انواع پي (همه چيز در مورد پي و پي سازي وگود برداري و ...)

[makan_k]

انواع پي (همه چيز در مورد پي و پي سازي وگود برداري و ...) 1

فصل اول

تقسیم بندی زمینها از نظر مقاومت در مقابل بار ساختمان

بطور کلی زمینها به چند دسته تقسیم می شوند :

الف ـ زمینهای خاکریزی شده ( زمینهای خاک دستی ): مانند بعضی از اراضی شمال تهران و خندق های پر شده که همه بوسیله خاک دستی پر شده اند ، مقاومت این زمینها بسیار کم بوده و قدرت مجاز آنها در حدود 80 گرم بر سانتی متر مربع می باشد . این زمینها بدون پی سازی های ویژه مانند شمع کوبی و غیره به هیچ وجه برای ساختمان مناسب نیستند .

ب ـ زمینهای ماسه ای : مانند زمینهای سواحل دریا ، این زمینها برای ساختمانهای سبک مناسب هستند و در حدود 1 تا 2/1 کیلوگرم بر هر سانتی متر مربع بار تحمل می نمایند و در بعضی از انواع زمینهای سواحل دریا که ماسه ای بوده و به کل فاقد خاکهای چسبنده می باشد (خاک رس) بیش از 500 گرم بار تحمل نمی کنند . در این گونه زمینها نیز باید برای ساختمانهای سبک طبق شرایط محلی پی سازی ویژه صورت بگیرد و برای ساختمانهای بزرگ ابعاد پی باید با توجه به مطالعات مکانیک خودرو و بر طبق محاسبه ساخته شود .

ج ـ زمینهای شنی : اگر این زمینها دارای دانه بندی خوب باشند به طوری که دانه های ریز فضای خالی بین دانه های درشت تر را پر نموده و تولید جسم توپر و متراکمی کرده باشد و این دانه بندی به وسیله ماده چسبنده به هم متصل باشد (خاک رس به اندازه لازم) برای ساختمان بسیار مناسب بوده و مقاومت مجاز آن در حدود 5/2 و حتی 5/3 کیلو گرم بر سانتی متر مربع می باشد به این گونه ها زمینها دج گفته می شود .

د ـ زمینهای رسی : این زمینها به دو دسته تقسیم می شوند :
1 ) زمینهای رسي خشک: که فشاری در حدود 5/1 کیلوگرم بر سانتی متر مربع را تحمل می نمایند مانند زمینهای جنوب تهران
2 ) زمینهای رسي تر (آبدار) : این زمینها به واسطه وجود آب فراوان داخل خاک دارای سستی های زیاد بوده و قدرت مجاز آن بر حسب درصد آب موجود در آن متفاوت است . باید توجه نمود که اعداد داده شده در فوق برای مقاومت مجاز زمین در خاکهای مختلف کاملاً تقریبی بوده زیرا تعیین مقاومت مجاز خاک به عوامل دیگر از قبیل آب های تحت الارضی ودرصد خاکهای چسبنده و غیره نیز بستگی دارد .


فصل دوم

پیاده کردن نقشه

پاک سازی و تسطیح زمین:
قبل از پیاده کردن نقشه باید عملیات تسطیح و پاک سازی محل ساختمان را انجام دهیم . این عملیات شامل تخریب بناهای موجود وغیر قابل استفاده ریشه کنی بوته ها و درختان تمیز کردن نخاله ها و سنگ و کلوخ است . تخریب ساختمانها کاری تخصصی است و باید توسط افرادی که در این کار مهارت دارند انجام شود . ریشه کنی درختان را می توان توسط ابزارهای دستی یا مکانیکی انجام داد . بریدن درختان بزرگ را باید به افراد ماهر واگذار کرد . محل ساختمان باید کاملاً از چمن و دیگر نباتات پاکسازی شود این عمل در واقع برای پاکسازی خاک صورت میگیرد . چون ممکن است حدود 30 سانتیمتر از خاک سطحی شامل گیاهان زنده و نباتات باشد در نتیجه خاک سطحی سست شده و به آسانی فشرده میشود که این خاک برای ساختمان سازی مناسب نیست . پس این خاک باید با ماشین آلات خاک برداری یا با وسایل دستی ساده مانند بیل و فرغون برداشته و به محل مناسبی حمل شود . در ضمن چنانچه سطح زمین نا صاف باشد باید با گریدر و یا با وسایل دستی تسطیح و خاکهای اضافی به محل دیگری برده شود .
پیاده کردن نقشه و هدف آن :
پس از اینکه مراحل مطالعه و طراحی هر طرح ساختمانی به پایان رسید و نقشه آن آماده شد ، باید برای شروع عملیات ساختمانی ، موقعیت و محل دقیق آن روی زمین مشخص شود . منظور از پیاده کردن نقشه ، مشخص کردن گوشه ها ، و محور ها و اضلاع طرح بر روی زمین است که به وسیله مترکشی یا دوربین های نقشه برداری تعیین ، میخ کوبی و سپس رنگریزی می شود .
به بیان دیگر ، پیاده کردن نقشه بر روی زمین مرحله ای بین طرح و شرع عملیات ساختمانی است . نکته بسیار مهم اینکه عمل پیاده کردن نقشه باید کنترل شود یعنی پس از میخ کوبی گوشه ها و تعیین محورها و قبل از رنگریزی باید با اندازه گیری مجدد اضلاع و زوایا ، از درستی آنها مطمئن شد . در غیر اینصورت باید نسبت به اصلاح آنها اقدام شود . در مورد اهمیت کنترل و پیاده کردن نقشه باید متذکر شد که اگر محل ساختمان یا ارتفاع کف آندرست مشخص نشده باشد ، زمان و هزینه های انجام شده ی عملیات ساختمانی ، به هدر رفته و خسارات سنگین در بر خواهد داشت ، در صورتی که با صرف وقت کم برای کنترل عملیات پیاده کردن ، که کاری بسیار ساده است می توان از زیانهای مادی و اتلاف وقت جلوگیری کرد .پیاده کردن نقشه یک ساختمان با ابزار ساده مانند متر و ابزار دقیق مانند دوربین نقشه برداری و متر امکان پذیر است .


فصل سوم

گودبرداری

گود برداری:
بعد از پیاده کردن نقشه و کنترل آن در صورت لزوم اقدام به گود برداری می نمایند. در کلیه ساختمانهایی که تمام یا قسمتی از بنا پایینتر از سطح طبیعی زمین احداث می شود باید گود برداری انجام شود .
گاهی ممکن است عمق گود برداری به چندین متر برسد . گود برداری معمولاً با وسایلی مانند بیل مکانیکی ویا لودر ودر صورت محدودیت زمین و یا عدم دسترسی به ماشین آلات از وسایل دستی مانند بیل و کلنگ و فرغون و در عمق زیاد یا منطقه وسیع مثل پارکینگ های زیر زمینی ، انبارهای بزرگ زیر زمینی و غیره با کمک سایر ماشین آلات ساختمانی انجام می گیرد . گود برداری در زمین ها به دو صورت نامحدود و محدود انجام می شود .
گود برداری در زمین های نا محدود :
منظور از زمین های نا محدود ، زمین نسبتا وسیعی است که اطراف آن هیچ گونه ساختمانی نباشد . برای گود برداری این گونه زمین ها از ماشین آلاتی مانند بیل مکانیکی ،لودر ، و ... استفاده می شود و خاک با شیب متناسب برداشته می شود . خاک های حاصل از گود برداری با کامیون به خارج از ساختمان حمل میشود . چنانچه عمق گود برداری نسبتا زیاد باشد گود برداری در لایه های مختلف و به تدریج انجام میگیرد تا به عمق زمین پیش بینی شده برسد .

شیب دیوارهای محل گود برداری شده :
برای جلوگیری از ریزش دیوارهای محل گود برداری شده به داخل گود ، معمولا دیوارهای کناری حاصل از خاکبرداری یا تراشه های اطراف باید دارای شیب ملایمی باشد . اندازه زاویه شیب به نوع خاک محل گود برداری دارد هر قدر خاک محل سست تر و قابل ریزش تر باشد اندازه زاویه این شیب بزرگتر خواهد شد .
برای جلوگیری از هزینه اضافی میتوان با قالب بندی دیواره های محل گود برداری از زاویه شیب کوچکتری استفاده نمود .

گود برداری در زمین های محدود :

<FONT size=3>منظور از زمین محدود ، زمین نسبتا کوچکی است که اطراف آن ساخته شده باشد . در این زمین ها هنگام گود برداری ، چنانچه گود برداری از سطح پی زمین همسایه پایینتر باشد برای جلوگیری از فشار c

 

[makan_k]

انواع پي (همه چيز در مورد پي و پي سازي وگود برداري و ...)

انواع پي (همه چيز در مورد پي و پي سازي وگود برداري و ...) 2


فصل چهارم

پی سازی

پی کنی :
پی کنی در ساختمان به دو منظور صورت می گیرد :
01دسترسی به زمین سخت و مقاوم ، زیرا بارهای ساختمان نهایتا به زمین منتقل می شود در نتیجه زمین زیر پی باید مطمئن باشد و نشست نکند .
02برای محافظت پی ساختمان و جلوگیری از اثرات جوی مانند یخ زدگی و نیروهای جانبی پس از پیاده کردن نقشه روی زمین ، شروع به پی کنی می کنیم .
پی کنی در زمینهایی که از نظر جنس و مقاومت زمین و نیز وجود آبهای سطحی و عمقی با هم تفاوت دارند ، فرق می کند .
ابعاد پی کنی به ابعاد و عمق پی کنی به ارتفاع پی و شرایط اقلیمی بستگی دارد . یعنی در مناطقی که در زمستان آب و هوای خیلی سرد دارند و یا بارندگی زیاد می شود و خطر یخ زدگی برای پی وجود دارد ، عمق پی را بیشتر از مناطق معتدل و گرمسیر در نظر می گیرند و به هر حال در هر نوع آب و هوایی عمق پی کنی نباید کمتر از 50 سانتیمتر باشد .

پی کنی در انواع زمین ها :

01پی کنی در زمینهای دج :
عمق پی در اینگونه زمینها معمولا بین 80 تا 100 سانتیمتر و در بعضی موارد 120 سانتیمتر است . پی کنی در زمینهای دج نسبتا آسان بوده و خطر ریزش به خصوص در مورد عمقهای معمولی بسیار کم است . اضافی عرض پی برای کفراژ ( قالب – بندی ) ، در این نوع زمین حدود 15 سانتیمتر در هر طرف است .

2.پی کنی در زمینهای ماسه ای :
چون عمل پی کنی در اینگونه زمینها همیشه با خطر ریزش روبروست به خصوص اگر زمین مزبور خشک باشد ، چنانچه دارای عمق کم بوده و از طرفی شدت ریزش در آن زیاد نباشد . اصولی ترین و در عین حال ساده ترین روش برای جلوگیری از احتمال ریزش خاک هنگام پی کنی است که پی با گونه های شیب دار کنده شود . زاویه شیب بر حسب شدت ریزش تا 45 درجه متغیر خواهد بود . لکن چنانچه شدت ریزش بسیار زیاد و عمق پی نیز نسبتا زیاد باشد ، پی کنی با شیب نه عملی است و نه مقرون به صرفه . در چنین مواردی لازم است که گونه های پی را با چوب بست و با قالب بندی مهار کرد . برای این کار الوارهایی به ابعاد 5*30*40 سانتیمتر در طرفین پی واداشته و به کمک تیرکهای چوبی یا چهار تراش و با بهره گیری از گوه های چوبی الوارها مهار می شود .
پی کنی در زمینهای رسی خشک نیز همانند زمینهای ماسه ای است لکن زاویه شیب پی کنی آن در حدود 37 – 25 درجه خواهد بود که این اختلاف شیب نسبت به زمین های ماسه ای به علت چسبندگی دانه های خاک رسی است .

3.پی کنی در زمینهای سنگی :
پی کنی در اینگونه زمینهای مشکل و انجام آن با وسایل دستی از قبیل بیل و کلنگ امکان پذیر نیست . پی کنی در زمینهای سنگی با ماشین آلات مکانیکی و مته های کمپرسوری انجام می گیرد که در نتیجه هزینه آن سنگین خواهد بود .
عمق پی در زمینهای سنگی در مناطق سردسیری حداقل 75 سانتیمتر است لکن در مناطق گرمسیری می توان حداقل عمق را تا 50 سانتیمتر تقلیل داد .
شاید فکر کنیم زمین سنگی امکان دارد زمین سنگی فوق العاده مقاوم باشد ، در این صورت ساختمان نیاز به پی نخواهد داشت . چنین فکری اساسا اشتباه است ، زیرا عدم پی در ساختمان باعث ناپایدار شدن بنا گردیده و با کمترین نیروی جانبی به ویژه زلزله های خفیف شروع به حرکت خواهد کرد . لکن وجود پی باعث تنگ افتادن ساختمان در زمین شده و از حرکت بنا جلوگیری می کند .

04پی کنی در زمینهای شیبدار :
زمین ساختمانی مسطح به ندرت یافت می شود و بنابراین پیش از شروع هر کار ساختمانی باید محل ساختمان را تسطیح کرد . برای این منظور از سه روش می توان استفاده کرد و اغلب روشی به کار گرفته می شود که از نظر اقتصادی مقرون به صرفه تر باشد .

الف ) خاک برداری و خاک ریزی
ب ) خاک برداری
ج ) خاک ریزی

الف ) خاک برداری و خاک ریزی :
این روش بسیار معمول و متداول است ، زیرا باعث کاهش هزینه می شود .

ب ) خاک برداری :
برای تسطیح ، کلیه ی خاکهای اضافی برداشته شده و به محلی خارج از ساختمان برده می شود که این روش هزینه حمل خاک را به دنبال خواهد داشت ولی چون به زمین دست نخورده می رسیم ، کاری اصولی است .

ج ) خاک ریزی :
این روش توصیه نمی شود ، زیرا زمین را با خاک دستی پر کرده ایم ولی چنانچه مجبور باشیم باید با خاک مرغوب که دارای تراکم و دانه بندی مناسب و مقاومت مطلوب هست عمل خاک ریزی را طبق اصول فنی ، با رعایت مرطوب کردن و غلتک زدن خاک در لایه های مختلف انجام دهیم که مقدار تراکم و مقاومت خاک باید به تایید آزمایشگاههای مکانیک خاک برسد .

تعریف پی:
مجموعه ای از بخش های سازه و خاک در تماس با آن که انتقال بار بین سازه و زمین از طریق آن صورت می پذیرد.

ابعاد پی
عرض.طول و عمق پی ها کاملآ بستگی به وزن ساختمان و قدرت خاک محل عمل ساختمان دارد. در ساختمان های بزرگ قبل از شروع کار به وسیله آزمایشات مکانیک خاک قدرت مجاز عملی زمین را تعیین نموده و از روی آن و مهندس محاسب از روی آن ابعاد پی را تعیین می کند.ولی در ساختمان های کوچک در اغلب مواقع قدرت مجاز عملی زمین با مشاهده خاک پی و دیدن طبقات آن و طرز قرار گرفتن دانه ها بر روی همدیگر و یا ضربه زدن به وسیله کلنگ به محل پی قابل تشخیص می باشد.

انواع پی :
پی ها را نسبت به نوع مصالح و سیستم ساخت آن می توان به دو گروه تقسیم کرد : گروه اول شامل انواع پی از نظر نوع مصالح آن مانند پی های سنگی ، آجری ، شفته ای ، بتنی ، گروه دوم شامل انواع پی از نظر سیستم ساخت آن مثل : : پی های تکی ، نواری ، صفحه ای ، پی مشترک و پی های کلاف شده می باشد .

1. پی سنگی :
این پی از سنگ های طبیعی و در مناطقی که سنگ ارزان در دست رس باشد ساخته می شود سنگی که در برای این گونه پی ها انتخاب می گردد باید سالم ( نپوسیده ) بوده و از انواع سنگ های لاشه شکسته باشد سنگ های قلوهای به علت صیقلی و مدور بودن آن برای بی سازی مناسب نمی باشد زیرا حالت ناپایدار به پی می دهد . سطح پی سازی با سنگ باید از دیوار هایی که روی آن قرار دارد وسیع تر و از هر طرف دیوار حداقل 15 سانتیمتر عنوان ریشه گسترش داشته باشد . پی سازی با سنگ با دو نوع ملات صورت می گیرد . چناچه بار و فشار کم باشد ملات سنگ ها را از نوع گل آهک و چنانچه بار زیاد باشد ملات ماسه سیمان انتخاب می شود و استفاده از ملات ماسه سیمان ، ماسه و آهک و یا ملات باشد و از پی های سنگی فقط و ساختمانهای یک طبقه . پی دیوارهای محوطه استفاده می شود .

2.پی آجری :
از پی های آجری در مواقعی استفاده می کنند که ساختمان کوچک و باروارده نیز کم باشد در ضمن از پی های سنگی نیز
به علت گرانی و کمیابی سنگ نتوان استفاده کرد این پی نیز مانند پی های سنگی بایستی دارای ریشه ای به اندازه 15 تا 20 سانتی متر از طرفین دیوار روی آن باشد برای این منظور است که عرض پی کنی نیز 30 تا 40 سانتی متر از عرض دیوار بیشتر باشد این مقدار اضافه عرض همچنین عمل آجر چینی در داخل پی را آسان تر می نماید چون زاویه پخش بار در پی عالی آجری در حدود 60 درجه می باشد برای صرفه جویی در مصرف آجر بهتر است آن را به شکل پلکانی در آورد .

3. پی شفته ای :
ساده ترین و در عین حال ابتدایی ترین پی سازی برای ساختمان کوچک 2 یا 3 طبقه آجری است . شفته خمیری است از مخلوط خاک ، آب ، شن و گردآهک که در هر متر مکعب خاک آن بن 200 تا 250 کیلو گرم آهک به کار می رود . گاهی نیز بنابر لزوم مقداری پاره سنگ به آن می افزایند . طریقه شفته ریزی بدین صورت است که شفته را در پی ریخته و پس از آنکه شفته به حدود 20 یا 30 سانتی متر رسید آن را در یک سطح افقی هموار می کنند و یک روز آن را به حالت خود می گذارند . تا آبش در اثر تبخیر یا جذب کاهش باید ( اصطلاحا دونم شود ) سپس آن را با وزنه ی سنگینی ( تخماق ) می کوبند تا کاملا متراکم گردد . مجددا به همان ارتفاع شفته ریزی انجام گرفته و تا پر شدن پی همچنان ادامه می یابد .

4. پی بتنی :
بتن را می توان یکی از مقاومترین و مستحکم ترین سنگ های مصنوعی دانست . لذا پی هایی که با بتون ساخته می شود ، بهترین پی در کارهای ساختمان به شمار می آیند . امروزه توصیه می شود . که پی کلیه ی ساختمانها را با بتون مسلح بسازند به خصوص در مناطق زلزله خیزی نظیر شهر های جنوب خراسان ، دامنه های سلسله ی جبال البرز ، قزوین حتی برای ساختمان سبک و یک طبقه نیز پی های بتونی از نوع نواری آن بسیار مناسب خواهد بود . زاویه ی پخش بار در پی های بتنی بین 30 تا 45 درجه می باشد . لذا می توان این گونه پی ها را پلکانی یا به صورت هرم ناقص ( سومل ) ساخت و از مصرف اضافی بتن صرفه جویی نمود . پی سازی با بتن بدین طریق انجام می گیرد که ابتدا کف پی را به اندازه تقریبی 10 سانتی متر بتن کم سیمان با نام مکر می ریزند . که سطح خاک و بتن اصلی را از هم جدا کرده و همچنین سطح پی را جهت بتن ریزی اصلی تراز نمایند . سپس روی بتن مگر داخل پی را با تخته قالب بندی می کنند و پس از آماده شدن قالب بتن ساخته شده را داخل قالب ریخته و خوب می کوبند ویبرا تور ( لرزاننده ) به آن ارزش می دهند .
تا بتون اصطلاحا جا بیفتد یعنی دانه های شن ماسه در بتون عمل جایگیری را کاملا انجام دهند و متراکم گردند . بارگذاری روی پی های بتنی بایستی حداقلهفت روز پس از پی ریزی انجام می گیرد . ضمنا باید توجه داشت ، چنانچه بتون از نوع مسلح باشد ، باید ابتدا میلگرد در قالب جاسازی شده ، سپس بتن ریزی صورت گیرد ، از این پی شفته در ساختمان های اسکلت فلزی استفاده می شود .

