بحث های کلی در مورد منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی (عسلویه)

اشکان فروتن

مدیر بازنشسته
مكان و موقعيت
اين منطقه در شرق استان بو شهر در حاشيه خليج فارس در 300 كيلومتري شرق بندر بوشهر570 كيلومتري غرب بندر عباس واقع است(همجواري استان بوشهر با استان ها :از شمال به فارس ،از شرق به هرمزگان و از غرب به خوزستان كهكيلويه و بويراحمد) و حدود 100 كيلومتر باحوزه گاز پارس جنوبي كه درميان خليج فارس واقع شده (دنباله حوزه گنبد شمالي قطر ) فاصله دارد
موقعيت مورد نظر براي منطقه ويژه اقتصادي انرژي پارس مزاياي قابل توجهي دارد، از جمله كمترين فاصله ممكن با ميدان گاز پارس جنوبي، وجود فرودگاهي كه درزمان ساخت وساز ميتواند سرويس مناسبي به عنوان فرودگاه بين المللي استقرار يابد، دسترسي مستقيم به اب دريا، عمق مناسب سواحل ازنظر بندري ،برخوردار از شبكه هاي تاسيسات زيرساختي شريان هاي ارتباطي فرامنطقه اي ،وجود نيروي كار بالقوه در شهرها وروستاهاي اطراف ،طبيعت سرسبز وچشم انداز هاي طبيعي زيبا و…
محدوده و وسعت
محدوده منطقه ويژه اقتصادي انرژي پارس براساس مصوبه هيات وزيران وشوراي عالي مناطق ازاد تجاري / صنعتي به اين شرح تعيين گرديده است : ازغرب به روستاي شيرينو ،ازجنوب به خليج فارس، ازشمال به دامنه ادامه سلسه جبال زاگرس وازشرق به روستاي چاه مبارك . اين محدوده طبق مصوبه هيئت محترم وزيران 10000 هكتار بوده كه براساس استانداردها تفكيك ميگردد
توسعه منطقه ويژه
با توجه به پتانسيل هاي اين منطقه، كمبود اراضي مناسب و لزوم توسعه صنايع بالادست نفت وگاز( با دسترسي مناسب به دريا ) درمحدوده منطقه ويژه وهمچنين قرار داشتن مكان فعلي روستاهاي نخل تقي و عسلويه در محدوده اي با خطر سنجي بالا ، عدم دسترسي مناسب به شريان هاي پيرامون منطقه و …… نيز نامناسب بودن مكان فرودگاه نظامي فعلي ( خطر سنجي بالا در همجواري با صنايع بالا دست، عدم امكان استفاده بهينه اهالي منطقه از آن و… ) درنظراست در اينده نزديك نسبت به جابجايي فرودگاه وروستاهاي نخل تقي وعسلويه سايت نيروهاي نظامي به مكانهاي مناسب واستفاده از اراضي فوق به عنوا ن توسعه صنايع بالا دست اقدام شود
ضمنا با توجه به لزوم استقرار واحدهاي مايع سازي گاز( DME,GTL,LNG ) درمنطقه وعطف به مسائل ايمني و حريم و فاصله لازم اين واحد ها از ديگر واحد هاي صنعتي ، زميني ساحلي به وسعت تقريبي 2000 هكتار واقع در 20 كيلو متري غرب منطقه جهت استقرار واحد هاي فوق پيش بيني شده است
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

اشکان فروتن

مدیر بازنشسته
حوزه پارس جنوبي داراي 450 تريليون فوت مكعب گاز معادل حدود 8/6 % كل منابع گازي جهان است كه منطقه ويژه اقتصادي انرژي پارس در مرحله اول ، احداث 12 فاز فرآوري گاز بعلاوه 15 مجتمع پتروشيمي و نيز طيفي وسيع از صنايع پائين دست پتروشيمي ، صنايع مختاط و صنايع نيمه سنگين به علاوه حجم معتنابهي از كاربري هاي خدماتي را در برنامه خود دارد.
صنايع گاز
از كيلومت 15 غرب سايت( شيرينو) تا 10 كيلومتري غرب روستاي بيدخون به مرحله اول توسعه صنايع فرآوري گاز (12 فاز) و ادامه آن تا روستاي بيد خون و روستاهاي نخل تقي وعسلويه وفرودگاه موجود پس از جابجايي به مرحله دوم توسعه اين صنايع تا مجموع مساحت 3000 هكتار اختصاص يافته است.
  • مراحل 1 تا 5 : گاز طبيعي مورد نياز مصرف داخلي كشور از طريق يك خط لوله 56 اينچي را تامين ميكنند .
  • مراحل 6 تا 8 : گاز لازم براي تزريق به حوزه نفتي آغا جاري را تامين ميكنند.
  • مراحل 9 و10 : گاز طبيعي براي صادرات به تركيه و پاكستان را تامين ميكنند.
تمامي اين مراحل داراي توليد روزانه يك ميليارد فوت مكعب گاز طبيعي , (400 هزار بشكه كندانسه و200 تن گوگرد خواهند بود .( به جز مراحل 6 تا 8 كه گوگرد آن از گاز جدا نمي شود.)
  • مراحل 11 و12 : پالايشگا ه هاي پارسيان و سلمان
  • از مراحل فوق مراحل 1 تا 8 در وضعيت هاي مختلف طراحي و احداث قرار دارند:
  • مرحله 1 توسط شركت ايراني پتروپارس
  • مراحل 2و3 توسط كنسر سيومي مركب از شركت هاي توتال فرانسه , پترو ناس مالزي و گاز پروم روسيه
  • مراحل 4و5 توسط كنسر سيوم آجيپ و پترو پارس
  • مراحل 6و7و8 توسط شركت ايراني پترو پارس
صنايع پترو شيمي
از كيلو متر 5 غرب سايت در جوار سايت آب شيرين كن و نيروگاه تا جاده ورودي سايت بندر گاه (مرز فاز هاي 4و5 نفت و گاز ) زميني به وسعت 920 هكتار جهت صنايع پترو شيمي به شرح زير در نظر گرفته شده است.
مرحله اول توسعه صنايع پتروشيمي
  • الفين نهم
  • الفين دهم
  • آروماتيك چهارم
  • متانول چهارم
  • اوره/ آمونياك
  • يو تيليتي متمركز
  • مراحل بعدي تو سعه صنايع پتروشيمي
  • آروماتيك ششم
  • اوره / آمونياك دوم
  • اوره / آمونياك سوم
  • اسيد استيك
  • GTL
  • الفين يازدهم
  • الفين دوازدهم
  • الفين سيزدهم
  • آروماتيك پنجم
صنايع پايين دست

با توجه به فراهم بودن مواد اوليه توليد شده توسط صنايع پتروشيمي در منطقه و تامين خوراك مورد نياز صنايع پايين دست پترو شيمي , سايتي به وسعت 1000 هكتار جهت استقرار وتوسعه صنايع پايين دست در شرق اراضي توسعه صنايع نفت وگاز (انتهاي روستاي بيد خون ) به طرف شرق منطقه (روستاي چاه مبارك ) به اين شرح در نظر گرفته شده است
  • پليمرها
  • لاستيك وپلاستيك
  • الياف مصنوعي ونساجي
  • روغن هاي صنعتي
  • رزينها و چسب ها
  • سموم دفع آفات
  • شوينده هاي بهداشتي
  • كودهاي شيمياي
صنايع مختلط :
با توجه به موقعيت منطقه ويژه اقتصادي انرژي پارس وتسهيلات قانوني منطقه وتاسيسات وزيرساختهاي پيش بيني شده براي آن ودر خواست سرمايه گذاران جهت احداث كار خانجات مختلف تحت عنوان صنايع مختلط, زميني به وسعت 250 هكتار درسمت غربي صنايع پايين دست به اين امر به شرح ذيل اختصاص داده شده است
  • صنايع شيميايي
  • صنايع ماشين آلات وتجهيزات
  • صنايع غذايي ودارويي
  • صنايع نساجي و پوشاك
  • صنايع چوب و محصولات چوبي
  • صنايع كاغذ و چاپ و سلولزي
  • كاني هاي غيرفلزي
  • صنايع فلزي وريخته گري
  • و صنايع دريائي - صنايع نيمه سنگين
 

اشکان فروتن

مدیر بازنشسته
اعتیاد و مشکلات اخلاقی در عسلویه 

۱۸ بهمن ۱۳۸۵ مشاور عالي مدير عامل منطقه آزاد عسلويه با اعلام اين كه اعتياد مهمترين معضل و چالش اساسي منطقه است، نسبت به روند شيوع آسيبهاي اجتماعي عسلويه به دليل غفلتهاي صورت گرفته هشدار داد.

به گزارش خبرنگار اعزامي ايسنا به منطقه عبدالله حاجياني در جمع خبرنگاران در عسلويه افزود: پيش از سال 75 كه كلنگ احداث پروژه پارس جنوبي به زمين زده شد، در مجموع 24هزار نفر در اين منطقه ساكن بودند كه روستاي نخل تقي و سپس عسلويه بيشترين جميعت را داشتند.

وي تصريح كرد: درآمد ساكنان منطقه از طريق دامداري و كشاورزي و كارهاي تجاري و بعضا غيرقانوني انجام مي‌شد و عسلويه منطقه‌اي از مركز استان بوشهر و بندرعباس بود.

حاجياني اظهار داشت: هم اكنون منطقه عسلويه داراي بالغ بر60 هزار نفر جمعيت شاغل و 30 هزار جميعت بومي است كه كارگران از نقاط مختلف كشور و حتي ساير كشورها براي اشتغال در پروژه‌هاي نفتي و گازي به اين منطقه مي‌آيند؛ بر اين اساس توجه به مسايل اجتماعي در اين منطقه بسيار اهميت دارد.

مشاور عالي مدير عامل منطقه آزاد عسلويه يادآور شد: در گذشته، فضاي حاكم بر منطقه به گونه‌اي بود كه در بزرگترين روستاي منطقه يعني نخل تقي، خريد و فروش سيگار ممنوع بود و اين ممنوعيت توسط دولت ايجاد نشده بود؛ بلكه فرهنگ ديني حاكم بر منطقه اين ممنوعيت را القا كرده بود؛ ولي هم اكنون در منطقه سالانه تعدادي از كارگران جان خود را بر اثر مصرف مواد مخدر داراي ناخالصي از دست مي‌دهند و جسد آنها در كنار تلمبه‌خانه‌ها پيدا مي‌شود.

به گفته وي، ورود جمعيت كارگر مهاجر به منطقه تركيب جميعتي را به هم زده است و موجب شده مواد مخدر به راحتي خريد و فروش شود و مهمترين چالش و مشكل منطقه هم اكنون مساله اعتياد است.

حاجياني با اشاره به ساير آسيبهاي موجود در منطقه گفت: گروههايي از زنان در قالب تكديگري از كشورهاي اطراف از جمله پاكستان و سيستان و بلوچستان به منطقه مي‌آيند؛ ولي در اصل اين افراد به توزيع مواد مخدر و ناهنجاريهاي ديگر اجتماعي و غيراخلاقي اقدام مي‌كنند.

مشاور عالي مدير عامل منطقه آزاد عسلويه تاكيد كرد: در منطقه عسلويه از آنجا كه كشور قطر 11 سال پيش از آن اقدام به استحصال از منابع نفتي پارس جنوبي كرده بود و ايران به دليل درگيري جنگ از اين پيشرفت عقب ماند، به سرعت از سال 75 تاكنون توسعه و رشد مسايل صنعتي و اقتصادي در زمينه گاز و نفت مورد توجه قرار گرفت ولي مسايل اجتماعي و رفاهي در منطقه رشد چنداني نداشته است.

به گفته وي چنانچه عدم تعريض جاده‌هاي روستايي در منطقه موجب شده است كه تصادفات بسياري در جاده‌ها رخ دهد؛ چراكه خطوط حمل و نقل جاده‌اي ثابت مانده ولي رفت و آمدها به شدت افزايش يافته است.

حاجياني با تشبيه منطقه عسلويه به فردي كه بيني دو متري دارد، ولي لب و ابروي آن همچنان به اندازه معمولي است، در ادامه تشريح مشكلات اجتماعي منطقه، به آلودگي هواي منطقه اشاره و اظهار كرد: هم اكنون در منطقه، 5 فاز عمليات استخراج نفت و گاز مشغول به فعاليت‌اند كه هر فاز داراي 4 شعله روشن و تعدادي اگزوزهاي خاموش است و اين شرايط موجب شده آلودگي هواي منطقه عسلويه به مراتب بيشتر از تهران باشد. چنانچه بعضي از شبها حتي نيمه‌هاي شب به علت احساس خفگي شديد تحمل وضعيت دشوار مي‌شود.

وي تاكيد كرد: اين وضعيت در شرايطي است كه تعداد فازهاي عملياتي از 5 فاز كنوني به 28 فاز ديگر افزايش خواهد يافت. همچنين 15 واحد پتروشيمي نيز در منطقه فعال مي‌شوند؛ بنابراين انديشيدن تدابير لازم براي ارتقاء كيفيت هوا و كاهش آلودگي هواي منطقه از اهميت بسياري برخوردار است.

حاجياني با بيان اين كه يكي از دلايل بروز ناهنجاري مختلف اجتماعي در منطقه، وجود بافت كارگري و نبود تفريحات لازم است، تصريح كرد: اين وضعيت به گونه‌اي است كه چند سال گذشته، ناهنجاري همجنس‌گرايي به شدت وضعيت منطقه را متشنج كرده بود؛ چرا كه در كمپها حدود 20 هزار كارگر حدود سه تا چهار ماه براي فعاليت به منطقه مي‌آيند؛ در حالي كه هيچ امكانات خاصي براي اوقات فراغت وجود ندارند.

وي گفت: هم اكنون امكانات تفريحي بهبود يافته است، ولي همچنان نيازها وجود دارد؛ چرا كه در بسياري از اتاق‌ها حتي يك تلويزيون و هيچ وسيله سرگرمي فراهم نشده است.

حاجياني با اشاره به بيكاري شديد جوانان بومي منطقه با وجود فرصتهاي شغلي فراوان در منطقه اظهار كرد: در سفر رياست‌جمهوري به منطقه، تمام شركتهاي فعال منطقه موظف شدند50 درصد كارگران خود را از ميان افراد بومي جذب كنند ولي اين مصوبه عملياتي نشد و شرايط نسبت به گذشته تغيير نيافت

مشاور عالي مدير عامل منطقه آزاد عسلويه افزود: در گذشته پيش از راه‌اندازي پروژه‌هاي نفتي و گازي در منطقه، مردم از طريق دريا، تجارت و دامداري به اشتغال مي‌پرداختند؛ ولي هم اكنون اكثر زمينهاي كشاورزي براي احداث پروژه‌ها نمك‌پوش شده و امكان كشاورزي از دست رفته و همچنين دامداري منطقه به طور كامل نابود شده است.

به گزارش ايسنا وي اضافه كرد: همچنين كوبيده شدن زمين با نمك موجب شده است كه در زمان بارندگي نيز آب شور در سفره‌هاي زيرزميني نفوذ كند و در نتيجه ضمن فقيرشدن، سفره‌هاي زيرزميني نيز شور شوند و در نتيجه كشاورزي بسيار ضعيف شود.

حاجياني افزود: صيادي نيز به دليل استقرار كشتي‌هاي غول پيكر كه با تورهاي عظيم اقدام به ماهيگيري مي‌كنند راي ساكنان بومي تقريبا از بين رفته است.

مشاور عالي مدير عامل منطقه آزاد عسلويه افزود: همچنين تبخير پسابهاي صنعتي يكي از دلايل آلودگي هوا و آب دريا در منطقه است. بر اين اساس ساكنان منطقه اغلب راههاي رزق و روزي خود را از دست داده‌اند و جوانان نيز به بهانه نداشتن مهارت در شركت‌هاي فعال در منطقه استخدام نمي‌شوند و اين در حاليست كه اگر امكانات مناسب براي آموزش اين افراد از 10 سال پيش كه اين پروژه‌ها در منطقه احداث شدند، فراهم مي‌شد هم اكنون جوانان منطقه به عنوان متخصص در منطقه فعال مي‌شدند.

