بیماریهای مهم و روش درمان آن در شیلات

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
آخرین ویرایش:

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
لیست بیماری های آبزیان

لیست بیماری های آبزیان

  1. بیماری سوراخ در سر و شیوه های درمان آن
  2. بيماري نئون تترا و شیوه های درمان
  3. زالو
  4. سِل
  5. بیماری بیرون زدگی چشم و شیوه های درمان
  6. بیماری ابری شدن سطح چشم و شیوه های درمان
  7. بیماری پیش فرض بیماری کیسه هوا و شیوه های درمان
  8. بیماری استسقا یا آب آوردگی شکم و شیوه های درمان
  9. بیماری انگل شپشک آرگولوس و شیوه های درمان
  10. بیماری انگل تریکودینا و شیوه های درمان
  11. بیماری مخملک
  12. بیماری ایک یا سفیدک
  13. داکتیلوژیروس
  14. پیش فرض انگل های روده ای و شیوه های درمان
  15. انگل های آبششی و شیوه های درمان
  16. انگل لرنه آ یا کرم قلابدار پوستی و شیوه های درمان
  17. بیماری انگل پوستی جیروداکتیلوس و شیوه های درمان
  18. انگل گلوجیا و شیوه های درمان
  19. انگل کاستیا و شیوه های درمان
  20. ورم شکمی
  21. بیماری ویروس طاعون یا پلیگ و شیوه های پیشگیری و مقابله
  22. ویروس لیمفوسیستیس و شیوه های درمان
  23. پوسیدگی باله و دم و شیوه های درمان
  24. کرم های سفید یا پلاناریا
  25. فرونکولوزیس و شیوه های درمان
  26. توبر کلوزیس
  27. زخم بدن ماهی
  28. سیاه ICH
  29. بیماری انگل سیاه در دلقک ماهی آب شور
  30. بیماری های مربوط به چشم در ماهیان اب شور
  31. کریپتوکریون
  32. ادینیوم
  33. اشنايي با بیماری کیسه هوا
  34. بيماري ماهي - لودگی يا لرنه آ
  35. عوامل ایجاد کننده بیماری در ماهیان زینتی
  36. ایکتیوفتریوز:بیماری دانه های سفید
  37. ژیروداکتیوس
  38. چینودونلا
  39. نحوه ی شناسایی ماهیان بیمار
  40. ماهی گارا روفا
  41. نحوه ی جلوگیری از بیماری یا مرگ ماهی ها
  42. بيماريهاي برانشي يا آبششي
 
آخرین ویرایش:

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز

سوراخ در سر و شیوه های درمان آن

ریشه بیماری : تک یا خته
ارگانیسم : hexamita


یکی از بیماری های شایع در ماهیان آب شور و شیرین.کمبود ویتامین و مواد معدنی و دادن دل خالی به ماهی در کنار انگل های تک یاخته ای پوستی اسپیرونوکلئوس(Spironucleus) و بعد از آن هگزامیتا (Hexamita) اصلی ترین عوامل بروز این بیماری هستند.

علایم :

1.به وجود آمدن سوراخ ها و خراش هایی روی سر و اطراف چشم و ادامه پیدا کردن روی خط جانبی بدن ماهی
2.خراشیدن و کوبیدن پوست بدن به اشیای داخل آکواریوم
3.تیره شدن رنگدن لزج
4. کم اشتهایی ماهی
5. به وجود آمدن سوراخ هایی در روی سر و بدن ماهی پوست ماهی
6-سفیدی رنگ مدفوع




مشخصه اصلی سوراخ های روی سر ماهی خونی و زخمی نبودن آن است.سوراخ ها بیشتر زمینه ای سفید و روشن دارند و بیشتر به فرو رفتگی شبیهند تا زخم.
درمان این بیماری در مراحل اولیه بسیار ساده و سریع است و معمولا در صورت تشخیص به موقع باعث تلف شدن ماهی نمیشود.

درمان دارویی :

راه اول :

سریع ترین و بهترین و ارزان ترین گزینه برای درمان بیماری سوراخ روی سر قرص مترونیدازول (Metronidazole) است.این قرص در ورق های 250 میلی گرمی در داروخانه های انسانی موجود است.

250 میلی گرم به ازای هر 10 گالن معادل 37.8 لیتر آب(هر گالن 3.78 لیتر است)
دارو باید 3 بار به صورت یک روز در میان تکرار شود.قبل از اضافه کردن هر دوز 25 ٪ از آب آکواریوم سیفون شود.

راه دوم :

استفاده از سرا فلاجلول (Sera Flagelloll) محصول کمپانی سرا(مشخصات و دوز مصرفی دارو روی بروشور داخل جعبه موجود است)

درمان جانبی :

رعایت کردن موارد زیر ضروری است و در کنار یکی از دارو های فوق کمک زیادی به درمان بیماری میکند.

1.بالا بردن دمای آب. (بین 30 تا 34 درجه سانتیگراد بر اساس مقاومت ماهی)
2.اضافه کردن 1 قاشق غذا خوری نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب.
3.رژیم غذایی غنی از ویتامین ها و مواد معدنی.کمپانی سرا محصولی با عنوان سرا مینرال(Sera Mineral) که حاوی مواد معدنی مورد نیاز ماهیست ارائه کرده که در بازار ایران هم موجود است.دادن دل خالص به ماهی یکی از اصلی ترین دلایل کمبود ویتامین و مواد معدنی در ماهیست.یک غذای خشک در کنار دل یا میگو میتواند غذای مناسبی برای ماهی ها باشد.
4.خارج کردن ذغال اکتیو از *****(این قضیه به اثبات نرسیده ولی منابع زیادی هستند که شیوع این بیماری رو به استفاده مداوم از ذغال اکتیو نسبت میدن)


پیشگیری:
1. رژیم غذایی مناسب مملو از ویتامین ها، مواد معدنی
2. آب مناسب
3. ضد عفونی کردن آب در بعضی مواقع با (متیلن بلو)
4. سیفون به موقع آب آکواریوم
منبع :http://www.aquashop.ir






 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
بيماري نئون تترا و شیوه های درمان(Neon Tetra Disease)


دلیل مرگ و میر 90% نئون ها ابتلا به نوعی بیماری با نام Pleistophora hyphessobryconis است.عامل اصلی این بیماری در منابع مختلف متفاوت ذکر شده ولی قوی ترین احتمال ویروسی بودن عامل اصلی این بیماری است

نشانه ها:
1. بی قراری
2. از دست دادن رنگ ماهی
3. اختلال در شنای ماهی
4. انحنا در ستون فقرات
5. عفونت های ثانویه از قبیل پوسیدگی باله و دم
6. جدا شدن ماهی ازگله و کم وزنی و لاغر شدن سریع ماهی




علایم :

1.جدا شدن ماهی از گله(نئون اگر سالم باشه از گله جدا نمیشه)
2.کم شدن وزن و لاغر شدن(خیلی سریع اتفاق میفته)
3.شنا کردن بدون هدف و بدون ضرب آهنگ منظم
4.کمرنگ شدن و از بین رفتن رنگ ماهی
5.موج دار و متلاطم شدن بدن ماهی
6.ابتلا به بیماری دوم مثل پوسیدگی باله و دم و نهایتا مرگ ماهی.

درمان :
Nalidixic Acid + Metronidazole

مترونیدازول :

250 میلی گرم به ازای هر 10 گالن معادل 37.8 لیتر آب(هر گالن 3.78 لیتر است)
دارو باید 3 بار به صورت یک روز در میان تکرار شود.قبل از اضافه کردن هر دوز 25 ٪ از آب آکواریوم سیفون شود.

نالیدیکسیک اسید :

250 میلی گرم به ازای هر 10 گالن معادل 37.8 لیتر آب(هر گالن 3.78 لیتر است)
دارو باید 7 بار تکرار شود.قبل از اضافه کردن هر دوز 25 ٪ از آب آکواریوم سیفون شود.



پیشگیری:
1. قرنطینه ماهی جدید به مدت دو هفته
2. حفظ کیفیت آب
3. دقت در خرید ماهی جدید
نکته : بهترین پیشگیری از این بیماری دقت در خرید ماهی جدید می باشد.
منبع :http://www.aquashop.ir



 
آخرین ویرایش:

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
زالو
زالو ها جزو کرم های حلقوی هستند زالو ها در ماهیان آب شیرین و شور ایجاد بیماری انگلی می کنند زالو ها معمولا در آکواریوم های قلوه سنگی و یا استخرهای خاکی که دارای جریان آرام آب می باشد یا فت می شوند و باعث بیماری می شوند
این انگل کرم های بند بند با طول حداکثر 2 سانتی متر بوده و بر سطح بدن ماهی مستقر شده و گاه و بی گاه از خون ماهی تغذیه می کنند این کرم ها فقط به منظور تولید مثل بدن ماهی را ترک می کنند
علائم:
در آلودگی های شدید این کرم ها باعث ایجاد کم خونی و آسیب های جلدی شدیدی در ماهی آلوده می شوند که ماهی را در برابر عفونت های ثانویه حساس می کند
زالوها تاژکداران خونی و احتمالا باکتری ها و ویروس های بیماری زا را منتقل می کنند
درمان:
طبق تحقیقاتی که انجام دادم مهار این انگل در صورت تخلیه خشک کردن و آهک پاشی تانک و استخر صورت می گیرد


 
آخرین ویرایش:

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سل
عامل این بیماری باکتری های گرم مثبت و مقاوم به اسید هستند
بهترین دما برای رشد این باکتری ها 25 درجه ی سانتی گراد است و در دمای 37 درجه رشد آنها متوقف می شود
علائم:
تیره رنگ شدن ماهی لاغری مفرط عدم تعادل حرکتی تغییر شکل بدن در بعضی مواقع عامل مولد این بیماری برجستگی های کره ای مانند کوچکی در ماهی بوجود می آورد
درمان:
یکی از عوامل انتقال دهنده ی این بیماری استفاده از ماهی های خوراک است
برای درمان این بیماری باید به سرعت ماهی مریض را از آکواریوم عمومی خارج کرد و به یک آکواریوم در شرایط مناسب انتقال دهید
برای درمان این بیماری می توانید از:
1. استرپتومایسین
2. دوکسی سایکلین
3. ریفامپین استفاده نمود
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
بیماری بیرون زدگی چشم و شیوه های درمان(Pop Eye or Bubble Eye



بیرون زدن چشم نوعی بیماری باکتریایی است که معمولا در شرایط استرس،تغذیه بد،آب کثیف یا بیماری های انگلی و ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن ماهی بروز میکند.عامل این بیماری نوعی باکتری گرم مثبت است

علایم :

بیرون زدن یک یا هر دو چشم از حدقه

شیوه های درمان :

اضافه کردن 1 قاشق غذا خوری نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب به درمان این بیماری کمک میکند

سریع ترین و بهترین گزینه برای درمان بیرون زدگی چشم استفاده از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف است
آنتی بیوتیک هایی مانند اریترومایسین ، سیپروفلوکساسین ، استرپتومایسین و نئومایسین سولفات 100% در درمان این بیماری موثرند

250 میلی گرم به ازای هر 10 گالن معادل 37.8 لیتر آب(هر گالن 3.78 لیتر است)
دارو باید 7 روز متوالی تکرار شود.قبل از اضافه کردن هر دوز 25 ٪ از آب آکواریوم سیفون شود

در بعضی از موارد بیرون زدن چشم خود ناشی از وجود بیماری های دیگری مانند انگل های پوستی و آبششی یا بیماریی مانند استسقا است.در واقع در این حالت بیماری بیرون زدن چشم نوعی علامت ثانویه است.بیماری اولیه سیستم ایمنی بدن ماهی را ضعیف کرده و ماهی ضعیف شده مستعد آلوده شدن به انواع بیماری های عفونی مانند بیرون زدگی چشم و ... خواهد بود.در این حالت تشخیص بسیار سخت و نیاز مند تجربه فراوان است و در صورتی که بیماری اولیه درمان نشود مصرف آنتی بیوتیک بی فایده خواهد بود.