5. پی های نقطه ای
برای ساختمانهایی که بار آن ها به صورت متمرکز (نقطه ای)به زمین منتقل می شود ساخته میگردد مانند ساختمان های فلزی یا ساختمان های بتونی

لایه های پی های نقطه ای:
1.زمین مناسب
2.بتن مگر
3. میلگرد های کف پی
4.بتن اصلی
5.صفحه زیر ستون(در ساختمانهای اسکلت فلزی)

6. پی های نواری
این پی ها معمولا در ساختمان های آجری مورد استفاده قرار می گیرد. حداکثر عمق پی های نواری در حدود 50 و عرض پی قدری بزرگتر از عرض دیوار روی آن می باشد.
لایه های پی های نواری به ترتیب از پایین به بالا
1.شفته ریزی
2.کرسی چینی
3.شناز
4.ملات ماسه سیمان برای ایزولاسیون رطوبتی
5.قیر گونی
6.ملات ماسه سیمان برای پوشش روی قیر گونی
7.دیوار چینی اصلی

7. پی های گسترده
به پی هایی اطلاق می شود که بار چند ستون یا دیوار را که در ردیف ها یا امتداد های مختلف قرار دارند به زمین منتقل می نمایند. پی گستره ممکن است به شکل دال مجموعه تیر_دال و... ساخته شود.
باید توجه کرد که در بندر عباس با توجه به گرمای هوا باید 3الی4 ساعت بعد از ریختن بتن فونداسیون آبدهی بتن آغاز شود و بتن ریزی بعد از ظهر انجام گیرد.
در صورت که بتن ریزی در صبح زود تا قبل از ساعت 10 صبح انجام گیرد دمای بتن را با خنک کردن آب مصرفی بتن .به کار بردن سیمان مناسب با حرارت زدایی کم. پایین نگه داشتن دمای سیمان با نگهداری سیمان در سیلو های عایق بندی شده.
کاهش دمای مصالح سنگی با انبار کردن آنها و یا آب پاشی یا دمیدن هوای سرد به آنها و نگهداری ابزار و ماشین آلات تهیه و حمل مخلوط بتن در سایه و یا آب پاشی به آنها پایین تر از 32 درجه آورد.
لازم به ذکر است حداقل سیمان یا مواد سیمانی در مناطق ساحلی خلیج فارس 350kg/mو حداکثر آن 425kg/m بتن می باشد.
مقدار کلرید های مصرفی در بتن مسلح باید کمتر از 500 قسمت در میلیون باشد.میزان کل کلرید قابل حل در آب بتن سخت شده 28 روزه نیز باید مطابق آیین نامه مقررات ملی ساختمان باشد.

8. پی صفحه ای :
( رادیوژنرال ) ، در مواردی استفاده می شود که بارهای وارده از ساختمان بسیار بوده (بار آسمان خراش ها ) و یا مقاومت زمین تا قدری کم باشد . که جهت انتقال بار به خاک تمام سطح زیر ساختمان مورد لزوم قرار گیرد . پی صفحه ای به صورت یک پارچه از بتن آرمه در سر تا سر زیر ساختمان ساخته می شود که میله ی ستون ها و دیوار بر روی آن قرار می کیرد . در بعضی مواقع که بار بسیار زیاد باشد . سطح پی را بزرگ تر از سطح ساختمان روی آن می سازد تا پخش فشار در سطح بزرگتری انجام پذیرد .
پی های صفحه ای به صورت مختلف ساخته مکی شود و مانند پی صفحه ای ساده صفحه با دیوار محیطی ، صفحه ای با تیر صفحه ای با دیوار بتنی در یک جهت – صفحه ای با دیوار بتنی در دو جهت و پی های سلولی .

9. پی های مشترک :
هر گاه برای دو و یا چند ستون یک پی ساخته شود پی را مشترک گویند . پی مشترک وقتی مورد استفاده قرار می گیرد که :
1 ). فاصله پی ها از یکدیگر کم بوده و یا طوری باشد که سطح پی ها ، یکدیگر را بپوشانند .
2 ). یکی از پی ها در کنار زمین همسایه قرار گرفته باشد .
3 ). وقتی که به علت طول زیاد یک بنا مجبور باشیم ساختمان را درز انبساط ( ژوئن ) بسازیم . در این صورت برای ستون های مجاور درز انبساط پی مشترک در نظر می گیرد . چنانچه برای در پی بار های مختلف خواسته باشیم پی مشترک طرح نمائیم . پی مزبور به شکل ذوزنقه ای خواهد که تا عده ی کوچک در طرف بار کمتر و قاعده بزرگ آن در جهت باریستنر باشد .

10. پی باسکولی :
برای جلوگیری از چرخش فونداسیون و تیر و در کنار دیوار همسایه از فونداسیون باسکولی یا استواپییم استفاده می شود

11. پی های کلاف شده :
اتصال دو پی فنرو توسط شناژ ( بتن آرمه ) را پی کلاف شده می نامند . در مناطق زلزله خیز بهترین نوع پی نوع پی برای ساختمانهای مسکونی معمولی به حساب می آید . در حالتی که ضخامت شفاژ از ارتفاع پی کمتر باشد ، به دو صورت اتصال صورت می گیرد :
الف : سطح بالایی شناژ و سطح بالایی پی در یک امتداد قرار می گیرد .
ب : سطح زیر شناژ با سطح زیر پی در یک امتداد قرار می گیرد .

12. پی های شمعی :
شمعها اعضایی از جنس فولاد ، بتن ، بتن مسلح ، و چوب می باشند که در صورت مناسب نبودن ظرفیت باربری زمین برای استفاده از شالوده های سطحی ، از آنها برای ساخت شالوده های عمیق ( شالوده های شمعی ) استفاده می شود . وقتی که لایه یا لایه های فوقانی خاک دارای قابلیت فشردگی زیاد و یا خیلی ضعیف باشند ، به طوری که نتوان از شالوده سطحی برای توزیع بار ساختمان استفاده کرد ، شالوده های شمعی برای انتقال بار به لایه تحتانی محکمتر و یا سنگ بستر مورد استفاده قرار می گیرند. وقتی که بستر سنگی و یا لایه محکمتر تحتانی در عمق معقولی از سطح زمین قرار نداشته باشد ، از شمع برای انتقال تدریجی بار استفاده میشود . در این حالت ، بیشتر مقاومت شمع از طریق نیروی اصطکاک بین سطح تماس شمع و خاک ( مقاومت جلدی ) تامین میشود . اگر شمع ها تحت تاثیر نیروی افقی قرار گیرند ، در حالی که هنوز قابلیت حمل بار های قایم را دارا هستند ، می توانند به وسیله خمش ، نیرو های افقی راحمل نمایند . این وضعیت اغلب در شالوده سازه های حایل خاک که وظیفه آنها مقاومت در مقابل فشار جانبی خاک است و یا ساختمان های بلند که تحت تاثیر نیروی باد یا زلزله قرار دارند ، پیش می آید .

 

[makan_k]

انواع پي (همه چيز در مورد پي و پي سازي وگود برداري و ...)

انواع پي (همه چيز در مورد پي و پي سازي وگود برداري و ...) 3

انواع شمع و مشخصات سازه اي آن ها
بر حسب شرايط تحت الارضي ، سطح آب زير زميني ، و نوع باري که بايد حمل شود ، انواع مختلفي از شمع ها در کارهاي ساختماني مورد استفاده قرار مي گيرد .
شمع ها بر حسب مصالحي که از آن ساخته مي شوند ، داراي انواع زير هستند :
1-شمع هاي فولادي
2-شمع هاي بتني
3-شمع هاي چوبي
4-شمع هاي مرکب


شمع هاي فولادي
انواع معمول شمع هاي فولادي ، شمع هاي لوله اي و شمع هاي مي باشند . شمع هاي لوله اي نيز در دو حالت انتهاي بسته و انتهاي باز به زمين کوبيده مي شوند . هر چند که از تيرآهن هاي و بال پهن نيز مي توان براي شمع کوبي استفاده کرد ، ليکن تيرآهن ها با نيمرخ به علت مساوي بودن ضخامت بال و جان معمولا ترجيح داده مي شوند . در نيم رخ هاي بال پهن و نيم رخ هاي ، ضخامت جان معمولا کوچکتر از ضخامت بال مي باشد . در خيلي از حالات ، شمع هاي لوله اي بعد از کوبيده شدن با بتن پر مي شوند .


شمع هاي بتني
در عمل ، شمع هاي بتني به دو صورت مورد استفاده قرار مي گيرند:
(الف)شمع هاي پيش ساخته
(ب) شمع هاي در جاريز .
شمع هاي پيش ساخته را مي توان با استفاده از ميلگرد هاي معمولي ساخت . مقطع آنها به صورت مربع يا هشت ضلعي است) . ميلگرد ها به منظور مقاوم نمودن شمع در مقابل خمش توليد شده در هنگام حمل و نقل ، بلند کردن و اعمال نيروي جانبي به شمع و همچنين افزايش مقاومت فشاري ، مورد استفاده قرار مي گيرند . شمع هاي پيش ساخته در طول مورد نظر ساخته شده و تحت شرايط مرطوب به عمل مي آيند تا به مقاومت مورد نظر برسند . پس از آن به محل کوبيدن حمل مي شوند . شمع هاي پيش ساخته را مي توان با استفاده از کابل هاي پيش تنيدگي پر مقاومت ، به صورت پيش تنيده در آورد . شمع هاي بتني در جاريز بدين صورت اجرا مي شوند که ابتدا چاهي در زمين به وسيله دست يا ماشين حفر مي شود و سپس قفس آرماتور ها درون چاه قرار داده شده و داخل آن با بتن پر مي شود . امروزه شمع هاي درجا به روش ها و انواع مختلف اجرا مي شوند و اکثر آنها در انحصار شرکت خاصي که ابداع کننده اوليه آنها مي باشد ، قرار دارند .
شمع هاي درجاريز در دو گروه اصلي جاي مي گيرند:
(الف) با غلاف
(ب) بدون غلاف .
هر دو گروه ميتوانند داراي نوک پهن شده (پداستال) باشند . شمع هاي درجاريز غلافدار بدين صورت اجرا مي شوند که ابتدا يک لوله فولادي به زمين کوبيده شده و پس از رسيدن به عمق مورد نظر ، مصالح داخلي آن خالي شده و داخل لوله پر از بتن مي شود . لوله را مي توان با قرار دادن يک سنبه در داخل آن کوبيد و پس از رسيدن به عمق مورد نظر ، سنبه را خارج کرد . براي سر پهن کردن شمع (ايجاد پداستال) ، پس ريختن مقداري بتن در نوک شمع ، با رها کردن وزنه از ارتفاع ، آن را مي کوبند تا از طرفين پهن شود . براي اجراي شمع بدون غلاف ، ابتدا غلاف در زمين کوبيده شده و سپس همزمان با بتن ريزي در داخل غلاف ، غلاف به تدريج به بيرون کشيده مي شود


شمعهاي چوبي
شمعهاي چوبي تنه هاي درخت هاي سالم،صاف و بلند مي باشندکه شاخ وبرگ ان زرد شده و سطح آن پساز کندن پوست،به دقت تراشيده شده است. حداکثر طول اغلب شمع هاي چوبي بين 10 تا 20 متر ميباشد.چوبي که از ان به عنوان شمع استفاده مي شود بايد مستقيم،بدون درز و ترک و سالم باشد. انجمنن امريکا يي مهندسان عمران در دستورالعمل اجرايي شماره ي17(1959)،شمعهاي چوبي را به سه کلاس زير تقسيم مي کنند:
1. شمعهاي کلاس A: اين شمعها بارهاي سنگين را حمل مي کنند. حداقل قطر سر چنين شمعهايي 350 ميليمتر(14 اينچ) مي باشد.
2. شمعهاي کلاس B: اين شمعها بارهاي سبک را حمل مي کنند. حداقل قطر سر اين شمعها بين 305 تا330 ميليمتر ( 12 تا 13 اينچ) مي باشد.
3. شمعهاي کلاسC : از اين شمعها براي کارهاي ساختماني موقت استفاده مي شود. وقتي که تمام طول شمع در داخل سفره ي آب زيرزميني قرار داشته باشد،از اين شمعها مي توان براي حمل بارهاي دائمي استفاده کرد.حداقل قطر سر اين شمعها 305 ميليمتر (12 اينچ) مي باشد.در هيچ حالتي قطر نوک شمع نبايد کمتر از 150 ميليمتر (6 اينچ) باشد.
اگر شمع چوبي در خاک کاملاً اشباع کوبيده شود،عمر آن تقريباً بي نهايت خواهد بود. ليکن در آب و هواي دريايي،شمعهاي چوبي تحت حملات ارگانيسمهاي مختلف قرار گرفته و ظرف چند ماه صدمات جدي در آنها ظاهر مي شود. شمع چوبي در بالاي سطح آب زيرزميني،تحت حملات حشرات قرار مي گيرند. با انجام بعضي اصطلاحات،مثلاً محافظت آنها توسط روغن کروزوت،مي توان عمر آنها را افزايش داد.


شمعهاي مرکب (مختلط)
در شمعهاي مرکب،قسمتهاي فوقاني و تحتاني شمع از دو مصالح مختلف ساخته مي شوند. به عنوان مثال شمعهاي مرکب ممکن است از فولاد و بتن و يا چوب و بتن ساخته شوند. شمعهاي مختلط فولاد و بتن مرکب از قسمت تحتاني فولاد و قسمت فوقاني بتن درجا مي باشند.اين نوع شمع وقتي مورد استفاده قرار مي گيرد که طول شمع لازم براي تأمين ظرفيت باربري از ظرفيت شمع بتني در جاي ساده تجاوز کند. شمعهاي مختلط چوب و بتن داراي قسمت تحتاني چوبي مي باشند که به طور دائم در سفره ي آب زيرزميني قرار دارد و قسمت فوقاني آنها از بتن است.در هر صورت ايجاد وصله در محل تلاقي دو مصالح مشکل بوده و به همين علت است که شمعهاي مختلط داراي کاربرد وسيعي نمي باشند.


شمع اتکايي
اگر بستر سنگي و يا لايه ي شبيه سنگ ( خيلي متراکم) درعمق منطقي قرار داشته باشد،شمع را مي توان تا آن لايه ادامه داد در اين حالت ظرفيت باربري شمع کاملاً بستگي به ظرفيت باربري بستر سنگي در مقابل نوک شمع خواهد داشت. به همين علت به اين شمعها،اتکايي مي گويند. در چنين حالتي با توجه به معلوم بودن عمق بستر سنگي از روي گمانه هاي حفر شده،تعيين طول شمع کار چندان مشکلي نخواهد بود.اگر به عوض بستر سنگي،يک لايه ي سخت و نسبتاً متراکم درعمق منطقي قرار داشته باشد،شمع را مي توان چند متر در لايه سخت ادامه دارد


شمع اصطکاکي
در صورتي که عمق بستر سنگي يا لايه ي شبيه به سنگ زياد باشد،طول لازم براي شمع اتکايي غيراقتصادي خواهد شد.در چنين شرايطي مطابق شکل 8-6-پ شمع به عمق مناسبي در لايه ي نرم فوقاني بدون اينکه به لايه ي سخت برسد،کوبيده مي شود.انتخاب نام اصطکاکي براي اين شمعها،ازآنجا ناشي مي شود که اکثر مقاومت آنها به وسيله ي اصطکاک جدار تأمين مي شود.البته اين اسم بعضي مواقع مي تواند گمراه کننده باشد،زيرا مقاومت شمعهايي که در لايه ي رسي کوبيده مي شوند،بستگي به چسبندگي بين جدار شمع و رس دارد.
طول لازم براي شمع اصطکاکي بستگي به مقاومت برشي خاک،بار وارده،و اندازه ي شمع دارد.براي تعيين طول لازم شمع،احتياج به درک خوبي از اندرکنش خاک - شمع، قضاوت مهندسي،و تجربه است.


شمع تراکمي
در بعضي موارد خاص،شمعها بدين منظور در لايه هاي دانه اي کوبيده مي شوند که تراکم خوبي در لايه ي سطحي خاک به وجود آيد.اين شمعها به شمعهاي تراکمي موسوم هستند.
طول شمعهاي تراکمي به عوامل زير بستگي دارد:
الف: تراکم نسبي خاک قبل از تراکم
ب: تراکم نسبي مورد نياز بعد از تراکم
پ: عمق لازم براي تراکم
شمعهاي تراکمي معمولاً کوتاه هستند،ليکن براي تعيين طول مناسبي براي آنها،بعضي آزمايشهاي صحرايي لازم است.


پايه هاي عميق و شالوده هاي صندوقه اي
پا يه هاي عميق وشالوده هاي صندوقه اي در واقع شمعهاي بتني در جاريزي مي باشند که قطر آنها بزرگتر از حدود 750ميليمتر است و مي تواند مسلح يا غير مسلح،با و يا بدون پد استال (کوره) باشند.
پايه ي عميق نوعي شمع بتني با قطربزرگ است که براي اجراي آن ابتدا يک چاه در زمين حفر و سپس قفسه ي آرماتور به داخل آن هدايت شده (در صورت مسلح بودن) ودست آخر درون آنت با بتن پر ميشود. بسته به شرايط خاک، براي جلوگيري از ريزش جدار چاه،ممکن است غلاف و يا سپر فلزي به کار گرفته شود.قطر سوراخ پايه ي عميق معمولاً آنقدر بزرگ است که فردي براي بازرسي بتواند وارد آن شود.
استفاده از پايه هاي عميق معمولاً داراي مزاياي زير است:
1. يک پايه ي عميق به تنهايي مي تواند جايگزين چند شمع گردد و در نتيجه نياز به استفاده از کلاهک سر شمع نيز ازبين برود.
2. در نهشته هاي ماسه اي و شني متراکم،استفاده از پايه هاي عميق به مراتب آسانترازشمعکوبي است.
3. در نتيجه ي ارتعاش حاصله،شمعکوبي مي تواند ساختمانهاي مجاور را به مخاطره اندازد.در حالي که در اجراي پايه هاي عميق چنين خطري در ميان نيست.
4. شمعکوبي در زمينهاي رسي مي تواند باعث تورم خاک و يا حرکت جانبي شمعهاي کوبيده شده از قبل گردد.پايه هاي عميق چنين عوارضي در بر ندارند.
5. در هنگام اجراي پايه هاي عميق هيچگونه سر و صدا که در کوبيدن شمع توليد مي شود،وجود ندارد.
6. با توجه به اين که مکان پهن کردن نوک پايه ي عميق وجود دارد (ايجاد کوره)،پايه هاي عميق مي توانند مقاومت کششي قابل ملاحظه اي در مقابل نيروهاي بر کنش از خود نشان دهند.
7. در پايه هاي عميق امکان بررسي چشمي وضعيت جداره ها و همچنين کف چاه که مقاومت نوک پايه را تأمين مي نمايد،وجود دارد.
8. پايه هاي عميق به علت قطر بزرگتر،داراي مقاومت بيشتري در مقابل بارهاي جانبي در مقايسه با شمعها مي باشند.
در کنار مزاياي فوق،استفاده از پايه هاي عميق،معايب چندي نيز دارد.به عنوان مثال بتن ريزي پايه هاي عميق احتياج به نظارت دقيق دارد.در آب و هواي نامناسب ممکن است اجراي عمليات بتن ريزي به تعويق بيافتد.همچنين همانند ترانشه هاي مهار شده،خاکبرداري عميق براي پايه ها،ممکن است باعث نشست زمين هاي اطراف و در نتيجه خسارت به ساختماني مجاور پايه شود.
مراد از شالوده ي صندوقه اي،شالوده اي مي باشد که در يک محيط تر،نظير رودخانه،درياچه و يا سواحل دريا اجرا مي شود.براي ايجاد شالوده ي صندوقه اي،يک شفت توخالي و يا صندوقه درمحل مورد نظر درزمين مستغرق مي شود تا به لايه ي محکمي که قراراست شالوده درآن ساخته شود،برسد.براي اينکه عمل فرورفتن صندوقه درزمين هاي نرم سهل ترشود،يک لبه ي برنده در قسمت تحتاني صندوقه تعبييه ميگردد.بعد از قرار گرفتن لبه ي تحتاني در روي لايه ي محکم،مصالح داخل صندوقه خالي شده و بعد از قرار دادن قفسه ي آرماتوردر داخل صندوقه،داخل آن بتن ريزي مي شود.پايه هاي مياني و کناريپلها،ديوارهاي ساحلي،و سازه هاي حفاظت ساحلي،را مي توان بر روي پايه هاي صندوقه اي قرارداد.


زمين مناسب
زمين مناسب زميني است که قدرت مجاز آن تاب تحمل وزن ساختمان را داشته باشد.
بتن مگر
مقدار سيمان در اين بتن معمولآ 150kg/mاست.در پي هاي نقطه اي بتن مگر به دو دليل مورد استفاده قرار مي گيرد:
الف)براي جلوگيري از تماس مستقيم بتن اصلي پي با خاک.
ب)براي رگلاژ .
ضخامت بتن مگر در حدود 10cmمي باشد و کفراژ از روي بتن مگر آغاز مي شود.

ميلگردهاي کف پي
اصولآ بتن در مقابل نيروهاي کششي ضعيف بوده و در محل تارهاي کششي ترکهايي در آن ايجاد مي شود لذا براي جلوگيري از ترکيدن بتن در محل تارهاي کششي ميلگرد هاي فولادي قرار مي دهند.
تارهاي کششي در پي هاي نقطه اي در کف پي بوده و ميلگرد ها را در دو جهت به صورت مشبک (در حدود 5سانتيمتر بالاتر از کف)روي بتن مگر قرار مي دهند.فاصله اين مليگرد ها از روي بتن مگر بستگي به محل اطراف پي. شرايط آب و هوايي و نوع ساختمان دارد و اصطلاحا به آن کاور مي گويند.
در اکثر ساختمان هايي که اجرا مي شوند به دليل شرايط آب و هوايي و ميزان رطوبت معمولآ کاورراحدود 5 سانتيمتر در نظر مي گيرند تا از نفوذ رطوبت به داخل ميلگرد ها و پي و در نتيجه زنگ زدن و ايجاد تنش هاي غير مجازدر داخل بتن و در انتها از ترک خوردن فونداسيون جلوگيري شود.لازم به ذکر است با توجه به شرايط جوي در فونداسيون بلافاصله بعد از بافتن بايد عمليات بتن ريزي و قالب بندي بدون وقفه انجام گيرد تا رطوبت و (يون کلريت) با ميلگرد ها واکنش ندهد و باعث زنگ زدگي نشود..آرماتور هاي شبکه اي را که از قبل به اندازه هاي متناسب در حدود 5سانتيمتر از هر طرف بافته شده است در کف پي قرار داده و زير آن را براي ايجاد اين فاصله تکه بتوني که اصطلاحآ به آن لقمه مي گويند قرار مي دهند. بايد توجه کرد هيچ وقت ميلگرد ها يي که در داخل بتن قرار مي گيرند نبايد رنگ آميزي شده يا به روغن آغشته شوند زيرا در اين صورت رنگ روي ميلگرد مانع چسبيدن بتن و فولاد به يکديگر مي گردد.از آنجا که پي ها بايد به صورت يک جسم همگن در برابر نيرو ها رفتار کنند .ميلگرد هاي آجدار باعث چسبندگي بهتر بتن و فولاد مي شود .

 

[mmbidhendi]

حیف شد مهندس نا امیدم کردی!!!!
جواب سوالم این بود.با توجه به اینکه ریزش ساختمان این روز ها عادیه.لازم دونستم که یاد اوری کنم به روز کردن مطالب در مورد پی و محافظت از بنا لازمه.اون مطالب کامل نبود از این لحاظ که به روز نبود.
اسم این سیستم شات کریت دیواریه.مطلع باشید که کلا به هر نوع بتن پاشی با دستگاه شات کریت میگن.پس به این دیواری تاکیید کنید.
شما که دارین گود برمیدارین به تناسب عمقی که پایین میروید از کنا ساختمان همسایه تان با دستگاه هیتی دیوار را سوراخ هایی به عمق 30 سانت بکنید.شنا و پی بتن و هرچی جا حتی زیر بتم مگر همسایه رو سوراخ کنید میلگرد هایی قلاب شده داخل سوراخ ها فرو کنید.طوریکه قلاب ها به بیرون و سر به بالا باشند.
اونوقت لطف کنید از این رابیتس های آماده که شبکه بندی مربعی دارن و تو بازار هم زیاده بخرید.(رابیتس گچ کاری نه.رابیتس سفت کاری میگن بهش)رابیتس هارو به قلاب ها آویزون کنید و قلاب هارا کامل بکوبید تا به سینه ی دیوار بچسبد.
اونوقت بتنتان را با دستگاه شات کریت روی رابیتس ها و قلاب ها بپاشید.دوست داشتید صاف هم بکنید.در ضمن مخلوط بتن هم بهتر با سنگ ریزه ی بیشتر باشه.
تا 30 متر جواب میده.جون این تکنیک خاک زیر همسایه رو نگاه میداره و مانع از بریدن خاک توسط وزن بنای ساختمان میشه.پس شمع هم نزنید تا موقع خاکبرداری پای شمع ها به ناخن لودر گیر نکنه.

فارغ از سودم و زیان چون عدم طرفه بی سود و بی زیان که منم

این جهان و آن جهان مرا مطلب کین دو گم شد در آن جهان که منم

ای بابا خواهش میکنم ، نمیدونم کی نا امیدت کرده ، اما چند تا مطلب به عنوان عمرانی میگم بهت ، شما معماری فقط کلیات قضیه رو میبینی اول اینکه میگی شات کریت ، شات کریت مال بتن پاشی هستش ، اسمش روشه ، شما وقتی 30 متری رفتی پایین بقول خودت ، چطوری 30 متر بالاتر و شات میکنی ؟ اسم اون یکی هم رابیتس سفت کاری نیست ، مش یهش میگند که مفت خدا نمیرزه ، شما باید آرماتور بندی کنی حالا شما آرماتور بندی هم کردی میدونید چند تاسنت بتن برای 30 متر باید بریزی ؟ اگه خواستی بگو من برات محاسبه کنم چون شما فقط دیدی من محاسبه میکنم اونو ، حداقل 1 متر ضخامت دیوار در پایینش میشه به نظرت به صرفه است ؟ و اینکه این چه ربطی به شمع داشت ؟؟؟؟

 

[mmbidhendi]

میشه بازم توضیح بدی .در مورد شات کریت و این جا که گفتین چند تا سنت بتن لازمه؟؟!مرسی

ببخشید چند سانت منظورم بود اشتباه لپی بود
در مورد شات کریت :
دو نوع شات داریم ، خشک و تر ، خیلی تفاوتی ندارند فقط سرعت گیرایی یکم فرق میکنه ، شات کریت تر بتن ساخته شده و روان شده رو با پمپ مخصوصی به آرماتور میپاشند ، در حالت خشک مصالح مخلوط شده در هنگام خروج با آب مخلوط میشند و پاشیده میشند .
کاراییشم بیشتر توی تونل سازی و ... کاربرد داره ، به این صورت که بعد از حفاری چون تهیه قالب و ... یک مقداری سخته میاند قسمت سنگی رو مثل همونی که دوستمون گفت سوراخ میکنند ، میلگرد هایی رو قلاب میکنند و داخل سوراخ ها فرو میکنند و با بتن سوراخ رو پر میکنند که میلگرد به سنگ دوخته بشه ، بعد سریع آرماتور بندی میکنند تا مش آماده بشه و با کمک شات کریت بتن رو روی میلگردها میپاشند .. جای دیگه هم خیلی کاربرد نداره ، البته با این سیستم های پانل که اومده ، چون اون هم نیاز به یک ملات ماسه سیمان داره قاعدتاً با شات باید ملات رو بهش بپاشند که خوب میدند دست بنا با ماله و ... این کار و میکنه ، تو اصطلاح بنایی افغانی هم میگند چرتکه بزن ..

 

[تبسم]

ببخشید چند سانت منظورم بود اشتباه لپی بود
در مورد شات کریت :
دو نوع شات داریم ، خشک و تر ، خیلی تفاوتی ندارند فقط سرعت گیرایی یکم فرق میکنه ، شات کریت تر بتن ساخته شده و روان شده رو با پمپ مخصوصی به آرماتور میپاشند ، در حالت خشک مصالح مخلوط شده در هنگام خروج با آب مخلوط میشند و پاشیده میشند .
کاراییشم بیشتر توی تونل سازی و ... کاربرد داره ، به این صورت که بعد از حفاری چون تهیه قالب و ... یک مقداری سخته میاند قسمت سنگی رو مثل همونی که دوستمون گفت سوراخ میکنند ، میلگرد هایی رو قلاب میکنند و داخل سوراخ ها فرو میکنند و با بتن سوراخ رو پر میکنند که میلگرد به سنگ دوخته بشه ، بعد سریع آرماتور بندی میکنند تا مش آماده بشه و با کمک شات کریت بتن رو روی میلگردها میپاشند .. جای دیگه هم خیلی کاربرد نداره ، البته با این سیستم های پانل که اومده ، چون اون هم نیاز به یک ملات ماسه سیمان داره قاعدتاً با شات باید ملات رو بهش بپاشند که خوب میدند دست بنا با ماله و ... این کار و میکنه ، تو اصطلاح بنایی افغانی هم میگند چرتکه بزن ..

مرسی از توضیحات خوبت.یه سوال چرا وقتی شمع می زنند بازم ساختمون مجاور آسیب میبینه من بارها شنیدم که حتی با شمع زدن هم این اتفاق افتاده؟راه درست چیه؟من اطلاعاتم خیلی کمه اگه سوالم ابتدایی sorryبد اینم نمی دونم که تعداد طبقات ساختمون های مجاور چه تاثیری داره یعنی تو نحوه ی گود برداری و ...موثر هست؟

 

[mmbidhendi]

مرسی از توضیحات خوبت.یه سوال چرا وقتی شمع می زنند بازم ساختمون مجاور آسیب میبینه من بارها شنیدم که حتی با شمع زدن هم این اتفاق افتاده؟راه درست چیه؟من اطلاعاتم خیلی کمه اگه سوالم ابتدایی sorryبد اینم نمی دونم که تعداد طبقات ساختمون های مجاور چه تاثیری داره یعنی تو نحوه ی گود برداری و ...موثر هست؟

اول شما بگید شمع چیه آخه ؟؟؟ شمع بنا به تصمیم طراح ، سوراخی دایره ای به قطر معلوم از نظر طراح و عمق مورد نظر طراح در زیر پی ساختمون هست که آرماتور بندی میشه و بتن ریزی اون همراه با پی انجام میشه و هیچ ربطی به ساختمون مجاور نداره این رو من فکر کنم 3-4 باری اینجا گفتم !
برای جلوگیری از ریزش ساختمان مجاور یک راه ایجاد سازه نگهبان هست ، یک خرپای مثلثی فلزی با تیرآهن IPE که ضلع کوچک روی زمین و ضلع بزرگتر به دیوار همسایه تکیه داده میشه ،
یک راه دیگش هم که دوستمون گفتند ، آرماتور بندی کنید ضلع خاکبرداری شده رو و بتن ریزی کنید تا دیوار حائل بتنی ایجاد بشه
این راه دوم الان که توی تهران داره ایستگاه های مترو ایجاد میشه خیلی طرفدار داره برای نمونه یک سر به خیابان شهید بهشتی ( عباس آباد ) بین بخارست ( قائم مقام ) و وزرا ( خالد اسلامبولی ) بزنید ، ضلع شمالی ساختمون یک ایستگاه غول مترو دارند میزنند ، چند ماه پیش یک ضلع خاکبرداری ریزش کرد که 1-2 تا بچه راهنمایی هم باهاش رفتند پایین و کشته شدند ، بعدش کل دیوارهای دور تا دور که فکر کنم عمق خاکبرداری 20 متری میشد رو آرماتور بندی کردند و بتن پاشی انجام دادند تا دیگه ریزش نکنه ، نوشدارو بعد مرگ سهراب

 

[pegasus aromazi]

نه مهندس نگرفتی!یعنی شاید من بد توضیح دادم.
عزیزم قرار نیست ما از کف -30 متر شات کنیم به تراز صفرمون که!آخه مهندس!شات دستگها خمپاره اندازه مگه که اصلا شما فکر این کارو کردی؟یا اگه ما 30 متر رفتیم پایین و خونه همسایه نریخته مگه آزار داریم این بدبختی رو به خودمون بدیم؟همونو پی شو میچینیم.ما تو این کار مرحله مرحله میریم پایین.مثلا 4متر به 4متر.نه اینکه اول 30 متر بریم پایین بعد 30 متر رو یه روزه شات کریت کنیم!
ثانیا خوبه که خودتون میدونید مصالح ساختمانی که سهله!تیپ های ساختمون هم گاهی 2 یا 3تا اسم دارند مثل همین سقف کرومیت یا کورمیت خودمون که هانس کورمیت ابداع کننده ی سقف رو اگه به یاد داشته باشین هیچوقت نمیگین کرومیت.این شبکه ها هم همینه!
و در اخر ببین عزیز دیوار ضامن برای خاکریزیه.دیوار حایل برای خاکبرداریه.شما اگه تایپک منو بخونید گفتم که این تکنیک مانع از برش عمودی خاک میشه.این دیوار نه ضامنه و نه حایل.در ضمن ما نمیخواهیم که دیوار حایل با پشت بند بزنیم که نگران ضخامت دیوار پیشانی اون باشیم.یا بد تر از اون اصلا نمیخواهیم بتن ریزی کنیم که شبکه ببندیم.
شما میخوای شمع بزنی که دیوار همسایه برنگرده.دیوار همسایه چرا برمیگرده؟این کار خاک زیر خونه ی همسایه رو نگه میداره تا نلغزه.
یه رفیق عمرانی دارم میگم بریم سینما ماشین حساب در میاره حساب میکنه.منو امروز یاد اون انداختی.
من نمیدونم مترو دارن چیکار میکنن.احتمالا دارن دیوار حایل میکشن.چون یه بار هم ریخته قطعا همینطوره.اما برای دیدن این نوع تکنیک تشریف بیارید میدان ونک به سمت بالا.کوچه ی دوم سمت چپ.بیاید داخل کوچه کارگاه معلومه.نگارگران نوین معماری.
البته مهندس نه من و نه هیچکس دیگه نمیتونه منکر نقش شما در ساختمان بشه.قطعا همینطوره.

 

[dynamic]

سلام.
ممنون از توضیحات خوبتون ...
ببخشید که مجبور شدم اسپم بزنم
اما مثلا منی که دارم این پست ها رو می خونم با طعنه ها و ... که لابه لای بعضی نوشته ها هست حس بدی بهم دست میده و رغبتی به ادامه ی مطالعه ی متن ندارم متاسفانه...
اگر قصد انتشار علمه خب با لحن نرم هم میشه اما اگه ....( دیگه ادامه نمی دم)
مگه تو محیط متشنج هم میشه مطلب یاد گرفت؟ فکر نکنیم فقط خودمونیم و خودمون ... خیلی ها این پست ها رو می خونن حتی دوستانی که عضو نیستن...
در ثانی تا کی می خوایم مثل ورودیهایی که وقتی می خوان خودشونو مطرح کنن دعوای عمران-معماری راه می ندازن رفتار کنیم؟ مگه همکار نیستیم ؟کسی هم نمی تونه بگه که این دو رشته به هم نیازی ندارن و مستقل از هم می تونن عمل کنن!
لطفا یادمون نره که پست عمومی رو همه می خونن....
مثلا منی که اینجا پست ندادم اما مدتهاست این تاپیک رو دنبال می کنم وقتی می بینم تاپیک پررنگه یعنی پست جدید داره سریع میام ادامه ی مطلب رو بخونم اما متاسفانه می بینم که ....
جایی مثل اینجا که همه با عشق فعالیت می کنن و کسی نفعی نمی بره .... یاد دادن و یاد گرفتن خیلی با ارزش تر میشه ! من از تموم کسانی که اینجا حتی شده در حد یه کلمه موضوعی رو روشن کنن واقعا ممنونم ... پس زحمات دوستانمون رو که شاید هنوز اینجا فعالیت دارن و یا ندارن و رفتند با بعضی کلمات و جملات از بین نبریم ...علم مقدسه!
بازم از همه ی دوستان به خاطر اینکه مجبور به دادن چنین پستی شدم معذرت می خوام...

 

[nino]

بله سیمین جان کاملا درسته
دوستان بحث بسیار خوب و اموزنده هست ولی وقتی با لحن دوستانه نباشه ازار دهنده میشه . ما اینجا همه دوست هستیم و برای ارتقا هم دیگه اینجا جمع شدیم .
این بحثها علاوه بر جنبه اموزشی علمی ، جنبه اموزشی اخلاقی هم داره . پس همیشه به هر دو جنبه اش توجه کنید .

 

[تبسم]

اول شما بگید شمع چیه آخه ؟؟؟ شمع بنا به تصمیم طراح ، سوراخی دایره ای به قطر معلوم از نظر طراح و عمق مورد نظر طراح در زیر پی ساختمون هست که آرماتور بندی میشه و بتن ریزی اون همراه با پی انجام میشه و هیچ ربطی به ساختمون مجاور نداره این رو من فکر کنم 3-4 باری اینجا گفتم !
برای جلوگیری از ریزش ساختمان مجاور یک راه ایجاد سازه نگهبان هست ، یک خرپای مثلثی فلزی با تیرآهن IPE که ضلع کوچک روی زمین و ضلع بزرگتر به دیوار همسایه تکیه داده میشه ،
یک راه دیگش هم که دوستمون گفتند ، آرماتور بندی کنید ضلع خاکبرداری شده رو و بتن ریزی کنید تا دیوار حائل بتنی ایجاد بشه
این راه دوم الان که توی تهران داره ایستگاه های مترو ایجاد میشه خیلی طرفدار داره برای نمونه یک سر به خیابان شهید بهشتی ( عباس آباد ) بین بخارست ( قائم مقام ) و وزرا ( خالد اسلامبولی ) بزنید ، ضلع شمالی ساختمون یک ایستگاه غول مترو دارند میزنند ، چند ماه پیش یک ضلع خاکبرداری ریزش کرد که 1-2 تا بچه راهنمایی هم باهاش رفتند پایین و کشته شدند ، بعدش کل دیوارهای دور تا دور که فکر کنم عمق خاکبرداری 20 متری میشد رو آرماتور بندی کردند و بتن پاشی انجام دادند تا دیگه ریزش نکنه ، نوشدارو بعد مرگ سهراب

مرسی خوب من ندیدم گفته باشی

 

[تبسم]

به گزارش سرويس اجتماعي برنا، در اين دستور العمل كه حسن اجراي آن بر عهده شهرداران منطقه و نظارت عاليه آن توسط اداره كل معماري و ساختمان شهرداري تهران انجام مي شود، آمده است: اخذ گزارش قبل و به هنگام عمليات گودبرداري ساختمان هايي كه در پروانه ساخت آن ها نام مهندس مجري درج شده است در زمينه بررسي استحكام زمين، شناسايي موقعيت تاسيسات زير زميني كه امكان بروز خطر در هنگام عمليات را دارند و اقدامات حفاظتي در اين مورد الزامي و در غير اين صورت مهندس ناظر موظف به ارائه گزارش است.
هم چنين رفع خطر و ايمني ديواره هاي گود و پايداري ساختمان هاي مجاور بايد از طريق نصب شمع و مهارهاي مناسب ايمني تامين و در مواردي كه عمليات گودبرداري و حفاري در مجاورت بزرگراه ها، شريان هاي اصلي عبور و مرور و يا مراكز و تاسيساتي كه توليد ارتعاش مي كنند انجام شود، بايد تدابير احتياطي مانند نصب شمع، سپر و مهارهاي مناسب براي جلوگيري از خطر ريزش اتخاذ شود.
در اين دستور العمل هم چنين براين موضوع كه مصالح حاصل از گودبرداري نبايد به فاصله كم تراز نيم متر از لبه گود ريخته شود تاكيد شده است.
بر اساس اين گزارش در اين دستورالعمل، بررسي و بازديد ديواره هاي گودبرداري و حفاري پس از يك وقفه 24 ساعته يا بيشتر در كار، بعد از هرگونه عمليات انفجاري، بعد از ريزش ناگهاني، بعد از صدمات اساسي به سازه نگهبان و بعد از يخبندان و باران هاي شديد الزامي است و در نقاطي كه خطر ريزش يا لغزش وجود دارد بايد وسائل ايمني نصب يا تقويت شود.
هم چنين قبل از قراردادن ماشين آلات و وسائل مكانيكي مانند جرثقيل، بيل مكانيكي، كاميون و غيره بايد در نزديكي لبه هاي گود شمع، سپر و مهارهاي لازم براي افزايش مقاومت در مقابل بارهاي اضافي در ديواره گود نصب شود و در محل گودبرداري نيز يك نفر نگهبان، مسئول نظارت بر ورود و خروج كاميون ها و ماشين آلات سنگين باشد و براي آگاهي كارگران و ساير افراد، علائم هشدار دهنده در معبر ورود و خروج كاميون ها و ماشين آلات نصب شود.

 

[تبسم]

اگر خاك محل گودبرداري دستي باشد، لازم است گودبرداري به صورت تدريجي و با مهار كامل ديواره‌هاي جانبي به وسيله سازه نگهبان صورت پذيرد و همچنين براي جلوگيري از ريزش ديواره‌هاي جانبي با توجه به عمق گودبرداري بايد سازه نگهبان و روش‌هاي مناسب گودبرداري اتخاذ شود. همچنين مصالح حاصل از گودبرداري بايد با رعايت فاصله از محل گودبرداري در محل مناسب انباشته شود. زمان‌بندي و اجراي عمليات ساختماني بايد طوري تنظيم شود كه بلافاصله پس از گودبرداري عمليات مهارسازي و اجراي آن صورت گيرد. همچنين بايد از استقرار ماشين‌آلات سنگين در مجاورت لبه‌هاي گود خودداري شود. براي ايجاد ايمني عابران پياده و جلوگيري از سقوط آزاد و اشيا به محل گودبرداري حصاركش مناسب و نصب علائم خطر و چراغ‌هاي هشداردهنده قابل رويت در هنگام شب ضروري است. لازم است بعد از وقوع بارندگي يا سيل يا ساير حوادث طبيعي ديواره‌هاي گود مورد بازديد واقع شوند و در صورت لزوم وسايل حفاظتي تقويت شوند.

 

[mmbidhendi]

نه مهندس نگرفتی!یعنی شاید من بد توضیح دادم.
عزیزم قرار نیست ما از کف -30 متر شات کنیم به تراز صفرمون که!آخه مهندس!شات دستگها خمپاره اندازه مگه که اصلا شما فکر این کارو کردی؟یا اگه ما 30 متر رفتیم پایین و خونه همسایه نریخته مگه آزار داریم این بدبختی رو به خودمون بدیم؟همونو پی شو میچینیم.ما تو این کار مرحله مرحله میریم پایین.مثلا 4متر به 4متر.نه اینکه اول 30 متر بریم پایین بعد 30 متر رو یه روزه شات کریت کنیم!
ثانیا خوبه که خودتون میدونید مصالح ساختمانی که سهله!تیپ های ساختمون هم گاهی 2 یا 3تا اسم دارند مثل همین سقف کرومیت یا کورمیت خودمون که هانس کورمیت ابداع کننده ی سقف رو اگه به یاد داشته باشین هیچوقت نمیگین کرومیت.این شبکه ها هم همینه!
و در اخر ببین عزیز دیوار ضامن برای خاکریزیه.دیوار حایل برای خاکبرداریه.شما اگه تایپک منو بخونید گفتم که این تکنیک مانع از برش عمودی خاک میشه.این دیوار نه ضامنه و نه حایل.در ضمن ما نمیخواهیم که دیوار حایل با پشت بند بزنیم که نگران ضخامت دیوار پیشانی اون باشیم.یا بد تر از اون اصلا نمیخواهیم بتن ریزی کنیم که شبکه ببندیم.
شما میخوای شمع بزنی که دیوار همسایه برنگرده.دیوار همسایه چرا برمیگرده؟این کار خاک زیر خونه ی همسایه رو نگه میداره تا نلغزه.
یه رفیق عمرانی دارم میگم بریم سینما ماشین حساب در میاره حساب میکنه.منو امروز یاد اون انداختی.
من نمیدونم مترو دارن چیکار میکنن.احتمالا دارن دیوار حایل میکشن.چون یه بار هم ریخته قطعا همینطوره.اما برای دیدن این نوع تکنیک تشریف بیارید میدان ونک به سمت بالا.کوچه ی دوم سمت چپ.بیاید داخل کوچه کارگاه معلومه.نگارگران نوین معماری.
البته مهندس نه من و نه هیچکس دیگه نمیتونه منکر نقش شما در ساختمان بشه.قطعا همینطوره.

خوب من فقط یک پیشنهاد دارم ، البته رشته شما معماریه احتمالاً کشیدن بحث به توضیح اینکه دیوار چیه و چطوری عمل میکنه و ... خیلی بی فایده هستش چون نیاز به دانش مکانیک خاک و سازه های بتنی داره . ولی در این حد بگم که اصول ژئوتکنیک و پی سازی خیلی عمیق تر از این حرفاست که من و شما راجع بهش بحث کنیم
در مورد ریزش دیوار همسایه : اگر دیوار آجریه همسایه بعد از خاکبرداری ریخت پایین نه به شما مربوطه ، نه به مهندس کارگاه ، نه به راننده لودر ، نه به کارگر ، فقط و فقط مجرم این قضیه بنایی هستش که اون دیوار رو کار کرده چون فرض بر اینه که هر ساختمونی به تنهایی تا روی پی خودش سر پا بمونه
اما اگر نشست کرد ، مشکل از کار ماست ، نشست یعنی اینکه مثلاً یک سمت ساختمون با تیر و ستون و فرض و یخچال همسایه بیاد پایین ، در اون مورد من فقط انقدر به شما و دوستان توضیح بدم که خاک با برش عمودی و اینا مشکلی نداره ، مشکل در اینجاست که پی باید طبق بارگذاری روش تا یک ابعادی دور و برش زیرش خاک باشه ، حالا وقتی شما یک قسمت خاک رو برمیدارید ، وزن پی باعث رانش خاک زیر پی و ریزش اون میشه و زیر پی خالی میشه .. حالا میگم بحثش بسیار مفصل و ... هستش که خودش 1000 صفحه کتابه اصول ژئوتکنیک که نه من ، فکر نکنم هیچ بنی بشری پیدا نشه که بشینه 1000 صفحه رو بخونه

اما در مورد حرف اولی که زدید 4 متر 3 متر و اینا شما ایستایی پاس کردید ؟ نیروی خاک بصورت جانبی به دیوار وارد میشه و گسترده مستطیلی ، یعنی فکر کنید وقتی شما 4 متر کندی خواستی دیوار بزنی ، برای اون 4 متر میزنی ، نتیجه کار از نظر دیاگرامی یک تیری میشه که تکیه گاهی گیردار داره که کف خاکبرداریه و به طول 4 متر عمودی که از یک سمت تحت بار گسترده خاک قرار داره ، حالا وقتی شما 4 متر دیگه کندید و دیوار بالا موند مثل این میمونه که شما یک تیر 4 متری دارید که تکیه گاه 4 متر پایینتر از تیر قرار داره و طول بارگذاری هم 4 متر بیشتر شده ، آیا از نظر ایستایی این تیر پایداری داره ؟ تیر بدون تیکه گاه ؟ مطمئناً خیر و دیوار با خاک پشتی با هم خراب میشند رو سر کسایی که زیرش هستند .

 

[ALI_CIVIL_ENG]

کاهش خطرات ناشی از گودبرداری

کاهش خطرات ناشی از گودبرداری

خطرهای ناشی از گود برداری
▪ موارد ایمنی مربوط به گودبرداری را می‌توان در سه دسته عمده زیر قرار داد:
ـ ایمنی کارکنان داخل و اطراف گود و عابران و وسایل نقلیه در مقابل حوادث احتمالی به ویژه خطر ریزش گود.
ـ خطر آسیب‌دیدگی و تخریب ساختمان‌های مجاور گود در اثر گودبرداری یا ریزش گود.
ـ خطر آسیب‌دیدگی تاسیسات و شریان‌های شهری در اثر گودبرداری یا ریزش گود.
● نشانه‌های خطرناک بودن گود
▪ موارد زیر علامت خطرناک بودن گود بوده و بررسی‌ها و احتیاط‌های همه‌جانبه بیشتری را ضروری می‌کنند:
الف) ضعیف و یا حساس ‌بودن ساختمان مجاور: مواردی نظیر عدم وجود اسکلت، ضعیف بودن ملات دیوارها و علائم ضعف اجرایی ساختمان، وجود ترک و شکستگی یا نشست و شکم‌دادگی دیوارها، از این جمله‌اند. وجود دیوار مشترک بین ساختمان مورد نظر برای تخریب و ساختمان مجاور آن نیز غالباً می‌تواند منبع ایجاد مشکل باشد. در پاره‌ای موارد ساختمان مجاور دارای ارزش تاریخی و فرهنگی بوده و هر گونه نشست می‌تواند باعث خسارات جبران‌ناپذیر به آن شود. در بعضی موارد دیوار مجاور به ساختمان مورد نظر برای تخریب تکیه داده است و با انجام تخریب ممکن است بدون هرگونه خاکبرداری ساختمان مجاور ریزش کند.
به خاطر داشته باشید که ضعیف بودن ساختمان مجاور تنها دردسرها و بررسی‌ها و احتیاط‌های لازم از طرف صاحب‌کار و افرادی که در مراحل مختلف طرح و اجرای ساختمان کار می‌کنند رابیشتر می‌کند و هیچ عذری برای خراب شدن آن به دست نمی‌دهد. به عبارت دیگر دردادگاه‌هایی که برای رسیدگی به تخریب ساختمان‌های مجاور در اثر فعالیت‌های ساختمانیانجام می‌شود، مسئول اجرای ساختمان نمی‌تواند به بهانه اینکه ساختمان مجاور،‌ خود ضعیف بوده از زیر مسئولیت‌های ریزش و خرابی ایجاد شده شانه خالی کند و جواب قاضی در این گونه موارد این است که شما باید به تناسب ضعف ساختمان مجاور اقدامات حفاظتی و احتیاطی بیشتری به کار می‌بستید.
ب) ضعیف بودن خاک: معمولاً هر چه خاک محل ضعیف‌تر باشد خطر بیشتری برای ریزش گود و تخریب ساختمان‌های مجاور وجود دارد. خاک‌های دستی بارزترین نمونه خاک‌های ضعیف هستند. توضیح آنکه در گذشته بسیاری از نقاطی که اکنون در داخل شهر تهران هستند، خارج از شهر محسوب می‌شده‌اند و کامیون‌های حامل خاک و نخاله بار خود را در آنجا تخلیه می‌کرده‌اند. بعدها با ضمیمه شدن این محل‌ها به داخل شهر، اغلب این خاک‌ها و نخاله‌ها در همان جا بدون تراکم مهندسی تسطیح شده‌اند و اکنون خاک دستی را تشکیل می‌دهند.
همچنین در بسیاری از موارد محل به صورت تپه و ماهور و یا بستر مسیل بوده و با خاک یا نخاله به صورت غیرمهندسی تسطیح شده است. همچنین در بعضی بخش‌های جنوبی تهران به ویژه مناطق ۱۲و ۱۶ در گذشته گودهایی بعضاً عمیق به منظور تهیه مواد اولیه ساخت آجر وجود داشته که بسیاری از آنها اکنون با خاک دستی پر شده‌اند. رسوبات سست جوان که غالباً در اطراف مسیل‌ها و پای دامنه‌ها وجود دارند نیز از جمله خاک‌های ضعیف محسوب می‌شوند.
امکان زیادی وجود دارد که سازنده ساختمانی که در مجاورت زمین محل احداث پروژه قرار دارد، در زمان ساخت، خاک ضعیف را جا به جا نکرده و پی ساختمان را برروی همان خاک سست قرار داده باشد. در این صورت ساختمان مجاور تا هنگامی‌که گودی در کنار آن ایجاد نشده استوار است اما به محض اینکه با گود‌برداری و لو کم‌عمق اطراف آن خالی شد، خاک ضعیف موجود در زیر پی آن ریزش کرده و باعث خرابی ساختمان مجاور خواهد شد.
ج) عمیق بودن گود: معمولاً هرچه عمق گود بیشتر شود خطر بیشتری کارکنان و ساختمان‌های مجاور را تهدید می‌کند. در سال‌های اخیر با افزایش تراکم ساختمانی، ‌نیاز به پارکینگ و انباری و سطوح مشاع دیگر افزایش یافته و باعث افزایش تعداد طبقات زیرزمین شده است. باید توجه شود که با افزایش عمق گود، خطر ریزش آن به مراتب افزایش می‌یابد و اگر در گذشته می‌شد که در گودهای کم عمق بدون بررسی‌های همه‌جانبه و طرح‌های مهندسی دقیق، تنها با عقد قراردادی با مباشر ماشین‌آلات خاکبرداری و با حضور چند کارگر و بنا اقدام به گودبرداری نمود، اکنون با افزایش عمق گودها و افزایش ارزش ساختمان‌ها و تأسیسات مجاور،‌ گودبرداری غیرفنی بسیار خطرناک بوده و خسارات جانی و مالی جبران‌ناپذیری را در پی دارد.
د) مدت بازماندن گود: معمولاً با افزایش زمان بازماندن گود حتی اگر بارندگی یا تغییرات جوی مطرح نباشد خطر ریزش گود بیشتر می‌شود، اما افزایش زمان بازماندن گود به ویژه در فصل های بارندگی و رطوبت (زمستان و بهار)، با وقوع بارش‌هایی گاه سنگین و سیل‌آسا همراه است که با اشباع خاک و یا جاری شدن آب‌های سطحی خطر ریزش گود را به مراتب افزایش می دهد. به طوری که بسیاری از ریزش‌های گود در گذشته به فاصله چند ساعت تا چند روز بعد از شروع بارندگی روی داده است.
و) آب‌های سطحی‌و زیرسطحی: بالا بودن سطح عمومی آب‌های زیرزمینی در منطقه معمولاً عملیات آبکشی جهت پایین انداختن سطح آب زیرزمینی را ضروری می‌سازد. معمولاً وجود سطح آب‌ زیرزمینی بالا خطر ریزش گود را افزایش می‌دهد به ویژه بعد از چند روز از انجام عملیات گودبرداری و رسیدن سطح آب زیرزمینی به تعادل. همچنین وجود جریان‌های آب زیرزمینی از طرقی نظیر نهرهای مدفون یا قنات‌ها می‌تواند در افزایش خطر ریزش گود بسیار مؤثر باشد. جریان‌های آب‌های سطحی نیز از عواملی هستند که می‌توانند باعث فرسایش خاک گود و اشباع شدن آن شده و به افزایش خطر ریزش گود کمک کنند. دور نگه‌داشتن جریان آب‌های سطحی موجود یا محتمل (مثلاً در اثر بارندگی) از مهم‌ترین و اصلی‌ترین قدم‌های اولیه حفاظت گود است.

● اقدامات قابل انجام برای کاهش خطر گودبرداری‌ها:
۱) اگر سرمایه گذار و یا صاحب‌کار ساختمان در حال ساخت هستید:
ـ حتماٌ بررسی های مکانیک خاک را از طریق شرکت‌های معتبر و به صورت کامل و دقیق انجام دهید.
ـ از مهندس محاسب خود بخواهید که طرح گودبرداری و حفاظت گود را با استفاده از اطلاعات گزارش مکانیک خاک و با دقت زیاد انجام دهد. همچنین از وی بخواهید که ساختمان‌ها و تأسیسات مجاور گود مورد نظر را دقیقاً بررسی کند و در صورت نیاز اقدامات حفاظتی برای آنها را پیشنهاد کند.
ـ از مهندس‌ناظر و مجری خود بخواهید که حتماً گزارش مکانیک خاک و نیز نقشه‌های اجراییطراحی گود را کنترل کرده‌ و در صورت وجود نقص، اشکال یا ابهام در آنها از تهیه‌کنندگان آنها بخواهید که موارد را برطرف کنند.
ـ نقشه‌ها و طراحی‌های گود باید براساس گزارش بررسی‌های مکانیک خاک و توصیه‌های مشاور ژئوتکنیک تهیه شده باشند و مراحل کار، روش انجام گودبرداری (دستی، ماشینی) و مشخصات سازه‌های نگهبان و دیگر اقدامات حفاظتی شیب را به خوبی نشان دهند. بهتر است که قبل از اجرای کار جلسه مشترکی با حضور مهندسین ناظر و مجری و محاسب و نماینده شرکت تهیه کننده گزارش مکانیک خاک برگزار کنید و مراحل و اشکالات و خطرات را مرور کنید. بهتر است در این جلسه پیمانکار یا مسئول فنی خاک برداری و مسئول اجرای سازه نگهبان نیز حضور داشتهباشد.

۲) اگر در مجاورت ساختمان شما قرار است تخریب و گودبرداری انجام شود:
ـ قبل از صدور پروانه و شروع گودبرداری باید بررسی‌های مکانیک خاک مناسبی انجام شده باشد.
ـ ساختمان شما باید مورد بررسی قرار گرفته و مهندس محاسب و یا ناظر با توجه به نوع بنا و عمق قرارگیری پی ساختمان شما نسبت به کف پی مورد نظر راجع به نیاز و نحوه‌ی حفاظت و مقاوم‌سازی آن اظهار نظر کرده و در صورت نیاز طرح‌های لازم را ارائه کرده باشد.
ـ در نقشه‌های اجرایی، نحوه‌ی گودبرداری و حفاظت از گود و یا سازه نگهبان باید به خوبی نشان داده شده باشد و این اقدامات برای محافظت از گود و ساختمان‌های مجاور کافی باشند.
ـ دوره باز بودن گود باید زمان‌بندی مشخصی داشته باشد (زمان شروع گودبرداری، زمان برپایی سازه نگهبان، زمان خاتمه گودبرداری).
ـ مهندس ناظر و در صورت لزوم نماینده شرکت مکانیک خاک باید بر عملیات گودبرداری نظارت کافی اعمال کنند.
ـ گودبرداری و اجرای سازه نگهبان باید مطابق نقشه‌های اجرایی و مشخصات اجرایی (دستی، ماشینی) و اصول فنی پیش انجام شود. در صورت مشاهده هر گونه اقدام خطرناک مراتب را به مسئولین گزارش نمایید.
ـ در جریان انجام کار گودبرداری سعی کنید همه چیز را به خوبی زیر نظر داشته باشید و به ویژه با در نظر داشتن وضعیت ساختمان خود ایجاد هرگونه ترک، صدای غیرعادی ساختمان،‌ نشست و غیره را بررسی نمایید و در صورت بروز اینگونه موارد فوراً اقدامات لازم را انجام بدهید. ایناقدامات حسب شرایط می‌تواند به صورت تخلیه فوری ساختمان، انعکاس موضوع به مسئولینپروژه و شهرداری جهت انجام اقدامات اصلاحی باشد.
ـ در صورتی که عملیات گودبرداری تأسیسات و لوله‌های شهری گاز، آب، برق و...را به خطر انداخته مراتب را به مراجع مربوطه اطلاع دهید.
ـ مراقب باشید که گودبرداری بیش از حد مجاز به ساختمان شما نزدیک نشود. گاه بعضی با بی‌دقتی و یا به خاطر سهولت کار خود، زیر ملک شما را نیز خالی می‌کنند.
ـ در صورتی که نقصی در انجام کارها مشاهده کردید، ابتدا از طریق مراجعه به مسئولین فنی ساختمان نظیر مهندس ناظر، مجری یا مالک موضوع را به آرامی و محترمانه در میان بگذارید. در صورت نیاز می‌توانید به ناحیه و منطقه شهرداری و یا دیگر مراجع ذیصلاح مراجعه نمایید.
ـ به یاد داشته باشید که یکی از بهترین راه‌های کاهش خطرات گودبرداری، اتمام زودتر عملیات داخل گود و ایمن‌ و پرکردن مجدد آن است. بنابراین مراقب باشید دخالت‌های شما موجب توقف و یا طولانی شدن زیاد و بیهوده کار نشود.

۳) در صورتی که داخل گود کار می‌کنید:
ـ به خاطر داشته باشید که ریزش دیواره‌های گود می‌تواند ظرف چند ثانیه شما را به دام انداختهو در عرض چند دقیقه هلاک کند.
ـ وزن هرمتر مکعب خاک ۶/۱ تا ۲ تن است. اگر در زیر خاک ریزش کرده مدفون شوید در عرض کمتر از ۳ دقیقه خفه می‌شوید و حتی اگر زنده بیرون آیید، احتمالاً بار خاک صدمات داخلی شدیدی به بدن شما وارد آورده است. ریزش گود تنها خطر گودبرداری نیست و کمبود اکسیژن، هوای سمی، گازهای قابل انفجار و خطوط برق مدفون نیز ممکن است جزء خطرات باشند.
ـ در داخل گود به ویژه در محل‌هایی که خطر سقوط اشیاء وجود دارد حتماً از کلاه ایمنی استفاده کنید.
ـ در صورتی که در معرض برخورد با ترافیک عبوری هستید از پوشش‌های براق و شبرنگ استفاده کنید.
ـ مواظب خطر سقوط قطعات سست خاک یا سنگ باشید.
ـ در زیر بارهای آویزان نایستید و یا کار نکنید.
ـ از ماشین‌آلات خاکبرداری فاصله بگیرید.
ـ در صورتی که کارگرانی در پایین‌دست گود حضور دارند، بر روی دیوارها و یا سطوح مشرف به گود کار نکنید.
ـ وارد گودی که نشانه‌ی تجمع آب دارد نشوید؛ مگر آنکه به خوبی محافظت شده باشید.
ـ در صورتی که داخل گود مشغول کندن دیواره یا پای آن هستید، حتماً باید فردی مطلع در بیرون از محوطه خطر، مراقب وضعیت پایداری گود و کار شما باشد.
ـ حتی‌المقدور از بریدن داخل پای دیوار یا شیب و ایجاد شیب منفی (نیم‌ طاقی) جهت اجرای پی‌ها جداً خودداری کنید. در صورتی که مجبور به این کار هستید اولاً سعی کنید این طول حداقل بوده و ثانیاً‌ در حین کار باید فردی مطلع(ترجیحاً مهندس ناظر) مراقب وضعیت پایداری دیواره و کار شما باشد. حتماً ‌از کلاه و دیگر وسایل ایمنی استفاده کنید و سعی کنید کار را در زیر یک میز محافظ فلزی مقاوم انجام دهید.
۴) در صورتی که از طرف شهرداری یا دیگر نهادها، مسئول کنترل طرح و اجرای ساختمانهستید:
ـ برای گودبرداری‌های عمده (گودبرداری‌های با عمق بیشتر از عمق دیوارها یا پی‌های ساختمان مجاور و به فاصله نزدیکتر از عمق گودبرداری از مرز زمین) بهتر است که سازنده ساختمان حداقل ۳۰ روز قبل از شروع گودبرداری موضوع را به طور کتبی به مالکین اطلاع داده و رونوشت آن را به شهرداری ارائه نماید.
ـ قبل از صدور پروانه ارائه نقشه‌های سازه نگهبان و کنترل آن‌ها توسط شهرداری ضروری است. کنترل سازه نگهبان طرف معابر عمومی بهتر است توسط معاونت فنی و عمرانی انجام شود.
ـ در گودهای با عمق بیش از ۰/۳ متر قبل از صدور پروانه، ارائه گزارش بررسی‌های مکانیک خاک انجام شده از طریق شرکت‌های معتبر توسط مالک و کنترل آن‌ها توسط شهرداری منطقه ضروری است.
ـ سازنده ساختمان را موظف کنید که در نزدیکی محل کارگاه تابلویی با فرم یکسان برای اعلام مشخصات عمومی گودبرداری نصب کند که شامل اطلاعات زیر باشد:
تاریخ شروع گودبرداری(هفته)، تاریخ تکمیل گودبرداری(هفته)، تاریخ تکمیل ایمن‌سازی گود(هفته)، تاریخ خاتمه دوره باز بودن گود(هفته)، عمق گودبرداری، روش گودبرداری، روش حفاظت گود، نام مهندس ناظر پروژه، نام مهندس طراح پروژه، نام مشاور ژئوتکنیک پروژه، نام مهندس طراح گود، نام پیمانکار اجرای گود، نام مهندس ناظر گودبرداری
ـ در صورتی که برای حفاظت گود یا ساختمان مجاور نیاز به انجام کارهای ساختمانی عمده در زمین یا ساختمان مجاور باشد، نیاز به اخذ رضایت از مالک آن و یا صدور پروانه جداگانه‌ای خواهد بود.

● بازرسی‌ها:
گود و محل‌های اطراف آن و نیز سیستم‌های حفاظتی باید هر روزه توسط فردی مجرب از نظر وجود هرگونه شواهد خطرناک نظیر گسیختگی گود، گسیختگی سیستم‌های حفاظتی و یا سازه نگهبان گود یا جریان آب، بازرسی شوند. بازرسی باید قبل از شروع شیفت کار و در صورت نیاز در تمام ساعات کار انجام شود. همچنین بعد از هر بارندگی یا شرایط خطرناک دیگر نیز الزامی است. این بازرسی‌ها فقط هنگامی مورد نیازند که خطری افراد شاغل در گود و ساختمان‌های مجاور را تهدید کند.

● بررسی‌های مکانیک خاک چیست؟
بررسی‌های مکانیک خاک انجام بررسی های محلی در مورد زمین‌شناسی عمومی، مشخصات خاک محل و سطح آب‌های زیرزمینی می باشد و به ویژه باید وجود و عمق خاک‌های مسئله‌داری نظیر خاک‌های دستی را مشخص نمایند. توصیه‌های فنی در مورد نوع پی، مقاومت مجاز خاک‌ زیر پی و نشست‌های مورد انتظار و پارامترهای طراحی دیوارهای حایل دیگر بخش‌های ضروری گزارش مکانیک خاک را تشکیل می‌دهند.
همچنین با توجه به عمق گودبرداری مورد نیاز و مشخصات ساختمان‌ها و دیگر تأسیسات مجاور نظیر معابر، خطوط گاز، فاضلاب ... باید خطر گودبرداری ارزیابی شده و روش گودبرداری، شیب ایمنی گودبرداری، مراحل گودبرداری، نیاز به سازه نگهبان، نوع سازه نگهبان و روش طراحی و اجرای آن به تفصیل بیان شود. برای این کار لازم است که مشخصات ساختمان‌ها و تأسیسات مجاور به تفصیل برداشت شده و در گزارش ارائه گردد.
البته گاه می‌توان مشخصات ساختمان‌ها و تأسیسات مجاور را در این مرحله به صورت تخمینی تعیین کرد و تعیین دقیق آنها را به مرحله طراحی گودبرداری واگذار نمود که در این صورت مشاور باید این موضوع را به روشنی در گزارش بیان نماید. همچنین خطرات احتمالی نظیر چاه‌ها، قنات و حفره‌های زیرزمینی دیگر باید شناسایی شده و عمق، موقعیت و تأثیر آنها بر ساختمان و نحوه مقاوم‌سازی آنها جهت رفع خطر به تفصیل بیان گردد.
از موارد دیگری که در گزارش بیان می‌شود تعیین نوع زمین جهت برآورد تأثیر آن بر نیروهای زلزله طراحی ساختمان است که تأثیر زیادی در ایمنی لرزه‌ای و هزینه‌های ساختمان دارد.
مشاور باید با توجه به شیب زمین و مشخصات زمین‌شناسی محل اسکان بروز ناپایداری‌هایی نظیر رانش زمین، ریزش سنگ، جریان گل و نظایر آنها را به طور اجمالی بررسی نموده و در صورتی که خطرات فوق در محل مطرح باشند، به تفصیل این موارد را بررسی نموده و توصیه‌های اجرایی در مورد رفع خطرات آنها بر ساختمان ارائه نماید. همچنین مشاور باید با توجه به بررسی کلی و اجمالی عکس‌های هوایی و نقشه‌های پایه امکان وجود خطراتی نظیر گسل فعال و روانگرایی حین زلزله را بررسی نموده و در صورت نیاز بررسی‌های تفصیلی‌تری را در مورد آنها انجام دهد.
- در حال حاضر شهرداری فقط برای ساختمان های ۶ طبقه و بیشتر انجام بررسی‌های مکانیک خاک را الزامی کرده ولی بهتر است که شما اگر ساختن ساختمانی با تعداد طبقات کمتری را هم در نظر دارید، به ویژه اگر عمق گودبرداری بیش از ۵/۱ متر باشد، حتماً بررسی های مکانیک خاک را انجام دهید زیرا این بررسی ها اگر به درستی انجام شوند، ایمنی ساختمان و عملیات ساختمانی را تضمین کرده و حتی می‌توانند از طریق تعیین دقیق مقاومت خاک و نوع زمین تأثیر زیادی در بهینه کردن و جلوگیری از افزایش هزینه‌ها در موارد غیرضروری داشته باشند.
- سعی کنید شرکت انجام دهنده بررسی ها را از میان شرکت های معتبر انتخاب کنید و مراقب باشید که بررسی ها به طور کامل و دقیق انجام شده و صوری برگزار نشود.
- معمولاً برای انجام بررسی های مکانیک خاک، شرکت انجام دهنده بررسی‌ها بعد از بررسی عکس‌های هوایی و نقشه‌های پایه محل و بازدید و بررسی محلی، گمانه‌ یا گمانه هایی را حفر و از خاک نمونه‌برداری می‌کند و نمونه‌ها را برای انجام آزمایش به آزمایشگاه می‌فرستد. همچنین همراه با حفاری، آزمایش هایی نیز در محل انجام می شود.
- حتماً باید فرد متخصصی از شرکت در هنگام حفاری ها و انجام آزمایش‌های محلی حاضر باشد و شرایط حفاری، آزمایش-های محلی و نمونه برداری را کنترل کند. بعد از انجام آزمایش های آزمایشگاهی شرکت باید گزارش بررسی‌ها را تهیه و ارائه کند.
دقت کنید که گزارش به طور کامل تهیه شده باشد و در صورت لزوم گزارش را جهت کنترل به فردی متخصص ارائه دهید و رفع نواقص آن را از شرکت بخواهید. به‌ویژه باید توصیه‌های کاملی در مورد انجام گودبرداری و حفاظت گود از ارائه شده باشد. به خاطر داشته باشید که هرگونه نقص در این قسمت می‌تواند مخارج زیادی را در جریان گودبرداری به شما تحمیل کرده و یا باعث ریزش گود و ایجاد خسارت شود. مهندس محاسب ساختمان باید این گزارش را در طراحی پی و نحوه گودبرداری مورد استفاده قرار دهد.

 

[yasi]

چطور خطرات گودبرداری ساختمانی را کاهش دهیم؟

چطور خطرات گودبرداری ساختمانی را کاهش دهیم؟

چطور خطرات گودبرداری ساختمانی را کاهش دهیم؟ (قسمت اول)

​

سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران مطلبی درباره چگونگی گودبرداری ایمن و بدون خطر، تلفات و خسارات برای همسایگان و کارگران منتشر کرده است که در ادامه می‌خوانید:
اندازه کوچک قطعات زمین و فاصله عرضی صفر ساختمان‌ها از یکدیگر در بسیاری از نقاط تهران باعث شده گودبرداری امری دلهره‌آور و نگران کننده برای مالکان ساختمان‌ها و همسایگان شود.

در سال‌های اخیر با افزایش تراکم و تعداد طبقات و نیاز به تأمین پارکینگ و سایر سطوح خدماتی در ساختمان‌ها، عمق گودبرداری نیز بیشتر شده است. اما در بیشتر موارد از همان روش‌های سنتی که در گود‌های کم عمق گذشته استفاده می‌شود. متأسفانه بسیاری هنوز فکر می‌کنند که به کارگیری تمهیدات ایمنی لازم در گودبرداری هزینه و زمان بیهوده‌ای را به کار تحمیل می‌کند، در حالیکه گودبرداری اصولاً جزو کارهای پیچیده و بسیار خطرناک مهندسی محسوب می‌شود و به ویژه در گودهای با عمق زیادتر نیازمند بررسی‌های همه جانبه، دقت و نظارت و در نهایت صرف وقت و هزینه قابل ملاحظه‌ای است تا جان و مال مردم از این طریق به خطر نیافتد. با این حال عدم آشنایی به اصول فنی، سهل‌انگاری و یا سودجویی غیرمسئولانه منجر به ایجاد حادثه می‌شود.

در ادامه نشانه‌های یک گودبرداری سالم و یا خطرناک را می‌خوانید:

خطرهای ناشی از گود برداری

موارد ایمنی مربوط به گودبرداری را می‌توان در سه دسته عمده زیر قرار داد:

ایمنی کارکنان داخل و اطراف گود و عابران و وسایل نقلیه در مقابل حوادث احتمالی به ویژه خطر ریزش گود
خطر آسیب‌دیدگی و تخریب ساختمان‌های مجاور گود در اثر گودبرداری یا ریزش گود.
خطر آسیب‌دیدگی تاسیسات و شریان‌های شهری در اثر گودبرداری یا ریزش گود.
نشانه‌های خطرناک بودن گود

موارد زیر علامت خطرناک بودن گود بوده و بررسی‌ها و احتیاط‌های همه‌جانبه بیشتری را ضروری می‌کنند:

الف- ضعیف و یا حساس ‌بودن ساختمان مجاور: مواردی نظیر عدم وجود اسکلت، ضعیف بودن ملات دیوارها و علائم ضعف اجرایی ساختمان، وجود ترک و شکستگی یا نشست و شکم‌دادگی دیوارها، از این جمله‌اند. وجود دیوار مشترک بین ساختمان مورد نظر برای تخریب و ساختمان مجاور آن نیز غالباً می‌تواند منبع ایجاد مشکل باشد. در پاره‌ای موارد ساختمان مجاور دارای ارزش تاریخی و فرهنگی بوده و هر گونه نشست می‌تواند باعث خسارات جبران‌ناپذیر به آن شود. در بعضی موارد دیوار مجاور به ساختمان مورد نظر برای تخریب تکیه داده است و با انجام تخریب ممکن است بدون هرگونه خاکبرداری ساختمان مجاور ریزش کند.

به خاطر داشته باشید که ضعیف بودن ساختمان مجاور تنها دردسرها و بررسی‌ها و احتیاط‌های لازم از طرف صاحب‌کار و افرادی که در مراحل مختلف طرح و اجرای ساختمان کار می‌کنند را بیشتر می‌کند و هیچ عذری برای خراب شدن آن به دست نمی‌دهد. به عبارت دیگر در دادگاه‌هایی که برای رسیدگی به تخریب ساختمان‌های مجاور در اثر فعالیت‌های ساختمانی انجام می‌شود، مسئول اجرای ساختمان نمی‌تواند به بهانه اینکه ساختمان مجاور،‌ خود ضعیف بوده از زیر مسئولیت‌های ریزش و خرابی ایجاد شده شانه خالی کند و جواب قاضی در این گونه موارد این است که شما باید به تناسب ضعف ساختمان مجاور اقدامات حفاظتی و احتیاطی بیشتری به کار می‌بستید.

ب- ضعیف بودن خاک: معمولاً هر چه خاک محل ضعیف‌تر باشد خطر بیشتری برای ریزش گود و تخریب ساختمان‌های مجاور وجود دارد. خاک‌های دستی بارزترین نمونه خاک‌های ضعیف هستند. توضیح آنکه در گذشته بسیاری از نقاطی که اکنون در داخل شهر تهران هستند، خارج از شهر محسوب می‌شده‌اند و کامیون‌های حامل خاک و نخاله بار خود را در آنجا تخلیه می‌کرده‌اند. بعدها با ضمیمه شدن این محل‌ها به داخل شهر، اغلب این خاک‌ها و نخاله‌ها در همان جا بدون تراکم مهندسی تسطیح شده‌اند و اکنون خاک دستی را تشکیل می‌دهند.

همچنین در بسیاری از موارد محل به صورت تپه و ماهور و یا بستر مسیل بوده و با خاک یا نخاله به صورت غیرمهندسی تسطیح شده است. همچنین در بعضی بخش‌های جنوبی تهران به ویژه مناطق ۱۲و ۱۶ در گذشته گودهایی بعضاً عمیق به منظور تهیه مواد اولیه ساخت آجر وجود داشته که بسیاری از آنها اکنون با خاک دستی پر شده‌اند. رسوبات سست جوان که غالباً در اطراف مسیل‌ها و پای دامنه‌ها وجود دارند نیز از جمله خاک‌های ضعیف محسوب می‌شوند.

امکان زیادی وجود دارد که سازنده ساختمانی که در مجاورت زمین محل احداث پروژه قرار دارد، در زمان ساخت، خاک ضعیف را جا به جا نکرده و پی ساختمان را برروی همان خاک سست قرار داده باشد. در این صورت ساختمان مجاور تا هنگامی‌که گودی در کنار آن ایجاد نشده استوار است اما به محض اینکه با گود‌برداری و لو کم‌عمق اطراف آن خالی شد، خاک ضعیف موجود در زیر پی آن ریزش کرده و باعث خرابی ساختمان مجاور خواهد شد.

ج- عمیق بودن گود: معمولاً هرچه عمق گود بیشتر شود خطر بیشتری کارکنان و ساختمان‌های مجاور را تهدید می‌کند. در سال‌های اخیر با افزایش تراکم ساختمانی، ‌نیاز به پارکینگ و انباری و سطوح مشاع دیگر افزایش یافته و باعث افزایش تعداد طبقات زیرزمین شده است. باید توجه شود که با افزایش عمق گود، خطر ریزش آن به مراتب افزایش می‌یابد و اگر در گذشته می‌شد که در گودهای کم عمق بدون بررسی‌های همه‌جانبه و طرح‌های مهندسی دقیق، تنها با عقد قراردادی با مباشر ماشین‌آلات خاکبرداری و با حضور چند کارگر و بنا اقدام به گودبرداری نمود، اکنون با افزایش عمق گودها و افزایش ارزش ساختمان‌ها و تأسیسات مجاور،‌ گودبرداری غیرفنی بسیار خطرناک بوده و خسارات جانی و مالی جبران‌ناپذیری را در پی دارد.

د- مدت بازماندن گود: معمولاً با افزایش زمان بازماندن گود حتی اگر بارندگی یا تغییرات جوی مطرح نباشد خطر ریزش گود بیشتر می‌شود، اما افزایش زمان بازماندن گود به ویژه در فصل های بارندگی و رطوبت (زمستان و بهار)، با وقوع بارش‌هایی گاه سنگین و سیل‌آسا همراه است که با اشباع خاک و یا جاری شدن آب‌های سطحی خطر ریزش گود را به مراتب افزایش می دهد. به طوری که بسیاری از ریزش‌های گود در گذشته به فاصله چند ساعت تا چند روز بعد از شروع بارندگی روی داده است.

و- آب‌های سطحی‌و زیرسطحی: بالا بودن سطح عمومی آب‌های زیرزمینی در منطقه معمولاً عملیات آبکشی جهت پایین انداختن سطح آب زیرزمینی را ضروری می‌سازد. معمولاً وجود سطح آب‌ زیرزمینی بالا خطر ریزش گود را افزایش می‌دهد به ویژه بعد از چند روز از انجام عملیات گودبرداری و رسیدن سطح آب زیرزمینی به تعادل. همچنین وجود جریان‌های آب زیرزمینی از طرقی نظیر نهرهای مدفون یا قنات‌ها می‌تواند در افزایش خطر ریزش گود بسیار مؤثر باشد. جریان‌های آب‌های سطحی نیز از عواملی هستند که می‌توانند باعث فرسایش خاک گود و اشباع شدن آن شده و به افزایش خطر ریزش گود کمک کنند. دور نگه‌داشتن جریان آب‌های سطحی موجود یا محتمل (مثلاً در اثر بارندگی) از مهم‌ترین و اصلی‌ترین قدم‌های اولیه حفاظت گود است.

