سلام
شاید بعضی از دوستان بدونن. من دوتا پسر دارم. دوقلو هستن و تقریبا دوازده سالشونه.
قبل از اینکه بچه دار بشم، بچه هایی رو توی فامیل یا دوستان وآشنایان میدیدم.با خودم فکر میکردم که اگه من بچه دار بشم به همه نشون میدم که تربیت بچه یعنی چی!فکر میکردم که تمام بچه هایی که میبینم بی ادب هست(یا حد اقل به اندازه کافی تربیت نشده اند و والدینشون ندونستن که چجوری باید بچه ها رو ادب کنن.)
خوب طبیعیه که با این طرز فکر، بعد از بچه دار شدن تمام راههایی که بنظرم درست بوده رو انجام دادم.ولی..........
بگم که علیرغم اینکه بچه های من دوقلو هستن،به هیچ وجه وجه مشترکی با هم ندارن! دوتا پسر، دو قلو،با یک تربیت،با یک پدر و مادر، در یک زمان،با یک شیوه برخوردی ،و خلاصه تمام شرایط یکسان.امااین دو تا کاملا دوتا آدم متفاوت با خلقیات و روحیات کاملا متفاوت هستن. در خیلی از موارد و خیلی از اوقات فکر میکنم که دقیقا همون رفتارهای ناشایستی رو که نکوهش میکردم در بچه های خودم میبینم.با اینکه تمام تلاشم رو کرده ام که اینجور نباشه.ولی در مجموع گذشته از اینکه هر کس که بچه های منو میبینه به اونها احسنت میگه( نه اینکه به خاطر من و توی روی من بگه)، منهم چیزای زیادی یاد گرفتم.
یاد گرفتم که بچه ها یک سری نیاز ها دارند که ممکنه با خلقیات پدر مادرا جور در نیاد اما باید بهشون میدان دا د تا علیرغم میل پدر مادرا به نیازها و علاقمندی های خودشون بپردازند.
فهمیدم که بعنوان پدر ،هرچه در توان دارم انجام بدم تا بچه ها امکان انتخاب بیشتری رو پیش رو داشته باشند ولی تا اونجا که میشه نباید اونا در تنگنا گذاشت.
امکانات ورزشی و هنری رو تا حد ممکن براشون محیا کردم. از کلاس شنا و تکواندو گرفته تا بسکتبال و کلاس موزیک و نقاشی .ولی جالب این بود که فوتبالی که ازش متنفر بودم بیشترین جذابیت رو براشون داشت!
با اینکه با ارزش ترین و مهمترین نکته در زندگی از نظر من تحصیلات عالیه هست،یکی از پسر هام در حد خوبی از تحصیلات نیست و منم تسلیم شده ام.(نه اینکه تنبل باشه ، نه،اما کشش اش زیاد نیست).یاد گرفتم که گاهی کشیدن زیادی افسار نه تنها به سواری بهتر کمک نمیکنه بلکه گاهی ممکنه سوار رو زمین هم بزنه.
با اینکه دلم میخواست از هر نظر مستقل بار بیان متوجه شدم که بچه به حمایت پدر ومادر نیاز داره و باید گاهی لوسش کرد و عین نی نی کوچولو ها باهاش برخورد کرد.گاهی باید جوری برخورد کرد که انگار علامه ی دهره و ما هیچی نمیفهمیم!
علیرغم همه اینا که گفتم،من به دوتا پسرم تا حالا اینا رو یاد داده ام.احترام مادرشون رو در هر شرایطی نگهدارن.نسبت به هم مودب باشن و بی احترامی نکنن.به خودشون تا اونجا که ممکنه اعتماد داشته باشن و به خواسته های خودشون احترام بگذارن( در عین حال که نظر سایرین رو در نظر داشته باشن).
بهشون یاد داده ام که هر چی باشن،خوب یا بد، برای من عزیز هستن.اگر خوب باشن مایه ی سر بلندی من خواهند بود واگر بد باشند مایه ی خجالت من و برادر.اما به هر حال این از عزیز بودنشون کم نمیکنه.
بهشون یاد دادم که با اینکه ماملیونر نیستیم اما به اندازه ی نیاز اونها پول داریم و هیچوقت نباید احساس کمبود کنند.هرچه دارم متعلق به اونهاست. یاد دادم که من و مادرشون بخاطر اونها کار میکنیم و هر چه که بخوان در اختیارشون خواهد بود بشرطی که توجیهی منطقی برای خواسته شون داشته باشن.
و براستی که اینها رو یاد گرفته اند.
و من یاد گرفتم که باید به بچه ها احترام گذاشت.
موفق باشید
امین رخ
سلام
شاید بعضی از دوستان بدونن. من دوتا پسر دارم. دوقلو هستن و تقریبا دوازده سالشونه.
قبل از اینکه بچه دار بشم، بچه هایی رو توی فامیل یا دوستان وآشنایان میدیدم.با خودم فکر میکردم که اگه من بچه دار بشم به همه نشون میدم که تربیت بچه یعنی چی!فکر میکردم که تمام بچه هایی که میبینم بی ادب هست(یا حد اقل به اندازه کافی تربیت نشده اند و والدینشون ندونستن که چجوری باید بچه ها رو ادب کنن.)
خوب طبیعیه که با این طرز فکر، بعد از بچه دار شدن تمام راههایی که بنظرم درست بوده رو انجام دادم.ولی..........
بگم که علیرغم اینکه بچه های من دوقلو هستن،به هیچ وجه وجه مشترکی با هم ندارن! دوتا پسر، دو قلو،با یک تربیت،با یک پدر و مادر، در یک زمان،با یک شیوه برخوردی ،و خلاصه تمام شرایط یکسان.امااین دو تا کاملا دوتا آدم متفاوت با خلقیات و روحیات کاملا متفاوت هستن. در خیلی از موارد و خیلی از اوقات فکر میکنم که دقیقا همون رفتارهای ناشایستی رو که نکوهش میکردم در بچه های خودم میبینم.با اینکه تمام تلاشم رو کرده ام که اینجور نباشه.ولی در مجموع گذشته از اینکه هر کس که بچه های منو میبینه به اونها احسنت میگه( نه اینکه به خاطر من و توی روی من بگه)، منهم چیزای زیادی یاد گرفتم.
یاد گرفتم که بچه ها یک سری نیاز ها دارند که ممکنه با خلقیات پدر مادرا جور در نیاد اما باید بهشون میدان دا د تا علیرغم میل پدر مادرا به نیازها و علاقمندی های خودشون بپردازند.
فهمیدم که بعنوان پدر ،هرچه در توان دارم انجام بدم تا بچه ها امکان انتخاب بیشتری رو پیش رو داشته باشند ولی تا اونجا که میشه نباید اونا در تنگنا گذاشت.
امکانات ورزشی و هنری رو تا حد ممکن براشون محیا کردم. از کلاس شنا و تکواندو گرفته تا بسکتبال و کلاس موزیک و نقاشی .ولی جالب این بود که فوتبالی که ازش متنفر بودم بیشترین جذابیت رو براشون داشت!
با اینکه با ارزش ترین و مهمترین نکته در زندگی از نظر من تحصیلات عالیه هست،یکی از پسر هام در حد خوبی از تحصیلات نیست و منم تسلیم شده ام.(نه اینکه تنبل باشه ، نه،اما کشش اش زیاد نیست).یاد گرفتم که گاهی کشیدن زیادی افسار نه تنها به سواری بهتر کمک نمیکنه بلکه گاهی ممکنه سوار رو زمین هم بزنه.
با اینکه دلم میخواست از هر نظر مستقل بار بیان متوجه شدم که بچه به حمایت پدر ومادر نیاز داره و باید گاهی لوسش کرد و عین نی نی کوچولو ها باهاش برخورد کرد.گاهی باید جوری برخورد کرد که انگار علامه ی دهره و ما هیچی نمیفهمیم!
علیرغم همه اینا که گفتم،من به دوتا پسرم تا حالا اینا رو یاد داده ام.احترام مادرشون رو در هر شرایطی نگهدارن.نسبت به هم مودب باشن و بی احترامی نکنن.به خودشون تا اونجا که ممکنه اعتماد داشته باشن و به خواسته های خودشون احترام بگذارن( در عین حال که نظر سایرین رو در نظر داشته باشن).
بهشون یاد داده ام که هر چی باشن،خوب یا بد، برای من عزیز هستن.اگر خوب باشن مایه ی سر بلندی من خواهند بود واگر بد باشند مایه ی خجالت من و برادر.اما به هر حال این از عزیز بودنشون کم نمیکنه.
بهشون یاد دادم که با اینکه ماملیونر نیستیم اما به اندازه ی نیاز اونها پول داریم و هیچوقت نباید احساس کمبود کنند.هرچه دارم متعلق به اونهاست. یاد دادم که من و مادرشون بخاطر اونها کار میکنیم و هر چه که بخوان در اختیارشون خواهد بود بشرطی که توجیهی منطقی برای خواسته شون داشته باشن.
و براستی که اینها رو یاد گرفته اند.
و من یاد گرفتم که باید به بچه ها احترام گذاشت.
موفق باشید
امین رخ
من به پسرم یاد میدمتصميم هايي كه براي تربيت بچتون دارين اينجا بنويسين كه ما هم استفاده كنيم
شايد خيلي چيزا باشه كه اصلا بهش فكر هم نكرده باشيم
اخلاقي
ديني
ورزشي
هر چي كه دوست دارين
....
من به پسرم یاد میدم
1- باید وطن پرست باشه (فقط و فقط وطن)
2- باید نظامی باشه (تکاور بهتره، نشد خلبان جنگنده هم بشه راضیم)
3- جودو، بوکس، تیراندازی و شنا رو حتما یدش میدم.
4- پیرو مرام و مسلک سامورایی ها باشه ، پیشوا (هیتلر)رو به عنوان الگو قرار بده برای خودش
6-زیاد مطالعه کن (تاریخ و جغرافیا) که نیاد نظراتی چرت مثل بعضی ها راجع به نادر شاه و هیتلر بده)
7- پسرش حتما نظامی بشه
فعلا چیز دیگه ای یادم نمیاد
راجع به احترام گذاشتن هم:
واجبه به پدر، مادر، پدر زن و مادر زن و همینطور برادر بزرگتر احترام بزاره،
به زنا (جز مادر و مادر زن) و کوچیکترا، لازم نیست زیاد احترام بزاره، یعنی سایرین باید بهش احترام بزارن
موافقم اين راهه حل خوبيهقانون اول
یک اگر بخواد به دو برسه کُتَکه
قانون دوم
قانون اول را در یک لوپ بی انتها قرار می گیره
من:
از بچگي بهش ياد مي دم كه هر كاري كرد بيا دصادقان اعتراف كنه
هر مشكلي داره فقط به خودم بگه
اگه كوچكترين اسيبي ديد توي خانواده مطرح كنه
همه علايقش رو بگه
ولي همش رو براش فراهم نميكنم
بهش ياد ميدم از بعضي چيزا بايد بگذره
...
كاراي شخصيش رو خودش انجام بده
مسئوليت پذير باشه
بهش درباره خدا مي گم و بهش ياد مي دم با خدا راز و نياز كنه
هيچوقت تنهاش نمي ذام و هر كاري بكنه پشتشم
...
گفتم منم یه چیزایی رو اضافه کنم بد نیست...به نظر من در عین دوستی باید موضع ما به عنوان پدر و مادر کاملا" مشخص باشه تا گاهی اون جدیتی که لازمه در تربیت فرزند داشته باشیم رو بتونیم اعمال کنیم.سلام
اون چیزایی که با قرمز مشخص کردم رو من انجام نمیدم
==============
همیشه به این فکر میکنیم که چطور بچه مون رو تربیت کنیم ولی این نکته بزرگ رو فراموش میکنیم که بچه , بچه خودمون هست .. مثل ما باید آزادی داشته باشه (البته گاه با مراقبت) و مثل ما فکر میکنه و از رفتار ما درس میگیره
من نمیگم آدم خوبی هستم .. ولی بیشتر چیزهایی که از زندگی یاد گرفتم از رفتار خانواده ام بوده و خیلی کم شده چیزی رو بهم گوش زد کنن و بهم یاد بدن
بنظرم اول سعی کن خودت خوب باشی .. و رفتار درستی در خانه داشته باشی .. با بچت به عنوان یه دوست نگاه کن .. بعضی وقتا از تصمیماتی که میگیره (هر چند گاه اشتباه) اونا رو عملی کن و با عمل بهش نشون بده که باید قشنگتر به موضوع نگاه کنه .. همیشه مراقبش نباش .. بزار بعضی چیزها رو تنهایی تجربه کنه و ...
راستی تیکا جون!!!تصميم هايي كه براي تربيت بچتون دارين اينجا بنويسين كه ما هم استفاده كنيم
شايد خيلي چيزا باشه كه اصلا بهش فكر هم نكرده باشيم
اخلاقي
ديني
ورزشي
هر چي كه دوست دارين
....
چی؟ تربیت!تصميم هايي كه براي تربيت بچتون دارين اينجا بنويسين كه ما هم استفاده كنيم
شايد خيلي چيزا باشه كه اصلا بهش فكر هم نكرده باشيم
اخلاقي
ديني
ورزشي
هر چي كه دوست دارين
....
Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
---|---|---|---|---|
B | اکثر شکست های بچه ها، تقصیر پدر و مادرهاست | روانشناسی | 1 | |
قوانین تالار روانشناسی..(قبل از ایجاد تاپیک یا هرگونه پست حتما قوانین رو مطالعه کنید). | روانشناسی | 0 | ||
میزان عشق خود رو بسنجید | روانشناسی | 43 | ||
این عکسها رو ببینید تا احساس خوشبختی کنید | روانشناسی | 34 |