ریشه بیماری : باکتری
ارگانیسم : popeye





راه های پیشگیری:
1. کیفیت و شرایط مناسب آب آکواریوم همانند سایر بیماری ها می تواند کمک شایانی در پیشگیری شیوع ماهیان آکواریوم شما داشته باشد.
2. تغذیه مناسب
3. دمای مناسب آکواریوم
4. سیفون کردن- و ضد عفونی کردن به موقع آکواریوم
منبع :http://www.aquashop.ir





 
آخرین ویرایش:

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
بیماری ابری شدن سطح چشم و شیوه های درمان(Cloudy Eye)



کدر شدن و ابری شدن سطح چشم ماهی نوعی بیماری باکتریایی است که معمولا در شرایط استرس،تغذیه بد،آب کثیف یا بیماری های انگلی و ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن ماهی بروز میکند.عامل این بیماری نوعی باکتری گرم مثبت است

علایم :

1.در مراحل اولیه کدر شدن و ابری شدن سطح چشم ماهی
2.در مراحل حاد به وجود آمدن بافتی سفید و کرم رنگ روی سطح چشم به صورتی که روی چشم پوشانده میشود(با بیرون زدگی چشم اشتباه نشود)

پیشروی این بیماری بسیار سریع و باور نکردنی است.در بعضی از مواقع از زمان شروع اولین علائم بیماری تا مرگ ماهی تنها چند ساعت فرصت است
در مراحل حاد این بیماری،بعد از درمان ممکن است چشم ماهی بینایی خود را از داست بدهد
در بعضی از موارد ماهی های دیگر موجود در تانک به چشم آلوده ماهی بیمار حمله کرده و چشم ماهی را تخلیه میکنند!!!!بنا بر این بهتر است ماهی بیمار در تانکی مجزا قرنطینه شود

شیوه های درمان :

اضافه کردن 1 قاشق غذا خوری نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب به درمان این بیماری کمک میکند

در مراحل اولیه(ابری شدن ملایم سطح چشم) اضافه کردن نمک و سیفون منظم و سنگین روزانه(حد اقل 50%)برای درمان بیماری کافی است و نیازی به استفاده از دارو نیست

در مراحل حاد چاره ی جز استفاده از آنتی بیوتیک وجود ندارد
سریع ترین و بهترین گزینه برای درمان ابری شدن سطح چشم استفاده از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف به همراه پماد های آنتی بیوتیک دار و ضد قارچ است
آنتی بیوتیک هایی مانند اریترومایسین ، سیپروفلوکساسین ، استرپتومایسین و نئومایسین سولفات 100% در درمان این بیماری موثرند

250 میلی گرم به ازای هر 10 گالن معادل 37.8 لیتر آب(هر گالن 3.78 لیتر است)
دارو باید 7 روز متوالی تکرار شود.قبل از اضافه کردن هر دوز 25 ٪ از آب آکواریوم سیفون شود

استفاده از پماد نیستات و تترا سایکلین روی سطح چشم کمک فراوانی به درمان این بیماری میکند

 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز

بیماری
پیش فرض بیماری کیسه هوا و شیوه های درمان(Swim Bladder)


این بیماری با نام های Swim Bladder یا Air Bladdder و یا Gas Bladder شناخته میشود.یکی از شایع ترین بیماری های ماهیان آکواریومی است و منشا آن در بیشتر منابع ویروسی و در بعضی از منابع باکتریایی ذکر شده است.این بیماری مستقیما کیسه هوای ماهی را درگیر میکند.کیسه هوا یک اندام داخلی و کیسه ای شکل در بدن ماهی است که درون آن پر از نوعی گاز است و ماهی به وسیله آن بدون صرف انرژی اضافی تعادل خود را در عمق های مختلف آب حفظ میکند.در بعضی از گونه ها این کیسه هوایی به شنوایی ماهی کمک میکند.

علایم :

1.به هم خوردن تعادل شنای ماهی
2.در موارد حاد ماهی به صورت بر عکس از ناحیه شکم روی سطح آب شناور میشود.
3.متوقف شدن ماهی در کف آکواریوم و نداشتن تحرک
4.تقلا کردن شدید در حین شنا کردن در زاویه ای غیر عادی
5.وجود حباب های ریز هوا داخل مدفوع ماهی به صورتی که مدفوع ماهی رو روی سطح آب شناور شود

ماهی مبتلا به بیماری کیسه هوا اشتها و علاقه زیادی به خوردن دارد.در این حالت غذای خشک بدترین انتخاب برای ماهی است.

عوامل تحریک کننده بیماری :

1.غذادهی زیاد به ماهی
2.مصرف بیش از حد غذای خشک
3.تغییر ناگهانی رژیم غذایی ماهی
4.آب آلوده
5.نوعی ویروس یا باکتری که مستقیما به کیسه هوایی ماهی حمله میکنند

پیشگیری :

1.خیساندن غذای خشک قبل از مصرف بین 2 تا 3 دقیقه
2.ندادن غذای زیاد
3.نگه داشتن آب تانک در شرایط ایده آل و تمیز

درمان :

بالا بردن دمای آب (بین 30 تا 34 درجه سانتیگراد بر اساس مقاومت ماهی) به درمان این بیماری کمک میکند.
اضافه کردن 1 قاشق غذا خوری نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب به درمان این بیماری کمک میکند.غذا ندادن به ماهی به مدت 1 هفته
اضافه کردن 2 قاشق چایخوری سولفات مینیزیم به ازای هر 10 گالن(10 گالن معادل 37.8 لیتر است)

راه اول :

تتراسایکلین :

250 میلی گرم به ازای هر 10 گالن معادل 37.8 لیتر آب(هر گالن 3.78 لیتر است)
دارو باید 7 روز متوالی تکرار شود.قبل از اضافه کردن هر دوز 25 ٪ از آب آکواریوم سیفون شود


راه دوم :

سولفات نئومایسین :

250 میلی گرم به ازای هر 10 گالن معادل 37.8 لیتر آب(هر گالن 3.78 لیتر است)
دارو باید 7 روز متوالی تکرار شود.قبل از اضافه کردن هر دوز 25 ٪ از آب آکواریوم سیفون شود

http://www.aquashop.ir/Portals/0/Bimariha/Fresh-Water/siwmbidder – airbiadder – gasbiadder/01.jpg


 
آخرین ویرایش:

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
بیماری استسقا یا آب آوردگی شکم و شیوه های درمان(Dropsy)


از زشت ترین و سخت ترین بیماری های ماهیان آکواریومی است و منشا آن باکتریایی و در بعضی از موارد ویروسی است(بیشتر در مورد گلد فیش ها)
استسقا در صورت عدم درمان مناسب و به موقع در 99% موارد منجر به مرگ ماهی میشود.فقط در صورت تشخیص به موقع و سریع با استفاده از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف میتوانیم به درمان بیماری امیدوار باشیم
شباهت های زیادی بین استسقا(Dropsy) و ورم شکمی(Bloated Stomach) وجود دارد که تشخیص آن در بعضی از موارد خصوصا در مراحل ابتدایی خیلی سخت و نیاز مند تجربه زیاد است.

علایم :

1.تورم و باد کردن طرفین بدن ماهی(به دلیل جمع شدن آب و مایعات در شکم و باقت های درونی)
2.برجسته و زاویه دار شدن فلس های بدن ماهی(به دلیل فشاری که مایعات داخلی از داخل به بدن ماهی وارد میکنند)
3.بیرون زدن چشم ها از حدقه
4. نداشتن اشتها(بر خلاف بیماری ورم شکمی)
5.پریدن رنگ بدن ماهی
6.سست و بی تعاد شدن ماهی
7.توقف ماهی در گوشه ای از کف یا سطح آکواریوم و در نهایت مرگ ماهی

عوامل تحریک کننده بیماری :

1.آب آلوده
2.تغذیه نا مناسب

درمان :

بالا بردن دمای آب (بین 30 تا 34 درجه سانتیگراد بر اساس مقاومت ماهی) به درمان این بیماری کمک میکند.
اضافه کردن 1 قاشق غذا خوری نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب به درمان این بیماری کمک میکند.
اضافه کردن 2 قاشق چایخوری سولفات مینیزیم به ازای هر 10 گالن(هر گالن معادل 3.78 لیتر است)

استسقا اگر در مراحل ابتدایی تشخیص داده شود با آنتی بیوتیک های وسیع الطیف قابل درمان است
آنتی بیوتیک هایی مانند تتراسایکلین ، کلرامفنیکل ، سولفات نئومایسین ، پنیسیلین و نالیدیکسیک اسید در درمان استسقا موثرند


ریشه بیماری : عفونت باکتریایی
ارگانیسم :dropsy






پیشگیری:
1. استفاده از نمک به مقدار کم در آب آکواریوم بسته به تحمل ماهیان
2. استفاده از متیلن بلو در آب آکواریوم برای ضدعفونی کردن آب آکواریوم
3. بهداشت آب (سیفون کردن به موقع آب)
4. تغذیه متعادل ماهی (جلوگیری از رژیم غذایی سخت)
5. جدا کردن ماهی ضعیف از داخل آکواریوم اصلی و منتقل کردن آن به بیمارستان (آکواریوم قرنطینه)
نکته : تشخیص بیماری استسقاء در مراحل اولیه به علت شباهت بسیار با بیماری ورم روده بسیار سخت می باشد و در بعضی مواقع ماهی باردار با ماهی مریض اشتباه گرفته می شود پس چنانچه با این بیماری رو به رو شدید از یک شخص با تجربه برای درمان ماهی مشاوره بگیرید.
منشاً اصلی این بیماری باکتری ها می باشند ولی به علت همراه شدن ویروس با این باکتری ها ممکن است مریضی به ماهیان دیگر سرایت کند، پیشنهاد می شود که ماهی مریض در قرنطینه نگهداری شود.
منبع : http://www.aquashop.ir


 
آخرین ویرایش:

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
بیماری انگل شپشک آرگولوس و شیوه های درمان(Argulus or Fish Louse / F



آرگولوس یا شپشک ماهی نوعی انگل سخت پوست ماهیان آب شور و شیرین است.این انگل در ماهیان سرد آبی یا استخری مانند کپور ماهیان و آزاد ماهیان بسیار رایج است و به ندرت در آکواریوم مشاهده میشود.گلد فیش ها و کوی هایی که در استخر ها پرورش داده میشوند به همراه گیاهان آکواریومی و استفاده از غذای زنده عوامل اصلی انتقال این سخت پوست به مغازه های آکواریومی و تانک های خانگی هستند.انگل آرگولوس به شیوه تخم گذاری در تانک تکثیر میشود و مثل بیشتر سخت پوستان به روش پوست اندازی رشد میکند و تقریبا بیشتر ماهیان استخر یا تانک آلوده به آن دچار میشوند.انگل آرگولوس یکی از بزرگترین انگل ها محسوب میشود و با چشم غیر مسلح قابل رویت است.شیوه تغذیه این انگل از بدن ماهی بسیار دردناک است.آرگولوس با زائده ای خنجر مانند بدن ماهی را سوراخ کرده و با نیشی سوزنی نوعی آنزیم بسیار قوی و هضم کننده به گوشت بدن ماهی تزریق میکند و در نهایت به وسیله دهان خرطوم مانندش از گوشت هضم شده و حل شده بدن ماهی تغذیه میکند.این انگل روی پوست بدن و داخل آبشش و روی چشم ماهی زندگی میکند.آرگولوس معمولا ناقل بعضی ازبیماری های باکتریایی و ویروسی است.زخم های ایجاد شده توسط این انگل معمولا دچار عفونت های باکتریایی و ویروسی و قارچی و در بعضی موارد گند خونی یا سپتی سمی میشوند.در بعضی از موارد زخم های ایجاد شده توسط آرگولوس توسط انگل های دیگری مثل کاستیا مورد هجوم قرار میگیرند که در این حالت احتمال مرگ ماهی بسیار زیاد است.تا کنون بیشتر از 100 گونه از این انگل شناسایی شده است

علایم :

1.اصلی ترین شیوه شناخت این انگل مشاهده انگل روی پوست بدن ماهی است.نقاط تیره رنگ متمایل به سبز اصلی ترین علامت وجود این انگل است
2.خراشیدن و کوبیدن پوست بدن به اشیای داخل آکواریوم
3.به وجود آمدن زخم های قرمز و ملتهب روی سطح پوست
4.بی حرکت ماندن یا گوشه گیر شدن ماهی
5.سست شدن ماهی و رفتن به حالتی شبیه به خواب یا کما!!! و نهایتا مرگ ماهی

این انگل به راحتی در آب شنا میکند و به دنبال میزبانی برای ادامه زندگی میگردد.در صورت بروز علائم در یک ماهی معمولا بیشتر ماهی های موجود در آن تانک به این انگل آلوده میشوند.کیفیت بد آب اکواریوم روند این بیماری رو تشدید میکند.غذای زنده و ماهی آلوده از اصلی ترین دلایل ورود این انگل به تانک است.