اقدامات قابل انجام برای کاهش خطر گودبرداری‌ها:

۱- اگر سرمایه گذار و یا صاحب‌کار ساختمان در حال ساخت هستید:

حتماٌ بررسی های مکانیک خاک را از طریق شرکت‌های معتبر و به صورت کامل و دقیق انجام دهید.
از مهندس محاسب خود بخواهید که طرح گودبرداری و حفاظت گود را با استفاده از اطلاعات گزارش مکانیک خاک و با دقت زیاد انجام دهد. همچنین از وی بخواهید که ساختمان‌ها و تأسیسات مجاور گود مورد نظر را دقیقاً بررسی کند و در صورت نیاز اقدامات حفاظتی برای آنها را پیشنهاد کند.
از مهندس‌ناظر و مجری خود بخواهید که حتماً گزارش مکانیک خاک و نیز نقشه‌های اجرایی طراحی گود را کنترل کرده‌ و در صورت وجود نقص، اشکال یا ابهام در آنها از تهیه‌کنندگان آنها بخواهید که موارد را برطرف کنند.
نقشه‌ها و طراحی‌های گود باید براساس گزارش بررسی‌های مکانیک خاک و توصیه‌های مشاور ژئوتکنیک تهیه شده باشند و مراحل کار، روش انجام گودبرداری (دستی، ماشینی) و مشخصات سازه‌های نگهبان و دیگر اقدامات حفاظتی شیب را به خوبی نشان دهند. بهتر است که قبل از اجرای کار جلسه مشترکی با حضور مهندسین ناظر و مجری و محاسب و نماینده شرکت تهیه کننده گزارش مکانیک خاک برگزار کنید و مراحل و اشکالات و خطرات را مرور کنید. بهتر است در این جلسه پیمانکار یا مسئول فنی خاک برداری و مسئول اجرای سازه نگهبان نیز حضور داشته باشد.​

 

[yasi]

چطور خطرات گودبرداری ساختمانی را کاهش دهیم؟ (قسمت دوم)

چطور خطرات گودبرداری ساختمانی را کاهش دهیم؟ (قسمت دوم)

چطور خطرات گودبرداری ساختمانی را کاهش دهیم؟ (قسمت دوم)
سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران مطلبی درباره چگونگیگودبرداری ایمن و بدون خطر، تلفات و خسارات برای همسایگان و کارگران منتشر کرده استکه در زیر قسمت دوم آنرا می‌خوانید:
(۲- اگر در مجاورت ساختمان شما قرار است تخریب و گودبرداری انجام شود:​

قبل از صدور پروانه و شروع گودبرداری باید بررسی‌های مکانیک خاک مناسبی انجام شده باشد.
ساختمان شما باید مورد بررسی قرار گرفته و مهندس محاسب و یا ناظر با توجه به نوع بنا و عمق قرارگیری پی ساختمان شما نسبت به کف پی مورد نظر راجع به نیاز و نحوه‌ی حفاظت و مقاوم‌سازی آن اظهار نظر کرده و در صورت نیاز طرح‌های لازم را ارائه کرده باشد.
در نقشه‌های اجرایی، نحوه‌ی گودبرداری و حفاظت از گود و یا سازه نگهبان باید به خوبی نشان داده شده باشد و این اقدامات برای محافظت از گود و ساختمان‌های مجاور کافی باشند.
دوره باز بودن گود باید زمان‌بندی مشخصی داشته باشد (زمان شروع گودبرداری، زمان برپایی سازه نگهبان، زمان خاتمه گودبرداری).
مهندس ناظر و در صورت لزوم نماینده شرکت مکانیک خاک باید بر عملیات گودبرداری نظارت کافی اعمال کنند.
گودبرداری و اجرای سازه نگهبان باید مطابق نقشه‌های اجرایی و مشخصات اجرایی (دستی، ماشینی) و اصول فنی پیش انجام شود. در صورت مشاهده هر گونه اقدام خطرناک مراتب را به مسئولین گزارش نمایید.
در جریان انجام کار گودبرداری سعی کنید همه چیز را به خوبی زیر نظر داشته باشید و به ویژه با در نظر داشتن وضعیت ساختمان خود ایجاد هرگونه ترک، صدای غیرعادی ساختمان،‌ نشست و غیره را بررسی نمایید و در صورت بروز اینگونه موارد فوراً اقدامات لازم را انجام بدهید. این اقدامات حسب شرایط می‌تواند به صورت تخلیه فوری ساختمان، انعکاس موضوع به مسئولین پروژه و شهرداری جهت انجام اقدامات اصلاحی باشد.
در صورتی که عملیات گودبرداری تأسیسات و لوله‌های شهری گاز، آب، برق و...را به خطر انداخته مراتب را به مراجع مربوطه اطلاع دهید.
مراقب باشید که گودبرداری بیش از حد مجاز به ساختمان شما نزدیک نشود. گاه بعضی با بی‌دقتی و یا به خاطر سهولت کار خود، زیر ملک شما را نیز خالی می‌کنند.
در صورتی که نقصی در انجام کارها مشاهده کردید، ابتدا از طریق مراجعه به مسئولین فنی ساختمان نظیر مهندس ناظر، مجری یا مالک موضوع را به آرامی و محترمانه در میان بگذارید. در صورت نیاز می‌توانید به ناحیه و منطقه شهرداری و یا دیگر مراجع ذیصلاح مراجعه نمایید.
به یاد داشته باشید که یکی از بهترین راه‌های کاهش خطرات گودبرداری، اتمام زودتر عملیات داخل گود و ایمن‌ و پرکردن مجدد آن است. بنابراین مراقب باشید دخالت‌های شما موجب توقف و یا طولانی شدن زیاد و بیهوده کار نشود.​

۳-

در صورتی که داخل گود کار می‌کنید:​

به خاطر داشته باشید که ریزش دیواره‌های گود می‌تواند ظرف چند ثانیه شما را به دام انداخته و در عرض چند دقیقه هلاک کند. ​

وزن هرمتر مکعب خاک ۶/۱ تا ۲ تن است. اگر در زیر خاک ریزش کرده مدفون شوید در عرض کمتر از ۳​

دقیقه خفه می‌شوید و حتی اگر زنده بیرون آیید، احتمالاً بار خاک صدمات داخلی شدیدی به بدن شما وارد آورده است. ریزش گود تنها خطر گودبرداری نیست و کمبود اکسیژن، هوای سمی، گازهای قابل انفجار و خطوط برق مدفون نیز ممکن است جزء خطرات باشند.​

در داخل گود به ویژه در محل‌هایی که خطر سقوط اشیاء وجود دارد حتماً از کلاه ایمنی استفاده کنید. ​

در صورتی که در معرض برخورد با ترافیک عبوری هستید از پوشش‌های براق و شبرنگ استفاده کنید. ​

مواظب خطر سقوط قطعات سست خاک یا سنگ باشید. ​

در زیر بارهای آویزان نایستید و یا کار نکنید. ​

از ماشین‌آلات خاکبرداری فاصله بگیرید. ​

در صورتی که کارگرانی در پایین‌دست گود حضور دارند، بر روی دیوارها و یا سطوح مشرف به گود کار نکنید. ​

وارد گودی که نشانه‌ی تجمع آب دارد نشوید؛ مگر آنکه به خوبی محافظت شده باشید. ​

در صورتی که داخل گود مشغول کندن دیواره یا پای آن هستید، حتماً باید فردی مطلع در بیرون از محوطه خطر، مراقب وضعیت پایداری گود و کار شما باشد. ​

حتی‌المقدور از بریدن داخل پای دیوار یا شیب و ایجاد شیب منفی (نیم‌ طاقی) جهت اجرای پی‌ها جداً خودداری کنید. در صورتی که مجبور به این کار هستید اولاً سعی کنید این طول حداقل بوده و ثانیاً‌ در حین کار باید فردی مطلع(ترجیحاً مهندس ناظر) مراقب وضعیت پایداری دیواره و کار شما باشد. حتماً ‌از کلاه و دیگر وسایل ایمنی استفاده کنید و سعی کنید کار را در زیر یک میز محافظ فلزی مقاوم انجام دهید.​

۴- ​

در صورتی که از طرف شهرداری یا دیگر نهادها، مسئول کنترل طرح و اجرای ساختمان هستید:​

برای گودبرداری‌های عمده (گودبرداری‌های با عمق بیشتر از عمق دیوارها یا پی‌های ساختمان مجاور و به فاصله نزدیکتر از عمق گودبرداری از مرز زمین) بهتر است که سازنده ساختمان حداقل ۳۰​

روز قبل از شروع گودبرداری موضوع را به طور کتبی به مالکین اطلاع داده و رونوشت آن را به شهرداری ارائه نماید. ​

قبل از صدور پروانه ارائه نقشه‌های سازه نگهبان و کنترل آن‌ها توسط شهرداری ضروری است. کنترل سازه نگهبان طرف معابر عمومی بهتر است توسط معاونت فنی و عمرانی انجام شود. ​

در گودهای با عمق بیش از ۰/۳​

متر قبل از صدور پروانه، ارائه گزارش بررسی‌های مکانیک خاک انجام شده از طریق شرکت‌های معتبر توسط مالک و کنترل آن‌ها توسط شهرداری منطقه ضروری است. ​

سازنده ساختمان را موظف کنید که در نزدیکی محل کارگاه تابلویی با فرم یکسان برای اعلام مشخصات عمومی گودبرداری نصب کند که شامل اطلاعات زیر باشد: ​

تاریخ شروع گودبرداری(هفته)، تاریخ تکمیل گودبرداری(هفته)، تاریخ تکمیل ایمن‌سازی گود(هفته)، تاریخ خاتمه دوره باز بودن گود(هفته)، عمق گودبرداری، روش گودبرداری، روش حفاظت گود، نام مهندس ناظر پروژه، نام مهندس طراح پروژه، نام مشاور ژئوتکنیک پروژه، نام مهندس طراح گود، نام پیمانکار اجرای گود، نام مهندس ناظر گودبرداری​

در صورتی که برای حفاظت گود یا ساختمان مجاور نیاز به انجام کارهای ساختمانی عمده در زمین یا ساختمان مجاور باشد، نیاز به اخذ رضایت از مالک آن و یا صدور پروانه جداگانه‌ای خواهد بود.​

بازرسی‌ها: ​

گود و محل‌های اطراف آن و نیز سیستم‌های حفاظتی باید هر روزه توسط فردی مجرب از نظر وجود هرگونه شواهد خطرناک نظیر گسیختگی گود، گسیختگی سیستم‌های حفاظتی و یا سازه نگهبان گود یا جریان آب، بازرسی شوند. بازرسی باید قبل از شروع شیفت کار و در صورت نیاز در تمام ساعات کار انجام شود. همچنین بعد از هر بارندگی یا شرایط خطرناک دیگر نیز الزامی است. این بازرسی‌ها فقط هنگامی مورد نیازند که خطری افراد شاغل در گود و ساختمان‌های مجاور را تهدید کند.​

بررسی‌های مکانیک خاک چیست؟​

بررسی‌های مکانیک خاک انجام بررسی های محلی در مورد زمین‌شناسی عمومی، مشخصات خاک محل و سطح آب‌های زیرزمینی می باشد و به ویژه باید وجود و عمق خاک‌های مسئله‌داری نظیر خاک‌های دستی را مشخص نمایند. توصیه‌های فنی در مورد نوع پی، مقاومت مجاز خاک‌ زیر پی و نشست‌های مورد انتظار و پارامترهای طراحی دیوارهای حایل دیگر بخش‌های ضروری گزارش مکانیک خاک را تشکیل می‌دهند.​

همچنین با توجه به عمق گودبرداری مورد نیاز و مشخصات ساختمان‌ها و دیگر تأسیسات مجاور نظیر معابر، خطوط گاز، فاضلاب ... باید خطر گودبرداری ارزیابی شده و روش گودبرداری، شیب ایمنی گودبرداری، مراحل گودبرداری، نیاز به سازه نگهبان، نوع سازه نگهبان و روش طراحی و اجرای آن به تفصیل بیان شود. برای این کار لازم است که مشخصات ساختمان‌ها و تأسیسات مجاور به تفصیل برداشت شده و در گزارش ارائه گردد. ​

البته گاه می‌توان مشخصات ساختمان‌ها و تأسیسات مجاور را در این مرحله به صورت تخمینی تعیین کرد و تعیین دقیق آنها را به مرحله طراحی گودبرداری واگذار نمود که در این صورت مشاور باید این موضوع را به روشنی در گزارش بیان نماید. همچنین خطرات احتمالی نظیر چاه‌ها، قنات و حفره‌های زیرزمینی دیگر باید شناسایی شده و عمق، موقعیت و تأثیر آنها بر ساختمان و نحوه مقاوم‌سازی آنها جهت رفع خطر به تفصیل بیان گردد.‌‌‌​

​

 

[yasi]

از موارد دیگری که در گزارش بیان می‌شود تعیین نوع زمین جهت برآورد تأثیر آن بر نیروهای زلزله طراحی ساختمان است که تأثیر زیادی در ایمنی لرزه‌ای و هزینه‌های ساختمان دارد.



مشاور باید با توجه به شیب زمین و مشخصات زمین‌شناسی محل اسکان بروز ناپایداری‌هایی نظیر رانش زمین، ریزش سنگ، جریان گل و نظایر آنها را به طور اجمالی بررسی نموده و در صورتی که خطرات فوق در محل مطرح باشند، به تفصیل این موارد را بررسی نموده و توصیه‌های اجرایی در مورد رفع خطرات آنها بر ساختمان ارائه نماید. همچنین مشاور باید با توجه به بررسی کلی و اجمالی عکس‌های هوایی و نقشه‌های پایه امکان وجود خطراتی نظیر گسل فعال و روانگرایی حین زلزله را بررسی نموده و در صورت نیاز بررسی‌های تفصیلی‌تری را در مورد آنها انجام دهد.



- در حال حاضر شهرداری فقط برای ساختمان های ۶ طبقه و بیشتر انجام بررسی‌های مکانیک خاک را الزامی کرده ولی بهتر است که شما اگر ساختن ساختمانی با تعداد طبقات کمتری را هم در نظر دارید، به ویژه اگر عمق گودبرداری بیش از ۵/۱



متر باشد، حتماً بررسی های مکانیک خاک را انجام دهید زیرا این بررسی ها اگر به درستی انجام شوند، ایمنی ساختمان و عملیات ساختمانی را تضمین کرده و حتی می‌توانند از طریق تعیین دقیق مقاومت خاک و نوع زمین تأثیر زیادی در بهینه کردن و جلوگیری از افزایش هزینه‌ها در موارد غیرضروری داشته باشند.



- سعی کنید شرکت انجام دهنده بررسی ها را از میان شرکت های معتبر انتخاب کنید و مراقب باشید که بررسی ها به طور کامل و دقیق انجام شده و صوری برگزار نشود.



- معمولاً برای انجام بررسی های مکانیک خاک، شرکت انجام دهنده بررسی‌ها بعد از بررسی عکس‌های هوایی و نقشه‌های پایه محل و بازدید و بررسی محلی، گمانه‌ یا گمانه هایی را حفر و از خاک نمونه‌برداری می‌کند و نمونه‌ها را برای انجام آزمایش به آزمایشگاه می‌فرستد. همچنین همراه با حفاری، آزمایش هایی نیز در محل انجام می شود.



- حتماً باید فرد متخصصی از شرکت در هنگام حفاری ها و انجام آزمایش‌های محلی حاضر باشد و شرایط حفاری، آزمایش های محلی و نمونه برداری را کنترل کند. بعد از انجام آزمایش های آزمایشگاهی شرکت باید گزارش بررسی‌ها را تهیه و ارائه کند.



دقت کنید که گزارش به طور کامل تهیه شده باشد و در صورت لزوم گزارش را جهت کنترل به فردی متخصص ارائه دهید و رفع نواقص آن را از شرکت بخواهید. به‌ویژه باید توصیه‌های کاملی در مورد انجام گودبرداری و حفاظت گود از ارائه شده باشد. به خاطر داشته باشید که هرگونه نقص در این قسمت می‌تواند مخارج زیادی را در جریان گودبرداری به شما تحمیل کرده و یا باعث ریزش گود و ایجاد خسارت شود. مهندس محاسب ساختمان باید این گزارش را در طراحی پی و نحوه گودبرداری مورد استفاده قرار دهد.



بنابراین از وی بخواهید که در حد موارد استفاده خود از گزارش، کیفیت و محتویات آن را کنترل کند و در صورتیکه اشکال یا ابهامی به نظر وی رسید جهت برطرف کردن به شرکت مکانیک خاک اعلام کند. بنابراین بهتر است تصفیه حساب با شرکت مکانیک خاک را به کنترل کیفیت آن توسط مهندس محاسب، مأمورین کنترل شهرداری و یا متخصصین دیگر موکول کنید.



- باید توجه شود گاه قسمت‌های ضعیفی در خاک وجود دارند که با حفر گمانه‌ها به خوبی وجود آنها مشخص نمی‌شود. تغییرات ضخامت خاک دستی و یا نهرها و مسیل‌های پر شده از این دسته هستند. در این گونه موارد بررسی عکس‌های هوایی قدیمی که پستی و بلندی‌ها یا مسیل‌های قدیمی را نشان می‌دهند می‌تواند در شناسایی قسمت‌های ضعیف مؤثر باشد. همچنین نظارت یا کنترل یک زمین‌شناس یا متخصص خاک بعد از عملیات گود‌برداری و ترجیحاً در زمان گودبرداری برای تشخیص این نقاط ضعف مؤثر خواهد بود.​

اینم منبع که دوباره مطلبم حذف نشه


http://www.civilica.ir/index.php?op...:2008-12-05-21-04-46&catid=45:----&Itemid=139

 

[archi_arch]

شالوده ، پی

شالوده ، پی

تعاريف كلي و واژه ها : مجموعه بخشهايي از سازه و خاك در تماس با آن ، كه انتقال با بين سازه و زمين ، از طريق آن صورت مي پذيرد ، (( پي )) نام دارد .
به طور كلي مي توان پي ها را به چهار گروه عمده تقسيم كرد :
- پي هاي سطحي يا شالوده .
- پي هاي عميق ، مانند پي هاي شمعي .
- پي هاي نيمه عميق ، مانند پي هاي چاهي .
- پي هاي ويژه ، مانند پي هاي با صندوقه و مهار .
پي هاي سطحي يا شالوده :
شالوده ها پي هايي هستند كه در عمق كم و نزديك سطح زمين اجرا مي شوند و بار هاي سازه را به زمين منتقل مي كنند .
شالوده ها بر سه نوع هستند :
- شالوده هاي منفرد .
- شالوده هاي نواري .
- شالوده هاي گسترده .
شالوده ممكن است سنگي ، بتني يا بتن آیمه باشد . آنچه معمولاً در زير ساختمان وبر روي پي هاي عميق اجرا مي شود و بارهاي سازه را به پي عميق منتقل مي كند نيز شالوده است .
تبصره :
واژه شالوده منفرد جايگزين واژه پي تكي يا پاشنه تكي ، شالوده نواري جايگزين پاشنه پيوسته و شالوده گسترده جايگزين راديه ژنرال و پي گسترده است .
پي هاي عميق :
آن دسته از پي ها كه نسبت عمق آنها به كوچكترين بعد افقيشان از 6 تجاوز كند ، پي هاي عميق مي نامند .
انواع پي هاي شمعي ، ديواركها و ديوار هاي جدا كننده از جمله پي هاي عميق اند .
پي هاي عميق معمولاً به وسيله يك سازه ميانجي كه شالوده ناميده مي شود بارهاي سازه را مي گيرند و به زمين منتقل مي كنند .
پي هاي نيمه عميق :
پي هاي نيمه عميق ، مانند پي هاي چاهي ، حد فاصل شالوده ها و پي هاي شمعي را تشكيل مي دهند . نحوه محاسبه اين گونه پي ها بيشتر شبيه محاسبه شالوده ها است .
پي هاي ويژه :
پي هاي ويژه ، مانند پي هاي با صندوقه ، مهار ، ستونهاي شني و غيره ، با سه گونه قبلي پي ها تفاوت زيادي دارند و براي انتقال بارهاي سازه به زمين ، ممكن است با بهره گيري از فشار ، كشش يا اصطكاك كار كنند .
ميتوان به منظور عموميت بخشيدن به مساله انتقال نيرو بين سازه و خاك اطراف ، پوششهاي تونلها را هم از جمله پي هاي ويژه به حساب آورد . با اين ديد سازه هاي نگهبان ، مانند سپرهاي فلزي ، ديوارهاي جدا كننده و غيره نيز پي ويژه به حساب مي آيند .
پي سازي اتخاذ تدابير لازم و اجراي درخور آنها به منظور تامين پايداري هر نوع ساختمان براي بوجود آوردن تعادل مناسب بين بنا و زمين در تماس با آن پي سازي نام دارد .
شالوده هاي منفرد كه نزديك به هم باشند ، مي توانند به يكديگر پيوسته شوند و به صورت (( شالوده مركب )) كار كنند .
شالوده هاي نواري ممكن است زسر ستون و يا زير ديوار باشند .
شالوده هاي گسترده به دو صورت ، بدون تير و با تير طرح و اجرا مي شوند .

