اشعار نزار قبانی

[naghmeirani]

عهد بستی
آنچه بین ماست ابدیست
یادم رفت که بپرسم آیا
عشق را می گویی
یا رنج را...؟

#نزار_قبانی #

 

[naghmeirani]

تو مهمترین زن جهانی

چون من دوستت دارم...


#نزار_قبانی

 

[naghmeirani]

نازنینم! نیک می‌دانم

که عشق برایِ تو

"تو"یِ زیبایِ بی‌نقص،

نه آب می‌شود نه نان!

امّا برایِ من، منِ شیدایِ مجنون

هم خون می‌شود، هم جان!

#نزار_قبانی

 

[bid-majnoon]

برای قلبم
چه طرحی بریزم
تا عاشقت نباشد؟
لبانم را
چه بیاموزم
که تو را نبوسد
و طاقتم را
که دندان بر جگر بگذارد؟
به شعرم چه بگویم
که منتظرم باشد
تا بعد؟
و حال آنکه
روزی که تو را نبینم
بی نهایت است...

 

[naghmeirani]

 

[naghmeirani]

مرا با چشمانت عاشق نشو ،

چه بسا از من زیباتری بیابی ؛

مرا با قلبت عاشق شو

که قلب ها هرگز مشابه هم نیستند!...❤

#نزار_قبانی

 

[naghmeirani]

وقتی مردان به تحسین از تو سخن می‌گویند

و زنان به خشم،

می فهمم چه قدر زیبایی...

#نزار_قبانی

 

[naghmeirani]

با تو

سر به کجا بگذارم ؟

کجا پنهانت کنم ؟

وقتی مردم ،

تو را در

حرکات دست‌هایم

موسیقی صدایم

و توازن گام‌هایم می‌بینند..

#نزار_قبانی

 

[naghmeirani]

عشق ،

لرزشِ انگشتان است

و لب های فروبسته ی غرقِ سوال ...!

تو را در خلال اندوهم

دوست می دارم

ای رخساره ی دست نیافتنی


#نزار_قبانی

 

[naghmeirani]

چرا تو؟!

چرا تنها تو از میان آدمیان

هندسه ی حیات مرا

در هم می ریزی

پا برهنه به جهان کوچکم وارد می شوی؟

در را می بندی

و من اعتراضی نمی کنم؟

#نزار_قبانی
.....

 

[naghmeirani]

برای بار...

هزارم می‌گویم...

که دوستت دارم...

چگونه می‌خواهی شرح دهم...

چیزی را که شرح دادنی نیست...

نزار قبانی

 

[naghmeirani]

‌‌‌‌‌‌"بگو دوستم داری"
بگو دوستم‌ داری‌ تا زیباتر شوم
بگو دوستم‌ داری‌ تا انگشتانم از طلا شوند
و ماه‌ از پیشانی‌ام بتابد
بگو دوستم‌ داری‌ تا زیر و رو شوم
تبدیل‌ شوم به‌ خوشه ای‌ گندم‌ یا یک نخل
بگو! دل دل نکن
بگو دوستم‌ داری‌ تا به‌ قدیسی‌ بدل شوم
بگو دوستم‌ داری‌ تا از کتاب شعرم‌ کتاب مقدس بسازی‌
تقویم‌ را واژگون‌ می کنم‌
و فصل ها را جا به جا می‌کنم‌ اگر تو بخواهی‌
بگو دوستم‌ داری‌ تا شعرهایم‌ بجوشند
و واژگانم‌ الهی‌ شوند
عاشقم‌ باش‌ تا با اسب‌ به‌ فتح‌ خورشید بروم‌
دل دل نکن‌
این‌ تنها فرصت من‌ است‌ تا بیاموزم‌
و بیافرینم!


#نزار_قبانی

 

[yas87]

در این دفتر
هزاران واژه می‌یابی
برخی سپید
برخی سرخ
کبود
و زرد
با این همه
تو ای ماه سبزگون
شیرین‌ترین
و عظیم‌ترین واژه منی

#نزار_قبانی

 

[naghmeirani]

نامه‌ای از قعر دریا


اگر یارم هستی کمکم کن
تا از تو دور شوم
اگر دلدارم هستی کمکم کن
تا شفا یابم
اگر می‌دانستم عشق چنین خطرناک است
عاشقت نمی‌شدم
اگر می‌دانستم دریا اینقدر عمیق است
به دریا نمی‌زدم
اگر پایان را می‌دانستم
آغاز نمی‌کردم!

دلتنگت هستم
یادم بده چگونه ریشه‌های عشق را درآورم
یادم بده چگونه اشک‌هایم را تمام کنم
یادم بده چگونه قلب می‌میرد
و اشتیاق خودکشی می‌کند!


​

اگر پیامبری
ازاین جادو، از این کفر
رهایم کن
عشق، کفراست پس پاکم کن
بیرونم بکش از این دریا
که من شنا نمی‌دانم!

موجی که در چشمانت جاری ست
مرا به درون خود می‌کشد
به ژرف‌ترین جا
به عمیق‌ترین نقطه!
حال آنکه نه تجربه‌ای دارم
نه قایقی

اگر ذره‌ای پیشِت هستم عزیزم،دستم را بگیر
که از فرق سر تا نوک پا عاشقم
و در زیر آب نفس می‌کشم
و ذره ذره غرق می شوم
غرق می شو…
غرق…!

# نزار قبانی

 

[naghmeirani]

#نزار_قبانی


بی هیچ رخصتی
یا شور و مشورتی
تنها به عشق تو
لحظه‌ها را "سپری" می‌کنم
زیرا عشق "ذات" من است
جزیی از سرشت من است.

 

[naghmeirani]

#نزار_قبانی


ای زن می‌خواهمت
چرا که تمدن زن است
شعر، زن
خوشه گندم، زن
شیشه عطر، زن
و میان همه شهرها ،
پاریس زن است.

 

[naghmeirani]

ای شیرین‌ترین آفریده‌ها ...
با عشق می‌توانیم
هندسه‌ی جهان را دگرگون کنیم،
می‌توانیم در برابرِ این روزگارِ زشتی و
پریشانی تاب آوریم...


✍ #نزار_قبانی

 

[naghmeirani]

 

[naghmeirani]

نه برف آشفته‌ام می‌کند،
و نه محاصره‌ی صاعقه‌ها، پریشانم
مقاومت می‌کنم
گاه با شعر
گاه با عشق
و دیگر در این سرما
هیچ چیزی جز آن‌که
دوست‌ات داشته باشم
و شعر عاشقانه‌ای برایت بسرایم
مرا گرم نمی‌کند...


✍ #نزار_قبانی