برناردچومی

arch.mi

عضو جدید
کاربر ممتاز


برنارد چومی متولد 25 ژانویه 1944 معمار،نویسنده و معلم سوئیسی است. وی معمولا با دیکانستراکتیویست ها همکاری میکند
. او در پاریس و نیویورک زندگی و کار کرده است. برنارد چومی مدرک معماری خود را در سال 1969 از Eth زوریخ دریافت نموده است. او به تدریس معماری در دانشگاههای لندن، انگلستان، نیویورک پرداخته است.
در طول زندگی حرفه ای او به عنوان معمار ، نظریه پرداز ، و یک آکادمیک ، برنارد چومی نقش معماری را در تجربه آزادی های فردی و سیاسی دگرگون ساخته است.از سال 1970، چومی پیرامون اینکه هیچ رابطه ثابتی بین فرم معماری و عملکرد هایی که درون آن اتفاق می افتد وجود ندارد بحث کرده است.
الزامات اخلاقی و سیاسی که باعث شده در کارهای خود روی ایجاد یک معماری فعال که درگیر نوعی توازن غیر سلسله مراتبی است از طریق دستگاه های برنامه ریزی فضایی تأکید کند. در تئوری چومی، نقش معماری بیان یک ساختار موجود اجتماعی نیست ، بلکه به عنوان یک ابزار برای سوال کردن درباره ساختار موجود و در نتیجه اصلاح آن است.

در می 1968 قیام و فعالیت های بین المللی باعث شد وی به طراحی استودیو ها بپردازد و همچنین مشغول تدریس و برگزاری سمینارها در انجمن معماری لندن در اوایل 1970s شد. در آن چهار چوب آموزشی او فیلم و نظریه ادبی را با معماری ترکیب کرد، و کار متفکرانی مانند رولان بارت و میشل فوکو را به منظور دوباره امتحان کردن مسئولیت معماری در تقویت روایت بلامنازع فرهنگی گسترش داد.
نظریه ها و رسم نمودار ساختاری که توسط فیلمبردار روسی سرگئی آیزنشتاین برای تولید فیلم های خود انجام میداد تاثیر بسزایی بر چومی گذاشت. وی روش دیاگرامی آیزنشتاین را به وضعیت بینابینی بین عناصر یک سیستم وفق داد که این سیستم شامل: فضا ، حادثه ، و حرکت (یا فعالیت).
بهترین مثال سخنان خود چومی است : "بازیکن فوتبال در سراسر میدان جنگ اسکیت بازی میکند!"
در این بیانیه ساده او هرچیزی که از مکان خود خارج شده است و هر گونه امکان خواندنی را برجسته کرده است؛ حاصل مشترک پروژه ای پساساختارگرا می باشد.
















"شکل ساختمان پاسخی بود به چالش های موجود برای ساختاری که شایسته نگهداری از رویایی ترین مجسمه ای دوران باستان یونانی ها باشد و این کار باید در محیطی بی نهایت تاریخی و به یاد ماندنی انجام می گرفت . سایت بنا در پای آکروپلیس پارتنون ما را با یکی از ساختمان های با نفوذ در تمدن غرب مواجه کرد. در عین حال ، ما مجبور به در نظر گرفتن کاوشهای باستان شناسی حساس ، وجود شهر معاصر و شبکه های خیابانی اش، و چالش های خاصی از جمله آب و هوای گرم در آتن و زلزله خیز بودن منطقه بوده ای
منبع
 
آخرین ویرایش:

arch.mi

عضو جدید
کاربر ممتاز
[h=2]مدیا زون ابوظبی برنارد چومی؛ پوسته های پایدار[/h]


رنارد چومی Bernard Tschumi ، طرح عظیمش برای مدیا زون ابو ذبی را با به کار گرفتن چند ویژگی از نظر زیست محیطی قابل قبول دوباره به تصویر کشیده است، طرحی که نهایتا به کاهش کل انرژی مصرفی مجموعه کمک می کند. تیم معماران مسیر قرارگیری برج ها را شمالی ـ جنوبی، بجای شرقی ـ غربی طراحی کردند ؛ که کمک می کرد تا مقاومت آب را در مقابل نیمرخی از برج ها کم کند و امکان تابش بیشترین نور خورشید را به نمای شرقی و غربی می دهد. طرح که ، فضای فروشگاهی ، فضاهای نمایش ، رستوران ها ، کافه ها و فضاهای تعاملی را در بر دارد، اکنون در نسخه بازبینی شده از نما ها یی استفاده می کند که با یک مش کامل از صفحات فتو ولتاییک اجرا شده اند. ترکیب صفحه ای فتو ولتاییک به از یک سو به ***** کردن نور ورودی کمک می کند و از سوی دیگر به تولید انرژی. صفحه بام نیز همچنین به یک سطح افقی چند منظوره تغییر حالت داده است کرده است که توسط خورشید و به واسطه حائل های رسانا محافظت می شود.

برج های ابوذبی

برج های ابوذبی

برج های ابوذبی

برج های ابوذبی

برج های ابوذبی

منبع
 

arch.mi

عضو جدید
کاربر ممتاز
مرکز هنرهای نمایشیِ برنارد چومی؛ پردازشی لیبرال از گنبد

مرکز هنرهای نمایشیِ برنارد چومی؛ پردازشی لیبرال از گنبد



گروه معماری برنارد چومی موفق به کسب جایزه بین المللی طراحی مرکز جدید هنرهای نمایشی در مؤسسه ی لِ روسِی، دانشکده شبانه روزی مشهور سوییس شد. ساختمان جدید که بر روی سواحل ژنو در مجاورت رول واقع شده، به یاد مؤسس این دانشکده ،پل کارنال نام گرفت. در میان مراکز تحصیلی اروپا، این دانشکده مکانی برای پرورش فرزندان سیاستمداران، رؤسای برندهای تجاری و خانواده های سلطنتی است. زمین موجود با داشتن سقف های شیبدار و پلان سه گوش که به حیاطی بی انتها میرسد، معماری سنتی و به هم پیوسته ای را به نقش میکشد.کار طراحی با طرح این پرسش که: چطور میتوان زمین پروژه را با ساختمانی معاصرگونه توسعه داد، شروع شد و این خود سر آغاز گفتگوی بین سنت و تجدد برای به روز درآوری هنرها و نمود ان برای نسل جدیدی از دانشجوییان است. نقشه برگزیده شده با گنبدی کم ارتفاع و از جنس فولاد و فضایی که بخش های نا هم خوان در پروژه را سازماندهی میکند، معرف زمین پروژه است و شامل: سالن کنسرت با گنجایش 800 نفر، اتاق های کنفرانس، مرکز یادگیری به صورت ادغام شده با کتابخانه، مرکز تدریس، اتاق های تمرین هنرها و موسیقی، تعدادی فضای استراحت شامل رستوران و کافه، سالن استراحت دانشجوییان و دیگرفضا هاست. یک سری درب های کناری، پیرامون گنبد را فصل بندی کرده وتراسی که رأس گنبد را برش داده، مناظری از دریاچه ژنو را پیشکش میکند. سالن کنسرت با مناطق سازماندهی شده اطراف آن فضای اصلی داخلی را به گردشگاهی معمارگونه منتهی می کند. تاجی قوسی شکل مرز پایان چهارضلعی است که فرم ورودی تشریفاتی به مجموعه را مشخص میکند و شیب گنبد باعث انعکاس صدا در زمین مجاور رول میشود. فولاد صیقلی هویتی متمایز و جایگاهی خاص به دانشکده و ناحیه می بخشد. شکل متراکم بنا،سطح مساحت خارجی را به حداقل رسانده که به عنوان عایق حرارتی عمل میکند.این تدارکات مصرف انرژی را کاهش داده و فضای داخلی بزرگی را با کمترین مصالح در زیر گنبد جای داده است. فولاد صیقلی به واسطه روکش های سنتی، انرژی اضافی را ذخیره کرده و مناطق لعابی و براق را در برابر خورشید و هوای سرد و طوفانی محافظت میکند.
مرکز هنرهای نمایشیِ برنارد چومی؛ پردازشی لیبرال از گنبد

مرکز هنرهای نمایشیِ برنارد چومی؛ پردازشی لیبرال از گنبد
 

arch.mi

عضو جدید
کاربر ممتاز
پل عابر پیادهِ برنارد چومی؛ پردازش دینامیسم حرکت بر اساس سیاست رنگ