درمان :

بالا بردن دمای آب (بین 30 تا 34 درجه سانتیگراد بر اساس مقاومت ماهی) به درمان این بیماری کمک میکند.
اضافه کردن 1 قاشق غذا خوری نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب به درمان این بیماری کمک میکند.

راه اول :

حمام نمک :

راه اول :

7.5 قاشق غذا خوری نمک بدون ید به ازای هر گالن آب(معادل 3.78 لیتر) و انتقال ماهی به این محلول تا زمانی که تعادل ماهی به هم بخوره(بسته به تحمل انواع مختلف بین 30 ثانیه تا چند دقیقه) و بعد از آن انتقال ماهی به آب تمیز.

راه دوم :

2.5 قاشق غذا خوری نمک بدون ید به ازای هر گالن آب(معالد 3.78 لیتر) و انتقال ماهی به این محلول برای مدت 10 الی 15 دقیقه و بعد از آن انتقال ماهی به آب تمیز.

راه دوم :

مالاچیت گرین :

1 میلی گرم به ازای هر 5 لیتر آب به مدت 4 تا 5 روز

به دلیل وجود تخم انگل درمان باید روز اول و سوم و پنجم و هفتم تکرار شود.

استفاده از پودر مالاچیت گرین به دلیل سمی بودن پیشنهاد نمیشه.در حال حاضر دارو هایی تو بازار موجود هست که ماده موثرشون فرمالین + مالاچیت گرین است.

ماده موثره Sera Costapur و Tetra Contraspot و Tetra ContraIck هر سه فرمالین 37% و مالاچیت گرین است.

راه سوم :

سولفات مس :

1 ملیگرم به ازای هر 5 لیتر آب.طول درمان 5 تا 7 روز.بعد از پایان این مدت 100% سیفون و تکرار مجدد دوز دارو

راه چهارم :

فرمالین :

1 تا 2 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بین 0 تا 2
2 تا 3 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بین 3 تا 5
4 تا 5 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بالای 6

به دلیل وجود تخم انگل درمان باید روز اول و سوم و پنجم و هفتم تکرار شود.

محصولات آماده ای توی بازار هست که ماده اصلیشون فرمالین و مالاچیت گرینه

ماده موثره Sera Costapur و Tetra Contraspot و Tetra ContraIck هر سه فرمالین 37% و مالاچیت گرین است.

راه پنجم:

پرمنگنات پتاسیم :

حمام کوتاه مدت :
10 میلی گرم به ازای هر لیتر آب و حمام دادن ماهی به مدت 10 دقیقه

حمام دراز مدت :
1 یا 2 میلی گرم به ازای هر لیتر آب و حمام دادن ماهی به مدت حد اقل 4 ساعت

بهتره از آبی استفاده بشه که سختیش پایینه مثل آب r.o یا آبی که دو سومش آب مقطر باشه و یک سومش آب شیر.

راه ششم :

آکریفلاوین :

اضافه کردن یک تا 3 قطره از محلول آکریفلاوین در هر لیتر آب آکواریوم .
(1 گرم پودر آکریفلاوین در یک لیتر آب برابر است با یک لیتر محلول آکریفلاوین)

فرمالین حلالیت اکسیژن توی آب رو پایین میاره.هوادهی قوی فراموش نشه.

پرمنگنات پتاسیم حلالیت اکسیژن توی آب رو پایین میاره.هوادهی قوی فراموش نشه.
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
بیماری انگل تریکودینا و شیوه های درمان(Trichodina Cyclochaeta)


انگل تریکودینا از انواع انگل های تک یاخته ای (Protozoan) است که پوست بدن و آبشش ماهی را درگیر میکند.این انگل نه زنده زاست و نه تخم گذار!!!و به شیوه تقسیم شدن یا شکافته شدن 2 تایی (Binary Fission) تکثیر میشود.2 گونه مشخص پوستی و آبششی این انگل در تانک های آکواریوم شناخته شده است که نوع آبششی آن کوچک تر و سرعت حرکت و تکثیر آن بیشتر است.

علایم :

1.خراشیدن و کوبیدن پوست بدن به اشیای داخل آکواریوم
2.تیره شدن رنگ بدن ماهی
3.بی حرکت ماندن یا گوشه گیر شدن ماهی
4.پدید آمدن نقطه ها و لکه های ابری و سفید رنگ روی سطح پوست ماهی
5.ابری شدن چشم
6.آمدن ماهی به سطح آب و تنفس سنگین و بریده و نا منظم برای گرفتن اکسیژن(در صورت آلوده شدن آبشش ها)
7.به وجود آمدن لایه سفید وصله مانند روی تن ماهی یا همون White Patch
8.ترشح موکوس روی سطح بدن ماهی به منظور محافظت بیشتر از پوست ماهی
9.کم شدن اشتهای ماهی
10.لاغر شدن ماهی
11.سست شدن ماهی و رفتی به حالتی شبیه به خواب یا کما!!! و نهایتا مرگ ماهی


این انگل به راحتی در آب شنا میکند و به دنبال میزبانی برای ادامه زندگی میگردد.در صورت بروز علائم در یک ماهی معمولا بیشتر ماهی های موجود در آن تانک به این انگل آلوده میشوند.کیفیت بد آب اکواریوم روند این بیماری رو تشدید میکند.غذای زنده و ماهی آلوده از اصلی ترین دلایل ورود این انگل به تانک است

درمان :

بالا بردن دمای آب (بین 30 تا 34 درجه سانتیگراد بر اساس مقاومت ماهی) به درمان این بیماری کمک میکند.
اضافه کردن 1 قاشق غذا خوری نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب به درمان این بیماری کمک میکند.

راه اول :

حمام نمک :

راه اول :

7.5 قاشق غذا خوری نمک بدون ید به ازای هر گالن آب(معادل 3.78 لیتر) و انتقال ماهی به این محلول تا زمانی که تعادل ماهی به هم بخوره(بسته به تحمل انواع مختلف بین 30 ثانیه تا چند دقیقه) و بعد از آن انتقال ماهی به آب تمیز.

راه دوم :

2.5 قاشق غذا خوری نمک بدون ید به ازای هر گالن آب(معالد 3.78 لیتر) و انتقال ماهی به این محلول برای مدت 10 الی 15 دقیقه و بعد از آن انتقال ماهی به آب تمیز.

راه دوم :

مالاچیت گرین :

1 میلی گرم به ازای هر 5 لیتر آب به مدت 4 تا 5 روز

به دلیل وجود تخم انگل درمان باید روز اول و سوم و پنجم و هفتم تکرار شود.

استفاده از پودر مالاچیت گرین به دلیل سمی بودن پیشنهاد نمیشه.در حال حاضر دارو هایی تو بازار موجود هست که ماده موثرشون فرمالین + مالاچیت گرین است.

ماده موثره Sera Costapur و Tetra Contraspot و Tetra ContraIck هر سه فرمالین 37% و مالاچیت گرین است.

راه سوم :

سولفات مس :

1 ملیگرم به ازای هر 5 لیتر آب.طول درمان 5 تا 7 روز.بعد از پایان این مدت 100% سیفون و تکرار مجدد دوز دارو

راه چهارم :

فرمالین :

1 تا 2 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بین 0 تا 2
2 تا 3 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بین 3 تا 5
4 تا 5 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بالای 6

به دلیل وجود تخم انگل درمان باید روز اول و سوم و پنجم و هفتم تکرار شود.

محصولات آماده ای توی بازار هست که ماده اصلیشون فرمالین و مالاچیت گرینه

ماده موثره Sera Costapur و Tetra Contraspot و Tetra ContraIck هر سه فرمالین 37% و مالاچیت گرین است.

راه پنجم:

پرمنگنات پتاسیم :

حمام کوتاه مدت :
10 میلی گرم به ازای هر لیتر آب و حمام دادن ماهی به مدت 10 دقیقه

حمام دراز مدت :
1 یا 2 میلی گرم به ازای هر لیتر آب و حمام دادن ماهی به مدت حد اقل 4 ساعت

بهتره از آبی استفاده بشه که سختیش پایینه مثل آب r.o یا آبی که دو سومش آب مقطر باشه و یک سومش آب شیر.

راه ششم :

آکریفلاوین :

اضافه کردن یک تا 3 قطره از محلول آکریفلاوین در هر لیتر آب آکواریوم .
(1 گرم پودر آکریفلاوین در یک لیتر آب برابر است با یک لیتر محلول آکریفلاوین)

فرمالین حلالیت اکسیژن توی آب رو پایین میاره.هوادهی قوی فراموش نشه.

پرمنگنات پتاسیم حلالیت اکسیژن توی آب رو پایین میاره.هوادهی قوی فراموش نشه.
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز

بیماری مخملک


عامل این بیماری تک یاخته ای به نام اادینیوم است . این انگل دارای گونه های متفاوتی استولی مهمترین آنها که باعث ایجاد بیماری در ماهیا ن میشود انگل آمیلو اادینیوم (ماهیان آب شور) و انگل پیسین اادینیو (در آب شیرین) هستند
علائم:
در آلودگی شدید به این انگل نشانه های نا آرامی بلعیدن هوا و ساییدن بدن به اطراف مشاهده می شودماهی بیمار معمولا بی اشتها می شود و رشد ماهی کاهش پیدا می کند
در این بیماری پوست ماهی معمولا حالت مخملی پیدا کرده و اغلب خوردگی باله ها التهاب و خونریزی آبشش ها نیز دیده می شود در بعضی مواقع پوست ماهی به آبی روشن متمایل می شود
در ماهیان آب شور این انگل بیشتر روی آبشش ها مستقر می شود ولی در حالت شدید روی دیگر نواحی مثل پوست باله ها و چشم ها نیز رشد می کند به طوری که سطح بدن ماهی حالت پودری یا مخملی به خود می گیرد
درمان:
* راه اول :
سولفات مس :
برای درمان ماهی از این دارو دو روش وجود دارد که بسته به پیشرفت بیماری متفاوت است

استفاده از حمام طولانی مدت سولفات مس با غلظت 1 میلیگرم در لیتر به مدت 10-14 روز موثر ترین روش درمان و کنترل بیماری است
---حمام کوتاه مدت ماهیها با آب شیرین به مدت 2-5 دقیقه نیز در درمان آمیلواادینیوز موثر است

بالا بردن دمای آب (بین 30 تا 34 درجه سانتیگراد بر اساس مقاومت ماهی) به درمان این بیماری کمک میکند.
اضافه کردن 1 قاشق غذا خوری نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب به درمان این بیماری کمک میکند.

راه دوم:

حمام نمک :

راه اول :

7.5 قاشق غذا خوری نمک بدون ید به ازای هر گالن آب(معادل 3.78 لیتر) و انتقال ماهی به این محلول تا زمانی که تعادل ماهی به هم بخوره(بسته به تحمل انواع مختلف بین 30 ثانیه تا چند دقیقه) و بعد از آن انتقال ماهی به آب تمیز.

راه دوم :

2.5 قاشق غذا خوری نمک بدون ید به ازای هر گالن آب(معالد 3.78 لیتر) و انتقال ماهی به این محلول برای مدت 10 الی 15 دقیقه و بعد از آن انتقال ماهی به آب تمیز.

راه سوم:

مالاچیت گرین :

1 میلی گرم به ازای هر 5 لیتر آب به مدت 4 تا 5 روز

به دلیل وجود تخم انگل درمان باید روز اول و سوم و پنجم و هفتم تکرار شود.

استفاده از پودر مالاچیت گرین به دلیل سمی بودن پیشنهاد نمیشه.در حال حاضر دارو هایی تو بازار موجود هست که ماده موثرشون فرمالین + مالاچیت گرین است.

ماده موثره Sera Costapur و Tetra Contraspot و Tetra ContraIck هر سه فرمالین 37% و مالاچیت گرین است.

*راه چهارم

سولفات مس :

1 ملیگرم به ازای هر 5 لیتر آب.طول درمان 5 تا 7 روز.بعد از پایان این مدت 100% سیفون و تکرار مجدد دوز دارو

راه پنجم:

فرمالین :

1 تا 2 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بین 0 تا 2
2 تا 3 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بین 3 تا 5
4 تا 5 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بالای 6

به دلیل وجود تخم انگل درمان باید روز اول و سوم و پنجم و هفتم تکرار شود.

محصولات آماده ای توی بازار هست که ماده اصلیشون فرمالین و مالاچیت گرینه

ماده موثره Sera Costapur و Tetra Contraspot و Tetra ContraIck هر سه فرمالین 37% و مالاچیت گرین است.

