برده ایم یا ارباب؟

تکنو کرات

اخراجی موقت
اخلاق بردگی یعنی همین چیزی که 90 درصد مردم بهش معتقدند؛ اخلاقی که می‌گوید در مهمانی‌ها و جمع فامیل لبخند بزن،
اگر عصبانی می شوی، خوددار باش و فریاد نزن،
وقتی دخترعمویت بچه دار می شود برایش کادو ببر،
وقتی دوستت ازدواج می‌کند بهش تبریک بگو، وقتی از همکارت خوشت نمی‌آید، این را مستقیم بهش حالی نکن، برای این که دوستت، همسرت، برادرت ناراحت نشوند خودت را،عقاید و احساساتت را سانسور کن، برای به دست آوردن تأیید و تحسین اطرافیان، لباسی را که دوست داری نپوش، اگر لذتی برخلاف شرع و عرف و قوانین جامعه بشری است آن را در وجودت بُکُش و به خاک بسپار ، فداکار، مهربان، صبور، متعهد، خوش برخورد و خلاصه، همرنگ و همراه و هم مسلک جماعت باش...!

اما اخلاق اربابی، کاملا متفاوت است.افرادی که به اخلاق اربابی پایبندند، از نظر روانشناسی، آدم‌هایی هستند که به بالاترین حد از بلوغ روانی رسیده اند و قوانین اخلاقی را نه از روی ترس از خدا و جهنم و قانون و پلیس وهمسر و پدر و مادر و نه به طمع پاداش و تشویق اجتماعی، که برمبنای وجدان خودشان تعریف می‌کنند.
البته وجدان شخصی این افراد، مستقل، بالغ، صادق و سالم است، اهل ماست مالی و لاپوشانی نیست، صریح و بی پرده است و با هیچکس، حتی خودشان تعارف ندارد. بزرگترین معیار خالقان اخلاق اربابی برای اعمال و رفتارشان، رسیدن به آرامش و رضایت درونی است.
اخلاق اربابی مرزهای وسیع و قابل انعطافی دارد و هرگز خشک و متعصب نیست.
برای توده‌هایی که مقید و مأخوذ به اخلاق بردگی هستند، اخلاق اربابی، گاه زیبا و تحسین برانگیز، گاهی گناه آلود و فاسد و در اکثر مواقع گنگ و نامفهوم است.
می گویند : افرادی که به اخلاق اربابی رسیده اند تاوان این بلوغ را با تنهایی و طرد شدگی پس می دهند.
آنها به رضایت درونی می رسند ولی همیشه برای اطرفیانشان، دور از دسترس و غیرقابل درک باقی می مانند.!
 

mona-70

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
اخلاق بردگی یعنی همین چیزی که 90 درصد مردم بهش معتقدند؛ اخلاقی که می‌گوید در مهمانی‌ها و جمع فامیل لبخند بزن،
اگر عصبانی می شوی، خوددار باش و فریاد نزن،
وقتی دخترعمویت بچه دار می شود برایش کادو ببر،
وقتی دوستت ازدواج می‌کند بهش تبریک بگو، وقتی از همکارت خوشت نمی‌آید، این را مستقیم بهش حالی نکن، برای این که دوستت، همسرت، برادرت ناراحت نشوند خودت را،عقاید و احساساتت را سانسور کن، برای به دست آوردن تأیید و تحسین اطرافیان، لباسی را که دوست داری نپوش، اگر لذتی برخلاف شرع و عرف و قوانین جامعه بشری است آن را در وجودت بُکُش و به خاک بسپار ، فداکار، مهربان، صبور، متعهد، خوش برخورد و خلاصه، همرنگ و همراه و هم مسلک جماعت باش...!