توسعه خط قطار سریع السیر به منطقه لا روشه سور یون و شهرک های اطراف که مرز مشترکی را با آتلانتیک ایجاد میکند نه تنها زمان با ارزشی برای نوین سازی اروپا وخط ریل قطار فرانسه فراهم میکند، بلکه فرصت مناسبی برای برداشت نخستین قدم بسوی پیشرفت و بهبود اجتماعی به وجود می آورد. این پل عابر پیاده که عبور از خط سریع السیر راه آهن را فراهم میکند، ارتباط شهری حایز اهمیتی برای پیوند شهر تاریخی تاسیس شده توسط ناپلیون و محله های جدید ایجاد کرده است. از طریق همکاری رشته های معماری و مهندسی، این پل توسط برنارد چومی وهیو داتُن و گروه آن ها در پاریس و نیویورک طراحی شده است. گروه طرح را به عنوان مسیری مطلوب و نمادی از ارتباط شهری معاصردر لا روشه سور یون بسط دادند.هدف آنان نشان دادن یکپارچگی سیستم ساختاری اصلی با انگاره های معمارانه وجستجوی هویت مقیاس شهری و محله اطراف و دنبال کردن جزییات تا پایان بود. گفته میشود که معماری بدون حرکت وجود ندارد. پل عابر پیاده تنها شیئ ایستا نیست بلکه در کاربرد وادراک بصری شهری و اجتماعی نقشی پویا و مؤثر ایفا میکند. طراحان به دنبال یافتن راهی صریح و روشن برای نمود و تأکید سیستم سازه ای بودند و این امر به واسطه سطح پلی کربن در هم تنیده به کار رفته که مسافران را با استفاده از ریتم نورپردازی در برابر شرایط آب و هوایی محافظت میکند و رنگ قرمزـ نارنجی پل ،تحقق یافته است.

پل عابر پیادهِ برنارد چومی؛ پردازش دینامیسم حرکت بر اساس سیاست رنگ

پل عابر پیادهِ برنارد چومی؛ پردازش دینامیسم حرکت بر اساس سیاست رنگ

پل عابر پیادهِ برنارد چومی؛ پردازش دینامیسم حرکت بر اساس سیاست رنگ
 

arch.mi

عضو جدید
کاربر ممتاز
[FONT=&quot][/FONT][FONT=&quot]
پس از گذشت نزدیک به 30 سال از برنامه ریزی و هشت سال از برگزاری رقابت بین المللی برای پروژه ، موزه جدید آکروپلیس در آتن آماده است . تیم پروژه موزه جدید به رهبری برنارد چومیبا معمار محلی مایکل فوتیادیس و مدیر موزه همکاری داشته اند که ما به هنگام بازدید از آن شانس مصاحبه با معمار سوئیسی ، برنارد چومی را داشته و به بحث راجع به کانسپت ، طراحی ، آتن و مجسمه پارتنون پرداختیم . [/FONT]
[FONT=&quot]این ساختمان را توصیف کنید ، چگونه عمل می کند ؟[/FONT]
[FONT=&quot]این ساختمان دو لایه دارد ؛ یکی به سمت حفاری ها سوق دارد و کاری کاملأ سخت است که شما مجبور به نجات و نشان دادن کاوش ها باشید به طوری که کل ساختمان بر روی پایه قرار می گیرد . طبقه همکف به شکلی ساختار یافته که این حفاری ها را نشان دهد به همین دلیل آنجا تمامأ از شیشه استفاده شده و شامل یک رمپ شیشه ای به سمت گالری ها است . [/FONT]​
[FONT=&quot]لایه دوم برای تمام مجسمه ها و آثار باستانی مربوط به آکروپلیس می باشد . هندسه این بخش ساختمان از الگو و هندسه خیابان تبعیت می کند . اما اتاق بالا با محفظه شیشه ای گویای همه چیز در مورد پارتنون است ، کاملأ به موازات آن . به همین دلیل است که ساختمان باعث این تغییر عجیب در طبقه بالا می شود و گوشه ها به ظاهر خارج از سطح خیابان هستند . شکل کامل از شرایط مختصر و راه حل ما می آید . ما از آن شکل شروع کردیم و همه چیز از آنجا ادامه یافت . از نظر فرم و متریال ما آن را به حداقل رساندیم همانطور که نمی خواستیم با پارتنون به رقابت بپردازیم . بعضی افراد طرفدار فرمی شبیه به سبک پارتنون بودند و من می گویم که هیچوقت به دنبال تقلید از فیدیاس نیستم اما شبیه به فیثاغورس فکر می کنم ، به عبارت دیگر به ریاضیات و هندسه فکر کرده و از یک سطح انتزاع شروع می کنم . [/FONT]​
[FONT=&quot]متریال اصلی مورد استفاده چه هستند ؟؟[/FONT]
[FONT=&quot]متریال ها بسیار ساده هستند : شیشه ، بتن ، فولاد . در داخل ، سنگ مرمر و شیشه و بتن . ساختار اصلی از بتن تقویت شده می باشد . [/FONT]​
[FONT=&quot]چه چیزی باعث شد شما این متریال ها را انتخاب کنید ؟[/FONT]
[FONT=&quot]بتنی که من انتخاب کردم بسیار نرم است ، پس باعث جذب نور می شود . مجسمه های واقعی از سنگ مرمر ساخته شده اند که نور را منعکس می کنند . این ترکیب باعث می شود که نمایشگاه ایستادگی داشته باشد . در اتاق های مجسمه ها با ستون های بزرگ بتنی باعث پیدایش جزئیات مجسمه ها شده و آنها را زنده نگه می دارد . [/FONT]​
[FONT=&quot]آیا ایده اصلی شما ، کانسپت و شکل ساختمان ، در طول فرایند طراحی دچار تحول و تغییر زیاد شده است ؟[/FONT]
[FONT=&quot]بله اما بسیار کم . حتی به هنگام کاوش های بیشتر ، ما کانسپت خود را دنبال کردیم و حتی نیاز به تجدید نظر هم نداشتیم . اما اکنون که آنها را در محل خود جای می دهیم نه بر روی یک تکه کاغذ ، متوجه تغییر فضای برخی از آنها می شویم . [/FONT]​
[FONT=&quot]چه نوع فن آوری ویژه ای برای طراحی ساختمان نیاز بود ؟[/FONT]
[FONT=&quot]دو موضوع وجود داشت که از نظر فناوری برای ساختمان مهم بودند . اول اینکه ، اینجا یک کشور زلزله خیز است و دوم اینکه هوا می تواند خیلی گرم شود . بخش زلزله به این معناست که ما باید ساختمان را با آخرین فناوری تجهیز می کردیم ، به جای آنکه آن را سنگین کنیم . به همین دلیل ساختار را تا جایی که بود ظریف و قابل انعطاف ساختیم . این موزه با آخرین فن آوری حفاظت از زلزله و مورد استفاده در ژاپن و کالیفرنیا با نام سیستم عایق بندی پایه تجهیز شده . پایین ترین قسمت ساختمان به داخل زمین متصل شده ، اما قسمت بالا با نوعی بالشتک از آن جدا شده ، مانند بلبرینگ به طوری که قسمت بالا به طور جداگانه از قسمت پایین تر می تواند حرکت کند . [/FONT]​
[FONT=&quot]جنبه فنی دوم ، پوست شیشه ای است . فاصله ای بین دو جداره طبقه بالا وجود دارد ، بنابراین هوای گرم از گالری ها ، از طریق شکاف دیوار شیشه ای به گردش در می آید ، از طریق سقف و پایان زیرزمین سرد شده و به قسمت گالری ها بر می گردد . ما تمام وقت هوا را بازیافت میکنیم تا درجه حرارت را ثابت و سرد نگه داریم . [/FONT]​
[FONT=&quot]ساختمان چگونه پایدار و سازگار با محیط زیست است ؟[/FONT]
[FONT=&quot]موزه ها هیچوقت ایده آل شما و سازگار با محیط زسیت نیستند چراکه همیشه شرایط دشوار و ویژه برای حفظ نمایشگاه ها وجود دارد . با این حال معماران همیشه می توانند تا حد امکان به طراحی پایدار کمک کنند و این دقیقأ همان چیزیست که ما با بازیافت هوا انجام دادیم . ***** کردن ، سرد کردن و بازیافت آن . کف طبقه هم که ازسنگ مرمر می باشد که به طور طبیعی سرد است . [/FONT]​
[FONT=&quot]این پروژه به دلیل آکرو پلیس ، به خوبی شناخته شده است ، اما یکی از معدود پروژه هاییست که توسط معمار بین المللی در یونان ساخته شده . احساس شما در مورد ساختن در آتن چیست ؟[/FONT]
[FONT=&quot]من فی نفسه در مورد یک معمار بین المللی بودن درآتن فکر نمی کنم ، اما قادر به ساختن نزدیک ترین ساختمان جدید به پارتنون ، برای من بسیار مهم بود . باید همزمان متواضع و مغرور باشید . این احتمالأ یکی از شاهکارهای معماری باستان است و ساختن در کنار آن و ایجاد یک دیالوگ بین آنها بسیار مهم است . [/FONT]​
[FONT=&quot]این ساختمان مرا به یاد معماری مدرن یونانی می اندازد . مانند طراحی ساختمان های دانشگاه [/FONT][FONT=&quot]Aristotle[/FONT][FONT=&quot] و کارهای [/FONT][FONT=&quot]Aris Konstantinides[/FONT][FONT=&quot] . آیا طراحی توسط فلسفه یا سبک خاصی از معماری تأثیر گرفته ؟[/FONT]
[FONT=&quot]وقتی شما تصمیم می گیرید که به جستجوی شفافیت ، وضوح و سادگی بروید و تأکید بر خلوص متریال ها داشته باشید ، مانند کاری که من اینجا کردم ، به ناچار برخی احساسات دیگر را هم لمس می کنید که با مسائل مشابه سر و کار دارند . لحظه هایی در معماری قرن بیستم وجود دارد که این کار را کرده باشند ، نه دقیقأ شبیه به آن ولی مینیمالیسم آن را . و من مشکلی با آن ندارم چراکه ما در خلأ زندگی نمی کنیم ، ساختمان ها و سبک ها در طی چند قرن تکامل می یابند ، به طوری که کاملأ از آن راضی هستیم . این بدان معناست که ساختمان به تاریخ متصل شده و به همان شکلی که پارتنون از نسل معابد قبل تکامل یافت ، این ساختمان نیز نمو خواهد کرد . [/FONT]​
[FONT=&quot]فکر می کنید که معماری شما و شیوه رفتار شما با ساختمان ها ، ازیک پروژه به پروژه دیگر دچار تغییر زیاد می شود ؟[/FONT]
[FONT=&quot]بله [/FONT][FONT=&quot]و خیر . درمورد سبک نیست اما به لحاظ کانسپچوال ، انسجام بسیار قوی در رویکرد من به پروژه ها وجود دارد . من همیشه می گویم که مهمترین موضوع ، ایده است . ساختمان فقط ترجمه کانسپت است . من همیشه به منظور بیان یک ساختمان ، به جای فرم از متریال استفاده می کنم و همیشه می گویم : معماری تحقق یک کانسپت است . [/FONT]








 

F A R Z A N E

عضو جدید
کاربر ممتاز
موزه جدید آکروپولیس از معماران برنارد چومی

موزه جدید آکروپولیس از معماران برنارد چومی





موزه جدید آکروپولیس در آتن توسط معماران برنارد چومی طراحی شده .


این شاهکار تاریخی یک خانه دائمی به گنجینه های باستان شناسی از آکروپولیس ارائه می کند .


دیوارهای شیشه ای به شما این امکان را می دهد که نمایشگاه را با نور طبیعی مشاهده کنید همانطور که در زمان های قدیم از این روش استفاده می کردند .


مجسمه هایی از ایوان Caryatids مقابل ورودی اصلی به بازدیدکنندگان خوش آمد میگویند .


بیش از 100 ستون بتنی از ساختمان ، بر روی بقایای شهر باستانی آتن ، حمایت می کند که قبل از زمان ساخت و ساز کشف شده .


این موزه با بیش از 150.000 فوت مربع ، ده برابر بزرگتر از موزه آکروپولیس قبلی ، به عنوان یک کاتالیزور برای تقویت منافع بین المللی در جهان کلاسیک عمل می کند ؛ یک پروژه تعریف فرهنگی برای یونان و یک نقطه مرجع کلیدی برای جامعه هنری درسراسر جهان .


ورودی اصلی

نمایی از کاوش های باستان شناسی

-

-

-

-

منبع:اتود


 

F A R Z A N E

عضو جدید
کاربر ممتاز
برج مسکونیِ بلو؛ برنارد چومی و تصویر آبی رنگ نیویــُرک

برج مسکونیِ بلو؛ برنارد چومی و تصویر آبی رنگ نیویــُرک





برج مسکونی بلو (2007- 2004) در جنوب شرقی نیویورک، اولین طرح مسکونی و بلندمرتبه چومی و دومین تجربه حرفه‏ای او در این شهر بود. این برج نزدیک به 50 متر ارتفاع، 17 طبقه و 32 واحد مسکونی یک و دوخوابه دارد.



چومی معتقد است فرم منحصر به فرد برج، آن‏را از سایر ساختمان‏های بلندمرتبه متمایز می‏کند.

او با وجود قوانین سرسختانه منطقه ‏بندی در نیویرک، پوسته‏ای جدید و فرمی شاخص ابداع کرد، چراکه برج بروی بنایی تجاری بنا شده است.


جداره این بنا تصویری موزاییکی از اجتماع متراکم اطراف آن به نمایش می‏گذارد که در لبه انتهایی نما با تصویری از آسمان ادغام می‏شود. چهارهزار قطعه شیشه در پرده‏های مختلف رنگ آبی این جداره را شکل داده ‏اند.


نمای مورب این برج که تابعی است از قوانین عقب‏نشینی جداره، این امکان را فراهم می‏کند تا هر واحد مسکونی در قسمت نشیمن و غذاخوری یک پنجره سرتاسری داشته باشد.



