ایمپلنت Osteocure معمولا برای اعمال جراحی ترمیمی و ضایعات استخوانی- غضروفی پر کردن سوراخ‌هایی که در استخوان ایجاد می‌شوند مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ایمپلنت قابلیت جذب داشته و دارای ساختمانی منفذ دار است که اجازه رشد طبیعی به بافت را می‌دهد. کیت ایمپلنت osteocure شامل ایمپلنت‌های سیلندری، تجهیزات تحویل و چاقوی قطع زوائد است. اندازه‌های استاندارد این ایمپلنت برای سوراخ‌هایی با عمق 5 تا 12 میلی متر طراحی شده اما ایمپلنت‌های بلند تری برای حالت های خاص نیز وجود دارد.
با توجه به سایز ضایعه و ناحیه مورد نظر ایمپلنت‌ها با قطرهای مختلفی وجود دارند که با رنگ‌های مختلف کد گذاری شده‌اند. هنگامی که محل ضایعه به حد کافی قابل دید شد غلاف مته مستحکم و نازکی به قوس تالار وارد می‌شود به حالتی که کل ضایعه را در بر گیرد. در زمان کاشت یک مسدود کننده با سایز مناسب به دسته غلاف مته وصل می‌شود تا کاشت را ساده تر کند. غلاف مته به آرامی با خم کردن وسیله به خارج و داخل به سطح غضروفی وارد می‌شود. هنگامی که غلاف مته کمی پیش رفت، مسدود کننده از انتهای آن برداشته می‌شود. عمق می‌تواند به راحتی روی غلاف مته اندازه گیری شود چرا که با واحد اندازه گیری میلی متر، کالیبره شده است. باید غلاف مته به حالت عمود بر ناحیه مفصلی قرار گیرد تا اطمینان حاصل شود که پیوند، پس از کاشت در حالت تراز باقی می‌ماند. سپس کلاهک فلزی برداشته می‌شود در حالی که غلاف مته در عمق مورد نظر باقی می‌ماند. در مرحله بعد مته مربوطه به غلاف وارد می‌شود و ناحیه ضایعه با عمق طراحی شده، سوراخ می‌شود. عملیات ایجاد حفره تا هنگامی که تماس مته و غلاف قطع شود، ادامه پیدا می‌کند. در مرحله بعد هر دو خارج می‌شوند. حال ماده ایمپلنت پیوندی سیلندری از طریق تجهیزات وارد می‌شود. در یک سر ابزار تحویل پیستون و در سر دیگر ماده ایمپلنتی دیده می شود. پیستون به ناحیه ضایعه وارد شده و محکم فشار داده می‌شود و هم اندازه با حفره ایجاد شده ماده پیوندی از سر دیگر وسیله بیرون می زند که توسط چاقوی قطع زوائد، بریده می‌شود. سپس ابزار تحویل از سر دیگر به ناحیه ضایعه وارد می‌شود و از طریق فشردن سیلندر ایمپلنت به ناحیه وارد می‌شود و این ناحیه کاملا بامان پیوندی فشرده، پر می شود. با کاشت این ایمپلنت، داربست استخوانی ایجاد شده به خون، سلول‌های مغز استخوان و پیشرو اجازه انتقال به حفره را می‌دهند. این داربست استخوانی، از نظر مکانیکی محیطی حفاظت شده برای درمان و رشد سلول ها فراهم می‌آورد. سولفات کلسیم بین 6 هفته تا 6 ماه بعد حل می‌شود و بافت جدید در حفره ایجاد می‌شود. بین 6 تا 12 ماه بعد پلی مر دوباره جذب شده و بافت به تدریج جایگزین می‌شود تا 12 ماه بعد مان پلیمر پیوندی کاملا جذب شده و ناحیه معیوب دارای بافتی جدید می‌شود.
