ایده های بسوی ارشد 94

[Joe_Bel]

سلام و عرض خسته نباشید

صحبت آن است که هر چه سریعتر تاپیکی برای 94 زده شود طبق روال گذشته ....
قبل از گذاشتن تاپیک اگر ایده ای مفیدی در ذهن دارید لطفا مطرح کنید
.
.
.
ایده من ...
3 تاپیک در فاصله های زمانی گذاشته شود مثلا تاپیک اول معرفی منابع تا اول پاییز ... تاپیک دوم بحث و گفتگو تا اول دی ماه ... تپیک سوم مربوط به بحث جمع بندی قرار گیرد تا تاپیک های مفیدی و جدا از همی داشته باشیم که با قوانین خاص تاپیک های مفید را کنترل کنیم
.
.
.
.
لطفا ایده ها ونظرات خودتان را بیان کنید و از اسپم زدن خوداری کنید

با تشکر Joe_Bel

 

[hamedgho2000]

به نظر من قبل از اینکه بررسی منابع رو شروع کنیم یه خورده در مورد علل انگیزه ها و آینده تحصیل در مقطع تحصیلات تکمیلی گفتگو و بررسی داشته باشیم تا دوستانی که می خوان ادامه بدن مصمم با انگیزه و با دیدی باز این راه رو ادامه بدن تا خدای نکرده وسط راه (مثل 3سال پیش من ) و یا آخر راه کم نیارن

 

[atena2]

این موضوع انگیزه خیلی مهمه به نظر من جا داره تا عید فقط در این مورد صحبت کنیم. آیا اونایی که ارشد خوندن در دانشگاههای خوب آینده بهتری دارند ؟ می تونیم شغل بهتری پیدا کنیم ؟؟؟؟ چقدر امکان تحقیقات و تدریس در ایران هست؟؟؟
خود من یک ماه قبل کنکور کلا انگیزه ام رو از دست دادم و از این بابت خیلی ضربه خوردم. یک ماه قبل کنکور کاملا ذهنم هنگ کرده بود.. کتاب دستم می گرفتم حتی درس مورد علاقه سردرد .. واقعا کسی هست مثل من شده باشه چرا اینطوری شدم؟؟ ممکنه برای سال بعد هم شروع کنم و از خیلی مسائل زندگیم بزنم بعد آخرش همین بشه؟
من همون یک ماه به سال بعد هم فکر کردم! چون زیاد تست نرسیده بودم بزنم. برای همین سرجلسه بی خیال بودم و این کمک کرد امتحان رو نسبتا بد ندم . یک ماه بود هیچی نخونده بودم. خیلی چیزها رو فراموش کرده بودم.

اما پیشنهاد من برای سال بعد به درد سال دومی ها می خوره..... من می خوام استراحت کنم .یک ماه مطلق . بعد شروع میکنم زبان می خونم لغت حفظ می کنم متن انگلیسی می خونم........ (حتما به دردم می خوره چه قبول شم چه نشم) تا نتایج و رتبه ام بیاد. چون مرزم..
اگه دیدم نمی تونم تهران قبول شم که به احتمال زیاد نمی تونم از خرداد شروع می کنم یه دوره کوچیک و سریع از هر درس و حل تمرین و مسئله وتست ........ سوالهای کنکور و تستهای تالیفی تمرین های کتابهای مرجع.. سوالات کنکور های آزمایشی.... دیگه زیاد وقتم رو روی خوندن نمیذارم فرمولها و مفاهیم رو با تست در ذهنم تثبیت می کنم...... توی تاپیک معرفی منبع لطفا کتاب های تست تالیفی مناسب رو هم معرفی کنید. پارسال همه درسها فراموش شده بود منابع انتخابیم از کتابهای مرجع هم گاهی سنگین تر و پر نکته بودند و این قسمت خوندن وقت زیادی از من گرفت. البته اگه کسی کلا بیکاره . نه درسی نه کاری..... حتما سال اول میرسه هم خوب منابع رو بخونه هم تست بزنه اما من محدودیت 4 ساعت مطالعه در روز رو در تمام سال دارم. اصلا هم قصد ندارم برنامه ورزش و تفریحات رو به خاطر کنکور مثل امسال کنسل کنم اخرا رسما افسردگی گرفته بودم.

توی مشاوره ها توی اینترنت نوشته بودن اگه جمعه درس نخونی عقب می افتی .. باید همه برنامه های غیر درسی رو کنسل کنید.. من خودم به شخصه قدرت روحی این کار رو ندارم و امسال عاقبتش رو دیدم. من تصمیم گرفتم به هیچ جای زندگیم به خاطر کنکور لطمه نزنم .. می خوام برنامه زندگی عادیم رو داشته باشم و یه ساعات مشخصی درس بخونم بقیه ساعات به کارهای واجب تر زندگیم برسم. حداقل فایده اش اینه که اگه بد بدم افسوس این رو نمی خورم که 6 ماه زندگیم رو تعطیل کردم. من امسال لباس و کیف نیاز داشتم می گفتم ولش کن بعد کنکور می رم خرید الان فکرم مشغوله!
این توصیه های من به درد سال دومی ها بیشتر می خوره . چون سال دوم یه دوره فرسایشی هست و اینکه شما خیلی مطالب رو خوندید و نتیجه بدتون به خاطر کم تست حل کردن بوده. و شاید انرژی سال اولی ها رو نداشته باشن .

 

[atena2]

یه توصیه به سال اولی ها اگه قصد شرکت در کلاس کنکور دارید حتما بهار و تابستون کلاس برید. کلاس پاییز خیلی دیره و نتیجه ای نخواهد داشت .
هر کلاس هم کلی قبلش تحقیق کنید.. مثلا کتاب استاد مربوطه رو ببینید .
همه درسها رو هم کلاس نرید . چون خیلی وقت تون رو می گیره . دو سه تا درس رو که فکر می کنید نیاز هست کلاس برید . مطمئن باشید حل تمرین و تست و..... از کلاس خیلی مهمتره .
توی کلاسهای کنکور همون مطالب کتابها رو میگن و تستهای کنکور رو حل می کنند. د رحالیکه اگه خودتون روی تستها فکر کنید نتیجه اش بهتره . استاد درس رو بده و تست رو حل کنه.. دیگه اون تست میشه تست سوخته فکر می کنی بلدی .. اما نه چون خودت فکرنکردی و حل نکردی در واقع بلد نیستی. و این بلدنبودن رو سر کنکور متوجه میشوی!

 

[وحیدایکس]

به نظر من قبل از اینکه بررسی منابع رو شروع کنیم یه خورده در مورد علل انگیزه ها و آینده تحصیل در مقطع تحصیلات تکمیلی گفتگو و بررسی داشته باشیم تا دوستانی که می خوان ادامه بدن مصمم با انگیزه و با دیدی باز این راه رو ادامه بدن تا خدای نکرده وسط راه (مثل 3سال پیش من ) و یا آخر راه کم نیارن

سلام.. کاملا درسته.. من خودم ب شخصه دلیل اولم این بوده که چون تو دوره کارشناسی نتونستم اونطور که باید درس بخونم و همیشه شب امتحانیو ب قول معروف بی خیالی درس خوندم نتیجشم این شد معدل پایین و احساس سرخوردگیو... !! حالا با امید و انگیزه بالا و همچنین علاقه خیلی زیادی که ب ادامه تحصیل تو گرایش مورد علاقه ام (الکترونیک) دارم میخوام برا ارشد سال اینده تلاش کنم و ب اطلاعاتم اضافه کنمو اینده شغلی بهتری برا خودم رقم بزنم .. توقعمم روزانه دانشگاههای تهران نیست همینکه بتونم میانگین 30درصد بیارم و تو روزانه های متوسط قبول شم برام کافیه.. اما دلیل دومم و شاید مهمتر ، اینه که قبولی تو ارشد رابطه مستقیم داره با زندگی شخصی اینده من که نمیتونم اینجا در موردش صحبت کنم..اما یه مشکلی برام پیش اومده که کلید حلش فقط و فقط بستگی ب قبولی تو ارشد سال اینده داره.. بهرحال خدا عاقبت همه رو ختم ب خیر کنه..

 

[hamid_3469]

سلام بچها خیلی دوس داشتم بعد کنکور بیام اینجا هم خبرای خوش دوستان بشنوم هم خبر موفقیت خودمو بدم و با بچهای امسال به دوستان سال بعد بگم که چکار کنید چکار نکنید اما متاسفانه در مورد خودم این اتفاق رخ نداد و ازمونو خراب کردم ، خیلیم داغونم ، سه چهار روز دیگه هم میرم خدمت ، حالا حالا ها هم قصد اومدن به انجمون ندارم ، نیومدم بگم چی بخونید چی نخونید چون دوستان با اندازه کافی راهنماییتون میکنن ، تقریبا تمام بچهایی که میان اینجا و فعالیت داشتم با من اشنان و همه پستامم هست ، من با اینکه ریاضی و مدار کم سوال جواب دادم اما ازشون راضیم ، کنترلم با بی دقتیم خراب شد ، اما اعتراف میکنم واسه بررسی و ماشین حرفی برا گفتن نداشتم و کم اوردم اصلانم ربطی به بی دقتیم نداشت ، حالا بحثم رو هم درسات ، بچها اگه قصد خوندن دارید حتما حتما یاد بگیرید بعد حل کنید ، منظورم اینکه هر سوالی رو با روش روتینش حل کنید حتی اگه جوابش یک صفحه شد بعد اون برید سراغ حل به روشهای کوتاه ، تاپیکای من همشون هست ، همیشه دنبال این بودم که واسه سوالا یه روش حل کوتاه گیر بیارم اما اشتباه میکردم ،چون من هنوز روش حل درستشو بلد نبودم ، بچها اگه میخواید موفق شید و مثل من خراب نکنید حتما سوالارو با روش خودشون حل کنید چون باعث میشه شما یاد بگیرید و با هر تغییر در سوال گمراه نشید ،پس هیچوقت تا یه سوالو کامل نفهمیدید( حتی اگه یه روز طول کشید) سراغ حل کوتاهش نرید، من کم درس نخوندم اگه امار ساعت درس خوندنمو بگم بعضیا ممکنه شاخ در بیارن ، منابعمم مثل باقی بچها بود اما طرز خوندنم درست نبود ، عامل موفق نشدنم فقط خودم بود و به استاد ، کلاس، کتاب ، خونه، مسئولین حوزه امتحان، اساتید طراح کنکور ، اساتید طراح سوالات ازمونهای ازمایشی ربط نداشت ، بچها در یک کلام بگم خودتونو گول نزنید ،چون سر جلسه ازمون کم میارید و مثل من شکست میخورید .
از همه دوستان این انجمنم مخصوصا اقا یوسف تشکر میکنم .

 

[hamedgho2000]

به نظر من قبل از اینکه بررسی منابع رو شروع کنیم یه خورده در مورد علل انگیزه ها و آینده تحصیل در مقطع تحصیلات تکمیلی گفتگو و بررسی داشته باشیم تا دوستانی که می خوان ادامه بدن مصمم با انگیزه و با دیدی باز این راه رو ادامه بدن تا خدای نکرده وسط راه (مثل 3سال پیش من ) و یا آخر راه کم نیارن

سلام بدون هیچ دخل وتصرفی از سایت استاد بخشی گلستانی

ادامه تحصيل تا كجا؟

من با دانشجوهاي زيادي در ارتباطم و هر وقت ازشون ميپرسم هدفت چيه از درس خوندن؟ ميگن ميخوايم دكتري بگيريم و استاد شيم. هميشه يكي از سوالات بزرگ در ذهن خودم اين بود كه تا كي بايد درس بخونم. سيستم آموزش ما راه رو براي ما باز گذاشته تا بتونيم تا مقطع دكتري تحصيل كنيم اما آيا ارزششو داره كه 4-5 سال از بهترين سالهاي عمرمون رو واسه گرفتن دكتري بذاريم؟ هدفمون از زندگي چيه؟آيا گرفتن دكتري تنها راهيه كه ما رو به اون هدف ميرسونه؟ تقريبا كساني كه توي دانشگاه هاي خوب ايران دكتري ميخونن (خصوصا برقي ها) اجازه ندارن كار كنند و اين سبب ميشه از لحاظ مالي و شرايط رفاهي زندگي افت بسيار قابل ملاحظه اي نسبت به ساير هم سن و سالهاي خودشون داشته باشن. اگر هم يواشكي بخوان توي دوره دكتري كار كنن طوري كه استادشون متوجه نشه، قطعا نميتونن توي دوره دكتري كار علمي قابل ملاحظه اي انجام بدن و اگر توي دوره دكتري چندين پابليكيشن قوي نداشته باشيد عملا هيج جا نمي تونيد به عنوان هيات علمي استخدام بشيد. من خودم چندين فارغ التحصيل دكتري برق شريف رو ميشناسم كه بعد 3-4 سال هنوز نتونستن استخدام دانشگاهي بشن (تازه اينا توي بهترين دانشگاه ايران بودن). خب پس اگر فردي نيتش از درس خوندن و گرفتن مدرك دكتري اين باشه كه هيات علمي شه بايد بدونه كه تا 30 سالگي كه بايد درس بخونه و بعدش 2 سال بره سربازي و بعدش لااقل 2 سال درگير مسائل استخدام شدنشه تازه اگر بخت باهاش يار باشه، دكتري رو توي يه دانشگاه تاپ خونده باشه، توي دوره دكتري كار قوي كرده باشه الان ميشه استاديار با حقوق چقدر؟ حدودا 1 ميليون و هفتصد! (الان به جرات ميتونم بگم سوپرماركت سر كوچمون لااقل ماهي 3 تومن درآمدشه). به عقيده من كسي بايد بره سمت دكتري كه واقعا با اين سختي ها آشنا باشه و همه اينها رو قبول كنه بخاطر يه هدف بزرگتر كه اونم علاقه به تحقيق و پژوهشه و منطقا بايد توي جامعه اي زندگي كنه كه براي اين تحقيق و پژوهش ارزش قائله. من نميخوام اينجا يه طرفه به قاضي برم و بگم نه دكتري گرفتن خوب نيست، چون به هر حال درست يا غلط تا حدي شان اجتماعي مياره كه ممكنه براي خيلي ها هدف همين باشه.

 

[hamedgho2000]

به نظر من قبل از اینکه بررسی منابع رو شروع کنیم یه خورده در مورد علل انگیزه ها و آینده تحصیل در مقطع تحصیلات تکمیلی گفتگو و بررسی داشته باشیم تا دوستانی که می خوان ادامه بدن مصمم با انگیزه و با دیدی باز این راه رو ادامه بدن تا خدای نکرده وسط راه (مثل 3سال پیش من ) و یا آخر راه کم نیارن

بدون هیچ دخل و تصرفی از سایت استاد عزیزم آقای محمدرضا شعبانعلی

چرا دکترا نمی خوانی ؟

از سال ۸۰ که مدرک لیسانسم را با معدلی بالا، از دانشگاه صنعتی شریف گرفتم تا سال ۱۳۸۴ باید دائماً جواب دوستانم را میدادم که چرا فوق لیسانس نمیگیری. دو باری هم کنکور شرکت کردم و با رتبه خوب در دانشگاه خودم قبول شدم اما نرفتم. سال ۸۶ که کارشناسی ارشد مدیریت را از دانشگاه شریف گرفتم (با رتبه و معدل بالا) باز تا امروز، دوستان زیادی می پرسند که چرا ادامه تحصیل نمیدهی و دکترا نمیگیری…
پراکنده در جاهای مختلف جواب داده ام. اما گفتم یک پاسخ تفصیلی اینجا بنویسم…

مقدمه اول:
یک واقعیت وجود دارد. نباید نظام آموزشی، به مسیر رشد و پرورش ما جهت بدهد، این ما هستیم که مسیر رشد خود را انتخاب و ترسیم میکنیم.شاید سالها بعد، علاوه بر دکترا و پست دکترا، پست پست دکترا، پست پست پست دکترا و … هم در دانشگاه ها شکل گرفت. یعنی ما دیگر باید زندگی خود را تعطیل کنیم و تا دم مرگ به در دانشگاهها دخیل ببندیم؟
هر درجه تحصیلی معنا و مفهوم و کارکردی دارد.
اجازه بدهید که اول در مورد کارشناسی بگوییم.
خود کارشناسی یکی از ترجمه های غلط و طنز آمیز است. کارشناس کسی است که سالها تخصص و تجربه دارد. ما هر کسی که چهار سال در دانشگاه میچرخد و غذای ارزان میخورد و روی صندلی های سفت دانشگاه، مینشیند و اس ام اس بازی میکند و با تقلب در پایان ترم نمره ای می آورد، کارشناس مینامیم!
لیسانس واژه متفاوتی است. لیسانس یعنی مجوز٫ چیزی مثل جواز کسب!
من وقتی لیسانس مهندسی مکانیک گرفتم، یعنی میتوانم و مجازم با این دانش، امرار معاش کرده و حق دارم در مورد آن حوزه، تا حد دانشم اظهار نظر کنم.
من باید چند سال در آن حوزه کار کنم تا به یک «کارشناس» به معنای واقعی کلمه تبدیل شوم.
به همین دلیل، در عمده کشورهای دنیا، مردم رشته لیسانس خود را با نگرشی به بازار کار و نیازهای روز جامعه، انتخاب می کنند.
فوق لیسانس یا کارشناسی ارشد، برای کسانی است که میخواهند در یک حوزه خاص عمیقتر شوند. عموماً وقتی معنی پیدا میکند که کسی لیسانس خوانده و مدتی در آن حوزه کار کرده و سپس تصمیم میگیرد به دانش خودش در آن حوزه عمق دهد.
مثلاً من مکانیک خوانده ام، سالها در صنعت کار میکنم، میبینم حوزه کنترل و اتوماسیون حوزه جذابی است که دانش من در آن محدود است. به دانشگاه برمیگردم تا دانش خودم را در آن حوزه خاص ارتقاء دهم. طبیعی است کسی میتواند این مقطع را به پایان ببرد که معلومات خود را در حوزه ای با رعایت روش شناسی علمی، به نتایجی کاربردی تبدیل کرده و گزارشی از این فعالیت (تحت عنوان تز یا مقاله) ارائه نماید
دکترا برای کسانی است که رسالت خود را تولید علم و پیشبرد مرز دانش جهان در یک حوزه تخصصی می دانند.

——————————————————————————————————​

مقدمه دوم:
اما در ایران تعریف متفاوتی در ذهن مردم است. همه فکر میکنند تا جایی که وقت و استعداد دارند باید این مقاطع را درست یکی پس از دیگری ادامه دهند!
کارکرد اصلی هم، نه دغدغه توسعه دانش و مهارت فردی است و نه پیشرفت علم. عمدتاً یک عنوان است.
این را از اینجا میفهمم که میبینم برخی دوستانم در دوره دکترا، درد دل میکنند که باید هر هفته یک مقاله بخوانند! این خود نشان میدهد که مقاله خواندن، یک «درد» است نه «غذایی برای یک روح گرسنه علم».

——————————————————————————————————-​

اما حالا دلایل من:
- ما در شرایط امروز کشور، در عمده رشته ها – نمیگویم همه. میگویم عمده – مصرف کننده دانش تولیدی جهان هستیم یا اگر هم نیستیم بی دلیل دست به تولید دانش زده ایم (فقط برای حفظ پرستیژ کشور و رتبه های علمی). ما هنوز یک مصرف کننده صحیح هم نیستیم. به همین دلیل مدرک کارشناسی هم، زیادتر از نیازمان است.
شاید به همین دلیل مسئولان امر، ده ها واحد درس عمومی را به مجموعه دروس دانشگاهی افزوده اند تا این چهار سال به هر حال به شکلی پر شود!
من کارخانه های بنز و بی ام و و برخی از برترین صنایع دنیا را از نزدیک میشناسم و بارها بازدید کرده ام. مرکز طراحی آنها پر از کسانی است که لیسانس (یا به قول آنها دیپلم مهندسی) دارند و یکی دو نفر دکتر هم برای پرستیژ به مدیریت برخی واحدها منصوب شده اند. من نمیفهمم اگر تولید بنز با لیسانس ممکن است چرا داشتن انبوهی فوق لیسانس و دکترا، به مونتاژ پژو منجر شده است!
- در بسیاری از حوزه ها ما هنوز Generalist هم نداریم پس چرا باید به دنبال Specialist برویم.
در رشته خودم عرض میکنم. وقتی هنوز در بسیاری از رشته های دانشگاهی ما، هنوز «ارتباطات و مذاکره» را به عنوان یک درس ارائه میدهند و این دو حوزه کاملاً تخصصی از هم تفکیک نشده اند، بیشتر شبیه شوخی خواهد بود که من بروم دکترا بگیرم و مثلاً به طور خاص در خصوص
«تفاوتهای الگوهای مذاکره درونسازمانی بین زنان و مردان با سن ۳۰ تا ۴۰ سال در مشاغل خصوصی و بنگاه های کوچک و متوسط در کلانشهر های ایران»
تز بنویسم!!!!
شاید بعد از نوشتن این تز، به من به جای «مهندس شعبانعلی» بگویند «دکتر شعبانعلی». اما من هر بار که دکتر صدایم کنند فکر میکنم دارند مسخره ام میکنند! شاید آنها نفهمند چه میگویند اما من که میدانم معنی دکتر چیست…
- شاید یکی از کارکردهای مدرک دکترا، تدریس در دانشگاه ها باشد. اما واقعیت این است که هدف من بزرگتر از تدریس دانشگاهی است. من در حال آموزش به مدیران اقتصادی کشور هستم و فکر میکنم آموزش امروز آنان، فوریت بیشتری دارد تا آموزش جوانان فردا. اگر فردا اقتصاد کشورم، مثل امروز باشد، جوانان کشور شغلی نخواهند داشت تا بتوانند از آموخته های دانشگاهی خود استفاده کنند…
- تجربه امروز ایران و جهان نشان داده که بزرگترین تغییرات اقتصادی و مدیریتی و صنعتی جهان را نه دانشگاهیان نظریه پرداز، بلکه صنعتگران عملگرا ایجاد کرده اند. انتخاب با ماست که در زمره کدام گروه باشیم اما من گروه دوم را ترجیح میدهم.
- مبحث هزینه فرصت نیز بحث مهمی است که همیشه به آن اشاره کرده ام. وقتی من میتوانم به جای ۵۰۰۰ ساعت وقت گذاشتن و اخذ مدرک دکترا (با هدف اینکه عنوانی به القابم اضافه شود) ۲ یا ۳ کتاب ارزشمند تألیف کنم که برای ده ها هزار نفر از هم وطنانم مفید فایده واقع شود، خیانت به جامعه است که عنوان و لقب خودم را به نیاز مردم جامعه ام ترجیح دهم.
خلاصه اینکه به نظر من، نیاز امروز جامعه من مدرک نیست. بلکه ما نیازمند دانشمندانی عملگرا و مطالعه محور هستیم که علم روز دنیا را بیاموزند و آن را همچون لباسی بر قامت فرهنگ و جامعه ما بدوزند و ما را از این عریانی که گرفتار آنیم نجات دهند. ادامه تحصیل در دانشگاه، یکی از روشهای علم آموزی و دانش اندوزی است که ۱۵ سال فعالیت دانشگاهی و صنعتی در ایران و جهان، به من به تجربه ثابت کرده که برای ایران امروز، اگر هم یکی از روشهاست قطعاً بهترین روش نیست.
من ضمن احترام به همه دوستان عزیزم که در دانشگاهها در خدمتشان هستم، احساس میکنم کار کردن با مدرک دکترا در بسیاری از رشته ها در شرکتهای ایرانی مانند به دست داشتن ساعت رولکس برای کسی است که در پرداخت هزینه تخم مرغ شام خود هم دچار بحران است…
یا شبیه پرتاب کردن ماهواره به سمت آسمان، در شرایطی که هواپیماها به سمت زمین سقوط میکنند.
یا شبیه مطالعه بر روی فن آوری نانو، در کشوری که خط کش ها در ابعاد سانتی متر هم درست اندازه نمیگیرند.
یا شبیه…

 

[atena2]

بچه ها این رو تقوی توی سایتش گذاشته فقط به این خاطر میذارم که بچه ها ناامید نشن و مطمئن باشن بدون این کلاسها با خوندن و تست هم میشه نتیجه گرفت..
خیلی ها این کلاسها رو میرن اما نمی خونند . تست حل کردن خیلی مهم تر از کلاس رفتن هست..


مدیر سایت می‌گه: سلام
دوست بزرگوارم، چند سوالی که بنده در کلاسهام حل کرده بودم و در کنکور برق هم مشابهش تکرار شده بود، سوالاتی بوده که من از سایر کنکورها انتخاب کرده بودم و خدای نکرده تقلب یا تخلفی در کار نبوده. خواهش میکنم با این فکرها خودتون رو ناراحت نکنید. من حتی سر کلاسهای خودم هم به دوستانم میگم که کلاس کنکور فقط یک کاتالیزور هست و سرعت رشد و پیشرفت رو میتونه بالا ببره. خود من تابحال حتی یک کلاس کنکور هم نرفتم و همیشه فقط خودم مطالعه کردم.
اشکال من این هست که گاهی در شرایط بحرانی، احساسی برخورد میکنم ولی امیدوارم شما اینطور نباشید و بتونید با منطق قویتون به ناراحتیتون غلبه کنید
با احترام، تقوی

 

[hamedgho2000]

«برای ادامه تحصیل کدام سبک میتواند موفق تر باشد؟ اینکه در رشته خودمان ادامه تحصیل بدهیم یا در رشته متفاوت؟».

تا آنجا که طی سالهای اخیر در جامعه دانشگاهی و نیز در بازار کار ایران تجربه کرده ام، پاسخ به این سوال تا حد زیادی بستگی به استراتژی شغلی شما دارد. در صورتی که علاقمند به تحقیق، عضویت در هیأت علمی دانشگاه ها و تدریس باشید، به نظر میرسد بهترین راه این است که در یک زمینه واحد ادامه تحصیل دهید. به عنوان مثال اگر در رشته مهندسی الکترونیک وارد دانشگاه شده اید همین رشته را به شکل تخصصی در مقطع کارشناسی ارشد و دکترا نیز ادامه دهید.
اما در صورتی که تمایل دارید بعد از ادامه تحصیل وارد بازار کار در حوزه های مختلف (مثلاً بازرگانی یا صنعتی یا خدماتی) شوید، تا آنجا که من مشاهده کرده ام، ادامه تحصیل در رشته های متفاوت میتواند یک مزیت نسبی محسوب شود (من کارشناسی را مهندسی مکانیک خوانده ام و ارشد را مدیریت و اگر بخواهم روزی دکترا بخوانم احتمالاً روانشناسی خواهم خواند!). البته لازم به ذکر است که من اساساً بازار کار را بازار بخش خصوصی میبینم و بازار کار دولتی مد نظر من نیست…
من چند دلیل مشخص برای تغییر رشته تخصصی به ذهنم میرسد که اینجا مطرح می کنم و خوشحال میشوم دوستان اگر نظراتی در رد یا تأیید دارند در قسمت کامنت ها بنویسند:
۱) در بازار کار، بسیاری از مدیران کسانی که به صورت تخصصی در یک رشته کارشناسی ارشد یا دکترا خوانده اند را Overqualified می دانند. به عبارتی معتقدند توانمندی آنها بیشتر از نیاز سازمان است و به خاطر این تحصیل بیشتر، باید «حقوق» و «امتیازهای بیشتر» را برای ایشان در نظر بگیرند که طبیعتاً مدیران به این کار تمایلی ندارند.
۲) در زمان به کار گیری نیروهایی که در چند زمینه تخصص دارند، چانه زنی و مذاکره بر سر حقوق بسیار ساده تر است. کسی که بخواهد من را برای یک کارخانه استخدام کند، در واقع دو نفر را استخدام کرده: یک مهندس با دانش فنی و یک مدیر با دانش مدیریتی. پس در مذاکره استخدام، دست پرتری دارم.
۳) داشتن علم در چند حوزه میتواند «هم افزایی» نیز داشته باشد و تا حدی نیز «تفکر سیستمی» ایجاد کند. کسی که مثلاً پزشکی خوانده و روانشناسی نیز خوانده است، ممکن است ایده ها و نظرات ارزشمندی داشته باشد که یک متخصص پزشکی یا یک متخصص روانشناسی، به سادگی به آنها دست پیدا نکنند.
۴) به نظر می آید که روند تولید علم نیز تا حدی به سمت فضاهای «میان رشته ای» حرکت کرده است و کسانی که چند رشته مختلف را مطالعه کرده اند در فضای امروز شانس بیشتری دارند. رشته هایی مثل Neuroeconomics یا Neuromarketing یا Agent-based Market Analysis یا Fractal Indicator of financial market یا Psychonegotiation نمونه هایی از این ترکیب ها هستند…

 

[hamedgho2000]

کارشناسی ارشد راهی برای تعویق بیکاری
​

منیره غلامی توکلی، کارشناس آموزش درباره رشد روزافزون ورود دختران به مقطع تحصیلات تکمیلی اظهار داشت: بعد از انقلاب اسلامی ایران، با توجه به نیاز جامعه به جوانان تحصیلکرده و متخصصان متعهد، نوعی انقلاب تحصیلی در مقاطع دانشگاهی برای کسب مدرک و اخذ جایگاه علمی و اجتماعی پدید آمد.
فارس: ورود به مقطع کارشناسی ارشد به نوعی کلاس اجتماعی، گذران اوقات بیکاری و امید به یافتن کار بهتر تبدیل شده است بی آنکه پشت این سیل خروشان برنامه ای برای افزایش بهره وری باشد.

ادامه تحصیل و قبولی در آزمون تحصیلات تکمیلی این روزها به رقابتی داغ در میان جوانان تبدیل شده است و در این میان پسران در تصاحب صندلی داغ کارشناسی ارشد قافیه را به دختران واگذار کرده‌اند.

اما ساعت‌ها، روزها و ماه‌ها درس خواندن به امید قبولی در آزمون کارشناسی ارشد دست آخر نتیجه‌ای نخواهد داشت جز گذاشتن مدرک روی مدرک؛ چرا که در نظام آموزشی فعلی دانشجو صرفاً می‌آموزد تا حفظ کند و امتحان دهد به گونه‌ای که پس از اتمام تحصیلات در بسیاری موارد تخصصی ندارد تا در برابر کارفرما قد علم کرده و تسلطش به کار را برای او به نمایش بگذارد.

به همین دلیل است که ورود به مقطع کارشناسی ارشد صرفاً به انگیزه‌ای برای بالا بردن کلاس اجتماعی، گذراندن وقت و امید برای یافتن کار بهتر تبدیل شده است و آفت‌هایی را برای جامعه دختران از جمله تأخیر در ازدواج را به همراه دارد. در انتهای این مسیر خوشبختی در انتظار ننشسته است چرا که با اتمام تحصیلات بازهم زندگی به همان روال گذشته در جریان خواهد بود.

منیره غلامی توکلی، کارشناس آموزش در گفت‌و‌گو با خبرنگار زنان باشگاه خبری فارس «توانا» درباره رشد روزافزون ورود دختران به مقطع تحصیلات تکمیلی اظهار داشت: بعد از انقلاب اسلامی ایران، با توجه به نیاز جامعه به جوانان تحصیلکرده و متخصصان متعهد، نوعی انقلاب تحصیلی در مقاطع دانشگاهی برای کسب مدرک و اخذ جایگاه علمی و اجتماعی پدید آمد.

وی افزود: کمبود کرسی‌های دانشگاهی و کثرت متقاضیان برای ورود به دانشگاه رقابت علمی را با گذشت زمان به مبارزه علمی میان جوانان تبدیل کرد در این روند رو به رشد چند سالی آقایان بیشترین درصد ورود به دانشگاه‌ها را از آن خود کردند اما بعد از گذشت چند سال با توجه به اینکه انقلاب اسلامی ایران جایگاه بانوان را در تمام عرصه‌ها تعالی بخشیده، دختران گوی رقابت را از پسران ربودند و هنوز هم چنین است.

این کارشناس آموزش گفت: هر چه از تاریخ پیروزی انقلاب جلوتر می‌رویم انگیزه جوانان برای ساخت کشور و جبران عقب ماندگی‌های علمی بیشتر می شود. تا جایی که مسئولان برای خدمت رسانی به متقاضیان ورود به دانشگاه، انواع مختلف دانشگاه‌های دولتی،‌پیام نور،‌ آزاد، علمی - کاربردی،دانشکده‌های فنی و حرفه‌ای، دانشگاه‌های مجازی و فراگیر پیام نور را که هر کدام با توجه به شاخصه‌ها و کاربردهای خود دانشجو می‌‌گرفتند، تأسیس کردند تا هر قشری بنابر موقعیت زمانی و مکانی خود بتواند وارد دانشگاه شده و بر میزان علم و توانمندی خود بیفزاید.

* وقتی مدرک کارشناسی ارشد به نوعی امتیاز اجتماعی تبدیل می‌شود

غلامی توکلی ادامه داد: هم‌اکنون جمع کثیری از میان بانوان که تربیت‌کنندگان نسل‌های آینده و مدیران خانواده هستند دارای تحصیلات عالیه هستند به طوری که اینک با گذشت زمان شاهد عدم حضور کافی و شایسته زنان و دختران در مناسبات فرهنگی و خانوادگی هستیم مشکلی که کم کم به چالشی مهم تبدیل می‌شود و این زنگ خطری برای ماست.

وی تصریح کرد: در این مسیر، جوانان هم بدون اینکه بدانند غیر مستقیم به اصطلاح بازاری "کالای بیشتر از تقاضای بازار شده‌اند" کارشناسان و کارشناسان ارشدی که برای فعالیت آنها در پشت میزهای اداری متناسب با جایگاهشان، عرصه‌ای وجود ندارد.

این کارشناس آموزش با اشاره به اینکه در مدت زمانی کوتاه، انگیزه ترقی علمی در راه پیشرفت کشور به نوعی امتیاز اجتماعی و انسانی تبدیل شد، عنوان کرد: زمانی که مدرک تحصیلات تکمیلی برای ورود به کتابخانه‌ها، داشتن رتبه کارمندی و اداری، اخذ اینترنت پر سرعت و حتی انتخاب همسر به امتیازی قابل توجه تبدیل شد در اینجا بود که دانشگاه و مراحل تحصیلات تکمیلی دیگر محلی برای یادگیری و مرحله‌ای برای افزایش دانسته‌ها نبود بلکه کارخانه‌ای شد که مدرک تولید می‌کرد و بدون کارشناسی، ‌کارشناس‌ها و کارشناسان ارشد علوم مختلف را وارد بازار کار و اجتماع می‌کرد.

* ادامه تحصیل برای رهایی از اوقات سخت بیکاری

غلامی توکلی اظهار داشت: ورود به دانشگاه برای برخی از دختران راه فرار یا شاید قتلگاهی برای ذبح کردن اوقات سخت بیکاری شده است؛ به طوری که اگر از جوانی پرسیده شود چرا در آزمون‌های دانشگاهی شرکت می‌کند یا اینکه اخذ مدرک تحصیلی بالاتر به چه کارش می آید؟ می‌گوید "از بیکاری که بهتر است"، "‌دوستان شرکت کردند گفتم من هم بی نصیب نمانم" یعنی انگیزه شرکت در آزمون تحصیلات تکمیلی، پرکردن اوقات فراغت است.

وی اضافه کرد: متأسفانه گاهی اوقات برخی جوانان ورود به دانشگاه را ورود به مکانی جهت دیده شدن و انتخاب شدن برای تشکیل زندگی می‌دانند از طرف دیگر مردان جامعه که هر کدام برای تشکیل زندگی و گذران آن نیاز به شغل و تأمین نیازهای اولیه زندگی دارند بعد از گذران هر مرحله علمی وقتی با بیکاری روبه‌رو می‌شوند،‌ مدرک تحصیلی بالاتر را نوعی کسب امتیاز برای پیدا کردن شغل مناسب در این بازار کساد می‌بینند و در تلاش برای رسیدن به این مهم در کنکورها و آزمون‌های ورودی مقاطع تکمیلی با انگیزه شغل‌یابی شرکت می‌کنند.

