كاوش مغناطیسی (Magnetic Survey):
اندازه‌گیری تغییرات میدان مغناطیسی زمین و شناسایی عمق پی سنگ و وسعت حوضه رسوبی، به خصوص در مناطق بدون كارهای اكتشافی قبلی از اهداف كاوش‌های مغناطیسی است. این روش بیشتر به عنوان ابزار اكتشاف و شناسایی مقدماتی ساختارهای زیرزمینی مربوط به نفت و گاز مطرح است به طوری كه یك برنامه اكتشاف ژئوفیزیكی حداقل در مرحله شناسایی بدون استفاده از روش مغناطیسی به سختی قابل اجرا می‌باشد.
در این روش یك مغناطیس‌سنج در سطح زمین، هم میدان مغناطیسی زمین و هر مغناطیس محلی ایجاد شده به وسیله سنگ‌های مغناطیسی را اندازه‌گیری می‌كند. میدان مغناطیسی زمین كه به سبب طبیعت دو قطبی زمین به وجود آمده است با عرض جغرافیایی تغییر می‌كند و از حدود 60000 گاما در قطب تا حدود 35000 گاما در استوا متغیر است.
سنگ‌های مختلف شدت مغناطیسی متفاوتی دارند. حساسیت مغناطیسی سنگ‌های رسوبی خیلی كمتر از سنگ‌های آذرین است. اندازه‌گیری‌های میدان ژئومغناطیسی یك منطقه در در نقطه شامل مجموع میدان مغناطیسی طبیعی و مغناطیسی سنگ‌های آنجاست. پس از كسب اطلاعات، آنها باید پردازش شوند و تأثیر مغناطیسی طبیعی حذف گردد.
مقادیر باقیمانده، بازتابی از حساسیت مغناطیسی سنگ‌های منطقه است. مقادیر به دست آمده معمولاً به شكل نقشه‌های كانتوری شدت میدان مغناطیسی، نمایش داده می‌شوند.این نوع نقشه‌ها ما را قادر به دیدن موقعیت پی سنگ می‌سازد و بنابراین مناطق عمیق و كم عمق حوضه‌های رسوبی را كه دارای ضخامت‌های متفاوت رسوب است نشان می‌دهد. گسل‌ها نیز در نقشه‌های كانتوری شدت مغناطیسی، به وسیله تغییرات ناگهانی در كانتورها شناخته می‌شوند.
به طور كلی كاوش مغناطیسی یك ابزار سریع، غیردقیق و نسبتاً ارزان در اكتشافات نفتی است كه قادر به ساختن یك نمای منطقه‌ای از ساختمان حوضه است.
زبان:لاتین
size:13 M
آخرین ویرایش:
