بسته تلفیقی برای درمان کمردرد به همراه پادرد، در کشور کره

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
این مقاله از سایت Elsevier و از ژورنال «درمانهای مکمل در طب» که در سال 2010 منتشر شده، انتخاب شده است :

بسته تلفیقی برای درمان کمردرد به همراه پادرد، در کشور کره :
یک مطالعه همگروهی آینده نگر

ترجمه: دکتر فاطمه مرادی





خلاصه :
کمردرد واضحاً روی بیماران و جامعه به واسطه آزار و اذیت شخصی، مسئولیت پشتیبانی، از کارافتادگی، و هزینه های تحمیل شده تأثیر دارد. چون پشتیبانی قاطعی از جراحی در مقابل درمان غیر جراحی وجود ندارد، روش تلفیقی در کشور کره طرفدار بیشتری دارد.
اهداف: بررسی نتایج یک بسته تلفیقی در درمان کمردرد به همراه پادرد
روشها: این مطالعه همگروهی آینده نگر، شامل بیماران با مشکل کمردرد همراه پادرد است که بیرون زدگی دیسک آنها نیز تأیید شده است. این مطالعه در یک درمانگاه سرپایی در کشور کره انجام شد. بسته درمانی شامل داروهای گیاهی، طب سوزنی، طب سوزنی با سم زنبور، و نوعی از دستکاری مهره ای (Spinal Manipulation) کره ای به نام Chuna است. اعضای مطالعه در ابتدای زمان مطالعه و نیز هر 4 هفته یکبار، تا 24 هفته ارزیابی شدند. شدت درد کمر و پای بیماران با یک "مقیاس قیاسی بصری : VAS" با نمره دهی صفر تا ده اندازه گرفته شد؛ عملکرد کمر با "شاخص ناتوانیOswestry: ODI" با نمره دهی صفر تا صد ارزیابی شد؛ و کیفیت کلی زندگی از طریق "بررسی سلامت SF – 36" با نمره دهی 100-0 در 8 زیرگروه متفاوت تعیین شد.
یافته ها: از 150 بیمار، 128 نفر 24 هفته ی درمان را کامل کردند. بیماران در همه مقیاس ها بهبودی را گزارش دادند. در پایان مطالعه، مقیاس های کمردرد حدود 3/3 پیشرفت داشتند (Cl= 2.8-3.8 %95)، و مقیاس های دردپا حدود 3/6 بهبودی داشتند (Cl= 5.9 – 6.6 95%). همچنین بهبودی واضحی در ODIو SF-36، در هفته چهارم و نیز سراسر مطالعه مشاهده شد.
نتیجه گیری: این بسته تلفیقی در درمان کمردرد به همراه پادرد مؤثر است و مطالعات دقیق تر و بیشتری نیاز است.
واژگان کلیدی: کمردرد - طب تلفیقی - بیرون زدگی دیسک - طب سوزنی - طب گیاهی - دستکاری مهره ای*.
*Low back pain; Integrative medicine; Disc herniation; Acupuncture; Herbal medicine; Spinal manipulation



مقدمه :
کمردرد (LBP)، بیماران و جامعه را از طرق زیادی تحت تأثیر قرار می دهد که شامل آسیب و رنج شخصی، کاهش تولید، از دست دادن ساعت کاری، و هزینه های مالی می باشد. در یک تحلیل آمریکایی گزارش داده شده است که افرادی با مشکل کمردرد شغلی، در یک سال 8/101 میلیون ساعت کاری را از دست می دهند. بزرگی و مقدار این مشکل در کره جنوبی نیز مشابه است، در سال 1997 پایگاه داده های غرامتی کمردرد شغلی (n= 9277)نشان داد که متوسط مدت زمان درمان کمردرد 6/252 روز، و میانگین هزینه برای سود کلی بیمه ای معادل حدود 37700 دلار است.
تا زمان بهبود کمردرد در طی زمان، بسیاری از مردم به فرم مزمن آن دچار می شوند که به مداخله های مختلفی نیاز دارد. جراحی در مواقعی مؤثر است که یک آسیب ساختاری واضحی به عنوان منشأ درد وجود داشته باشد، ضمناً کمردرد مزمن می تواند بدون وجود آسیب ساختاری قابل شناسایی وجود داشته باشد. و البته، رفع آسیب ساختاری همیشه کمردرد را برطرف نمی کند. به علت هزینه ها، خطرات، و ناراحتی های همراه جراحی و همچنین نتایج غیرمطمئن آن، همیشه جراحی به عنوان آخرین خط درمان کمردرد در نظر گرفته می شود.
درمان های غیر جراحی کمردرد طیف وسیعی از اقدامات را شامل می شود. در یک مطالعه مروری سیستماتیک، Van Tulder این نتیجه را گرفت که اقدامات فعال نظیر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDS)، شل کنندگان عضلانی، ورزش درمانی، آموزشگاه های کمر (Back school؛ برنامه فراگیری آموزشی و مهارتی برای بیماران با مشکل کمردرد)، و رفتار درمانی برای بیماران با مشکل کمردرد مؤثرند. مطالعات متعدد مروری سیستماتیک اخیر، استفاده از طب سوزنی، ورزش درمانی، آموزشگاه های کمر، رفتار درمانی و دستکاریهای مهره ای را توصیه می کنند. مطالعات مبتنی بر شواهد(Evidence Based)، از درمانهای غیر تهاجمی یا غیر دارویی بیشتر از درمانهای دستکاری یا طب سوزنی حمایت می کنند. گرچه هر کدام از اقدامات درمانی، دوره زمانی خاصی را برای تأثیر نیاز دارد، درمان منفرد موفقیت واضحی ندارد، یعنی اغلب اقدامات چند کیفیتی مطلوبند و عمل می شوند. در کره جنوبی، نظام رایج طب از زمان معرفی طب غربی در سال 1907، از میان نظامهای متعدد تلفیقی رشد و نمو کرد. تعداد زیادی از بیماران به دنبال روشهای درمانی غیر جراحی و محافظه کارانه به درمانگاههایی مراجعه می کنند که هم روشهای تشخیصی مدرن و هم درمانهای تلفیقی در دسترس آنها باشد. در مورد کمردرد، یک نمونه مراقبت بالینی متعارف شامل طب گیاهی، دستکاری مهره ای، طب سوزنی با سم زنبور، و طب سوزنی می باشد. این مقاله، مطالعه همگروه آینده نگری است که نتایج درمان 6 ماهه کمردرد به همراه پادرد را گزارش می دهد. همچنین در حین بحث در مورد یافته ها و نتایج بالینی، تعدادی از عواملی که با نتایج ارتباط دارند، مورد ارزیابی قرار گرفتند.

روش تحقیق :
شرکت کنندگان :
این مطالعه مورد تصویب هیئت های تجدید نظر حقوقی (IRB) دانشگاه کارولینای شمالی در چاپل هیل و نیز بیمارستان جاسِنگ در کره جنوبی (به علت همکاری بین المللی) قرار گرفت. مطالعه در بیمارستان جاسنگ کره جنوبی که ارائه دهنده خدمات پزشکی کره ای و غربی است، اداره شد. بیماران جدیدی که برای این مطالعه در نظر گرفته شدند، قبلاً در این مرکز، درمانی جهت کمردرد دریافت نکرده بودند. برخی از بیماران، با بیرون زدگی دیسک کمری که قبلاً با MRI تأیید شده بود، ارجاع شده بودند. علاوه بر این، همه بیماران مورد مطالعه مشکلات جدی در شرح حال یا معاینه فیزیکی داشتند. این تشخیص اولیه با راهنمای عملی بالینی منتشر شده توسط دانشکده پزشکان آمریکا و جامعه درد آمریکا مطابقت داشت.
بیماران مورد مطالعه، معیارهای ذیل را داشتند:
(1)کمردرد همراه با پادرد، که درجه درد آن در "مقیاس قیاسی بصری VAS" 4یا بیشتر از 4 باشد، و در سال اخیر تظاهر پیدا کرده باشد؛ (2) بیرون زدگی دیسک کمری با MRI تأیید شود؛ و (3) سن بیماران بین 18 تا 60 سال باشد.
معیارهای خروج از مطالعه شامل این موارد بود: (1) کمردرد با منشأ مهره ای یا به علت مشکلات بافت نرم مثل حاملگی، تومور مهره و آرتریت روماتوئید؛ (2) درجه درد 4 یا کمتر در مقیاس قیاسی بصری؛ (3) سابقه جراحی کمر، شکستگی مهره ای، دررفتگی و یا سرطان؛ (4) علایم مشکوک و همزمان شدید نورولوژیک مثل سندرم دم اسب؛ (5) شک به حاملگی؛ (6) کاهش وزن غیر قابل توجیح؛ (7) پیوند عضو بزرگ (مثل قلب، کلیه یا کبد).
مداخلات:
بسته درمانی طبق صلاحدید پزشک، مناسب حال برخی افراد تغییراتی می کرد. این بسته شامل درمانهای هفتگی (که در زیر توضیح داده شدند) و نیز دریافت روزانه داروهای گیاهی برای 24 هفته بود. این درمانها شامل موارد زیر بودند: (1) جلسات 20 دقیقه ای طب سوزنی؛ (2) جلسات 20 دقیقه ای نوعی دستکاری مهره ای کره ای که به عنوان چونا شناخته می شود (درمانی که بطور قراردادی شامل دستکاری مهره ای محدود، استفاده از فشارهای سریع با دامنه کم به مفاصل مهره ای و کمی بیشتر از محدوده حرکات مفاصل، استفاده از نیروی دستی به مفاصل مهره ای در محدوده غیر فعال حرکات مفصلی طوری که فشاری را وارد نکند)؛ (3) طب سوزنی با سم زنبور (تزریق زیر جلدی آپی توکسین در نقاط طب سوزنی) طبق صلاحدید پزشک؛ (4) کپسولی حاوی دو گرم پودر خشک گیاهان "سی بوتیوم بارومتز و آتراک تیلودس ژاپونیکا" دوبار در روز؛ و (5) 120 سی سی عصاره آبی 10 گیاه دارویی (که در زیر لیست شده است)، دو بار در روز، 30 دقیقه بعد از هر وعده غذایی.
ده داروی گیاهی عبارتند از "اُستریکوم کره آنوم، اکومیا اولموئیدس، آکانتوپاناکس سسیلیفلوروس، آشیرانتس بیدنتاتا، پسوراله آ کوریلیفولیا، پوسِدانوم جاپونیکوم، سیبوتیوم بارومتز، لیسیوم چاینیز، بوشنیاکا روسیکا، و کوسکوتا چیننزیس". داروهای گیاهی ذکر شده به اشکال پودر شده و عصاره در طب سنتی چین و کره در درمان کمردرد به کار می روند و در بیمارستان جاسنگ به عنوان یکی از درمانهای توسعه یافته در طول تاریخ استفاده می شوند. علاوه بر این، در بررسی علمی اخیر نشان داده اند که ترکیب هایی از گیاه سی بوتیوم بارومتز تشکیل استئوکلاستها را در محیط آزمایشگاهی مهار می کند، و عصاره آتراک تیلودس جاپونیکا استئوبلاستها را از استرس اکسیداتیو حفظ می کند. شکل پودر شده این دو گیاه به صورت تجربی در کاهش مشکلات بدن ناشی از رطوبت، به درمان کمردرد کمک می کنند. در مورد عصاره های گیاهی، برای اکومیا اولموئیدس خواص تکثیر سلولهای شبه استئوبلاست، اثرات مهاری بر روی استئو کلاست، و بهبود کیفیت بیومکانیک استخوان از طریق اصلاح تراکم معدنی استخوان را گزارش داده اند. چون طول دوره درمانی کمردرد مزمن در مطالعات بالینی مختلف، متفاوت است، ما 24 هفته درمان را که حداکثر دوره درمان بود، برگزیدیم.
واحدهای اندازه گیری نتایج:
واحد اولیه نتایج، مقیاس قیاس بصری (VAS، 10-0) برای شدت کمردرد و پادرد بود، و واحد ثانویه، شاخص ناتوانی Oswestry (ODI) و پرسشنامه کیفیت زندگی وابسته به سلامتSF-36 بود. این مقیاسها در بدو مطالعه، هفته 4، 8، 12، 16، 20 و 24 ثبت می شدند.
تخمین میزان بی خطری:
هر عارضه ای به دقت مانیتور می شد؛ به ویژه آزمایشات کامل عملکرد کبدی که در شروع درمان، هفته 12 و هفته 24م درمان برای تشخیص آسیب دارویی کبد (DILI) انجام می شد. این آزمایشات شامل ALT ، AST و بیلی روبین تام بود. برای تشخیص آسیب دارویی کبد، برای بیماران با سطح سرمی طبیعیAST و ALT ، قبل از شروع درمان، ما از معیار علمی طبی سازمان های بین المللی استفاده کردیم. اگر: حداقل در 2 بار اندازه گیری غلظت، ALT پلاسما 2 برابر حد بالایی نرمال خود باشد درجه اول آسیب کبدی است؛ اگر بیلی روبین کونژوگه بیشتر از 2 برابر حد بالایی نرمال باشد درجه دوم؛ یا اگر افزایش همزمان AST و AlKPh و بیلی روبین تام بیشتر از یک واحد بالاتر از حد بالایی نرمال خود باشند، درجه سوم است.
پیرو روش سالکوسکی و همکارانش، بیماران با سطح سرمی بالای AST وALT قبل از شروع درمان (بالاتر از حد بالایی نرمال)، بر اساس حد بالایی نرمال بدین صورت تقسیم شدند: درجه صفر (25/1 برابر حد بالایی نرمال): درجه یک ( 5/2- 25/1 برابر)؛ درجه دو (5/3- 6/2 برابر)؛ درجه سه (5- 6/3 برابر)؛ و درجه چهار (بیشتر از 5 برابر). تغییرات بیلی روبین تام نیز بدین صورت تقسیم بندی شد: درجه صفر (بیشتر از 1/1 برابر حد بالایی نرمال)؛ درجه یک (5/1- 1/1 برابر)؛ درجه دو (9/2- 6/1 برابر)؛ درجه سه (5-3 برابر)؛ و درجه چهار (بیشتر از 5 برابر).

تحلیل و تجزیه آماری :
برای انجام آنالیزهای توصیفی از نرم افزار SPSS مناسب با ویندوز ( نسخه 12، SPSS Corp. ، Chicago ، IL ، USA) استفاده شد. ما در این مطالعه قصد انجام آنالیز تأییدی برای نتیجه واحد اولیه را نداشتیم. در عوض، تغییراتی از پایه کار برای اندازه گیری های نتیجه اصلی، به عنوان متوسط اختلافات با بازه اطمینان 95% انجام شد.
برای آزمایش اختلافات در نتایج زیرگروهها و واکنشهای از پیش تعریف شده، در زمان های مورد بررسی (بدو مطالعه، هفته های 4، 8، 12 و 24) و زیرگروهها، از تکرار اندازه گیریهای آنالیزهای دو عامل استفاده کردیم. برای طبقه بندی زیرگروههای از پیش تعریف شده بدین صورت عمل شد: بیماران بر اساس یافته های MRI، به گروههای برآمدگی دیسک، بیرون زدگی، و نیز برآمدگی و بیرون زدگی با هم تقسیم شدند؛ بر اساس زمان شروع تظاهرات کمردرد یا پادرد (هر کدام که زودتر بود)، به گروههای حاد (زیر 4 هفته)، تحت حاد (12-4 هفته) و مزمن (بالای 12 هفته) تقسیم شدند؛ بر اساس توصیه به انجام جراحی یا عدم توصیه به آن توسط جراح، در بدو مطالعه تقسیم شدند؛ و بر اساس BMI بدو مطالعه، به گروههای کسر وزن (BMI زیر 5/18)، طبیعی (5/18 تا 23)، اضافه وزن (25-23) و چاق (بیشتر از 25) تقسیم شدند. از آنالیز همبستگی اکتشافی برای بررسی رابطه بین سن و سایر نتایج شامل کمردرد در بدو مطالعه، پادرد، و امتیاز ODI در هفته های 12 و 24 استفاده شد.

یافته ها:
بیماران:
از نوامبر 2006 تا اکتبر 2007، 4184 بیمار غربالگری شدند و از این میان 150 بیمار در مطالعه ما وارد شدند. از 4034 بیماری که در غربالگری ما رد شدند، اکثریت آنها کمردرد با علت غیر مهره ای یا مشکل بافت نرم داشتند (یعنی 2124 نفر ) یا VAS درد آنها، 4 یا پایین تر از 4 بود (1599 نفر).
از 150 بیماری که در مطالعه ما وارد شدند، 116 نفر آنها از کمردرد تحت حاد یا مزمن رنج می بردند، در حالیکه 34 نفر کمردرد حاد داشتند. 128 نفر از 150 بیمار درمان 6 ماهه را کامل انجام دادند. علل ترک درمان این بیماران عبارت بود از: انجام عمل جراحی (8 نفر)؛ نارضایتی از درمان (3 نفر)؛ بهبودی علایم بلافاصله بعد از ورود به مطالعه (2 نفر)؛ از دست دادن ارتباط با آنان (3 نفر)؛ و تغییرات در شرایط شخصی (6 نفر). اختلاف واضحی در BMI بدو مطالعه و 6 ماه بعد وجود نداشت ( n=127 ،paired t-test ، p=0.319).
ظرفیت:
ظرفیت در اغلب مطالعات بالینی، تدریجاً در طی زمان کاهش می یابد. از 150 بیمار وارد شده به مطالعه، در هفته چهارم 142 بیمار، در هفته هشتم 134 بیمار، در هفته دوازدهم 131 بیمار و در آخرین جلسه درمانی در هفته 24م 128 بیمار مراجعه داشتند.
نتایج:
علایم کمردرد و پادرد و سطح ناتوانی، واضحاً از هفته چهارم کاهش یافت و این کاهش یافتن تا هفته 24م ادامه داشت. 6 ماه بعد از شروع درمان، بیماران بهبودی واضحی را در تمام مقیاس های مربوطه گزارش دادند. VAS درد پا، حدود 28/6 نقطه (95% [62/6- 94/5] Cl ) از مقیاس اولیه 42/7 کاهش یافت. VAS کمردرد در طی 6 ماه، 29/3 (95% [77/3 – 82/2] Cl ) از میانگین 39/4 در بدو مطالعه بهبودی داشت. در سایر متغیرها نیز شامل ODI و SF-36، بیماران بهبودی واضحی را بعد از یکماه از شروع درمان نشان دادند. این بهبودی تا انتهای درمان 6 ماهه ادامه داشت.
اکثریت جمعیت مورد مطالعه ما ( 3/77% ) از درد شدید پا به علاوه کمردرد برای مدت طولانی ( بیشتر از 4 هفته ) شاکی بودند. ضمناً از کسانیکه برای درمان غیرجراحی انتخاب شده بودند، 3/61% ( 92 نفر) شرکت کنندگان ما قبلاً توصیه جراحی شده بودند، که نشاندهنده شدید بودن علایم آنها بوده است.
در مورد نتایج دقیق تر زیرگروههای SF-36، پیشرفت های واضح ادامه دار در هر 8 زیرگروه قابل مشاهده بود. گرایش تغییرات زیرگروههای SF-36 در سراسر دوره مراقبت نشان داد که: (1) در زمان کاهش درد بدن و بهبود کارکرد جسمی و اجتماعی، محدودیت در مسئولیتهای بیماران، به دلیل کاهش عملکرد و هیجانات فیزیکی ایجاد می شوند، و (2) سرزندگی و سلامت روانی بهبود می یابند.
به صورت خلاصه، بیماران با مشکل حاد در طی 4 هفته بهبودی یافتند، در حالیکه بهبودی بیماران گروههای دیگر بیشتر طول کشید، و کندترین بهبودی متعلق به گروه مزمن بود. افرادیکه برای انجام جراحی توصیه شده بودند، بهبودی کندتری را نسبت به سایر بیماران، حتی نسبت به بیماران با مقیاسVAS بالاتر، داشتند.
به هر حال سنجش مقایسه های گوناگون و تفسیر آنالیز این زیرگروهها نیاز به ذکاوت دارد. ما دریافتیم که هیچ کدام از عوامل از قبل تعریف شده دیگر شامل سن، درد پای اولیه، و امتیاز کلی SF-36، واضحاً بر روی نتایج اصلی در هفته های 12 و یا 24 اثری نداشته است. ضمناً تعیین حدود اندازه دقیق ناهنجاریهای ساختمانی مشکل است، به این علت که توصیه های جراحی از جانب جراحان مختلف انجام می شد.
میزان ایمنی روشهای مورد مطالعه:
دو تن از بیماران که نوشیدن الکل را ادامه دادند و ALT و AST افزایش یافته داشتند، شناخته و توصیه به قطع الکل شدند. یکی از بیماران که واکنش حساسیت به طب سوزنی با سم زنبور داشت، با تظاهراتی چون بثورات، گیجی سر، و سردرد در 30 دقیقه اول تشخیص داده شد و آنتی هیستامین تجویز شد. این علایم در عرض 10 ساعت ناپدید شد و بیمار به درمان خود، به جز مداخله مذکور، ادامه داد. نتایج آزمایشات عملکرد کبدی آشکار کرد که: (1) سطوح آزمایشات 82 بیمار (64%) قبل از شروع درمان در محدوده نرمال بود؛ (2) اغلب سطوح افزایش یافته آزمایشات در طی درمان کاهش یافتند، تنها تعداد کمی از بیماران افزایش مختصر در سطح آزمایشات را نشان دادند. استفاده از معیار DILI برای سطوح طبیعی و افزایش یافته آزمایشگاهی، هیچDILI را تشخیص نداد.



بحث :
یافته های کلیدی این مطالعه مشاهده ای آینده نگر عبارتند از :
(1) این بسته درمانی به خوبی قابل تحمل و همچنین ایمن بود زیرا: هیچ عارضه جانبی واضحی که نیاز به بستری در بیمارستان داشته باشد را نداشت، استعمال با احتیاط طب سوزنی با سم زنبور را گوشزد کرده بودیم، و یک برنامه پاسخگویی حرفه ای را در مکان گذاشته بودیم؛ (2) مقدار درد پا و کمردرد، مشابه سطح ناتوانی، به طور واضحی از هفته چهارم کاهش یافت و این کاهش تا هفته 24م نیز ادامه داشت؛ (3) کیفیت زندگی وابسته به سلامتی که با SF-36 اندازه گیری شد از ماه اول درمان افزایش یافت و بهبودی آن ادامه داشت؛ (4) مدت زمان کمردرد و نیز توصیه یا عدم توصیه به جراحی به طور متوسطی با نتایج بالینی همراهی داشت.
این مطالعه نقاط قوت متعددی را ارائه داد:
(1) دوره طولانی (6 ماهه) مراقبت به محققین این اجازه را می داد که پیشرفت نتایج درمان را پیش بینی کنند؛ (2) نحوه برخورد ترکیبی، مشابه موقعیت های واقعی است و جمع آوری داده ها برای محیطهای بالینی می تواند اطلاعات مفیدی داشته باشد؛ و (3) این مطااعه میزان ظرفیت بالای بیماران را نشان داد. سنجش این مطالعه، به 24 ویزیت سخت و شدید، خوردن داروهای روزانه و دستکاری مهره ای هفتگی نیاز داشت. میزان ظرفیت 3/85 درصدی ( 128 بیمار از 150 نفر ) نشان می دهد بیماران رضایتمندی بالایی داشتند، و این واقعیت که هیچ آسیب دارویی کبدی شناخته نشد، دلالت بر قابلیت پذیرش و نیز ایمنی درمانها دارد. قابل ذکر است داده های ایمنی از بسته های درمانی که شامل بیش از 3072 جلسه دستکاری مهره ای است (24 جلسه به ازای هر بیمار، ضربدر 128 بیماری که تمام جلسات را تکمیل کردند)، و نیز مطالعات اخیر، با این اظهار نظر موافقند که احتمال خطرات عوارض جانبی شدید فرضی، ناچیز است.
