sahar6711
عضو جدید
اریش فرید در سال 1921 در وین پایتخت اتریش چشم به جهان گشود. محیط خانوادگی فرید به سبب ستیز و کشمکش‌های مدام میان پدر و مادرش، همواره ناآرام و ازهم‌گسیخته بود. تنها مونس و همدم او در ایام کودکی مادربزرگش بود که شاعر تا آخرین سال‌های حیات خود خاطراتی خوش و جالب از او به خاطر داشت. پدر فرید که خود اهل شعر و مطالعه‌ی ادبیات بود تأثیر فراوانی بر روحیات و سلیقه‌ی ادبی اریش فرید باقی گذاشت.
فرید در دوران نوجوانی هرگاه شعری می‌سرود یا مقاله‌ای می‌نوشت برای اولین‌بار به پدرش نشان می‌داد و از راهنمایی‌های او برخوردار می‌شد.
دوران کودکی و نوجوانی اریش فرید در چنین فضایی سپری شد. محیط دبستان و اوضاع اجتماعی و سیاسی شهر وین نیز بهتر از درون خانه نبود. دوران کودکی اریش فرید همزمان بود با رکود اقتصادی و بحران سیاسی در اروپا که با آشوب و درگیری‌های خشونت‌آمیز و خونین میان نیروهای چپ و راست افراطی همراه بود. اریش فرید در دوران کودکی در خیابان‌های وین شاهد تظاهرات ماه ژوئیه 1927 میلادی و سرکوب تظاهرکنندگان و قتل‌عام کارگران معترض بود.
همزمان پس از پیروزی حزب ناسیونال سوسیالیست کارگری آلمان به رهبری آدولف هیتلر در سال 1933 در کشور اتریش هم فعالیت نیروهای راست‌گرا و ناسیونالیست افزایش پیدا کرد. و با کودتای فاشیست‌های اتریشی در سال 1934 به نقطه‌ی اوج خود رسید. سرانجام در سال 1938 میلادی با ورود نیروهای نظامی آلمان به اتریش، این کشور به‌طور علنی اشغال و به آلمان ملحق شد.
درست از همین لحظه زندگی دوگانه‌ی سیاسی و عاشقانه‌ی فرید آغاز شد که تا آخر عمر نیز ادامه پیدا کرد. اریش از دوران نوجوانی مبارزه با اشغالگران فاشیست را آغاز کرد و تا آخر عمر منتقد تندرو و رادیکال نظام‌های توتالیتر و خودکامه در سراسر جهان بود. در عین حال اشعار عاشقانه‌ی او نیز خبر از روحیه‌ی احساساتی و رمانتیک این شاعر ترازاول اتریشی دارد.
اریش فرید در سال 1938 کشورش را ترک و به لندن مهاجرت می‌کند. در آنجا با تشکیل گروه امداد به یاری انبوه کسانی می‌شتابد که از آلمان و اتریش تبعید شده و یا مجبور به فرار شده بودند. اشعار فرید در این سال‌ها در مجلات انگلیسی‌زبان و آلمانی‌زبان که در لندن منتشر می‌شود به چاپ می‌رسد.
فرید در سال‌های اقامت در لندن به مطالعه‌ی عمیق آثار و نویسندگان و متفکران برجسته‌ای چون کورت توخولسکی، ماکسیم گورکی، فرانتس کافکا و مکتب‌های اکسپرسیونیسم و سورئالیسم پرداخت.
او در سال 1942 به عضویت «انجمن جهانی قلم» پذیرفته شد و در همان سال نیز اولین دفتر اشعارش را به چاپ رساند.
یکی دیگر از جنبه‌های فرهنگی اریش فرید که نمی‌توان از آن غفلت کرد ترجمه‌ی آثار ادبیات انگلیسی و آمریکایی به زبان آلمانی است. فرید مترجم توانای آثار شکسپیر است و بیش از 30 اثر از ویلیام شکسپیر را به زبان آلمانی ترجمه کرده است. او همچنین آثاری از الیوت، دیلن تامس و ویلیام باتلر ییتس را به آلمانی ترجمه کرده.
شعرهای سیاسی اریش فرید سبب شهرت جهانی او شد و به تعبیر شاعر بزرگ آلمانی هانس مگنوس انتزنسبرگر فرید احیاگر شعر سیاسی در دوران بعد از جنگ جهانی دوم است.
در آن سال‌ها فرید به جمع گروه ادبی بسیار معروف «47» پیوست و از این طریق با بزرگان ادبیات آلمان نظیر هاینریش بل، گونتر گراس، مارتین والزر، اینگه بورگ باخمن و زیگفرید لنتس دوستی و آشنایی عمیق به هم رساند.
روشنفکران متشکل در «گروه 47» به‌رغم دیدگاه‌های سیاسی و فرهنگی گوناگون در افکار عمومی به عنوان «روشنفکران چپ» شهرت داشتند. از این رو بدیهی است که از فرید نیز به عنوان «شاعر سیاسی چپ» یاد شود. اما او قبل از هر چیز شاعری اومانیست و انسانگرا بود و تا آخر عمر نیز بر عقاید صلح‌طلبانه و انسان‌دوستانه‌اش پافشاری می‌کرد. اریش فرید با انتشار دفترهای شعرهای عاشقانه‌اش باعث سرخوردگی مطلق‌گرایان و جزم‌اندیشان شد چرا که آنان او را فقط شاعری معترض و سراینده‌ی شعرهای سیاسی می‌دانستند. شاید هم عدالت‌خواهی و آزاداندیشی فرید و تلاش بی‌وقفه‌ی او در دفاع و حمایت از حقوق فرودستان جامعه باعث بروز این سوءتعبیر شده بود. شعرهای عاشقانه فرید که در 2 دفتر گرد آمده‌اند در شمار زیباترین و گیراترین شعرهای دوران معاصر در سرزمین‌های آلمانی‌زبان است و نشان از روح حساس و نازک او دارد. سرانجام فرید در 22 نوامبر 1988 چشم از جهان فروبست.
فرید در دوران نوجوانی هرگاه شعری می‌سرود یا مقاله‌ای می‌نوشت برای اولین‌بار به پدرش نشان می‌داد و از راهنمایی‌های او برخوردار می‌شد.
دوران کودکی و نوجوانی اریش فرید در چنین فضایی سپری شد. محیط دبستان و اوضاع اجتماعی و سیاسی شهر وین نیز بهتر از درون خانه نبود. دوران کودکی اریش فرید همزمان بود با رکود اقتصادی و بحران سیاسی در اروپا که با آشوب و درگیری‌های خشونت‌آمیز و خونین میان نیروهای چپ و راست افراطی همراه بود. اریش فرید در دوران کودکی در خیابان‌های وین شاهد تظاهرات ماه ژوئیه 1927 میلادی و سرکوب تظاهرکنندگان و قتل‌عام کارگران معترض بود.
همزمان پس از پیروزی حزب ناسیونال سوسیالیست کارگری آلمان به رهبری آدولف هیتلر در سال 1933 در کشور اتریش هم فعالیت نیروهای راست‌گرا و ناسیونالیست افزایش پیدا کرد. و با کودتای فاشیست‌های اتریشی در سال 1934 به نقطه‌ی اوج خود رسید. سرانجام در سال 1938 میلادی با ورود نیروهای نظامی آلمان به اتریش، این کشور به‌طور علنی اشغال و به آلمان ملحق شد.
درست از همین لحظه زندگی دوگانه‌ی سیاسی و عاشقانه‌ی فرید آغاز شد که تا آخر عمر نیز ادامه پیدا کرد. اریش از دوران نوجوانی مبارزه با اشغالگران فاشیست را آغاز کرد و تا آخر عمر منتقد تندرو و رادیکال نظام‌های توتالیتر و خودکامه در سراسر جهان بود. در عین حال اشعار عاشقانه‌ی او نیز خبر از روحیه‌ی احساساتی و رمانتیک این شاعر ترازاول اتریشی دارد.
اریش فرید در سال 1938 کشورش را ترک و به لندن مهاجرت می‌کند. در آنجا با تشکیل گروه امداد به یاری انبوه کسانی می‌شتابد که از آلمان و اتریش تبعید شده و یا مجبور به فرار شده بودند. اشعار فرید در این سال‌ها در مجلات انگلیسی‌زبان و آلمانی‌زبان که در لندن منتشر می‌شود به چاپ می‌رسد.
فرید در سال‌های اقامت در لندن به مطالعه‌ی عمیق آثار و نویسندگان و متفکران برجسته‌ای چون کورت توخولسکی، ماکسیم گورکی، فرانتس کافکا و مکتب‌های اکسپرسیونیسم و سورئالیسم پرداخت.
او در سال 1942 به عضویت «انجمن جهانی قلم» پذیرفته شد و در همان سال نیز اولین دفتر اشعارش را به چاپ رساند.
یکی دیگر از جنبه‌های فرهنگی اریش فرید که نمی‌توان از آن غفلت کرد ترجمه‌ی آثار ادبیات انگلیسی و آمریکایی به زبان آلمانی است. فرید مترجم توانای آثار شکسپیر است و بیش از 30 اثر از ویلیام شکسپیر را به زبان آلمانی ترجمه کرده است. او همچنین آثاری از الیوت، دیلن تامس و ویلیام باتلر ییتس را به آلمانی ترجمه کرده.
شعرهای سیاسی اریش فرید سبب شهرت جهانی او شد و به تعبیر شاعر بزرگ آلمانی هانس مگنوس انتزنسبرگر فرید احیاگر شعر سیاسی در دوران بعد از جنگ جهانی دوم است.
در آن سال‌ها فرید به جمع گروه ادبی بسیار معروف «47» پیوست و از این طریق با بزرگان ادبیات آلمان نظیر هاینریش بل، گونتر گراس، مارتین والزر، اینگه بورگ باخمن و زیگفرید لنتس دوستی و آشنایی عمیق به هم رساند.
روشنفکران متشکل در «گروه 47» به‌رغم دیدگاه‌های سیاسی و فرهنگی گوناگون در افکار عمومی به عنوان «روشنفکران چپ» شهرت داشتند. از این رو بدیهی است که از فرید نیز به عنوان «شاعر سیاسی چپ» یاد شود. اما او قبل از هر چیز شاعری اومانیست و انسانگرا بود و تا آخر عمر نیز بر عقاید صلح‌طلبانه و انسان‌دوستانه‌اش پافشاری می‌کرد. اریش فرید با انتشار دفترهای شعرهای عاشقانه‌اش باعث سرخوردگی مطلق‌گرایان و جزم‌اندیشان شد چرا که آنان او را فقط شاعری معترض و سراینده‌ی شعرهای سیاسی می‌دانستند. شاید هم عدالت‌خواهی و آزاداندیشی فرید و تلاش بی‌وقفه‌ی او در دفاع و حمایت از حقوق فرودستان جامعه باعث بروز این سوءتعبیر شده بود. شعرهای عاشقانه فرید که در 2 دفتر گرد آمده‌اند در شمار زیباترین و گیراترین شعرهای دوران معاصر در سرزمین‌های آلمانی‌زبان است و نشان از روح حساس و نازک او دارد. سرانجام فرید در 22 نوامبر 1988 چشم از جهان فروبست.