راه ششم:

پرمنگنات پتاسیم :

حمام کوتاه مدت :
10 میلی گرم به ازای هر لیتر آب و حمام دادن ماهی به مدت 10 دقیقه

حمام دراز مدت :
1 یا 2 میلی گرم به ازای هر لیتر آب و حمام دادن ماهی به مدت حد اقل 4 ساعت

بهتره از آبی استفاده بشه که سختیش پایینه مثل آب r.o یا آبی که دو سومش آب مقطر باشه و یک سومش آب شیر.

راه هفتم:

آکریفلاوین :

اضافه کردن یک تا 3 قطره از محلول آکریفلاوین در هر لیتر آب آکواریوم .
(1 گرم پودر آکریفلاوین در یک لیتر آب برابر است با یک لیتر محلول آکریفلاوین)

فرمالین حلالیت اکسیژن توی آب رو پایین میاره.هوادهی قوی فراموش نشه.

پرمنگنات پتاسیم حلالیت اکسیژن توی آب رو پایین میاره.هوادهی قوی فراموش نشه.
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
بیماری ایک یا سفیدک با نام علمی Ichthyophthirius شایع ترین انگل پوستی در ماهیان آکواریومی است.
منشا این بیماری نوعی Protozoan شدیدا واگیر دار است.




علایم :

1.به وجود آمدن هاله ای سفید (White Patch) روی پوست بدن ماهی
2.نقطه های برفکی شکل روی پوست بدن ماهی
3.کم اشتهایی
4.گوشه گیر و ترسو شدن ماهی
5.تنفس سنگین
6.کوبیدن نواحی مختلف بدن به اشیا داخل تانک
7.سست شدن ماهی

درمان :

راه اول :

سریع ترین و بهترین گزینه برای درمان انگل ایک استفاده از سرا پروتوزول (Sera Protozol) محصول کمپانی سرا است(مشخصات و دوز مصرفی دارو روی بروشور داخل جعبه موجود است)
در مراحل پیشرفته که فاکتور زمان خیلی مهمه این دارو بهترین انتخابه.(تو 24 ساعت اثر کامل خودشو نشون میده)

راه دوم :

در صورتی که به سرا پروتوزول دسترسی نیست معمول ترین راه برای درمان ایک استفاده از مالاچیت گرین است(در صورت استفاده به همراه فرمالین کارایی آن 2 چندان خواهد شد)

1 میلی گرم به ازای هر 5 لیتر آب به مدت 4 تا 5 روز

به دلیل وجود تخم انگل درمان باید روز اول و سوم و پنجم و هفتم تکرار شود.

استفاده از پودر مالاچیت گرین به دلیل سمی بودن پیشنهاد نمیشه.در حال حاضر دارو هایی تو بازار موجود هست که ماده موثرشون فرمالین + مالاچیت گرین است.

ماده موثره Sera Costapur و Tetra Contraspot و Tetra ContraIck هر سه فرمالین 37% و مالاچیت گرین است.

در کنار همه راه های فوق بالا بردن دما کمک زیادی به درمان هرچه سریع تر این بیماری میکند.




مقدمه:
ایكتیوفتیریوزیكی از بیماریهای رایج ماهیان پرورشی اكواریومی و وحشی بوده و عامل آن تك یاخته مژه دار نسبتا درشتی به نام ایكتیوفتیریوس مولتی فیلیس میباشد. اندازه انگل بالغ حدود 1 - 5 / 0 میلیمتر بوده و به راحتی با بزرگنمایی كم میكروسكوپ قابل مشاهده است بنابراین تشخیص بیماری ساده بوده و با تهیه یك گسترش مربوط از پوست و آبشش عملی می باشد. این انگل گسترش جهانی داشته و در ماهیان مختلف گزارش شده است به اكثر درمانهای رایجی كه بر علیه دیگر تك یاخته ها استفاده میشود مقاوم بوده و به سختی از استخر یا آكواریوم آلوده ریشه كن می گردد. این بیماری بیشتر در فصل پائیز و زمستان اتفاق می افتد كه دلیل آن احتمالا كم شدن فعالیت فتوسنتزی در آب (در نتیجه ایجاد كمبود اكسیژن) و كم شدن ایمنی ماهی در اثر كاهش دما و عوامل دیگر می باشد.دكتر مخیر (1976) وجود این انگل را در ماهیان ایران گزارش كرده اند.

در مرحله پیشرفته نقطه های سفید بسیاری همانند خاكه برنج سراسر بدن ماهی را می پوشانند. در این حالت ماهی خود را به اشیاء داخل محیط آبی می مالد و سعی دارد تا انگل را از پوستش جدا كند. مدتی بعد شدیدا تنبل و بی حال شده و رفته رفته انگل ها با چشم غیرمسلح به صورت لكه های سفید تا یك میلی متر قطر بر روی پوست ماهی قابل رؤیتند. Ichthyphthirius روش زندگی دوره ای دارد. آن برای تولید مثل ماهی ها را ترك می كند. پس از تولید مثل سوراخ بزرگی در پوست ایجاد میكند كه برای عفونت ثانویه باكتریایی یا قارچی باز است. انگل به كف مخزن رفته و یك پوشش ژله ای مانند به نام كیست در اطراف خودش ترشح می كند. آن درون این كیست به نوزادان بسیاری تقسیم می شود. سپس كیست می تركد و نوزادان بیرون می ریزند كه در حال شنای آزاد میزبان جدیدی را جستجو می كنند. همانند Cryptocaryon مرحله بین پوست و مرحله كیست هر دو نسبت به درمان مقاومند.

زمان لازم جهت رشد یاخته در زیر پوست به دو عامل اصلی درجه حرارت و قدرت دفاعی بدن ماهی بستگی دارد. هر چه ماهی قوی و سالمتر باشد رشد یاخته به مراتب كندتر خواهد بود. در هر صورت یك یاخته در درون جداره ای كه به دور خود میسازد می تواند طی 8 تا 24 ساعت بیش از 1000 یاخته به وجود آورد.


چرخه زندگی انگل ایك
معمولا بدن ماهی های مبتلا به این بیماری پس از بهبود تا حدود زیادی در مقابل آن مقاوم می شود. در این حالت گلبولهای سفید خون دور یاخته ها كیستهایی ساخته و آنها را محسوب می كنند. تنها زمانی كه قدرت دفاعی بدن ماهی ها بنا به عللی از جمله شرایط غیربهداشتی محیط زیست تغذیه نادرست كمبود اكسیژن و ضعف ناشی از سایر بیماری ها تحلیل رود یاخته های محبوس در كیست ها مجددا فعال شده و خود ماهی یا حتی ماهی های تازه به آكواریوم وارده شده را مبتلا می سازند.

درمان
می توان در مراحل ابتدایی با استفاده از روش افزایش درجه حرارت آب تا بیش از 30درجه سانتیگراد به مقابله با این بیماری پرداخت ولی در مراحل پیشرفته وقتی كه انگل در پوست ماهی و یا در مرحله كیست است قابل درمان نمی باشد. جهت از بین بردن Ichthyophthirius پیش از شكل گیری كیست و یا پس از تركیدن آن باید داروی اختصاصی به مخزن اضافه شود. به هنگام كاربرد دارو گیاهان و ذغال اكتیو ******************** را از مخزن خارج كنید.

معالجه از طریق گرما
دما را به تدریج افزایش دهید به طوری كه این افزایش از یك درجه سانتیگراد در ساعت فراتر نرود. هدف ایجاد شرایطی است كه ناقل بیماری یا قادر به حیات نباشد و یا حداقل قدرت تولید مثل خویش را از دست بدهد.
برای ماهیان حساس به افزایش دما از شیوه های درمان دارویی استفاده كنید. جهت سایر ماهی ها افزایش 2 تا 3 درجه سانتیگراد طی 2 تا 3 روز بسیار مفید خواهد بود. این عمل جدا از نابودی بسیاری از ناقلین بیماری ها سبب افزایش پادزهر لازم در خون شده و قدرت دفاعی بدن ماهی را افزایش می دهد.
یكی از پیش شرط های لازم جهت درمان از طریق افزایش دما تمیزی آب و اكسی?ن كافی محلول در آب می باشد.

معالجه از طریق دارو
برای درمان با دارو باید از اكریفلاوین مالاشیت گرین و یا سولفات كینین یا هیدروكلریدكینین استفاده كرد.

الف) درمان با اكریفلاوین (تریپافلاوین Acriflavin = Trypaflavin)
این دارو در درمان تیرگی پوست و باله ها گندیدگی پوزه و باله ها ضدعفونی در جراحات كوچك و به ویژه به هنگام ابتلاء به ایك كاربرد دارد. جهت درمان ابتداء باید از دارو محلول مادر تهیه كرد. برای این كار یك گرم اكریفلاوین را در یك لیتر آب حل كنید. پس از تهیه محلول در ظرفی جداگانه به ازاء هر لیتر آب 50 میلی لیتر از محلول مادر ریخته و ماهی را به مدت 2 تا 4 روز در آن حمام دهید.

توجه : این دارو آب را شدیدا رنگی می كند.

ب) درمان با مالاشیت گرین (Malachit green)
مالاشیت گرین در معالجه بیماری های قارچی پوست كدر شدن و یا جوش زدن پوست كابرد دارد. جهت مداوا ابتلا یك گرم از دارو را كه به صورت بلورهای ریزی میباشد در یك لیتر آب حل كنید. سپس 6 میلی لیتر از این محلول مادر را در 100 لیتر آب حل كرده و ماهی ها را به مدت 12 روز در آن حمام دهید. در روزهای سوم ششم و نهم نصف مقدار داروی تجویز شده را به آب بیافزایید. پس از 12 روز نصف آب موجود باید تعویض شده و آب تازه وارد مخزن آبی گردد.
در صورت انجام درمان در ظرفی جداگانه به دلیل تجزیه دیرتر دارو در آب تازه مقدار 4 میلی لیتر از محلول مادر در 100لیتر آب كفایت می كند.

روش دیگر درمان با مالاشیت گرین حل كردن 13 تا 15 میلی گرم مالاشیت در 100 لیتر آب است كه ماهی ها به مدت 3 تا 4 روز در آن حمام داده می شوند.

توجه : مالاشیت گرین بسیار سمی است كه به هنگام تماس با پوست یا وارد دهان شدن باید به سرعت به پزشك مراجعه كرد.
توجه : از نگهداری مالاشیت یا محلول مادر آن در یخچال حاوی موادغذایی اجتناب ورزید زیرا علاوه بر سمی بودن سرطان زا می باشد. كاربرد مالاشیت در درمان و یا ضدعفونی در مورد ماهیان پرورشی خوراكی در برخی كشورها به طور كلی ممنوع اعلام شده است و در سایر كشورها پس از كاربرد در معالجه باید ماهی دوره ای در حدود 2 تا 6 ماه را پیش از عرضه به بازار مصرف بگذراند.

ج) درمان با سولفات كینین یا هیدروكلریدكینین
(Quinine Sulfat or Quinine Hydrochloride)
یك گرم كینین را در 100 لیتر آب حل كرده و ماهی ها را 3 روز در آن قرار دهید. سعی كنید معالجه در ظرفی مجزا انجام شود. اگر آب به هنگام معالجه كدر شد باید محلول تازه ای تهیه كرده و ماهی ها را به داخل آن انتقال دهید.
توجه : این درمان را برای ماهی های بسیار كوچك و یا بسیار حساس نباید به كار برد.
باتوجه به این كه یكی از خصوصیات انگل نفوذ به لایه های زیرین بافت پوششی می باشد لذا تكرار درمان برای حاصل شدن نتیجه مطلوب ضروری است لذا به همین دلیل تجویز دارو سه بار به فاصله 48 ساعت تكرار گردید و پس از نوبت سوم جهت برطرف كردن عوامل مساعد كننده بیماری ماهیان به استخری با شرایط نگهداری مناسب تر انتقال داده شدند كه نهایتا نتیجه مطلوب بدست آمده و ماهیان درمان شده از آلودگی پاك گردیدند.


در خاتمه باتوجه به سیكل زندگی انگل برای پیشگیری از وقوع این بیماری رعایت نكات یاد شده ذیل توصیه می شوند:
1- خشك كردن استخر و ضدعفونی آن با آهك قبل از آبگیری و انتقال ماهیان به استخر.
2- اصلاح و بهبود وضعیت نگهداری ماهیان (استفاده از آب مناسب دمای مناسب استخرهای استاندارد تغذیه صحیح ...).
3- جلوگیری از ورود ماهیان وحشی به استخر با نصب ********************های مناسب.
4- نمونه گیری منظم از ماهیان و بررسی بهداشتی آنها.



