برنج Rice black gall

در فیروزآباد ، ممسنی وکهکیلویه وبویراحمد زیاد است. علائم بیماری کوتولگی خیلی شدید( Rossete ) وتولید نشدن ساقه است. پشت برگها گالهایی بوجود میاید که ابتدا سبزند و بعد سیاهرنگ میشوند. گالها روی رگبرگها کشیده هستند. ویروس توسط زنجره Laodelfax striatellus انتقال میابد و به نظر می رسد یک Fijivirus باشد. قطر ویروس 50-70 نانومتر است واحتمال دارد با Rice black streaked dwarf virus ارتباط داشته باشد. این ویروس با ویروس کو تولگی زبر ذرت مقایسه شده وبه نظر می رسد که خیلی به هم نزدیک باشند. Fijivirus ها دارای دو پوشش پروتئینی هستند که در بیشتر آنها پوشش داخلی مشابه است و بیشتر آنها هنگام خالص سازی لایه خارجی را از دست می دهند
 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
ورتیسلیومی(پژمردگی آوندی) پنبه Cotton Verticillium wilt

ورتیسلیومی(پژمردگی آوندی) پنبه Cotton Verticillium wilt

ورتیسلیومی(پژمردگی آوندی) پنبه Cotton Verticillium wilt

این بیماری یکی از بیماریهای پنبه در مناطق پنبه خیز ایران است. دو گونه ورتیسیلیوم به نامهای Verticilium dahliae و V.albo-atrum عامل این بیماری می باشند. که هر دو گونه در ایران وجود دارند ولی گونه غالب V.dahliae می باشد.

گونه (G.barbadense) (پنبه مصری) نسبت به ورتیسلیوم مقاوم است. دامنه میزبانی ورتیسلیوم وسیع بوده و حدود 160 گونه از 40 خانواده را دربر می گیرد.

هر دو گونه دارای کنیدیوفورهای منشعب فراهم (Verticillate branching) می باشند.گونه (V.dahliae) دارای میکرواسکلروتهای سیاهرنگ بوده که اندام مقاوم قارچ محسوب می شوند ولی گونه دیگردارای ریسه های ضخیم و سیاهرنگی می باشد که به آنها ریسه سیاه می گویند و اندام مقاوم قارچ است.

با قرار گرفتن ریشه گیاه در مجاورت میکرواسکلروتهای موجود در خاک،این میکرواسکلروتها جوانه زده و از طریق تارهای کشنده وارد آوندهای چوبی شده و در آنجا کنیدیوفور و کنیدی تشکیل میدهند.از طریق آوند چوبی،کنیدیومها به سرعت حرکت کرده و به نقاط بالای گیاه میرسند.

علایم در گیاه متنوع است. کمی زردی و پژمردگی دیده میشود که رفته رفته برگها خشک میشوند. روی پهنک برگ قسمتهایی کلروزه و سپس نکروزه می شوند که V شکل است. اگر ساقه را قطع کنیم آون& #1583;ها قهوهای دیده می شوند. هنگامی که گیاه پیر می شود ورتیسلیوم از آوند خارج شده و به قسمتهای دیگر گیاه میرسد علایم 1 تا 1.5 ماه بعد از کشت دیده میشوند.شدت علایم به حساسیت گیاه میزبان، میزان تراکم قارچ در خاک و استرین قارچ بستگی دارد. V.dahliae دو استرین مهم دارد:
1- استرین معمولی( ss-4)

2- استرین برگ ریز (T-9).

در استرین معمولی قارچ قسمتهای وسط برگ را خشک کرده ولی برگها بر روی گیاه باقی می مانند و حرکت قارچ در برگها به شکل Vمیباشد. ولی استرین برگ ریز هنگامی که هنوز برگ سبز است باعث خم شدن دمبرگها (epinasty) میشود،اگر به چنین برگی دست بزنیم یا در اثر هر لرزش دیگری، به راحتی از شاخه جدا می شود. بعد از مدتی گیاه کاملاً لخت شده و برگهای کوچک جدیدی تولید می کند. سویه برگ ریز گرمادوست تراست.

استرین برگ ریز حتی باعث ریزش غوزه ها نیز می شود. در این استرین گسترش قارچ تا نوک گیاه ادامه می یابد ولی در استرین معمولی تا اواسط گیاه گسترش می یابد.گیاه مقاوم به استرین معمولی نسبت به استرین برگ ریز هم تا حدودی مقاوم است. برگ ریزی در نتیجه ایجاد لایه جداشونده در محل اتصال برگ به دلیل تولید اتیلن یا آبسزیک اسید صورت می گیرد.

کنترل بیماری:

1- استفاده ازارقام مقاوم یا محتمل.

2- تناوب با گیاهان غیر میزبان بخصوص برنج ،یونجه و آیش.

3- حذف بقایای گیاهی آلوده.

4- آفتابدهیSoil solarization

5- تنظیم میزان آبیاری وکود دهی.کود پتاس مقاومت گیاه را بالا می برد. نوع کود ازته هم مهم است. ازت باید به صورت اوره یا آمونیوم به خاک داده شود نه به صورت خود نیترات که این را در مسئله PH دور ریشه توجیه میکنند

 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
پژمردگی آوندی فوزاریومی(زردی فوزاریومی) Cotton Fusarium wilt

پژمردگی آوندی فوزاریومی(زردی فوزاریومی) Cotton Fusarium wilt

پژمردگی آوندی فوزاریومی(زردی فوزاریومی) Cotton Fusarium wilt


این بیماری توسط Fusarium oxysporum f.sp.Vasinfectum که اختصاصی پنبه است ایجاد می شود ولی اهمیت آن در ایران به اندازه ورتیسلیوم نیست.در خاکهای اسیدی و شنی یا آلودگی نماتد ریشه گرهی بیماری زیادتر است.

علائم بیماری از موقع کاشت تا موقع برداشت دیده میشود ومیزان آن بستگی به میزان آلودگی خاک دارد.علائم به صورت پژمردگی در گیاه دیده میشود و آوندها نیز قهوه ای میشوند و حتی برگریزی نیز پدید می آید. منتهی تفاوتهایی نیز با ورتیسلیوم دارد.از جمله اینکه در اینجا بیشتر زردی دیده میشود و گیاهان آلوده کمی کوتاه می مانند.در فوزاریوم رنگ قهوهای آوندها خیلی تند و سیر می باشد و تغییر رنگ فقط در ناحیه آوندها دیده میشود ولی در ورتسلیوم تغییر رنگ در ناحیه مغز ساقه هم دیده میشود.

فوزاریوم یک قارچ ناقص است و تولید ماکرو کنیدی و میکروکنیدی میکند و نیز اسپورهای مقاومی به نام کلامیدوسپور تولید می نماید. فرم تخصص یافته ای که به پنبه می زند دارای پنج نژاد می باشد که از نظر دامنه میزبانی (ارقام پنبه ای که آلوده میکند) تفاوت دارند. بقایای قارچ به صورت کلامیدوسپور است که پس از جوانه زدن و ورود به ریشه وارد آوندها شده و تولید میکروکنیدیوم می کند. براثرسمی که قارچ ترشح میکند پارانشیم آوندی به داخل آوندهاهجوم آورده و جلوی انتشار قارچ را با ایجاد تایلوز می گیرد. زردی گیاه به علت توکسین وتیلوز می باشد. وقتی که آوندها کاملاً نابود شدند قارچ از آوند وارد بافت های دیگر شده در آنها کلامیدوسپور تولید میکنندکه این کلامیدوسپورها همراه با بافت مرده گیاه وارد خاک میشوند.

کنترل بیماری :

1- استفاده از ارقام مقاوم (ارقام ساحل و ورامین).

2- تناوب 3ساله با غلات ویونجه.

3- کنترل نماتد خصوصاً درخاک های سبک زیرا نماتد مقاومت گیاه را می شکند.

4- استفاده از کودهای ازته وپتاسه

این قارچ گرما دوست است (بهینه دما 28 درجه سانتی گراد) و در نتیجه در خیلی از مناطق جنوبی ایران می تواند مشکل ساز شود

 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
پوسیدگی های غوزه(boll rot) و تار پنبه cotton boll rot

پوسیدگی های غوزه(boll rot) و تار پنبه cotton boll rot

پوسیدگی های غوزه(boll rot) و تار پنبه cotton boll rot


حدود 170 گونه قارچ تاکنون از روی غوزه های پنبه گزارش شده است که چند گونه مهم در اینجا توضیح داده میشود :

1- جنس Aspergillus :

دو گونه آسپرژیلوس (پوسیدگی زرد ) A.flavus و(پوسیدگی سیاه) A.niger در روی الیاف پنبه ایجاد پوسیدگی می کنند که گونه اول خیلی خطرناک تر است چون علاوه بر پوسیدگی، در بذرهای آلوده تولید آفلاتوکسین می نماید که در روغن ایجاد اشکال مینماید. این قارچ تولید پوسیدگی زرد کرده و باعث سستی الیاف می شود. این قارچ ها در جاهایی که در هنگام باز شدن غوزه بارندگی داریم خیلی خطرناک هستند و سبب ایجاد پوسیدگی زیاد در الیاف می شوند. ضمناً بذرهایی که الیافشان آلوده شده باشد برای کاشتن مناسب نیستند چون قدرت جوانه زنی آنها کاهش می یابد.اگر رطوبت پایین باشد این بیماریها دیده نمی شوند. بهینه دمای رشد این قارچ 35-25 درجه سانتی گراد است.

گونه دوم پوسیدگی سیاه ایجاد میکند و الیاف پوسیده میشوند. این قارچها هوا زاد بوده و به راحتی با باد پخش میشوند.

2- پوسیدگی خاکستری Nigrospora oryzae :

این قارچ یک قارچ ناقص است و پوسیدگی خاکستری رنگی روی الیاف ایجاد می کند و سبب سستی و پوسیدگی الیاف میشود. ناقل این قارچ کنه است و ظاهراً زندگی این دو بهم بستگی دارد،بطوریکه اگر کنه نباشد آلودگی کم است و یا اصلاً وجود ندارد. آلودگی با کنه 30-20 برابرمیشود. این کنه ها قارچ خوار بوده و در واقع نوعی زندگی همزیستی دارند. زمانیکه غوزه ها در حال باز شدن هستند اسپور قارچ توسط کنه به داخل غوزه ها حمل میشود. این قارچ اسپورهای بزرگ سیاهرنگی تولید میکند.

3- پوسیدگی نرم Nematospara SPP. :

این قارچ آسکومیست است و با سن منتقل شده و باعث آبی یا آب لمبو شدن غوزه ها میشود و ممکن است با باکتری اشتباه گرفته شود. اگر ناقل کنترل شود این بیماری هم کنترل می شود. سن ناقل از جنس Dysdercus میباشد.

کنترل بیماریهای پوسیدگی غوزه پنبه :

برای مبارزه با بیماریهای پوسیدگی غوزه کار زیادی نمی توان انجام داد. بارندگی و رطوبت سبب افزایش آنها می شود. اگر رطوبت نباشد و شرایط خشک باشد بیماری هم نیست. بایستی گیاهان را فاصله دار کاشت که رطوبت در بین آنها بالا نرود.

در دادن کود ازته بایستی دقت کرد زیرا سبب افزایش رشد رویشی و افزایش رطوبت می شود. در بعضی مناطق در اواخر فصل هورمونی روی گیاه میریزند که سبب برگ ریزی میشود و در نتیجه، هم برداشت آسانتر است و هم رطوبت کاهش می یابد. دفع علفهای هرز هم مهم است زیرا وجود آنها باعث تجمع رطوبت و شدت آلودگی میشود

 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
بیماری باکتریایی لکه زاویه ای پنبه Cotton Bacterial angular leaf spot

بیماری باکتریایی لکه زاویه ای پنبه Cotton Bacterial angular leaf spot

بیماری باکتریایی لکه زاویه ای پنبه Cotton Bacterial angular leaf spot


(پاسوزک پنبه =ساق سیاه پنبه)

این بیماری در نقاط پنبه خیز مرطوب دنیا خیلی مهم است ولی در شمال ایران گزارش نشده است و برعکس درقسمتهای کویری (ا صفهان و یزد) دیده شده است. در این مناطق نوع پاسوزک دیده شده که علایم روی قسمتهای پایین گیاه است. علایم این باکتری در قسمتهای هوایی بصورت لکه زاویه ای روی برگ دیده میشود که ابتدا حالت آبسوخته داشته و بعداً نکروزه میشود. روی غوزه نیز لکه های بیضی یا گرد تشکیل میشود که حالت آبسوخته داشته و در نتیجه بذر آلوده میشود. در مناطقی هم ممکن است عامل بیماری روی شاخه ها رفته ولکه های سیاه کشیده تولید می کند که به آن ساق سیاه یا پاسوزک (Blak arm) می گویند. پاسوزک ممکن است با قارچ اشتباه شود چون سبب سیاه شدن و باریک شدن قسمت پایین پنبه شده و بوته را از پا درمی آورد. گاهی روی قسمتهای آلوده صمغ سفیدرنگ ترشح میشود که در واقع خود باکتری (ooze) میباشد.

جداسازی باکتری خیلی آسان است و روی محیط کشتهای معمولی مانند PDA وNA به راحتی جدا میشود. برای این کار بافت را خیس کرده روی محیط کشت می کشند که بعد از یک روز کلنی های ریز زرد رنگ با سطح محدب و حاشیه صاف در روی آنها دیده میشود که رشد خفیف دارد. برای شناسایی دقیق باکتری بایستی نقشهای بیوشیمیایی انجام گیرد.

باکتری عامل بیماری Xanthomonas campestris p.v. malvacearum نام دارد که مخصوص پنبه می باشد و دارای نژادهای فیزیولوژیکی زیادی است. حرارت مساعد برای باکتری 30-25 درجه سانتی گراد میباشد. این باکتری در بقایای گیاهی آلوده یا روی بذرهای آلوده باقی میماند و احتمال دارد که در طبیعت میزبان های وحشی دیگری هم داشته باشد. اگر بذر آلوده باشد باکتری در روی برگهای اولیه گیاهچه آلودگی را آغازمی کند و اگر شرایط از نظر دما و رطوبت مساعد باشد به قسمتهای هوایی گیاه نیز سرایت میکند ولی اگر در مناطق کویری و بی باران باشد باکتری فقط قسمتهای پایین گیاه را آلوده می کند. شرایط مساعد بیماری رطوبت بالا(85%) و حرارت بالا (35-30 درجه سانتی گراد) است. بارندگی و آبیاری بارانی نقش عمده ای در گسترش بیماری دارند و باکتری از گیاهی به گیاه دیگر فقط با ترشحات باران پخش میشود ولی حشرات هم ممکن است در گسترش آلودگی و به خصوص در آلودگی غوزه ها نقش داشته باشند.

کنترل بیماری :

1- استفاده از ارقام مقاوم و اصلاح شده.

2- اصلاح سیستم آبیاری(کاهش رطوبت مزرعه).

3- بهداشت زراعی.

4- تناوب دو ساله با گیاهان غیرمیزبان.

5- کشت خطی.

6-استفاده از بذر سالم و بدون کرک


 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
بیماریهای ویروسی پنبه cotton virus diseases

بیماریهای ویروسی پنبه cotton virus diseases

بیماریهای ویروسی پنبه cotton virus diseases


بیماریهای مهم ویروسی و شبه ویروسی پنبه عبارتند از : پیچیدگی برگ پنبه (Leaf curl) چروکیدگی برگ(Leaf crumple) بیماری آبی( Blue disease) رگبرگ روشنی (Vein clearing) موزائیک( Mosaic) فیلودی ((Phyllody


 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
پیچیدگی برگ پنبه Leaf curl

پیچیدگی برگ پنبه Leaf curl

پیچیدگی برگ پنبه Leaf curl

علایم :

تورم رگبرگها که بیشتر از سطح زیر برگ قابل رویت است و گاهی بصورت توته ای شدن (enation) درمی آید.

همچنین مقداری پیچیدگی بد شکلی نیز در بر گها دیده می شود. کاهش محصول در بوته های آلوده شدید است .

انتقال این بیماری با سفید بالک پنبه Bemisia tabaci انجام می گیرد وعامل آن نیز احتمالا یک Geminivirus می باشد . از آنجائیکه مبارزه با ناقل این بیماری کار بسیار مشکلی است مبارزه با این بیماری از طریق استفاده از ارقام مقام صورت می گیرد .

 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
بیماریهای گیاهچه و بذر پنبه cotton seeding diseases

بیماریهای گیاهچه و بذر پنبه cotton seeding diseases

بیماریهای گیاهچه و بذر پنبه cotton seeding diseases


قارچهای Thielaviopsis basicola و Pythium Spp. و Rhizoctonia solani عامل بیماری گیاهچه هستند.

Thielaviopsis basicola این قارچ تولید کلامیدوسپور سیاهرنگِ زنجیری و مقداری کنیدیوم می کند. به کنیدیوم ها اصطلاحاً Endo conidium گویند. برای جداسازی این قارچ ریشه هویج را برش داده و تمیز می شویند. بعد قرص های ریشه هویج را در یک پتریدیش می چینند. مقداری از خاک باضافه قطره آبی روی هویج میگذارند و در آنرا می بندند پس از4-3 روز خاک را شسته و در صورت وجود قارچ روی قطعات هویج تولید پوسیدگی سیاه یا خاکستری می کند که با میکروسکوپی کردن قابل تشخیص است . عامل دیگرXanthemonas campestris p.v. malvacearum این باکتری علاوه بر مرگ گیاهچه کوتیلدون را هم له می کند.

پیشگیری از Damping –off درپنبه :

بذرهای روغنی در اثر انبارداری زیاد قدرت جوانه زنی خود را از دست می دهند و یا جوانه زنی آنها ضعیف می شود و قارچ به راحتی به آنها حمله می کند.

کنترل:

1. بذر تازه وسالم استفاده کرد.

2. 2- بذر مورد استفاده از مناطق خشک بدست آمده باشد زیرا بیماری کمتری دارد.

3. ضد عفونی بذر با کاربوکسین و کاربوکسین تیرام 4-6 WP75%در هزار

4. برای ضد عفونی بذور پنبه از قارچهای آنتاگونیست نیز استفاده می شود.

5. رعایت تراکم بوته وشخم عمیق در کنترل بیماری موثر است

 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
بیماری ناخنک

بیماری ناخنک

بیماری ناخنک

بیماری ناخنک در غلات سمی به نام ارگوتین تولید می‌کند که علاوه بر انسان به حیوانات نیز آسیب می‌رساند.
قارچ عامل بیماری ناخنک غلات یا ارگوت دارای نام علمی Claviceps purpurea است و در سرتاسر جهان بر روی گندم، جو، چاودار، یولاف، ارزن و بسیاری از گندمیان زراعی و وحشی این بیماری را ایجاد می‌کند . درصد ابتلا به این بیماری در گیاهانی که در زمان گلدهی، گل برای مدت طولانی تری باز می‌ماند، بیشتر است و گاهی خساراتی تا حدود ۱۰ درصد در گندم و ۵ درصد در چاودار ایجاد می‌کند و شدت بیماری بر محصول جو کمتر است.علائم اولیه بیماری در مراحل گلدهی گیاه به صورت قطرات مترشحه زردرنگ چسبناک روی گلهای آلوده دیده می‌شود. این مرحله از بیماری به شبنم عسلی معروف است، این مایع حاوی قند بوده و جلب کننده حشرات می‌باشد و با چسبیدن بدن حشرات با قارچهای موجود در عسلک، این بیماری به گیاهان سالم منتقل می‌شود. باران نیز در انتقال عامل بیماری بسیار موثر شناخته شده‌است. در مراحل بعدی بیماری، مایع چسبناک و زردرنگ به توده قارچی سخت و شاخی به رنگ بنفش سیاه تبدیل می‌شود که این توده حاوی ماده‌ای سمی بنام ارگوتین است که در انسان و حیوان باعث ارگوتیسم می‌شود و تغذیه از آن برای انسان و دام خطرناک بوده و عوارض عصبی، فساد بافتها و سقط جنین در دامهایی که از غلات آلوده تغذیه می‌کنند را به همراه دارد.
بسیاری از پژوهشگران احتمال داده‌اند که این سم در بسیاری از مسمومیت‌های غیرقابل توضیح انسان نقش دارد.

 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
دوستان عزیز تقریبا تمامی بیماریهای گیاهان زراعی با توضیحاتشون اینجا ذکر شده.
بیشتر این مطالب از سایت رویان گذاشته شده که بعضیاشون کامل هست ولی بعضیاشون فقط توضیح مختصری داره

برای پیدا کردن عکس این بیماریها هم کافیه که اسم لاتین عامل رو تو گوگل سرچ کنین تا تمامی عکس میکروسکوپی و ماکروسکوپی براتون بیاد.اینجا عکس ها گذاشته نشده تا صفحات راحت تر برای عزیزان باز بشه

اگه دوستان یک مورد خاص مطلب خواستن تو تاپیک درخواست مطالب گیاهپزشکی درخواست بدن تا براشون گذاشته بشه
 

ghaem1174

عضو جدید
بيماريهاي گندم

بيماريهاي گندم

زنگهازنگ زردزنگ قهوه‌ايزنگ سياهفوزاريوم سنبله گندمسياهك‌هاسياهك پنهان گندمسياهك پنهان پاكوتاه گندمسياهك ناقص (كارنال بانت)سياهك آشكارسفيدك پودريسپتورياي برگ گندمسپتورياي سنبله گندمپوسيدگيهاي ريشه و طوقه گندمپاخوره گندمنماتد گال بذرزنگ زرد اين بيماري يكي از خطرناكترين بيماريهاي غلات در ايران است، كه اولين بار در كشور در سال 1326 بوسيله اسفندياري گزارش شده است و در حال حاضر در بسياري از نقاط كشور شيوع دارد. اپيدمي‌هاي آن هر 4 تا 5 سال يك با خسارتهاي شديدي ايجاد مي‌كند. Puccinia striiformis f.sp.tritici West.(syn. Puccinia glumarum Erikson & Henning) كه ميزبان واسط براي آن شناخته نشده است. اين قارچ علاوه بر گندم و جو به چاودار، يولاف و بيش از 320 گونه متعلق به 18 جنس از گياهان خانواده گندميان حمله مي‌كند. زنگ قهوه‌اي در ايران اين بيماري، ابتدا در سال 1326 توسط اسفندياري گزارش شده است. زنگ قهوه‌اي علاوه بر گندم به جو، چاودار و بعضي از گندميان وحشي نيز حمله مي‌كند.نام علمي قارچ عامل بيماري Puccinia recondita Rob. Ex Desm. f.sP.tritici(P.triticina Eriks) است. نشانه‌هاي بيماري به صورت جوش‌هاي اورديا با بيش از 5/1 ميليمتر قطر، روي سطح بالايي پهنك برگها ظاهر مي‌شود. اين جوش‌ها قهوه‌اي و نارنجي رنگ و شكوفا مي‌باشند. جوش‌هاي تليال كه در زير اپيدرم بخصوص برگ و غلاف تشكيل مي‌شوند، به اندازه اوردياها و سياه براق مي‌باشند و شكوفا نيستند. زنگ برگ داراي سيكل كامل و دوميزبانه است، ميزبان واسط آن گونه‌هايي از جنس Anchusa, Isopyrum, Thalictrum و Anemonella مي‌باشد. توليد مثل و تكثير قارچ در بهار ابتدا بوسيله اورديوسپور و ميسليومي كه زمستان گذراني نموده شروع مي‌شودزنگ سياه در ايران اين بيماري اولين بار در سال 1326 بوسيله اسفندياري گزارش شد. زنگ سياه علاوه بر گندم به جو، يولاف، چاودار و بيش از 75 گونه علفهاي خانواده گندميان نيز حمله مي‌كند.عامل اين بيماري قارچ Puccinia graminis f.sp.tritici Enks.& Henn. مي‌باشد. اورديوسپورهاي اين قارچ بيشتر روي ساقه غلات برگ گندم تشكيل شده، ولي ممكن است پهنك برگ، پوشه و ريشك‌ها را نيز آلوده كند. جوش‌هاي اورديال پاره شده و بافت اپيدرمي در حاشيه آن قرار مي‌گيرد. جوش‌ها بيضوي كشيده يا دوكي شكل هستند. در اواخر فصل و در مرحله تليوم، تليوسپورهاي سياه رنگ بوجود مي‌آيند. قارچ عامل بيماري زنگ ساقه ، تمام مراحل پنجگانه؛ اسپرماگونيوم، ايسيوم ، اورديال، تليال و بازيديوم را دارا است. دو مرحله اول در سيكل زندگي قارچ، روي ميزبانهاي واسط كه گياه زرشك و چند گونه ماهونيا (Mahonia) است طي مي‌شود. زنگ ساقه در دماي 25 درجه سانتي‌گراد به نحو مطلوب گسترش يافته و در دماهاي كمتر از 15 درجه و بيشتر از 40 درجه سانتي گراد توسعه آن متوقف مي‌شود................ادامه دارد...................
 

رامین قاسم نتاج

اخراجی موقت
نماتد های پارازیت برنج[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]مترجمین: پژمان تاج میری - کوثر شریفی[/FONT]
برنج مهمترین محصول غذایی در جهان و از اصلی ترین غذاها برای بیش از نیمی از مردم جهان است ، که به طور عمده در آسیا جایی که بیش از 90٪ برنج جهان در آنجا پرورش داده و مصرف شده می باشد. برنج یک محصول بسیار تطبیق پذیر است و بسیاری از رقم های برنج با شرایط آب و هوایی و عملیات های زراعی مختلف تطابق پیدا کرده اند.
عمدتا پنج محیط کشت اصلی برای برنج وجود دارد (Khush, 1984) که این محیط های کشت تاثیر زیادی روی فون نماتد های انگل گیاهی و خسارتهای ناشی از آنها دارد.
1- آبیاری شده : تقریبا 53٪ از مناطق برنج جهان آبیاری می شوند که این مناطق بیش از 75٪ از کل برنج جهان را در بر می گیرند.
2- مناطق پست تغذیه شده با آب باران : تقریبا 31٪ از مناطق برنج جهان در مناطق پست کشت شده اند . مناطق پست تغذیه شده با آب باران تنوع گسترده ای از شرایط رشد وابسته به عمق و مدت ایستادگی آب روی محصول دارند، این مناطق به صورت محصور شده هستند اما کاملا به بارش باران وابسته هستند.
3- آب عمیق: این مناطق برحسب آبهای عمیقی که در رودخانه های دلتای جنوب و جنوب شرقی آسیا واقع شده طبقه بندی شده اند که 3٪ از مناطق برنج دنیا را شا مل شده اند، امکان کنترل آبی وجود ندارد، طغیان آب فقط درطول زمانی از فصل رشد که عمق آب به بیش از 3 متر تغییر پیدا کند رخ می دهد.
4- جذر و مد مناطق مرطوب: جذر و مد مناطق مرطوب در کنار ساحل دریا و داخل مناطق دهانه رودخانه رخ می دهد که این مناطق به طور مستقیم و غیر مستقیم به وسیله جذر و مد تحت تاثیر قرار می گیرند.
5- مناطق مرتفع: برنج های کشت شده در مناطق مرتفع در خاک های بدون تراکم آب سطحی رشد می کنند که بدون هیچ کنترلی و با آب باران تغذیه می شوند. برنج های کشت شده در مناطق مرتفع تقریبا 13٪ مناطق برنجکاری دنیا را شامل می شود و محصول آنها عموما کم است. اغلب برنج های آفریقا و آمریکای لاتین در مناطق مرتفع کشت می شوند.

