اخبار هوافضا - سازمان فضایی آمریکا NASA

[*** s.mahdi ***]

[h=1] فضاپیمای ناسا برای اندازه‌گیری رطوبت زمین

[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان

کد خبر: 93101709233
چهارشنبه ۱۷ دی ۱۳۹۳ - ۰۹:۲۸



ناسا قصد دارد با استفاده از فضاپیمای SMAP میزان رطوبت خاک در زمین را اندازه‌گیری کرده و هشدار زودهنگامی درخصوص بروز خشکسالی احتمالی ارائه دهد.
به گزارش سرویس فناوری ایسنا، فضاپیمای SMAP مجهز به رادار برای انتقال و دریافت امواج مایکروویو ارسالی به سمت زمین، یک رادیومتر برای اندازه‌گیری امواج مایکروویو ایجاد شده توسط آب در عمق خاک، یک آنتن چرخشی به ارتفاع شش متر بعنوان بزرگترین آنتن فضایی است.
فضاپیما هر سه روز یکبار بطور کامل بدور زمین چرخیده و میزان رطوبت در لایه‌های بالایی خاک را با دقت و وضوح تصویری بالا اندازه‌گیری می‌کند.
فضاپیمای SMAP که با هدف اندازه‌گیری رطوبت خاک توسط محققان آزمایشگاه پیشرانه جت (JPL) ناسا طراحی شده است، 29 ژانویه (9 بهمن) به فضا پرتاب خواهد شد.
این فضاپیما می‌تواند به دانشمندان و کشاورزان برای هشدار زودهنگام درخصوص بروز خشکسالی و مقابله با تأثیرات احتمالی آن و تهیه نقشه میزان رطوبت خاک مورد استفاده قرار گیرد.

 

[*** s.mahdi ***]

[h=1] پیش‌بینی دانشمندان ناسا از ابرخشکسالی‌ خانمان‌برانداز آمریکا

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 93112916327
چهارشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۲:۴۵

مطالعه جدید ناسا، رخداد ابرخشکسالی‌هایی را در نیمه دوم قرن بیست‌ویکم در آمریکا را به طور دقیق پیش‌بینی کرده که این خشکسالی‌ها از هر خشکسالی که طی 1000 سال گذشته رخ داده، دشوارتر و سخت‌ خواهند بود.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، بر اساس مطالعه محققان آژانس فضایی امریکا، یکی از عوامل تعیین‌کننده در پس چنین خشکسالی‌های خانمان‌براندازی، تولید فزاینده گازهای گلخانه‌ای ناشی از فعالیت‌های بشری است.
ناسا در این پروژه از چندین مدل آب‌وهوایی استفاده کرده و این نخستین تحقیق در نوع خود است که از داده‌های تاریخی هزار سال گذشته بهره می‌برد. این در حالی است که بسیاری از شاخص‌های خشکسالی فقط از داده‌های یک صد سال گذشته استفاده کرده‌اند.
جدیدترین مطالعه آژانس فضایی از شرایط محیطی حاکم بر گذشته دور با استفاده از پایگاه‌های داده‌ای موجود از حلقه درختان انجام شد. تیم تحقیقاتی با استفاده از اطلاعات طبیعی توانست خشکسالی‌ها را با بررسی فضاهای بین حلقه‌های موجود در تنه‌های درختان (فرآیندی موسوم به dendrochronology) پیش‌بینی کند.
برخی از درختان در طول سال‌های بارندگی‌های زیاد، به طور قابل‌توجهی رشد می‌کنند و فضای وسیع‌تری بین حلقه‌هایشان ایجاد می‌شود. با این حال، در طول دوران خشکسالی، رشد این درختان متوقف شده و آن‌ها حلقه‌های نزدیک‌تری ایجاد می‌کنند.
تیم ناسا با بررسی الگوهای حلقوی در گونه‌ای یکسان از درختان در طول خشکسالی‌های مدرن، توانست نقشه‌های خشکسالی دقیق هزار سال گذشته را خلق کند. این موضوع به دانشمندان اقلیم‌شناس امکان داشتن تصویری بزرگ‌تر از چرخه‌های خشکسالی در بازه زمانی بسیار طولانی‌تر را فراهم می‌کند.

