ميرايي سازه ها تحت تحريکات زلزله به صورت ترکيبي از ميرايي هایی است که نام می بریم.
1. ميرايي خارجي ويسکوز (لخت) :
نوعي از ميرايي است که توسط هوا، آب و شرايط محيطي اطراف يک سازه بوجود مي آيد و در مقايسه با انواع ديگر ميرايي ها بسيار کوچک و در اکثر اوقات با تقريب خوبي قابل صرف نظر است.
2. ميرايي داخلي ويسکوز (لخت) :
اين ميرايي حاصل خاصيت ويسکوزيته (لختي) ماده بوده و متناسب با سرعت است به نحوي که نسبت ميراي متناسب با فرکانس طبيعي ساختمان افزايش مي يابد. ميرايي داخلي لخت به سادگي و عمدتاً در روابط و در تحليل ديناميکي مي تواند منظور می شود. اين نوع ميرايي غالباً براي ارائه هر نوع ميرايي ديگر به کار مي رود و معروفترين نوع ميرايي است.
3. ميرايي اصطکاکي :
اين نوع ميرايي به علت وجود اصطکاک در اتصالات و يا نقاط تکيه گاهي پديد مي آيد. بدون توجه به سرعت و جا بجايي ثابت است و بسته به مقدار جابجايي به دو روش با آن برخورد مي شود . اگرمقدار جا بجایي ها کوچک باشد به عنوان يک ميرايي
داخلي لخت و اگر مقدار جا به جايي بزرگ باشد به عنوان يک ميراي هسترزيس در نظر گرفته مي شود.
4. ميرايي هيسترزيس :
اين ميرايي هنگامي اتفاق مي افتد که رفتار ماده تحت بار رفت و برگشتي در محدوده الاستيک قرار مي گيرد.
5. ميرايي تشعشعي :
هنگامي که يک سازه ساختماني ارتعاش مي کند، امواج الاستيک در محيط نامتناهي زمين زير ساختمان منتشر مي شود. انرژي تزريق شده به سازه از همين طريق ميرا مي
شود.
از آنجایی که ميراگرها به عنوان عوامل اتلاف انرژي زلزله در سازه ها استفاده مي شوند لازم است ابتدا توضيح مختصري پيرامون انواع کلي سيستمهاي اتلاف انرژي داده شود.
1. ميرايي خارجي ويسکوز (لخت) :
نوعي از ميرايي است که توسط هوا، آب و شرايط محيطي اطراف يک سازه بوجود مي آيد و در مقايسه با انواع ديگر ميرايي ها بسيار کوچک و در اکثر اوقات با تقريب خوبي قابل صرف نظر است.
2. ميرايي داخلي ويسکوز (لخت) :
اين ميرايي حاصل خاصيت ويسکوزيته (لختي) ماده بوده و متناسب با سرعت است به نحوي که نسبت ميراي متناسب با فرکانس طبيعي ساختمان افزايش مي يابد. ميرايي داخلي لخت به سادگي و عمدتاً در روابط و در تحليل ديناميکي مي تواند منظور می شود. اين نوع ميرايي غالباً براي ارائه هر نوع ميرايي ديگر به کار مي رود و معروفترين نوع ميرايي است.
3. ميرايي اصطکاکي :
اين نوع ميرايي به علت وجود اصطکاک در اتصالات و يا نقاط تکيه گاهي پديد مي آيد. بدون توجه به سرعت و جا بجايي ثابت است و بسته به مقدار جابجايي به دو روش با آن برخورد مي شود . اگرمقدار جا بجایي ها کوچک باشد به عنوان يک ميرايي
داخلي لخت و اگر مقدار جا به جايي بزرگ باشد به عنوان يک ميراي هسترزيس در نظر گرفته مي شود.
4. ميرايي هيسترزيس :
اين ميرايي هنگامي اتفاق مي افتد که رفتار ماده تحت بار رفت و برگشتي در محدوده الاستيک قرار مي گيرد.
5. ميرايي تشعشعي :
هنگامي که يک سازه ساختماني ارتعاش مي کند، امواج الاستيک در محيط نامتناهي زمين زير ساختمان منتشر مي شود. انرژي تزريق شده به سازه از همين طريق ميرا مي
شود.
از آنجایی که ميراگرها به عنوان عوامل اتلاف انرژي زلزله در سازه ها استفاده مي شوند لازم است ابتدا توضيح مختصري پيرامون انواع کلي سيستمهاي اتلاف انرژي داده شود.