حاجياني در پايان تأكيد كرد: تفاهمنامه‌اي ميان وزارت رفاه و تامين اجتماعي و وزارت نفت براي كنترل آسيبهاي اجتماعي در منطقه عسلويه در گذشته امضاء شده بود و اين در حاليست كه اين تفاهمنامه هيچ گاه عملياتي نشد و بودجه لازم در اختيار سازمان بهزيستي قرار نگرفت
 

اشکان فروتن

مدیر بازنشسته
«عسلویه» از دهكده‌ای دور افتاده تا نام‌آورترین شهر گازی جهان


«عسلویه» مهمترین پایگاه اقتصادی ایران و بزرگترین منطقه تولید انرژی جهان در جنوبی‌‌ترین نقطه ایران است كه در طول دوازده سال همت و تلاش، دهكده‌ای دور افتاده را به نام‌آورترین شهر تولید گاز تبدیل كرده است كه دیدن آن افتخار را بر هر ایرانی ارزانی می‌دارد.
شكوه عسلویه را باید در شب دید. این جمله‌ای است كه یك بوشهری می‌گوید او از میزبانی خبرنگاران خوشحال است و با شعف و شوری وصف نشدنی از عسلویه سخن می‌گوید.
عسلویه شهری صنعتی است، در جنوبی‌ترین نقطه ایران و پایگاه اقتصادی ایران نام گرفته است.
هنگامی كه از میان فازها، واحدهای پالایش و پتروشیمی این شهر عظیم عبور می‌كنیم به یاد شهری می‌افتم كه در یكی از دورترین نقاط دنیا بزرگترین كارخانه نفتكش سازی را در خود جای داده است. شكوه آنجا را نیز باید در شب دید هر چند قیاس این دو شهر نشدنی است.
عسلویه دهكده‌ای است نزدیك دریا و در 276 كیلومتری جنوب شرقی بوشهر و 570 كیلومتری غرب بندرعباس واقع شده و نزدیكترین نقطه خشكی حاشیه‌ای شمالی خلیج فارس به میدان گازی پارس جنوبی است كه حوزه گنبد شمالی كشور قطر در ادامه آن قرار دارد.
این منطقه از شمال به ادامه سلسله جبال زاگرس، از جنوب به خلیج فارس، از غرب به روستای شیرینو و از شرق به روستای چاه مبارك محدود شده است.
وسعت تقریبی این منطقه 14 هزار هكتار است كه با كسر اراضی آبرفتی و حریم‌های زیست محیطی، تقریبا 10 هزار هكتار اراضی قابل ساخت و ساز ندارد.
سال 1377 بود كه دولت به فكر افتاد تا از ذخایر خدادادی انرژی در منطقه بهره‌برداری كند و به همین منظور برای برداشت از منابع نفت و گاز حوزه پارس جنوبی و انجام فعالیت‌های اقتصادی در زمینه نفت و گاز و پتروشیمی منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس احداث شد.
هدف از تاسیس این مجموعه عظیم اقتصادی كه بی‌شك بزرگترین منطقه صنعتی و نفتی در منطقه خاورمیانه به شمار می‌رود ایجاد زمینه مناسب برای جلب سرمایه‌های خارجی با نیل به توسعه صنایع نفت و گاز و پتروشیمی و دیگر صنایع پایین دستی و زمینه اشتغال، رشد اقتصادی و محرومیت زدایی و در نتیجه بالندگی اقتصادی است.

*موقعیت جغرافیایی
منطقه عسلویه از نظر شرایط اقلیمی و جغرافیایی دارای عرض جغرافیایی 27 و طول جغرافیایی 52 درجه است كه پوشش گیاهی متوسط و پراكنده با برخی اراضی انبوه نخل و درختچه‌های «حرا» دارد.
درجه حرارت هوا در این منطقه بین 5 تا 50 درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی آن بین 59 تا 88 درصد است و سالانه 180 میلی‌متر بارندگی دارد.

*امكانات زیربنایی
منطقه عسلویه دسترسی آزاد به آب‌راه‌های بین‌المللی و كشورهای حاشیه خلیج فارس و خاور دور دارد و این موضوع مهم این منطقه را از سایر مناطق نفتی كشور متمامیز ساخته است.
برخورداری از دو فرودگاه محلی و بین‌المللی خلیج فارس كه در حال تكمیل است اما هم‌اكنون از آن استفاده می‌شود، ویژگی دیگر این دهكده عظیم گازی و نفتی است.
سواحل عمیق و مناسب برای كشتیرانی، ایجاد نیروگاه مستقل، آب شیرین كن، فراوانی نیروی ماهر و غیر ماهر، امكان ایجاد بازار از مناسب بین‌المللی و داخلی و برخورداری از محیط زیست زیبا از دیگر ویژگی‌های منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی است.

*تسهیلات قانونی برای سرمایه‌گذاران
امكان ترانزیت و صدور مجدد كالا، معافیت مالیاتی، آزادی مشاركت سرمایه‌گذاری خارجی، معافقیت گمركی، تسهیل صدور روادید برای خارجیان، تضمین كامل سرمایه‌گذاری خارجی و سود آن، آزادی كامل ورود و خروج سرمایه و امكان استفاده از تهسیلات حساب ذخیره ارزی از شرایط قابل توجهی است كه دولت جمهوری اسلامی ایران در منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی برای رشد و توسعه و افزایش سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی ایجاد كرده است.

*امكانات خدماتی و رفاهی و اداری
منطقه ویژه اقتصادی پارس دارای امكانات مناسب رفاهی، درمانی، اداری، ورزشی و اقامتی، هتل‌های درجه یك و دو بین‌المللی، هتل آپارتمان و مهمانپذیر می‌باشد.
در این منطقه برای 10 هزار هكتار اراضی قابل ساخت و ساز با احتساب متوسط 5 نفر شاغل صنعتی در هر هكتار صنعتی معادل 30 هزار نفر شاغل صنعتی و به همین تعداد شاغل خدماتی در سایت فعال خواهند بود و قوانین كار در منطقه براساس توصیه‌های سازمان جهانی كار و طبق قرارداد بین كارگر و كارفرما می‌باشد.
معاملات بانكی، مالی و ارزی هم در این منطقه بدون محدودیت مجاز است.
در حال حاضر دو واحد آب شیرین كن هر یك به ظرفیت 10 هزار مترمكعب در روز، 2 واحد مخزن بتنی آب به ظرفیت 30 هزار مترمكعب و پنج‌هزار مترمكب در دست احداث است.
همچنین احداث سایت ورزشی با تجهیزات كامل و سالن‌های ورزشی، ایجاد فضای سبز و بنای نمایشگاه بین‌المللی نفت و گاز و هتل بین‌المللی صرف با سه برج و با ارتفاعات 11، 4 و 7 طبقه به مشكل صدف دریایی از دیگر برنامه‌های در دست اقدام منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس جنوبی می‌باشد.
میدان گازی پارس جنوبی یكی از پدیده‌های صنعتی بی‌نظیر در دنیاست كه بزرگترین منبع گازی مستقل جهان به شمار می‌رود و روی خط مرزی مشترك ایران و قطر در آب‌های نیلگون خلیج فارس و به فاصله 105 كیلومتری ساحل جنوبی ایران (عسلویه) قرار دارد.
وسعت این میدان 9700 كیلومتر مربع است كه بنا به گفته رضوی مدیرعامل منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس جنوبی این رقم در حوزه‌های نفتی بی‌مانند است و همین وضعیت باعث متمایز شدن منطقه عسلویه از سایر حوزه‌های نفتی و گازی در دنیا گردیده است كه از میزان وسعت، 3700 كیلومتر متعلق به ایران است كه براساس آخرین مطالعات صورت گرفته 14 تریلیون مترمكعب گاز طبیعی و 18 میلیارد شبكه میعانات گازی كه معادل 9 درصد كل ذخایر گازی جهان می‌باشد.

***​

قطری‌ها از سال 1360 شروع به بهره‌برداری از این منطقه كردند و كشورهای مختلف دنیا نیز به كمك آنها برآمدند و شركت‌های معظم نفتی نظیر شل، توتال،‌ها‌لیبرتون و... به یاری قطری‌ها شتافتند و در حالی كه ما در جنگ تحمیلی بر سر می‌بردیم آنها 13 سال جلوتر از ایران از ذخایر این میدان مشترك بهره‌برده‌اند.
شتاب سرمایه‌گذاری قطر حدود 70 میلیارد دلار است و این در حالی است كه ایران فعالیت خود را از سال 73 آغاز كرده و تاكنون 20 میلیارد دلار در این منطقه سرمایه‌گذاری كرده است.
حال با توجه به وسعت این میدان و میزان برداشت كشور قطر از آن ضرورت دارد در استحصال منابع گازی در اجرای طرح‌های توسعه ای این میدان در فازهای مختلف با هدف تأمین تقاضای رو به افزایش گاز طبیعی موردنیاز كشور و بازارهای جهانی تزریق آن به میادین نفتی، صادرات گاز، میعانات گازی و خوراك واحدهای پتروشیمی تسریع بیشتری صورت پذیرد كه خوشبختانه این برنامه با توجه به اهمیت منطقه و توجه دولت به آن و اختصاص منابع ارزی از حساب ذخیره، فاینانس و بیع متقابل پیشرفت‌های قابل ملاحظه بسیاری داشته است و از این حیث كه پس از راه اندازی واحدهای مختلف پالایشی در منطقه متخصصان داخلی منطقه را در دست گرفته‌اند و هم اكنون درصد كمی از متخصصان خارجی مشغول به كار هستند جای تبریك و افتخار دارد.

***​

برای اجرای طر‌ها‌ی توسعه در منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی سه منطقه برنامه ریزی شده است:
1- سایت یك واقع در منطقه عسلویه و نخل تقی
2-سایت دو در منطقه تنبك و اختر در 60 كیلومتری عسلویه به طرف كنگان
3- سایت سه واقع در بندر مقام نخیلو در 120 كیلومتری انرژی عسلویه در استان هرمزگان كه منطقه عسلویه بهترین آن به شمار می‌رود.
به گفته رضوی در حال حاضر برنامه‌ریزی برای 22 واحد پالایشگاهی گاز صورت گرفته است كه هم اكنون پنج واحد آن احداث و در حال فعالیت است.
منطقه انرژی پارس جنوبی دارای 22 فاز است كه در فاز یك روزانه 25 میلیون متر مكعب گاز تصفیه می‌شود. 40هزار بشكه میعانات گازی تولید و 200تن گوگرد استحصال می‌گردد كه در این فاز 100 درصد برنامه تحقق یافته است.
فاز یك در بهمن 76 به شركت پتروپارس به صورت بیع متقابل واگذار شد و در آبان 83 رسما به بهره‌برداری رسید.
میزان تصفیه گاز درهر یك از فازها 25 میلیون متر مكعب در روز طراحی شده است.
- در فازهای 2 و 3 نیز روزانه 50 میلیون متر مكعب گاز تصفیه 80هزار بشكه میعانات گازی و 400تن گوگرد استحصال می‌شود كه در این فازها هم 100درصد برنامه تحقق یافته است.
در فازهای مذكور شركت‌های توتال، پارس جنوبی، شركت گاز پروم روسیه و پتروناس مالزی شركت داشته‌اند كه در بهمن 84 به بهره‌برداری رسیده است.
فازهای 4و 5 نیز روزانه 50 میلیون متر مكعب گاز تولید می‌كنند دراین فازها روزانه 80هزار بشكه میعانات گازی و 400 تن گوگرد سالانه یك میلیون و پنجاه هزار تن گاز مایع تولید می‌كند و همچنین سالانه یك میلیون تن اتان برای خوراك واحدهای پتروشیمی تولید می‌كند كه برنامه این فازها نیز 99درصد تحقق یافته است.
لازم به یادآوری است فازهای مزبور توسط كنسرسیومی از شركت‌های انی ایتالیا، پتروپارس و نیكو اجرا و راه اندازی شده است.
در فازهای 6 و 7 8و میدان گازی پارس جنوبی نیز پیش بینی شده است روزانه 158 هزار بشكه میعانات گازی یك میلیون و 600هزار تن گاز مایع برای صادرات و 104 میلیارد متر مكعب گاز ترش به منظور تزریق به میادین نفتی آغاجاری استحصال می‌شود كه تاكنون 75 درصد كار پیشرفت داشته است.
فازهای مذكور در بهمن 82 باسرمایه گذاری بیش از یك میلیارد و 964 میلیون دلار به صورت بیع متقابل توسط كنسرسیومی متشكل از شركت ایرانی پترو پارس و شركت‌ها‌ی toyo و jgc ژاپن، دایلم كره جنوبی و سازمان گسترش و نوسازی صنایع احداث گردیده كه تا پایان سال جاری به بهره‌برداری كامل می‌رسد.
در فازهای 9 و 10 نیز پیش بینی تولید 50 میلیون متر مكعب گاز طبیعی 80هزار شبكه میعانات گازی 400 تن گوگرد به صورت روزانه و یك میلیون و پنجاه هزار تن گاز مایع و یك میلیون تن اتان به صورت سالانه صورت گرفته كه تاكنون 21 درصد كار پیشرفت كرده است. در فازهای مذكور كره جنوبی به همراه ایرانی‌ها فعالیت دارد.
در فاز 11 نیز تولید 2 میلیارد فوت مكعب گاز طبیعی و 70هزار شبكه میعانات گازی در روز و یك میلیارد و 900میلیون فوت مكعب گاز ترش پیش بینی شده كه در مرحله مقدماتی به سر می‌برد و شركت‌ها‌ی توتال و پتروناس در آن مشاركت دارند.
فازهای 12، 13،14،15،16،17؛18، 19، 20، 21، 22 نیز مراحل مقدماتی خود را طی می‌كنند.
فازهای 15 و 16 به قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء وابسته به سپاه پاسداران واگذار شده كه آنها نیز فعالیت خود را در منطقه آغاز كرده‌اند.
سرمایه گذاران در منطقه پارس جنوبی در مخزن شركت سرمایه‌ای دارند كه به صورت بیع متقابل فاینانس و برداشت محصول كار صورت می‌گیرد.