این کارشناس آموزش تصریح کرد: جای تأسف و درنگ دارد که چرا باید در جامعه ما شرکت در آزمون‌‌های مقاطع تحصیلات تکمیلی دیگر برای شکوفایی علمی نباشد بلکه به موضوعی برای گذران وقت و امیدی برای یافتن شغل تبدیل شده است.

غلامی توکلی با بیان اینکه در نگاهی دیگر می‌توان دید در این دریای طوفانی و گل آلود گروهی در کسوت آموزشگاه‌ها و مدرسان کنکور به سود جویی و خالی کردن جیب متقاضیان اخذ کرسی‌های دانشگاهی مشغول هستند، افزود: بعد از کنکور عکس نفرات برتر دانشگاه را می‌توان در تبلیغات تمام مؤسسات آموزشی مشاهده کرد.

* تلاش برای ورود به دانشگاه هر رشته‌‌ای که باشد

وی بیان کرد: دیگر از داوطلب دانشگاهی در هر مقطعی نباید پرسید که خواهان قبول شدن در کدام رشته است بلکه باید گفت"سعی کن قبول شوی هر چه باشد خوش است"، در واقع نگاه علمی به دانشگاه در سطح جامعه سست شده و نگاه ویترینی به آن بیداد می‌کند نگاهی که دیگر امتیازی برای جامعه محسوب نمی‌شود چرا که با این روند، جمع کثیری از کارشناسان و کارشناسان ارشد در رشته‌های مختلف طوری فارغ التحصیل می‌شوند که فقط سواد خواندن مباحث خود را دارند و نمی‌توانند آن را به درستی به کار ببرند.

این کارشناس آموزش اضافه کرد: پرورش نیروی تحصیلکرده یکی از راه‌های خودکفایی علمی، پیشرفت صنعتی و فرهنگی است اما باید توجه داشت بی‌توجهی به چگونگی و چرایی، کیفیت و کمیت پرورش افراد تحصیلکرده خود می‌تواند معضلی بزرگتر از نداشتن این قشر را پدید آورد.

وی با اشاره به اینکه بزرگراه فارغ التحصیلان دانشگاهی دیگر جای تردد نیست و ترافیک حضور تحصیلکردگان بیکار یا به کار گرفته شده در مکان‌هایی غیر از تخصص خود سختی‌های دیگری را برای جامعه به وجود می‌آورد، گفت: چرا که پاسخ دادن به این قشر و فراهم کردن شرایط بهره‌وری از توانمندی آنها و کسب رضایت این جوانان سخت است.

غلامی توکلی ادامه داد: باید به مردان و زنان تحصیلکرده در مقاطع کارشناسی الفبای کار را آموخت تا بتوانند از علمی که به صورت تئوری آموخته اند،‌ عملی استفاده کنند نه اینکه مدرک بر روی مدرک بگذارند و چه خوب می‌شود اگر طوری برنامه ریزی کرد که دانش‌آموزان بعد از گرفتن دیپلم و آموزش عمومی دروس با میزان آگاهی وارد جامعه شوند و تحصیلات دانشگاهی و تکمیلی آنها را متخصص می‌کرد تا شاید انگیزه‌های علم آموزی تغییر می‌یافت.

 

[atena2]

کارشناسی ارشد راهی برای تعویق بیکاری
​

منیره غلامی توکلی، کارشناس آموزش درباره رشد روزافزون ورود دختران به مقطع تحصیلات تکمیلی اظهار داشت: بعد از انقلاب اسلامی ایران، با توجه به نیاز جامعه به جوانان تحصیلکرده و متخصصان متعهد، نوعی انقلاب تحصیلی در مقاطع دانشگاهی برای کسب مدرک و اخذ جایگاه علمی و اجتماعی پدید آمد.
فارس: ورود به مقطع کارشناسی ارشد به نوعی کلاس اجتماعی، گذران اوقات بیکاری و امید به یافتن کار بهتر تبدیل شده است بی آنکه پشت این سیل خروشان برنامه ای برای افزایش بهره وری باشد.

ادامه تحصیل و قبولی در آزمون تحصیلات تکمیلی این روزها به رقابتی داغ در میان جوانان تبدیل شده است و در این میان پسران در تصاحب صندلی داغ کارشناسی ارشد قافیه را به دختران واگذار کرده‌اند.

اما ساعت‌ها، روزها و ماه‌ها درس خواندن به امید قبولی در آزمون کارشناسی ارشد دست آخر نتیجه‌ای نخواهد داشت جز گذاشتن مدرک روی مدرک؛ چرا که در نظام آموزشی فعلی دانشجو صرفاً می‌آموزد تا حفظ کند و امتحان دهد به گونه‌ای که پس از اتمام تحصیلات در بسیاری موارد تخصصی ندارد تا در برابر کارفرما قد علم کرده و تسلطش به کار را برای او به نمایش بگذارد.

به همین دلیل است که ورود به مقطع کارشناسی ارشد صرفاً به انگیزه‌ای برای بالا بردن کلاس اجتماعی، گذراندن وقت و امید برای یافتن کار بهتر تبدیل شده است و آفت‌هایی را برای جامعه دختران از جمله تأخیر در ازدواج را به همراه دارد. در انتهای این مسیر خوشبختی در انتظار ننشسته است چرا که با اتمام تحصیلات بازهم زندگی به همان روال گذشته در جریان خواهد بود.

منیره غلامی توکلی، کارشناس آموزش در گفت‌و‌گو با خبرنگار زنان باشگاه خبری فارس «توانا» درباره رشد روزافزون ورود دختران به مقطع تحصیلات تکمیلی اظهار داشت: بعد از انقلاب اسلامی ایران، با توجه به نیاز جامعه به جوانان تحصیلکرده و متخصصان متعهد، نوعی انقلاب تحصیلی در مقاطع دانشگاهی برای کسب مدرک و اخذ جایگاه علمی و اجتماعی پدید آمد.

وی افزود: کمبود کرسی‌های دانشگاهی و کثرت متقاضیان برای ورود به دانشگاه رقابت علمی را با گذشت زمان به مبارزه علمی میان جوانان تبدیل کرد در این روند رو به رشد چند سالی آقایان بیشترین درصد ورود به دانشگاه‌ها را از آن خود کردند اما بعد از گذشت چند سال با توجه به اینکه انقلاب اسلامی ایران جایگاه بانوان را در تمام عرصه‌ها تعالی بخشیده، دختران گوی رقابت را از پسران ربودند و هنوز هم چنین است.

این کارشناس آموزش گفت: هر چه از تاریخ پیروزی انقلاب جلوتر می‌رویم انگیزه جوانان برای ساخت کشور و جبران عقب ماندگی‌های علمی بیشتر می شود. تا جایی که مسئولان برای خدمت رسانی به متقاضیان ورود به دانشگاه، انواع مختلف دانشگاه‌های دولتی،‌پیام نور،‌ آزاد، علمی - کاربردی،دانشکده‌های فنی و حرفه‌ای، دانشگاه‌های مجازی و فراگیر پیام نور را که هر کدام با توجه به شاخصه‌ها و کاربردهای خود دانشجو می‌‌گرفتند، تأسیس کردند تا هر قشری بنابر موقعیت زمانی و مکانی خود بتواند وارد دانشگاه شده و بر میزان علم و توانمندی خود بیفزاید.

* وقتی مدرک کارشناسی ارشد به نوعی امتیاز اجتماعی تبدیل می‌شود

غلامی توکلی ادامه داد: هم‌اکنون جمع کثیری از میان بانوان که تربیت‌کنندگان نسل‌های آینده و مدیران خانواده هستند دارای تحصیلات عالیه هستند به طوری که اینک با گذشت زمان شاهد عدم حضور کافی و شایسته زنان و دختران در مناسبات فرهنگی و خانوادگی هستیم مشکلی که کم کم به چالشی مهم تبدیل می‌شود و این زنگ خطری برای ماست.

وی تصریح کرد: در این مسیر، جوانان هم بدون اینکه بدانند غیر مستقیم به اصطلاح بازاری "کالای بیشتر از تقاضای بازار شده‌اند" کارشناسان و کارشناسان ارشدی که برای فعالیت آنها در پشت میزهای اداری متناسب با جایگاهشان، عرصه‌ای وجود ندارد.

این کارشناس آموزش با اشاره به اینکه در مدت زمانی کوتاه، انگیزه ترقی علمی در راه پیشرفت کشور به نوعی امتیاز اجتماعی و انسانی تبدیل شد، عنوان کرد: زمانی که مدرک تحصیلات تکمیلی برای ورود به کتابخانه‌ها، داشتن رتبه کارمندی و اداری، اخذ اینترنت پر سرعت و حتی انتخاب همسر به امتیازی قابل توجه تبدیل شد در اینجا بود که دانشگاه و مراحل تحصیلات تکمیلی دیگر محلی برای یادگیری و مرحله‌ای برای افزایش دانسته‌ها نبود بلکه کارخانه‌ای شد که مدرک تولید می‌کرد و بدون کارشناسی، ‌کارشناس‌ها و کارشناسان ارشد علوم مختلف را وارد بازار کار و اجتماع می‌کرد.

* ادامه تحصیل برای رهایی از اوقات سخت بیکاری

غلامی توکلی اظهار داشت: ورود به دانشگاه برای برخی از دختران راه فرار یا شاید قتلگاهی برای ذبح کردن اوقات سخت بیکاری شده است؛ به طوری که اگر از جوانی پرسیده شود چرا در آزمون‌های دانشگاهی شرکت می‌کند یا اینکه اخذ مدرک تحصیلی بالاتر به چه کارش می آید؟ می‌گوید "از بیکاری که بهتر است"، "‌دوستان شرکت کردند گفتم من هم بی نصیب نمانم" یعنی انگیزه شرکت در آزمون تحصیلات تکمیلی، پرکردن اوقات فراغت است.

وی اضافه کرد: متأسفانه گاهی اوقات برخی جوانان ورود به دانشگاه را ورود به مکانی جهت دیده شدن و انتخاب شدن برای تشکیل زندگی می‌دانند از طرف دیگر مردان جامعه که هر کدام برای تشکیل زندگی و گذران آن نیاز به شغل و تأمین نیازهای اولیه زندگی دارند بعد از گذران هر مرحله علمی وقتی با بیکاری روبه‌رو می‌شوند،‌ مدرک تحصیلی بالاتر را نوعی کسب امتیاز برای پیدا کردن شغل مناسب در این بازار کساد می‌بینند و در تلاش برای رسیدن به این مهم در کنکورها و آزمون‌های ورودی مقاطع تکمیلی با انگیزه شغل‌یابی شرکت می‌کنند.

این کارشناس آموزش تصریح کرد: جای تأسف و درنگ دارد که چرا باید در جامعه ما شرکت در آزمون‌‌های مقاطع تحصیلات تکمیلی دیگر برای شکوفایی علمی نباشد بلکه به موضوعی برای گذران وقت و امیدی برای یافتن شغل تبدیل شده است.

غلامی توکلی با بیان اینکه در نگاهی دیگر می‌توان دید در این دریای طوفانی و گل آلود گروهی در کسوت آموزشگاه‌ها و مدرسان کنکور به سود جویی و خالی کردن جیب متقاضیان اخذ کرسی‌های دانشگاهی مشغول هستند، افزود: بعد از کنکور عکس نفرات برتر دانشگاه را می‌توان در تبلیغات تمام مؤسسات آموزشی مشاهده کرد.

* تلاش برای ورود به دانشگاه هر رشته‌‌ای که باشد

وی بیان کرد: دیگر از داوطلب دانشگاهی در هر مقطعی نباید پرسید که خواهان قبول شدن در کدام رشته است بلکه باید گفت"سعی کن قبول شوی هر چه باشد خوش است"، در واقع نگاه علمی به دانشگاه در سطح جامعه سست شده و نگاه ویترینی به آن بیداد می‌کند نگاهی که دیگر امتیازی برای جامعه محسوب نمی‌شود چرا که با این روند، جمع کثیری از کارشناسان و کارشناسان ارشد در رشته‌های مختلف طوری فارغ التحصیل می‌شوند که فقط سواد خواندن مباحث خود را دارند و نمی‌توانند آن را به درستی به کار ببرند.

این کارشناس آموزش اضافه کرد: پرورش نیروی تحصیلکرده یکی از راه‌های خودکفایی علمی، پیشرفت صنعتی و فرهنگی است اما باید توجه داشت بی‌توجهی به چگونگی و چرایی، کیفیت و کمیت پرورش افراد تحصیلکرده خود می‌تواند معضلی بزرگتر از نداشتن این قشر را پدید آورد.

وی با اشاره به اینکه بزرگراه فارغ التحصیلان دانشگاهی دیگر جای تردد نیست و ترافیک حضور تحصیلکردگان بیکار یا به کار گرفته شده در مکان‌هایی غیر از تخصص خود سختی‌های دیگری را برای جامعه به وجود می‌آورد، گفت: چرا که پاسخ دادن به این قشر و فراهم کردن شرایط بهره‌وری از توانمندی آنها و کسب رضایت این جوانان سخت است.

غلامی توکلی ادامه داد: باید به مردان و زنان تحصیلکرده در مقاطع کارشناسی الفبای کار را آموخت تا بتوانند از علمی که به صورت تئوری آموخته اند،‌ عملی استفاده کنند نه اینکه مدرک بر روی مدرک بگذارند و چه خوب می‌شود اگر طوری برنامه ریزی کرد که دانش‌آموزان بعد از گرفتن دیپلم و آموزش عمومی دروس با میزان آگاهی وارد جامعه شوند و تحصیلات دانشگاهی و تکمیلی آنها را متخصص می‌کرد تا شاید انگیزه‌های علم آموزی تغییر می‌یافت.

این مقاله رو دوست نداشتم . چون ما رو که داوطلب ادامه تحصیل هستیم متهم می کنه. د رحالیکه سیاستهای غلط وضع جامعه ما رو اینطوری کردن
من خودم جایی کار می کردم چون ارشد نداشتم هر روز تحقیر و توهین ! حالا برای کارشون لیسانس هم کافی بود ها......


در ضمن اینکه مدارک با بازار کار هماهنگ نیست این هم ایراد بازار کار و دانشگاه هست نه ما...
من خودم پارسال امتحان ارشد علمی کاربردی رو دیدم .. بعد دیدم به به چه رشته هایی همه کاربردی .. چون کار کرده بودم می دونستم چقدر اون رشته ها بازار کار دارند رشته های عملی مخابرات
شرکت کردم پول ریختم! چون روز آخر بود شرایط رو نخوندم.. بعد دیدم نوشته برای شرکت در این آزمون باید کارمند دولت یا ارگان فلان باشید!!
یعنی شرکت مخابرات استخدام می کنه بعد می فرسته مدرک بگیرن.. ما هم که پارتی نداشتیم بریم شرکت مخابرات ول معطلیم!!!!!

 

[hamedgho2000]

لطفا سعی کنید به زور ملت رو نا امید از ادامه راه نکنید.باور کنید شما با این تناقض گویی هاتون همه رو گیج کردیدموندیم بالاخره کنکور شرکت کنیم یا نه؟

با سلام خدمت دوستان
قصد و غرض از مطرح کردن مطالب بالا خدای نکرده نه ناامیدی و نه منصرف کردن دوستان از تصمیمی هست که گرفتن که بالعکسش هست...
فقط و فقط این مد نظره که اگر یک راه یکساله فعلا وایشالله 2 ساله بعد از اون رو شروع می کنین یه نیم نگاهی هم به دور و برتون و مسیرتون داشته باشن
نه اینکه صرفا برای فرار از خدمت یا فرار از رو در رو شدن با واقعیات زندگی و یا عادت یا هر دلیل غیر موجه دیگه ای چند سال از بهترین سال های عمرمون رو نادانسته به هدر بدیم و ...
کمترین خوبی که این فکر ها و مباحث الان برای داوطلبان سال آینده داره اینه که از الان مسیرت رو با قدرت و با استدلال انتخاب می کنی و اگر وسط راه وقتی خسته شدی و یا حس نا امیدی گریبان گیرت شد می دونی که برای چی وارد این گود شدی و تا چه حد می خوای و میتونی برا هدفت مایه بذاری !!!
این مطالب هم اگر دقت کرده باشین از چند منبع و فرد مختلف هست و صرفا و صرفا دیدگاه اونهاست
دوست من شکی نسیت که شما متنتون رو مختصر نوشتین و همچین منظوری نداشتین اما :
خیلی برادرانه این رو می گم اگر کسی به خاطر 4 تا متنی که ما اینجا گذاشتیم از نظرش منصرف شه برا کنکور دادن یا بالعکس منقلب شه و بخواد کنکور رو شروع کنه واقعا و واقعا باید خیلی خیلی به تصمیمش شک کنه و دلایل خیلی مستدل تری برا 3 سال سرمایه گذاری رو تحصیلات تکمیلی پیدا کنه !
باز هم بنده به شخصه به عنوان کسی که احساس می کنه شاید بتونه مشورت بده یا حتی منابعی رو معرفی کنه که مفید فایده باشه فعلا در خدمت همه عزیزان هستم
چه در مورد انگیزه ها ، دلایل و چه در مورد منابع کنکوری که خودم ازشون نتیجه گرفتم و بقیه موارد

 

[hts1369]

بچه ها اگه میخاهید درس بخونید برا ارشد تا بتونید کار بهتری گیر بیارید سخت در اشتباهید.حیفه که یک سال از عمرتون رو برا کنکور ارشد هدر بدین اخرشم هیچ تضمینی نیست که نتیجه بگیرید.
خدای نکرده شاید شما هم مثله این دوستانمون که از درس خوندنشون پشیمون هستن پشیمون شید و بگید یک سال از عمرم هدر شد.
اگر هم نتیجه بگیرید تا دوسال درس دارید و تو این مدت هم نمیتونید کاری بهتر از چیزی که الان میتونید گیر بیارید پیدا کنید.
پس شما دارید روی یک تا سه سال از بهترین روزهای عمرتون قمار میکنید.
و اگه خیلی خوشبینانه بگم متاسفانه 90 درصد بازنده این قمار هستید.
اصلا میدونید واقعا چطور میشه
یا سال اول خیلی خوب کنکور میدید و یه جای خوب قبول میشید(البته هیچ تضمینی نیست که همه این افراد هم نتیجه بگیرن چون حتما شما هم دیدید که طرف فوق لیسانس از امیر کبیر و تهران و خواجه نصیر و ... داره رفته تو دانشگاههای غیر انتفاعی داره درس میده-این اون چیزی که واقعا میخواسته؟مسلما اینطور نیست.)
یا کنکورتون رو خراب میکنید و رتبه خوبی نمیارید-یا درس رو ول میکنید(که خیلی کار خوبیه) یا بخاطر ترس از خدمت و برای اینکه بگید این یکسال از عمرتون هدر نرفته میرید یه دانشگاه درجه دوم(وقتی بچه های دانشگاههای تاپ چیزی دستشون رو نگرفته بی تعارف میگم خیلی بعیده کسی که این مسیر رو انتخاب کرده بتونه از این مدرک استفاده ای کنه در ضمن اینجور جاها معمولا اساتید و تجهیزات خاصی هم نیست که حداقل بگید رفتیم یه چیزی یاد گرفتیم حالا مدرکش بدردمون نخورد فدا سرمون.)
یا رتبه تون اونقد بد میشه که کلا بیخیالش میشید.با شرایط فعلی کار تو کشور میشه گفت خدا این دسته رو از دسته دوم خیلی بیشتر دوست داره.
توصیه دوستانه میکنم اگه میتونید کار کنید حتما دنبال کار باشید ایشالا اگه نیاز دیدین به مرور شرو میکنید به درس خوندن.
ایشالا همه موفق و سربلند باشید.
یا علی

 

[LM741]

سلام
دوستان من برادر کوچیک همه شما چند تا توصیه برای ادامه تحصیل دارم .


خیلی از اقایان امسال برای اولین باری بوده کنکور داده اند چون که دانشجو لیسانس بود اند . این افراد در بهترین حالت اول تیر ماه فارق التحصیل می شوند .
در بهترین حالت دانشگاه تاریخ فارق التحصیلی انها رو اول مرداد می زنه . اگر دفترچه خدمت رو زود پر کنید مثلا 2 مرداد در زودترین تاریخ اعزام اول دی ماه تاریخ اعزام می یاد . البته اگر یکم پیگیری کنید می شه تاریخ رو اول ابان انداخت ولی خیلی دوندگی می خواد .
من می گم شما ها که قراره اول دی برید خدمت سربازی طوری برنامه ریزی کنید که اول اسفند باشه اینطوری هم کنکور رو دادید و هم 5 تا 6 ماه خدمت می کنید .

اما در مورد کسانی که خانوم یا معاف هستند بهترین گزینه درس خواندن هست می دونید چرا ؟ چون فرض کنید یک استخدام دولتی قراره بیاد ان شخصی برنده هست که از قبل درس خونده و خودش رو اماده ارشد کرده . اگر هم استخدامی نباشه در بدترین شرایط ممکن ارشدش رو می ده و در بدترین شرایط بازهم یک دانشگاه دولتی شهرستان مثلا بوعلی یا تبریز قبول می شه . خودتون شاهدید در الکترونیک با 1500 می شه یک دانشگاه خوب روزانه قبول شد ( تهران منظورم نیست ) و در حین دو سال دانشجویی می شه دوباره در ازمون دولتی شرکت کرد و در بدترین حالت از دانشگاه انصراف می ده و وارد کار دولتی می شه . خواهر خود من بنده خدا با لیسانس دو سال بیکار بود درس خوند ارشدش رو از صنعتی اصفهان گرفت و خود مدرک ارشدش باعث شد به صورت قراردادی وارد یکی از بهترین مراکز خصوصی بشه . پس مدرک ارشد می تونه یک دری که قبلا بسته بوده رو باز کنه .

دوستان اگر کار بود . کار خوب رو دارم می گم نه مثلا یک کار بدرد نخور که هیچ تجربه علمی مرتبط برای شما رو نداره کار رو انتخاب کنید. بهترین گزینه درس خواندن هست تا زمانی که یک کار خوب ازاد یا دولتی پیدا کنید رو ادامه بدید .

کسانی که از خدمت سربازی امده اند هم باز تا زمانی که کار خوب پیدا می کنند درس بخونند و خودشون رو اماده نگه بدارند برای هر ازمونی .

"""" منظور از کار خوب لزوما کار دولتی نیست منظور کاری هست که پیشرفت و تجربه داشته باشه مثلا کار در یک شرکت مخابراتی یا کار در یک شرکت تعمیرات و نگداری شبکه توزیع یا ....... ""


دوستان شرمنده زیاد حرف زدم .

 

[وحیدایکس]

سلام
دوستان من برادر کوچیک همه شما چند تا توصیه برای ادامه تحصیل دارم .


خیلی از اقایان امسال برای اولین باری بوده کنکور داده اند چون که دانشجو لیسانس بود اند . این افراد در بهترین حالت اول تیر ماه فارق التحصیل می شوند .
در بهترین حالت دانشگاه تاریخ فارق التحصیلی انها رو اول مرداد می زنه . اگر دفترچه خدمت رو زود پر کنید مثلا 2 مرداد در زودترین تاریخ اعزام اول دی ماه تاریخ اعزام می یاد . البته اگر یکم پیگیری کنید می شه تاریخ رو اول ابان انداخت ولی خیلی دوندگی می خواد .
من می گم شما ها که قراره اول دی برید خدمت سربازی طوری برنامه ریزی کنید که اول اسفند باشه اینطوری هم کنکور رو دادید و هم 5 تا 6 ماه خدمت می کنید .