«بن کوک»، نویسنده ارشد این مقاله و دانشمند اقلیم‌شناسی در موسسه مطالعات فضایی گودارد ناسا و رصدخامه زمین لامونت-دورتی در دانشگاه کلمبیای نیویورک، رهبر ارشد این پروژه گزارش شد.
بر اساس نتایج حاصله، رویکردهای انتشارات کربن انسانی در سال‌های آتی، شدت خشکسالی‌های آینده را تعیین خواهند کرد

 

[*** s.mahdi ***]

[h=1] قرارداد جدید ناسا و روسیه برای انتقال فضانوردان آمریکایی به ایستگاه فضایی

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان

کد خبر: 94010300416
دوشنبه ۳ فروردین ۱۳۹۴ - ۱۰:۴۱

سازمان فضایی فدرال روسیه (روسکاسموس) و ناسا قصد دارند در پاییز یک قرارداد دیگر را برای استفاده از فضاپیماهای سایوز به منظور انتقال فضانوردان آمریکایی به ایستگاه فضایی بین‌المللی امضا کنند.

به گزارش سرویس علمی ایسنا، این دو سازمان پیش از این قراردادی را برای ارسال فضانوردان به ایستگاه فضایی برای سال 2017 امضا کرده بودند و قرار است قراردادی با مضمون مشابه برای سال 2018 امضا شود.
پیش از این ناسا از برنامه‌های خود برای خرید شش صندلی در موشک حامل سایوز روسیه برای ارسال فضانوردان به ایستگاه خبر داده بود.
به گفته ناسا، این سازمان همچنین قصد دارد قراردادی را با روسکاسموس به منظور انتقال فضانوردان ایستگاه فضایی به زمین در بهار 2019 امضا کند.
در حال حاضر فضانوردان بین‌المللی با استفاده از فضاپیماهای سایوز به ایستگاه فضایی منتقل می‌شوند.
قرارداد مربوط بین روسکاسموس و ناسا در پایان سال 2017 تمام می‌شود. به گفته رسانه‌ها، آمریکا باید 76 میلیون دلار برای هر صندلی در فضاپیمای سایوز پرداخت کند.
به گفته ناسا، قرارداد جدید آن با شرکای روسی، حضور آمریکا را در ایستگاه فضایی بین‌المللی تا آماده شدن فضاپیماهای قابل اطمینان تجاری آن تضمین خواهد کرد. این فضاپیماها اکنون توسط شرکت‌های اسپیس‌ایکس و بوئینگ در حال تولید هستند. اولین پروازهای سرنشین‌دار آن‌ها برای سال 2017 برنامه‌ریزی شده است.

 

[*** s.mahdi ***]

[h=1]رمزگشایی از «اروپا» در فضا توسط یک ایرانی [/h]​

خبرگزاری مهر: ناسا در آینده ای نزدیک کاوشگر Clipper را با هدف کشف ناشناخته های «اروپا» مهمترین قمر مشتری راهی فضا می کند و در این میان بابک فردوسی، مهندس پرواز از جمله طراحان این مأموریت است.

"اروپا" قمر یخ زده مشتری محسوب می شود که برای دانشمندان از ارزش و اعتبار زیادی برخوردار است. تصور می شود این جرم فضایی مکان مناسب احتمالی برای وجود حیات فرازمینی باشد.

به همین منظور ناسا به لطف ۳۰ میلیون دلاری که برای توسعه برنامه اکتشافی اروپا به دست می آورد کاوشگر Clipper را به سوی آن پرتاب می کند.

​

بابک فردوسی مهندس ایرانی آزمایشگاه پیش رانش جت ناسا در کالیفرنیا که پیش از این در مأموریت روبات "کنجکاوی" مسؤولیت مدیریت پرواز را بر عهده داشت، این بار طراح اصلی این مأموریت است. او در گفتگوی کوتاه با Space.com به تشریح نکاتی درخصوص مأموریت Clipper برای رمزگشایی از اروپا پرداخته است.

اصولا چرا قرار است راهی اروپا شویم؟

همچون مریخ، اروپا هم جزئی از چشم انداز فضای ما به شمار می آید. ما بر این باور هستیم که این جرم فضایی دارای پوسته ای متشکل از اقیانوس های آب شور بزرگ زیرسطحی است. همچنین تصور می کنیم که در آنها ترکیبات مورد نیاز برای ادامه حیات وجود داشته باشد، از جمله آب، گرما و مواد شیمیایی ناشی از هسته اروپا و این دقیقا همان چیزهایی است که در زمین نیز مشاهده می کنیم. پس چرا نخواهیم سفری به این قمر جذاب آن هم سوار بر زیردریایی داشته باشیم!

​

قرار است در این سفر چه برنامه هایی دنبال شود؟

ما از کنگره بودجه اختصاصی برای این مأموریت به دست آورده ایم. بر اساس آنچه که در آزمایش پیش رانش ناسا برنامه ریزی کرده ایم قرار است یکسری پروازهای نزدیک به سطح در اروپا انجام شود. مشکل اینجاست که اروپا میدان مغناطیسی قدرتمندی دارد. به همین دلیل اگر این پروازها مدت زمان زیادی به طول انجامد لطمات زیادی به سیستم های الکترونیکی کاوشگر وارد می شود. مأموریت اکتشافاتی اروپا در سال ۲۰۲۲ آغاز می شود و احتمالا بین ۲.۵ تا ۷ سال بعد در آنجا خواهیم بود.

شما در مأموریت "کنجکاوی" مریخ نیز حضور داشته اید. چه نکات جالبی از آن مأموریت می توانید بیان کنید.

کنجکاوی نخستین مأموریت من در آزمایشگاه پیش رانش جت ناسا به شمار می آید. درحقیقت خیلی زود پس از اینکه از فاز مطالعاتی وارد فاز مأموریت شدم خود را درگیر این مأموریت مهم و تاریخی دیدم. نهایتا پس از گذشت ۱۰ سال کنجکاوی روی مریخ فرود آمد. ما هیچ شانس دومی نداشتیم. هیچ وقت آن ۷ دقیقه تاریخی و پر التهاب را فراموش نمی کنم زمانی که کاوشگر در حال فرود در اتمسفر مریخ بود. از آن گذشته وجود تأخیر زمانی اندکی میان زمین و مریخ کار ما را در فرآیند فرونشاندن کاوشگر مشکل کرده بود.

 

[*** s.mahdi ***]

[h=1] عضله مصنوعی به فضا پرتاب می‌شود

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 94012408172
دوشنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۴ - ۰۸:۳۹

ناسا قصد دارد امروز دوشنبه یک عضله مصنوعی را برای کمک به دستگاه‌های رباتیک در فضا به ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) بفرستد.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، این ماده پیشرفته برای چسبیدن به فلز تولید شده و می‌تواند در دستگاه‌های رباتیک طی سفرهای فضایی مانند سفر به مریخ به دلیل مقاومت تابشی آن مورد استفاده قرار بگیرد.
این عضله مصنوعی که توسط لنور راسموسن از شرکت RAS Labs تولید شده است، در زمین به نتایج خوبی دست یافته و اکنون قرار است در فضا نیز مورد آزمایش قرار گرفته و رفتار آن بررسی شود.
راسموسن در این پروژه با محققان و مهندسان آزمایشگاه فیزیک پلاسمای پرینستون (PPPL) وزارت انرژی آمریکا برای ایجاد قابلیت چسبندگی عضله مصنوعی به فلز همکاری کرده است.
وی اولین گواهی ثبت اختراع خود را برای یک عضله مصنوعی در سال 1998 دریافت کرد. این عضله یک ماده ژل‌مانند موسوم به پلیمر الکتروفعال است که به دلیل قابلیت انقباض و انبساطش برای شبیه‌سازی حرکت عضلات انسان، می‌تواند از حرکات بدن انسان تقلید کند. این توانایی می‌تواند در رباتیک و توسعه اندام پروتزی بهتر بسیار سودمند باشد.
مسئله حیاتی که راسموسن باید در مورد این ژل - که می‌تواند به نرمی ژله و سختی لاستیک باشد - حل می‌کرد، چسباندن آن به الکترودهای فلزی بود.
وی با همکاری مهندسان PPPL توانست این مشکل را با درمان فلز (تیتانیوم یا فولاد) با پلاسما حل کند. این کار باعث تغییر سطح فلز و چسبندگی بیستر ژل به آن می‌شود.
محققان این مرکز همچنین در آزمایشات حیاتی این فناوری که شامل قرار دادن ماده در معرض بیش از 300 هزار راد تابش گاما بود، شرکت داشتند. این میزان معادل 20 برابر مقداری است که برای انسان سمی بوده و معادل یک سفر رفت و برگشت به مریخ است. آزمایش دوم 45 ساعته معادل یک سفر به سیاره مشتری و ورای آن بود.
راسموسن و همکارانش در این آزمایشات دریافتند که هیچ تغییری در قدرت، فعالیت الکتریکی و دوام مواد در برابر تابش ایجاد نشد و تنها تغییر ایجاد شده در رنگ آن بود؛ همچنین دماهای شدید 271- درجه که نزدیک به صفر مطلق است نیز بر این ژل تاثیری ندارد.
این عضله مصنوعی بر روی موشک فالکون 9 و به همراه کپسول دراگون به ایستگاه فضایی پرتاب خواهد شد. این ماده به مدت 90 روز در انبار گرانش صفر ایستگاه فضایی نگهداری خواهد شد. فضانوردان هر سه هفته یکبار از این ماده عکسبرداری خواهند کرد و درنهایت در ماه ژوئیه به زمین برخواهد گشت. در این زمان، عضله مصنوعی مجددا تحت آزمایش قرار گرفته و با مواد مشابه آن‌ها در زمین مقایسه خواهد شد.

راسموسن قصد دارد از این عضله مصنوعی به عنوان یک آستر پروتز استفاده کند. بقایای اندام افراد معلول در طول روز منبسط و منقبض می‌شوند؛ عضله مصنوعی طوری طراحی شده که بتواند منقبض و منبسط شود، از این رو می‌تواند به راحتی بیشتر اندام مصنوعی کمک کند. وی اخیرا یک کمک مالی از سوی کنسرسیوم دستگاه پزشکی کودکان در بیمارستان کودکان فیلادلفیا برای تحقیق بیشتر بر روی این امکان دریافت کرده است.

 

[*** s.mahdi ***]

طرح مخفیانه ناسا برای رسیدن به مریخ در 39 روز + تصاویر

​

مسافت طولانی میان سیاره زمین و مریخ به کمک اختراع یک موشک مافوق پیشرفته چندین برابر کوتاه می‌شود.
به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران؛ سازمان فضایی ناسا به تازگی به شرکت‌های طرف قرار داد خود ماموریت داده است تا سریعترین موتور برای حرکت موشک‌های فضایی را طراحی کند.

گفتنی است، بر همین اساس یک شرکت در تگزاس ایالات متحده در نظر دارد تحولی بزرگ در موتور موشک‌های فضایی ایجاد کند و در حال توسعه و ساخت موتوری به نام Vasimr است که می‌تواند در عرض 39 روز از زمین به سیاره مریخ برسد.

لازم به ذکر است این یکی از 12 پروژه فناوری‌های پیشرفته ناسا است که بودجه آن تخصیص داده شده است.

پروژه‌های دیگر شامل ساخت زیستگاه‌هایی برای زندگی انسان‌ها روی سیارک‌ها و نیز ماهواره‌های کوچک برای کشف علائم حیات در کهکشان‌ها است.


قرار است در ساخت این موتور از فناوری‌های پیشرفته و نیز نسل جدیدی از سوخت استفاده شود.

 

[*** s.mahdi ***]

[h=1] طراحی پهپاد بال پروازی ناسا برای ماموریت مریخ

[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 94041005742
چهارشنبه ۱۰ تیر ۱۳۹۴ - ۱۰:۵۶



ناسا اواخر سال جاری میلادی به دنبال آزمایش نوعی پهپاد بال پروازی برای انجام عملیات شناسایی بر روی مریخ است.
به گزارش سرویس فناوری ایسنا، گلایدر بال پروازی ناسا Prandtl–m نام دارد و انجام عملیات شناسایی در ارتفاع پایین را در یک ماموریت‌ کاوشگر مریخ بر عهده خواهد داشت.
قرار است پروازهای آزمایشی این سیستم اواخر سال جاری میلادی انجام شوند.
تاکنون ماموریت‌های مریخی در دو ارتفاع مداری و بر روی سطح این سیاره عمل کرده‌اند. ناسا امیدوار است با استفاده از نمونه اولیه گلایدر بال پروازی Prandtl–m این شکاف را پر کند.
این سامانه پیش از فرود بال‌هایش را باز خواهد کرد تا تصاویر و دورسنجی را برای ارتفاعات بسیار پایین را ارائه دهد.
گلایدر مزبور تحت «برنامه فرصت‌های پرواز آرمسترانگ ناسا» در حال تولید است. این سامانه از طراحی ساده‌ای بهره می‌برد و از ماده کامپوزیت ساخته شده است. فناوری موردبحث قادر است حین فرود، ارتفاع خود را تصحیح کند.
طول بال Prandtl-m حدود 61 سانتی‌متر بوده و وزن آن نیز بر روی زمین 1.8 کیلوگرم عنوان شده است. تیمی از دانشجویان کالج‌های مختلف در حال بررسی طراحی این سامانه هستند.
با تکمیل‌شدن این پهپاد در اواخر سال جاری میلادی، ناسا سه پرواز آزمایشی را به منظور شبیه‌سازی‌کردن شرایط پرواز مریخی طراحی خواهد کرد.
آژانس فضایی امریکا اعلام کرده که پرواز Prandtl-m در ماموریت کاوشگر مریخ این سازمان بین‌ سال‌های 2022 تا 2024 انجام خواهد شد. این گلایدر به صورت تاشده در این فضاپیما حرکت خواهد کرد و در طول فرود آن از میان جو، بال‌هایش را باز خواهد کرد.
آل بورز، دانشمند ارشد مرکز آرمسترانگ ناسا و مدیر پروژه Prandtl-m، اعلام کرده این پهپاد قادر به بازکردن بال‌هایش، پرواز در جو مریخ و پایین‌آمدن و فرود بر روی سطح این سیاره است.
این سامانه می‌تواند از فراز تعدادی از محل‌های فرود پیشنهادشده برای ماموریت آتی فضانوردان به مریخ پرواز کرده و تصاویر با تفکیک‌پذیری دقیقی را به زمین مخابره کند. این تصاویر به دانشمندان اطلاعاتی درباره مناسب‌بودن این محل‌های فرود ارائه خواهند داد.
گفته می‌شود این گلایدر در ارتفاع 610 متری بال‌هایش را باز کند و می‌تواند تا 32 کیلومتر و در مجموع به مدت 10 دقیقه پرواز کند.