سازه برج ترکیبی است از بتن درجا و جداره شیشه¬ای. در طراحی داخلی واحدهای مسکونی نیز از مصالح پایدار استفاده شده است؛ بامبو و سنگ در کف و دیوارها با پوشش سفید رنگ پوشانده شده‏اند. همچنین بام بنای تجاری قدیمی، فضای غیرقابل استفاده بود که چومی با تبدیل آن به باغی شهری یک فضای تعاملی درخور خلق کرده است.


برج مسکونی «بلو»

برج مسکونی «بلو»

برج مسکونی «بلو»

منبع:اتود



 

F A R Z A N E

عضو جدید
کاربر ممتاز
یک تجربه و دو مکان؛ نگاهی بر دو تالار کنسرت اثر برناد چومی

یک تجربه و دو مکان؛ نگاهی بر دو تالار کنسرت اثر برناد چومی





پس از «دُلاویلت»، چومی مشغول به طراحی مجموعه نمایشی و تالار کنسرت رُوان (2001-1998) شد.

این مجموعه نزدیک به ورودی شهر رُوان واقع شده و به مثابه ابزاری شهری به منظور توسعه اقتصادی و فرهنگی منطقه عمل می‏کند. تالار اصلی با ظرفیت هشت هزار نفر، فضای عمومی باز و هفتاد هزار مترمربع فضای نمایشگاهی، فضاهای اصلی این مجموعه را تشکیل می‏دهند.


طرح تالار کنسرت این مجموعه با قطری نزدیک به 107 متر، برخلاف فرم سنتی و قانونمند آمفی‏تئاتر، غیرقرینه است. این عدم تقارن، با تاثیر بر تقسیمات فضایی تالار، در کارکرد آن نیز بازتاب یافته است.

ملاحظات آکوستیکی باعث شده تا سازه تالار، به صورت دو پوسته‏ای طراحی شود. پوسته درونی که بتنی است و پوسته بیرونی که از جنس آهن عایق و شیاردار است. ساخت این تالار تا سال 2001 به طول انجامید.



اما تالار کنسرت لیماژ (2007-2003)بازخوانی مفاهیمی است که وی در «تالار کنسرت رُوان» به‏کار گرفت، با این تفاوت که در این تجربه رویکردی جدید به ماده و سازه داشته است؛ «اگر معماری تجسّد یک مفهوم است، چه می‏شود اگر مفهوم ثابت بماند و ماده تغییر کند؟» این سوالی است که چومی مطرح می‏کند. او در این طرح با نگاهی دیگر به طراحی تالار کنسرت، الزامات این سوال را بررسی می‏کند.


در رُوان پوسته بیرونی بنا از استیل و پوسته درونی آن از بتن اکسپوز تشکیل شده بود. اما در لیماژ پوسته درونی از چوب و پوسته بیرونی از ترکیب چوب و صفحات سخت و شفاف پلی‏کربنات است. مکان قرارگیری تالار ایده استفاده از چوب را به چومی داد.


این مجموعه در نزدیکی جنگلی با درختان کهن‏سال قرار گرفته است. همچنین در آن منطقه، صنعت تولید چوب و الوار رواج دارد. بنابراین در بدنه بیرونی بنا از قاب‏های چوبی در ترکیب با صفحات شفاف پلی‏کربنات استفاده شده است.


راهبردی که چومی در این طرح به‏کار گرفته، تقابل میان مفهوم و بستر است. طرح پیکربندی دوپوسته‏ای و سیرکولاسیون درون آن نیز از نظر آکوستیکی و حرارتی بسیار کارآمد است.


درواقع دلیل اصلی چنین برخوردی، حفظ انرژی و ملاحظات پایداری بناست. شومی در این‏باره می‏گوید: «پیش از فرم، مصالح برای من در اولویت قرار دارند، چرا که این مصالح است که بنا را توضیح می‏دهد».


تالار کنسرت رُوان

تالار کنسرت رُوان

تالار کنسرت رُوان

تالار کنسرت لیماژ

تالار کنسرت لیماژ

تالار کنسرت لیماژ

منبع:اتود



 

F A R Z A N E

عضو جدید
کاربر ممتاز
موزه و پارک باستان شناسی آلِسیا - برنارد چومی

موزه و پارک باستان شناسی آلِسیا - برنارد چومی





بخش اعظم سایت تاریخی بورگاندی که به وسیله ی موزه و پارک باستان شناسی آلِسیا اشغال خواهد شد ، یادبودی از جنگ 2000 سال پیش سزار با گال ها است که توسط معمار فرانسوی برنارد چومی طراحی شده است . پروژه در دو فاز اجرا خواهد شد ؛بخش اول نشان دهنده ی خیمه های سزار خواهد بود که در سال جاری افتتاح میگردد و بخش نهایی هم که در سال 2015 به بهره برداری خواهد رسید ، موزه است که در موقعیت گال ها قرار خواهد داشت .



تا یک کیلومتری دژ فضای خالی وجود دارد ،و با استفاده از دو فرم گرد استفاده از دو فرم گرد ساده و هم چنین فضای خالی اطراف به شعاع تقریبی یک کیلومتر سبب میشود که چشم انداز به صورت خاص تر بیان شود .


ساختار اولیه توسط بتن پشتیبانی شده و همچنین ستون های بلند و باریک زاویه دار تشکیل شده است . در فضای اصلی، دیوار برشی ساختار بیرونی را تشکیل می دهند . پوشش ستون ها فلزی است ، که حکم قاب و لعابی محکم دارد و بسیار عالی عمل میکند .حلقه های چوبی افقی دور ساختمان که به طور متناوب چیده شده و نما را محصور کرده اند ، در ادغام زمین و ساختمان نقش مهمی را ایفا میکنند.


ساختار دایره ای ساختمان این اجازه را نیز میدهد که نمایش 360 درجه ای نسبت به محیط داشته باشیم . در این موزه آثار کشف شده از زمان جنگ میان فرانسه و گال ها نگهداری خواهد شد .



نمای هوایی

نمای بیرونی

صفحه های چوبی

نمای داخلی صفحات چوبی

نمای داخلی

فضای داخلی گالری

آماده سازی بنیاد (چپ) ساخت اسکلت بتنی (سمت راست)

نمای ساختمان بخش دیدگاه و جزئیات

رندر بیرونی از موزه

طرح طبقه / سطح 1

برش

اسکچ های اولیه

منبع:اتود



 

F A R Z A N E

عضو جدید
کاربر ممتاز
پارک دُلا ویلِت ـ برناردو چومی

پارک دُلا ویلِت ـ برناردو چومی





تئوری های برنارد چومی در معماری، بین سال های 1970 در جریان برقراری گالری ها، کتاب ها و "تبلیغات "(به جای مانده ازآن) قوام یافت و بر انفصال جامعه ی معاصر میانِ کاربری، فرم و ارزش های اجتماعی تمرکز داشت و پرداخت هرگونه ازتباط میان این سه را هم به شکلی ممکن وهم منسوخ شده می دانست .



تفکرات او بر موضوع انفصال به طراحی پارک دلا ویلِت در پاریس منجر شد . در همان زمان ، او در مسابقه ای در سال 1983 برای این اثر جایزه گرفت . این پارک شامل 35 فولی قرمز( فولی در لغت به معنای احمق ولی در معماری به نوعی ساختار گفته می شود که تنها پوسته ای از اثر قابل دیدن است بدون آن که شاید فضای داخلی محصور و یا فضایی با کاربری مشخص داشته باشد ) ، فضاهای ورزشی و تفریحی، زمین های بازی، موزه ی علم و تکنولوژی و مرکز موسیقی است .


چومی علاوه برمسئولیت طراحی پلان، طراحی فولی ها و چیدمان سه سیستم : نقاط ابتدایی فولی ها، خطوط دسترسی ها و پلان های فضاهای ورزشی را نیزبر عهده داشت .



این شبکه جواب گوی چیدمانی است که سعی دارد معماریِ حاصل از همپوشانی این سه سیستم غیر مرتبط را به شکلی ذاتی خلق کند . این سبک و سیاق، مفاهیم اساسی معماری را درکلِ پیشینه ی ساخت، سلسه مراتب و نظم مجموعه رد می کند . هر فولی بر یک مکعب استوار است و بر طبق قوانین تغییر فرم ( تکرار، پیچیدگی، همپوشانی، تعلیق، تکه تکه شدن ) پرداخت شده است ؛ بدون آن که هیچ یک از نیازهای عملکردی در آن اعمال شود .




شبکه ی فولی های قرمز، نقاط عطفی را ایجاد می کند و بدون وابستگی به بافت مجموعه، فرم و رنگ آن است ولی در ادامه ی آن عمل می کند که در جهت از میان برداشتن مفاهیم" پرایوری " ایفای نقش می کند . فرم فولی ها به شکل علتی در مقابل معلول خود ظاهر می شود ( که مفاهیمی را به همراه دارد ) ، به جای آن که بی معنی باشد .