***​

از پنج پالایشگاه گازی كه هم اكنون در عسلویه فعالیت كامل دارند روزانه 20میلیون دلار سود دریافت می‌شود و افق 28 پالایشگاهی كه در دست مطالعه و احداث قرار دارد، سرمایه گذاری 50 میلیارد دلاری است كه سالانه 40 میلیارد دلار سود خواهد داشت.
پارس جنوبی نقطه آمال و آرزوی ایرانیان در تحقق رشد و توسعه اقتصادی و به كارگیری دانش فنی و مهندسی نوین در صنعت عظیم ورود به توسعه نفت و گاز است كه در صورت توسعه طرح‌های عسلویه در سال 2006 در برداشت گاز از این میدان مشترك با كشور قطر برابر خواهیم شد.
اگر طرح‌ها به همین سبك روبه پیشرفت، حركت كنند در سال 2015 ایران می‌تواند در سایر بخش‌ها از جمله پتروشیمی نیز از قطری‌ها جلو بیفتد قطر در سال‌های 2007 و 2008 رشد جدی خواهد داشت و فازهای جدیدی را راه اندازی خواهد كرد.
بر این اساس دولت جمهوری اسلامی ایران و مجموعه وزارت نفت می‌بایست سرعت بیشتری به تحقق برنامه‌ها و اهداف خود را میدان گازی پارس جنوبی ببخشند.
هرچند كه پروژه‌های نفت و گاز دارای برنامه زمان بندی و منضبط است اما نیاز به سرعت دارد كه علیرغم تبلیغات منفی برخی از شركت‌های عربی در منطقه كه در رقابت با جمهوری اسلامی ایران قرار دارند، نتوانسته است روحیه كارگران متخصصان و مهندسان ایرانی را در اجرای اهداف و برنامه‌ها‌یشان تضعیف سازد، از این رو به هر كارگر و مهندسی كه در این منطقه برخورد می‌كنم، عاشقانه از كار سخن می‌گویند و علاقه‌ای كه به آبادانی و رشد و شكوفایی كشور دارند، آنان را مجذوب منطقه كرده است و علیرغم گرمای 50 درجه كه به گفته خودشان روزی دو بار پیراهن خود را از شدت گرما و تعریق تعویض می‌كنند از برای وطن جان می‌دهند.
اما یك نكته كه در میان كلام اكثر آنان شنیده می‌شود ضعف مدیریت در برخی موارد و دستمزد پایین و زندگی سخت و مشقت آور به دور از خانواده و قوم و خویش است.
مهندسی كه خود را روزبه معرفی می‌كند و دارای مدرك كارشناسی ارشد شیمی است او به زبان انگلیسی كاملا مسلط است حوزه انرژی (نفت و گاز) را به خوبی می‌شناسد و با زبانی ساده اما علمی مراحل تولید گاز را برایمان شرح می‌دهد شیرینی توضیحاتش كه وقتی می‌فهمیم گاز چیست و چگوه تولید می‌شود با یك تلخی همراه است و آن اینكه قدر ما را كسی در اینجا زیاد نمی‌داند. حقوقمان پایین است.
عشق به وطن است كه مانده ایم. اما قطری‌ها به مهندسی مانند من ماهی 7 میلیون تومان حقوق می‌دهند. من هفت میلیون تومان نمی‌خواهم من نوكر كشور خود می‌مانم اما.... تسهیلات زندگی اندك است.
راست می‌گفت و این موضوع را از كارگران زیادی در سه مرتبه‌ای كه به عسلویه رفته‌ام شنیده‌ام.
زندگی در مجاورت هوای آلوده گازی، مواد شیمیایی و پتروشیمی، گرمای طاقت فرسا نیاز به تسهیلات و امكانات بیشتری نسبت به آن مدیری كه در وزارتخانه در ستاد نشسته و ماهی....حقوق و پاداش دریافت می‌كند، دارد كه امید آن می‌رود این موضوع رفع شود تا به آنچه كه از دیدن عسلویه افتخار می‌كنیم، خوشحال‌تر شویم.

***​

یكی از طرح‌ها و برنامه ریزی‌های مورد توجه در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس جنوبی صنایع پتروشیمی است. صنعت پتروشیمی به عنوان یكی از منابع تأمین نیازهای بسیاری از صنایع داخلی تولید و صدور فراورده‌ها‌ و منبع مهم ارزآوری و اشتغال‌زایی برای كشور از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.
به همین منظور در چارچوب برنامه سوم و چهارم توسعه اجرای طرح‌های پتروشیمی مورد توجه و تأكید قرار گرفته است.
در منطقه انرژی پارس منطقه‌ای به وسعت 920 هكتار برای طرح‌های پتروشیمی در نظر گرفته شده است.
طرح‌های در دست اجرا؛ الفین نهم و دهم، آروماتیك چهارم، متانول چهارم، آمونیاك و اوره چهارم، استحصال اتان، استایرن منومر، پلی استایرن، بندر پتروشیمی پارس، یوتیلتی متمركز، متانول ششم و دی متیل اتر می‌باشد.
همچنین الفین یازدهم و دوازدهم آمونیاك و اوره ششم و هشتم و پلی اتیلن سنگین عسلویه نیز از دیگر طرح‌های مهم پتروشیمی در این منطقه در نظر گرفته شده است.
در اجرای طرح‌های پتروشیمی علاوه بر بخش خصوصی داخلی كشورهای آفریقای جنوبی، ژاپن و تایلند مشاركت دارند.
آخرین پیش بینی صورت گرفته برای بهره‌برداری برخی از واحدهای پتروشیمی در عسلویه سال 87 می‌باشد.
در طرح‌های پتروشیمی صنایع پایین دستی نیز مورد توجه قرار گرفته است. تأمین مواد اولیه از صنایع پتروشیمی صنایع پایین دستی از قبیل پلیمرها، لاستیك، پلاستیك، نساجی، روغن‌های صنعتی، رنگ، سموم دفع آفات، شوینده‌ها و كودهای شیمیایی را به دنبال خواهد داشت كه این امر می‌تواند به ایجاد اشتغال استقلال در تولید و رشد و توسعه اقتصادی كمك شایانی بنماید.
توسعه صنایع پتروشیمی علاوه بر توسعه صنایع مذكور توسعه صنایع دریایی، صنایع مختلط از قبیل صنایع فلزی، برق و الكترونیك و صنایع نیمه سنگین مانند مخازن تحت فشار، تجهیزات پالایشگاهی و نیروگاهی را نیز در پی خواهد داشت.

***​
 

اشکان فروتن

مدیر بازنشسته
ادامه : «عسلویه» از دهكده‌ای دور افتاده تا نام‌آورترین شهر گازی جهان

ادامه : «عسلویه» از دهكده‌ای دور افتاده تا نام‌آورترین شهر گازی جهان

خیلی سخت است كه بگوییم مردم منطقه‌ای شب‌ها بر روی ذخایری از گاز و نفت می‌خوابند اما خود در مصرف آن بی بهره‌اند.
40درصد گاز مصرفی كشور را عسلویه تأمین می‌كند اما مردم منطقه گاز ندارند و به راحتی آن را در اختیار دیگران قرار می‌دهند، یكی از كارشناسان می‌گوید ما نام این كار را ایثار می‌گذاریم البته ظاهرا گازرسانی به مناطق نفت‌خیز و گازی در برنامه دولت قرار دارد و طرح جامع آن به تصویب رسیده است. ***
بوستانی با لهجه جنوبی خود در حالی كه مدام با دستمال كاغذی عرق پیشانی‌اش را پاك می‌كند از خبرنگاران می‌خواهد تلفن‌های همراه خود را خاموش كنند. ظاهرا امواج ماهواره‌ای تلفن همراه بر دستگاه‌های پالایشگاه‌ها اثرات نامطلوب دارد.
او می‌گوید: در فاز چهار پارس جنوبی روزانه 51 میلیون متر مكعب گاز تولید می‌شود كه ركورد 57 میلیون متر مكعب نیز داشته‌ایم.
خوراك هر واحد پالایشگاهی از دو سكو كه در 105 كیلومتر دریا قرار دارد توسط خطوط انتقال دریایی 32 اینچی تأمین می‌شود هر سكو 12 حلقه چاه دارد.
گازی كه دل دریا بیرون می‌آید گرم، ترش و بدبو است كار پالایشگاه تصفیه این گاز است. گاز پس از تصفیه صادر می‌شود. گاز را نمی‌توان مانند نفت خام صادر كرد زیرا خطرات انفجار و آلودگی دارد و در هیچ جای دنیا چنین نیست.
پروپان و بوتان تركیبات گاز مایع است كه پس از ذخیره‌سازی به كشتی منتقل و در اسكله 14 صادر می‌شود و یا به مصارف داخلی می‌رسد. گوگرد نیز از محصولات جانبی تصفیه گاز است كه ظاهرا در كشور ما به دلیل عدم تكنولوژی بهره‌برداری از آن بی ارزش است و دور ریخته می‌شود.
اما چین و هند آن را می‌خرند و با صنعت بسته‌بندی خاص خود آن را صادر می‌كنند.
در كنار هر مجتمع پالایشگاهی چندین مشعل وجود دارد كه در انتهای تصفیه گاز آن مقدار گاز بی‌ارزش كه مازاد گاز تصفیه شده است، سوزانده می‌شود. میانگین سوخت این گاز بی مصرف 30 تن در ساعت است. آلودگی هوای منطقه ناشی از سوخت این مشعل است كه چاره ای جز تحمل آن نیست زیرا هر پالایشگاه نیاز به آن دارد.

***​

پروپان و بوتان تركیبات گاز مایع یا LNG می‌باشد كه صادر می‌شود. پس از تصفیه گاز اتان و متان آن دریافت و به خط سراسری مصرف وارد می‌شود كه به آن LPG گفته می‌شود. CNG نیز برش‌هایی از گاز است كه برای سوخت خودورها تولید می‌شود.
پارس جنوبی در حوزه مشترك توسط قطری‌ها «گنبد جنوبی» گفته می‌شود.
9درصد ذخایر گازی جهان در آن قرار دارد و شیب آن به سمت ایران است.
قطری‌ها روزانه 125 میلیون مترمكعب از آن گاز برداشت می‌كنند. كارشناس ایرانی این موضوع را با ناراحتی به ما می‌گوید.

***​

در یكی از واحدهای پتروشیمی به نام الفین نهم «اتان» استحصال شده از گاز به «اتیلن» تبدیل می‌شود كه خط تولید اتیلن غرب خوراك خود را از این واحد دریافت می‌كند توسعه این در دستور كار شركت ملی صنایع پتروشیمی قرار دارد.
واحد پتروشیمی غدیر نیز اوره و آمونیاك را تولید می‌كند. و در پتروشیمی زاگرس «متان» تبدیل به «متانول» می‌شود كه برای مصارف صنعتی و پزشكی تولید می‌شود. همچنین می‌توان از متانول MTBE كه به بنزین برای بهسوزی آن تزریق می‌شود، استحصال كرد.
واحد پتروشیمی جم نیز بزرگترین تولید كننده اتیلن در دنیاست و واحد الفین دهم نیز بزرگترین تولیدكننده آروماتیك است كه تا پایان سال جاری به بهره برداری می‌رسد.
از میان خیابان‌های عسلویه كه عبور می‌كنیم به واحد پتروشیمی مبین برخورد می‌كنیم كه در كنار آن یك نیروگاه قرار دارد كه 740 مگاوات برق تولید می‌كند و این مجتمع‌های پتروشیمی را از نظر برق خودكفا می‌سازد.
تولید 5/1 میلیون تن گاز «اتان» نیز برای صادرات از دیگر اهداف پارس جنوبی است.
2واحد آب شیرین كن در منطقه پارس جنوبی كه این منطقه را از نظر تولید آب شیرین نیز خودكفا می‌كند 16هزار متر مكعب آب را در ساعت شیرین می‌كند كه علاوه بر مصرف منطقه به عنوان بخار در واحدهای پالایشگاهی نیز استفاده می‌شود.
در هر واحد پالایشگاهی در فازهای 2 و 3 چندین«ترین» وجود دارد كه هر یك از آنها 515 تن گاز را در ساعت تصفیه می‌كند. تركیبات گاز كه از دریا به دست می‌آید بسیار سمی و كشنده است و در مرحله‌ای به نام H2S زدایی می‌شود. آب گاز تصفیه می‌شود و تركیبات سنگین‌تر نیز جدا می‌گردد.
پس از جداسازی آب در مرحله قبل، اولین اقدام شیرین‌سازی گاز ترش است كه گاز ترش در مجاورت مایعی به نام «آمین» به گاز مایع شیرین تبدیل می‌شود.
واحد دیگری ك گاز در آن مرحله قرار می‌گیرد واحد سوم است كه مرحله سردسازی گاز است كه گاز را تا 30 درجه سانتیگراد سرد می‌كنند تا تركیبات سنگین از آن جدا شود.
سپس وارد مرحله تصفه LPG می‌شود، «مركاپتان» به بوی بد گاز گفته می‌شود كه سمی است و برای خطوط انتقال، خوردگی ایجاد می‌كند. «كاستیك» ماده‌ای است كه در یك مرحله دیگر در مجاورت بوتان قرار می‌گیرد و محصول بدست آمده دیگر بوی بد را ندارد.
در فازهای 2 و 3 شش مشكل وجود دارد كه گاز بی‌مصرف را می‌سوزاند.پالایشگاه‌های این فازها دارای سیستم ایمنی اطفای حریق بسیار بالایی است‌كه سیستم استشمام گاز را نیز داراست و هشدار دهنده است و هر یك از فیوزهای تعبیه شده در واحدها به صورت خودكار هنگام خطر عمل می‌كند و هر یك این سیستم‌ها هر هفته مورد آزمایش قرار می‌گیرند.
در صورتی كه محصول گاز تصفیه شده به هر دلیلی مناسب برای صادرات نباشد به پالایشگاه برمی‌گردد و مورد تصفیه مجدد قرار می‌گیرد و تمام مراحل را طی می‌كند. در این دو فاز مذكور 3 مخزن وجود دارد كه هر یك 68هزار مترمكعب گاز را در خود ذخیره می‌كند.
بسیاری از تانكرها و تجهیزات ماشینی این پالایشگاه‌ها شركت توسط ماشین سازی اراك ساخته شده است.
پالایشگاه گاز فاز یك نیز دارای دو سكو است كه یكی سكوی دریایی و دیگری سكوی عملیاتی است. ویژگی ممتاز این فاز جداسازی آب گاز و میعانات گازی در سكو است و برای طی ادامه مراحل تصفیه وارد با خط لوله 32 اینچی پالایشگاه می‌شود.
در هر یك از واحدهای پالایشگاهی اتاقی به نام اتاق كنترل وجود دارد كه تمام امور پالایشی را كه به طور خودكار در بیرون انجام می‌شود، زیرنظر دارد و برای هر اتفاقی كه در بیرون می‌افتد دستگاه هشدار دهنده‌ای وجود دارد. مهندسان به طور روزانه از ساعت 5/5 صبح تا 6 عصر در پای این سیستم‌ها امور را مورد كنترل قرار می‌دهند.
خط لوله سراسری انتقال گاز از منطقه عسلویه در دوره‌های مختلف از جمله قبل از انقلاب و بعد از آن طبق برنامه‌های اول دوم و سوم توسعه، احداث، طراحی و در حال اجرا می‌باشد.
این خطوط به منظور تأمین مصارف داخلی و تزریق به چاه‌های نفتی در مناطق مختلف كشور امتداد یافته است.
در حال حاضر 9 خط لوله سراسری گاز در كشور وجود دارد كه شش واحد آن با هدف مصرف ایجاد شده و یك واحد آن با هدف تزریق به چاه‌های نفت و دو واحد دیگر نیاز كشور را تأمین می‌كند.
خط لوله اول سراسری گاز كه قطر لوله آن 42 اینچ است از پالایشگاه بیدبلند به آستارا برای مصرف منتقل می‌شود.
خط لوله دوم سراسری گاز كه قطر 56 اینچ است از پالایشگاه كنگان به خطوط قزوین جهت مصرف منتقل می‌گردد.
همچنین برای خط لوله دوم یك خط تقویتی نیز تعبیه شده كه از پالایشگاه كنگان به اصفهان انتقال می‌یابد.
خط لوله انتقال گاز از فازهای 1 تا 5 عسلویه كه به قطر لوله آن 56 اینچی است از عسلویه و پالایشگاه كنگان به استان‌های مركزی و غرب كشور برای تأمین گاز مصرفی مورد نیاز كشور پیش بینی شده است كه این طرح مرحله تاكنون 40درصد پیشرفت داشته است.
برپایه این گزارش خط لوله چهارم نیز گاز مورد نیاز استان‌های فارس و اصفهان تأمین خواهد كرد كه این طرح در مرحله مقدماتی قرار دارد.
همچین خط لوله پنجم سراسری گاز ترش فازهای 6 و 7و 8 از شرق عسلویه با لوله 56 اینچی به استان خوزستان جهت تزریق به چاه‌های نفت انتقال می‌یابد. این طرح 50 درصد پیشرفت كار داشته است.
خط لوله ششم سراسری گاز فازهای 6 تا 10 پارس جنوبی از عسلویه به خوزستان و غرب كشور جهت مصرف انتقال خواهد یافت كه طرح مذكور نیز در مرحله مقدماتی قرار دارد.
در خط لوله هفتم و هشتم نیز از عسلویه به استان هرمزگان، پالایشگاه سرخون، سیستان و بلوچستان كرمان، فارس، اصفهان و قم به منظور مصرف انتقال خواهد یافت. كه طرح‌ها‌ی مذكور در دست مطالعه قرار دارد.

*تصویری از آینده منطقه ویژه اقتصادی پارس
شكل گیری این منطقه و در پی آن حضور شركت‌های بزرگ داخلی و خارجی برای اجرا و تكمیل فازهای پالایشگاهی، مجتمع‌های پتروشیمی، صنایع مختلف و مرتبط و یا همراه آن باعث جذب انبوهی از نیروی كار شده و درجه اهمیت این منطقه را به عنوان پایگاه اقتصادی جمهوری اسلامی ایران ارتقا داده است و تأثیر عمده‌ای در عرصه بین المللی به ویژه كشورهای حاشیه خلیج فارس داشته است.
چشم انداز صنعت نفت و گاز و توسعه برنامه‌ای عملیاتی، بی‌شك می‌تواند در شكوفاتر كردن اقتصاد ملی و منطقه‌ای موثر واقع شود و ایران را به عنوان بزرگترین تولید كننده گاز و فراورده‌های پتروشیمی در جهان به شمار آورد.
در یك نگاه كلی می‌توان آینده‌ای زیبا و درخشان به عنوان قطب صنعتی تولید انرژی برای آینده جهان ترسیم كردكه افق آن در سال 1400 قابل مشاهده خواهد بود.
به راستی عسلویه را باید در شب دید هرچند شكوه و عظمت واحدهای آن در روز خیره كننده است.
چراغش هماره روشن باد.
 

اشکان فروتن

مدیر بازنشسته
مشعل: افق های جدید اشتغال در عسلویه

مشعل: افق های جدید اشتغال در عسلویه

حمایت از کارآفرینی در استان در کنار حمایت از بنگاههای کوچک و زود بازده می تواند در بهبود اقتصادی منطقه موثر باشد.
ده سال قبل مسافرانی که از نوار کناری خلیج فارس عبور می کردند، در مسیر خود تابلوی خاک‌آلوده و رنگ‌پریده دو روستای کوچک را می‌دیدند و شاید هم از فرط عجله برای رسیدن به مقصد اصلا تابلوی عسلویه و نخل‌تقی برایشان چیز خاصی را تداعی نمی‌کرد.
شاید هم گرمای هوا مجال اندیشیدن به این را نمی‌داد که گنجی زیر این خاک آفتاب خورده و خشک محصور است و منتظر دستانی پرتوان و اراده‌ای پولادین. این منطقه علاوه بر گنج ناپیدایش دارای شرایط جوی خاصی نیز است. سلسله جبال زاگرس با منظره‌ای از کوه‌های خشک و خالی از شمال‌ و منظره خلیج فارس از جنوب، این منطقه را کاملا محصور کرده است.
فاصله بین کوه و دریا چندان زیاد نیست به طوری‌که زمین‌های محصور بین کوه و دریا فقط در امتداد دریا بین ساکنین منطقه تقسیم شده است. آب و هوای منطقه بسیار گرم و مرطوب است و بدلیل جهت کوه‌هایی که آن را دربرگرفته، از بارندگی بی‌نصیب است (کوههای سلسله جبال زاگرس کشیده و دیوار مانند نیستند و جهت‌های آن عمود بر امتداد دریاست) ، که این خود عاملی برای افزایش گرمای منطقه شده است.
هرچند ویژگی جغرافیایی منطقه باعث شده باران‌هایی که به ندرت در این منطقه می‌بارد تبدیل به سیلاب شده و گاهی تخریب‌هایی هم به همراه داشته باشد.
سرعت شهری شدن و صنعتی شدن این منطقه بسیار زیادتر از ظرفیت موجود در آن بود. به طوری‌که در روزهای ابتدایی تبدیل عسلویه به شهر، تنها این بانکها و مغازه‌های اهالی غیربومی بود که رنگ و لعاب شهری را به منطقه می‌داد. حضور یکباره کارگرانی که برای یافتن شغل راهی منطقه شده بودند لاجرم زنان روستایی منطقه را خانه نشین کرده بود.
وضعیت جغرافیایی
محدوده مورد نظر از خلیج نایبند تا شهرستان کنگان را در بر می‌گیرد و شامل دو منطقه عسلویه و نخل تقی است که به تازگی تبدیل به شهر شده و بیست روستا که متوسط جمعیت هر روستا حدود 2000 نفر می‌باشد. منطقه مذکور در استان بوشهر شهرستان کنگان، بخش عسلویه واقع است لذا بخشداری و نمایندگان وزارتخانه‌های مختلف در این منطقه از بخش واقع است.
نکته قابل توجه در این مناطق محصور بودن آن بین کوه و دریاست تا جایی که بندر طاهری به عنوان یکی از مناطق نزدیک به عسلویه قبل از انقلاب یکی از محل‌های نگهداری تبعیدیان بوده است. لذا مردم این منطقه در حصاری طبیعی به سر می‌برند که با آمدن شرکت‌ها و تاسیسات گاز این منطقه محصورتر نیز شده است.
آب و هوای این منطقه به جز در مناطقی مثل جم که کوهپایه محسوب می‌شود، بسیار شرجی و گرم است. بطوری که در ساعاتی از روز به ندرت مردم در خارج از منزل و یا محل کار تردد می‌کنند. در ضمن یکی از اصلی‌ترین مایحتاج زندگی در این مناطق وسایل سرماده می‌باشد.
در بخشی از منطقه مورد نظر خشکی چون خلیجی وارد دریا شده و زیبایی‌های طبیعی را بوجود آورده که از آن جمله می‌توان به منطقه حفاظت شده حرا در این منطقه اشاره نمود. این بیشه در بخشی از پیش‌روی آب در خشکی واقع است که علیرغم شوری آب مملو از درخت بوده و به گفته ساکنین منطقه دارای برخی از نمونه‌های حیوانی نیز می‌باشد.
این منطقه به عنوان منطقه‌ای ملی و حفاظت شده در نظر گرفته شده است. در ضمن منطقه تاریخی سیراف با قدمتی چندین هزار ساله در این بخش قرار دارد. زیربناهایی تاریخی با قدمت بالا در این منطقه وجود دارد، هرچند برای حفاظت از آن میراث فرهنگی استان مشکلات بسیاری دارد.
منطقه ویژه اقتصاد انرژی پارس بر اساس بند(د) تبصره 25 قانون برنامه پنج ساله دوم در این منطقه تشکیل شد، قوانین حمایتی خاص از مناطق ویژه و البته ویژگی‌های منحصر بفرد این منطقه سبب سرازیر شدن حجم بالای سرمایه‌گذاری خارجی در منطقه به همراه ساخت و سازهای فراوان شده است.
شغل و سرگرمی
در ابتدای فعالیت شرکت‌های مختلف، این شرکت‌ها به دلایل مختلفی کمتر از مردم بومی استان نیرو جذب می‌کردند. اما با تصویب قوانین حمایتی از سوی دولت هم‌اکنون تمام شرکتهای فعال در منطقه موظف هستند نیمی از نیروهای خود را از میان مردم محلی، که بیش از دیگران محق هستند، جذب کنند.
اما به هر حال همچنان از تمام نقاط کشور کارگرانی با مسائل خاص خود درمنطقه مشغول به فعالیت هستند. مساله دیگری که هنوز در زمینه اشتغال منطقه باید بدان توجه بیشتری صورت گیرد، مساله اشتغال زنان است. هنوز بخش اعظم نیروهایی که جذب می‌شوند را مردان تشکیل می‌دهند و به دلیل کارهای یدی فراوان در مرحله راه‌اندازی زنان کمی در منطقه حضور دارند.
حضور این حجم از مردان دور از کانون خانواده همچنین سبب شده است که مشکلات جنبی دیگری گریبان منطقه را بگیرد. البته راهکارهایی مثل ایجاد شهرهای جدید و انتقال خانواده‌ها به این شهرها می‌توانند مفید باشند؛ اما به نظر می‌رسد با افزایش کارکنان زن در منطقه و امکان اشتغال بیشتر برای زنان محلی و مهاجر از مشکلات منطقه کاسته شود.
مساله دیگر این است که صنایع مربوط به نفت وگاز به ازای سرمایه کلان صرف شده شغل زیادی ایجاد نمی‌کنند، بسیاری از فرصتهای ایجاد شده نیز تخصصی هستند ونیاز به جذب تکنسین از خارج استان وجود دارد، به همین دلیل نیاز به توسعه سیاست‌های حمایت از کارآفرینی در استان در کنار حمایت از بنگاه‌های کوچک زودبازده و کسب وکارهای خانگی می‌تواند در ارتقای سطح زندگی مردم منطقه و همچنین بهبود وضعیت اقتصادی منطقه موثر باشد.
به خصوص که به دلیل باورهای مذهبی و قومی زنان محلی برای حضور در اجتماع با مشکلات نسبی‌‌ روبرو هستند. مساله دیگر در مورد نسل جدید مغازه داران در عسلویه تعداد زیاد مردم غیر بومی در میان صاحبان مغازه‌هاست که نشان از این دارد که فقر روستاییان منطقه مانع از این شده که فرصت‌های ایجاد کسب و کارهای جدید را خود مورد استفاده قرار دهند.
در بدو ورود قبل از ورود به بافت شهری و خانه‌های مسکونی تعداد زیادی پاساژ و مغازه و بانک‌های بزرگ نظر هر تازه ‌واردی را به خود جلب می‌نماید. در بلوار ورودی به عسلویه می‌توان مغازه‌های مختلف اعم از پتو‌فروشی‌، جواهر فروشی، بوتیک، مشاور املاک، مغازه‌های اجناس خارجی از جمله لوازم صوتی و تصویری و بانکهای مختلف را دید.
تا دوسال قبل تقریبا هیچیک از این مغازه‌ها توسط اهالی منطقه اداره نمی‌شدند و بیشتر مردم لامرد و گله‌دار از استان فارس و دیگر مناطق این استان، صاحبان این مغازه‌ها را تشکیل می‌دادند. مساله دیگری که مسافران منطقه با آن روبرو هستند نبود تفریحگاه و محلی برای رفع خستگی تلاش روزانه است.
البته به تازگی مجتمع تفریحی نهالستان افتتاح شده است که با توجه به حجم بالای نیروی کار موجود در منطقه هنوز جای کار بیشتری وجود دارد.
مسافران منطقه ویژه، این روزها بیش از آنکه میهمان اهالی باشند سفیران کار و تلاش خستگی‌ناپذیر برای استخراج و استحصال گنج‌های خدادادی این سرزمین هستند و در کنار این مساله به عنوان نمایندگانی از سراسر ایران به منطقه آمده‌اند تا در ساختن منطقه کمک کار اهالی باشند، به همین دلیل باید همچون گذشته رفع دغدغه‌ها و مشکلات این هموطنان پرتوان در دستور کار منطقه و مسئولان استان قرار گیرد.
 

اشکان فروتن

مدیر بازنشسته
منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس

منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس

در حاشیه خلیج فارس و در محدوده 46 هزار هکتاری استان بوشهر قرار گرفته است که مشتمل بر سه منطقه پارس یک (پارس جنوبی) با 14 هزار هکتار که شهرستان عسلویه را در بر می گیرد ، پارس دو ( کنگان) در محدوده 16 هزار هکتاری شهرستان کنگان را در بر گرفته است و پارس سه ( پارس شمالی) شامل 16 هزار هکتار از محدوده ی شهرستانهای دیر، دشتی،تنگستان و بوشهر را در بر می گیرد.
استان بوشهر با موقعیت طبیعی شامل اراضی جلگه ای، پایکوهی و کرانه ای- در بخش شرقی منطقه سطح کوهپایه بیش از دشت هاست و درسمت غرب جلگه های کرانه ای به چشم می خورد.این استان دارای اقلیم گرم و مرطوب که در تابستان دمای بالای 50درجه و در زمستان دمای حداقل تا 5 درجه را تجربه می کند.



سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس
بـه نمایندگـی از وزارت نـفت وشـرکت ملی نفت ایـران وظیـفه اداره و راهبری حـوزه عملیاتی پشتیبانی پـارس جنوبی، پـارس کنگان و پـارس شمالی را برعهده دارد؛ فعالیتـهای اصـلی شامل تعریف، تصویب (طراحی، اجراء، بهـره برداری و نگهداری) ایجاد و احداث زیر ساخت های عمومی مانند: راه، راه آهن، بنـدر، فرودگاه، برق، آب و مدیریت و راهبری منطقه جـزء وظایف و مـاموریت های اصلـی آن اسـت. ایـن سـازمان شـامل سه منطقه پـارس یک (پـارس جنوبی) منطقه پارس دو (پارس کنگان و منطقه پارس سه (پارس شمالی) با 16 هزار هکتار مسـاحت با هـدف پشتیـبانی از طرح توسعه بزرگترین میدان گـازی جهـان(میدان گـازی مشتـرک پـارس جنوبی) و نیـز 5 میدان گازی گلشن، فردوسی، مند، پارس شمالی و فرزاد درسال 1377 تاسیس شده است. سازمان منطقه ویژه انرژی اقتصادی پارس دارای شخصیت حقوقی و مستقل است که سرمایه آن متعلق به دولت می باشد. این سازمان از حیث حقوقی تابع قانون تشکیل و اداره مناطق ویژه اقتصادی جمهوری اسلامی ایران، و در موارد پیش بینی نشده در قانون نامبرده و اساسنامه، تابع قوانین و مقررات جاری کشور از جمله قانون تجارت می باشد.


هفت هزار سال تاریخ و تمدن

بقایای بندر تاریخی سیراف که روزگاری نگین تابناک تجارت و تمدن در حوزه خلیج فارس بوده، یکی از آثار شاخص استان بوشهر است که باید به تماشایش نشست. بندر باستانی سیراف که از دوره ساسانی تا اواخر دوره سلجوقی مهمترین بندر ایران در آب های جنوبی کشور محسوب می شده، آثار متعدد و بی نظیری را در خود جای داده که همین امر باعث شده تا نامزد ثبت در فهرست آثار جهانی گردد

خلیج نایبند
خلیج ((نایبند)) که از آن به عنوان یکی از پارک های ملی کشور نام برده می شود ، از مناطق منحصر به فرد زیست محیطی کشور با قابلیت تکثیر و پرورش پرندگان و آبزیان است. بخش وسیعی از این پارک ملی که حدود 300 هکتار می باشد دارای پوشش جنگلی از نوع درختچه های حرا است. درختان حرا در این منطقه هنگام مد دریا تاحد زیادی به زیر آب رفته و هنگام جذر از آب بیرون می آیند. این درختان بی هوازی اکوسیستم کم نظیری است که علاوه بر تلطیف هوا، در نوع خود جاذبه ای برای گردشگران و اهالی منطقه است



مناطق عملیاتی
1- منطقه پارس 1 (پارس جنوبی): این منطقه با 14 هزار هکتار وسعت شامل 16 فاز فرآوری گاز و 15 مجتمع پتروشیمی و نیز صنایع پایین دستی پتروشیمی، صنایع مختلف مرتبط و صنایع نیمه سنگین است که فازهای 1 تا 10 به بهره برداری رسیده است و فازهای 15، 16، 17، 18، 20 و 21 نیز در این منطقه در حال ساخت می باشد.
2- منطقه پارس 2 (پارس کنگان): اراضی منطقه پارس 2 (پارس کنگان) به وسعت 16 هزار هکتار، شامل 8 فاز پالایشگاهی و یک طرح LNG می باشد. ساخت فازهای 11، 12، 13، 14، 19، 22، 23 و 24 و کارخانه ی (IRAN LNG) در این منطقه برنامه ریزی شده است.
3- منطقه پارس 3 (پارس شمالی): اراضی پارس شمالی 16 هزار هکتار است که به منظور پشتیبانی از طرح توسعه برخی میادین مهم هیدروکربوری اختصاص یافته است. میدان های گازی پارس شمالی، گلشن، فردوسی و فرزاد A و B در این حوزه عملیاتی قرار دارند.


فرودگاه بــین المللی خلیج فارس

سازمان منطقه ویژه اقتصادی پارس در راستای ایجاد زیر ساخت های اساسی لازم برای نیل به اهداف تعیین شده و پاسخگویی به نیازمندی ها و تامین پیش نیاز های اجرای هرچه سریع تر پروژهای متعدد و عظیم صنایع گاز و پتروشیمی و توسعه اجتماعی واقتصادی منطقه ویژه به عنوان قطب صنعت گاز و پتروشیمی کشور در سال1381 احداث یک فرودگاه جدید در منطقه عسلویه را ضروری تشخیص داده ودر دستور کار قرار داد که در فرودین 1385 به بهر برداری رسید .فرودگاه بین المللی خلیج فارس در جنوب شرقی استان بوشهر و در ارتفاع 21 پا از سطح دریا در زمینی به مساحت 700 هکتار در سال 1385 با ماموریت ارایه خدمات فرودگاهی .ناوبری وهوانوردی جهت پذیرش پرواز های داخلی و بین المللی توسط سازمان منطقه ویژه به منظور حمل و نقل مسافر و بار طراحی و احداث شده است .این فرودگاه با داشتن قریب به 6 هزار پرواز پرواز داخلی، ورودی و خروجی و جابجایی بیش از یک میلیون مسافر در سال از نظر تعداد پرواز و تجهیزات ناوبری از جایگاه ویژه ای در سطح کشور برخوردار است.

مجتمع بندری پارس
شرکت ملی نفت ایران جهت ارائه خدمات بندری به شناورهای ورودی حامل کالاهای پروژه ای پالایشگاهها و پتروشیمی ها و سایر صنایع وابسته و محصولات تولیدی صادراتی وهمچنین شناورهای خدماتی نسبت به طراحی و ساخت مجتمع بندری پارس ، مشتمل بر بندر خدماتی و بندر پتروشیمی پارس و گوی های شناور SBM اقدام نموده است.که جمعاَ دارای 25 پست اسکله و دو گوی شناورمی باشد بندر خدماتی پارس دارای 10 پست اسکله، دو موج شکن غربی و شرقی به ترتیب با طول 2280 و 1002 متر ، حوضچه ای به مسـاحت 96.5 هکتار با پسکـرانه ی 150 هکـتار می باشد.
مجتمع بندری پارس به عنوان شاهرگ اصلی واردات و صادرات کالا در منطقه یکی از عوامل مهم جذب سرمایه گذاران داخلی و خارجی می باشد .


فاز های پالایشگاهی
از مجموع 24 فاز پالایشگاهی (معادل 28 فاز) در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس در حال حاضر 12 فاز پالایشگاهی ( 1 تا 15و 16) درحال بهره برداری می باشد. طبق استانداردهای موجود به طور میانگین به ازای هر فاز یک سکو و حدود 10 حلقه چاه فعال در دریا وجود دارد که گاز و میعانات گازی موجود در مخزن پارس جنوبی را به همراه آب شور از طریق خطوط لوله 36 اینچی به منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس وارد می کند. روزانه به هر فاز حدود 1 میلیارد فوت مکعب گاز معادل 6 / 28 میلیون متر مکعب، وارد می شود و بطور متوسط 25 میلیون متر مکعب گاز شیرین سازی می گردد. هر فاز در روز همچنین معادل 40 هزار بشکه میعانات گازی و 200 تن گوگرد تولید می کند. در فاز 4 و 5 علاوه بر این محصولات، عملیات استحصال اتان و بوتان و پروپان) بصورت مایع انجام می شود


طرح های توسعه لایه های نفتی پارس جنوبی

لایه های نفتی پارس جنوبی در فاصله تقریبی 100 کیلومتری ساحل ایران در خلیج فارس در مجاورت مرز مشترک آبی ایران و قطر قرار دارد قرارداد توسعه لایه های نفتی پارس جنوبی میان شرکت ملی نفت ایران و شرکت توسعه پترو ایران به عنوان پیمانکار در اسفند 1383 امضا شده است . این شرکت ، اجرای این طرح را در دو فاز در دست اجرا دارد. در فاز نخست این طرح که برای تولید روزانه 35 هزار بشکه نفت برنامه ریزی شده است، 213میلیون دلار سرمایه گذاری شده است و در فاز دوم این طرح ، پس از بررسی رفتار میدان در صورت توجیه اقتصادی آن ، برای تولید 54 هزار بشکه در روز اجرا خواهد شد . فاز نخست این طرح با حفاری 6 چاه افقی جدید آغاز گردید که 3 چاه به صورت تک شاخه ای می باشند .حفاری این چاهها توسط Template انجام شده است .


صنایع پتروشیمی

در کنار فازهای عظیم پالایشگاهی ،احداث صنایع پتروشیمی در 1400 هکتار زمین در نظر گرفته شده تا در دو فاز با فراوری محصولات اولیه ی فاز ها ،ارزش افزوده ی بیشتری نصیب کشور شود. تولید مقادیر قابل توجهی اتان، گاز مایع ،میعانات گازی، گوگرد و همچنین گاز طبیعی از میدان عظیم گازی پارس جنوبی، توسط پالایشگاه های احداث شده در منطقه پارس، می تواند بعنوان یکی از عوامل رشد و توسعه صنایع پتروشیمی در کشور عمل کند، به همین منظور ساخت 25 مجتمع عظیم پتروشیمی به همراه تاسیسات جانبی مورد نیاز در دستور کار شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران قرار دارد .


طرح فراگیر پالایشی سیراف

طرح فراگیر پالایشی سیراف بعنوان یکی از مهمترین طرحهای دولت تدبیر و امید بمنظور بسترسازی برای سرمایه گذاری بخش خصوصی در صنعت نفت با هدف تحقق اهداف اقتصاد مقاومتی، بطور جدی در دستور کار وزارت نفت قرار گرفته است.
طرح پالایشی سیراف که با هدف احداث ٨ پالایشگاه میعانات گازی در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس با ظرفیت ٤٨٠ هزار بشکه میعانات گاز ( هر پالایشگاه ٦٠ هزار بشکه) اجرا خواهد شد، دارای یک شرکت تاسیسات جانبی (یوتیلیتی) و پشتیبانی است.


بندر پتروشیمی پارس

بندر پتروشیمی پارس با 15 پست اسکله (6 اسکله مایعات، 2 اسکله مایعات گازی و 7 اسکله جامدات) با آبخور 15 الی 32 متر و ظریفت کل 35 میلیون تن ( 29 میلیون تن مایعات و مایعات گازی و 6 میلیون تن جامدات) با قابلیت پهاودهی کشتی تا ظرفیت 70 هزارتن و ظرفیت تخلیه و بارگیری 170 الی 2250 تن در ساعت در دو فاز به بهره برداری رسید. سالیانه قریب به 1200فروند کشتی در این بندر تردد می کنند.
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

mohammad_che_eng

عضو جدید
موقعیت جغرافیائی

موقعیت جغرافیائی

موقعیت جغرافیائی: محدوده کناره ای خلیج فارس حد فاصل دلتای جم - بندر عسلویه - بندر خمیر از سمت ساحل، تنگه هرمز - ساحل قطر - جنگل حرا از سمت دریا



منطقه گازی پارس جنوبی حوزه مشترکی است با کشور ساحلی قطر که از سال میلادی 1992 ( شمسی 1371) و به تدریج اقدام به احداث تاسیسات استخراج - پالایش - مایع سازی (LNG ) و قراردادهایی جهت صدور LNG با کشورهای ژاپن – کره جنوبی و امریکا منعقد کرد. منابع نفت کشور کوچک قطر در مقایسه جهانی در حد متوسط ارزیابی می شود. ولی از نظر منابع گاز در دنیا رتبه سوم را بعد از روسیه و جمهوری اسلامی ایران داراست. از این رو کشور کوچک قطر مصمم شد بلافاصله بعد از کشف میدان گازی گنبد شمالی (پارس جنوبی ) و اطلاع از ظرفیت برآورد شده با تدوین برنامه هایی و انجام اقداماتی، آینده و شالوده اقتصاد خود را بر توسعه صنعت گاز استوار کند. طبیعی است با توجه به سیاستها و سیاستمداران حاکم بر این شیخ نشین و مراودات پنهانی آنها با سیاست بازان غربی که بدون اذن و خبر ملت خود صورت می دهند عقد هر قراردادی می تواند منافع هنگفت و بی حسابی را برای هر شرکت طرف قرارداد در پی داشته باشد .


کشور ایران نیز در سال 2002 بهره برداری از این مخزن بزرگ گازی را آغاز کرد و برای بهره برداری از بزرگترین مخزن گازی دنیا که حدود 9درصد گاز جهان را در خود ذخیره کرده است، 28 فاز طراحی کرد. علاوه بر سرمایه گذاران، شرکت های داخلی و پیمانکاران بزرگ نفتی، تلاش برای جلب سرمایه گذاران خارجی ادامه دارد. از این رو قوانین کار و سرمایه گذاری در این منطقه مطابق توصیه های جهانی تبیین شده است. با وجودی که قطری ها 12سال زودتر از ایران بهره برداری را شروع کردند، کارشناسان و متخصصان ایرانی با سرعتی بی نظیر و تلاشی شگرف توانستند میزان بهره برداری ایران را با قطر برابر کنند. طرح توسعه منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس با سرعت ادامه دارد و امید می رود این منطقه بخش عظیمی از نیاز داخلی و صادرات گاز ایران را تامین کند.
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

phalagh

مدیر بازنشسته
مجتمع پتروشیمی پردیس

مجتمع پتروشیمی پردیس

مجتمع پتروشیمی پردیس :
·محل مجتمع: منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس
·مساحت: 2/62 هکتار
·سال تأسیس: 1380
·مالکیت: شرکت سرمایه گذاری غدیر 51%، سرمایه گذاری توسعه الوند غذیر 65/31%، شرکت بازرگانی پتروشیمی 17%، سهام ترجیحی 35/0%


تولیدات اصلی/ فاز 1​
(هزار تن در سال)​
محصولات​
ظرفیت اسمی​
خوراک مصرفی​
صاحب لیسانس​
سال بهره برداری​
آمونیاک​
680​
گاز طبیعی​
M.W.Kellogg​
1388​
اوره گرانول​
1075​
دی اکسید کربن- آمونیاک​
Stami carbon+
Hydro Fertilizer Technoligy(H.F.T)​
1388​

تولیدات اصلی/ فاز 2​
(هزار تن در سال)​
محصولات​
ظرفیت اسمی​
خوراک مصرفی​
صاحب لیسانس​
سال بهره برداری​
آمونیاک​
680​
گاز طبیعی​
M.W.Kellogg​
1388​
اوره گرانول​
1075​
دی اکسید کربن- آمونیاک​
Stami carbon+
Hydro Fertilizer Technoligy(H.F.T)​
1389​

خوراک ورودی به مجتمع​
میلیون متر مکعب در سال​
محل تأمین​
گاز طبیعی​
1340​
از فازهای 2 و 3 پارس جنوبی​

 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

hormozdi

عضو جدید
مجتمع پتروشیمی نوری (برزویه):

مجتمع پتروشیمی نوری (برزویه):

·محل مجتمع: منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس
·مساحت: حدود 61 هکتار
·سال تأسیس: 1380
·مالکیت: شرکت ملی صنایع پتروشیمی 55/76%، شرکت سرمایه گذاری صنایع پتروشیمیایی و شیمیایی تأمین 17%، شرکت سرمایه گذاری صندوق بازنشستگی کشوری 45/6%

تولیدات اصلی​
(هزار تن در سال)​
محصولات​
ظرفیت اسمی​
پارازایلین​
750​
بنزن​
430​
ارتوزایلین​
100​
برش سنگین​
2000​
آروماتیک سنگین​
16​
رافینیت​
380​
برش سبک​
680​
گاز مایع (LPG)​
76​
برش پنتان​
47​

خوراک ورودی به مجتمع​
هزار تن در سال​
محل تأمین​
میعانات گازی​
4500​
فازهای گازی پارس جنوبی​
بنزن پیرولیز​
270​
پتروشیمی جم (الفین جم)​

 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

اشکان فروتن

مدیر بازنشسته
مجتمع پتروشیمی پارس

مجتمع پتروشیمی پارس

·محل مجتمع: منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس
·مساحت: 23 هکتار + 14 هکتار واحد EB/SM
·سال تأسیس: اسفندماه 1377
·مالکیت: شرکت ملی صنایع پتروشیمی 60%، ساتا 40%
تولیدات اصلی​
(هزار تن در سال)​
محصولات​
ظرفیت اسمی​
خوراک مصرفی​
صاحب لیسانس​
سال بهره برداری​
اتان​
1600​
گاز طبیعی فازهای 1،2،3​
لینده آلمان​
1385​
پروپان​
980​
لینده آلمان​
1385​
بوتان​
570​
گاز طبیعی فازهای 1،2،3​
لینده آلمان​
1385​
پنتان​
86​
گاز طبیعی فازهای 1،2،3​
لینده آلمان​
1385​
اتیل بنزن​
645​
اتیل بنزن​
لینده آلمان​
1388​
استایرن منومر​
600​
اتیل بنزن​
لینده آلمان​
1388​
تولوئن​
11​
اتیل بنزن​
لینده آلمان​
1388​

خوراک ورودی به مجتمع​
مقدار​
محل تأمین​
گاز طبیعی​
75 میلیون متر مکعب در روز​
فازهای 1،2،3 پارس جنوبی​
اتیلن​
175 (هزار تن در سال )​
شرکت پلیمر آریاساسول​
بنزن​
470 (هزار تن در سال)​
پتروشیمی نوری(برزویه) و پتروشیمی بوعلی سینا​



 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

engineer1986

عضو جدید
مجتمع آریاساسول

مجتمع آریاساسول

·محل مجتمع: منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس
·مساحت: 72 هکتار
·سال تأسیس: 1382
·مالکیت: شرکت پتروشیمی پارس50%، شرکت ساسول پلیمر آلمان 50%
تولیدات اصلی​
(هزار تن در سال)​
محصولات​
ظرفیت اسمی​
خوراک مصرفی​
صاحب لیسانس​
سال بهره برداری​
اتیلن​
1000​
اتان​
تکنیپ​
1386​
برش های 3 کربنه و سنگین تر​
90​
اتان​
تکنیپ​
1386​
پلی اتیلن سبک​
300​
اتیلن​
SABTEC​
1387​
پلی اتیلن سنگین/متوسط​
300​
اتیلن​
SABTEC​
1387​

خوراک ورودی به مجتمع​
هزار تن در سال​
محل تأمین​
اتان​
5/1267​
پتروشیمی پارس​
پروپان​
56/0​
پتروشیمی پارس​
هگزن-1​
2/7​
واردات​
پروپیلن​
2/4​
پتروشیمی جم​
هگزان​
87/0​
واردات​

 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

phalagh

مدیر بازنشسته
مجتمع پتروشیمی مبین

مجتمع پتروشیمی مبین

·محل مجتمع: منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس
·مساحت: 110 هکتار
·سال تأسیس: 1379
·مالکیت: شرکت ملی صنایع پتروشیمی 100%
تولیدات اصلی​
محصولات​
ظرفیت اسمی​
خوراک مصرفی​
صاحب لیسانس​
سال بهره برداری​
برق​
990MW​
گاز طبیعی​
GE​
88 و 1383​
بخار​
2865T/h​
آب DM​
FOSTERWHEELER​
1384​
آب شیرین​
1560M[SUP]3[/SUP]/h​
آب دریا​
SIDEM​
1383​
آب DM و کندانس​
2700 M[SUP]3[/SUP]/h​
آب شیرین/ کندانس برگشتی​
SIDEM/COMAR​
1383​
آب آشامیدنی​
100 M[SUP]3[/SUP]/h​
آب شیرین​
SIDEM/COMAR​
آماده راه اندازی​
اکسیژن (44 بار)​
160000NM[SUP]3[/SUP]/h​
هوای اتمسفر​
LINDE​
88و 1384​
اکسیژن (29 بار)​
50400 NM[SUP]3[/SUP]/h​
هوای اتمسفر​
LINDE​
88و 1384​
نیتروژن​
96000 NM[SUP]3[/SUP]/h​
هوای اتمسفر​
LINDE​
88و 1384​
هوای سرویس​
17000 NM[SUP]3[/SUP]/h​
هوای اتمسفر​
LINDE​
88و 1384​
هوای ابزار دقیق​
44000 NM[SUP]3[/SUP]/h​
هوای اتمسفر​
LINDE​
88و 1384​
آب سرویس​
330 M[SUP]3[/SUP]/h​
آب​
BAMAG​
1386​
آب خنک کننده​
386000 M[SUP]3[/SUP]/h​
آب دریا​
صدرا​
1385​

خوراک ورودی به مجتمع​
میلیون متر مکعب در روز​
محل تأمین​
گاز طبیعی​
5/13​
شرکت نفت و گاز پارس جنوبی​
آب دریا​
-​
خلیج فارس​

 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
مجتمع پتروشیمی زاگرس

مجتمع پتروشیمی زاگرس

·محل مجتمع: منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس
·مساحت: 31 هکتار
·سال تأسیس: 1379
·مالکیت: سرمایه گذاری غدیر 34%، صندوق بازنشستگی و رفاه کارکنان صنعت نفت17%، گروه صنعتی شیمی پوشینه 78/18%، سرمایه گذاری صنعتی مروارید 78/18%، سایر 44/11%
تولیدات اصلی/ فاز 1​
(هزارتن در سال)​
محصولات​
ظرفیت اسمی​
خوراک مصرفی​
صاحب لیسانس​
سال بهره برداری​
متانول​
1650​
گاز طبیعی و اکسیژن​
لورگی​
اسفند 1385​

تولیدات اصلی/ فاز 2​
(هزارتن در سال)​
محصولات​
ظرفیت اسمی​
خوراک مصرفی​
صاحب لیسانس​
سال بهره برداری​
متانول​
1650​
گاز طبیعی و اکسیژن​
لورگی​
1388​


خوراک ورودی به مجتمع​
میلیون متر مکعب در سال​
محل تأمین​
گاز طبیعی​
3200​
نفت و گاز پارس جنوبی​
اکسیژن​
1340​
پتروشیمی مبین​

 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

phalagh

مدیر بازنشسته
مجتمع پتروشیمی مهر

مجتمع پتروشیمی مهر

·محل مجتمع: منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس
·مساحت: 13 هکتار
·سال تأسیس: 1384
·مالکیت: شرکت اتحاد سرمایه گذاری پتروشیمی سنگاپور99/59%، شرکت پتروشیمی بین الملل 40%
تولیدات اصلی​
(هزارتن در سال)​
محصولات​
ظرفیت اسمی​
خوراک مصرفی​
صاحب لیسانس​
سال بهره برداری​
پلی اتیلن سنگین​
300​
اتیلن​
میتسویی(MCI)​
1388​


خوراک ورودی به مجتمع​
هزار تن در سال​
محل تأمین​
اتیلن​
305​
پتروشیمی جم و سایر مجتمع ها​
بوتن – 1​
5​
واردات تا قبل از بهره برداری از واحد بوتن-1 پتروشیمی جم​

 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

اشکان فروتن

مدیر بازنشسته
مجتمع پتروشیمی جم

مجتمع پتروشیمی جم

·محل مجتمع: منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس
·مساحت: 77 هکتار+ 22 هکتار در فاز دوم
·سال تأسیس: 1379
·مالکیت: شرکت سرمایه گذاری تٱمین اجتماعی 84/25%، صندوق بازنشستگی کشوری 23%، سرمایه گذاری صندوق بازنشستگی کشوری 46/24%، شرکت کارگزاری سهام عدالت 15%، ساتا 2/9%، سایر سهامداران 5/2%.
تولیدات اصلی​
(هزارتن در سال)​
محصولات​
ظرفیت اسمی​
خوراک مصرفی​
صاحب لیسانس​
سال بهره برداری​
اتیلن​
1321​
اتان، برش سبک، برش سه کربنه، برش پنج کربنه، گاز مایع، آروماتیک سنگین​
تکنیپ​
1386​
پروپیلن​
305​
بنزین پیرولیز خام​
220​
نفت کوره​
24​
ترکیبات چهار کربنه​
245​
پلی اتیلن سبک خطی/سنگین​
300​
اتیلن​
بازل​
1387​
پلی اتیلن سنگین​
300​
اتیلن​
بازل​
1386​
1 و 3 بوتادین​
115​
برش چهار کربنه​
باسف​
1388​
رافینیت چهار کربنه​
130​
1388​
پلی پروپیلن​
300​
پروپیلن​
بازل​
1387​
اتیلن گلایکول ها​
443​
اتیلن/ اکسیژن​
شل هلند​
1386​
100% مالکیت واحد اتیلن گلایکول ها به فرساشیمی و 99/48% واحد پروپیلن به پتروشیمی جم و 8/50% به پتروشیمیران و 21/0% به سایر واگذار شده است.​

خوراک ورودی به مجتمع​
مقدار (هزار تن در سال)​
محل تأمین​
برش سبک​
687​
پتروشیمی نوری (برزویه)​
رافینیت​
384​
پتروشیمی نوری (برزویه)​
برش پنتان​
56​
پتروشیمی نوری (برزویه)​
گاز مایع​
84​
پتروشیمی نوری (برزویه)​
آروماتیک سنگین​
16​
پتروشیمی نوری (برزویه)​
اتان​
707​
فازهای مختاف پارس جنوبی​
اتان​
267​
پتروشیمی پارس​
ترکیبات پروپان​
88​
پتروشیمی پارس​
برش پنتان​
92​
پتروشیمی پارس​
اکسیژن​
275​
پتروشیمی مبین​

 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

اشکان فروتن

مدیر بازنشسته
مجتمع پتروشیمی مروارید

مجتمع پتروشیمی مروارید

·محل مجتمع: منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس
·مساحت: 8/7 هکتار
·سال تأسیس: 1384
·مالکیت: صندوق ذخیره فرهنگیان 49%، شرکت سرمایه گذاری صنایع پتروشیمی 17%، صندوق بازنشستگی و رفاه کارکنان صنعت نفت 17%، سرمایه گذاری غدیر 17%
تولیدات اصلی​
(هزارتن در سال)​
محصولات​
ظرفیت اسمی​
خوراک مصرفی​
صاحب لیسانس​
سال بهره برداری​
اتیلن​
500​
اتان​
تکنیپ​
اسفند 1388​
برش های سه کربنه و سنگین تر​
44​
اتان​
تکنیپ​
اسفند 1388​


خوراک ورودی به مجتمع​
هزار تن در سال​
محل تأمین​
اتان​
650​
نفت و گاز پارس جنوبی​

 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

سرمد حیدری

مدیر تالارهای مهندسی شیمی و نفت
مدیر تالار
بندر پتروشیمی پارس

بندر پتروشیمی پارس

تعداد کل اسکله: 15 پست اسکله (6 اسکله مایعات، 2 اسکله مایعات گازی و 7 اسکله جامدات )
تاریخ بهره برداری: فاز اول بندر پارس در سال 1384 و کل بندر در سال 1388 افتتاح شده است.
ظرفیت کل: 35 میلیون تن (29 میلیون تن مایعات و مایعات گازی و 6 میلیون تن جامدات)
آبخور اسکله ها: 15 الی 32 متر
قابلیت پهلودهی کشتی: قابلیت پذیرش کشتی تا ظرفیت 70 هزار تن
ظرفیت بارگیری/ تخلیه محصولات: 170 الی 2250 تن در ساعت
میزان تردد سالیانه کشتی: 800 الی 1200 فروند کشتی در سال
محصولات عمده صادراتی: بوتان، پروپان، متانول، آمونیاک، اتیلن، بنزن، برش سبک، برش سنگین، استایرن، ارتوزایلین، پارازایلین، پلی اتیلن، اوره، پلی پروپیلن و ...

 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

phalagh

مدیر بازنشسته
طرح های پتروشیمی مستقر در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس

طرح های پتروشیمی مستقر در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس

بوتن – 1
·مجری: شرکت پتروشیمی جم (سهامی خاص)
·مساحت: 7/1 هکتار
·مالکیت: 100% بخش خصوصی
·زمان شروع: سال 1387
·پیش بینی زمان بهره برداری: سال 1390
·پیشرفت فیزیکی تا پایان اسفند 1389: 79/83%


الفین یازدهم:
·مجری: شرکت پتروشیمی کاویان (سهامی خاص)
·مساحت: 43 هکتار
·مالکیت: 5/17% شرکت ملی صنایع پتروشیمی، 5/56% شرکت پتروشیمی باختر، 26% شرکت های پتروشیمی لرستان، پلیمر کرمانشاه، پتروشیمی کردستان و پتروشیمی مهابادـهر کدام 5/6%)
·زمان شروع: سال 1385
·پیشرفت فیزیکی تا پایان اسفند 1389: 6/86%
·پیش بینی زمان بهره برداری: سال 1390


اتیلن گلایکول های عسلویه:
·واگذاری به بخش خصوصی در حال بررسی است.
·مساحت: 15/5 هکتار واحد اتیلن گلایکول و 98/2 هکتار مخازن ذخیره
·مالکیت: دردست بررسی
·زمان شروع:سال 1386­
·پیشرفت فیزیکی تا پایان اسفند 1389: 45/48%
·پیش بینی زمان بهره برداری: 1392
در سال 1386 طرح از خارگ به عسلویه منتقل گردید.



سرویس های جانبی متمرکز فاز دوم عسلویه :
·مجری: شرکت پتروشیمی دماوند (سهامی خاص)
·مساحت: 90 هکتار
·مالکیت: 100% شرکت ملی صنایع پتروشیمی
·زمان شروع: فاز 1 سال 1389
·پیشرفت فیزیکی تا پایان اسفند 1389: 5%
·پیش بینی زمان بهره برداری: فاز 1 سال 1393


الفین دوازدهم:
·مجری: در دست بررسی
·مساحت: 64/43 هکتار
·مالکیت: 100% شرکت ملی صنایع پتروشیمی
·زمان شروع: سال 1390
·پیش بینی زمان بهره برداری: سال 1393


الفین و متانول شانزدهم:
·مجری: شرکت پتروشیمی بوشهر (سهامی خاص)
·مساحت: 43/62 هکتار
·مالکیت: 100% بخش خصوصی
·زمان شروع: سال 1390
·پیش بینی زمان بهره برداری: سال 1393


متانول مشارکتی با ونزوئلا:
·مجری: شرکت پتروشیمی ونیران
·مساحت: 48/7 هکتار
·مالکیت: 49% پتروشیمی بین الملل، 1% سرمایه گذاری صنایع پتروشیمی، 49%شرکت یکی ون ونزوئلا، 1% شرکت سرمایه گذاری ونزوئلاییIPHL
·زمان شروع: سال 1389
·پیش بینی زمان بهره برداری: 1392


آمونیاک و اوره اندونزی (آمونیاک و اوره چهاردهم):
·مجری: شرکت پتروشیمی هنگام (سهامی خاص)
·مساحت: 47/25 هکتار
·مالکیت: 49% پتروشیمی بین الملل، 50% شرکت اندونزیاییPUSRI
·زمان شروع: سال 1389
·پیش بینی زمان بهره برداری: سال 1392


آمونیاک و اوره هشتم:
·مجری: شرکت شیمیایی لاوان(سهامی خاص)
·مساحت: 85/24 هکتار
·مالکیت:20% شرکت پتروشیمی بین الملل ، 55% شرکت SAB LNDUSTRIES، 20% شرکت پتروشیمی اراک، 5% شرکت سرمایه گذاری بانک ملی
·زمان شروع: سال 1389
·پیش بینی زمان بهره برداری: سال 1392


متانول هفتم:
·مجری: شرکت پتروشیمی مرجان(سهامی خاص)
·مساحت: 7 هکتار
·مالکیت: 100% بخش خصوصی
·زمان شروع: سال 1389
·پیشرفت فیزیکی تا پایان اسفند 1389: 2%
·پیش بینی زمان بهره برداری: سال 1392


آمونیاک و اوره عمان(آمونیاک و اوره سیزدهم):
·مجری: شرکت پتروشیمی هرمز (سهامی خاص)
·مساحت: 45/24 هکتار
·مالکیت: 49% پتروشیمی بین الملل، 50% شرکت نفت عمان، 1% شرکت سرمایه گذاری صنایع پتروشیمی
·زمان شروع: سال 1390
·پیش بینی زمان بهره برداری: سال 1393


پارک استایرن:
SBS/SB/LCBR,ABS
·مجری:شرکت پتروشیمی جم (سهامی خاص)
·مساحت پارک:32 هکتار
·مالکیت: 100%‌بخش خصوصی
·زمان شروع:1389
·پیشرفت فیزیکی تا پایان اسفند 1389: 5/10%
·پیش بینی زمان بهره برداری: 1392


پارک استایرن:
·نام طرح : ESBR
·مجری:شرکت پتروشیمی صدف
·مساحت پارک:32 هکتار
·مالکیت: 100%‌بخش خصوصی
·زمان شروع:1389
·پیش بینی زمان بهره برداری: 1392


پارک استایرن:
·نام طرح : پلی استایرن انبساطی (EPS)
·مجری:شرکت کیمیا صنایع دالاهو
·مساحت پارک:32 هکتار
·مالکیت: 100%‌بخش خصوصی
·زمان شروع:1390
·پیش بینی زمان بهره برداری: 1393


متانول مشارکتی با پتکیم ترکیه:
·مجری:شرکت پتروشیمی سبلان (سهامی خاص)
·مساحت:7 هکتار
·مالکیت: 100%‌بخش خصوصی
·زمان شروع:1390
·پیش بینی زمان بهره برداری: 1393


متانول مشارکتی با یوروکم سنگاپور:
·مجری:شرکت پتروشیمی دنا (سهامی خاص)
·مساحت:7 هکتار
·مالکیت: 100%‌بخش خصوصی
·زمان شروع:1389
·پیش بینی زمان بهره برداری: 1392


متانول آرین:
·مجری:شرکت پتروشیمی آرین (سهامی خاص)
·مساحت:44/7 هکتار
·مالکیت: 100%‌بخش خصوصی
·زمان شروع:1390
·پیش بینی زمان بهره برداری: 1393


متانول کیمیای پارس خاورمیانه:
·مجری:شرکت کیمیای پارس خاورمیانه
·مساحت پارک:7 هکتار
·مالکیت: 100%‌بخش خصوصی
·زمان شروع:1389
·پیش بینی زمان بهره برداری: 1392


متانول آرمان:
·مجری:شرکت پتروشیمی آرمان (سهامی خاص)
·مساحت:7 هکتار
·مالکیت: 100%‌بخش خصوصی
·زمان شروع:1390
·پیش بینی زمان بهره برداری: 1393
متانول / آمونیاک:
·مجری:شرکت ارگ شیمی پارسا(سهامی خاص)
·مساحت:9 هکتار
·مالکیت: 100%‌بخش خصوصی
·زمان شروع:1390
·پیش بینی زمان بهره برداری: 1393


اتیلن گلایکول ها:
·مجری:شرکت پارس فنل
·مساحت:7 هکتار
·مالکیت: 100%‌بخش خصوصی
·زمان شروع:1390
·پیش بینی زمان بهره برداری: 1393


