| كيفر تباه كردن و بداخلاقي با خانواده از منظر حضرات معصومین(ع) چیست؟ |
| رسول خدا(صلوات الله علیه) فرمود: از رحمت خدا دور است، از رحمت خدا دور است كسي كه خانواده خود را تباه كند؛ همچنين آن حضرت از اينكه كسي خودش سير باشد و خانواده‌اش را گرسنه نگه دارد، نهي كرد و فرمود: براي هلاكت يك مرد همين بس كه خانواده خود را تباه كند. هنگامي كه پيامبر(صلوات الله علیه) و مردم [از خاكسپاري سعد بن معاذ] بازگشتند پرسيدند: اي رسول خدا! با سعد كاري كردي كه با هيچ‌كس ديگر نكرده‌اي؛ جنازه‌اش را بدون ردا و كفش مشايعت كردي؟ فرمود: فرشتگان بدون كفش و ردا در تشييع او حاضر شدند و من به آنان تأسّي جستم. گفتند: يك بار سمت راست تابوت و بار ديگر سمت چپ آن را گرفتي! فرمود: دستم در دست جبرئيل بود و هر جا را كه او مي‌گرفت مي‌گرفتم. گفتند: به غُسل او فرمان دادي و خودت بر جنازه‌اش نماز گزاردي و خودت به خاكش سپردي؛ آن‌گاه فرمودي همانا عذاب قبري بر سعد اصابت كرد؟ فرمود: آري، رفتار او [سعد] با خانواده‌اش تند بود. در مذمت سختگيري بر خانواده از رسول خدا(صلوات الله علیه) روايت شده است كه فرمود: بدترين مردم مردِ سختگير بر خانواده است. شخصي پرسيد: اي رسول خدا! مراد از سختگيري بر خانواده چيست؟ فرمود: مرد هرگاه وارد خانه شد همسرش بترسد و فرزندش بهراسد و بگريزد و هرگاه از خانه بيرون رفت همسرش بخندد. 
برگرفته از کتاب مفاتیح الحیات،حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی،ص240 |
