ایمنی در ساخت وساز

zahra1992te

عضو جدید
ایمنی در ساخت وساز

به طور خلاصه می توان ایمنی را به دو شاخه اصلی ایمنی عامل انسانی و ایمنی عوامل فیزیکی تقسیم نمود. ایمنی عامل انسانی به دو قسمت ایمنی عوامل انسانی مرتبط با کارگاه شامل کلیه کارگران، افراد متفرقه و عوامل انسانی مجاور کارگاه ساختمانی شامل عابرین، همسایگان و غیره می باشد .
آموزش مسایل ایمنی در تمام سطوح عوامل انسانی که در بالا مشاهده می شود قابل اجراست. خطرات ناشی از عدم رعایت موارد ایمنی ، در ابتدا کارگران ساختمانی را که مستقیما با اجرا در ارتباط هستند مورد تهدید قرار می دهد به همین جهت آموزش این قسمت از عوامل بیشترین اثر در جهت کاهش خطرات و افزایش ایمنی را در بر دارد. آموزش موارد ایمنی می بایست از سنین پایین اجرا شود.
آموزش کارگران باید با توانایی های ذهنی آنها هماهنگی داشته باشد. موارد ایمنی به صورت کاملا قابل لمس برای آنها شرح داده شده و خطرات ناشی از عدم آنها با نمایش تصاویر و فیلم های آموزشی به آنها تفهیم شود. دیدن تصاویر و فیلمهایی که درآنها کارگران آسیب دیده اند به اندازه کافی اثر روانی برای رعایت موارد ایمنی در افراد اجرایی ایجاد می کند. در هرصورت رعایت قوانین ایمنی برای کارگران مشکل می باشد ولی با آموزش و آماده سازی آنها می توان این سختی را به لحاظ روانی در کارگران کاهش داد. عابرین و همسایگان نیز در خطر مستقیم قرار دارند ولی به لحاظ عدم قرار گیری در بدنه اجرایی آموزش موارد ایمنی برای کاهش خطرات آنها موثر نیست بلکه این کارفرماست که با اجرای اصول ایمنی فیزیکی مانع از آسیب رسیدن به عابرین و همسایگان می شود
پیمانکاران به لحاظ مسایل مالی مایل به اجرای حفاظت فیزیکی کارگاه خویش نیستند. این در حالیست که هزینه حفاظت فیزیکی کارگاه و وسایل حفاظتی کارگران نسبت به هزینه کل درصد ناچیزی را شامل می شود ، این در حالیستکه در صورت وقوع حادثه ، هزینه های سنگینی برای جبران خسارت متوجه پیمانکار می شود. با آموزش مناسب و توجیه کارفرما و پیمانکار و کنترل آنها ، قسمت عمده مسایل و مشکلات ایمنی بدون مانع خاصی قابل اجراست.
مهندسین ناظر به عنوان عامل بسیار مهم و اثر گذار در مجموعه کارگاه اجرایی که شامل کارگران به عنوان عامل انسانی و خود کارگاه به عنوان عامل فیزیکی هستند مسئول کنترل شرایط ایمنی می باشد. در اصل مهندسین ناظر با دید باز و دقیق و پیش بینی مناسب موارد خطرناک و مواردی که پتانسیل ایجاد خطر را دارا ست به کارفرما و پیمانکار و همچنین به مقام رسمی ساختمان که ضامن اجرای قوانین و مقررات ایمنی می باشد گزارش می دهد.
مهندسین ناظر به لحاظ قدرت و توانایی کارشناسی می توانند در تمام سطوح موارد ایمنی را کنترل کنند. این نظارت و کنترل شامل اجرای موارد ایمنی کارگران و رعایت حفاظت فیزیکی کارگاه می شود. در صورت لزوم برای اجرای قوانیـن ایمنـی با گزارش به سطـح بالاتر که همـان مقام رسمی ساختمان می باشد ، مهندسین ناظر علاوه بر تشخیص ، کنترل و نظارت می توانند در مواقع و موارد خاص از قدرت اجرایی استفاده کنند.
وسایل حفاظت فردی
وسایل حفاظت فردی به وسایلی اطلاق می شود که کارگران و تمامی افرادی را که به نوعی وارد کارگاه می شوند در مقابل خطرات و حوادث احتمالی حفاظت می کند. اولین و مهمترین وسیله حفاظت فردی کلاه ایمنی است. مغز مهمترین و حساسترین قسمت بدن انسان می باشد که به طور طبیعی داخل محفظه استخوانی جمجمه قرار گرفته است. با اینحال به علت وجود مصالح با سختی زیاد و وجود ارتفاع در کارگاههای ساختمانی ، شدت آسیب وارده می تواند باعث ضربه مغزی و مرگ انسان شود.