اما در مورد کسانی که خانوم یا معاف هستند بهترین گزینه درس خواندن هست می دونید چرا ؟ چون فرض کنید یک استخدام دولتی قراره بیاد ان شخصی برنده هست که از قبل درس خونده و خودش رو اماده ارشد کرده . اگر هم استخدامی نباشه در بدترین شرایط ممکن ارشدش رو می ده و در بدترین شرایط بازهم یک دانشگاه دولتی شهرستان مثلا بوعلی یا تبریز قبول می شه . خودتون شاهدید در الکترونیک با 1500 می شه یک دانشگاه خوب روزانه قبول شد ( تهران منظورم نیست ) و در حین دو سال دانشجویی می شه دوباره در ازمون دولتی شرکت کرد و در بدترین حالت از دانشگاه انصراف می ده و وارد کار دولتی می شه . خواهر خود من بنده خدا با لیسانس دو سال بیکار بود درس خوند ارشدش رو از صنعتی اصفهان گرفت و خود مدرک ارشدش باعث شد به صورت قراردادی وارد یکی از بهترین مراکز خصوصی بشه . پس مدرک ارشد می تونه یک دری که قبلا بسته بوده رو باز کنه .

دوستان اگر کار بود . کار خوب رو دارم می گم نه مثلا یک کار بدرد نخور که هیچ تجربه علمی مرتبط برای شما رو نداره کار رو انتخاب کنید. بهترین گزینه درس خواندن هست تا زمانی که یک کار خوب ازاد یا دولتی پیدا کنید رو ادامه بدید .

کسانی که از خدمت سربازی امده اند هم باز تا زمانی که کار خوب پیدا می کنند درس بخونند و خودشون رو اماده نگه بدارند برای هر ازمونی .

"""" منظور از کار خوب لزوما کار دولتی نیست منظور کاری هست که پیشرفت و تجربه داشته باشه مثلا کار در یک شرکت مخابراتی یا کار در یک شرکت تعمیرات و نگداری شبکه توزیع یا ....... ""


دوستان شرمنده زیاد حرف زدم .

موافقم با حرفات ..من ب شخصه تو این یک سالی که از دانشگاه فارغ شدم خیلی دنبال کار بودم بارها ازمونهای ورودی کارخانجات صنعتی که گرایشات برق رو استخدام میکردن شرکت کردم که متاسفانه نتیجه نگرفتم.. هر دفه که سر جلسه ازمون استخدامی میرفتم تا دو سه هزار نفر داوطلب شرکت کرده بودن در حالی که نهایتا 20 نفر استخدام میکردن.. ما هم که نه بند پ داشتیمو داریم نه از این شانسا که بتونیم جز اون تعداد مورد نظر باشیم.. حالا خدا خواست از سربازی معاف شدیم اماهیچ نفعی برام نداشت چون این دو سال هیچ پیشرفتی نداشتم.. در کل الان ب این نتیجه رسیدم که گشتن پی کار هدر دادن وقته ..وقتی کار ب درد بخور پیدا نمیکنی مجبوری این ریسکو بکنی و ماهها خودتو درگیر درس کنی که شاید بتونی ارشد قبول بشی و اینده شغلی بهتری داشته باشی.. کمترین سودشم برا من اینه که حدااقل میتونم با امادگی بیشتری تو این مدت تو ازمونهای استخدامی شرکت کنم.. بازم نمیدونم تصمیمم درسته یا نه اما برا من این تنها ریسکه..

 

[rezaei2050]

درود بر دلاور مردان پشت کنکور
من با اکثر حرف های استاد های عزیزم موافقم اما نه همه،
اما اگه هدف شما خیییییلی بزرگ باشه، بدونید تو زندگیتون دنبال چی هستید، با این حرفها شل نمیشید، به هدفتون نگاه میکنید و راه رو ادامه میدید، اگر به هدفتون ایمان داشته باشید از بیکاری نمی ترسید، اگر به خودتون ایمان داشته باشید میدونید میتونید خودتون کسب و کار راه بندازید اگر در بدترین حالت ممکن کار پیدا نکردید
خدایی من از اون خوش شانس هایی هستم که از پادگان میام خونه، وقتی میام میشینم طبق برنامه ام میخونم اما بخدا قسم گاهی اصلا نمیفهمم چی شد، چشمم رو باز می کنم میبینم دوسه ساعت خوابیدم و مدادم تو دستمه سرم رو کتاب، باور کنید فقط یه انگیزه و عشق قوی میتونه یه سرباز خسته رو اینجوری به ادامه راهش امیدوار کنه
اما بنظرم بزرگترین ایده بسوی ارشد، اینه که هدفتون، مسیر زندگیتون، آیندتون مشخص باشه براتون ببینید با خودتون چند چندید، بخونید چی میشه نخونید چی میشه، همه رو سبک سنگین کنید ، اونوقت یا ول میکنید میرید جایی که فکر میکنید موفق ترید، یا اونقدر قوی و محکم و با ایمان برای رتبه یک رقمی میخونید که هیچ حرفی و هیچ مشکلی(حتی خدمت ههه) نتونه شما رو متوقف کنه
نظر به دوستمون 741 پاسخ 47
تاج سر ، اگه تقریبا تا دهم ماه زوج، دفترچه رو بفرستی، اول ماه زوج بعدی اعزامی شک نکن، من 8 تیر فرستادم 1 شهریور رفتم، اما بعد، ببین من انقدر انگیزه ام قوی بود که نمیتونم توصیفش کنم، تو آموزشی فکر اینکه بتونی درس بخونی رو از سرت بیرون کن، انقدر رژه میری و میدوی و انقدر تو مخی داری که وقت حموم رفتن هم نمیکنی، از این بابت شکککک نکن، بعد هم تضمینی وجود نداره تو شهر خودت خدمت کنی، خیییییلی از هم دوره ای هام افتادن زابل، اصفهان، شیراز، ایرانشهر، پسوه(مرز ترکیه)، کرمانشاه ، جاهایی که من و تو تا بیاییم رو نقشه پیداش کنیم کنکور تموم شده، رفقای عزیز من تو خدمت هم فشار رو اعصاب آدم زیاده، درجه دار و افسر و سرباز هم نداره، هر کادری که بتونه رو مخت راه میره چون تو 4سال تحصیل کردی شدی ستوان3 اون 20 سال خدمت کرده شده ستوان3، هر دژبانی که بتونه هم رو مخت راه میره، انگیزه ات خیلی باید قوی باشه که مثل رفیق من بشی افسر راهنمایی رانندگی روزی 7-8 ساعت سر چهارراه وایستی،با این وضع جزوه هات تو جیبت باشه و بخونی،
منم قبول ندارم هرکی کارشناسی ارشد داره، شانس کار پیدا کردنش بیشتر از یه کارشناسه
سر اساتیدم رو درد آوردم ببخشید

 

[LM741]

درود بر دلاور مردان پشت کنکور
من با اکثر حرف های استاد های عزیزم موافقم اما نه همه،
اما اگه هدف شما خیییییلی بزرگ باشه، بدونید تو زندگیتون دنبال چی هستید، با این حرفها شل نمیشید، به هدفتون نگاه میکنید و راه رو ادامه میدید، اگر به هدفتون ایمان داشته باشید از بیکاری نمی ترسید، اگر به خودتون ایمان داشته باشید میدونید میتونید خودتون کسب و کار راه بندازید اگر در بدترین حالت ممکن کار پیدا نکردید
خدایی من از اون خوش شانس هایی هستم که از پادگان میام خونه، وقتی میام میشینم طبق برنامه ام میخونم اما بخدا قسم گاهی اصلا نمیفهمم چی شد، چشمم رو باز می کنم میبینم دوسه ساعت خوابیدم و مدادم تو دستمه سرم رو کتاب، باور کنید فقط یه انگیزه و عشق قوی میتونه یه سرباز خسته رو اینجوری به ادامه راهش امیدوار کنه
اما بنظرم بزرگترین ایده بسوی ارشد، اینه که هدفتون، مسیر زندگیتون، آیندتون مشخص باشه براتون ببینید با خودتون چند چندید، بخونید چی میشه نخونید چی میشه، همه رو سبک سنگین کنید ، اونوقت یا ول میکنید میرید جایی که فکر میکنید موفق ترید، یا اونقدر قوی و محکم و با ایمان برای رتبه یک رقمی میخونید که هیچ حرفی و هیچ مشکلی(حتی خدمت ههه) نتونه شما رو متوقف کنه
نظر به دوستمون 741 پاسخ 47
تاج سر ، اگه تقریبا تا دهم ماه زوج، دفترچه رو بفرستی، اول ماه زوج بعدی اعزامی شک نکن، من 8 تیر فرستادم 1 شهریور رفتم، اما بعد، ببین من انقدر انگیزه ام قوی بود که نمیتونم توصیفش کنم، تو آموزشی فکر اینکه بتونی درس بخونی رو از سرت بیرون کن، انقدر رژه میری و میدوی و انقدر تو مخی داری که وقت حموم رفتن هم نمیکنی، از این بابت شکککک نکن، بعد هم تضمینی وجود نداره تو شهر خودت خدمت کنی، خیییییلی از هم دوره ای هام افتادن زابل، اصفهان، شیراز، ایرانشهر، پسوه(مرز ترکیه)، کرمانشاه ، جاهایی که من و تو تا بیاییم رو نقشه پیداش کنیم کنکور تموم شده، رفقای عزیز من تو خدمت هم فشار رو اعصاب آدم زیاده، درجه دار و افسر و سرباز هم نداره، هر کادری که بتونه رو مخت راه میره چون تو 4سال تحصیل کردی شدی ستوان3 اون 20 سال خدمت کرده شده ستوان3، هر دژبانی که بتونه هم رو مخت راه میره، انگیزه ات خیلی باید قوی باشه که مثل رفیق من بشی افسر راهنمایی رانندگی روزی 7-8 ساعت سر چهارراه وایستی،با این وضع جزوه هات تو جیبت باشه و بخونی،
منم قبول ندارم هرکی کارشناسی ارشد داره، شانس کار پیدا کردنش بیشتر از یه کارشناسه
سر اساتیدم رو درد آوردم ببخشید

سلام
ان شاالله که خدمت رو زودتر تموم می کنی !!!!!!!!!!! این دقیقا خود آش خاله هست که هر جوری باشی پاته
زمان ما سرباز زیاد بود من سال 57 رو نمی گم سال 89 رفتم خدمت 90 تموم شد یک مدت خیلی زیادی هم بیکار بودم ( نه اینکه بگم شغل نبود شغل های ارباب رعیتی ..... یعنی باید از 7 صبح تا 7 شب برای ماهی 500 تومن ) خدا ما رو کمک کرد در سه تا دستگاه دولتی بدون هیچ سهمیه یا پارتی ، قبول شدم . خدا رو هزار مرتبه شکر .
خدمت سربازی من در ارتش و در یگان توپخانه در بدترین جا ممکن با بدترین فرمانده روانی ارتش با بدبختی با 18 روز اضافه خدمت تموم شد .
من اون موقع ستوان دوم بودم . فرمانده ام 4 تا 5 ماه از من کوچیک بود خیلی اذیت می کرد . سه چهار تا سرباز نامه زندان براشون نوشت بی خود اضاف می زد . حتی با درجه ستوان دومی من رو بازداشتگاه هم فرستاد البته به دستور فرمانده گردان . یک ماه بردن ما رو ازمایش گردان . چه اموزش هایی ندیدم در ارتش .
جرات نداشتم پشت سر یکی حرف بزنم . سریع کادری های چهار تا روش می گزاشتند و زیرابت رو می زدند .
من در اون یگان یک ابتکار کردم یعنی یکی از وسایل رو ارتقاء دادم اولش همه پادگان از فرمانده تیپ تا حفاظت عقیدتی سربازان کف کرده بودند . خبرش تا کجا ها نرسید . فرمانده ام به جای تشویق من رو تنبیه کرد . همش لغو مرخصی . یعنی کل خدمت من نصفش تو پادگان بود .
دوران خدمت سربازی اگر شانس نداشته باشی از زندان هم بدتره . وقتی می بینی به هم گروهانیت در هفته یک 48 ساعت مرخص می ره و تو بی جهت باید در یگان بازداشت باشی ........................
دوستان بخشید خارج از گود کنکور حرف زدم .
ولی یک چیز به همه بگم . هر چقدر درجه و مرتبه علمیت در سربازی بالاتر باشه خدمت بهتر و احترام بیشتری داریید . اگر فوق یا دکترا داشته باشی خدمت بری کلا مسیر بهتری ممکنه داشته باشید .

 

[samin_m]

ولی یک چیز به همه بگم . هر چقدر درجه و مرتبه علمیت در سربازی بالاتر باشه خدمت بهتر و احترام بیشتری داریید . اگر فوق یا دکترا داشته باشی خدمت بری کلا مسیر بهتری ممکنه داشته باشید .

دوست عزیز با مدرک لیسانس یا فوق لیسانس درجه،ستوان دوم هست و دکتری ستوان یکم

پس کسی بحاطر جایگاه بهتر لازم نیس خودشو ماهها عذاب بده،آخرشم شاید قبول بشه،شاید نشه!! بعدشم باگرفتن فوق لیسانس همون ستوان دوم بشه...

اینهم بند قانونی صحبت بنده ک توش حرف و سخن و نظری در نیاد:


ماده173- مشمولان ليسانسيه و فوق ليسانسيه در صورت موفقت در آزمايشهاي دوره آموزشي افسري به درجه ستوان دومي مفتخر خواهندشد.

ماده174- در صورتي كه مشمولان ليسانسيه و بالاتر در آزمايشهاي دوره آموزش مقدماتي نظامي مردود شوند و يا طبق نظر شوراي مركز آموزشي از لحاظ جسمي، مكتبي و اخلاقي صلاحيت لازم جهت نيل به درجه افسري نداشته باشندف براي طي دوره درجه داري وظيفه اعزام خواهند شد.

ماده175- در صورتي كه مشمولان ليسانسيه و بالاتر در آزمايشهاي دوره افسري مردود گردند و يا طبق نظر شوراي مركز آموزشي مربوطه از لحاظ مكتبي و اخلاقي صلاحيت لازم جهت نيل به مقام افسري نداشته باشند بقيه خدمت دوره ضرورت را برابر نظر شورا با يكي از درجات گروهباني وظيفه انجام خواهند داد.

این طور من فهمیدم برای مدار باید کتاب هدتنی رو خوند . امسال که دو تا از تمرین هاش امده بود و یک مثال کتابش یعنی 25 درصد مستقیم از خود کتاب .

برای ریاضیات هم باید سوالات ریاضی محض سه سال قبل رو مسلط باشی .

برای موفقیت توی تمام درس ها باید به مفاهیم مسلط بود!هرکسی با توجه ب سلیقه خودش و علاقه ب هر سبک نگارش و مطالعه هر کتابی میتونه رتبه ای خوب بدست بیاره



همگی موفق باشید

 

[LM741]

دوست عزیز با مدرک لیسانس یا فوق لیسانس درجه،ستوان دوم هست و دکتری ستوان یکم

پس کسی بحاطر جایگاه بهتر لازم نیس خودشو ماهها عذاب بده،آخرشم شاید قبول بشه،شاید نشه!! بعدشم باگرفتن فوق لیسانس همون ستوان دوم بشه...

اینهم بند قانونی صحبت بنده ک توش حرف و سخن و نظری در نیاد:


ماده173- مشمولان ليسانسيه و فوق ليسانسيه در صورت موفقت در آزمايشهاي دوره آموزشي افسري به درجه ستوان دومي مفتخر خواهندشد.

ماده174- در صورتي كه مشمولان ليسانسيه و بالاتر در آزمايشهاي دوره آموزش مقدماتي نظامي مردود شوند و يا طبق نظر شوراي مركز آموزشي از لحاظ جسمي، مكتبي و اخلاقي صلاحيت لازم جهت نيل به درجه افسري نداشته باشندف براي طي دوره درجه داري وظيفه اعزام خواهند شد.

ماده175- در صورتي كه مشمولان ليسانسيه و بالاتر در آزمايشهاي دوره افسري مردود گردند و يا طبق نظر شوراي مركز آموزشي مربوطه از لحاظ مكتبي و اخلاقي صلاحيت لازم جهت نيل به مقام افسري نداشته باشند بقيه خدمت دوره ضرورت را برابر نظر شورا با يكي از درجات گروهباني وظيفه انجام خواهند داد.

ببین وقتی فوق داشته باشی در خدمت خیلی برات احترام قائل هستند . اصلا از روز اول که خدمت می ری در اموزشی ارشد ها و دکتراها رو جداگانه یعنی در یک گروهان اموزش می دند . این یعنی احترام
وقتی داخل یگان می ری اگر سواد علمیت خوب باشه کادری ها سه دسته می شن یا حسودن یا لذت می برند که یک نفر با لیاقت امده یا بی تفاوت هستند .
از نظر من اگر مدرک ارشد داشته باشی شانس بهتری خواهی داشت .
تازه بعد از خدمت همش دغدغه کار و زندگی رو داری .
من یقین دارم همه کسانی که مدرک کارشناسی برق رو از هر دانشگاهی گرفته اند استعداد رفتن به دانشگاه های تراز اول رو دارن . فقط تلاش رمز موفقیت هر انسانی هست .

 

[arshad1367]

منابع مدار
لینک جزوه مهندس کهن
http://s5.picofile.com/file/8113854184/jdk_madar_k2_www_arshadbargh_ir_.pdf.html
لینک 300 سوال کهن
http://www.mediafire.com/download/29fw98oz3bnk91a/300(1).rar
http://www.mediafire.com/download/2aefkp8qjyms36p/300(2).rar
http://www.mediafire.com/download/69ho8l0rsa51ii2/300(3)(2).rar
http://www.mediafire.com/download/427m7bh40fnghdb/300(4).rar
http://www.mediafire.com/download/h8fmv6ipsqlfcic/300(5).rar
لینک پاسخ تشریحی
http://s5.picofile.com/file/8113854776/پاسخنامه_تشریحی_300_سوال_مهندس_کهن.rar.html

 

[samin_m]

ببین وقتی فوق داشته باشی در خدمت خیلی برات احترام قائل هستند . اصلا از روز اول که خدمت می ری در اموزشی ارشد ها و دکتراها رو جداگانه یعنی در یک گروهان اموزش می دند . این یعنی احترام
وقتی داخل یگان می ری اگر سواد علمیت خوب باشه کادری ها سه دسته می شن یا حسودن یا لذت می برند که یک نفر با لیاقت امده یا بی تفاوت هستند .
از نظر من اگر مدرک ارشد داشته باشی شانس بهتری خواهی داشت .
تازه بعد از خدمت همش دغدغه کار و زندگی رو داری .
من یقین دارم همه کسانی که مدرک کارشناسی برق رو از هر دانشگاهی گرفته اند استعداد رفتن به دانشگاه های تراز اول رو دارن . فقط تلاش رمز موفقیت هر انسانی هست .

دوست عزیز،همونطور ک فرمودین،این قضیه بیشتر از اونکه ب تحصیلات مربوط باشه،شانسی هست...! و اصلا دلیل خوبی برای ادمه تحصیل و ارشد گرفتن نیس!!دوست من 5روز دیگه آموزشیش تموم میشه و توی پادگان 01 ارتش هست،میگفت ک تمام کسایی ک لیسانس و بالاتر بودن همه باهم بودن.. پس میبینید ک این چیزا کاملا جزئی و شایدم شانسی هست و قابل تعمیم برای همه نیس و نمیشه روش حساب کرد...!(همونطور ممکنه با شرایط یکسان ک یکی توی نقاط مرزی خدمت کنه و یکی وسط شهر تهران)

ب نظرمن حتی کسی ک برای خواستگاری ارشد میگیره،دلیلش موجه تر از این هست ک بخاطر داشتن دوران سربازی بهتر سختی ها و هزینه های(مادی و معنوی) مربوط ب کنکور و تحصیلات تکمیلی رو بپردازه!

ولی خب تجربه شما هم ارزشمند هست و ممنونم ک نظرتون رو بیان کردید!

موفق باشید

 

[890031156]

سلام خدمت همه ی دوستان
غرض از مزاحمت میخواستم برا کسایی که میخوان برا 94 شروع کنن یه نکته ای عرض کنم
چیزی که بیشتر از همه بهش تو کنکور نیاز داریم اینه که مفاهیم پایه رو خوب بلد باشیم و بفهمیم که طراح که یه نکته رو مد نظر داشته میخواسته کدوم مطالب رو از ما باز خواست کنه
برا همین منظور خوندن کتاب مرجع خیلی مفیده
تو این 2/3 روزه دوستان همه بدحوصله شدن خودمم همینطور چون هوا خوب شده دیگه حوصله درس نیست ولی فکر میکنم خوندن کتب مرجع تو این زمان میتونه مفید باشه نه اینکه بشینیم حل کنیم نه،فقط بخونیم ببینیم موضوع از چه قراره،بخدا نکاتی که کتب مرجع دیدم همراه با توضیحات کافی تو کمتر کتاب تستی برا ارشد هست یعنی هستا ولی توضیح نیست نوشته نکته همین
نکته رو میشه 10روز حفظ کرد بعدش از یاد میره ولی مفهوم عمرا از یاد نمیره
ان شاالله که سودمند باشه

 

[atena2]

موافقم با حرفات ..من ب شخصه تو این یک سالی که از دانشگاه فارغ شدم خیلی دنبال کار بودم بارها ازمونهای ورودی کارخانجات صنعتی که گرایشات برق رو استخدام میکردن شرکت کردم که متاسفانه نتیجه نگرفتم.. هر دفه که سر جلسه ازمون استخدامی میرفتم تا دو سه هزار نفر داوطلب شرکت کرده بودن در حالی که نهایتا 20 نفر استخدام میکردن.. ما هم که نه بند پ داشتیمو داریم نه از این شانسا که بتونیم جز اون تعداد مورد نظر باشیم.. حالا خدا خواست از سربازی معاف شدیم اماهیچ نفعی برام نداشت چون این دو سال هیچ پیشرفتی نداشتم.. در کل الان ب این نتیجه رسیدم که گشتن پی کار هدر دادن وقته ..وقتی کار ب درد بخور پیدا نمیکنی مجبوری این ریسکو بکنی و ماهها خودتو درگیر درس کنی که شاید بتونی ارشد قبول بشی و اینده شغلی بهتری داشته باشی.. کمترین سودشم برا من اینه که حدااقل میتونم با امادگی بیشتری تو این مدت تو ازمونهای استخدامی شرکت کنم.. بازم نمیدونم تصمیمم درسته یا نه اما برا من این تنها ریسکه..

تصمیمت درسته..
مطمئن باش با ارشد شانس کاریت بهتر میشه و همینطور بعد سرکار رفتن کسی نمی تونه نداشتن ارشد رو بزنه توی سرت!(این اتفاق برای من افتاد)
ببین الان وقت درس خوندن شما هست .نه متاهل هستید نه هنوز مشکلات کوچیک و بزرگ زندگی خودنمایی می کنه از این وقت طلایی استفاده کنید..
این هم در نظر داشته باشید کار کردن با حداقل بیمه فقط عمر هدر کردن هست.. ببینید 7 سال کار کردم هیچی به هیچی !! برای اینکه کارم کار نبود..در شرکتهای کوچیک همون ارباب و رعیتی...
خوب اگه کسی کار دولتی پیدا کرد کار در شرکتهای بزرگ پیدا کرد بهتره برای بالا بردن مدرکش بره مدیریت بخونه.. پیام نور علمی کاربردی...
اما اگه کسی دو سه ساله دنبال کار می گرده و پیدا نمی کنه بهتره درس بخونه بعد بره این شرکتهای خصوصی درست حسابی که کار تحقیقاتی می کنند اگه کار خوب پیدا کرد بره سرکار نکرد. دنبال اپلای دکترا و پذیرش با فاند باشه.. مهاجرت برای کسایی که توان علمی بالا دارند بهترین گزینه هست.. هر چند رفتن هم کمی پول می خواد که امیدوارم برای هر کسی که شایستگی داره اما اینجا جایی نداره.. پولش جور بشه..

 

[atena2]

من که برام فرقی نمی کنه درس هم نخونم عمرم به بطالت می گذره پس بهتره درس بخونم شاید یه روزنه نوری برای آِینده شغلیم دیدم .
اگه هم کار پیدا نکردم لا اقل مقاله کار می کنم و به پیشرفت علم جهانی کمک می کنم ! و 60 ساله شدم به خودم نمی گم..دیدی چطوری عمرت رو هدر کردی..
من به شدت به مطالعه و کارهای تحقیقاتی علاقه مندم لا اقل این نیاز خودم رو برطرف می کنم. می رم ارشد می خونم علمم رو تکمیل می کنم بعد کار تحقیقاتی شروع می کنم..

 

[atena2]

اون مقاله هم بود که در مورد اینکه ارشد برای کار تحقیقاتی و کار با لیسانس هست.. حرفهاش درسته . اما خیلی ایده آل گرایانه هست
صاحب مقاله لیسانس رو از شریف گرفته.. توجه کنید شریف..

من خودم امتحان نفت که قبول شدم رفتم برای مصاحبه . اون مسئول اونجا به یه ارشد داشت می گفت به ما تاکید کردن ارشدها رو در اولویت قرار بدید..

شاید این حرف حرف خدا بود به من!!! خدا خواسته بود من بشنوم که بشینم درس بخونم برای ارشد.. اما من فراموش کردم و رفتم بدون بیمه با ماهی 200 تومن سرکار! تا قسطهام رو بدم .. !
هم کار می کردم هم شان اجتماعی نداشتم هم اینکه دور و بری ها شغلم رو مسخره می کردند! چون در جای دهن پر کنی کار نمی کردم.

ببخشید من دلم خیلی پر بود
اهان من استخدام نفت نشدم ها.. یه شرکت خصوصی نوپا کار می کردم. اگه استخدام نفت شده بودم که هرگز به ادامه تحصیل فکر نمی کردم الان هم با کلی سابقه کار مدیر بودم و کلی برو وبیا....
اما خوب پیشونی من زیاد بلند نبود..
امیدوارم بچه های خوب این سایت پیشونی بلند داشته باشن.

 

[Reza82N]

ایده های بسوی ارشد 94

دوستانی که فارالتحصیل میشن بنظر من اگر جایی کار کنن که جای پیشرفت داشته باشه و مربوط به رشتشون(که تو این تالار برقه)خیلی عالیه و در کنار کار امکان ادامه تحصیل فراهمه،در غیراینصورت وقت تلف کردنه،مگر اینکه به نون شب محتاج باشی و مجبور باشی هر کاری بکنی،کار آزاد هم هست ولی یه نکته رو در نظر داشته باشین ، کار آزاد غیر مرتبط با رشته و یا بن بست از نظر پیشرفت(تهش اینه که بشی حاجی بازاری و مغازه و ...) اگر چه پول داشته باشه ولی یه نکته هست که روزای تکراری و گذاشتن تمام وقت وجه اجتماعی یه تحصیل کرده رو دیگه ندارین،اگر کسی با این قضیه مشکل نداره و سرمایه داره تو این تالار چه میکنه؟بسم ا... ولی اینکه آدم یه کاری رو با لذت انجام بده هرچند با درآمد پایین ولی ارضا بشه بهتره تا اینکه فقط یه عمر یه کاری رو بخاطر پول تحمل کنه.---البته اینا نظر منه درست یا غلط-اما من این رهو تجربه کردم...

 

[sanup2006]

موافقم با حرفات ..من ب شخصه تو این یک سالی که از دانشگاه فارغ شدم خیلی دنبال کار بودم بارها ازمونهای ورودی کارخانجات صنعتی که گرایشات برق رو استخدام میکردن شرکت کردم که متاسفانه نتیجه نگرفتم.. هر دفه که سر جلسه ازمون استخدامی میرفتم تا دو سه هزار نفر داوطلب شرکت کرده بودن در حالی که نهایتا 20 نفر استخدام میکردن.. ما هم که نه بند پ داشتیمو داریم نه از این شانسا که بتونیم جز اون تعداد مورد نظر باشیم.. حالا خدا خواست از سربازی معاف شدیم اماهیچ نفعی برام نداشت چون این دو سال هیچ پیشرفتی نداشتم.. در کل الان ب این نتیجه رسیدم که گشتن پی کار هدر دادن وقته ..وقتی کار ب درد بخور پیدا نمیکنی مجبوری این ریسکو بکنی و ماهها خودتو درگیر درس کنی که شاید بتونی ارشد قبول بشی و اینده شغلی بهتری داشته باشی.. کمترین سودشم برا من اینه که حدااقل میتونم با امادگی بیشتری تو این مدت تو ازمونهای استخدامی شرکت کنم.. بازم نمیدونم تصمیمم درسته یا نه اما برا من این تنها ریسکه..

تصمیمت درسته..
مطمئن باش با ارشد شانس کاریت بهتر میشه و همینطور بعد سرکار رفتن کسی نمی تونه نداشتن ارشد رو بزنه توی سرت!(این اتفاق برای من افتاد)
ببین الان وقت درس خوندن شما هست .نه متاهل هستید نه هنوز مشکلات کوچیک و بزرگ زندگی خودنمایی می کنه از این وقت طلایی استفاده کنید..
این هم در نظر داشته باشید کار کردن با حداقل بیمه فقط عمر هدر کردن هست.. ببینید 7 سال کار کردم هیچی به هیچی !! برای اینکه کارم کار نبود..در شرکتهای کوچیک همون ارباب و رعیتی...
خوب اگه کسی کار دولتی پیدا کرد کار در شرکتهای بزرگ پیدا کرد بهتره برای بالا بردن مدرکش بره مدیریت بخونه.. پیام نور علمی کاربردی...
اما اگه کسی دو سه ساله دنبال کار می گرده ..(حتی مثل من ازمون استخدامی هم قبول میشه اما بند پ رو نمی تونه رد کنه) بهتره درس بخونه بعد بره این شرکتهای خصوصی درست حسابی که کار تحقیقاتی می کنند اگه کار خوب پیدا کرد بره سرکار نکرد. دنبال اپلای دکترا و پذیرش با فاند باشه.. مهاجرت برای کسایی که توان علمی بالا دارند بهترین گزینه هست.. هر چند رفتن هم کمی پول می خواد که امیدوارم برای هر کسی که شایستگی داره اما اینجا جایی نداره.. پولش جور بشه..

منم حال و هوام خیلی شبیه شماست.
24 سال سن دارم و سربازی معافم.
بهمن 91 فارغ التحصیل شدم و موندم بین اینکه ارشد بخونم یا برم سر کار.
وضع مالیم خوب نبود . بچه های همین فروم هم میگفتند بدون کلاس با پایه ضعیف به امید دولتی خوندن خیلی هندیه.
منم شرایط مالی خوبی نداشتم و رفتم دنبال کار.کارهایی که یک دیپلمه هم میتونست انجام بده پیدا میشد و هر روز غصه میخوردم.6-7 ماهی رفتم سر کارهای مختلف و هر روز حتی سر کار اشکم در میومد که چرا من اینجا کار میکنم کنار یه عده آدم دیپلمه (منظورم این نی که دیپلم داشن بده به حال خودم غصه میخوردم که یعنی 4 سال الکی درس خوندم). اینقدر فشارهای عصبی روم فشار آورد که کارم به دکتر اعصاب و روان کشید.
هر روز ناامید تر از دیروز.
هنوزم نمیدونم کدوم راه رو برم درسته ؟
نمیتونم تصمیم بگیرم. نمیدونم چکار کنم و شدم کلاف سر در گم.
کاش بتونم تصمیم بگیرم که کدوم راه آینده بهتری واسم میسازه.

 

[sanup2006]

دل منم مث خیلی از هم سن سال هام پره.
خیلی درد رو سینمه.
میدونم خودم تنهایی باید بجنگم ولی به کدوم سمت هجوم ببرم؟؟؟؟

اگر بدونم ارشد خوندن آینده ای داره .میشینم میخونم .هر روز درس میخونم. ولی میترسم یک سال دیگه از بهترین دوران عمرم بره و جای خوبی هم نتونم قبول بشم.
از اونطرف برم دنبال کار یا باید دوربین نصب کنی یا ویندوز و اینترنت وصل کنی یا مونتاژ کنی یا.... به نظر شما میشه از این کارای مسخره آدم به جایی میرسه
الکی باز نگید خاک بازار رو باید خورد و از این حرف ها .اینا مال کتاباست واسه نصیحت کردنهو شاید از بین 7 میلیارد ادم 10 نفر اونجوری به جایی رسیده باشن ولی ریسک بالایی داره با توجه به درصد احتمالش.
کاش یکی پیدا بشه راه رو نشون بده خودم هر جور شده تا تهش رو میرم. فقط کدوم راه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

 

[hts1369]

تصمیمت درسته..
مطمئن باش با ارشد شانس کاریت بهتر میشه و همینطور بعد سرکار رفتن کسی نمی تونه نداشتن ارشد رو بزنه توی سرت!(این اتفاق برای من افتاد)
ببین الان وقت درس خوندن شما هست .نه متاهل هستید نه هنوز مشکلات کوچیک و بزرگ زندگی خودنمایی می کنه از این وقت طلایی استفاده کنید..
این هم در نظر داشته باشید کار کردن با حداقل بیمه فقط عمر هدر کردن هست.. ببینید 7 سال کار کردم هیچی به هیچی !! برای اینکه کارم کار نبود..در شرکتهای کوچیک همون ارباب و رعیتی...
خوب اگه کسی کار دولتی پیدا کرد کار در شرکتهای بزرگ پیدا کرد بهتره برای بالا بردن مدرکش بره مدیریت بخونه.. پیام نور علمی کاربردی...
اما اگه کسی دو سه ساله دنبال کار می گرده ..(حتی مثل من ازمون استخدامی هم قبول میشه اما بند پ رو نمی تونه رد کنه) بهتره درس بخونه بعد بره این شرکتهای خصوصی درست حسابی که کار تحقیقاتی می کنند اگه کار خوب پیدا کرد بره سرکار نکرد. دنبال اپلای دکترا و پذیرش با فاند باشه.. مهاجرت برای کسایی که توان علمی بالا دارند بهترین گزینه هست.. هر چند رفتن هم کمی پول می خواد که امیدوارم برای هر کسی که شایستگی داره اما اینجا جایی نداره.. پولش جور بشه..

خاهش میکنم کلی گویی نکنید و احیانا عدم موفقیت خودتون رو به جامعه بسط ندین
پارسال وزارت نیرو دو تا ازمون استخدامی گذاشت.یکی برا نیروگاهها یکی برای برق منطقه ای ها
ازمون اول من قبول نشدم قبول شده ها وقتی رفته بودن نیروگاه از مدرک اونهایی که فوق دیپلم تاسیسات الکتریکی داشتن رو بدون مصاحبه رد کرده بودن-چون یه عده کم شده بودن چند نفر دیگه رو بهشون گفتن بیاید.
یعنی 8 نفر میخاستن 16 تا اول قبول کرده بودن (دو برابر ظرفیت تا تو مصاحبه و تستهای پزشکی و ... نصفشون رد بشن بمونن 8 نفر برای کار)چون مدرک یه عده مورد قبولشون نبود اونها رو رد کردن و به تعداد رد شده ها به رتبه های بالاتر از 16 گفته بودن که بییایید.
من اولش قبول نشده بودم بعدش بهم زنگ زدن که مدارکت رو بیار(وقتی رفتم کارگزینی بهم گفتن که اگه مدرکت تاسیسات هست قبول نیستی-اونجا فهمیدم که قضییه چیه و برا چی به ما زنگ زدن) چون مدرکم مورد قبول بود مصاحبه رفتم ولی قبول نشدم
حالا من بگم پارتی نداشتم؟
نه-من رتبه ازمونم پایین بود به این خاطر باید یه مصاحبه خیلی خوب میدادم تا قبول شم-مصاحبه ام متوسط بود پس قبول نشدم
بعدش تو ازمون دوم برا برق منطقه ای قبول شدم-این بار سه برابر ظرفیت گرفتن و طی چند مرحله 2/3 رو حذف کردن و بقیه جذب شدن(شکر خدا من جزو اون گروه هستم که جذب شدم)من دفعه اول پارتی نداشتم دفعه دوم هم نداشتم
دفعه اول رتبه ازمونم بد بود قبول نشدم ولی دفعه دوم خوب بود و شکر خدا قبول شدم.
میخام بگم لزوما قبول شدن یا عدم قبول شدنتون رو به بند پ مربوط نکنید.
البته منکر نمیشم که عده ای با بند پ میان تو سیستم های دولتی
یا علی