روند شکل گیری فولی و ایده های فرعی آن، یک واکنش آگاهانه به مفاهیم چندگانه ای است که در ارتباط مستقیم با فلسفه ی دیکانستراکشنِ ژاک دریدا عمل می کند . یافتن مجموعه ای از، فلسفه ی دریدا کاری بیهوده است ولی این متن سعی دارد تا به بحث و بررسی مفاهیم چندگانه ی این فلسفه بپردازد . در این میان، چومی، بی شباهت به تمام معماران هم دوره ی خود، باارجاعات خود به دیکانستراکشن ، پا رافراتر از سطوح فرمال گذاشته است .


البته فولی ها، از جنبه ی کالبدی ساختارزدایی شده اند . فقدان معنی تعمدی در آن ها، کاملا در تناسب با استفاده ی چومی از فلسفه برای نزدیک شدن به ذات خود فلسفه ی دیکانستراکشن می باشد و کمتر جنبه ی سبکی دارد .



این ادعا که فولی ها فاقد هرگونه سابقه ی تاریخی هستند در اثبات ایده ی " بی مصداقی " است و بر حسب سبک های کلاسیک و بخش های آن قابل قبول است ( ستون ها، قوس ها و غیره ) . هنگامی که به معماری دیکانستراکتیویست می نگریم، در میابیم که این فولی ها، تاپیرات شاخصی را بر ویژگی های فرمال در جنبش های روسی ِ این قرن داشتند . این شباهت در سبک و سیاق ترسیمات، فرم و کاربرد سازه ی اثر کاملا مشهود است، به همان اندازه که اسکیس های او شباهت بسیاری به ترسیمات چِرنیکُوز، از اوایل قرن 20 دارد .




تاثیرات کانستراکتیویست ها در ویژگی های فرمال پارک و میل چومی به واژگونی جنبه های سنتی معماری را آشکار می کند، گرچه او هیچ وقت این تاثیرات را صریح و ساده در کارش ابراز نکرد ولی در عوض او کارش رابرگرفته ازافکارفیلسوفان فرانسوی مانند جورج باتای، میشل فوکو، ژان بودریار و همچنین ژاک دریدا می داند .
به واسطه ی این موضوع و دیگر منابع است که می توان گفت چومی تفکیکی بین فضای معمارانه و رخ داد رویدادها را در کارش می بیند . این درک او، با این رویکردش در ارتباط است که معماری باید از دیگر زمینه های فرهنگی به جای تاثیرات جامعه معنا یابد و در معماری شرکت کند که جوابگوی طبیعت گسیخته ی دنیای معاصر، برای واژگون کردن قراردادهایی است که در طول تاریخ حاکم شده اند .
اتووود پیش از این در اینجا و اینجا به ژاک دریدا پرداخته
و در اینجا نیز به معرفی کتابی از ژان بودریار پرداخته است

پارک دلا ویلِت – برناردو چومی


پارک دلا ویلِت – برناردو چومی


پارک دلا ویلِت – برناردو چومی


پارک دلا ویلِت – برناردو چومی


پارک دلا ویلِت – برناردو چومی


پارک دلا ویلِت – برناردو چومی


پارک دلا ویلِت – برناردو چومی


پلان پارک دلا ویلِت

پارک دلا ویلِت – برناردو چومی


پارک دلا ویلِت – برناردو چومی


پارک دلا ویلِت – برناردو چومی


اسکیس برناردو چومی از قسمتی از محوطه

پارک دلا ویلِت – برناردو چومی


پارک دلا ویلِت – برناردو چومی


پارک دلا ویلِت – برناردو چومی


پارک دلا ویلِت – برناردو چومی


پارک دلا ویلِت – برناردو چومی


منبع:اتود


 

F A R Z A N E

عضو جدید
کاربر ممتاز
کارنال هال از بنارد چومی ؛ گنبد بزرگ فلزی

کارنال هال از بنارد چومی ؛ گنبد بزرگ فلزی




پس از روند طولانی ساخت و ساز " کارنال هال "، این طرح خود را برای مراسم افتتاح خود در 2 اکتبر 2014 آماده می کند. این ساختمان که توسط معماران برنارد چومی و همکاری معماران فلمن ، به عنوان محل برگزاری کنسرت و مرکز هنر و فرهنگ جهت " لو روزی"، مدرسه ای شبانه روزی و معتبر واقع در رل در سوئیس، طراحی شده است.
این ساختار که از یک گنبد کم قوس استیل تشکیل شده است، تضادی کامل با پردیس تاریخی اطراف خود دارد. این سقف گسترده ی بزرگ، آتریومی مستطیلی شکل را در زیر خود جای داده است که جایگاه امکانات اصلی این مرکز بوده و کلیه کاربری ها و فضاهای دیگر آن به صورت پلان دایره ای، در اطراف این آتریوم قرار گرفته اند.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

منبع:اتووود



 
بالا