اما اخلاق اربابی، کاملا متفاوت است.افرادی که به اخلاق اربابی پایبندند، از نظر روانشناسی، آدم‌هایی هستند که به بالاترین حد از بلوغ روانی رسیده اند و قوانین اخلاقی را نه از روی ترس از خدا و جهنم و قانون و پلیس وهمسر و پدر و مادر و نه به طمع پاداش و تشویق اجتماعی، که برمبنای وجدان خودشان تعریف می‌کنند.
البته وجدان شخصی این افراد، مستقل، بالغ، صادق و سالم است، اهل ماست مالی و لاپوشانی نیست، صریح و بی پرده است و با هیچکس، حتی خودشان تعارف ندارد. بزرگترین معیار خالقان اخلاق اربابی برای اعمال و رفتارشان، رسیدن به آرامش و رضایت درونی است.
اخلاق اربابی مرزهای وسیع و قابل انعطافی دارد و هرگز خشک و متعصب نیست.
برای توده‌هایی که مقید و مأخوذ به اخلاق بردگی هستند، اخلاق اربابی، گاه زیبا و تحسین برانگیز، گاهی گناه آلود و فاسد و در اکثر مواقع گنگ و نامفهوم است.
می گویند : افرادی که به اخلاق اربابی رسیده اند تاوان این بلوغ را با تنهایی و طرد شدگی پس می دهند.
آنها به رضایت درونی می رسند ولی همیشه برای اطرفیانشان، دور از دسترس و غیرقابل درک باقی می مانند.!
واقعا درسته .............من اخلاق اربابی رو توی یکی از آشناهامون به شدت دیدم وتمام این مواردو دارن...........
ممنونم که دعوتم کردید........
 

nayyerr

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
اخلاق بردگی یعنی همین چیزی که 90 درصد مردم بهش معتقدند؛ اخلاقی که می‌گوید در مهمانی‌ها و جمع فامیل لبخند بزن،
اگر عصبانی می شوی، خوددار باش و فریاد نزن،
وقتی دخترعمویت بچه دار می شود برایش کادو ببر،
وقتی دوستت ازدواج می‌کند بهش تبریک بگو، وقتی از همکارت خوشت نمی‌آید، این را مستقیم بهش حالی نکن، برای این که دوستت، همسرت، برادرت ناراحت نشوند خودت را،عقاید و احساساتت را سانسور کن، برای به دست آوردن تأیید و تحسین اطرافیان، لباسی را که دوست داری نپوش، اگر لذتی برخلاف شرع و عرف و قوانین جامعه بشری است آن را در وجودت بُکُش و به خاک بسپار ، فداکار، مهربان، صبور، متعهد، خوش برخورد و خلاصه، همرنگ و همراه و هم مسلک جماعت باش...!

اما اخلاق اربابی، کاملا متفاوت است.افرادی که به اخلاق اربابی پایبندند، از نظر روانشناسی، آدم‌هایی هستند که به بالاترین حد از بلوغ روانی رسیده اند و قوانین اخلاقی را نه از روی ترس از خدا و جهنم و قانون و پلیس وهمسر و پدر و مادر و نه به طمع پاداش و تشویق اجتماعی، که برمبنای وجدان خودشان تعریف می‌کنند.
البته وجدان شخصی این افراد، مستقل، بالغ، صادق و سالم است، اهل ماست مالی و لاپوشانی نیست، صریح و بی پرده است و با هیچکس، حتی خودشان تعارف ندارد. بزرگترین معیار خالقان اخلاق اربابی برای اعمال و رفتارشان، رسیدن به آرامش و رضایت درونی است.
اخلاق اربابی مرزهای وسیع و قابل انعطافی دارد و هرگز خشک و متعصب نیست.
برای توده‌هایی که مقید و مأخوذ به اخلاق بردگی هستند، اخلاق اربابی، گاه زیبا و تحسین برانگیز، گاهی گناه آلود و فاسد و در اکثر مواقع گنگ و نامفهوم است.
می گویند : افرادی که به اخلاق اربابی رسیده اند تاوان این بلوغ را با تنهایی و طرد شدگی پس می دهند.
آنها به رضایت درونی می رسند ولی همیشه برای اطرفیانشان، دور از دسترس و غیرقابل درک باقی می مانند.!

سلام دوست عزیز من قبل ازاینکه متن شمارو بخونم نظرمودادم به نظرمن ادم باید ارباب خودش باشه و برده خودش
منظورم اینکه طوری بادیگران باشی که دوست داری باهات باشن
همیشه جداازاینکه خدا هست یا نیست مهم این هست که آدم به هرکسی دروغ بگه به خودش نمیتونه دورغ بگه
هرچند من شاید دراوایل والان کاری رو انجام ندادم چراکه خداوندرو شاهدبراعمالم میدونستم ولی جداازاین مسئله همیشه به خودم حساب پس میدم درباره عرفم من زیادبه عرفی که توش زندگی میکنم کار ندارم حتی اگر به ضررم باشه ازدیدگاه اونا ولی نه اینکه بهشون بی احترامی بکنم نه فقط کافی هست به درست بودن امری واقف بشم عرف برام مطرح نیست البته دربعضی مسائل باید افرادمم درنظربگیرم چراکه انسان موجودی اجتماعی هست تاجایی عرف نباید مدنظرباشه که حق کسی یا افرادی ضایع نشه(به عنوان مثال دخترو پسری که ازدواج کردن حالا یا شرایط دارن یا نداشتن باهم کنارامدن نباید عرف و حقوق دیگران رو زیزپا بگذارند و هررفتاری توی جمع انجام بدن که حتما به کرات دیده اید باید بدونن همسرشون قطعا فرار نخواهد کرد وباعث تحریک مجردها نشوند حالا این مجردها ازدوحال که خارج نیستن یا اینکه به سمت روابط دوستی های نامشروع کشیده میشن(انچه توی عوام مطرح هست)یانه بااین نیازمقابله کرده تاشرایط ازدواج براشون ایجاد بشه)پس اینکه عرف اینگونه روابط و نمی پسنده درست وبه جا هست ولی متاسفانه بیشترمردم به خیلی مسائل خصوصی هم کاردارن که بماند...........
اینکه


می گویند : افرادی که به اخلاق اربابی رسیده اند تاوان این بلوغ را با تنهایی و طرد شدگی پس می دهند.
آنها به رضایت درونی می رسند ولی همیشه برای اطرفیانشان، دور از دسترس و غیرقابل درک باقی می مانند.!

دقیقا همینجورهست خیلی سخت هست به افرادی که صداقت ندارن بهشون بفهمونی داری باهشون با صداقت حرف میزنی وخیلی زمینه های دیگه من اولا سعی میکردم که رضایت دیگرانم جلب کنم یعنی الانم سعی میکنم ولی خیلی ناراحت نمیشم که اطرافیون حرفمو باورنکنن مهم رضایت درونی که دارم پیش خودم و خداوند

به هر حال تاپیک خوبی زدین دوست گرامی
 
آخرین ویرایش:

.angel.

عضو جدید
کاربر ممتاز
خیلی این مطلبتودوس داشتم واقعا باید روش حساب باز کرد و فکر کرد!!!
دوس داشتم چون خودم خیلی معتقد به رفتار اربابیم!البته به خاطر شرایط و فرهنگ جامعه م باید به این حرف شما برسم که::
افرادی که به اخلاق اربابی رسیده اند تاوان این بلوغ را با تنهایی و طرد شدگی پس می دهند.
آنها به رضایت درونی می رسند ولی همیشه برای اطرفیانشان، دور از دسترس و غیرقابل درک باقی می مانند.!

اگه عرف نبود باز بهتر میشد این اخلاق رو به دیگران فهموند اگه استقلال بیشتری میداشتیم اگه دیگران بهتر درکمون میکردن.......
 

aynaz.m

کاربر فعال تالار ادبیات ,
کاربر ممتاز
از دعوتت ممنونم
راستش واقعا سخته
خیلی وقته یاد گرفتم رفتاری کنم که باعث ارامش درونی خودم و وجدانم باشه
دیگه دوست ندارم همش با ملاحظه با دیگران برخورد کنم
خیلی وقته با رفتارم چه مستقیم و چه غیر مستقیم میفهمونم که دوست دارم با کسی باشم یا نه
شاید برای همین هست که کسی کنارم نیست
 

babakmail

عضو جدید
کاربر ممتاز
واقعا عالی.... راستی بنویس ارباب ها یا نمیتونن ازدواج کنن یا اگه ازدواج کنن با زنشون مشکل دارم 99 درصد...
 

موطلایی

اخراجی موقت
انسانهای عادی هر قدرم رو وجدان کار کنن بازم در دید کلی دنیا جزو برده ها تلقی می شن

من یک کتاب جامعه شناسی خوندم که این مباحث و خوب باز کرده بود

معمولا به این قبیل موارد می گن فرهنگ توده که مشکلات خاص خودشم داره

ولی نتیجه ی واقعی ای که می شه گرفت عمده ی انسان ها برده ی فرهنگ و ابر قدرت ها هستن

بعضی چیزها رو که نمی شه هیچ وقت عوض کرد :weirdsmiley:
 

Hamid Reza 1

عضو جدید
اخلاق بردگی یعنی همین چیزی که 90 درصد مردم بهش معتقدند؛ اخلاقی که می‌گوید در مهمانی‌ها و جمع فامیل لبخند بزن،
اگر عصبانی می شوی، خوددار باش و فریاد نزن،
وقتی دخترعمویت بچه دار می شود برایش کادو ببر،
وقتی دوستت ازدواج می‌کند بهش تبریک بگو، وقتی از همکارت خوشت نمی‌آید، این را مستقیم بهش حالی نکن، برای این که دوستت، همسرت، برادرت ناراحت نشوند خودت را،عقاید و احساساتت را سانسور کن، برای به دست آوردن تأیید و تحسین اطرافیان، لباسی را که دوست داری نپوش، اگر لذتی برخلاف شرع و عرف و قوانین جامعه بشری است آن را در وجودت بُکُش و به خاک بسپار ، فداکار، مهربان، صبور، متعهد، خوش برخورد و خلاصه، همرنگ و همراه و هم مسلک جماعت باش...!

اما اخلاق اربابی، کاملا متفاوت است.افرادی که به اخلاق اربابی پایبندند، از نظر روانشناسی، آدم‌هایی هستند که به بالاترین حد از بلوغ روانی رسیده اند و قوانین اخلاقی را نه از روی ترس از خدا و جهنم و قانون و پلیس وهمسر و پدر و مادر و نه به طمع پاداش و تشویق اجتماعی، که برمبنای وجدان خودشان تعریف می‌کنند.
البته وجدان شخصی این افراد، مستقل، بالغ، صادق و سالم است، اهل ماست مالی و لاپوشانی نیست، صریح و بی پرده است و با هیچکس، حتی خودشان تعارف ندارد. بزرگترین معیار خالقان اخلاق اربابی برای اعمال و رفتارشان، رسیدن به آرامش و رضایت درونی است.
اخلاق اربابی مرزهای وسیع و قابل انعطافی دارد و هرگز خشک و متعصب نیست.
برای توده‌هایی که مقید و مأخوذ به اخلاق بردگی هستند، اخلاق اربابی، گاه زیبا و تحسین برانگیز، گاهی گناه آلود و فاسد و در اکثر مواقع گنگ و نامفهوم است.
می گویند : افرادی که به اخلاق اربابی رسیده اند تاوان این بلوغ را با تنهایی و طرد شدگی پس می دهند.
آنها به رضایت درونی می رسند ولی همیشه برای اطرفیانشان، دور از دسترس و غیرقابل درک باقی می مانند.!

سلام.
تحسین برانگیز بود.مطلب جالب و به نظرم درستی بود.
 

آوای علم

مدیر تالار مشاوره
مدیر تالار
از پست هایی که موجب خارج شدن از بحث تاپیک میشود خودداری کنید
باتشکر
 

smooth criminal

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
عاقا من خودم کاملا اخلاقم اربابی هست...
و همانطور که گفته شد، کاملا هم رفتاری نسنجیده از طرف بقیه طلقی میشه
و میشه گفت رک بودن و بدون مرز زندگی کردن تو ایران ( با توجه به عقاید و فرهنگی که از گذشته همراه با ما بوده ) بازخورد مناسبی نداره و خلاصه اینجور بگم که حرف پشت سرت زیاد خواهد بود ... :cool:
ولی خب دیگه، برای رسیدن به یه چیز با ارزش، معمولا یه سری از چیزا باید قربانی بشن ...
ممنون دوست عزیز
 

behnam5670

عضو جدید
کاربر ممتاز
اگر حماقت رو به انسان اضافه کنیم میشه برده ...

"اگر عصبانی می‌شوی خوددار باش و فریاد نزن" یا همون کظم غیظی که بهش سفارش شده، من بهش می‌گم گذشت و شما بهش حماقت. پس نظراتمون مخالفت‌تر از اونی هست که جای بحث داشته باشه (این قسمت رو گفتند ویرایش کنم)
 
آخرین ویرایش:

LEO K

عضو جدید
بسیار زیبا و درخورد توجه بود;)
راستش من درمورد خودم نمیدونم کدومم و فکر کنم هردوش باشم

ممنون
 

طناز خانمی

عضو جدید
کاربر ممتاز
خیلی عالی بود فکر می کنم اکثرا مخلوطی از برده و اربابند. بالاخره یه جاهایی از زندگی باید برخلاف اعتقاد و علاقه مون پا روی یه چیزایی بذاریم و تابع شرایط و جو و عرف و شرع باشیم.
 

claccik39

عضو جدید
شما مطمئنید درباره کل نظریه............................فکر نمیکنی به تجدید نظر احتیاج داره؟؟؟
یکی از دوستامونو نیر که گفته هرآدمی ارباب و برده ی خودشه من موافقم .به هرحال فکر میکنم این موضوع جای بحث داره...وارزششو داره باهم راجبش اظهار نظرکنیم.....................................;)
 

مرتضی ساعی

کاربر فعال دفاع مقدس
کاربر ممتاز
اخلاق بردگی یعنی همین چیزی که 90 درصد مردم بهش معتقدند؛ اخلاقی که می‌گوید در مهمانی‌ها و جمع فامیل لبخند بزن،
اگر عصبانی می شوی، خوددار باش و فریاد نزن،
وقتی دخترعمویت بچه دار می شود برایش کادو ببر،
وقتی دوستت ازدواج می‌کند بهش تبریک بگو، وقتی از همکارت خوشت نمی‌آید، این را مستقیم بهش حالی نکن، برای این که دوستت، همسرت، برادرت ناراحت نشوند خودت را،عقاید و احساساتت را سانسور کن، برای به دست آوردن تأیید و تحسین اطرافیان، لباسی را که دوست داری نپوش، اگر لذتی برخلاف شرع و عرف و قوانین جامعه بشری است آن را در وجودت بُکُش و به خاک بسپار ، فداکار، مهربان، صبور، متعهد، خوش برخورد و خلاصه، همرنگ و همراه و هم مسلک جماعت باش...!

اما اخلاق اربابی، کاملا متفاوت است.افرادی که به اخلاق اربابی پایبندند، از نظر روانشناسی، آدم‌هایی هستند که به بالاترین حد از بلوغ روانی رسیده اند و قوانین اخلاقی را نه از روی ترس از خدا و جهنم و قانون و پلیس وهمسر و پدر و مادر و نه به طمع پاداش و تشویق اجتماعی، که برمبنای وجدان خودشان تعریف می‌کنند.
البته وجدان شخصی این افراد، مستقل، بالغ، صادق و سالم است، اهل ماست مالی و لاپوشانی نیست، صریح و بی پرده است و با هیچکس، حتی خودشان تعارف ندارد. بزرگترین معیار خالقان اخلاق اربابی برای اعمال و رفتارشان، رسیدن به آرامش و رضایت درونی است.
اخلاق اربابی مرزهای وسیع و قابل انعطافی دارد و هرگز خشک و متعصب نیست.
برای توده‌هایی که مقید و مأخوذ به اخلاق بردگی هستند، اخلاق اربابی، گاه زیبا و تحسین برانگیز، گاهی گناه آلود و فاسد و در اکثر مواقع گنگ و نامفهوم است.
می گویند : افرادی که به اخلاق اربابی رسیده اند تاوان این بلوغ را با تنهایی و طرد شدگی پس می دهند.
آنها به رضایت درونی می رسند ولی همیشه برای اطرفیانشان، دور از دسترس و غیرقابل درک باقی می مانند.!

عجب ، اتفاقا ارزش اونجاست که فرد درست در قله ی قدرت ، تواضع کند .
به قول ژوزه پل دروا ؛ اون کسی که از هیچ چیزی ترس نداره و به جنگ میره ارزش داره یا کسی که نه در حالی که ترس دارد ولی بر ترسش غلبه میکنه . کدومشون؟
با نام گذاری بالا ، رفتار با اخلاق بردگیی ارزش دارد که فرد در مقام قدرت یا موارد دیگرست . وقتی فرد گذشت میکند ، وقتی فرد ایثار میکند ، وقتی به دیگران ارزش و احترام میگذارد ، این مهم است . البته این بدان معنا نیست که فرد دیگر در هرجایی از حقوق مسلمش به خاطر مسائلی مثل کم رویی بگذرد.
اگرچه با تعریف شما اخلاق بردگی مذموم است ، اما ترجیح میدم این رفتار را داشته باشم چون با نوع دوم به نظرم ارزش هایی مثل گذشت ، ایثار ، صبر ، فروتنی و تواضع امکان از بین رفتن شون بسیار بالاست.

تشکر
 

Similar threads

بالا