نماتد های برنج
جنس ها و گونه های زیادی از نماتدها پارازیت برنج هستند ولی تنها تعداد ازآنها به صورت آشکار یا پنهان منجر به کاهش محصول شده اند (جدول 4.1 ). نماتدها عادات پارازیتی گوناگونی دارند، ولی همگی موجب خسارت مکانیکی و یا مشکل عملکرد فیزیولوژیکی که رشد گیاه را درگیر می کند شده و منجر به رشد کم و کاهش محصول می شود. بعضی از گونه ها موجب خسارت به کل مساحت مزرعه شده اما بعضی به صورت لکه ای خسارت می زنند ( جدول 4.1). با این وجود نماتد های برنج را به راحتی می توان بر حسب عادات پارازیتی اشان در دو گروه تقسیم کرد : پارازیت های برگی که از ساقه و برگ و خوشه تغذیه می کنند، و پارازیت های ریشه.
پارازیت های برگی
فقط دو گونه ی Ditylenchus angustus و Aphelenchoides besseyi به عنوان پارازیت های برگی برنج شناخته شده اند، اگر چه سایر نماتد ها مورد بررسی هستند.
Ditylenchus angustus ، عامل بیماری Ufra ( در هند) یا Tiem Dot San ( در ویتنام ) ، در بنگلادش، بورما، هند، ماداگاسکار، مالزی، تایلند و ویتنام بیشتر در دلتای اصلی رودخانه در مناطق با آب عمیق و کوهستانی رخ می دهد.
علائم خسارت
در طول رشد رویشی ، علائم خسارت نماتد به صورت تکه های سفید یا لکه های سفید در نقوش پراکنده در قاعده برگ جوان به چشم می خورد (شکل 4-1 و صفحه 1A ). لکه های قهوه ای ممکن است روی برگ و غلاف گسترش و بعدا به رنگ قهوه ای تیره تبدیل شوند و برگ های داخل غلاف ممکن است چین خورده شوند . قاعده ی برگهای جوان پیچ می خورند، غلاف برگها از شکل طبیعی خارج و گره های پایینی با انشعلبات غیر عادی متورم می شوند ( شکل 4-2 ) بعد از قسمت انتهایی، پانیکول های آلوده معمولا به صورت تو خالی پیچ می خورند، غلاف چروکیده می شود ،مخصوصا در قاعده و نوک پانیکول و برگ پرچم یچ خورده و بد شکل می شوند( شکل 4-3 و صفحه 1B ). اغلب پا نیکول ها به طور کامل با غلاف ورم کرده محصور می شوند یا فقط اندکی بیرون می ایند (شکل 4-4 ) (Butler,1913; Hashioka ,1963; Vuong and Rabarijoela, 1968; Cox and Rahman, 1980; Chakrabarti et al ,1985). تکه هایی که به رنگ قهوه ای تیره در آمده اند را می توان در گیاهان آلوده به Ufra مناطق که در مرحله ی بعد از شکل گیری پانیکول هستند ، مشاهده کرد .( صفحه ی 1C ).Ditylenchus angustus می تواند به طور جدی ارتفاع گیاه و میزان فتوسنتز برگها را کاهش دهد (Ali et al., 1997)
بیولوژی و سیکل زندگی
D. angustus یک پارازیت خارجی است، و از برگهای جوان و بافت برگی تغذیه می کند، نماتدها داخل آب در مدت یک ساعت به برنج حمله می کنند، ولی این این تهاجم بسته به سن گیاه متفاوت می باشد، گیاهان پیرتر زودتر مورد هجوم قرار می گیرند( Rahman and Evans , 1988) . در جوانه های برنج کشت شده در آبهای عمیق، می توان نماتدها را اطراف منطقه رشد مشاهده کرد ولی در برنج های کشت شده در مناطق پست کشت برنج در همه جای گیاه می توان نماتدها را مشاهده کرد. نماتدها به سمت انتهایی گیاه جهت تغذیه از بافتهای تازه تشکیل شده درون غلاف برگهای پیچ خورده مهاجرت می کنند. نماتدها روی قسمت تازه تشکیل شده پانیکول در حال رشدجهت تغذیه تجمع می یابند، در هنگام درو، نماتدها به صورت ساکن معمولا درون غلاف خشک سنبلک پایینی در هر پانیکول و نه داخل بذرچمبره می زنند، نماتدها در این حالت تا زمانی که آب مجددا برای کشت محصول برنج استفاده شود به صورت فعال یا غیر فعال باقی می مانند. برنج کشت شده در مناطق با آب عمیق در بنگلادش ، Butler (1913) بیان کرد که تکثیر D. angustus در بین ماه های می ، جوون و نوامبر با حداکثر 3 نسل اتفاق می افتد. بیشترین آلودگی برنج در رنج دمایی بین 27 تا 30 درجه سانتیگراد رخ می دهد(Butler, 1913; 1919; Hashioka, 1963; Voung and Rabarijoela, 1968 ; Voung, 1969).
بقاء و توانایی انتشار
در بین محصولات ، D. angustus به صورت فعال در جوانه گیاه برنج های حساس ( Rathaiah, 1988) و دیگر میزبان ها باقی می ماند. همچنین این نماتدها در بقایای خشک محصولات به جای مانده ، در پانیکول های محصور شده به صورت بیشتر یا اندکی در غلاف برگ های محصور شده باقی می مانند( Cox and Rahman, 1979b; Kinh, 1981). نماتدها می توانند درون آب به مدت 7 تا 15 ماه به صورت غیر فعال باقی بمانند(Butler, 1913) ولی ممکن است که بعضی از نماتدها این توانایی را نداشته باشند . زمستان گذرانی D. angustus در باقیمانده محصولات برنج است( Cox and Rahman, 1979b)، جمعیت این نماتدها بعد از برداشت محصول به سرعت کاهش می یابد ، بهرحال مراحل مختلف سیکل زندگی D. angustus هیچ توانایی ذاتی را برای کنترل کمبود آب و زنده ماندن در شرایط سخت از خود نشان نمی دهند. نماتدها برای زنده ماندن در مدت زمان طولانی به رطوبت بالا و محافظت توسط بافت گیاهی نیاز دارند( Ibrahim and Perry, 1993)، نماتدها در خاک های غرقاب برای کمتر از 4 ماه غیر فعال هستند(Butler, 1913)، و احتمالا بیماری زایی خود را در مدت کوتاهی از دست می دهند. بهرحال خاک های آلوده اگر برای 6 هفته خشک بمانند، می توانند علائم بیماری Ufra را 2 ماه بعد از کشت برنج ایجاد کند Cuk, 1982b) ). خاک اطراف گیاهان آلوده به طور عادی ایجاد بیماری نمی کند ( ( Hashioka, 1963و نقش کوچکی در انتقال بیماری و بقاء نماتد دارد. معمولا D. angustus بعد از چند روز درون آب بودن می میرند ولی در مواردی زنده مانی آنها برای مدت طولانی هم مشاهده شده است(Butler, 1919). نماتدها درون آب می میرند، ولی حتی مختصر زنده مانی آنها در آب اجازه آلوده سازی گیاهان جدید را توسط انتشار در جریان آب به آنها می دهد. ( ( Hashioka, 1963; Sein and Zan, 1977. انتقال به فواصل طولانی ممکن است توسط رواناب، کانالها و رودخانه ها صورت گیرد. نماتد می تواند در آب از گیاه آلوده به سالم، و با تماس ساقه و برگها تحت رطوبت بالا ( بیش از 75٪) انتقال پیدا کنند ( Rahman and Evans , 1988). D. angustus مرحله ذاتی بقاء ندارد و نمی تواند در شرایط سخت زنده بماند ( Ibrahim and Perry, 1993)، نماتدها را می توان داخل سنبلک های پر و یا نیمه پر برنج تازه برداشت شده یافت، ولی معمولا این نماتدها درون بذرهای خشک گیاهان آلوده یافت نمی شوند (Butler, 1919; Hashioka, 1963; Sein, 1977b ; Cuc and Giang, 1982). به جز یک گزارش از هند (Prasad and Varaprasad, 2002) ، انتشار در بذور نادر و بعید است.
شرایط آب و هوایی موثر روی پارازیتها
D. angustus دربرنج کشت شده در آبهای عمیق و برنج های کشت آبیاری شده و کشت شده در مناطق پست ایجاد بیماری می کنند و حداکثر به رطوبت بالای 75٪ برای حرکت به سمت شاخ و برگ نیاز دارند. بیماریUfra اغلب در سال های با بارندگی زیاد و در مناطق خیس بنگلادش جایی که متوسط بارندگی بیشتر از 1.6 متر است، شدید است. Cox and Rahman, 1980)). در ویتنام، بیماری اغلب در ماه های پرباران یا در مناطق با سطح بالای آب شدید می باشد (Cuc and Kinh, 1981).
میزبان های D. angustus
میزبان ها بیشتر محدود به گونه های وحشی و زراعی برنج های کشت شده در آبهای عمیق و مناطق پست هستند( Oryza sativa var. fauta, O. glaberrima, O. cubensis, O. officinalis, O. meyriana, O. latifiola, O. perennis, O. eichingeri, O. alta, O. minuta)، ولی Leersia hexandra نیز یافته هایی جهت اثبات جمعیت نماتدها دارد (Hashioka, 1963; Vuong and Rabarijoela, 1968; Sein and Zan, 1977). دو علف هرز دیگر ، Echinochloa colona و Sacciolepsis نیز یافت شده که توسط این نماتد آلوده می شوند ( Cuc, 1982a).
تجمع بیماری
نماتد Ufra می تواند میزان نیتروژن گیاهان برنج را افزایش دهد بنابراین گیاهان به عامل بلاست برنج ( Pyricularia oryza) بسیار حساس می شوند ( Mondal et al, 1986). لکه های قهوه ای ایجاد شده روی برگ توسط نماتد می تواند در درجه دوم مکان حمله قارچ های Fusarium و Cladosporium باشند ( Vuong, 1969).
اهمیت اقتصادی
انتشار Ufra به علت نیازمندی نماتد به محیط های بکر و تازه محدود شده است. این نماتد اغلب در مناطق رشد برنج متمرکز می شود ، هر ساله این نماتد در مناطق با شرایط یکسان مثل سال قبل، ایجاد بیماری نمی کند، کاهش عملکرد ایجاد شده توسط D. angustus در محصولات ملی و جهانی به ظاهر کم است. در بنگلادش برای مثال، کاهش محصول سالیانه 4٪ ( 20٪ کاهش محصول در بیش از 20٪ زمین ها) در برنج های کشت شده در مناطق با آب عمیق تخمین زده شده است ( Catling et al, 1979). هر چند، بیماری ایجاد شده توسط این نماتد یکی از خسارتزاترین بیماری های ایجاد شده روی برنج است Cox and Rahman, 1980)). D. angustus در ویتنام در Mekong delta یک مشکل جدی است که می تواند موجب 50 تا 100٪ کاهش محصول در برنج های مناطق آبیاری شونده و کشت شده در مناطق آبهای عمیق و مناطق پست شود، در طی سال 1974حدود 100 هکتار از برنج های کشت شده در ابهای عمیق یک ایالت به کلی از بین رفت ( Cuc and Kinh, 1981). در طی سال 1982، حدود 60 تا 100000 هکتار از برنج های Mekong delta تحت تاثیر D. angustus قرار گرفتند( Catling and Puckridge, 1984) و در ایالت Dong thap حدود 10000 هکتار برنج تحت تاثیر قرار گرفت ( Puckeridge, 1988). هر چند، از آن زمان به بعد خسارت ایجاد شده توسط D. angustus به مناطق برنج اساسا به میزان زیادی کاهش پیدا کرد که این به علت کاهش مشخص کشت برنج در مناطق با آب عمیق، و جایگزینی آن با کشت در مناطق پست و آبیاری شده است (Prot, 1994a). Hashioka در سال 1963 تخمین زد که 500 هکتار از برنج های کشت شده در مناطق پست جنوب تایلند به دلیل Ufra حدود 20 تا 90٪ کاهش محصول داشته اند. طبق مشاهدات انجام شده برنج در آسام و بنگال غربی و هند توسط D. angustus آلوده شده در بعضی از مناطق به طور تخمینی 10 تا 30 ٪ خسارت داشته است ( Pal, 1970; Rao et al, 1986). در بنگلادش، بدون اغراق مشاهده شد حدود 60 تا 70٪ از زمین ها که حدودا 200000 هکتار را پوشش داده شده اند توسط D. angustus مورد حمله قرار گرفته اند ( Mondal and Miah, 1989). در صورتی که بذر برنج نشاء شده به نماتد D. angustusحتی به مقدار جزئی آلوده باشد کاهش شدید محصول رخ می دهد، به دلیل آلودگی 4 تا 10٪ از بذور کاهش محصول به میزان مختلف از حدود 1.26 تا 3.94 تن در هکتار ثبت شده است ( Mondal et al, 1988).
روش های مدیریتی
راه های مختلفی برای پیشگیری و کنترل نماتد D. angustus پیشنهاد شده است، بعضی از آنها سودمند و عملی و بعضی از آنها امکان پذیر و عملی نیستند. این روشها برای به دست آوردن بهترین نتیجه بکار می روند از جمله نابودی یا حذف کاه و کلش، تناوب محصول، کنترل علف های هرز، گزینش برنج، کنترل جریان آب، واریته های مقاوم و آیش زمین.
نابودی یا حذف کاه و کلش آلوده
سوزاندن باقیمانده محصولات آلوده کنترل بسیار موثری است که برای مدت طولانی موثر است( Butler, 1919). سوزاندن به طور آنها ضروری است، هرچند این کار در مناطقی که خاک آنها بعد از برداشت از آب اشباع است یا زمانی که مقدار زیادی از کلش برای اهداف دیگر از جمله برای علوفه احشام بکار برده شده است، همیشه ممکن نیست( Mcgeachie and Rahman, 1983). شخم زدن باقیمانده محصولات می تواند Ufra را بطوری که زوال نماتد در خاک مرطوب بسیار سریعتر از آثار برگی باشد کاهش دهد ( Butler, 1919). به دنبال برداشت برنج دسته جوانه های تازو روئیده بایستی جهت جلوگیری از تکثیر بیشتر D. angustusنابود کرد که این کار همیشه مقدور نیست و بستگی به منابع مکانی و شرایط خاک دارد.
تناوب محصول
رشد محصولات غیر میزبان از قبیل کنف در تناوب با برنج های کشت شده در آب عمیق می توااند میزان بروز Ufra را در مزارعی که بالا آمدن سیلاب به حد شدید نیست کاهش دهد (McGereachie and Rahman, 1983). نشاء برنج در مناطق پست به صورت تناوب با خردل، دیگر غیر میزبان ها، و کنف نسبت به برنج هایی که به صورت متناوب کشت می شوند کمتر توسط Ufra مورد حمله قرار می گیرند(Miah and Rahman, 1985; Chakraborti, 2000b).
حذف دیگر میزبانها
از بین بردن گیاهان برنج خودرو و جوانه هایی که از ریشه های برنج برداشت شده رشد می کنند، برنج وحشی و دیگر علف های هرز میزبان ماننع انتقال نماتد های زمستان گذران در برنج به محصولات دیگر می شوند(Hashioka, 1963; Sein and Zan, 1977).
کنترل جریان آب
چون نماتدها به آسانی می توانند در سطح آب منتشر شوند، ممانعت از طغیان آب رودخانه به مزارع با بهبود و گسترش خاکریزها یا سواحل می تواند مفید باشد(( Sein and Zan, 1977.
مقاومت
تعداد وسیعی از ارقام برنج کشت شده در مناطق پست و آب عمیق در برابر angustusD. تست شده اند در ویتنام، در 4 رقم محلی با محصول بالا خط تولید افزایش یافت( IR9129-393-3-1-2, IR9129-169-3-2-2, IR9224-117-2-3-1 and IR2307-247-2-2-3) و 3 رقم ( BKN6986-8, CNI-53 and Jalaj) به صورت توصیف شده مقداری آلوده شده بودند (Kinh and Phuong, 1981; Kinh and Nghiem, 1982). رقم Burmese ( B-69-1) از Irawaddy delta در مقابل بیماریUfra متحمل بوده اند Sein, 1977a)) و رقم تایلند ( Khao Tah Ooh) حساسیت نسبتا کمی دارد (Hashioka, 1963). دو رقم از غرب بنگال، هند (Ir36 and IFT4094) نیز همچنین حساسیت کمی داشتند (Chakrabarti et al., 1985). تمام ارقام مقاوم در برنج وحشی یافت شده اند، Oryza subulata و رقم کشت شده در آب عمیق RD- 16-06 (Miah and Bakr, 1977b). رقم های کشت شده در آب عمیق از گروه Rayada بیشترین انتظار را به علت مقاومت بالایشان نشان می دهند. در بنگلادش رقم های Rayada به میزان زیادی در مقابل D. angustus مقاوم هستند و بقیه رقم ها مقاومت متوسطی را نشان می دهند( Rahman, 1987, 1994; Das and Sarmah, 1995). کولتیوار B3 Rayada به عنوان رقم با مقاومت بالا در مقابل Ufra و با محصول بالا نشان داده شده است ( Das et al, 2000). مقاومت تقریبا متوسطی با واکنش سریع نکروتیک در برابر تغذیه نماتد رخ میدهد (Plowright and Gill, 1994). و میزان اسید کلروژنیک و سنتز فیتو الکسین ساکورانتین برنج را افزایش می دهد (Plowright et al, 1996). کولتیوارهای Padmapani و Digha توسط angustusD.در مناطق بنگلادش و هند مورد حمله قرار نمی گیرند، ادعا شده این کولتیوارها به علت طول دوره رشدی کوتاهشان از بیماری فرار می کنند ( Mondal and Miah, 1987; Rathaiah and Das, 1987).
کشت انصرافی
نماتدهای angustusD. برای مدت کوتاهی زنده می مانند و طولانی شدن دوره زمستان گذرانی می تواند میزان آلودگی اولیه را کاهش دهد ( Cux and Rahman, 1980; McGeachie and Rahman, 1983; Das and Bhagawati, 1992). این هدف می تواند با بکار بردن برنج های کشت شده در آب های عمیق بوسیله استفاده از کولتیوارهای با طول مدت رشد کوتاه یا کشت ونشاء دیر هنگام دست یافتنی باشد. دستکاری الگوی کشت برنج و مهارت های کشت می تواند وسیله مناسبی برای کنترل باشد(McGeachie and Rahman, 1983). از زمانی که angustusD. به غلاف اولیه برگ در سطح آب وارد می شود (Plowright and Gill, 1994)، آلردوره های کوتاه غوطه وری جوانه های تازه می تواند آلوددگی به نماتد را کاهش دهد.
شیمیایی
کاربرد مواد شیمیایی از قبیل Carbofuran, Mocap, Hexadris monocrotophos, Phenazin و Benomil ، تقریبا موفقیت آمیز بوده ولی قیمت بالای آنها و عدم کاربرد صحیح انها را غیر اقتصادی کرده است ، به همین دلیل برای مزارع با مقیاس بالا پیشنهاد نمی شوند. بیشترین تنزل در جمعیت نماتد و شیوع بیماری توسط کربونیفر و بنومیل به تنهایی و یا به صور ت ترکیبی رخ داده است( Miah and Bakr. 1977a; Sein, 1977c; Cox and Rahman, 1979a; Rahman et al, 1981; Miah and Rahman, 1985; Nguyen et al, 1993; Mian et al, 1994). با اثبات رسید سم پاشی ترکیبی با کربوسولفان و تریازوفوس نیز موثر است (Das, 1996). میزان استفاده شده عموما غیر اقتصادی است.ماده شیمیایی آزادیراختین که از گیاه نیم Azadirakhta indica)) به دست آمده است، زمانی که به صورت ترکیبی برای تیمار بذور بکار می رود تقریبا موفقیت آمیز است یا به صورت فرو بردن جوانه های ریشه ها و اسپری پاشی و یا با تکنیک های کشتی بکار برده شده است (Chakrborti, 1999, 2000a,b). همچنین پاشش بذر نیم به تنهایی برای کنترل نماتدها موثرتر از کربوفوران عمل می کند(Rahman,1996).
خلاصه ای از مدیریت پیشگیری بر ضد D.angustus
پیشنهاد مدیریت پیشگیری بر ضد D.angustus به صورت گسترده ای برای مدیریت پروژه ی برنج های کشت آب عمیق ارائه شده است.(Anonymous,1987 )
(i ) سوزاندن بقایای محصول به طور کامل برای حذف تمامی ساقه های آلوده (ii ) طولانی کردن مدت زمستان گذرانی به وسیله ی کشت تاخیری و (iii ) استفاده از کولتیوار هایی با مدت رشد کوتاه تر.
زمانی که کولتیوارهای مقاوم در دسترس باشند استفاده از آنها بسیار موثر است.
روش های تشخیص
D.angustus در قسمت های هوایی گیاهان در حال رشد ( و باقیمانده محصولات ) بیشتر نزدیک منطقه رشد برگها و گل آذین ها دیده می شود که برای آزمایش باید از این قسمت ها نمونه برداری انجام شود . برای نشان دادن درون برگهای جوان باید از قسمتی از گیاه به طول 5 سانتی متر برش تهیه شود . نماتد ها را می توان به کمک تکه ی برش داده شده گیاه که درون محفظه کوچک روی قیف برمن یا سینی کوچکی با آب که 24 ساعت قبل یا به عبارتی شب قبل از آزمایش آماده وقرار داده شده استخراج کرد.(Chapter3) برای آزمایش فوری مواد ، برگهای پیچ خورده یا گل آذین جوان را می توان در پتری دیش همراه با آب قرار داده و مستقیما مشاهده کرد. نماتد ها در قسمت های جوان گیاه فعال هستند ، اما به زمان کمی برای از سر گرفتن فعالیتشان در پانیکول های خشکیده نیاز دارند.
Translators: Pejman Tajmiri & Kowsar Sharifi
 

رامین قاسم نتاج

اخراجی موقت
ادامهنماتد های پارازیت برنج:
نماتد های پارازیت برنج
Aphelenchoides besseyi
A.besseyi بذر زاد و عامل بیماری نوک سفیدی است که اغلب از مناطق رشد برنج در جهان گزارش شده است .(Ou,1985 ). از قبیل ایران (Pedramfar et al ,2001 )، ایتالیا (Moretti,1997;Cotoneo and Moretti, 2001 ) و ترکیه (Ozturk and Enneli,1997 ).
علائم
گیاهان حساس می توانند بدون علائم باشند ولی کاهش عملکرد کلی فقط در گیاهانی که بعضی علائم را نشان می دهند ایجاد می شود . در مدت رشد اولیه واضح ترین علامت زرد شدن سریع نوک برگهای جوان در غلاف برگی است (شکل 4.5 ). سپس این قسمت های نوک خشک می شوند و پیچ می خورند ، در حالیکه پایین برگ ممکن است به حالت نرمال باشد . برگهای جوان از جوانه های آلوده ممکن است لکه دار با نقوش لکه ای یا با نواحی مشخص کلروتیک باشند . حاشیه های برگ ممکن است بد شکل و یا چروکیده ولی غلاف برگها بدون علامت باشد (صفحه ی 1D ). قابلیت زنده مانی بذور آلوده کم است ، و جوانه زنی در آنها به تاخیر می افتد (Tamura and Kegasawa, 1959b) و گیامان آلوده ضعیف و کوتاه می شوند ( Todd and Atkins, 1958). پانیکول های آلوده نسبت به پانیکول های سالم کوتاه تر با اسپیکول های کم تر هستند و دانه ها در آنها به مقدارکمتری پر می شوند ( Dastur, 1936; Yoshii, 1951; Todd and Atkins, 1958). در آلودگی های شدید برگ پرچمی کوتاه و پیچ خورده می شود که این عامل مانع از خروج کامل پانیکول از ساقه بلند می شود ( and Yamamoto, 1950a; Todd and Atkins, 1958 Yoshii) . آلودگی به A. besseyi تورم بذر را کاهش می دهد( Togashi and Hoshino, 2001) و بذر کوچک و بدشکل می شود (Todd and Atkins, 1958) و مغز هسته ممکن است بی رنگ و شکاف دار شود (Uebayashi et al, 1976) (شکل 4-6). بلوغ گیاهان آلوده دیرتر صورت گرفته و پانیکول های عقیم روی جوانه های ایجاد شده از گره های بالایی تشکیل می شود.
بیولوژی
زمانی که بذر آلوده بهA.besseyi کشت می شود ، نماتدهای متحرک سریعا فعال می شوند و در مدت رشد کوتاهی A.besseyi در داخلی ترین غلاف برگ ها و با تغذیه اکتوپارازیتی ( پارازیت خارجی) از اطراف نوک مریستم پدیدار می شود (Yoshii and Yamamoto, 1950b; Goto and Fukatsu, 1952; Todd and Atkins, 1958). افزایش سریع تعداد نماتدها در کشت های دیرهنگام رخ می دهد (Goto and Fukatsu, 1952) و با فاز زایشی گیاه همراه می شود( Huang and Huang, 1972). نماتدها توانایی ورود به اسپیکول ها را قبل از شکوفا شدنشان را دارند، در طی مرحله شکوفه دادن، و به صورت پارازیت خارجی از تخمدان، پرچمها، پوستک وجنین تغذیه می کنند(Dastur, 1936; Huang and Huang, 1972). بهرحالA.besseyi در سطح خارجی گلومها بسیار زیاد هستند و هنگامی که گلومها در مرحله شکوفا شدن مجزا می شوند، نماتدها به داخل گلومها وارد می شوند( Yoshi and Yamamoto, 1950b). هنگامی که دانه پر می شود و بلوغ صورت می گیرد تکثیر نماتد متوقف می شود هرچند رشد لارو سن سوم برای بالغ شدن تا مرحله سفت شدن خمیری ادامه دارد(Huang and Huang, 1972). بطور غالب جمعیت نماتدهای متحرک، ماده های بالغ هستند(Huang and et al, 1979). این نماتدها به صورت مارپیچ و متراکم در محور گلوم قرار دارند، نماتدها در دانه های پر شده بیشتر از اسپیکول های عقیم وجود دارند( Yoshi and Yamamoto, 1950) و آلودگی بذر بیشتر به سمت مرکز پانیکول تمایل دارد(Goto and Fukatsu, 1952).A.besseyi آمفی میکتیک ( مناسب برای اختلاط نژاد) است (Huang and et al, 1979) و نرها معمولا بسیار فراوان هستند، هر چند تولید مثل می تواند به صورت پارتنوژنزی (بکرزایی) باشد ( Sudakova and Stoyakov, 1967). متوسط دما برای تخم گذاری و تفریخ تخم 30 درجه سانتیگراد هست. در دمای 30 درجه سانتیگراد سیکل زندگی بین 10 تا 12 روز است و افزایش طول به طور قابل توجهی در دمای زیر 20 درجه سانتیگراد هست(Huang and et al, 1972). هیچ رشدی در دمای زیر 13 درجه سانتیگراد انجام نمی پذیرد (Sudakova, 1968).
بقاء و انتشار
A.besseyi در محور گلوم دانه کامل به صورت متراکم وجود دارد و آن به آرامی همانند دانه ای که رطوبتش از بین رفته خشک می شود. بعد از برداشت نماتدها توانایی بقاء و تحرک را بعد از 8 ماه تا 3 سال دارند( Gralley, 1949; Yoshi and Yamamoto, 1950; Todd, 1952; Todd and Atkins, 1958). بقاء توسط تراکم و خشک شدن تدریجی تسهیل می شود(Huang and Huang, 1974) ولی تعداد (Yoshi and Yamamoto, 1950; Sivakumar, 1987a) و بیماری زایی ( Cralley and French, 1952) نماتدها با افزایش سن بذر کاهش می یابد. که بیانگر این مطلب است که شرایط ذخیره مناسب بذر ممکن است طول مدت بقاء نماتد را افزایش دهد. نماتدها بیشتر در بذور با ذخیره کم رطوبت نسبت به بذور با رطوبت بالا در اکثر دماها بقاء می یابند( Chaudhury and Chaudhury, 1996). بنظر نمی رسد A.besseyi مدت زیادی در خاک به همراه بقایا بقاء یابد(Cralley and French, 1952; Yamada et al, 1953) هرچند نماتدهای متحرک ممکن است روی سبوس برنج و باقیمانده گیاه بقاء یابند. Sivakumar (1987b) تولید مثل A.besseyi روی قارچ های Curvularia و Fusarium را روی کاه و کلش بعد از درو مشاهده کرد. روش اصلی گسترش برای A.besseyi بذر است. انتشار غیر عمدی بذر آلوده باید دلیل انتشار جهانی آن باشد. در مقیاس محلی، A.besseyi می تواند توسط آب جاری در برنج های کشت شده در مناطق پست انتقال یابد( Tamura and Kegasawa, 1958; Uebayashi and Imamura, 1972). ولی نماتدها با کاهش سطح آب در نتیجه افزایش دما از 20 تا 30 درجه سانتیگراد بقاء می یابند(Tamura and Kegasawa, 1958). میزان زیاد بذر کاری در زمین آلوده نیز گسترش محلی نماتد را آسان می کند(Kobayashi and Sugiyama, 1977).
فاکتورهای محیطی موثر روی پارازیتیسم
A.besseyiتوانایی آلوده کردن برنج را در اکثر محیط ها دارد ولی آلودگی و خسارت عموما درکشت برنج مناطق پست آبیاری شده و با آب عمیق نسبت به مناطق مرتفع بیشتر است. در برزیل da Silveira et al (1977) هجوم عمده نماتد را در برنج های کشت شده مناطق آبیاری شده نسبت به برنج های کشت شده در مناطق مرتفع یافت، و در ژاپن آلودگی در شرایط غرقابی بیشتر بوده است( Tamura and Kegasawa, 1959a). فعالیت و تغذیه A.besseyi در رطوبت نسبی بالای 70٪ است(Tikhanova, 1966) و در نتیجه ، رطوبت نسبی بالا در طول فاز زایشی گیاه برای مهاجرت نماتد به پانیکول (Sivakumar, 1987b) و گسترش علائم لازم است (Dastur, 1936).
دیگر میزبان های A.besseyi
میزبانها شامل بیش از 35 جنس از گیاهان بلند قد می باشند (Fortuner and Williams , 1975 ) اگر چه به نظر می رسد نژاد میزبانها موجود باشند . برنج های وحشی یک ساله O.breviligulata A.Chev.and Roehr. و O.glaberrima Steud. میزبان های خوبی هستند. دیگر میزبان های مهم شامل تعدادی علف های هرز معمول در مزارع برنج مثل Cyperus iria L. ، Setaria viridis Beauv. و Panicum sanguinale L. (Yoshi and Yamamoto, 1950b)، و محصولات خوراکی از قبیل Dioscorea trifida L. (سیب زمینی هندی)،Ipomoea batatas (سیب زمینی شیرین)، Alium sepa L. ( پیاز)، Zea mays L. (ذرت) و Colocasia esculenta L.(گوشفیل)هستند. همچنین این نماتد روی فلفل چیلی ( Capsicum annuum Var. Longum) در Sarawak یافت می شود (Hockland and Eng, 1997). بعلاوه بسیاری از قارچ های ساپروفیت و پاتوژن نیز از قبیل Alternaria spp. ، Curvularia spp.، Fusarium spp.، Helminthosporium spp.، Nigrospora sp.، Sclerospora sp. و Botrytis cinereaمیزبان های خوبی برای نماتد هستند. Roa (1985) دریافت که A.besseyi روی قارچ بلاست برنج (Pyrcularia oryzae) بقاء می یابد ولی تکثیر نمی شود و Iyatorni و Nishizawa(1952) گزارش کردند که A.besseyi می تواند روی ساقه پوسیده توسط Sclerotium oryzae تغذیه و تکثیر کنند.
تجمع بیماری ها

 

رامین قاسم نتاج

اخراجی موقت
تجمع بیماری ها

تجمع بیماری ها

درگیری A.besseyi در کمپلکس بیماری ها به طور گسترده مورد مطالعه و تحقیق قرار نگرفته است. در بنگلادش A.besseyi به همراه D. angustus(Timm, 1955) و Meloidogyne graminicola رخ می دهد، ولی اطلاعات کمی از اجتماع آنها در دسترس است. در آزمایش های درون گلدان، آلودگی A.besseyi و M. graminicolaدر محصول برنج غرقاب افزاینده بوده است، ولی در هنگام برداشت بذور گیاهان آلوده به M. graminicola و A.besseyi آلودگی بیشتری نسبت به آلودگی A.besseyiبه تنهایی داشتند. (Plowright, 1986).A.besseyi توانایی ترغیب گسترش علائم بعضی از قارچ های پاتوژن برنج از قبیل Sclerotium oryzae(پوسیدگی ساقه) و Pyricularia oryzae (بلاست) را دارد. (Nishizawa, 1953a; Tikhanova and Ivanchenko, 1968; Mcgrawley et al, 1984). Curvularia lun آلودگی توسط ساپروفیت ها از قبیل Enterobacter agglimerans که عامل سیاهس و لکه های v شکل روی بذر است مستعد کرده است( Nishizawa, 1976; Uebayashi et al, 1976).
سطوح آستانه ای خسارت جمعیتی و اهمیت اقتصادی
A.besseyi به علت انتشار توسط دانه ، به صورت گسترده ای توزیع شده است ولی واریته های مختلف این نماتد بین مناطق و کشورها قابل توجه هستند، در داخل جاهای مختلف، میزان شیوع بیماری و شدت بیماری ممکن است سال به سال تغییر کند و به شدت تحت تاثیر نحوه کشت و نوع یا رقم کشت برنج محلی قرار گیرد. خسارت در رقم های حساس به شدت به میزان بذور آلوده کشت شده و تعداد A.besseyi که بذر را آلوده کردند بستگی دارد.معمولا، تراکم جمعیت در هر بذر یا وزن آن مورد بررسی قرار می گیرد. Fukano(1962) آستانه تراکم خسارت اقتصادی را تعیین کرد( 300 نماتد زنده در 100 عدد بذر) که مبنای مناسبی را برای پیشبینی میزان خسارت از آن زمان تهیه کرد، در بسیاری از کشورها، اطلاعات بسیار کمی درباره وضعیت آفتA.besseyi موجود است. اطلاعات خسارت سالیانه ناشی از A.besseyi به میزان گسترده ای گزارش شده است، در 1950 عددهای تیپیکی برای میزان خسارت رقم های حساس در آمریکا، 17.5، 4.9، 6.6٪ در سال های متفاوت گزارش شده است ( Atkins and Todd, 1959). که این میزان 10 تا 30٪ در ژاپن بوده است(Yamada and Shiomi, 1950; Yoshi and Yamamoto, 1950a; Yoshi, 1951). A.besseyi در آمریکا توسط تیمار بذور و رقم های مقاوم کنترل شده بود و بیش از یک آفت نبوده است(Hollis and Keoboonrueng, 1984). A.besseyi در ژاپن نیز از بین رفت ولی مجددا خسارت ایجاد کرد، ارزش اقتصادی بذور بی رنگ آلوده زمانی که آلودگی از 7. ٪ تجاوز کند کاهش می یابد(Inagaki, 1985). در چین کاهش محصول ممکن است هنگامی که میزان گیاهان آلوده بیش از 50٪ باشد به بیش از 45٪ برسد( Tsay et al, 1998). در بنگلادش خسارت A.besseyiاز برنج های کشت شده در آب عمیق گزارش شده است. بیش از 505 از زمین ها آلوده شده و وزن پانیکول گیاهی که به شدت آلوده شده بود (650 نماتد در 100 عدد بذر)، 3/1 گیاهی بود که آلودگی کمتری داشت(112 نماتد در 100 عدد بذر)(Rahman and Mcgeachie, 1981; Rahman and Taylor, 1983). در مقابل، رقم های محلی در تایلند در مقابل A.besseyi متحمل بوده و هیچ علامتی علی رغم آلودگی شدید مشاهده نشد(Buangsuwon et al, 1971). Rao (1976) علائم شدیدی از بیماری را در مزارع هند گزارش کرد ولی وقوع کاهش محصول به میزان کمی تخمین زده شده است. Muthukrishnan et al (1974) مشاهده کرد گاهی اوقات گیاهان بعد از یک خسارت زودهنگام شدید دوباره بهبود می یابند، و خسارت تخمین زده شده بین 2. تا 10٪ است. در آفریقا A.besseyi به میزان زیادی گسترده است مخصوصا در غرب و مرکز آفریقا، ماداگاسگار و جزیره کومور (Barat et al, 1969). بنظر می رسد نوک سفیدی عامل اصلی کاهش معنی دارمحصول برنج های کشت شده در باتلاق Mangrove از سیرالئون بوده است، جایی که رقم های رشد کرده به صورت گسترده به A.besseyi حساس هستند( 3000 تا 10000 نماتد در 100 عدد بذر)، و شیوع و شدت بیماری بنا بر گفته ها در حال افزایش است(Fomba, 1984).کاهش محصول در تانزانیا نیز شدید است به طوری که میزان آلودگی بذور بسیار بالا است (82٪-2 ). و به صورت میانگین 68 عدد A.besseyiدر هر دانه آلوده وجود دارد(Taylor et al, 1972). در ماداگاسگار Vuong (1969) مطرح کرد که تمام دانه ها بیشتر از آستانه مطرح شده توسط Fukano (1962)‌ آلوده بودند، در نیجریه میزان آلودگی را می توان 2 تا 400 نماتد در 100 عدد بذر بیان کرد ولی این میزان عموما کمتر از 100 عدد نماتد در 100 عدد بذر است (Babatola, 1984). در USSR سابق کاهش محصول در رقم های حساس 54٪ بوده است، بذور آلوده به A.besseyi(80٪) فقط 31٪ آلودگی گیاهان را در مزرعه ایجاد می کند (Popova, 1984). بنظر می رسد کاهش محصول در مرکز غربی برزیل شباهتی با میزان آلودگی (10 تا 140 نماتد در 100 عدد بذر) که توسط Huang et al (1977) به دست آمده ندارد، مگر اینکه بذور درصد زیادی از آلودگی را داشته باشند.
روش های مدیریتی
لازمه ممانعت از شیوعA.besseyi حذف نماتد از بذور توسط آب داغ یا تیمار شیمیایی بذور است، ارقام مقاوم و روش های کشت نیز برای کاهش آلودگی به زیر آستانه خسارت استفاده می شوند، ارقام متحمل نیز از کاهش محصول جلوگیری می کنند ولی در کنترل نماتد نقشی ندارند، سوزاندن کاه و کلش ازانتقال A.besseyiتوسط کاه و کلش و سبوس جلوگیری می کند، ولی بایستی به صورت پیوسته با دیگر راه های پیشگیری استفاده شود.
تیمار آب داغ
منابع زیادی در مورد تیمار ٱب داغ برای بذور برنج وجود دارد(Cralley, 1949; Yoshi and Yamamoto, 1950C, 1951; Todd and Atkins, 1958; Borovkova, 1967). در موثرترین روش کنترل، بذر باید به مدت 18 تا 24 ساعت در آب سرد خیس بخورد سپس به مدت 15 دقیقه در آب 51 تا53 درجه سانتیگراد غوطه ور شود، در صورتیکه بذر قبلا در آب سرد خیس نخورده باشد دمای بالا (55 تا 61 درجه سانتیگراد برای 10 تا 15 دقیقه) مورد نیاز است، دما ومدت قرار گرفتن بذر در دما باید به دقت مشاهده شود و بعد از تیمار، بذر باید در دمای 30 تا 35 درجه سانتیگراد یا توسط نور خورشید اگر به صورت متمرکز باشد خشک شود ولی در غیر این صورت مستقیما در مزرعه کشت شود. به منظور قرنطینه کردن، در موسسه تحقیقات بین المللی برنج ، بذر در آب سرد به مدت 3 ساعت خیس می خورد، به دنبال آن در آب گرم به مدت 15 دقیقه در دمای 52 تا 57 درجه سانتیگراد قرار می گیرد. غوطه ور شدن بذور در آب و درادامه آن خشک کردن کامل بذربه سرعت به سادگی می تواند منجر به مشخص کردن میزان مرگ و میر نماتد در بذور شود (Hoshino and Togashi, 2000).
مواد شیمیایی
تیمارهای مختلف شیمیایی برای بذور مورد استفاده قرار می گیرد، که گاهی اوقات اثر خوبی دارند (Ribeiro, 1977) ولی همچنین گزارش شده درمان بذور توسط نماتدکش ها اثر کمی روی مرگ و میر نماتدهای داخل بذر دارد (Hoshino and Togashi, 2000). بهرحال ، معالجه بذور توسط بنومیل و اسپری کردن بنومیل یک تا 15 روز بعد از نشاء کردن می تواند برای محافظت گیاهان برنج در برابر آلودگی با A.besseyiمورد استفاده قرار گیرد (Gergon and Prot, 1993). گفته شده استفاده از مواد شیمیایی در خاک برای کنترل نماتدها موثر است (Rao, 1986a). هر چند گزارش شده استفاده از مواد شیمیایی قبل از درو به تنهایی به میزان کمی موثر است (Aleksandrova, 1981). و مدرکی برای اثبات اینکه تیمار شیمیایی خاک اقتصادی است وجود ندارد.
مقاومت وتحمل
به نظر می رسد مقاومت در برابر A.besseyiگسترده است. Cralley (1949) و Cralley and Adair (1949) اولین واریته های حساس برنج را در برابر A.besseyi گزارش کردند و Cvs Arkansas Fortuna, Nira 43 and Bluebonnet را به عنوان ارقام مقاوم فهرست کردند. در آمریکا اساسا A.besseyiتوسط استفاده از رقم های مقاوم کنترل شده است. مقاومت در برابر A.besseyiاز ژاپن (Nishizawa, 1953b; Yamada et al, 1953; Goto and Fukatsu, 1956)، کره (Park and Lee, 1976)، هند ( Rao et al, 1986)، برزیل (Oliveira, 1989)، روسیه (Popova et al, 1994) و ایتالیا (Orsenigo, 1954) گزارش شده است. گفته شده مقاومت در برابر A.besseyiاز طریق ژنتیکی کنترل شده و توسط کولتیوارHi Asa- ژاپنی انتقال داده شده است (Nishizawa, 1953b). سنجش برای مقاومت در ابتدا، روی بیان علامت بیماری پایه ریزی شده بود که معمولا بدون علامت بیماری ولی با کولتیوارهای حساس معلوم شده بود( مانند متحمل). (Nishizawa, 1953b; Goto and Fukatsu, 1956) و محیط تاثیر زیادی روی گسترش و خسارت A.besseyi دارد.
نحوه کشت
آبیاری بستر بذر (Yamada et al, 1953) یا مستقیما کشت درون آب (Cralley, 1956) میزان آلودگی را کاهش می دهد، در این شرایط نماتدها قبل از جوانه زنی بذر بیرون می آیند و قدرت بیماری زایی هایشان را از دست می دهند. تعداد بالای گیاهچه در بستر بذر ( Kobayashi andSugiyama, 1977) و تعداد بالای گیاهچه در هر کپه (Yamada et al, 1953) منجر به افزایش بیماری به دلیل افزایش تعداد مناطق آلوده در مزرعه می شود.بنظر می رسد این قبیل مشکلات دلیل وقوع دوباره A.besseyiدر ژاپن هستند (Inagaki, 1985). در آمریکا (Cralley, 1949) و ژاپن (Yoshi and Yamamoto, 1951; Yamada et al, 1953) احتمالا کشت زودهنگام در شرایط خنک آلودگی ناشی از A.besseyiرا کاهش داده یا ازبین برده است. درکره، تناوب لوبیا با برنج جمعیت A.besseyiدر مزرعه کاهش داده است( Kim, 1996).
خلاصه ای از روش های پیشگیری بر ضد A.besseyi
- تیمار با آب داغ بذور، احتمالا موثرترین و ارزان ترین راه پیشگیری است.
- ارقام مقاوم یا متحمل
- کشت زودهنگام، اگر فصل کشت برنج با دوره سرما زودتر آغاز شود.
- تراکم کم کشت در بستر بذر
روش های تشخیص
بسته به مرحله رشدی محصول روش های نمونه برداری متفاوتی وجود دارد.A.besseyi در طول رشد اولیه و جوانه زدن ، در انتهای ساقه و بین غلاف برگها دیده می شود . برای بررسی ومعاینه سریع بافت گیاهی ، آن را داخل آب قرار می دهند و با تحریک کردن بافت گیاه نماتد ها خارج می شوند . برای پیدا کردن تعداد های کم نماتد می توان بافت گیاه را قبل از معاینه رنگ کرد. A.besseyiرا معمولا می توان در جوانه های خرد شده باقی مانده روی الک یا به طور مستقیم در آب مشاهده کرد. در طول فاز رویشی میتوان به میزان زیادی A.besseyi را در داخل و یا روی اسپیکول های در حال رشد یافت ، در زمان گل دهی میتوان حداکثر تعداد نماتد ها را مشاهده کرد.A.besseyi از اسپیکول ها و بذور بوسیله خیساندن تعداد مشخص در آب به مدت زمان 48ـ24 ساعت تحت دمای 35-25 درجه سانتی گراد جمع آوری می شوند . استخراج کمی نماتدها نیازمند جدا کردن غلاف از دانه هایی است که هنوز در مرحله شیری قرار دارند. جمع آوری نماتد ها از دانه های پوست کنده صورت می گیرد ولی استخراج آنها از دانه های پوست گیری نشده خستگی کمتری دارد و روش قابل استفاده تری برای ردیابی A.besseyiاست ( در قرنطینه ) مخصوصا اگر زمان استخراج نماتد بیش از دو روز ادامه یابد (Gergon and Mew , 1991 ). به دست آوردن درصد آلودگی بذور پارامتر مناسبی است ، ولی استخراج از بذور به صورت اختصاصی هدر دادن وقت است . به هرحال ، آنالیز جزئیات به صورت اختصاصی می تواند روی بذور انجام پذیرد. روش که در آن می توان به خوبی نماتد ها را جمع آوری کرد شکافتن اختصاصی بذور برنج و سپس انتقال دادن به نوک پیپت انفرادی است.که در بر گیرنده بذور شکافته شده است ،سپس آنها را جدا جدا به صورت عمودی در شیشه نمونه به همراه آب قرار می دهیم .(Hoshino and Togashi 1999) به هرحال این مولف استخراج انبوهی از بذور شکاف خورده را برای تعیین تعداد کمی از نماتد ها به دلیل موثر بودن و سادگی آن نسبت به متد انفرادی بذر پیشنهاد کرده است. (Hoshino and Togashi ,2000) .
 

رامین قاسم نتاج

اخراجی موقت
پارازیت های ریشه
گونه های Meloidogyne
نماتد گره ریشه ،Meloidogyne spp،در برنج کاری های کشورهای زیادی یافت شده است .احتمالا بیشترین گونه خسارت زا ،M. graminicola، می باشد که اساسا در کشورهای جنوب وجنوب شرق آسیا پخش شده است ،(برمه،بنگلادش،هند،نپال،پاکستان،سریلانکا،لائوس،تایلند،ویتنام،تایوان،اندونزی و فیلیپین) که البته ممکن است در کشورهای دیگر منطقه هم خسارت زا باشد. قابل ذکر است که M.graminicolaاز برنج کاری های آمریکا،برزیل و کلومبیا نیز یافت شده است. M.graminicolaپارازیت خسارت زایی در مناطق پست کشت برنج و مرتفع و با آب عمیق است. M.oryzae فقط در سورینام و آمریکای جنوبی در مناطق کشت برنج آبیاری شده یافت شده است (Maas et al,1987 ) . طبق گزارشات داده شده M.hainanensisبه عنوان پارازیت مزارع برنج در جزیره هاینان و چین است (Guo et al, 1984; Liao and Feng, 1995). و همچنین گونه شرح داده شدهM. lini از ریشه برنج در چین گزارش شده است (Yang, 1988). M.triticoryzae به عنوان پارازیت برنج و گندم در سیستم کشت برنج – گندم در شمال هند شناسایی شده است (Gaur et al, 1993; Gaur, 2003). 4 گونه Meloidogyne فقط در برنج کاری های مناطق مرتفع و غرقابی یافت می شوند : M. incognita ( کاستاریکا، کوبا، مصر، کوته ایویره، نیجریه، جنوب آفریقا و ژاپن)، M. javanica (برزیل، مصر، جزایر کومور، نیجریه، کوته ایویره و غنا) (Coyne et al, 1999)، M. arenaria(نیجریه، مصر و جنوب آفریقا) و M. salasi ( کاستاریکا و پاناما) (Lopez, 1984).
علائم
همه گونه های Meloidogyne می توانند در سراسر سیستم ریشه موجب ایجاد تاول و گال شوند. نوک ریشه آلوده، متورم و غلابی شکل می شودع این علائم مشخصه ویژه M. graminicola و M. oryzae است. (شکل 4-7 و 4-9، صفحه 1 (e همچنینن گال های ایجاد شده توسطM. salasi اغلب روی نوک ریشه برنج ایجاد می شوند (Sancho et al, 1987). علائم بر اساس نوع برنج و گونه Meloidogyne تنوع دارند. در برنج کاری های مناطق مرتفع و سطحی به طور متناوب مناطق غرقاب ، همه گونه ها می توانند باعث کاهش شدید رشد، اسپیکول های پر نشده، کاهش پنجه زنی، کم رنگی، پژمردگی و محصول ضعیف شوند(Babatola, 1984). علائم اغلب به صورت بهم یوسته در مزرعه ظاهر می شود. M. graminicolaبه ایجاد خسارت شدید در برنج کاری های با آب عمیق معروف است. پیش از طغیان آبع علائم معمول کم رشدی و بیرنگی گیاهان جوان است، هنگامی که طغیان آب صورت می گیردع گیاهان غوطه ور در آب با گالزایی شدید ریشه قدرت بلند شدن و رشد سریع را ندارند در نتیجه این توانایی را برای رشد کردن و بیرون آمدن از سطح آب ندارند(Bridge and Page, 1982). که این شرایط موجب مرگ یا غرق شدن گیاهان و یا جدا شدن قطعه زمین در جهت اب باز شده در مزرعه غرقاب می شود.
بیولوژی و سیکل زندگی
بیولوژی و سیکل زندگی M. incognitaو M. javanicaروی برنج شبیه سیکل شرح داده شده روی دیگر محصولات است. سیکل زندگیM. oryzae به صورت 4 هفته در دمای متوسط 27 درجه سانتیگراد است (Segerem-V.d. oever and Sanchit-bekker, 1984). M. graminicola در بنگلادش روی برنج سیکل زندگی بسیار کوتاهی کمتر از 15 روز در دمای 22 تا 29 درجه سانتیگراد دارد (Bridge and Page, 1982). البته ایزوله ای از آمریکا سیکل زندگی خود را در 23 تا 27 روز در دمای 26 درجه سانتیگراد تمام می کند (Yik and Birchfield, 1973). طبق گزارشات داده شده، در هند سیکل زندگی M. graminicola حدود 26 تا 51 روز است که بستگی به زمان سال دارد (Rao and Israel, 1973). ماده ها و توده تخم M. oryzae به طور کامل در بافت ریشه جاسازی شده اند و بیش از 50 ماده می توانند به تنهایی در یک گال حضور داشته باشند (Segerem-V.d. oever and Sanchit-bekker, 1984). لارو سن دوم M. graminicola که به ریشه برنج در مناطق مرتفع حمله می کند، مرحله بیماری زای نماتد است (Buangsuwon et al, 1971; Rao and Israel, 1973). ماده ها داخل ریشه رشد می کنند و تخم ها اساسا در پوست قرار می گیرند(Roy, 1976a). (صفحه 1f). لاروها می توانند در گال مادری باقی بمانند یا به صورت داخل سلولی در بین بافت آئرانشیم پوست برای پیدا کردن محل تغذیه جدید داخل همان ریشه مهاجرت کنند(Bridge and Page, 1982). این رفتار برای سازش M. graminicola با شرایط غرقابی که نماتد را از درون بافت میزبان تا زمانی که ریشه ها عمیقند توسط آب پوشیده شده اند ناتوان می کندع ایجاد می کند. لاروهایی که از ریشه به سمت خاک غرقاب مهاجرت می کنند نمی توانند دوباره به گیاه حمله کنند (Bridge and Page, 1982). حرکت مشابه M. triticorizaeدر شرایط سیستم آبی متفاوت هنگامی که خاک متراکم باشد به ریشه برنج کمتر حمله می کند (Chandel et al, 2002b). ماده ها و کیسه تخم معمولا درون بافت میزبان باقی می مانند (Chandel et al, 2001b). M. triticorizae سه نوع لاروهای سن دوم تفریخ نشده را تولید می کند: آنهایی که آزادانه در آب تفریخ می شوند، آنهایی که به ترشحات ریشه برنج برای تحریک شدن به تفریخ نیاز دارند و آنهایی که حتی در حضور ترشحات ریشه تفریخ نمی شوند که به عبارتی در مرحله دیاپوز هستند(Gaur et al, 2000).
نژادهای بیولوژیکی
کولتیوارهای برنج به نژاد یک از M. arenaria و نژادهای 2و 4 از M. incognita حساس هستند (Ibrahim et al, 1983).
بقاء و میانگین توزیع
M. incognita ، M. javanica، M. arenaria و M. solaniپارازیت های قسمت عمده ای از برنج کاری مناطق مرتفع هستند و در خاک به حالت تخم ها و لاروهای جوان یا روی میزبان های تناوبی بقاء دارند. آنها زمانهای طولانی در خاک غرقاب شده نمی توانند بقاء یابند.M. oryzaeدر مناطق برنج با میزان غرقاب کم ( کمتر از 10 سانتیمتر) برای دوره های نسبتا کوتاه بقاء می یابند.(Segeren V.d. Oever and Sanchit-Bekker, 1984)، اما M. graminicolaبه خوبی با شرایط غرقابی سازگار شده و در خاک های اشباع به شکل توده های تخم یا لاروهای جوان برای دوره های طولانی بقاء می یابند. تعداد M. graminicola بعد از 4 ماه به سرعت کاهش می یابد، اما مقداری از توده های تخم برای دستکم 14 ماه در خاک اشباع زنده باقی می مانند(Roy, 1982). M. graminicola در خاک غغرقاب شده در عمق یک متری برای دستکم 5 ماه می تواند بقاء یابد(Bridge and Page, 1982). این نماتد نمی تواند برنج را در شرایط غرقاب شده مورد حمله قرار دهد اما هنگامی که خاک های آلوده خشک شوند سریعا برنج را مورد حمله قرار می دهند (Manser, 1968). همه گونه های Meloidogyne در خاک و روی دیگر میزبان های گیاهی کشت شده در مزرعه می توانند گسترش یابند.M. oryzae و به خصوص M. graminicola در برنج غرقاب شده یافت می شوند. به همین دلیل خطر گسترش در شرایط آبیاری و آب رواناب نیز در آنها وجود دارد.
میزبان های تناوبی Meloidogyne
M. incognita ، M. javanica و M. arenaria، گونه های که بیشترین گستردگی ریشه گره هی را دارند، دارای میزبان های بیشماری به غیر از برنج هستند. M. graminicola همچنین دامنه میزبانی وسیعی که شامل تعدادی از علف های هرز معمول مزارع برنج است را دارد ( جدول 4-2). این نماتد روی نژادهای هندی و ژاپنی Oryza sativa ایجاد بیماری می کند (Manser, 1971). همچنین این نماتد یک انگل خسارتزا روی سبزیجات از قبیل پیاز می باشد (Gergon et al, 2001)، تعدادی از علف های هرز و محصولات دیگر نیز از جمله میزبان های تناوبی M. oryzae( Maas et al, 1978; Segeren-V.d. oever and Sanchit-Bekker, 1984) و M. salasi هستند (Lopez, 1984; Salazar and Quesada, 1999).M. triticorizae در هند روی محصولات گندم، جو، سورگوم، سویا، بامیه، نخود سبز، شبدر برسیم و تعدادی از کولتیوارهای سیب زمینی و همچنین روی گونه های علف هرز Cyperus rotundus، Echinochloa colonum، E. crus-galli، Leptochloa colonieulus و Fallaris minor شناخته شده اند(Gaur and Sharma, 1998; Chandle et al, 2002a).
اهمیت اقتصادی
M. incognita می تواند عامل ایجاد جوانه ضعیف و کاهش عملکرد در مناطق مرتفع اشت برنج باشد. زمانی که 8000 تخم و لارو جوان در دسیمتر مکعب از خاک موجود در بذر کاری وجود داشته باشند عملکرد گیاه می تواند تا 60٪ کاهش یابد. (Babatola, 1984 ). کاهش های گسترده عملکرد در مناطق مرتفع و آبیاری شده کشت برنج توسط M. incognita رخ می دهند.(Ibrahim et al ,1972 ) ، اما عموما خسارات در مناطق مرتفع بسیار شدید است (Fademi,1984 ). خسارت در مناطق کشت برنج آبیاری شده در حالیکه جوانه ها در خزانه هایی که به خوبی خشکانیده شده رشد کرده باشند اتفاق خواهد افتاد . جمعیتهای زیاد M. incognita ، M. javanica در ابتدا برای ایجاد کاهش عملکرد در برنج لازم هستند و جمعیت های بالای هزار تخم به ازائ هر گیاه برای کاهش عملکرد دانه توسط M. javanica (Sharma, 1980) یا به بزرگی 35000 تخم به ازاء هر گیاه برای کاهش 40٪ رشد مورد نیاز است (Ferraz, 1995). بطور مشاهده شده جمعیت های 128 تخم و لارو ریز به ازاء سانیمتر مکعب از ایزوله های ونزوئلاییM. incognita باعث نابودی گیاه برنج می شوند (Greco et al, 2000). M. graminicolaمی تواند عامل کاهش عملکرد اقتصادی کشت برنج در مناطق مرتفع، پست و با عمق زیاد آب باشد، در مناطق مناطق پست کشت برنج کاهش 6/2٪ عملکرد دانه به ازاء هر 1000 نماتد موجود در اطراف جوانه های تازه تخمین زده شده است ( Rao and Biswas, 1973). ستوه جمیعتی که بطور مستقیم باعث کاهش عملکرد در برنج های کشت شده در مناطق مرتفع می شوند شامل 120، 250 و 600 تخم به ازاء هر گیاه به ترتیب تحت 10، 30 و 60 روز سن گیاهی در محصولات دانه ای می شود (Rao et al, 1986). در برنج کشت غرقاب، خسارت در خزانه ها توسطM. graminicola قبل از انتقال نشاء حادث می شود ( شکل4-8، صفحه 2A). آستانه تحمل جوانه ها کمتر از 2/1 مرحله لارو جوان به ازاء هر سانتیمتر مکعب از خاک است (Plowright and Bridge, 1990). خسارت همچنین قبل از غرقاب شدن جایی که برنج بطور مستقیم در خاک های کاملا خشکانده شده کشت شده باشد اتفاق می افتد. طبق آزمایشات صورت گرفته مشخص شده که 4000 لارو جوان M. graminicola به ازاء هر گیاه می تواند باعث نابودی بیش از 72٪ از گیاهان برنج کشت شده در برنج کشت آب عمیق شود. کاهش های اینقدر زیاد در مزارع که بعلت نوسانات قابل ملاحظه جمعیت های طبیعی روی ریشه بوده قابل تحمل نمی باشد (Bridge and Page, 1982). راه های پیشنهادی کنترل Meloidogyne به گونه های برنج بستگی دارد، غرقاب کردن خاک حتی برای دوره نسبتا کوتاهی خسارت ایجاد شده توسط M. incognita ، M. javanica ، M. arenaria و شایدM. solani را کاهش دهد. اما شرایط غرقاب برای ایجاد خسارت توسط M. oryzae وM. graminicola مورد نیاز است. افزایش حاصلخیزی خاک تا حدودی می تواند خسارت ایجاد شده توسط نماتدها را جبران کند (Diomande, 1984). کولتیوارهای مقاوم نوید موثر بودن وکنترل اقتصادی را می دهند، در حال حاضر تعدادی کولنیوار مقاوم به گونه های مختلف نماتد یافت شده اند. کنترل شیمیایی در مقیاس مزرعه ای عموما غیر اقتصادی است خصوصا در مناطق مرتفع کشت برنج که عملکرد ببسیار پایینی دارند، اما می تواند یک طرح اقتصادی برای خاک های خزانه باشد.
 
بالا