توضیحات :
با توجه به اینکه این بیماری نوعی عفونت پوستی می باشد و آن را به آسانی می توان درمان نمود در عین حال می توان کشنده نیز باشد.
منبع :http://www.aquashop.ir




 
آخرین ویرایش:

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
انگل آبششی داکتیلوجیروس و شیوه های درمان(Dactylogyrus)


داکتیلوژیروس

گونه های این انگل معمولا مونوژن* های آبشش هستند ولی فقط منحصر به آبشش ها نیستند

علائم:
ایجاد صدمات موضعی در آبشش که ناشی از چسبیدن اندام های قلاب مانند انگل به آبشش و نیز فعالیت تغذیه ای کرم است رخ می دهد
ممکن است آلودگی شدید ماهی به این انگل باعث ایجاد اختلال در انجام وظایف طبیعی آبشش و نارسایی تنفسی شود این موضوع در زمانی که درجه ی حرارت آب بالاست و یا زمانی که اکسیژن محلول در آب بالاست و یا زمانی که اکسیژن محلول در آب کم می شود اهمیت بیشتری پیدا می کند
درمان:
در برابر ماهیان مبتلا می توان از :
1.فرمالین

2.مالاشیت گرین

3. تری کلروفون بنا به مقادیر توصیه شده استفاده کرد (شبیه به ژیروداکتیلوس)

*ترماتودهای مونوژن ( تک میزبان ):
توضیح در بخش ژیروداکتیلوس
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
پیش فرض انگل های روده ای و شیوه های درمان(Intestinal Parasit



انگل های روده ای از شایع ترین بیماری های آکواریومی است که بر خلاف بیماری های عفونی و ویروسی تقریبا بین بیشتر ماهی ها مشترک میباشد

علایم :

1.مدفوع سفید(دراز یا کشدار)
2.غذا نخوردن ماهی
3.لاغر شدن ماهی
4.گوشه گیر و ترسو شدن ماهی
5.تیره شدن رنگ ماهی(دی*** و بعضی از سیچلاید ها)
6.بیرون زدن روده ماهی(در موارد حاد و معمولا در سیچلاید های هیبرید مثل فلاور هورن)
7.وجود حباب های ریز هوا داخل مدفوع ماهی به صورتی که مدفوع ماهی رو روی سطح آب شناور شود

1.انگل تک یاخته ای هگزامیتا(Hexamita):

شایع ترین بیماری انگلی بین ماهیان آکواریومی هگزامیتا است

شیوه های درمان :

راه اول :

سریع ترین و بهترین گزینه برای درمان انگل روده ای از نوع هگزامیتا استفاده از فلاجلول (Sera Flagellol) محصول کمپانی Sera آلمان است(مشخصات و دوز مصرفی دارو روی بروشور داخل جعبه موجود است)

راه دوم :

اسپیروهگزوول (JBL Spirohexol) محصول کمپانی JBL آلمان(مشخصات و دوز مصرفی دارو روی بروشور داخل جعبه موجود است)

راه سوم :

هگزا اکس (Hexa EX) محصول کمپانی ZMF آلمان(مشخصات و دوز مصرفی دارو روی بروشور داخل جعبه موجود است)

راه چهازم :

در صورتی که به دارو های فوق دسترسی نیست معمول ترین راه برای درمان هگزامیتا مترونیدازول (Metronidazole) است.این قرص در ورق های 250 میلی گرمی در داروخانه های انسانی موجود است

250 میلی گرم به ازای هر 10 گالن معادل 37.8 لیتر آب(هر گالن 3.78 لیتر است)
دارو باید 3 بار به صورت یک روز در میان تکرار شود.قبل از اضافه کردن هر دوز 25 ٪ از آب آکواریوم سیفون شود

برای کامل شدن درمان بهتر است 24 ساعت قبل از شروع مترونیدازول از سولفات منیزیم استفاده شود.(2 قاشق چایخوری به ازای هر 37.8 لیتر آب)

2.انگل های کرمی ترماتود و سستود(Trematode & Cestode Intestinal Worms):

در صورتی که درمان هگزامیتا کارساز نبود قوی ترین احتمال وجود کرم های روده ای از نوع تریماتود و سستود است.

شیوه های درمان :

راه اول :

سریع ترین و بهترین گزینه برای درمان انگل روده ای از نوع ترماتود و سستود استفاده از قرص پرازیکوانتل (Praziquantel) یا لورنسیت (Lorencit) است.این قرص در ورق های 50 میلی گرمی در داروخانه های دامی موجود است

2 میلی گرم به ازای هر لیتر آب به مدت 2 الی 7 روز.نوع ایرانی (محصول شرکت داملران) بعد از 2 روز و نوع هلندی (محصول شرکت آلفاسان) بعد از 7 روز 100% سیفون
پرازیکوانتل قادر به از بین بردن تخم انگل نیست.به منظور از بین بردن تخم انگل ها دوز دارو بعد از 7 روز تجدید شود

برای کامل شدن درمان بهتر است 24 ساعت قبل از شروع پرازیکوانتل از سولفات منیزیم (Epsom Salt) استفاده شود(2 قاشق چایخوری به ازای هر 37.8 لیتر آب)

راه دوم :

تریمازول (Sera Tremazol) محصول کمپانی Sera آلمان.ماده موثر این دارو پرازیکوانتل است(مشخصات و دوز مصرفی دارو روی بروشور داخل جعبه موجود است)

راه سوم :

گیرودول (JBL Gyrodol) کمپانی JBL آلمان.ماده موثر این دارو پرازیکوانتل است(مشخصات و دوز مصرفی دارو روی بروشور داخل جعبه موجود است)

3.انگل کرمی نماتود (Nematode Intestinal Worm) :

در صورتی که درمان دارویی برای ترماتود و سستود کارساز نبود آخرین احتمال وجود کرم های روده ای از نوع نماتود است(پرازیکوانتل نماتود ها رو پوشش نمیدهد)

شیوه های درمان :

راه اول :

سریع ترین و بهترین گزینه برای درمان انگل روده ای از نوع نماتود استفاده از نماتول (Sera Nematol) محصول کمپانی Sera آلمان است(مشخصات و دوز مصرفی دارو روی بروشور داخل جعبه موجود است)

راه دوم :

لوامیزول (Levamisole) با نام تجاری لورامیزول (Loramisole).این دارو به صورت پودر در بسته های 5 گرمی در داروخانه های دامی موجود است
2 میلی گرم به ازای هر لیتر آب به مدت 24 ساعت
لوامیزول قادر به از بین بردن تخم انگل نیست.به منظور از بین بردن تخم انگل ها دوز دارو بعد از 7 روز تجدید شود

برای کامل شدن درمان بهتر است 24 ساعت قبل از شروع لوامیزول از سولفات منیزیم استفاده شود(2 قاشق چایخوری به ازای هر 37.8 لیتر آب)

راه سوم :

قرص مبندازول (Mebendazole) .این قرص در ورق های 100 میلی گرمی در داروخانه های انسانی موجود است
2 میلی گرم به ازای هر لیتر آب به مدت 24 ساعت
مبندازول قادر به از بین بردن تخم انگل نیست.به منظور از بین بردن تخم انگل ها دوز دارو بعد از 7 روز تجدید شود

برای کامل شدن درمان بهتر است 24 ساعت قبل از شروع مبندازول از سولفات منیزیم استفاده شود(2 قاشق چایخوری به ازای هر 37.8 لیتر آب)
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز

انگل های آبششی و شیوه های درمان(Gill Flukes)

انگل های آبششی از شایع ترین بیماری های آکواریوم هستند و بر خلاف بیماری های عفونی و ویروسی تقریبا بین بیشتر ماهی ها مشترکند.
این انگل ها از نوع کرمی و از گونه ترماتود ها (Trematode) هستند.

علایم :

1.کار نکردن آبشش ها(یکی یا هر دو)
2.تنفس سنگین و باز بودن آبشش ها
3.قرمز بودن غشای داخلی آبشش
4.لاغر شدن ماهی
5.خراشیدن و کوبیدن قسمت در پوش آبشش به اشیای داخل آکواریوم

درمان :

راه اول :

معمول ترین و رایج ترین شیوه درمان انگل های آبششی استفاده از فرمالین 37% است.

1 تا 2 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بین 0 تا 2
2 تا 3 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بین 3 تا 5
4 تا 5 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بالای 6

به دلیل وجود تخم انگل درمان باید روز اول و سوم و پنجم و هفتم تکرار شود.

محصولات آماده ای توی بازار هست که ماده اصلیشون فرمالین و مالاچیت گرینه

ماده موثره Sera Costapur و Tetra Contraspot و Tetra ContraIck هر سه فرمالین 37% و مالاچیت گرین است.

راه دوم :

یکی از سریع ترین و بهترین گزینه ها برای درمان انگل ها آبششی استفاده از سرا تریمازول(Sera Tremazol) محصول کمپانی سرا است.ماده موثر این دارو پرازیکوانتل است.(مشخصات و دوز مصرفی دارو روی بروشور داخل جعبه موجود است)

راه سوم :

در صورتی که به سرا تریمازول دسترسی نیست معمول ترین راه برای درمان انگل آبششی پرازیکوانتل (Praziquantel) یا لورنسیت (Lorencit) است.این قرص در ورق های 50 و 100 میلی گرمی در داروخانه های دامی موجود است.

2 میلی گرم به ازای هر لیتر آب به مدت 2 روز(در بسیاری از منابع این مدت بین 3 تا 5 روز عنوان شده)
پرازیکوانتل قادر به از بین بردن تخم انگل نیست.به منظور از بین بردن تخم انگل ها دوز دارو بعد از 7 روز تجدید شود.

 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز

انگل لرنه آ یا کرم قلابدار پوستی و شیوه های درمان(Lernea or


انگل قلاب دار لرنه آ نوعی انگل سخت پوست ماهیان آب شیرین است.این انگل در واقع کرم نیست و در ماهیان سرد آبی یا استخری مانند کپور ماهیان و آزاد ماهیان بسیار رایج است و به ندرت در آکواریوم مشاهده میشود.گلد فیش ها و کوی هایی که در استخر ها پرورش داده میشوند به همراه گیاهان آکواریومی و استفاده از غذای زنده عوامل اصلی انتقال این سخت پوست به مغازه های آکواریومی و تانک های خانگی هستند.انگل لرنه آ به شیوه تخم گذاری در تانک تکثیر میشود و مثل بیشتر سخت پوستان به روش پوست اندازی رشد میکند و تقریبا بیشتر ماهیان استخر یا تانک آلوده به آن دچار میشوند.انگل لرنه آ یکی از بزرگترین انگل ها محسوب میشود و با چشم غیر مسلح قابل رویت است.انگل ماده از نر بزگتر و طول عمرش بیشتر است.انگل ماده تخم ها را در زائده V شکلی که در انتهای بدنش است نگهداری میکند.شیوه تغذیه این انگل از بدن ماهی بسیار دردناک است.این انگل ماه ها زیر پوست و سپس عضله بدن ماهی پنهان شده و رشد و نمو میکند.به هنگام رسیدن به بلوغ شروع به بیرون آمدن از بافت بدن ماهی میکند که در این حالت زخم های بسیار زشتی روی بدن ماهی ایجاد میشود.در این مرحله لرنه آ شروع به تخم ریزی کرده و سپس میمیرد.این چرخه همواره ادامه خواهد داشت.زخم های ایجاد شده توسط این انگل معمولا دچار عفونت های باکتریایی و ویروسی و قارچی و در بعضی موارد گند خونی یا سپتی سمی میشوند.در بعضی از موارد زخم های ایجاد شده توسط لرنه آ توسط انگل های دیگری مثل کاستیا مورد هجوم قرار میگیرند که در این حالت احتمال مرگ ماهی بسیار زیاد است.

علایم :

1.اصلی ترین شیوه شناخت این انگل مشاهده انگل روی پوست بدن ماهی است.رنگ این انگل معمولا سبز روشن یا قرمز است
2.خراشیدن و کوبیدن پوست بدن به اشیای داخل آکواریوم
3.مشاهده نقاط ملتهب و قرمز روی سطح پوست
4.به وجود آمدن زخم های قرمز و و باز روی سطح پوست
5.بی حرکت ماندن یا گوشه گیر شدن ماهی
6.سست شدن ماهی و رفتن به حالتی شبیه به خواب یا کما!!! و نهایتا مرگ ماهی

درمان :

قبل از هر چیز انگل باید از بدن ماهی جدا شود.(با استفاده از یک پنس ضد عفونی شده در محلول غلیظ پرمنگنات) این عمل باید با احتیاط فران انجام شود

پرمنگنات پتاسیم :

حمام کوتاه مدت :
10 میلی گرم به ازای هر لیتر آب و حمام دادن ماهی به مدت 10 دقیقه

حمام دراز مدت :
1 یا 2 میلی گرم به ازای هر لیتر آب و حمام دادن ماهی به مدت حد اقل 4 ساعت

بهتره از آبی استفاده بشه که سختیش پایینه مثل آب r.o یا آبی که دو سومش آب مقطر باشه و یک سومش آب شیر.