منابع :​

مبحث 7 مقررات ملي ساختماني ايران ( پي و پي سازي )​

Iranian National Building Code​

Part : 7​

Foundation​

[منبع]​

 

[mjfe]

خوب من فقط یک پیشنهاد دارم ، البته رشته شما معماریه احتمالاً کشیدن بحث به توضیح اینکه دیوار چیه و چطوری عمل میکنه و ... خیلی بی فایده هستش چون نیاز به دانش مکانیک خاک و سازه های بتنی داره . ولی در این حد بگم که اصول ژئوتکنیک و پی سازی خیلی عمیق تر از این حرفاست که من و شما راجع بهش بحث کنیم
در مورد ریزش دیوار همسایه : اگر دیوار آجریه همسایه بعد از خاکبرداری ریخت پایین نه به شما مربوطه ، نه به مهندس کارگاه ، نه به راننده لودر ، نه به کارگر ، فقط و فقط مجرم این قضیه بنایی هستش که اون دیوار رو کار کرده چون فرض بر اینه که هر ساختمونی به تنهایی تا روی پی خودش سر پا بمونه
اما اگر نشست کرد ، مشکل از کار ماست ، نشست یعنی اینکه مثلاً یک سمت ساختمون با تیر و ستون و فرض و یخچال همسایه بیاد پایین ، در اون مورد من فقط انقدر به شما و دوستان توضیح بدم که خاک با برش عمودی و اینا مشکلی نداره ، مشکل در اینجاست که پی باید طبق بارگذاری روش تا یک ابعادی دور و برش زیرش خاک باشه ، حالا وقتی شما یک قسمت خاک رو برمیدارید ، وزن پی باعث رانش خاک زیر پی و ریزش اون میشه و زیر پی خالی میشه .. حالا میگم بحثش بسیار مفصل و ... هستش که خودش 1000 صفحه کتابه اصول ژئوتکنیک که نه من ، فکر نکنم هیچ بنی بشری پیدا نشه که بشینه 1000 صفحه رو بخونه

اما در مورد حرف اولی که زدید 4 متر 3 متر و اینا شما ایستایی پاس کردید ؟ نیروی خاک بصورت جانبی به دیوار وارد میشه و گسترده مستطیلی ، یعنی فکر کنید وقتی شما 4 متر کندی خواستی دیوار بزنی ، برای اون 4 متر میزنی ، نتیجه کار از نظر دیاگرامی یک تیری میشه که تکیه گاهی گیردار داره که کف خاکبرداریه و به طول 4 متر عمودی که از یک سمت تحت بار گسترده خاک قرار داره ، حالا وقتی شما 4 متر دیگه کندید و دیوار بالا موند مثل این میمونه که شما یک تیر 4 متری دارید که تکیه گاه 4 متر پایینتر از تیر قرار داره و طول بارگذاری هم 4 متر بیشتر شده ، آیا از نظر ایستایی این تیر پایداری داره ؟ تیر بدون تیکه گاه ؟ مطمئناً خیر و دیوار با خاک پشتی با هم خراب میشند رو سر کسایی که زیرش هستند .

روشهایی که برای جلوگیری از رانش خاک وجود دارد مانند نیلینگ فقط در جاهایی جواب میدهد که فشار محرک خاک بسیار کم باشد ولی کنار یک ساختمان سنگین اصلا جواب نمیدهد . من موارد زیادی را دیدم که ساختمان همسایه نشست کرده . روشهای تثبیت و مهار خاک هیچوقت کار سازه نگهبان را نمیکند. اگر جایی هم دیدید که جواب داده بعلت بافت متراکم خاک بوده . حتی در پروژه ای دیدم که علیرغم وجود سازه نگهبان ظاهرا قوی و فاصله چند متری گود با خیابان بازهم سازه نگهبان بعلت کوچک بودن قاعده نسبت به ارتفاع از حالت شاقولی خارج شده بود .

یک مهندس پایه یک با 15 سال سابقه اجرایی و کارشناس رسمی دادگستری

 

[architect110]

نحوه اجرای قالب بندی فونداسیون

نحوه اجرای قالب بندی فونداسیون

قالب بندی برای ساختمان ها از نظر بزرگی و کوچکی ساختمان متفاوت است . در ساختمانهای کوچک معمولا برای قالب بندی فونداسیون از آجر استفاده میشود .
بدین طریق که بعد از خاک برداری و تعیین محورها اندازه پی ها را با آجر چیده و بعد از آن شناژ ها را به آن متصل مینمایند . ضخامت این آجر چینی میتواند حتی تا 10 سانتیمتر نیز باشد . بهتر است برای این آجر چینی از ملات گل استفاده شود زیرا در این صورت بعد از سخت شدن بتن میتوان آجر ها را برداشته و مجددا استفاده کرد , ولی با تمام این وجود در این روش ممکن است در موقع بتن ریزی دیوار های قالب تحمل وزن بتن را ننموده و از همدیگر متلاشی شود که در این صورت میباید قبل از بتن ریزی پشت کلیه قالب ها با خاک و یا آجر و یا مصالح دیگر بسته شود به طوری که بدون هیچ مشکلی بتواند وزن بتن را تحمل نماید .

اساسی ترین مشکل در این نوع قالب بندی این است که آجر آب بتن مجاور خود را مکیده و ان را خشک نموده و فعل و انفعالات شیمیایی را در ان متوقف مینماید و در نتیجه حدود 5 سانتیمتر بتن مجاور خود را فاسد میکند . برای جلوگیری از این کار بهتر است که رویه آجر با یک ورقه نایلونی پوشانده شود تا آجر و بتن مستقیما در تماس نباشند . مزیت دیگر این عمل آن است که بعد از سخت شدن بتن آجرها به راحتی از قالب جدا شده و میتواند در محل های دیگری مورد استفاده قرار گیرند . به تصور عوام میتوانیم قبل از بتن ریزی قالب های آجری را با پاشیدن آب کاملا سیراب نمود به گونه ای که آجرها آب بتن را جذب نکنند .

این تصور کاملا بی اساس میباشد زیرا اولا با پاشیدن آب آجر کاملا سیراب نمیشود و حتی مقدار زیادی آب در قالب جمع شده که خارج کردن ان از قالب بسیار مشکل و گاهی غیر ممکن میباشد .
و این آب موجود در داخل پی جای بتن را گرفته و موجب پوکی قطعه میشود . در ساختمانهای بزرگ قالب پی ها را با تخته های تهیه مینمایند ع بدین طریق که ارتفاع پی ها را که روی نقشه مشخص میباشد تعیین نموده و با کنار هم قرار دادن تخته ها به همان اندازه و اتصال آنها با یکدیگر به وسیله چوب های چهار تراش قالب پی و یا هر قسمت دیگر را میسازند .

البته باید توجه داشت که تخته ها باید آنچنان به یکدیگر اتصال داشته باشند که بتوانند وزن بتن و ضربه ها و ارتعاشات بو جود آمده بوسیله ویبراتور را تحمل نمایند .

این مساله در مورد شناژ ها مهمتر است , در این مورد باید تخته ها را از بالا به وسیله قطعات چوب چهار تراش به یکدیگر متصل نمود .
تخته ها باید طوری درز بندی شوند که شیره بتن از لای آن خارج نشود. میلگرد نباید رنگ آمیزی شده و یا به روغن آغشته شود زیرا در این صورت رنگ روی میله گرد مانع چسبیدن بتن و فولاد به یکدیگر می شود . باید دقت شود میله گرد های مصرفی صاف و بدون انحنای موضعی باشد . فاصله میله گرد ها باید یکنواخت باشد ( در حدود 10 سانتیمتر) به طوری که بزرگترین دانه بتن به راحتی از داخل آن رد شود .

در موقع بتن ریزی باید دقت شود که بتن پی یا ستون و یا دال بتونی کاملا یکپارچه و تو پر و متراکم بوده و در داخل آن حفره های خالی وجود نداشته باشد (کرمو نباشد) برای این کار اغلب از ویبره استفاده می شود . ویبراتور موتور برقی یا بنزینی کوچکی است که در بتن تولید ارتعاش نموده و بتن را به تمام گوشه های قالب هدایت مینماید و در نتیجه مانع ایجاد فضای خالی در داخل بتن می گردد ولی باید توجه داشت که اگر بتونی را بیش از حد ویبره نماییم دانه های درشت تر آن در زیر قرار گرفته و دانه های ریزتر و همچنین دوغاب سیمان در رو قرار می گیرد که این خود باعث غیر یکنواختی و ضعف قطعه بتنی میشود .

بهتر است در صورت امکان همزمان با بتن ریزی تکه ای میله گرد و یا سر تیر باریکی از جنس چوب بتن کوبیده شود و یا با نواختن ضربه های ملایم به پشت قالب چوبی بتن را ویبره نماییم قبل از بتن ریزی باید محل پی را قالب بندی نمود , این قالب بندی که به آن کفراژ هم گفته می شود ممکن است از چوب (تخته به ضخامت 2 الی 2.5 سانتیمتر که در بازار به چوب روسی معروف است) یا فلز باشد . در بعضی از ساختمانها قالب را با تیغه های آجری درست میکنند .

قالب های آجری از لحاظ سرعت کار و اقتصادی مقرون به صرفه می باشد ولی به علت آنکه آجر آب بتن مجاور خود را به سرعت مکیده و آن را خشک میکند و مانع فعل و انفعالات شیمیایی تدریجی آن گشته و در نتیجه بتن مجاور قالب به استقامت دلخواه نمیرسد , بدین لحاظ باید در موقع استفاده از قالب آجری ابعاد پی را در حدود 5 سانتیمتر در هر طرف بیشتر از ابعاد محاسبه شده انتخاب نمود و یا روی آجر را با ورقه های پلاستیک پوشاند تا آجر مستقیما با بتن در تماس نباشد .

در صورت اخیر باید دقت شود که لبه های ورق پلاستیک روی کف فونداسیون قرار نگیرد , زیرا در این صورت این پلاستیک متنع چسبیدن و یکپارچگی بتن جدید به بتن مگر میشود .

ممکن است تصور شود که میتوان بلافاصله قبل از بتن ریزی به وسیله آب پاشی دیوار آجری را سیراب نموده و در نتیجه مانع آن بشویم که آجر آب بتن مجاور خد را بمکد و آن را پوک نماید , ولی چون در اثر این کار همیشه مقدار زیادی آب در محل پی جمع میشود و حجم این آب مقداری از فضای پیرا اشغال کرده و مانع رسیدن بتن به تمام نقاط پی شده و پس از خشک شدن فضای خالی در کف پی به وجود آمده و در نتیجه نقطه ضعفی در آن ایجاد می نماید . اشاره به این مطلب ضروری است که به واسطه وجود آرماتورهای کف پی جمع آوری آب های ریخته شده در کف پی بسیار مشکل و بلکه غیر ممکن میباشد .

چنانچه برای بتن ریزی از قالب چوبی استفاده شود بهتر است قبل از بتن ریزی سطح تماس قالب با بتن را با نفت سیاه و یا روغن های دیگر چرب نمود تا در موقع باز کردن قالب به راحتی از بتن جدا شود . این روغن مالی و همچنین سایر روغن مالی های کفراژ میباید قبل از کفراژ بندی انجام شود زیرا اگر بعد از بستن قالب بخواهیم آن را روغن مالی کنیم ممکن است میله گردهای بسته شده به روغن آغشته شود که این خود مانع چسبیدن بتن و فولاد و یکپارچگی آنها میگردد.






منبع: تهیه و تنظیم : سایت خبری معماری نیوز

 

[fariba.sh70]

مراحل پی سازی (فونداسیون)

مراحل پی سازی (فونداسیون)

مراحل پی سازی (فونداسیون)

مراحل پی سازی
۱- آزمایش زمین از لحاظ مقاومت
۲- پی کنی
۳- پی سازی (فونداسیون)

پی (فونداسیون) وسیله ای است که بار و فشار وارد از نقاط مختلف ساختمان و همچنین بارهای اضافی را به زمین منتقل می کند .

طبقه بندی زمین چند نوع است
زمین هایی که با خاک ریزی دستی پر شده است : این نوع زمین ها که عمق بیشتری دارند و با خاکهای دستی محل گودال ها را پر کرده اند اگر سالهای متمادی هم بگذرد باز نمی توان جای زمین طبیعی را بگیرد و این نوع زمین برای ساختمان مناسب نیست و باید پی کنی در آنها به طریقی انجام گیرد که پی ها به زمین طبیعی یا زمین سفت برسد .

زمین های ماسه ای : زمینهای ماسه ای بیشتر در کنار دریا وجود دارد . اگر زمین از ماسه خشک تشکیل شده باشد ، تا یک طبقه ساختمان را تحمل می کند و 1.5 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع می توان فشار وارد آورد . ولی در صورتی که ماسه آبدار باشد قابل ساختمان نیست ، چون ماسه آبدار حالت لغزندگی دارد و قادر نیست که بار وارد را تحمل کند بنابراین ماسه از زیر پی می لغزد و جای خالی خود را به پی می دهد و پایه را خراب می کند .


زمین های دجی : زمین دجی زمینی است که از شنهای درشت و ریز و خاک به هم فشرده تشکیل شده است و به رنگهای مختلف دیده می شود :دج زرد ، دج سیاه ، دج سرخ ، این نوع زمین ها برای ساختمان مرغوب و مناسب است .

زمین های رسی : اگر رس خشک و بی آب و فشرده باشد ، برای ساختمان زمین خوبی محسوب می شود ، و تحمل فشار لازم را دارد . ولی اگر رس آبدار و مرطوب باشد قابل استفاده نیست و تحمل فشار ندارد ، خصوصاً اگر ساختمان در زمین شیب دار روی رس آبدار ساخته شود فوری نشست می کند و جاهای مختلف آن ترک بر می دارد و خراب می شود . و اگر ساختمان در زمین آبدار با سطح افقی ساخته شود به علت وجود آب فشار را به همه نقاط اطراف خود منتقل می کند و دیوارهای کم ضخامت آن ترک بر می دارد .

زمین های سنگی : زمینهای سنگی بیشتر در دامنه کوهها وجود دارد و از تخته سنگها ی بزرگ تشکیل شده و برای ساختمان بسیار مناسب است .

زمین های مخلوط : این نوع زمینها از سنگ درشت و شن و خاک رس تشکیل شده اگر این مواد کاملا به هم فشرده باشند برای ساختمان بسیار مناسب است و اگر به هم فشرده نباشد و باید از ایجاد ساختمان به روی این نوع زمینها احتراز کرد .

زمین های بی فایده : زمینهای بی فایده مانند باتلاق ها و زمینهای جنگل که از خاک و برگ درختان تشکیل شده است . در این نوع زمین ها باید زمین آنقدر کنده شود تا به زمین سفت و طبیعی برسد .

آزمایش زمین
گاهی پس از پی کنی به طبقه ای از زمین محکم و سفت می رسند و پی سازی را شروع می کنند ولی پس از چندی ساختمان ترک بر می دارد . علت آن این است که زمین سفتی که به آن رسیده اند از طبقهُ نازکی بوده است و متوجه آن نشده اند ولی برای اطمینان در جاهای مختلف زمین می زنند تا از طبقات مختلف زمین آگاهی پیدا کنند و بعد شفته ریزی را شروع می کنند این عمل را در ساختمان گمانه زنی (سنداژ) می گویند .

امتحان مقاومت زمین
یک صفحه بتنی 20*20*20 یا 20*50*50 از بتن آرمه گرفته و روی آن به وسیلهُ گذاشتن تیرآهنها فشار وارد می آورند . وزن آهنها مشخص و سطح صفحه بتن هم مشخص است فقط یک خط کش به صفحه بتنی وصل می کنند و به وسیله میلیمترهای روی آن میزان فرورفتگی زمین را از سطح آزاد مشخص و اندازه گیری می کنند ولی اگر بخواهند ساختمانهای بسیار بزرگ بسازند باید زمین را بهتر آزمایش کنند . برای ای منظور با دستگاه فشار سنج زمین را اندازه گیری می کنند و آزمایش فوق برای ساختمانهای معمولی در کارگاه است .

پس از عملیات فوق پی کنی را آغاز میکنند و پس از پی کنی شفته ریزی شروع می شود .

توجه شود این عمل همان آزمایش بارگذاری صفحه است که در درس مهندسی پی جزء آزمایش های محلی و مهم محسوب میشود البته از آنجا که انجام عملیات مکانیک خاک برای ساختمانهای معمولی صرفه اقتصادی ندارد ، انجام این آزمایش در سازمانهای و اداره های دولتی و یا ساختمانهای بلند انجام می شود .

افقی کردن پی ها (تراز کردن)
برای تراز کردن کف پی ساختمانها از تراز های آبی استفاده می کنند در دیوارهای طویل چون کار شمشه و تراز کردن وقت بیشتری لازم دارد ، برای صرفه جویی در وقت از سه T می توان استفاده کرد بدین معنی که T اول را با T دوم تراز می کنند و T سوم را در مسافت مسیر به طوری که سه T در یک ردیف قرار بگیرد قرار می دهند از روی T اول و دوم که با هم برابر هستند T سوم را میزان و برابر می کنند و پس از آنکه T سوم برابر شد T اول را بر می دارند و به فاصله بیشتری بعد از T سوم قرار می دهند ، دوباره T دوم و سوم را با T چهارم که همان T اول می باشد برابر می کنند و دنباله این ترازها را تا خاتمه محل کار ادامه می دهند .
البته این طریق تراز کردن بیشتر در جاده سازی و زمین های پهناور به کار می رود .

شفته ریزی
کف پی ها باید کاملا افقی و زاویهُ کف پی نسبت به دیوار پی باید 90 درجه باشد . اول کف پی را باید آب پاشید ، تا مرطوب شود و واسطهای بین زمین و شفته وجود نداشته باشد ، و سپس شفته را داخل آن ریخت.
شفته عبارت است از خاک و شن و آهک که به نسبت 200 تا 250 کیلوگرم گرد آهک را در متر مکعب خاک مخلوط می کنند و گاهی هم در محلهایی که احتیاج باشد پاره سنگ به آن می افزایند . شفته را در پی می ریزند و پس از اینکه ارتفاع شفته به 30 سانتیمتر رسید آن را در یک سطح افقی هموار می کنند و یک روز آن را به حالت خود می گذارند تا دو شود یعنی آب آن یا در زمین فرو رود و یا تبخیر گردد.
پس از اینکه شفته دو نم شد آن را با وزنهُ سنگینی می کوبند که به آن تخماق میگویند و پس از اینکه خوب کوبیده شد دوباره شفته را به ارتفاع 30 سانتیمتر شروع می کنند و عمل اول را انجام می دهند . تکرار این عمل تا پر شدن پی ادامه دارد.
در ساختمان ها که معمولاً در گود یا پی کنی عمل تراز کردن انجام میگیرد محل کار در پی که پیچ و خم زیادی دارد و تراز کردن با شمشه و تراز مشکل می باشد از تراز شلنگی استفاده می کنند . بدین ترتیب یک شلنگ چندین متری را پر از آب می کنند به طوری که هیچ گونه حباب هوایی در آن نباشد و آن را در پی محل هایی که باید تراز گردد به گردش در می آورند و نقاط معین شده را با هم تراز می کنند . آب چون در لوله هایی که به هم ارتباط دارند در یک سطح می ماند بنابراین چون شلنگ پر از آب می باشد در هر کجا که شلنگ را به حرکت در آورند آب دو لوله استوانه ای در یک سطح می باشد بنابراین دو نقطه مزبور با هم تراز می باشند بشرط آنکه مواظبت کنیم که شلنگ در وسط بهم گره خوردگی یا پیچش پیدا نکرده باشد تا باعث قطع ارتباط سیال شود که دیگر نمی توان در تراز بودن آنها مطمئن بود.
تراز کردن گاهی بوسیله دوربین نقشه بر داری (نیو) انجام می گیرد یعنی محلی را در ساختمان تعیین نموده دوربین را در محل تعیین شده نصب می کنند و با میر ( تخته های اندازه گیری ارتفاع در نقشه برداری ) یا ژالون ( چوب های نیزه ای یا آهنی که هر 50 سانتیمتر آنرا به رنگهای سفید و قرمز رنگ کرده اند که از پشت دوربین بخوبی دیده بشود ) اندازه گرفته و تراز یابی می کنند . تراز کردن با دوربین بهترین نوع تراز یابی می باشد.
در زمین هایی مانند زمین های شهر کرمان از آنجایی که از زمانهای قبل قنواتی وجود داشته و بتدریج آب آنها خشک شده در زیر زمین وجود داشته و بعد از مدتی بدون رعایت مسائل زیر سازی درون آنها خاک ریخته اند و برای شهر سازی و خیابان کشی که سطح خیابان ها را بالا می آورده اند و به ظاهر در سطح زمین و حتی در عمق های 3 تا 4 متری اثری از آنها نیست اگر سازه ای روی این زمین بنا شود پس از مدتی و بسته به عمق قنات و شرایط جوی مثلاً بعد از آمدن یک باران سازه نشست می کند و در بسیاری از مواقع حتی تا 100 درصد خسارت می بیند و دیگر قابل استفاده نیست اگر در چنین ساختمان هایی از شفته آهک استفاده شود باعث تثبیت خاک می شود و بروز نشست در ساختمان جلوگیری می کند.

پی سازی
بعد از اینکه عمل پی کنی به پایان رسید را باید با مصالح مناسب بسازند تا به سطح زمین رسیده و قابل قبول برای هر گونه بنا باشد مصالحی که در پی بکار میرود باید قابلیت تحمل فشار مصالح بعدی را داشته باشد و ضمناً چسبندگی مصالح نسبت به یکدیگر به اندازه ای باشد که بتوانند در مقابل بارهای بعدی تحمل کند و فشار را یکنواخت به تمام پی ها انتقال دهد چون هرچه ساختمان بزرگتر باشد فشارهای وارده زیادتر بوده و مصالحی که در پی بکار می رود باید متناسب با مصالح بعدی باشد.
پی سازی را با چند نوع مصالح انجام می دهند مصالحی که در پی بکار می رود عبارتند از شفته آهکی ، پی سازی با سنگ ، پی سازی با بتن ، پی سازی با بتن مسلح.

پی سازی با سنگ
پس از اینکه عمل پی کنی به پایان رسید پی سازی با سنگ باید از دیوارهایی که روی آن بنا میگردد وسیع تر بوده و از هر طرف دیوار حداقل 15 سانتیمتر گسترش داشته باشد یعنی از دو طرف دیوار 30 سانتیمتر پهن تر می باشد که دیواری را رد وسط آن بنا می کنند ، پی سازی با سنگ با دو نوع ملات انجام می شود چنانچه بار و فشار بعدی زیاد نباشد ملات سنگها را از ملات گل و آهک چنانچه فشار و بار زیاد باشد ملات سنگ را از ملات ماسه و سیمان استفاده می کنند اول کف پی را ملات ریزی نموده و سنگها را پهلوی یکدیگر قرار میدهند و لابِلای سنگ را با ملات ماسه و سیمان پر میکنند (غوطه ای) به طوری که هیچ منفذ و سوراخی در داخل پی وجود نداشته باشد و عمل پهن کردن ملات و سنگ چینی تا خاتمه دیوار سازی ادامه پیدا می کند .

پی سازی با بتن
پس از اینکه کار پی کنی به پایان رسید کف پی را به اندازه تقریبی 10 سانتیمتر بتن کم سیمان بنام بتن مِگر می ریزند که سطح خاک و بتن اصلی را از هم جدا کند روی بتن مگر قالب بندی داخل پی را با تخته انجام میدهند همانطور که در بالا گفته شد عمل قالب بندی وسیع تر از سطح زیر دیوار نقشه انجام میگیرد تمام قالب ها که آماده شد بتن ساخته شده را داخل قالب نموده و خوب می کوبند و یا با ویبراتور به آن لرزش وارد آورده تا خلل و فرج آن پر شود و چنانچه بتن مسلح باشد ، داخل قالب را با میله های گرد آرماتور بندی و بعد از آهن بندی داخل قالب را با بتن پر میکنند .
بتن ریزی در پی و آرماتور داخل آن به نسبت وسعت پی برای ساختمان های بزرگ قابلیت تحمل فشار هر گونه را میتواند داشته باشد و بصورت کلافی بهم پیوسته فشار ساختمان را به تمام نقاط زمین منتقل می کند و از شکست و ترک های احتمالی جلو گیری بعمل می آورد .

پی سازی و پی کنی با هم
در بعضی مواقع ممکن است زمین سست بوده و پی کنی بطور یکدفعه نتواند انجام پذیرد و اگر بخواهیم داخل تمام پی ها را قالب بندی کنیم مقرون به صرفه نباشد در این موقع قسمتی از پی را کنده و با تخته و چوب قالب بندی نموده شفته ریزی می کنیم پس از اینکه شفته کمی خود را گرفت یعنی آب آن تبخیر و یا در زمین فرو رفت و دونم شد پی کنی قسمت بعدی را شروع نموده و با همان تخته ها ، قالب بندی می کنیم بطوریکه شفته اول خشک نشده باشد و بتواند با شفته اول خشک نشده باشد و بتواند با شفته بعد خودگیری خود را انجام داده و بچسبد این نوع پی سازی معمولاً در زمین های نرم و باتلاقی ، خاک دستی و ماسه آبدار عمل میگردد .

پی کنی در زمین های سست
در زمین های سست و خاک دستی اگر بخواهیم ساختمانی بنا کنیم باید اول محل پی ها را به زمین سفت رسانیده و پس از اطمینان کامل ساختمان را بنا نماییم زیرا ساختمان که روی این زمین ها مطابق معمول و یا در زمین سست بنا گردد . پس از چندی یا در همان موقع ساخته شدن باعث ترک ها و خرابی ساختمان میگردد . بنابراین شفته ریزی از روی زمین سفت باید انجام گیرد و برای اینکار بشرح زیر عمل می نمائیم :

پی کنی در زمین های خاک دستی و سست
پس از پیاده کردن اصل نقشه روی زمین محل پی های اصلی و یا در تقاطع پی ها که فشار پایه ها روی آن می باشد چاه هائی حفر میشود ، عمق این چاهها به قدری می باشد تا به زمین سفت و سخت برسد بعداً محل چاه ها را با شفته آهکی پر کرده و پس از پر کردن چاه ها و خودگیری شفته ، پی ها را به طریقه معمول روی شفته چاه ها شفته ریزی میکنند ، شفته ها به صورت کلافی می باشند که زیر آنها را تعدادی از ستون های شفته ای نگهداری میکند و از فرو ریختن آن جلوگیری می نمایند البته باید سعی کرد که فاصله ستون های شفته ای نباید بیش از سه متر طول باشد .
خاصیت چاه ها بدین طریق می باشد که شفته پس از خودگیری مانند ستونهایی است که زیر زمین بنا شده است و شفته روی آن مانند کلافی پایه را به یکدیگر متصل می کنند برای مقاومت بیشتر در ساختمان پس از اینکه آجر کاری پایه ها را شروع نمودیم ما بین پایه ها را مطابق شکل با قوسهایی به یکدیگر متصل میکنند تا پایه ها عمل فشار به اطراف خود را خنثی نموده و فشار خود را در محل اصلی خود یعنی در محلی که شفته ریزی آن به زمین بِکر رسیده متصل میکند .
گاهی اتفاق می افتد که در ساختمان در محل بنای یکی از پایه ها چاه های قدیمی وجود دارد و بقیه زمین سخت بوده و مقاومت به حد کافی برای ساختن ساختمان روی آنرا دارد برای اینکه براحتی بتوان پایه را در محل خود ساخت و محل آن را تغییر نداد چاه را پس از لای روبی (پاک کردن ) با شفته آهک پر مینماییم موقعیکه شفته خودگیری خود را انجام داد روی آنرا یک قوس آجری ساخته و در محل انتهای کمان پایه را بنا میکنیم که فشار دیوار با اطراف چاه منتقل گردد .
در بعضی مواقع چاه کنی در این گونه زمین ها خطرناک می باشد . زیرا زمین ریزش دارد و به کارگر صدمه وارد میاورد و در موقع کار ممکن است او را خفه کند برای جلوگیری از ریزش زمین باید از پلاکهای بتنی یا سفالی که در اصطلاح به آنها گَوَل (در شهرستانها گوم و غیره ) مینامند استفاده شود گَوَل های بتنی یک تکه و دو تکه ای و گول های سفالی یک تکه میباشد . گول های بتنی را بوسیله قالب می سازند و گول های سفالی بوسیله دست و گل رس ساخته شده و در کوره های آجری آن را می پزند تا بشکل سفالی در آید از این گول ها در قنات ها نیز استفاده میشود .

طریقه عمل
مقداری از زمین که بصورت چاه کنده شده گول را بشکل استوانه ای ساخته میباشد داخل محل کنده شده نصب و عمل کندن را ادامه میدهند در این موقع دو حالت وجود دارد یا اینکه گول اولی که زیر آن در اثر کندن خالی شده براحتی پایین رفته گول دوم را نصب میکنیم یا اینکه گول اول در محل خود با فشار خاک که به اطراف آن آمده تنگ می افتد و نمی تواند محل خود را تغییر و یا پایین تر برود در این موقع از گول های دو تکه ای استفاده مینماییم نیمی را در محل خود نصب و جای آنرا محکم نموده و نصفه دوم را پس از کندن محل آن نصب می نماییم و عمل پی کنی را بدین طریق ادامه میدهیم .
پی کنی در زمین های سست مانند خندق هائی که خاک دستی در آنها ریخته شده است و مرور زمان هم اثری برای محکم شدن آن ندارد و یا زمین های باتلاقی و غیره ضروری می باشد .
زمین هائی که قسمت خاک ریزی شده در آنها به ارتفاع کم می باشد و یا باتلاقی بودن آن به عمق زیادی نرسد میتوان در این قبیل زمین ها پی کنی عمقی انجام داد و برای جلوگیری از ریزش خاک آنرا با تخته و چوب قالب بندی نموده تا به زمین سخت برسد .
البته قالب بندی در اینگونه زمین ها خالی از اشکال نمی باشد باید با منتهای دقت انجام گیرد پس از انجام کار قالب بندی شفته ریزی شروع میشود و چون تخته های قالب در طول قرار دارد میتوان پس از شفته ریزی تخته دوم را شروع کرد به همین منوال تمام پی ها را میتوان شفته ریزی کرد بدون اینکه تکه ای و یا تخته ای از قالب زیر شفته بماند .

 

[fariba.sh70]

ye koochooloo etelaate bishtar.

ye koochooloo etelaate bishtar.

قالب بندی پی (فونداسیون) با آجر

بعد از اینکه بتن مگر ریخته شد و مقاومت لازم را بعد از یک روز به دست آورد اگر از قالب مدفون (آجر چینی) استفاده می شود نوبت به قالب بندی پی ها می رسد.
در بم برای قالب بندی پی از آجر استفاده میشود. رعایت نکات زیر در قالب بندی برای هر چه بهتر اجرا شدن پی مفید است.
1- یکنواخت بودن آجرچینی پی و ایجاد سطح صاف و بدون خلل و فرج برای پی ها مفید و بلکه لازم است.
2- مقاومت آجر چینی، در صورتی که پشت آن خاک دستی (خاک نا مناسب) باشد اهمیت زیادی دارد چرا که نیروی خاک به سمت داخل باعث شکسته شدن قالب آجری خواهد شد.

شکل: همانطور که در شکل مقابل می بینید فشار خاک پشت قالب آجری به دلیل اینکه خاک دستی و نامرغوب است باعث شکسته و کج شدن قالب در تمام طول شده است. این موضوع مقاومت پی را به مقدار زیادی پایین خواهد آورد. ضمن اینکه اصلاح آن هزینه بسیار زیادی را در بر خواهد داشت.​

3- همچنین درصورتی که پشت آجرچینی خالی است مقاومت قالب آجری اهمیت زیادی دارد به طوری که باید وزن بتن و نیروی لرزاندن (ویبره) بتن و وزن کارگر را تحمل کند. در صورتی که دیوار آجری در حین بتن ریزی دچار شکستگی و جابجایی شود باعث تخریب پی خواهد شد. بازسازی دیواره و توقف عملیات بتن ریزی و ایجاد پیوستگی بین بتن قدیم و جدید هزینه های زیادی به دنبال خواهد داشت.
4- درصورتی که امکان داشته باشد خیلی خوب است که یک لایه نازک سیمان کاری روی قالب آجری صورت گیرد. این کار برای کسب مقاومت بتن و عملکرد خوب آن بسیار مناسب است.
5- اگر لایه سیمان کاری صورت نگرفت حتما باید روی قالب آجری یک لایه پلاستیک ضخیم و مناسب برای جلوگیری از جذب آب بتن توسط آجر کشیده شود.

شکل: پلاستیک ضخیم که دور قالب آجری کشیده شده است.​

تذکر: قالب بندی نکردن پی و استفاده از دیواره خاکی به جای قالب فقط در صورتی مجاز است که اولا خاک غیر ریزشی باشد (به مرور دانه های خاک داخل پی نریزند) و ثانیا خاکبرداری بسیار تمیز و دقیق صورت گرفته باشد و دیواره خاک صاف باشد. با توجه به نحوه عملیات خاکبرداری و پی کنی که در شهر وجود دارد تقریبا استفاده نکردن از قالب آجری غیر مجاز است.

بیاموزیم: قالب بندی فلزی بهترین نوع قالب بندی می باشد. البته نکات و پیش­بینی­های لازم برای استفاده از قالب فلزی از جمله، اضافه خاکبرداری برای بستن قالب، پر کردن پشت پی بعد از باز کردن قالب با پرکننده­های مناسب و دسترسی کم به قالب فلزی باعث می­شود که استفاده از قالب فلزی در شهر بم استقبال چندانی نداشته باشد.


6- در صورت نیاز و تمایل میتوان پس از گیرش اولیه بتن فونداسیون و با اطلاع مهندس ناظر ساختمان نسبت به جمع آوری قالب­بندی آجری برای استفاده مجدد آجر آن در ساختمان اقدام نمود.

​

​

 

[DDDIQ]

خاک و خاکبرداری

خاک و خاکبرداری

انواع زمين :

زمينهاي مناسب براي قرارگيري ساختمان

زمينهاي سنگي : متشكل از سنگهاي سخت و صخره اي با مقاومت فشاري بيش از 40 كيلوگرم بر سانتيمتر مربع
زمينهاي دج : متشكل از ريز دانه هاي ماسه و خاك رس كه در مرور زمان سخت شده‌اند. با مقاومت فشاري 5 تا 30 كيلوگرم بر سانتيمتر مربع
زمينهاي سفت مخلوط : متشكل از مخلوط درشت دانه و ريز دانه و سيلت و خاك رس كه در گذر زمان متراكم شده اند. با مقاومت فشاري 3 تا 5 كيلوگرم بر سانتيمتر مربع
زمينهاي مخلوط متوسط : متشكل از درشت دانه و ريز دانه و درصد كمتري خاك رس كه تا حدودي متراكم شده اند. با مقاومت فشاري 5/1 تا 5/2 كيلوگرم بر سانتيمتر مربع


- زمينهاي نا مناسب براي قرارگيري ساختمان

زمينهاي شني : متشكل از دانه هاي درشت شن بدون ريز دانه
زمينهاي ماسه اي : متشكل از ماسه بدون خاك رس
زمينهاي رسي : متشكل از خاك رس.
زمينهاي خاك دستي : از پر كردن گودال ها با خاك و نخاله و مواد زائد بوجود مي آيند.
زمينهاي با خاك نباتي
زمينهاي باتلاقي


شیب طبیعی زمین



زمین های نامحدود



3 تصویر
در صورت مشاهده نشدن تصاویر فایل ضمیمه را دانلود کنید

 

[DDDIQ]

خاکبرداری

خاکبرداری

پی کنی و جلوگیری از ریزش خاک





سازه های نگهبان:










12 تصویر
در صورت مشاهده نشدن تصاویر فایل ضمیمه را دانلود کنید

 

[DDDIQ]

پیاده کردن نقشه -1

پیاده کردن نقشه -1

جزئیات اجرای پیاده کردن نقشه





9 تصویر
در صورت مشاهده نشدن تصاویر فایل ضمیمه را دانلود کنید

 

[DDDIQ]

گودبرداری غیر اصولی

گودبرداری غیر اصولی

گودبرداری غیراصولی و عواقب آن
​

 

[DDDIQ]

سازه نگهبان

سازه نگهبان

مبانی پایداری و انواع سازه های نگهبان
​

 

[DDDIQ]

روش های مختلف مهار بندی گود

روش های مختلف مهار بندی گود

روش های مختلف مهار بندی گود

 

[DDDIQ]

مهاربندي به روش نيلينگ (Soil nailing) و سيستم هاي حفاظت جانبي گودبرداري

مهاربندي به روش نيلينگ (Soil nailing) و سيستم هاي حفاظت جانبي گودبرداري

مهاربندي به روش نيلينگ (Soil nailing)
و سيستم هاي حفاظت جانبي گودبرداري
​

يكي از مهمترين مشكلات و دغدغه هاي موجود در رشته مهندسي عمران، احداث سازه ها، حفاظت از گودبرداري و ساختمان هاي موجود در مجاورت آن مي باشد و در صورت عدم رعايت روش هاي مناسب به منظور حفاظت گودها و همچنين شيب هاي در حال احداث، منجر به خسارت جبران ناپذيري خواهد گرديد و مخاطرات بوجود آمده ناشي از نشست هاي احتمالي و تقليل ظرفيت باربري و تغيير مكان هاي جانبي موجب ايجاد ترك در سازه هاي مجاور گود خواهد شد.

به منظور جلوگيري از موارد ذكر شده لازمست از قبل از شروع عمليات گودبرداري از روش هاي نگهداري و مهار بندي جانبي استفاده شود تا در محيطي پايدار و ايمن بتوان عمليات را ادامه داد. در اين راستا سيستم هاي حفاظت جانبي بطور كلي شامل موار زير تقسيم بندي مي شوند:

(struts Braced wall using wale) جداره هاي مهاربندي شده توسط المان هاي افقي و مايل
(lagging &Soldier beam) جداره هاي مهاربندي شده توسط المان هاي كششي
(Braced sheet pile) جداره هاي مهاربندي شده توسط سپر كوبي
(Bored pile walls) جداره هاي مهاربندي شده توسط شمع هاي درجا
(Diaphragm walls-Slurry wall) جداره هاي مهار بندي شده توسط ديوار ديافراگمي
(Soil nailing) جداره هاي مهاربندي شده توسط نيلينگ