از نقش جهان تا كامپيدوليو

[DDDIQ]

از نقش جهان تا كامپيدوليو​

مهندس جمال الدين سهيلي
دانشجوي دكتري معماري، واحد علوم وتحقيقات، دانشگاه ازاد اسلامي، تهران، ايران

چكيده
معماري يكي از راههاي شناخت مكانت و ارزش بسياري از موضوعات در واصل گردانيدن انسان به آرمانهاي معنوي است. در وصول به آرمان انسان ي، شناخت جايگاه وي در عالم بسيار مهم است كه آن را به هويت تعبير كرده اند .
هر آنچه به احراز هويت معنوي انسان انجاميده از دير باز مورد توجه بوده ، هنر يكي از اصلي ترين آنهاست كه در مورد سبكهاي معماري نيز مصداق دارد . اين مقاله با مطالعه تطبيقي شيوه شهرسازي رنسانس و مكتب اصفهان دوره صفويه، پاسخي مشترك برخواسته از نيازهاي انساني يافت ه. ابتدا نحوه توسعه و گسترش اصفهان دوره صفويه و رم دوره رنسانس مقايسه و سپس ارتباط مراكز قدرت سياسي با مراكز مذهبي بررسي شده است . بررسي تناسبات و محاوره فضايي اجزا و عناصر شكل دهنده و بررسي تطبيقي نگرش معنا گرايانه در طراحي دو ميدان تبيين قالب هاي مشترك مراتب عالي و روحاني هنر خواهد بود.

واژه هاي كليدي
هويت معنوي، مجموعه هاي كالبدي- فضايي، معنويت قدرت حاكم، تناسبات و محاوره فضايي، نگرش معناگرا