کاشو یا بادام هندی به دلیل طعم منحصر به فردش یکی از آجیل های محبوب مردم کشور ما و دیگر کشورها است. این آجیل به شکل لوبیا یا کلیوی شکل می باشد که در پایین یا زیر میوه ی درختی که بلارد نام دارد، یافت می شود.
خصوصیات گیاهشناسی:
گیاهی همیشه سبز و بزرگ، به طول حدود 12-10 متر، با یک تنه ی کوتاه و نامنظم است. برگ ها دارای آرایش مارپیچی؛ ساختار چرمی، بیضوی شکل یا واژتخم مرغی است که حدود 4 تا 22 سانتیمر طول و حدود 2 تا 15 سانتیمتر عرض دارد. دارای گل های کوچکی است که این گل ها در ابتدا سبز رنگ و در نهایت به رنگ قرمز تبدیل می شوند. هر گل دارای 5 گلبرگ بلند و باریک و نوک تیز می باشد که حدود 7 تا 15 میلیمتر طول دارد. میوه کاشو یک میوه فرعی است. این میوه گلابی شکل بوده و از دمگل و نهنج گل به وجود می آید. به میوه این گیاه سیب کاشو هم گفته می شود. میوه های رسیده زردرنگ یا قرمز رنگ بوده و حدود 5 تا 11 سانتیمتر طول دارند. این میوه مزه شیرینی داشته و بسیار آبدار است.
میوه دارای قسمتی لوبیایی شکل در انتها که نسبتاً طویل و متورم است تشکیل شده. در داخل این برآمدگی مغز یا قسمت خوراکی میوه قرار دارد که پس از رسیدن کامل میوه و برداشت بایستی مغز میوه را برای عرضه به بازار از پوست آن جدا نمود. سه تا چهار هفته پس از بازشدن گل و تشکیل میوه یعنی تلقیح گلهای ماده دم گل شروع به رشد کرده و ۳-۲ ماه بعد که میوهٔ حقیقی کاملاً رسید رشد دم میوه نیز به حداکثر رسیده، جسمی نرم و گوشتی با طعم کمی ترش که بسیار معطر است نیز تولید می کند.
شرایط محیط رشد:
به دلیل اینکه کاشو بومی مناطق گرمسیری است ، بنابراین در مناطقی که دارای آب وهوای گرمسیری باشد رشد خوبی دارد. درخت در بدترین و کم عمق ترین خاک ها رویش دارد و محصول تولید می کند ولی کشت در خاک های عمیق و لیمونی باعث افزایش باردهی و رشد بهتر درخت می گردد. مقاومت درختچهٔ کاشو (بادام هندی) نسبت به کم آبی بیشتر از درخت انبه است، اما در مقابل سرما حساستر از انبه می باشد.
مغز بادام هندی که دارای مقدار زیادی چربی می باشد خیلی زود تند و فاسد می گردد یعنی چربی آن در مجاورت اکسیژن هوا اکسید می شود. برای حمل این محصول به نقاط دوردست باید آنها را درجعبه های فلزی غیرقابل نفوذ به هوا قرار دهند و پس از پرکردن جعبهٔ اول هوای داخل آنرا خارج نموده و به جای آن گاز دی اکسید کربن وارد کرده و در جعبه را مسدود نمایند، بدین طریق می توان مغز کاشو را تا دو سال بدون اینکه فاسد شود، نگهداری کرد.
ترکیب شیمیایی این میوه شامل:
گلوکز یا لوولز ۹%-۷% ، اسید تانیک 30% (این ماده باعث گس شدن طعم میوه می شود) ، مواد معدنی۱۲% ، مغز در کاشو علاوه بر طعم مطبوعی که دارد ، ۱۵% پروتئین و ۴۰% چربی هم دارد.
خواص درمانی:
مصرف کاشو برای پیشگیری از تشکیل سنگ های صفراوی بسیار مفید است. سلامت استخوان ها و آرامش را سبب می گردد. از دیگر مواد معدنی موجود در کاشو می توان به مِس اشاره کرد. مس یکی از اجزای مهم آنزیم های بدن است که در بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی بدن شرکت می کند. مس برای حذف رادیکال های آزاد مُضر در بدن و برای استفاده ی بهینه ی آهن کمک بزرگی است. مس برای تولید ملانین و برای پرورش استخوان ها و بافت های ارتباطی بدن ضروری است. بادام هندی منبع خوبی از ویتامین K است که به تنظیم انعقاد خون و شرایط ناشی از آن کمک می کند. کاشو فشار خون بالا را کاهش می دهد چرا که به عنوان یک دیوروتیک یا مُدر خوب مطرح می باشد و علاوه بر این، منیزیم و لینولنیک اسید نیز در آن یافت می شود که از عوامل تنظیم کننده ی فشار خون هستند.
تکثیر:
این درخت معمولاً با بذر تکثیر گردیده و برای انجام این عمل ۳-۲ عدد بذر، مستقیماً در باغ کاشته می شود (به علت اینکه انتقال نهال های جوان توام با اشکالاتی است از کشت آن در خزانه صرف نظر می نمایند). بعد از رویش بذرها یک عدد از آنها را نگه داشته و بقیه را حذف می نمایند .در حالتی که بخواهیم گیاهچه ها را پس از رویش به زمین اصلی منتقل کنیم، ازگلدان های توربی استفاده می نمائیم؛ بدین صورت که بذرها را در گلدان های توربی کاشته و در زمان انتقال توأم با گلدان، گیاهان جوان را هم در زمین اصلی می کاریم. بنابراین گلدان با نهال ها در داخل خاک قرار گرفته و به مرور پوسیده و از بین می روند. فاصلهٔ کاشت درخت کاشو در باغات دیم و اراضی نامرغوب درحدود ۱۸ متر درهر جهت، و در اراضی زراعتی حاصلخیز با آبیاری ،۱۲ -۱۰ متر می باشد.
هشدار:
1- بادام هندی حاوی مقادیر قابل ملاحظه ای از اگزالات می باشد. مطالعات نشان داده است که تجمع این مواد در بدن می تواند منجر به کریستاله شدن آن ها و در نتیجه ایجاد مشکل شود. از این رو افرادی که مشکلات کلیوی درمان نشده دارند، یا این که کلیه ها و یا کیسه ی صفرای شان را در آورده اند باید از مصرف این آجیل پرهیز کنند. دریافت زیاد اگزالات ممکن است موجب کاهش جذب کلسیم نیز گردد.
2- آلرژی غذایی یکی دیگر از عوارضی است که ممکن است با خوردن کاشو به وجود بیاید. این واکنش های آلرژیک ممکن است یا فوری و خاص باشد (مانند خارش، گرفتگی بینی، تورم لب ها و...) یا ممکن است با تأخیر و عمومی باشد (مانند خستگی وافسردگی).
: منابع
خصوصیات گیاهشناسی:
گیاهی همیشه سبز و بزرگ، به طول حدود 12-10 متر، با یک تنه ی کوتاه و نامنظم است. برگ ها دارای آرایش مارپیچی؛ ساختار چرمی، بیضوی شکل یا واژتخم مرغی است که حدود 4 تا 22 سانتیمر طول و حدود 2 تا 15 سانتیمتر عرض دارد. دارای گل های کوچکی است که این گل ها در ابتدا سبز رنگ و در نهایت به رنگ قرمز تبدیل می شوند. هر گل دارای 5 گلبرگ بلند و باریک و نوک تیز می باشد که حدود 7 تا 15 میلیمتر طول دارد. میوه کاشو یک میوه فرعی است. این میوه گلابی شکل بوده و از دمگل و نهنج گل به وجود می آید. به میوه این گیاه سیب کاشو هم گفته می شود. میوه های رسیده زردرنگ یا قرمز رنگ بوده و حدود 5 تا 11 سانتیمتر طول دارند. این میوه مزه شیرینی داشته و بسیار آبدار است.
میوه دارای قسمتی لوبیایی شکل در انتها که نسبتاً طویل و متورم است تشکیل شده. در داخل این برآمدگی مغز یا قسمت خوراکی میوه قرار دارد که پس از رسیدن کامل میوه و برداشت بایستی مغز میوه را برای عرضه به بازار از پوست آن جدا نمود. سه تا چهار هفته پس از بازشدن گل و تشکیل میوه یعنی تلقیح گلهای ماده دم گل شروع به رشد کرده و ۳-۲ ماه بعد که میوهٔ حقیقی کاملاً رسید رشد دم میوه نیز به حداکثر رسیده، جسمی نرم و گوشتی با طعم کمی ترش که بسیار معطر است نیز تولید می کند.
شرایط محیط رشد:
به دلیل اینکه کاشو بومی مناطق گرمسیری است ، بنابراین در مناطقی که دارای آب وهوای گرمسیری باشد رشد خوبی دارد. درخت در بدترین و کم عمق ترین خاک ها رویش دارد و محصول تولید می کند ولی کشت در خاک های عمیق و لیمونی باعث افزایش باردهی و رشد بهتر درخت می گردد. مقاومت درختچهٔ کاشو (بادام هندی) نسبت به کم آبی بیشتر از درخت انبه است، اما در مقابل سرما حساستر از انبه می باشد.
مغز بادام هندی که دارای مقدار زیادی چربی می باشد خیلی زود تند و فاسد می گردد یعنی چربی آن در مجاورت اکسیژن هوا اکسید می شود. برای حمل این محصول به نقاط دوردست باید آنها را درجعبه های فلزی غیرقابل نفوذ به هوا قرار دهند و پس از پرکردن جعبهٔ اول هوای داخل آنرا خارج نموده و به جای آن گاز دی اکسید کربن وارد کرده و در جعبه را مسدود نمایند، بدین طریق می توان مغز کاشو را تا دو سال بدون اینکه فاسد شود، نگهداری کرد.
ترکیب شیمیایی این میوه شامل:
گلوکز یا لوولز ۹%-۷% ، اسید تانیک 30% (این ماده باعث گس شدن طعم میوه می شود) ، مواد معدنی۱۲% ، مغز در کاشو علاوه بر طعم مطبوعی که دارد ، ۱۵% پروتئین و ۴۰% چربی هم دارد.
خواص درمانی:
مصرف کاشو برای پیشگیری از تشکیل سنگ های صفراوی بسیار مفید است. سلامت استخوان ها و آرامش را سبب می گردد. از دیگر مواد معدنی موجود در کاشو می توان به مِس اشاره کرد. مس یکی از اجزای مهم آنزیم های بدن است که در بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی بدن شرکت می کند. مس برای حذف رادیکال های آزاد مُضر در بدن و برای استفاده ی بهینه ی آهن کمک بزرگی است. مس برای تولید ملانین و برای پرورش استخوان ها و بافت های ارتباطی بدن ضروری است. بادام هندی منبع خوبی از ویتامین K است که به تنظیم انعقاد خون و شرایط ناشی از آن کمک می کند. کاشو فشار خون بالا را کاهش می دهد چرا که به عنوان یک دیوروتیک یا مُدر خوب مطرح می باشد و علاوه بر این، منیزیم و لینولنیک اسید نیز در آن یافت می شود که از عوامل تنظیم کننده ی فشار خون هستند.
تکثیر:
این درخت معمولاً با بذر تکثیر گردیده و برای انجام این عمل ۳-۲ عدد بذر، مستقیماً در باغ کاشته می شود (به علت اینکه انتقال نهال های جوان توام با اشکالاتی است از کشت آن در خزانه صرف نظر می نمایند). بعد از رویش بذرها یک عدد از آنها را نگه داشته و بقیه را حذف می نمایند .در حالتی که بخواهیم گیاهچه ها را پس از رویش به زمین اصلی منتقل کنیم، ازگلدان های توربی استفاده می نمائیم؛ بدین صورت که بذرها را در گلدان های توربی کاشته و در زمان انتقال توأم با گلدان، گیاهان جوان را هم در زمین اصلی می کاریم. بنابراین گلدان با نهال ها در داخل خاک قرار گرفته و به مرور پوسیده و از بین می روند. فاصلهٔ کاشت درخت کاشو در باغات دیم و اراضی نامرغوب درحدود ۱۸ متر درهر جهت، و در اراضی زراعتی حاصلخیز با آبیاری ،۱۲ -۱۰ متر می باشد.
هشدار:
1- بادام هندی حاوی مقادیر قابل ملاحظه ای از اگزالات می باشد. مطالعات نشان داده است که تجمع این مواد در بدن می تواند منجر به کریستاله شدن آن ها و در نتیجه ایجاد مشکل شود. از این رو افرادی که مشکلات کلیوی درمان نشده دارند، یا این که کلیه ها و یا کیسه ی صفرای شان را در آورده اند باید از مصرف این آجیل پرهیز کنند. دریافت زیاد اگزالات ممکن است موجب کاهش جذب کلسیم نیز گردد.
2- آلرژی غذایی یکی دیگر از عوارضی است که ممکن است با خوردن کاشو به وجود بیاید. این واکنش های آلرژیک ممکن است یا فوری و خاص باشد (مانند خارش، گرفتگی بینی، تورم لب ها و...) یا ممکن است با تأخیر و عمومی باشد (مانند خستگی وافسردگی).
: منابع