کلاه های ایمنی استاندارد با جذب انرژی و استهلاک ضربه ، به طرز بسیار چشمگیری باعث کاهش آسب های وارده به سر می شوند. در کارگاههای ساختمانی بزرگ ، رنگ کلاه ایمنی نشان دهنده سمت افراد مشغول فعالیت در کارگاه است.
از دیگر وسایل حفاظت فردی می توان به عینک ، نقاب ، ماسک تنفسی ، لباس کار ، کمربند ایمنی ، دستکش حفاظتی ، کفش و پوتین ایمنی ، چکمه و نیم چکمه لاستیکی نام برد.
برای جوشکاری ، کار با برخی مصالح و مواد حساسیت زا و به طور کلی برای تمام شرایطی که احتمال خطر برای کارگران وجود دارد ، تجهیزات مناسب جهت حفظ سلامتی آنها طراحی شده است.


سازه های حفاظتی
1- نرده حفاظتی در کارگاه
هدف: جلوگیری از سقوط افراد.
مشخصات : در ارتفاع بیشتر از 120 سانتیمتر- ارتفاع بیشتر از 90و کمتر از 110- برای راه پله بیشتر از 75 وکمتر از 85 - عناصر قائم هر 2 متر - تحمل بار 100 کیلو گرم فشار و ضربه در هر جهت

2- پاخور چوبی
هدف: جلوگیری از ریزش و افزایش مصالح و ابزار ساختمانی.
مشخصات : حداقل ضخامت 5/2 سانتی متر- حداقل ارتفاع 15 سانتی متر از کف


- راهرو سرپوشیده موقت
هدف: محافظت تعابر و پیاده روها از خطر سقوط مصالح و ابزار ساختمانی.
مشخصات : حداقل عرض 5/1 متر- حداقل ارتفاع 5/2 متر- روشنایی مناسب- تحمل بار 700 کیلوگرم بر متر مربع برای سقف- استفاده از الوار حداقل با ضخامت 5 سانتی متری برای سقف- لبه بیرونی شیب دار با ارتفاع حداقل 1 متر و زاویه 45 درجه - وجود حفاظ و نرده در اطراف راهرو.

4- سرپوش حفاظتی
هدف: جلوگیری از آسیب ناشی از سقوط مصالح و ابزار ساختمانی در دیواره اطراف ساختمان.
5- پوشش موقت فضاهای باز
هدف: پوشش سوراخها و فضای باز دیوار و سقف ها .
مشخصات : برای سوراخ با دهانه 45 سانتی متر ضخامت الوار 5/2 سانتی متر- برای سوراخ بیشتر از 45 سانتی متر ضخامت الوار 5 سانتی متر.
6- سقف موقت
مشخصات : سقف موقت مورد استفاده باید با الوار 25 سانتی متر و ضخامت 5 سانتی متر ساخته شده باشد.

7 - تورهای ایمنی
هدف: جلوگیری از سقوط افراد.
مشخصات : برای ارتفاع بیشتر از 5/3 متر استفاده می شود - ارتفاع حداکثر سقوط 6 متر - رعایت موارد ایمنی در برپایی و نصب تورهای ایمنی.
وسایل، تجهیزات و ماشین آلات ساختمانی :
این وسایل به 3 دسته کلی تقسیم می شوند:
الف- دستگاه ها و وسایل موتوری با لابر.
ب- ماشین آلات خاک برداری.
ج- وسایل و ماشین الکتریکی و مکانیکی.
کلیه قسمتهای بالابر با ضریب اطمینان حداقل 4 طراحی می شود. ظرفیت بالابر باید مشخصا برروی دستگاه نوشته شود. قلابها طوری باشد که مانع جدا شدن بار شود.
پایه های دستگاه به نحو مناسب مهار گردد. اپراتورها در سلامت روانی کامل و با آگاهی از نمره عملکرد دستگاه دارای گواهینامه مهارت و پروانه فنی باشد. کار کردن با بالابر در زمان طوفان و باد شدید ممنوع است. خوردن و آشامیدن و استعمال دخانیات هنگام کار با بالابر ممنوع است.
متصدی بالابر باید دارای میدان دید کافی باشد. در مورد تاورکرینها موارد زیر قابل اهمیت است:
ظرفیت مجاز تمام قطعات با ضریب اطمینان 4 کنترل شود. کابین و محل کار اپراتور باید دارای سقف محکم بوده و میدان دید کافی برای متصدی بالابر فراهم آورد. راننده تاورکرین باید دارای یک نفر کمک آموزش دیده باشد. به هیچ وجه نباید از بالای فضاهای عمومی و پیاده روها باری عبور داده شود. در زمان استقرار از استحکام زمین اطمینان حاصل شود.

وسایل حمل و نقل موتوری ، خاک برداری و جابه جایی مصالح :
کنترل تمام قسمتهای دستگاه قبل از استفاده.
نصب علائم هشدار دهنده برای کاهش خطرات ناشی از حرکت این وسایل نقلیه.
بارگیری بیش از حد ظرفیت وسایل موتوری ممنوع است.
خروج سرنشینان وسایل نقلیه در هنگام بارگیری.
تیغه ماشین آلات خاک برداری، در موقع توقف بر روی زمین باشد.

ماشین آلات خاکبرداری و جابه جایی مصالح
داربست:
کنترل قطعات داربست برای پذیرش 4 برابر بارهای وارده.
کنترل پوسیدگی قطعات چوبی ( رنگ زدن ممنوع است ).
ابعاد الوارهای چوبی جایگاه: حداقل عرض 25 سانتی متر و ضخامت 5 سانتی متر و فاصله تکیه گاه حداکثر 250 سانتی متر.
کنترل ایمنی داربست توسط فرد ذیصلاح قبل از شروع، هفته ای یک بار، بعد از هر گونه تغییرات و بعد از وقوع طوفان یا زلزله و عوامل مشابه.
نصب نرده حفاظت و پاخور چوبی برای جلوگیری از سقوط.
تخلیه برف و یخ از روی الوارهای جایگاه داربست.
انبار نکردن مصالح بر روی داربست.
مرحله اجرای نما و استقرار داربست
کنترل ایمنی
برای کنترل ایمنی داربست رعایت موارد زیر الزامی است:
اطمینان از استقرار مناسب پایه ها .
پایه ها بر روی صفحات افقی قرار بگیرند.
اتصال داربست در فواصل عمودی و افقی برای جلوگیری لرزش.
تحکیم در کنج ها و نقاط تلاقی
جلوگیری از کار کارگران در زمان طوفان یا باد شدید.
جلوگیری از برخورد مصالح در هنگام بالا کشیدن از روی جایگاه.
نردبان
موارد ایمنی در استفاده از نردبان شرح زیراست:
کنترل ترک خوردگی یا هر نقص دیگر در پایه ها و پله ها.
استقرار مناسب نردبان و عدم آلودگی پله و پایه به مواد روغنی.


قرار ندادن نردبان جلوی درب.
حداقل 1 متر بلندتر از کف بالایی باشد.
استفاده از 2 نردبان در محل های با رفت و آمد زیاد.
از یک نردبان بیش از یک نفر همزمان نباید استفاده کند.
طول حداکثر 10 متر و عدم استفاده از بشکه یا جعبه در زیر پایه ها.
نردبان 2 طرفه حداکثر ارتفاع 3 متر.

جلوگیری از لغزش به وسیله گره یا کفشک لاستیکی.

منبع:behsakhtco.com
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

Similar threads

بالا