ايمپلنت پاشنه پا
انحراف پاشنه پا از زاویه نرمال می‌تواند در هر سنی ایجاد شود. بهتر است حالت‌های انحراف استخوان پا در دوران کودکی تصحیح شود چرا که در این سن استخوان‌ها نرم تر و غضروفی تر هستند و بهتر به تصحیح ایمپلنتی پاسخ می‌دهند. پس ممکن است تصحیح اشکال استخوانی بدون جراحی نیز ممکن باشد اما در دوران بزرگسالی با سخت شدن استخوان‌های پا و تاندون تیبیا کار مشکل می‌شود. جراحی تصحیح اشکال استخوانی در نواحی کف پا با از بین بردن قوس کف پا، منجر به تغییراتی در شکل مکانیکی بدن می شود تا آن جا که به پا، زانوها و لگن نیز فشار می آورد. صاف شدن قوس کف پا باعث کم شدن حالت تعادل، پایداری و ایجاد درد در حالت ایستاده می شود که این درد تنها محدود به کف پا نمی‌شود. ممکن است بیمار با شکایت از درد زانو و کمر به پزشک مراجعه کند. به علاوه با انحراف استخوان پاشنه به سمت خارج، حالت ظاهری پا نیز به شدت تغییر می‌کند، ضمن آن که انعطاف پذیری مفاصل نیز تحت تاثیر قرار می گیرد. ایمپلنت Velix جراحی نسبتا غیر تهاجمی دارد. بدین ترتیب که با ورود ایمپلنت به ناحیه سینوس تارسی، استخوان های میانه پا به حالت نرمال بر می‌گردند.
ایمپلنت تالوس (TOV)Velix برای تصحیح انحراف استخوان کالکانئوس Valgus استفاده می‌شود. این ایمپلنت مخروطی شکل است تا با سینوس تارسی مطابقت پیدا کند و توخالی است تا نحوه کار گذاشتن ساده تر باشد. این ایمپلنت از آلیاژ تیتانیوم با کیفیت قابل کاشت در بدن و در 5 سایز طراحی شده است. این سایزها به صورت رنگ اختصاصی برای هر کدام و برای هماهنگی با تجهیزات مربوطه در نظر گرفته شده که این تجهیزات شامل پروب، سایزر، قلاب و پیچ گوشتی مخصوص می شود.
باید توجه داشت که به اعصاب کالکانئوس آسیب وارد نشود. یک شکاف کوچک بدون آسیب به رباط‌ها کافی است و احتیاجی به تارسکتومی وجود ندارد. در مرحله بعد پروب TOV در ناحیه سینوس تارسی وارد می شود. با چرخاندن این پروب در این ناحیه جایی کافی باز می شود. سیم راهنما از طریق این پروب وارد ناحیه شده و تا پوست پیش می رود. البته تا جایی که آسیبی به پوست وارد نشود. سپس پروب خارج شده و کوچک ترین سایز از طریق سیم راهنما به ناحیه سینوسی تارسی وارد می شود. اگر تصحیحی که مد نظر است ایجاد نشود سایز را با سایز بعدی بزرگ تر جا به جا می کنیم تا زمانی که کالکانئوس به حالت عمودی برگردد یا 2 تا 3 درجه انحراف ایجاد شود. سپس سایز مناسب انتخاب شده، خارج می‌شود تا TOV مربوط به آن جایگزین شود و به وسیله پیچ گوشتی ایمپلنت 6 وجهی، تا آن جا پیش رود که جا سازی ایمنی حاصل شود. رشته TOV از نوع برشی نیست. در زمانی که ایمپلنت به پیش می رود، پیچ گوشتی ایمپلنت را به ناحیه سینوسی تارسی هدایت کرده و می‌لغزاند. اما اگر پس از آن جراح بخواهد ایمپلنت را برگرداند پیچ گوشتی لزوما قادر به ایجاد حرکت معکوس در ایمپلنت نخواهد بود. پس از این مرحله، TOV جاسازی شده است. با ورود این ایمپلنت به ناحیه سینوس تارسی انحراف موجود در ناحیه کالکانئوس با ایجاد زاویه انحراف مناسب در بین استخوان ها تصحیح می‌شود.
ایمپلنت TOV دارای یک رشته داخلی است که می‌تواند برای قلاب رشته ای بازیابی مورد استفاده قرار می‌گیرد یعنی می‌تواند مکانیسمی را ایجاد کند که ایمپلنت از پهلو کشیده شود. برای بازیابی ایمپلنت، محل مرکز ماسوره TOV با استفاده از سیم راهنما مشخص شده و سپس از پیچ گوشتی استفاده می‌شود. با استفاده از پیچ گوشتی، سیم راهنما گرفته و قلاب در ماسوره جا می‌افتد. سپس قلاب به داخل ایمپلنت TOV فرو رفته و در جهت ساعتگرد چرخانده می شود و بدین ترتیب TOV به محل مورد نظر تغییر مکان پیدا می‌کند.