تبدیل پروپان به پروپیلن (PDH):
·مجری:شرکت مهر پتروکیمیا(سهامی خاص)
·مساحت:49/24هکتار
·مالکیت: 100%‌بخش خصوصی
·زمان شروع:1389
·پیشرفت فیزیکی تا پایان اسفند 1389: 15%
·پیش بینی زمان بهره برداری: 1392


مخازن متمرکز صادراتی عسلویه:
·مجری:شرکت مخازن صادراتی پارسیان
·مساحت:7/46 هکتار
·مالکیت: 100%‌بخش خصوصی
·زمان شروع:1389
·پیش بینی زمان بهره برداری: 1392
·ظرفیت کل: 195/1 هزار متر مکعب


الفین گناوه و پلی اتیلن دشتستان (الفین پانزدهم):
·مجری:شرکت پتروشیمی گناوه- دشتستان (سهامی خاص)
طرح های مصوب هیات وزیران
·محل اجرا: گناوه و دشتستان
·مالکیت: 100%‌بخش خصوصی
·زمان شروع:1390
·پیش بینی زمان بهره برداری: 1393

 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

سرمد حیدری

مدیر تالارهای مهندسی شیمی و نفت
مدیر تالار
طرح های در دست مطالعه شرکت ملی صنایع پتروشیمی :


  • [*=right]پلی استایرن عسلویه
    [*=right]طرح های پتروشیمی در پارس شمالی


طرح های بهره برداری شده:




استحصال اتانپتروشیمی پارس
سرویس های جانبی متمرکز
پتروشیمی مبین
متانول چهارم
پتروشیمی زاگرس
آروماتیک چهارم
پتروشمی نوری(برزویه)
آمونیاک و اوره چهارم
پتروشیمی پردیس
الفین نهم
پلیمرآریاساسول
الفین دهم
پتروشیمی جم
پلی اتیلن سنگین عسلویه
پتروشیمی مهر
متانول ششم
پتروشیمی زاگرس
PVC غدیر
پتروشیمی غدیر
بوتادین
پتروشیمی جم
اتیل بنزن/ استایرن
پتروشیمی پارس
جداسازی هوا و نیروگاه (توسعه مبین)
پتروشیمی مبین
بندر پتروشیمی پارس
شرکت ملی صنایع پتروشیمی
آمونیاک و اوره ششم
پتروشیمی پردیس
الفین عسلویه
پتروشیمی مروارید
نیروگاه (توسعه مبین)
پتروشیمی مبین

 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

اشکان فروتن

مدیر بازنشسته
عسلویه


عَسَلویه به عربی أَعسَلُوه روستایی و یک منطقه عظیم صنعتی از توابع استان بوشهر در جنوب ایران است. این روستا در دوازده کیلومتری شرقی روستای نخل تقی و در هفت کیلومتری روستای بیدخون و در کرانه خلیج فارس واقع شده‌است.

محدوده عسلویه
از شمال به روستای دهنو، از جنوب به خلیج فارس، از سوی مغرب به نخل تقی، و از جهت مشرق به پارک ملی نایبند محدود مى شود.




جمعیت
جمعیت بومی منطقه عسلویه حدود 300 نفر است که از اهل سنت و از پیروان امام محمد ادریس شافعی هستند. مردم این خطه از ایران به زبان عربی و فارسی سخن می گویند. این منطقه در بافت بومی خود دارای مسجد، دبستان، آب انبار (برکه) و برق و خانه بهداشت است.

پیشینه تاریخی
در دوران گذشته « أعسلوه » یکی از مناطق نفوذ ومهم قبیله « بنی خالد النصوریین » بوده واین قبیله بر منطقه شرق بوشهر حکمرانی می کردند. در این روستا بقایای ارگ بزرگی وجود دارد که مقر حاکم وقت بوده ‌است. همچنین تعدادی خانه قدیمی وتاریخی وجود دارد که سازه هایش سنگ و کاهگل و گچ و ساروج ‌است.

پیشه
تا پیش از استقرار منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس پیشه مردم روستا تجارت، سفر و ماهی گیری بود. همچنین کشاورزی و دامداری نیز در روستا رایج بود، که با ورود سیل کارکنان منطقه معیشت آنان نیز دستخوش تغییراتی شد.

منطقه صنعتی
این منطقه در شرق استان بوشهر در حاشیه خلیج فارس در 300 کیلومتری شرق بندر بوشهر و در 420 کیلومتری غرب شهرستان بندر لنگه و در 570 کیلومتری غرب بندر عباس واقع است(همجواری استان بوشهر با استان‌ها: از شمال به منطقه اسیر در فارس، از شرق به هرمزگان و از غرب به خوزستان کهگیلویه و بویراحمد) و حدود 105 کیلومتر باحوزه گاز پارس جنوبی که درمیان خلیج فارس واقع شده (دنباله حوزه گنبد شمالی قطر) فاصله دارد
موقعیت مورد نظر برای منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس مزایای قابل توجهی دارد، از جمله کمترین فاصله ممکن با میدان گاز پارس جنوبی، وجود فرودگاهی که درزمان ساخت وساز می تواند سرویس مناسبی به عنوان فرودگاه بین المللی استقرار یابد، دسترسی مستقیم به آب دریا، عمق مناسب سواحل ازنظر بندری، برخورداری از شبکه‌های تأسیسات زیرساختی شریانهای ارتباطی فرامنطقه‌ای، وجود نیروی کار بالقوه در شهرها وروستاهای اطراف ،طبیعت سرسبز وچشم اندازهای طبیعی زیبا وجود دارد.

محدوده و وسعت
محدوده منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس براساس مصوبه هیات وزیران وشورای عالی مناطق آزاد تجاری / صنعتی به این شرح تعیین گردیده‌است : ازغرب به روستای شیرینو، ازجنوب به خلیج فارس، ازشمال به دامنه ادامه سلسه جبال زاگرس و از شرق به روستای چاه مبارک. این محدوده طبق مصوبه هیئت محترم وزیران 10.000 هکتار بوده که براساس استانداردها تفکیک می شود.

توسعه منطقه ویژه
با توجه به پتانسیل های این منطقه، کمبود اراضی مناسب و لزوم توسعه صنایع بالادست نفت وگاز (با دسترسی مناسب به دریا) درمحدوده منطقه ویژه و همچنین قرار داشتن مکان فعلی روستاهای نخل تقی و عسلویه در محدوده‌ای با خطر سنجی بالا، عدم دسترسی مناسب به شریانهای پیرامون منطقه و نامناسب بودن مکان فرودگاه نظامی فعلی (خطر سنجی بالا در همجواری با صنایع بالا دست، عدم امکان استفاده بهینه اهالی منطقه از آن و…) درنظراست در آینده نزدیک نسبت به جابجایی فرودگاه وروستاهای نخل تقی وعسلویه سایت نیروهای نظامی به مکان های مناسب واستفاده از اراضی فوق به عنوا ن توسعه صنایع بالا دست اقدام شود.در ضمن با توجه به لزوم استقرار واحدهای مایع سازی گاز(DME,GTL,LNG) درمنطقه وعطف به مسائل ایمنی و حریم و فاصله لازم این واحدها از دیگر واحدهای صنعتی، زمینی ساحلی به وسعت تقریبی 2000 هکتار واقع در 20 کیلو متری غرب منطقه جهت استقرار واحدهای فوق پیش بینی شده‌است.

منطقه صنعتی
این منطقه دارای واحدهای عظیم و پرشمار پتروشیمی و پالایشی است. از این رو فرودگاه قدیم تعطیل شد و فرودگاه جدید با نام خلیج فارس در 35 کیلومتری شرق عسلویه احداث و مورد استفاده قرار گرفته است.

 
اگه بخواین یه تصور کوچیک از مساحت اشغالی توسط تاسیسات عسلویه تا به حال و در آینده داشته باشین جالبه بدونید این همه تا سیسات با این همه عظمت تقریبا 90 کیلومتر از ساحل رو اشغال کرده . اگر همه فازها به مرحله ساخت برسه چیزی حدود 200 کیلومتر فضا اشغال خواهد شد !!!
پس هنوز به نصف هم نرسیده
ولی گویا دیگه بدلیل خرابی و صدمه ها بیش از حد به محیط زیست و بهم زدن اکوسیستم اون منطقه دیگه اجازه ساخت و ساز در کنار دریا نخواهند داشت !
ولی برای پارس شمالی پیش بینی کارهای جالبی در جهت سالم ماندن محیط زیست شده است ...
 

ahmad rajabi

عضو جدید
[
سلام دوستان دو فایل برایتان در این صفه گذاشتم در مورد پارس جنوبی بعدا فایل کامل ان که گزارش کاراموزی خودم است برایتان می گزارم و یک فایل در مورد انواع خوردگی است:):):)
 

پیوست ها

  • فازهاي 4 و 5 پارس جنوبي.pdf
    154.6 کیلوبایت · بازدیدها: 0
  • anvae khordagy.pdf
    103.1 کیلوبایت · بازدیدها: 0

nakheel

عضو جدید
من یک نکته ای مد نظر دارم آماری که از جمعیت منطقه عسلویه ارائه کرده اید اشتباه میباشد زیرا طبق آخرین سرشماری رسمی 1385 مرکز آمار ایران جمعیت بومی آن 31319 است که 98%آنها اهل سنت هستند.
منابع www.pseez.ir/ - http://fa.wikipedia.org/wiki/ - www.sci.org.ir/
 

پیرجو

مدیر ارشد
مدیر کل سایت
مدیر ارشد
میدان گازی پارس جنوبی ایران، بزرگترین میدان گازی جهان
میدان گازی پارس جنوبی ایران در شمالی ترین گستره میدان عظیم شمالی قطر ،بر روی خط مرزی مشترک ايران و قطر در خليج فارس و در فاصله ١٠٠ کيلومتری ساحل جنوبی ايران قراردارد. وسعت اين ميدان گازی در بخش مربوط به ايران برابر ٣٧٠٠ کيلومتر مربع میباشد.

9 درصد میزان گاز جهان و 50 درصد کل ذخایر گاز ایران در این میدان به حساب می آید. در حقیقت ایران با داشتن 28 تریلیون متر مکعب ، 18 درصد ذخیره ثابت شده گاز جهان ، دومین دارنده ذخایر گاز جهان پس از روسیه است.
این میدان گازی بین دو کشور ایران و قطر مشترک میباشد که قطر از چند سال پیش بهره برداری از آن را آغاز کرده است.
سهم (قسمت) متعلق به ایران از این میدان شامل 436 تریلیون فوت مکعب(12.3 تریلیون متر مکعب) گاز ، 17 میلیارد بشکه میعانات گازی و 5 میلیارد بشکه نفت تخمین زده می شود بطوریکه این میدان می تواند به تنهایی گاز جهان را تا 10 سال تامین کند.

این میدان برنامه ریزی شده تا در حدود 30 فاز توسعه یابد بطوریکه هر کدام از فازها مستلزم سرمایه اولیه تقریبا 1 میلیارد دلار می باشد. هزینه سرمایه گذاری این پروژه ها از محل صادرات محصولات تولیدی این پروژه تامین خواهد شد.
12 فاز اولیه از این توسعه در دست اجرا می باشد.
ایران تاکنون بیش از 15 میلیون دلار در این میدان سرمایه گذاری کرده و بعد از تکمیل مراحل مختلف آن سالانه بیش از 10 میلیارد دلار از این محل درآمد خواهد داشت.


فاز 1
هزینه اجرا : یک میلیارد و 180 میلیون دلار
درآمد سالانه ایران از محل تولیدات این فاز : یک میلیارد دلار
تاریخ عقد قرارداد : سال 1376 در قالب قراردادهای بیع متقابل
تاریخ افتتاح فاز(بهره برداری) :آبانماه 1383
تاخیر : 2 سال تاخیر
تولید : روزانه 25 میلیون متر مکعب گاز، 40 هزار بشکه میعانات گازی،200 تن گوگرد
مجری : شرکت پتروپارس (60% صندوق بازنشستگی شرکت ملی نفت ایران و 40% سازمان گسترش و نوسازی صنایع)
توضیحات :
اولین پروژه بزرگ در صنعت نفت که بدست شرکتهای ایرانی به بهره برداری رسید.در حدود 300 میلیون دلار این قراردادها را دو شرکت صدرا و سامسونگ امضا نمودند.


فاز 2 و 3
هزینه اجرا : بیش از 2 میلیارد دلار
درآمد سالانه ایران از محل تولیدات این فاز : بیش از یک میلیارد دلار
تاریخ افتتاح فاز(بهره برداری) : 1382
مجری : شرکت توتال فینا الف (TotalFinaElf) به میزان 40 درصد و شرکت پتروناس مالزی (Petronas) 30 درصد و شرکت گازپروم (Gazprom)،شرکت انحصاری تولید گاز روسیه، 30 درصد

توضیح:
بطور کلی 2 سکوی یکسان و بدون نفر ،SPD3 و SPD4 ، در 65 متری عمق آب نصب شدند.هر کدام از سکوها گاز را از 10 چاه انحرافی دریافت کرده ،که همه این چاهها در شعاعی به فاصله 3000 متر قرار گرفته اند. این سکوها به سیستم عملیاتی خشکی از طریق دو خط لوله چند فازی 32 اینچی به طول 105 کیلومتر متصل شده اند.
توضیح در مورد شرکت توتال:
شرکت توتال در حالی سرمایه گذاری در پروژه های نفت و گاز در ایران را آغاز کرد که شرکت امریکائی کونکو در اسفند 73 بواسطه تحریم امریکا علیه ایران از بزرگترین قرارداد خود با ایران چشم پوشید.

فاز 4 و 5 :
مجری: دو شرکت انی و پتروپارس
شروع بهره برداری : فروردین 84
هزینه اجرا : حدود 2 میلیارد دلار
درآمد : سالانه 3 میلیارد دلار
تولید : روزانه 50 میلیون مترمکعب گاز طبیعی،70 هزار بشکه میعانات گازی و 400 تن گوگرد


فاز 6،7 و 8 :
مجری : شرکت پتروپارس
تاریخ شروع فعالیتهای اجرایی : 79
زمان تعیین شده برای بهره برداری : تابستان 85 (البته از آنجایی که اینجانب در این پروژه مشغول میباشم حتم دارم که فقط فاز ۶ را بتوان تابستان ۸۵ راه اندازی کرد.)
تولید : سالانه 85 میلیون مترمکعب استخراج گاز
اهداف: مصرف داخلی و تزریق به چاههای نفت آغاجاری (طرح صیانتی)


فاز 9 و 10 :
مجری: مشارکت شرکتهای IOEC (شرکت مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی ایران)، OIEC (شرکت مهندسی و ساختمان صنایع نفت) و شرکت ال جی کره جنوبی( LG )
آغاز فعالیت : شهریور 81
زمان بهره برداری: مدت پروژه 52 ماه( اواخر 85 )
اهداف: مصرف داخلی
میزان درآمد سالیانه : 1.5 میلیارد دلار
نحوه سرمايه گذاري : فاينانس
تولید : 50 ميليون مترمكعب درروز گاز طبیعی تصفیه شده، 80000 بشكه درروز ميعانات گازي ، 05/1 ميليون تن درسال گازمايع (LPG) ، 1 ميليون تن در سال اتان و 400 تن در روز گوگرد
مبلغ قرارداد: 1.6 میلیارد دلار
توضیحات:
اولین پروژه گازی کشور است که در چنین حجمی به طریق فاینانس (خودگردان) تامین اعتبار شده است . این پروژه با مشارکت بیش از 62% بخش ایرانی و در حدود 38% بخش خارجی (شرکت LG) در حال اجرا بوده و شامل دو بخش خشکی و دریا میباشد. بخش دریا توسط شرکت IOEC انجام خواهد شد که شامل 2 سكوي سرچاهي ، 2 سكوي مشعل و 360 کیلومتر لوله کشی زیر دریا شامل 2 رشته خط لوله 32 اینچ و 2 رشته خط لوله 4 اینچ میباشد.

شرکت مهندسی و ساختمان صنایع نفت (OIEC) علاوه بر مشارکت در طراحی و خرید بخش خشکی ، کل عملیات اجرائی این پروژه را در بخش خشکی عهده دار بوده که از کل 6/1 میلیارد دلار مبلغ پروژه سهم آن در حدود 670 میلیون دلار (معادل حدود 40%) می باشد.


عملیات آماده سازی زمین سایت فاز 9 و 10
نمای ده گانه فازهای میدان گازی پارس جنوبی

منابع :
مطالب فوق برگرفته از سایت اینترنتی شرکت O1 ، سایت خبری BBC News و همچنین سایت تکنولوژی فراساحل(Offshore Technology) میباشد.
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
بانک اطلاعات انرژی پارس / پالایشگاهها

بانک اطلاعات انرژی پارس / پالایشگاهها

پالایشگاه فاز 1 :
به منظور استخراج و بهره برداری از میدان گازی پارس جنوبی در هر فاز دو سکوی سرچاهی نصب شده است که هر کدام ظرفیت پذیرش 16 چاه را دارند که 6 عدد فعال است.
در فاز 1 روزانه 3/28 میلیون مترمکعب گاز از دو سکوی سرچاهی برداشت و عملیات جداسازی آب همراه گاز در سکو انجام می گیرد و گاز و میعانات گازی بصورت دو فازی به وسیله یک خط لوله زیردریایی 32 اینچ به فاصله 105 کیلومتر به خشکی منتقل میگردد.
روزانه 25 میلیون مترمکعب گاز تصفیه شده توسط یک خط لوله 56 اینچ وارد شبکه ی سراسری و 40 هزار بشکه میعانات گازی پس از عبور از دو واحد تثبیت میعانات گازی به مخازن ذخیره سازی جهت صادرات ارسال می گردد.
همچنینH2S در واحد شیرین سازی به واحدهای بازیافت گوگرد هدایت و روزانه 200 تن گوگرد به صورت دانه بندی شده تولید و توسط کامیون به انبار مکانیزه گوگرد منتقل می شود.


پالایشگاه فاز 2 و 3 :
عملیات توسعه فازهای 2 و 3 میدان گازی پارس جنوبی تاریخ 6/7/76 به شرکت توتال فرانسه واگذار گردید و در تیرماه 1383 بطور کامل به بهره برداری رسید.
روزانه 5/56 میلیون متر مکعب گاز از دو سکوی سرچاهی برداشت و بصورت سه فازی شامل گاز، میعانات گازی و آب به وسیله دو خط لوله زیردریایی 32 اینچ به فاصله 105 کیلومتر به خشکی منتقل می گردد.
روزانه 3/53 میلیون متر مکعب گاز تصفیه شده توسط یک خط لوله 56 اینچ وارد شبکه سراسری و 80 هزار بشکه میعانات گازی پس از عبور از دو واحد تثبیت میعانات گازی به مخازن ذخیره سازی جهت صادرات ارسال می شود.
همچنینH2S جدا شده در واحد شیرین سازی به واحدهای بازیافت گوگرد هدایت و روزانه 400 تن گوگرد به صورت دانه بندی شده تولید و توسط کامیون به انبار مکانیزه گوگرد منتقل می شود.


پالایشگاه فاز 4 و 5 :
عملیات توسعه فازهای 4 و 5 میدان گازی پارس جنوبی در مرداد ماه 1379 به کنسرسیومی متشکل از شرکت های انی، پتروپارس و نیکو واگذار گردید و در بهمن ماه 1383 به طور کامل به بهره برداری رسید.
در هر فاز 2 سکوی عملیاتی سر چاهی نصب شده است که در هر کدام پذیرش 12 حلقه چاه دارند. روزانه 5/56 میلیون مترمکعب گاز از مخزن برداشت و بصورت 3 فاز شامل گاز، میعانات گازی و آب به وسیله دو خط لوله زیردریایی 32 اینچ به فاصله 100 کیلومتر به خشکی منتقل می گردد.


پالایشگاه فاز 6 و 7 و 8 :

عملیات توسعه فازهای 6 و 7 و 8 میدان گازی پارس جنوبی- در بهمن ماه 1382 بصورت بیع متقابل توسط کنرسیومی متشکل از شرکت ایرانی پتروپارس، سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، دو شرکت ژاپنی Toyo و JGC و شرکت Daelim از کره جنوبی آغاز و در مهرماه 1387 به بهره برداری کامل رسید.
طبق طراحی محصولات روزانه این پالایشگاه عبارتند از : 104 میلیون مترمکعب گاز ترش خشک، 170 هزار بشکه میعانات گازی و 5000 تن گاز مایع (پروپان و بوتان LPG).


پالایشگاه فاز 9 و 10 :
عملیات توسعه فازهای 9 و 10میدان گازی پارس جنوبی در عسلویه به کنرسیومی متشکل از شرکت های IOEC، OIEC، GS واگذار گردید و در شهریور سال 87 واحدهای تصفیه گاز در سرویس قرار گرفته و در اردیبهشت سال 88 با راه اندازی واحدهای فرایندی به طور کامل به بهره برداری رسید.
در هر فاز دو سکوی عملیاتی سرچاهی نصب شده است که هر کدام پذیرش 12 حلقه چاه دارند.
روزانه 5/56 میلیون مترمکعب گاز از مخزن برداشت و بصورت سه فازی شامل گاز،‌ میعانات گازی و آب به وسیله دو خط لوله زیردریایی 32 اینچ به فاصله 105 کیلومتر به خشکی منتقل می گردد.


طرح توسعه فاز ١١:
طرح‌ توسعه‌ فاز 11 به‌ منظور تامین‌ گاز ترش‌ مورد نیاز واحدایران ال ان جی و استحصال میعانات گازی همراه گاز طراحی و اجرا خواهد شد.

مشخصات‌ فنی‌ پروژه‌:
- تولید گاز از میدان‌ پارس‌ جنوبی‌ به‌ میزان‌ 2000 میلیون‌ فوت‌ مکعب‌ استاندارد در روز
- گاز ترش استحصالی جهت خوراک واحد LNG‌ به میزان 1900 میلیون‌ فوت‌ مکعب‌ استاندارد در روز
- استحصال‌ میعانات‌ گازی‌ سنگین‌ به‌ میزان80‌ هزار بشکه‌ در روز
طرح‌ توسعه‌ این‌ فاز به‌ صورت‌ قرارداد بیع‌ متقابل‌ به شرکت چینی CNPC واگذار گردیده‌ است‌.


طرح توسعه فاز ١٢:
طرح‌ توسعه‌ فاز 12 به‌ منظور تولید روزانه‌ 3000 میلیون‌ فوت‌ مکعب‌ گاز از مخزن‌ طراحی‌ و اجرا خواهد شد.

هدف‌ از توسعه‌ این‌ فاز عبارت‌ است‌ از:

- تولید روزانه‌ 78 میلیون‌ متر مکعب‌ گاز طبیعی‌ جهت‌ تزریق‌ به‌ خط‌ IGAT6 (خط‌ لوله‌ ششم‌ گاز کشور(
- تولید روزانه‌ 110000 بشکه‌ میعانات‌ گازی‌ سنگین‌.
- تولید روزانه‌ 600 تن‌ گوگرد دانه‌بندی‌ شده‌.
- تولید 10 میلیون تن LNG در سال.


طرح توسعه فاز ١٣:
ظرفیت تولید از مخزن : دو میلیارد استاندارد فوت مکعب در روز.
تاسیسات دریایی:
- تعداد چاه: 38 حلقه
- تعداد سکوهای دریائی: 4 سکو هر یک جهت تولید 500 میلیون استاندارد فوت مکعب در روز

خطوط لوله دریایی:
- خطوط لوله اصلی :دو خط 32 اینچی انتقال گاز از سکوهای اصلی به پالایشگاه خشکی جمعاً بطول 260 کیلو متر بهمراه دو رشته خط 5/4 اینچ تزریق MEG
- خطوط لوله Infield : دو رشته خط 18 اینچی انتقال گاز از سکوهای اقماری به خروجی سکوهای اصلی ، جمعا" بطول 14 کیلومتر بهمراه دورشته خط لوله 5/4 اینچی تزریق MEG

پالایشگاه خشکی:
در این پالایشگاه گاز بهمراه مایعات ورودی فرآورش گردیده و محصولات ذیل تولید می گردد:

50 - میلیون استاندارد متر مکعب در روز گاز تصفیه شده.
1/1- میلیون تن در سال گاز مایع جهت صادرات.
77- هزار بشکه در روز میعانات گازی جهت صادرات.
- یک میلیون تن در سال گاز اتان جهت تامین خوراک پتروشیمی.


طرح توسعه فاز ١٤:

ظرفیت تولید از مخزن : دو میلیارد استاندارد فوت مکعب در روز.
تاسیسات دریایی:
- تعداد چاه: 44 حلقه
- تعداد سکوهای دریائی: 4 سکو هر یک جهت تولید 500 میلیون استاندارد فوت مکعب در روز

خطوط لوله دریایی:

خطوط لوله اصلی : دو خط 32 اینچی انتقال گاز از سکوهای اصلی به پالایشگاه خشکی جمعاً بطول 260 کیلو متر بهمراه دو رشته خط 5/4 اینچ تزریق MEG .
خطوط لوله Infield : دو رشته خط 18 اینچی انتقال گاز از سکوهای اقماری به خروجی سکوهای اصلی ، جمعا" بطول 18 کیلومتر بهمراه دورشته خط لوله 5/4 اینچی تزریق MEG.
پالایشگاه خشکی:
در این پالایشگاه گاز بهمراه مایعات ورودی فرآورش گردیده و محصولات ذیل تولید می گردد:
50 - میلیون استاندارد متر مکعب در روز گاز تصفیه شده.
1/1 - میلیون تن در سال گاز مایع جهت صادرات.
77 - هزار بشکه در روز میعانات گازی جهت صادرات.
- یک میلیون تن در سال گاز اتان جهت تامین خوراک پتروشیمی.


طرح توسعه فازهای ١٥ و ١٦:
هدف‌ از توسعه‌ این‌ فاز عبارت‌ است‌ از:
- تولید روزانه‌ 50 میلیون‌ متر مکعب‌ گاز طبیعی‌
- تولید روزانه‌ 80 هزار بشکه‌ میعانات‌ گازی‌
- تولید سالیانه‌ 1.05 میلیون‌ تن‌ گاز مایع‌ "LPG" (پروپان و بوتان)
- تولید سالیانه‌ 1 میلیون‌ تن‌ اتان‌ به‌ منظور تامین‌ خوراک‌ واحدهای‌ پتروشیمی‌
- تولید روزانه‌ 400 تن‌ گوگرد


طرح توسعه فازهای ١٧ و ١٨:
توسعه‌ فازهای‌ 17 و 18 میدان‌ گازی‌ پارس‌ جنوبی‌ به‌ منظور تولید روزانه‌ 50 میلیون‌ متر مکعب‌ گاز طبیعی‌، 80 هزار بشکه‌ میعانات‌ گازی‌ و 400 تن‌ گوگرد و تولید سالیانه‌ 1 میلیون‌ تن‌ اتان‌ و 1.05 میلیون‌ تن‌ گاز مایع‌ (پروپان‌ و بوتان‌)
"LPG"انجام‌ می‌شود.
تاسیسات‌ فرا ساحلی‌ این‌ طرح‌ در فاصله‌ 100 کیلومتری‌ از ساحل‌ عسلویه‌ احداث‌ می‌گردد. چهار سکوی‌ حفاری‌ تولیدی‌ شامل‌ 44 حلقه‌ چاه‌، دو رشته‌ خط‌ لوله‌ 32 اینچ‌ دریایی‌ انتقال‌ گاز، دو خط‌ لوله‌ 4 اینچ‌ انتقال‌ محلول‌ گلایکول‌، تاسیسات‌ دریایی‌ این‌ طرح‌ را شامل‌ می‌شود.


طرح توسعه فاز ١٩:
ظرفیت تولید از مخزن : دو میلیارد استاندارد فوت مکعب در روز.
تاسیسات دریایی:
-تعداد چاه: 21 حلقه( حفاری 15 حلقه چاه جدید + 6 حلقه چاه سکوی SPD2 فاز1(
- تعداد سکوهای دریائی: 4سکو (2 سکوی اصلی+ 2 سکوی اقماری(
- سکوی موجود SPD2 فاز 1 به عنوان یکی از دو سکوی اقماری خواهد بود.
- خطوط لوله اصلی :دو خط 32 اینچی انتقال گاز از سکوهای اصلی به پالایشگاه خشکی جمعاً بطول 260 کیلو متر بهمراه دو رشته خط 5/4 اینچ تزریق MEG
- خطوط لوله Infield : دو رشته خط 18 اینچی پوشش دار (Cladded)انتقال گاز از سکوهای اقماری به ورودی سکوهای اصلی ، جمعا" بطول 12 کیلومتر .
پالایشگاه خشکی:
در این پالایشگاه گاز بهمراه مایعات ورودی فرآورش گردیده و محصولات ذیل تولید می گردد:
50 - میلیون استاندارد متر مکعب در روز گاز تصفیه شده.
1/1 - میلیون تن در سال گاز مایع جهت صادرات.
77- هزار بشکه در روز میعانات گازی جهت صادرات.
- یک میلیون تن در سال گاز اتان جهت تامین خوراک پتروشیمی.
محصولات جانبی:
گوگرد (محصول جانبی فرآیند شیرین سازی گاز) 400 تن در روزجهت صادرات.


طرح توسعه فازهای ٢٠ و ٢١:
طرح توسعه این فاز با به کارگیری پیمانکاران و سازندگان داخلی و به صورت EPCCS اجرا خواهد شد.
محل اجرای این فاز در خلیج فارس و سایت شماره 1 منطقه ویژه اقتصادی واقع در بندر عسلویه می باشد.

هدف از توسعه این فاز عبارت است از:
-تامین روزانه 50 میلیون متر مکعب گاز تصفیه شده برای مصارف داخلی
- بازیافت سالیانه یک میلیون تن گاز اتان قابل مصرف در صنایع پتروشیمی
- بازیافت سالیانه 1.05 میلیون تن گاز مایع مرغوب جهت صادرات
- تولید روزانه 75000 بشکه میعانات گازی گوگردزدایی و تثبیت شده جهت صادرات
- بازیافت روزانه 400 تن گوگرد جهت صادرات


طرح توسعه فازهای ٢٢ و ٢٣ و ٢٤:
ظرفیت تولید از مخزن :
دو میلیارد استاندارد فوت مکعب در روز.
تاسیسات دریایی:
-تعداد چاه: 38 حلقه
-تعداد سکوهای دریائی: 4 سکو هر یک جهت تولید 500 میلیون استاندارد فوت مکعب در روز
-خطوط لوله دریایی:
-خطوط لوله اصلی :دو خط 32 اینچی انتقال گاز از سکوهای اصلی به پالایشگاه خشکی جمعاً بطول 260 کیلو متر بهمراه دو رشته خط 5/4 اینچ تزریق MEG .
-خطوط لوله Infield : دو رشته خط 18 و 20 اینچی انتقال گاز از سکوهای اقماری به خروجی سکوهای اصلی ، جمعا" بطول 14 کیلومتر بهمراه دورشته خط لوله 5/4 اینچی تزریق MEG.
پالایشگاه خشکی:
در این پالایشگاه گاز بهمراه مایعات ورودی فرآورش گردیده و محصولات ذیل تولید می گردد:
50 -میلیون استاندارد متر مکعب در روز گاز تصفیه شده.
1/1- میلیون تن در سال گاز مایع جهت صادرات.
77- هزار بشکه در روز میعانات گازی جهت صادرات.
- یک میلیون تن در سال گاز اتان جهت تامین خوراک پتروشیمی.
 
بالا