بيماريهای متابوليک، از جمله شايعترين بيماريها در گاوداری های صنعتی (عمدتاً گاوهای شيروار )هستند. در گاوهای شيرواری که توليد شير بيشتری دارند، احتمال بروز اين دسته از بيماريها بيشتر است.پس از زايمان و با شروع مرحله شيرواری، تبادلات و تغييرات هورمونی در بدن، به حدی سريع اتفاق می افتند که اگر با کمبودی هم در جيره غذايی مواجه باشد، مانع از توليد شير نمی شود. در نتيجه املاح و مواد بوسيله شير از بدن دفع می شوند و در واقع ترشح و دفع املاح مثل (سديم ، کلسيم ، منيزيم ، فسفات ها ، آب و ...) بيشتر از ميزان جذب آﻧﻬا در بدن است و جذب اين مواد از طريق گوارشی جبران دفع و ترشخ اين مواد را از طريق شير نمی کند و دام مجبور می شود از ذخاير بدنش استفاده نمايد که منجر به بروز بيماريهای متابوليک میشود.حساسيت نسبت به بيماريهای متابوليک در بين گاوهای مختلف، با ژنتيک دام و طرز نگهداری و مديريت گله در ارتباط است. مثلاً گاوهای جرسی نسبت به تب شير حساسيت بيشتری دارند و گاوهای هلشتاين مقاومترين نژاد نسبت به اين بيماری هستند و يا گاوهای گرنزی به کتوز حساسيت بيشتری دارند. برای اينکه اطلاعات کاملتری در رابطه با وضعيت متابوليسم گله داشته باشيم،از تست (Metabolic Profile Test (MPT استفاده میکنيم.دریافت فایل الکترونیک بیماریهای متابولیکمنبع: پایگاه جامع اینترنتی صنعت دام وطیور (www.irvet.com)