پاسخ فوری که پس از کاشت این ایمپلنت دیده می شود، استحکام استخوان قوزک پا است. معمولا جراح پس از آن که تاندون ها و لیگامنت‌ها با ساختمان جدید و تصحیح شده پا تنظیم شدند ایمپلنت را که پس از بازیابی قوس، دیگر تبدیل به جزئی اضافی شده بر می‌دارد.
با توجه به سایز ضایعه و ناحیه مورد نظر ایمپلنت‌ها با قطرهای مختلفی وجود دارند که با رنگ‌های مختلف کد گذاری شده‌اند. هنگامی که محل ضایعه به حد کافی قابل دید شد غلاف مته مستحکم و نازکی به قوس تالار وارد می‌شود به حالتی که کل ضایعه را در بر گیرد. در زمان کاشت یک مسدود کننده با سایز مناسب به دسته غلاف مته وصل می‌شود تا کاشت را ساده تر کند. غلاف مته به آرامی با خم کردن وسیله به خارج و داخل به سطح غضروفی وارد می‌شود. هنگامی که غلاف مته کمی پیش رفت، مسدود کننده از انتهای آن برداشته می‌شود. عمق می‌تواند به راحتی روی غلاف مته اندازه گیری شود چرا که با واحد اندازه گیری میلی متر، کالیبره شده است. باید غلاف مته به حالت عمود بر ناحیه مفصلی قرار گیرد تا اطمینان حاصل شود که پیوند، پس از کاشت در حالت تراز باقی می‌ماند. سپس کلاهک فلزی برداشته می‌شود در حالی که غلاف مته در عمق مورد نظر باقی می‌ماند. در مرحله بعد مته مربوطه به غلاف وارد می‌شود و ناحیه ضایعه با عمق طراحی شده، سوراخ می‌شود. عملیات ایجاد حفره تا هنگامی که تماس مته و غلاف قطع شود، ادامه پیدا می‌کند. در مرحله بعد هر دو خارج می‌شوند. حال ماده ایمپلنت پیوندی سیلندری از طریق تجهیزات وارد می‌شود. در یک سر ابزار تحویل پیستون و در سر دیگر ماده ایمپلنتی دیده می شود. پیستون به ناحیه ضایعه وارد شده و محکم فشار داده می‌شود و هم اندازه با حفره ایجاد شده ماده پیوندی از سر دیگر وسیله بیرون می زند که توسط چاقوی قطع زوائد، بریده می‌شود. سپس ابزار تحویل از سر دیگر به ناحیه ضایعه وارد می‌شود و از طریق فشردن سیلندر ایمپلنت به ناحیه وارد می‌شود و این ناحیه کاملا بامان پیوندی فشرده، پر می شود. با کاشت این ایمپلنت، داربست استخوانی ایجاد شده به خون، سلول‌های مغز استخوان و پیشرو اجازه انتقال به حفره را می‌دهند. این داربست استخوانی، از نظر مکانیکی محیطی حفاظت شده برای درمان و رشد سلول ها فراهم می‌آورد. سولفات کلسیم بین 6 هفته تا 6 ماه بعد حل می‌شود و بافت جدید در حفره ایجاد می‌شود. بین 6 تا 12 ماه بعد پلی مر دوباره جذب شده و بافت به تدریج جایگزین می‌شود تا 12 ماه بعد مان پلیمر پیوندی کاملا جذب شده و ناحیه معیوب دارای بافتی جدید می‌شود.
ايمپلنت پاشنه پا
انحراف پاشنه پا از زاویه نرمال می‌تواند در هر سنی ایجاد شود. بهتر است حالت‌های انحراف استخوان پا در دوران کودکی تصحیح شود چرا که در این سن استخوان‌ها نرم تر و غضروفی تر هستند و بهتر به تصحیح ایمپلنتی پاسخ می‌دهند. پس ممکن است تصحیح اشکال استخوانی بدون جراحی نیز ممکن باشد اما در دوران بزرگسالی با سخت شدن استخوان‌های پا و تاندون تیبیا کار مشکل می‌شود. جراحی تصحیح اشکال استخوانی در نواحی کف پا با از بین بردن قوس کف پا، منجر به تغییراتی در شکل مکانیکی بدن می شود تا آن جا که به پا، زانوها و لگن نیز فشار می آورد. صاف شدن قوس کف پا باعث کم شدن حالت تعادل، پایداری و ایجاد درد در حالت ایستاده می شود که این درد تنها محدود به کف پا نمی‌شود. ممکن است بیمار با شکایت از درد زانو و کمر به پزشک مراجعه کند. به علاوه با انحراف استخوان پاشنه به سمت خارج، حالت ظاهری پا نیز به شدت تغییر می‌کند، ضمن آن که انعطاف پذیری مفاصل نیز تحت تاثیر قرار می گیرد. ایمپلنت Velix جراحی نسبتا غیر تهاجمی دارد. بدین ترتیب که با ورود ایمپلنت به ناحیه سینوس تارسی، استخوان های میانه پا به حالت نرمال بر می‌گردند.
ایمپلنت تالوس (TOV)Velix برای تصحیح انحراف استخوان کالکانئوس Valgus استفاده می‌شود. این ایمپلنت مخروطی شکل است تا با سینوس تارسی مطابقت پیدا کند و توخالی است تا نحوه کار گذاشتن ساده تر باشد. این ایمپلنت از آلیاژ تیتانیوم با کیفیت قابل کاشت در بدن و در 5 سایز طراحی شده است. این سایزها به صورت رنگ اختصاصی برای هر کدام و برای هماهنگی با تجهیزات مربوطه در نظر گرفته شده که این تجهیزات شامل پروب، سایزر، قلاب و پیچ گوشتی مخصوص می شود.
باید توجه داشت که به اعصاب کالکانئوس آسیب وارد نشود. یک شکاف کوچک بدون آسیب به رباط‌ها کافی است و احتیاجی به تارسکتومی وجود ندارد. در مرحله بعد پروب TOV در ناحیه سینوس تارسی وارد می شود. با چرخاندن این پروب در این ناحیه جایی کافی باز می شود. سیم راهنما از طریق این پروب وارد ناحیه شده و تا پوست پیش می رود. البته تا جایی که آسیبی به پوست وارد نشود. سپس پروب خارج شده و کوچک ترین سایز از طریق سیم راهنما به ناحیه سینوسی تارسی وارد می شود. اگر تصحیحی که مد نظر است ایجاد نشود سایز را با سایز بعدی بزرگ تر جا به جا می کنیم تا زمانی که کالکانئوس به حالت عمودی برگردد یا 2 تا 3 درجه انحراف ایجاد شود. سپس سایز مناسب انتخاب شده، خارج می‌شود تا TOV مربوط به آن جایگزین شود و به وسیله پیچ گوشتی ایمپلنت 6 وجهی، تا آن جا پیش رود که جا سازی ایمنی حاصل شود. رشته TOV از نوع برشی نیست. در زمانی که ایمپلنت به پیش می رود، پیچ گوشتی ایمپلنت را به ناحیه سینوسی تارسی هدایت کرده و می‌لغزاند. اما اگر پس از آن جراح بخواهد ایمپلنت را برگرداند پیچ گوشتی لزوما قادر به ایجاد حرکت معکوس در ایمپلنت نخواهد بود. پس از این مرحله، TOV جاسازی شده است. با ورود این ایمپلنت به ناحیه سینوس تارسی انحراف موجود در ناحیه کالکانئوس با ایجاد زاویه انحراف مناسب در بین استخوان ها تصحیح می‌شود.
ایمپلنت TOV دارای یک رشته داخلی است که می‌تواند برای قلاب رشته ای بازیابی مورد استفاده قرار می‌گیرد یعنی می‌تواند مکانیسمی را ایجاد کند که ایمپلنت از پهلو کشیده شود. برای بازیابی ایمپلنت، محل مرکز ماسوره TOV با استفاده از سیم راهنما مشخص شده و سپس از پیچ گوشتی استفاده می‌شود. با استفاده از پیچ گوشتی، سیم راهنما گرفته و قلاب در ماسوره جا می‌افتد. سپس قلاب به داخل ایمپلنت TOV فرو رفته و در جهت ساعتگرد چرخانده می شود و بدین ترتیب TOV به محل مورد نظر تغییر مکان پیدا می‌کند.
پاسخ فوری که پس از کاشت این ایمپلنت دیده می شود، استحکام استخوان قوزک پا است. معمولا جراح پس از آن که تاندون ها و لیگامنت‌ها با ساختمان جدید و تصحیح شده پا تنظیم شدند ایمپلنت را که پس از بازیابی قوس، دیگر تبدیل به جزئی اضافی شده بر می‌دارد.