به هر حال این مطالعه نقاط ضعفی هم داشت:
شاید واضح ترین محدودیت این مطالعه، ذات مطالعه همگروهی آینده نگر است که در آن، ما نمی توانیم هیچ نتیجه قطعی راجع به تأثیر درمان بگیریم. به علت عدم وجود گروه شاهد، این مطالعه نمی تواند اظهار نظر قطعی در مورد تأثیر یک درمان به خصوص یا تأثیر مقایسه ای یک بسته تلفیقی برای رژیم درمانی طب رایج نماید. سنجش تعدادی از عوامل متنوع درگیر در این مطالعه شامل مدت اذیت شدن بیمار، وجود ناهنجاری ساختمانی و حجم نمونه، تنها به قصد توصیف دقیقی از نتایج این بسته درمانی به کار رفت. مداخلات متعدد، زمانیکه عملی باشند، نسبت دادن تأثیر به یک جزء خاص را مشکل می کنند. در حال حاضر راهنماهای متعددی برای پیشرفت، ارزیابی و اجرای مداخلات پیچیده در دسترس می باشند، که در قالبهای متعددی از بسته ترکیبی این مطالعه اند. با این وجود، ما افسوس می خوریم که این مطالعه موافقت کاملی با این راهنماها ندارد. بسته ترکیبی در این مطالعه به صورت تجربی بدون مراحل مذکور در بالا ایجاد شد، و امکان سنجی آن تنها با آزمون و خطا فراهم شد. امیدواریم، نتایج این مطالعه بر روی فرآیند پیشرفت یک مداخله پیچیده تأثیر داشته باشد.
با وجود این محدودیت ها، یافته های این مطالعه، مطالب قبلی در مورد درمان کمردرد را کامل کرد. تا زمانی که حمایت واضحی از جراحی در مقابل درمان مرسوم وجود نداشته باشد، جستجوی بیماران برای جایگزین های دیگر درمانی قابل توجیه است. یک مطالعه تصادفی که دارو درمانی، دستکاری مهره ای و طب سوزنی را مقایسه می کند می تواند استفاده سودمند از این ترکیب را نشان دهد. بسته تلفیقی مطالعه ما زمانی بهتر شد که از طب سوزنی سم زنبور نیز استفاده شد که می توان به عنوان پرولوتراپی آن را ترجمه کرد (یعنی تزریق های مکرر یک محلول محرک به رباطهای کشیده شده کمری خاجی و کاهش برخی از انواع کمردرد مزمن). نتیجه یکی از مطالعات مروری Cochrane در مورد پرولوتراپی در کمردرد، این استفاده ترکیبی مطالعه ما را حمایت می کند.
در انتها قابل ذکر است که این مطالعه یکی از معدود مطالعات بر روی بیماران با مشکل کمردرد است که بسته درمانی تلفیقی دریافت کردند، و قطعاً تنها مطالعه در کره است. جمع آوری داده های ایمنی این مطالعه ی همگروهی آینده نگر، ادامه چنین درمانهایی را حمایت می کند و بهبودی کمردرد را در صورت های متعددی نشان می دهد. ما یک مطالعه شاهددار قدم به قدم را جهت اداره کردن این مطالب به صورت زیر پیشنهاد می دهیم: (1) آیا این بسته مؤثرتر از سایر درمانهاست؛ و (2) کدام جزء این بسته مهمتر از بقیه ی اجزای آن است. به طور خلاصه می گوییم که این بسته تلفیقی در درمان کمردرد به همراه پادرد مؤثر بود و مطالعات دقیق تر را تضمین می کند.
 

Similar threads

بالا