درب هر خانه ای در هر نقطه ای از جهان را باز کنید و وارد شوید. همین که وارد شدید متوجه خواهید شد که بدون هیچ گونه تلاش ذهنی و عقلانی، و کاملا به صورت ناخود آگاه، نسبت به فضای پشت آن درب واکنشی را نشان می دهید. تمام واکنش ها و تاثیراتی که متعاقبا از آن فضا می گیرید ممکن است واکنش اولیه شما را نسبت به آن فضا تغییر دهند و یا تثبیت کنند. اینگونه احساسات، تصادفی و اتفاقی نیستند. آن ها نتیجه حواس (بینایی، شنوایی، بویایی و لامسه) شما هستند که پیام هایی را به مغزتان می رسانند، که مغز نیز آن ها را با مرجع ها و الگوهای از پیش تعیین شده ای که در ذهن دارد، از قبیل حس تناسب و تعادل و همچنین عکس العمل های روانی (و حتی گاهی شخصی) نسبت به رنگ، صدا و نور تحریک کننده، بررسی و آنالیز می کند.
این ها در واقع احساساتی هستند که یک طراح خوب و تاثیر گذار، در طراحی فضاهای داخلی اش به نمایش می گذارد و ما نیز به مجرد اینکه وارد آن فضا می شویم آن ها را تجربه و درک می کنیم. البته چیزی بیش از به وجود آوردن چنین تجربه احساسی تئاتر گونه و ساختگی صرف در یک فضای داخلی وجود دارد. به کمک مهارت ها، مطالعات زیاد و تجارب حرفه ای بسیار طاقت فرسا، طراح می کوشد که محیطی را به وجود بیاورد که نه تنها حسی خوب و خوشایند داشته باشد، بلکه به گونه ای باشد که بتواند نیازهای ساکنینش را بر طرف کند و عملکرد داشته باشد.
متن کامل این مطلب را می توانید از فایل زیر مطالعه بفرمائید.
این ها در واقع احساساتی هستند که یک طراح خوب و تاثیر گذار، در طراحی فضاهای داخلی اش به نمایش می گذارد و ما نیز به مجرد اینکه وارد آن فضا می شویم آن ها را تجربه و درک می کنیم. البته چیزی بیش از به وجود آوردن چنین تجربه احساسی تئاتر گونه و ساختگی صرف در یک فضای داخلی وجود دارد. به کمک مهارت ها، مطالعات زیاد و تجارب حرفه ای بسیار طاقت فرسا، طراح می کوشد که محیطی را به وجود بیاورد که نه تنها حسی خوب و خوشایند داشته باشد، بلکه به گونه ای باشد که بتواند نیازهای ساکنینش را بر طرف کند و عملکرد داشته باشد.
متن کامل این مطلب را می توانید از فایل زیر مطالعه بفرمائید.
منبع : نشریه چیدمان- سال چهارم- زمستان 1394- شماره 12.
آخرین ویرایش:
