تا آگوست 2006 بلندترین درختی که شناخته شده بود، صنوبر غول پیکری در کالیفرنیا به نام "غول استراتوسفر" با ارتفاع 112 متر بود. برای درک بهتر از این ارتفاع باید گفت، این درخت دوبرابر مجسمه ی آزادی ار تفاع دارد.
اما این غول، لقب بلندترین درخت دنیا را وقتی از دست داد که دو طبیعت شناس به نام های کریس اتکینز (Chris Atkins) و مایکل تایلر (Michael Taylor) در پارک ملی ردوود (Redwood National Park) کالیفرنیا به گروهی از درختان بر خوردند که از درختانی که تا به حال دیده بودند، بلندتر شده بودند. آنها با یک اندازه گیری اولیه توسط دستگاه های لیزری سه درخت بلندتر از غول استراتوسفر پیدا کردند.
بلندترین درخت به نام هایپریون (Hyperion) حداقل سه متر از غول کالیفرنیا بلندتر بوده و 115 متر ارتفاع دارد. وقتی اتکینز و تایلر کشف خود را اعلام کردند، یک گروه به سرپرستی بوم شناس دانشگاه هامبولت (Humboldt State University) آقای استیو سیلت (Steve Sillett) به پارک رفتند تا این درخت را دوباره در سپتامبر 2006 اندازه گیری کنند. آنها میخواستند اندازه گیری دقیق تری انجام دهند، لذا این دفعه با متر اندازه گیری کردند. آنها از این درخت بالا رفتند و متر را به زمین انداختند. این عملیات حیرت انگیز برای شبکه ی نشنال جئوگرافی فیلم برداری شده است.
سیلت در ویدیو می گوید:" بهترین راه برای اندازه گیری ارتفاع یک درخت این است که به بالای آن رفته و یک متر را با به وزنه ای مستقیم به زمین بیاندازیم". البته با توجه به این که پایین ترین شاخه های این درخت در ارتفاع یک ساختمان 25 طبقه قرار داشت، بالارفتن از این درخت خیلی آسان به نظر نمی رسید. برای بالا رفتن، آنها از کمان های بسیار قدرتمندی استفاده کردند، تا قلاب هایی را به سمت بالا و بر روی شاخه ها پرتاب کنند. بعد از اطمینان حاصل کردن از این که طناب محکم در جای خود قرار گرفته، سیلت از درخت بالا رفت. بعد از چندین ساعت انداختن متر در هر صد متر فاصله ، این تیم کشف اتکینز و تایلر را تایید کردند. آنها اعلام کردند این درخت 115 متر و 55 سانتی متر ارتفاع دارد.
اما آنچه که بسیاری از مردم نمی دانند این است که هایپریون فقط از سر شانس مطلق هنوز وجود دارد. چند صد متر آن طرف تر منطقه ای است که درختان آن در دهه ی هفتاد میلادی یک سره قطع شده و آن منطقه به کلی نابود شده است. چند هفته قبل از اینکه عملیات قطع درختان به هایپریون برسد، این منطقه در زمان ریاست جمهوری کارتر به پارک ملی تبدیل شد. با این حال همه ی منطقه ی ردوود انقدر خوش شانس نبودند. در دهه ی هفتاد میلادی 15% از جنگل های ردوود قطع شده و امروزه فقط 4 درصد از آنها باقی مانده است.
اما این غول، لقب بلندترین درخت دنیا را وقتی از دست داد که دو طبیعت شناس به نام های کریس اتکینز (Chris Atkins) و مایکل تایلر (Michael Taylor) در پارک ملی ردوود (Redwood National Park) کالیفرنیا به گروهی از درختان بر خوردند که از درختانی که تا به حال دیده بودند، بلندتر شده بودند. آنها با یک اندازه گیری اولیه توسط دستگاه های لیزری سه درخت بلندتر از غول استراتوسفر پیدا کردند.
بلندترین درخت به نام هایپریون (Hyperion) حداقل سه متر از غول کالیفرنیا بلندتر بوده و 115 متر ارتفاع دارد. وقتی اتکینز و تایلر کشف خود را اعلام کردند، یک گروه به سرپرستی بوم شناس دانشگاه هامبولت (Humboldt State University) آقای استیو سیلت (Steve Sillett) به پارک رفتند تا این درخت را دوباره در سپتامبر 2006 اندازه گیری کنند. آنها میخواستند اندازه گیری دقیق تری انجام دهند، لذا این دفعه با متر اندازه گیری کردند. آنها از این درخت بالا رفتند و متر را به زمین انداختند. این عملیات حیرت انگیز برای شبکه ی نشنال جئوگرافی فیلم برداری شده است.
سیلت در ویدیو می گوید:" بهترین راه برای اندازه گیری ارتفاع یک درخت این است که به بالای آن رفته و یک متر را با به وزنه ای مستقیم به زمین بیاندازیم". البته با توجه به این که پایین ترین شاخه های این درخت در ارتفاع یک ساختمان 25 طبقه قرار داشت، بالارفتن از این درخت خیلی آسان به نظر نمی رسید. برای بالا رفتن، آنها از کمان های بسیار قدرتمندی استفاده کردند، تا قلاب هایی را به سمت بالا و بر روی شاخه ها پرتاب کنند. بعد از اطمینان حاصل کردن از این که طناب محکم در جای خود قرار گرفته، سیلت از درخت بالا رفت. بعد از چندین ساعت انداختن متر در هر صد متر فاصله ، این تیم کشف اتکینز و تایلر را تایید کردند. آنها اعلام کردند این درخت 115 متر و 55 سانتی متر ارتفاع دارد.
اما آنچه که بسیاری از مردم نمی دانند این است که هایپریون فقط از سر شانس مطلق هنوز وجود دارد. چند صد متر آن طرف تر منطقه ای است که درختان آن در دهه ی هفتاد میلادی یک سره قطع شده و آن منطقه به کلی نابود شده است. چند هفته قبل از اینکه عملیات قطع درختان به هایپریون برسد، این منطقه در زمان ریاست جمهوری کارتر به پارک ملی تبدیل شد. با این حال همه ی منطقه ی ردوود انقدر خوش شانس نبودند. در دهه ی هفتاد میلادی 15% از جنگل های ردوود قطع شده و امروزه فقط 4 درصد از آنها باقی مانده است.