سمومی مانند Dimilin و Trichlorfon و Dipterex و Dyloxدر درمان این انگل سخت پوست موثرند
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
بیماری انگل پوستی جیروداکتیلوس و شیوه های درمان(Gyrodactylus)

یروداکتیلوس
عموما به عنوان تروماتود* پوست یافت می شوند ولی ممکنه در تمام سطح بدن (شامل آبشش ها و باله ها)یافت شوند طول آنها حداکثر به یک میلیمتر می رسد و ممکن است با چشم غیر مسلح نیز دیده شوند
این گونه از انگل (انگل های ژیروداکتیلوس) زنده زا هستند و جهت جابه جایی خود را به شکل حلقه در آورده و هر زمان که قلابها را به داخل بدن میزبان وارد می کنند زخم ها نفوذی کوچکی ایجاد می کنند
وجود مونوژن ها معمولا در تعداد کم طبیعی است ولی در بچه ماهی ها و آلودگی شدید در ماهی های بزرگتر می تواند برای ماهی مشکلات جدی به دنبال داشته باشد
علائم :
اغلب پوست ماهی در اثر تولید بیش از حد ترشحات مخاطی و وارد شدن صدمه به لایه ی اپیدرم خاکستری رنگ شده و باله ها معمولا به صورت رشته رشته می شوند در بعضی مواقع دیده شده آبشش ها نیز آلوده شده و تنفس ماهی بسیار سخت شده است
درمان:
برای درمان این بیماری می توان از:
1. محلول فرمالین با غلظت 1:4000 (250 پی پی ام) به مدت یک ساعت به روش حمام استفاده کرد


2. تری کلروفون هم میشود با غلظت 25/0 میلی گرم در لیتر به صورت حمام طولانی مدت استفاده کرد


* ترماتودهای مونوژن(تک میزبان):
این ترماتودهای آبشش و پوست دارای پراکندگی جهانی بوده و هم در آب شیرین و هم در آب شور یافت می شوند
این انگل از ناحیه ی بیرونی به سطح بدن می چسبد
دو انگل معروف این گروه ژیروداکتیلوس و داکتیلوژیروس هستند

 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
انگل گلوجیا و شیوه های درمان(Glugea)

این انگل معمولا در آب های گرم و نیز در ماهیان دریایی ایجاد بیماری می کند
این انگل معمولا به عنوان یا انگل مهم به حساب نمی آید
علائم:
این انگل معمولا باعث تخریب موضعی بافت می شود
در بعضی مواقع این انگل (کیست های این انگل) به شکل دانه هایی به ابعاد چند میلیمتر ظاهر می شود در آلودگی شدید تخریب بافت ها و در نهایت موجب ناتوانی و مرگ ماهی می شود
در ماهیان در حال مرگ اندام های داخلی بدم متورم می شود و یا به صورت لکه های سفید دیده می شوند
درمان:
درمانی برای ماهی های آلوده به این انگل وجود ندارد ولی رعایت اصول قرنطینه و وارد نمودن ماهی آلوده به تانک می تواند از مبتلا شدن ماهیان به این بیماری جلوگیری کند در ضمن دادن ماهی آلوده به این انگل به عنوان غذا به ماهیان دیگر باعث انتقال این بیماری می شود
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
انگل کاستیا و شیوه های درمان(Costia)


انگل کاستیا از انواع انگل های تک یاخته ای (Protozoan) و از نوع تاژکداران و یکی از معمول ترین بیماری های آکواریومی است.این انگل پوست بدن و آبشش ماهی را درگیر میکند.این انگل نه زنده زاست و نه تخم گذار!!!و به شیوه تقسیم شدن یا شکافته شدن 2 تایی (Binary Fission) تکثیر میشود.
شباهت های زیادی بین انگل کاستیا و انگل کیلودونلا وجود دارد که تشخیص آن در بعضی از موارد خیلی سخت و نیاز مند تجربه زیاد است.

علایم :

1.خراشیدن و کوبیدن پوست بدن به اشیای داخل آکواریوم
2.به وجود آمدن نقاط قرمز و خونی رنگ رو سطح پوست
3.به وجود آمدن خراش یا زخم های خونی و باز
4.بی حرکت ماندن یا گوشه گیر شدن ماهی
5.پدید آمدن لکه های ابری و سفید روی سطح پوست ماهی
6.ابری شدن چشم
7.آمدن ماهی به سطح آب و تنفس سنگین و بریده و نا منظم برای گرفتن اکسیژن(در صورت آلوده شدن آبشش ها)
8.به وجود آمدن لایه سفید وصله مانند روی تن ماهی یا همون White Patch
9.ترشح موکوس روی سطح بدن ماهی به منظور محافظت بیشتر از پوست ماهی
10.کم شدن اشتهای ماهی
11.لاغر شدن ماهی
12.سست شدن ماهی و رفتی به حالتی شبیه به خواب یا کما!!! و نهایتا مرگ ماهی

این انگل به راحتی در آب شنا میکند و به دنبال میزبانی برای ادامه زندگی میگردد.در صورت بروز علائم در یک ماهی معمولا بیشتر ماهی های موجود در آن تانک به این انگل آلوده میشوند.کیفیت بد آب اکواریوم روند این بیماری رو تشدید میکند.غذای زنده و ماهی آلوده از اصلی ترین دلایل ورود این انگل به تانک است.

درمان :

بالا بردن دمای آب (بین 30 تا 34 درجه سانتیگراد بر اساس مقاومت ماهی) به درمان این بیماری کمک میکند.
اضافه کردن 1 قاشق غذا خوری نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب به درمان این بیماری کمک میکند.

راه اول :

حمام نمک :

راه اول :

7.5 قاشق غذا خوری نمک بدون ید به ازای هر گالن آب(معادل 3.78 لیتر) و انتقال ماهی به این محلول تا زمانی که تعادل ماهی به هم بخوره(بسته به تحمل انواع مختلف بین 30 ثانیه تا چند دقیقه) و بعد از آن انتقال ماهی به آب تمیز.

راه دوم :

2.5 قاشق غذا خوری نمک بدون ید به ازای هر گالن آب(معالد 3.78 لیتر) و انتقال ماهی به این محلول برای مدت 10 الی 15 دقیقه و بعد از آن انتقال ماهی به آب تمیز.

راه دوم :

مالاچیت گرین :

1 میلی گرم به ازای هر 5 لیتر آب به مدت 4 تا 5 روز

به دلیل وجود تخم انگل درمان باید روز اول و سوم و پنجم و هفتم تکرار شود.

استفاده از پودر مالاچیت گرین به دلیل سمی بودن پیشنهاد نمیشه.در حال حاضر دارو هایی تو بازار موجود هست که ماده موثرشون فرمالین + مالاچیت گرین است.

ماده موثره Sera Costapur و Tetra Contraspot و Tetra ContraIck هر سه فرمالین 37% و مالاچیت گرین است.

راه سوم :

سولفات مس :

1 ملیگرم به ازای هر 5 لیتر آب.طول درمان 5 تا 7 روز.بعد از پایان این مدت 100% سیفون و تکرار مجدد دوز دارو

راه چهارم :

فرمالین :

1 تا 2 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بین 0 تا 2
2 تا 3 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بین 3 تا 5
4 تا 5 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بالای 6

به دلیل وجود تخم انگل درمان باید روز اول و سوم و پنجم و هفتم تکرار شود.

محصولات آماده ای توی بازار هست که ماده اصلیشون فرمالین و مالاچیت گرینه

ماده موثره Sera Costapur و Tetra Contraspot و Tetra ContraIck هر سه فرمالین 37% و مالاچیت گرین است.

راه پنجم:

پرمنگنات پتاسیم :

حمام کوتاه مدت :
10 میلی گرم به ازای هر لیتر آب و حمام دادن ماهی به مدت 10 دقیقه

حمام دراز مدت :
1 یا 2 میلی گرم به ازای هر لیتر آب و حمام دادن ماهی به مدت حد اقل 4 ساعت

بهتره از آبی استفاده بشه که سختیش پایینه مثل آب r.o یا آبی که دو سومش آب مقطر باشه و یک سومش آب شیر.

راه ششم :

آکریفلاوین :

اضافه کردن یک تا 3 قطره از محلول آکریفلاوین در هر لیتر آب آکواریوم .
(1 گرم پودر آکریفلاوین در یک لیتر آب برابر است با یک لیتر محلول آکریفلاوین)
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
یکی از شایع ترین بیماری های ماهیان آکواریومی است و منشا آن در بیشتر منابع باکتریایی و در بعضی از منابع ویروسی ذکر شده است
ورم شکمی در صورت عدم درمان مناسب و به موقع منجر به بیماری هایی مانند بیماری کیسه هوا(Sweem Bladder) و Head Standing میشود
شباهت های زیادی بین ورم شکمی(Bloated Stomach) واستسقا(Dropsy) وجود دارد که تشخیص آن در بعضی از موارد خیلی سخت و نیاز مند تجربه زیاد است.

علایم :

تنها علامت این بیماری باد کردن و ورم کردن معده و شکم ماهی است
در بیماری ورم شکمی این معده و شکم ماهی است که در اثر هضم نشدن بقایای غذا و نفخ معده ورم میکند.ولی در استسقا نوع ورم متفاوت است.بدن ماهی از 2 طرف متورم شده و فلس های ماهی برجسته و زاویه دار میشوند و چشم ها از حدقه بیرون میزنند
بر خلاف بیماری استسقا ماهی مبتلا به ورم شکمی اشتها و علاقه زیادی به خوردن دارد

عوامل تحریک کننده بیماری :

1.غذادهی زیاد به ماهی
2.مصرف بیش از حد غذای خشک
3.تغییر ناگهانی رژیم غذایی ماهی
4.تغییر ناگهانی Ph
5.آب آلوده

پیشگیری :

1.خیساندن غذای خشک قبل از مصرف بین 2 تا 3 دقیقه
2.اضافه کردن سولفات منیزیم به غذای ماهی
3.اضافه کردن اسفناج آب پز شده به غذای ماهی
4.اضافه کردن نخود فرنگی به غذای ماهی

درمان :

بالا بردن دمای آب (بین 30 تا 34 درجه سانتیگراد بر اساس مقاومت ماهی) به درمان این بیماری کمک میکند.
اضافه کردن 1 قاشق غذا خوری نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب به درمان این بیماری کمک میکند.

راه اول :

غذا ندادن به ماهی به مدت 1 هفته

راه دوم :

اضافه کردن 2 قاشق چایخوری سولفات مینیزیم به ازای هر 10 گالن(10 گالن معادل 37.8 لیتر است)

راه سوم :

مترونیدازول :
250 میلی گرم به ازای هر 10 گالن معادل 37.8 لیتر آب(هر گالن 3.78 لیتر است)
دارو باید 3 بار به صورت یک روز در میان تکرار شود.قبل از اضافه کردن هر دوز 25 ٪ از آب آکواریوم سیفون شود.
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
بیماری ویروس طاعون یا پلیگ و شیوه های پیشگیری و مقابله(Plague)


سپتامبر سال 1986 يک عفونت جدی در برخی از گونه های سيچلايد شروع به ظاهر شدن شد . اين عفونت در مخازن سالن های عمده فروشی های سراسر ايالات متحده ديده شد . به نظر ميرسيد که اين بيماری با ورود ماهی هايی از جنوب شرقی آسيا وارد ايالات متحده شده بود . بيماری بسيار عجيب و ويرانگر بود و در ماهی های دي*** ، آنجل ، سورم ، اوراوس و اسکار ديده می شد .
تلفات اوليه بسيار بالا بود و اضطراب شديدی در بين توليد کننده و وارد کننده های ماهی های آکواريومی ديده می شد . در چند روز تمام مخازن سالن ها آلوده شدند و تلفات شروع شده بود و صاحبان مخازن به اين نتيجه رسيده بودند که اين عفونت از راه هوا وارد مخازن ديگه ميشد و باعث آلوده شدن کل سالن های ايالات متحده شده بود .
وقتی که آشکار شد اين بيماری مسری است ، ماهی های آلوده رو به آزمايشگاه پاتولوژی و تشخيص بيماری ها فرستادند . بعد از مدتی آزمايشگاه اعلام کرد که ماهی ها هيچ گونه نشانه اي از بيماری های هگزامتيا ، پسودوموناس ، استرپتاکوس و آيروموناس ندارند .
در اروپا نيز اين بيماری ظاهر شد و مردم اروپا علت آن را وجود سموم آلی در آب ميدانستند و بعد از چند روز نشانه های اين بيماری در مشرق زمين هم ديده شد و پرورش دهنده گان ماهی علت بروز اين بيماری رو قليايی بودن آب ميدانستند . هيچ کس در اصل علت درست بروز اين بيماری رو در بين ماهيان گونه سيچلايد نميدونست و تنها حدس و گمان هايی بود که پرورش دهنده گان ميزدند .
درمان در تمام کشور ها شروع شد ، هر شخص برداشت شخصی از اين بيماری ميکرد و شروع به درمان به وسيله : آسپرين ، قرص های سرما ، آب اسيد ، پرمنگنات پتاسيم ، تريچلافون ، تتراساکلين ، جنتوماکسين ، نيتروفورازون و مترونيدازول کردند ، ولی هيچ کدام از درمان ها موفق نبود .
در طول اين زمان پيشنهاد های گوناگونی برای درمان اين بيماری عنوان شد و باعث شد که يک جلسه در اورلاندو ايالت فلوريدا برگزار شود . در اين جلسه افراد زيادی که اين بيماری رو تجربه کرده بودند حضور داشتند . در اين جلسه ، تمام حظار به اين نتيجه رسيدند که اين بيماری به خودی خود باعث مرگ ماهی نميشود . اين بيماری در اصل يک نوع ويروس است که به سيستم ايمنی ماهی حمله ميکند و باعث بروز بيماری های ديگر در ماهی ميشود . در انتهای اين جلسه ، اين بيماری رو ايدز يا طاعون يا طاعون سياه دي*** ناميدند .



بيماری وارد آکواريوم ميشود با ورود ماهی جديد ، گياهان ، وسايل تزينی ، غذا و حتی هوا . زمانی که ماهی آلوده به طاعون وارد آکواريوم جديد ميشد ، هيچ گونه علايمی از بيماری نداشت و کاملاً سالم و سر حال بود ، به اصطلاح بيماری درون ماهی به حالت خواب زمستانی بود .
بعد از 3 تا 5 روز نشانه های بيماری در آکواريوم ها ديده ميشد ، در ابتدا ماهی ها به قسمت های تاريک آکواريوم ميرفتند و کمتر شنا ميکردند و به اصطلاح کم رو می شدند . بعد از يه مدت يک لايه مخاطی بر روی پوستشون تشکيل ميشد و باله های ماهی شروع به فاسد شدن می شد و ماهی بيماری به صورت غير طبيعی نفس می کشيد . در اين مرحله اگر با دقت به ماهی نگاه ميکرديم ، ميديدم که در قسمت باله ها رنگ ماهی کاملاً کم رنگ شده و انگار باله ها به حالت فاسد شدن در امدن و ماهی ها خودشون رو به لوازم داخل آکواريوم ميکشيدند . در مراحل بعدی ماهی غذا نميخورد و همش در جای تاريک بدونه حرکت باقی ميموند . ماهی های بيمار در کف آکواريوم يا در سطح آکواريوم به صورت کج قرار ميگرفتند . در روز های اوليه اين بيماری ، طوری به نظر ميرسه که انگار ماهی در مرحله مرگ قرار داره و زجر بسيار شديدی رو تحمل ميکنه و لحظه های آخرين زندگيش هست .
آنجل ها بين 7 تا 14 روز به بيماری مبتلا ميشدند و پوسيدگی باله های اين ماهی بسيار شديد تر از ماهی های ديگه بود ، اين بيماری در آنجل خيلی شبيه بيماری مثانه بود و درمان اين بيماری در آنجل بسيار سخت تر از ماهی های ديگه بود . تلفات در آنجل فيش بسيار بيشتر از ماهی های ديگه بود .


دوره بيماری بين 7 تا 21 روز بود و ماهی های بسيار کمی زنده ميمونند و ميتونستند اين دوره رو تموم کنند ، اغلب ماهی هايی که اين دوره رو رد کرده بودند دچار بيماری های زيادی شده بودند . اکثرشون باله های نصفه داشتند و بيماری هايی از قبيل Flukes , Capillaria و Hexamitiases گرفته بودند و بايد اين بيماری ها درمان می شد .
نکته اي که خيلی جالب بود اين بود که ماهی هايی که از اين بيماری جون سالم به در ميبردند ، ديگه نسبت به طاعون مقاوم شده بودند ولی اين بيماری درونشون مونده بود و هر موقع وارد آکواريوم جديد ميشدند ، بقيه ماهی های داخل آکواريوم رو آلوده به بيماری طاعون ميکردند ولی برای خودشون هيچ مشکلی پيش نمييومد ، حتی ديده شد که ماهی های که 6 ماه از خوب شدنشون گذشته ، هنوز ناقل بيماری طاعون بودند .
در آن زمان ما به يه نتيجه کلی رسيديم که : هر شی يا ارگانيسمی که در محل آلوده بوده بايد کاملاً از بين ميرفت . به عنوان مثال : کيسه های ماهی ، جعبه هايی که کيسه ها درون اون قرار ميگرفتند ، تمامی ***** ها ، تمامی گياهان ، ماهی هايی که ميزبان اين بيماری هستند ( سورم - دي*** - آنجل - سکار ) و حتی ماشين هايی که مسئول حمل و نقل ماهی ها بودند . ماهی هايی که تازه خريداری ميشدند هم بايد در مخازنی جدا و کاملاً دور از محل استقرار ماهی های بيماری ، قرار ميگرفتند .
تمام ماهی های جديد رو در قرنطينه به مدت 4 تا 6 هفته نگه ميداشتيم تا مطمئن بشيم که بيماری تاعون نداشته باشند . ( جالبه بدونيد که در سال 1986 ، بيش از 20 مرکز نگهداری ماهی در آمريکا به حالت قرنطينه در امد و اجازه خروج و ورود هيچ موجود زنده اي به داخل و خارج از قرنطينه داده نمی شد ، حتی پرسنلی که داخل قرنطينه بودند به مدت 1 ماه از محل خارج نشدند )

هیچ درمان قطعی برای ویروس پلیگ وجود ندارد.تنها راه مقابله با آن ایزوله نگه داشتن ماهی و جلوگیری از مبتلا شدن ماهی به عفونت های باکتریایی و قارچی و .... است
دور نگهداشتن ماهی از شرایط استرس زا و قوی نگهداشتن سیستم ایمنی بدن ماهی کمک زیادی به ماهی آلوده به ویروس میکند

آنتی بیوتیک های وسیع الطیف به همراه سموم ضد انگل و قارچ نظیر آکریفلاوین کمک بسیاری به درمان این بیماری میکند
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
ویروس لیمفوسیستیس و شیوه های درمان(Lymphocystis)






مفوسیستیس
یک بیماری مزمن عفونی است که بر آمدگی های تومور مانند خوش خیمی بر روی پوست و باله های بسیاری از ماهیان ایجاد می شود
علائم:
برآمدگی های زگیل مانند روی پوست (حتی بعضی وقتها بعضی ماهی ها به دلیل بزرگی این بر آمدگی های بر نحوه ی شنای ماهی تاثیر می گذارند ) در بعضی منابع نوشته شده که این بیماری بعضی وقت ها موجب هم جنس خواری می شود
بر آمدگی های پوستی به اندازه ی 0.3-2 میلیمتر و یا بزرگتر هستند این بر آمدگی ها به رنگ های کرمی صورتی خاکستری رنگ هستند

گاهی ممکن است بر سطح احشا و داخل عضلات نیز این بر آمدگی ها دیده شوند برآمدگی های این بیماری معمولا به صورت مجموعه ای از دانه های کنارهم تشکیل می شوند و انتشار یکنواختی ندارند


نشانه ها:
این بیماری در ابتدا بر روی اندام حرکتی ماهی (باله) نمایان می گردد.
به شکل تودهای به هم چسبیده به رنگ های سفید، کرم،زرد ویا صورتی دیده میشود.
در شدت حاد بودن ممکن است در دهان و آبشش ماهی نیز دیده شود.
این بیماری در بین فرشته ماهیان و پروانه ماهیان بسیار شایع می باشد




پیشگیری :
قرنطینه نمودن ماهیان جدید قبل از ورود به سیستم اصلی آکواریوم.
خریداری ماهیان سالم زیرا این بیماری به راحتی قابل دیدین و تشخیص می باشد.
جلوگیری از تغییرات ناگهانی آب مخصوصا:دما،غلظت نمک،ph،نیتریت و آمونیاک


درمان:
متاسفانه این بیماری درمان قطعی ندارد در واقع بیشتر بیماری های ویروسی ماهی درمان قطعی ندارند و بیشتر ایمن سازی از طریق واکسیناسیون انجام می شود
با رعایت اصول قرنطینه جلوگیری از ورود ماهی بیمار آلوده به تانک میتوان تا حدود بسیار زیادی از این بیماری جلوگیری کرد


توجه: برای بر داشتن توده از روی بدن ماهی ابتدا یک پارچه لطیف را کاملا با آب آغشته کرده سپس ماهی را به آرامی بر روی آن گذاشته و توده را به آرامی از روی بدن ماهی بر می دارید و اگر این توده بر روی باله بود با قیچی ان قسمت از باله را که دارای توده میباشد جدا کنید.
برای بهبود نیز استفاده از غذاهایی با ترکیبات بالای ویتامین کمک شایانی می کند.
 
آخرین ویرایش:

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
پوسیدگی باله و دم و شیوه های درمان(Columnaris)



یکی از شایع ترین بیماری های آکواریوم پوسیدگی باله و دم و یا کالومناریس است.این بیماری منشا باکتریایی دارد.این باکتری در بیشتر منابع از خانواده باکتری های گرم منفی معرفی شده است.بعضی از منابع آن را گرم مثبت معرفی کرده اند.Flexibacter , Cytophaga , Myxobacteria از باکتری هایی هستند که به عنوان عامل این بیماری معرفی شده اند.
این بیماری تقریبا بین بیشتر ماهی ها مشترک است.

علایم :

1.در مراحل اولیه ضعیف شدن و فرسوده شدن باله و دم ماهی.نوک دم و باله ماهی نازک و ضعیف میشه
2.ریش ریش شدن و خورده شدن باله و دم ماهی
3.پدید آمدن زخم و خوردگی روی پوست بدن ماهی
4.تخریب لایه های پوست
5.کدر شدن سطح چشم(عفونت ثانویه)
6.به وجود آمدن زخم های سفید رنگ اطراف دهان
7.به وجود آمدن لایه های سفید و ابری و پنبه ای مانند روی زخم ها(عفونت قارچی)
8.تنفس سنگین و سریع و باز بودن آبشش ها
9.تغییر رنگ دادن غشای داخلی آبشش ماهی(خیلی روشن و بی رنگ یا قهوه ای تیره)در این حالت به دلیل مردن بافت داخلی آبشش (نکروز) مرگ ماهی 100% خواهد بود

درمان :

1.اضافه کردن یک قاشق غذا خوری نمک بدون ید به ازای هر 20 لیتر آب
2.استفاده از محلول آکریفلاوین(یک قطره در هر لیتر)در حال حاضر دارو هایی تو بازار موجود هست که ماده موثرشون آکریفلاوین است.
ماده موثره Sera Baktopur و Tetra General Tonic هر دو آکریفلاوین است
3.استفاده از یک آنتی بیوتیک وسیع الطیف
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
کرم های سفید یا پلاناریا(Planaria)


کرم سفید رنگ از خانواده ترماتودها است و خطری برای ماهی ها و یا محیط آکواریوم ندارد.در واقع پلاناریا انگل نیست و میزبانی برای زندگی انتخاب نمیکند.
غذادهی زیاد(و یا بد) و آب آلوده شرایط را برای زندگی و تخم ریزی این کرم ها مهیا میکند
معمولا زیر شن های کف آکواریوم بهترین مکان برای زندگی و تکثیر پلاناریا است

علایم :

وجود کرم های ریز و سفید رنگ داخل آب آکواریوم که مدام در حال حرکت و جنب و جوش هستند.در مواردی که آب آکواریوم خیلی آلوده باشد تعداد این کرم ها به حدی زیاد میشود که روی سطح شیشه را هم پر میکنند

ضرورتی برای استفاده از دارو وجود ندارد و با تمیز نگه داشتن محیط آکواریوم این کرم خود به خود از بین خواهد رفت.ولی در موارد بسیار حاد میتوانیم از روش های زیر برای ریشه کنی این کرم استفاده کنیم

پاک سازی :

راه اول :

یکی از شیوه های ریشه کنی کرم پلاناریا استفاده از فرمالین 37% است.

1 تا 2 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بین 0 تا 2
2 تا 3 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بین 3 تا 5
4 تا 5 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بالای 6

به دلیل وجود تخم پلاناریا دوز دارو باید روز اول و سوم و پنجم و هفتم تکرار شود.

محصولات آماده ای توی بازار هست که ماده اصلیشون فرمالین و مالاچیت گرینه

ماده موثره Sera Costapur و Tetra Contraspot و Tetra ContraIck هر سه فرمالین 37% و مالاچیت گرین است.


راه دوم :

یکی از سریع ترین و بهترین گزینه ها برای ریشه کنیه کرم پلاناریا استفاده از سرا تریمازول(Sera Tremazol) محصول کمپانی سرا است.ماده موثر این دارو پرازیکوانتل است.(مشخصات و دوز مصرفی دارو روی بروشور داخل جعبه موجود است)

راه سوم :

در صورتی که به سرا تریمازول دسترسی نیست معمول ترین راه برای ریشه کنی پلاناریا پرازیکوانتل (Praziquantel) یا لورنسیت (Lorencit) است.این قرص در ورق های 50 و 100 میلی گرمی در داروخانه های دامی موجود است.

2 میلی گرم به ازای هر لیتر آب به مدت 3 تا 5 روز.
پرازیکوانتل قادر به از بین بردن تخم کرم نیست.به منظور از بین بردن تخم پلاناریا دوز دارو بعد از 7 روز تجدید شود.
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
فرونکولوزیس و شیوه های درمان(Furunculosis)



فرونکولوزیس
علت نام گذاری این بیماری طبق تحقیقاتی که داشتم به خاطر ضایعات تاول مانندی است که روی پوست ایجاد می کند
عامل این بیماری باکتری گرم منفی میله ای شکل کوتاه است و تقریبا بی تحرک است
در این بیماری هرچه دما بیشتر باشد شدت بیماری بیشتر می شود در واقع با دمای آب نسبت مستقیم دارد
قابل توجه دوستانی که در آکواریومشون لاک پشت نگه میدارند:
خزندگان دوزیستان و بعضی ماهیان وحشی می توانند ناقل این بیماری باشند شیوع این بیماری بسیار زیاد است و به سرعت تمام ماهیانی که در یک تانک هستند به این بیماری مبتلا می شوند در واقع در بعضی موارد شیوع بیماری صد در صد است
انتقال این بیماری از طریق آب و غذاو وسایل آلوده صورت می گیرد و هم از طریق تخم !
یعنی تخم های ماهی هم به این بیماری آلوده می شوند
معمولا تلفات این بیماری بسیار زیاد است در بعضی مواقع تلفات به 85% هم می رسد
علائم:
نشانه ها و علائم این بیماری را می توان به سه شکل حاد و تحت حاد یا مزمن تقسیم کرد:
شکل حاد:
در این مرحله از بیماری روزانه درصد قابل توجهی از ماهیان بی حال شده و به سطح آب آمده و تلف می شوند
از انواع نشانه های این بیماری می توان به تیرگی رنگ بدن بیرون زدگی چشمان خونریزی در پوست باله ها آبششها و دیگر نواحی بدن نام برد
شکل تحت حاد:
دراین شکل از بیماری نشانه های شکل حاد به صورت خفیف ظاهر می شود و تاول های مشخصی نیز در پوست ظاهر می شود و درصد تلفات کم تر است
تاول ها در حقیقت زیر پوستی بوده که در اثر ضربه یا فشار پاره شده و از آن خونابه ای حاوی خون خرده های بافتی و باکتری خارج می شود قبل از باز شدن آنها نیز به صورت برآمدگی هایی مشخص و نرمی روی عضلات قابل تشخیص است
شکل مزمن:
در این شکل از بیماری که معمولا به دنبال دو شکل اول ظاهر می شود فقط ضایعات جلدی وجود دارد که توسط عوامل ثانویه شدت می یابند معمولا تلفاتی وجود ندارد قارچی شدن ضایعات کنده شدن فلس ها تحلیل باله های شنا لاغری عدم تمایل به غذا گاهی تیرگی رنگ بدن ماهی و حتی در بعضی مواقع کوری ماهی و یا ضایعات داخلی شامل وجود تاول در عضلات می باشد
درمان:
درمان این بیماری معمولا سخت است وانتخاب دارو باید توسط یک فرد با تجربه و یا دامپزشک صورت گیرد:
(چون داروی خاصی برای درمان این بیماری پیدا نکردم به چند منبع مطمئن رجوع کردم و داروهای پیشنهادی آنها را برای شما می نویسم)
1.مخلوط سولفامرازین + سولفا گوانیدین یه میزان 264 میلیگرم به ازای هر کیلو گرم وزن ماهی در روز به مدت سه روز و از همین دارو به میزان 154 به ازای هر کیلو گرم وزن ماهی در روز به مدت یک هفته
2.اکسی تتراسایکلین به میزان 55 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن ماهی در روز به صورت مخلوط در غذا
3.اریترمایسین تزریقی (اریترو – 200 ) 20-40 میلی گرم در کیلو گرم وزن ماهی (به هیچ عنوان اگر تجربه ی این کار رو ندارید از این روش استفاده نکنید چون ممکنه باعث مرگ ماهیتون بشه)
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
توبر کلوزیس



یک بیماری نسبتا عفونی باکتریایی است که به طور روزافزونی معمول و متداول میگردد.نمونه های مبتلا به دلیل پیشگیری از ابتلای سایر ماهی ها باید فوراً از مخزن انتقال یابند.


ماهی توبرکلور معمولاً به طور نرمال تغذیه میکند اما همانطور که ارگان های درونی اش آسیب میبیند وزنش را نیز از دست میدهد.برخی ماهی ها جوش های ریز زیرپوستی که عاقبت زخم میشوند را به همراه دارند.در دیگر ماهی ها،این جوش های ریز در پشت چشم در حال ایجاد اگزوفتالمی توسعه میابند.


باکتریی که سبب بیماری میشود دماهای سردتر از بیشتر باکتری هایی که به انسانها سرایت میکنند را ترجیح میدهد.به هر حال،توبرکلوزیس ماهی میتواند معمولا به شکل یک جوش ریز عفونی بر پوست انسان سرایت کند،اما همچنین احتمال کوچکی وجود دارد که سبب یک عفونت درونی خطرناک نیز گردد.همین که شناسایی در یکی از ماهی هایتان انجام شد،باید احتیات های بهداشتی دقیقی اتخاذ شود.شناسایی صریح و آشکار فقط توسط کالبدشکافی میواند صورت پذیرد.



علایم:



1-رنگ پریدگی


2-جمع شدگی باله ها


3-کاهش وزن


4-آسیب هاب پوستی زخم دار



درمان:


با دامپزشک متخصص مشورت کنید.ماهی های مبتلا باید از مخزن انتقال داده شده و معدوم گردند.به آنها اجازه ندهید که در مخزن بمیرند،چرا که دیگر ساکنین آنها را خورده و سپس آنها نیز مبتلا خواهند شد.ارقام مورد سرایت باید درمان شوند.جهت این کار آنها را به مخزن درمان انتقال دهید و آکواریوم اصلی را ضدعفونی کنید.اگر دیگر ماهی ها از پای درآمدند هیچ نمونه جدیدی را وارد مخزن نکنید،مگر اینکه همه ماهی های مبتلا را معدوم کرده و سپس آکواریوم را تمیز و ضدعفونی کنید،آن گاه میتوانید نسبت به ماهی دار کردن مجدد آکواریومتان اقدام نمایید.



برگرفته از کتاب «مقدمه ای بر بهداشت و درمان ماهیان آکواریومی»




منبع :http://forum.gigapars.com/آبزیان-46/بیماری-های-ماهیان-آکواریوم-،علائم-،درمان-48200/
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
نام بیماری : زخم بدن ماهی
ریشه بیماری : انگل

زخم بدن ماهی یا marinum uronema:
این بیماری یکی از کشنده ترین نوع بیماری های آب شور می باشد که بیشتر در بین پروانه ماهیان و فرشته ماهیان خانواده جراح ها شایع است، در این نوع بیماری به دلیل حمله انگل و استفاده از بافت های بدنی ماهی آب بدن ماهی بسیار کم می شود. اندازه این انگل به طور معمول در حدود 20 تا 40 میکرون می باشد.
علائم:
ایجاد زخم در بدن ماهی، آسیب های جدی بر روی بدن ماهی، تغییر رنگ ماهی (ماهی کم رنگ می شود)،تنفس سریع، بی اشتهایی نسبت به غذا، کم شدن وزن ماهی جزء نشانه های این بیماری هستند.در صورت حاد بودن ماهی خود را به قسمت های کم جریان آکواریوم می رساند، و یا ماهی به حالت سر به هوا درمی آید و حتی ممکن است چشم ماهی به حالت ابری درآید.
درمان:
استفاده از حمام آب شیرین با این تفاوت که مدت زمان ماندن ماهی در آب شیرین تا حد امکان بیشتر باشد. البته این نیز بستگی به بیماری ماهی و تحمل ماهی دارد.
پاک کردن قسمت آسیب دیده بدن ماهی با تکه پارچه ای نرم
استفاده از داروهایی با رکیبات مالاشیت گرین و مرمر سبز ویا حتی فرمالین
در برخی مقالات استفاده از متلین بلو نیز پیشنهاد گردیده است
پیشگیری:
استفاده از دستگاه uv
استفاده از رژیم غذایی مناسب مخصوصاً ترکیباتی که دارای ویتامین ها باشند
جلوگیری از استرس ماهی
ایجاد شرایط مناسب آب در آکواریوم مخصوصاً ph و نیترات
استفاده از عناصر کم یاب برای ماهیان
منبع :http://www.aquashop.ir
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
نوع بیماری : سیاه ICH
ریشه بیماری : انگل

این نوع بیماری نیز بیشتر در بین جراح ماهیان شیوع پیدا می کند، این بیماری نیز ریشه انگلی داشته و توسط هجوم انگل ها به میزبان صورت می گیرد.
درمان این بیماری ساده است و این بیماری نیز مانند لکه های سفید توسط انگل های کرمی شکل صورت می گیرد.
چرخه عمر:
در ابتدا ممکن است توسط ماهی بیمار به داخل سیستم اصلی آکواریوم راه پیدا کندو بعد از ورود به دنبال میزبانی جدید برای تغذیه و رسیدن به بلوغ می گردد.
بعد از 4 تا 5 روز تغذیه به لایه های پائینی آکواریوم رفته و شروع به تخم ریزی کرده و بعد از 5 روز کرم های جوان در آکواریوم به دنبال میزبان گشته و چرخه دوباره شروع می شود اما گسترده تراز قبل.
علائم:
هنگامی که این کرم ها بر روی بدن میزبان می نشینند و شروع به تغذیه می کنند لکه های سیاهی بر روی بدن ماهی نمایان می شود و هنگامی که ماهی در زیر نور حرکت می کند دیدن این انگل راحت تر می شود و هنگامی که بر روی بدن ماهی باشند ممکن است ماهی تغییر رنگ دهد و رو به تیره شدن رنگ برود.
ماهی برای رهایی از انگل خود را به اشیاء داخل آکواریوم می کشاند و ماهی کم کم بی حال می شود و از قدرت تحمل آن نیزکاسته می شود و ماهی اشتهای خود را از دست می دهد.
درمان:
حمام آب شیرین و استفاده از داروهای فرمالین به این بیماری تاثیر بسزایی دارد.
پیشگیری:
این انگل ممکن است حدود 40 تا 50 روز بدون میزبان زنده بماند پس تقریباً ریشه کن کردن آن از آکواریوم امری دشوار است.
خالی کردن مقداری از آب آکواریوم حتماً باید از کف آکواریوم باشد پس از 3 تا 5 روز
استفاده از تمیز کننده های آکواریوم مانند انواع میگوها، هرمیت و خرچنگ ها
استفاده از رژیم غذائی مناسب.
منبع : http://www.aquashop.ir
 
بالا