 

[*** s.mahdi ***]

[h=1] فراخوان ناسا برای ارسال اسامی علاقه‌مندان به مریخ

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 94052815991
چهارشنبه ۲۸ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۰:۴۲

ناسا طی فراخوانی عنوان کرده افرادی که مایلند اسم‌شان در یک میکروتراشه سیلیکونی ضبط شود و بر روی فرودگر InSight Mars به مریخ ارسال شوند، آمادگی‌شان را در این زمینه اعلام کنند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، این مدارگرد سال آینده به فضا پرتاب می‌شود.
این نخستین بار نیست که ناسا چنین خدماتی را ارائه می‌دهد؛ دسامبر گذشته نیز، 1.38 میلیون اسم بر روی یک تراشه و سوار بر پرواز آزمایشی بدون‌سرنشین فضاپیمای اوریون به فضا ارسال شدند.
فضاپیمای اوریون قرار است فضانوردان را در ماموریت «تفحص اوریون 1» در سال 2018 به اعماق فضا بفرستد.
قرار است مدارگرد InSight در مارس سال 2016 از پایگاه نیروی هوای واندنبرگ در کالیفرنیا عازم فضا شود و نخستین ماموریت سیاره‌ای است که از ساحل غربی امریکا پرتاب می‌شود.
این فرودگر مبتنی بر فرودگر «ققنوس» (Phoenix) ناسا است که در سال 2008 بر روی قطب شمال مریخ فرود آمد؛ سامانه InSight برای یک ماموریت 720 روزه و در نزدیکی استوای مریخ فرود خواهد آمد.
این فرودگر دارای بازوی رباتیکی برای استفاده از ابزاری از جمله چکش‌زنی در زمین است و هدف آن نه تنها بررسی مریخ بلکه کسب دیدگاه‌هایی درباره شکل‌گیری سیارات صخره‌ای در منظومه شمسی است.
عموم می‌توانند تا هشتم سپتامبر (17 شهریور) اسامی‌شان را برای اعزام به مریخ اعلام کنند.
انتهای پیام

فرودگر مریخ

فرودگر مریخ

فرودگر مریخ

 

[*** s.mahdi ***]

[h=1] انتقال صخره‌های مریخی به زمین با اژدهای سرخ ناسا

[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 94070100143
چهارشنبه ۱ مهر ۱۳۹۴ - ۱۱:۰۰



ناسا قصد دارد به منظور بررسی آثار حیات باستانی کشف شده در مریخ طی یک پروژه، نمونه سنگ‌هایی که مریخ‌نورد 2020 جمع‌آوری کرده را اوایل سال 2022 به زمین منتقل کند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا منطقه خراسان، این ماموریت با عنوان پروژه اژدهای سرخ با استفاده از کپسول حمل بار اژدها، ساخته شرکت فناوری‌های اکتشاف فضایی که یک شرکت آمریکایی تولیدکننده صنایع هوا و فضا است، انجام خواهد شد.
فضاپیمای اژدهای سرخ دارای یک بازوی رباتیک، مخازن اضافی سوخت و یک لوله مرکزی است که جایگاه موشک نیرو‌رسان وسیله صعود به مریخ (MAV) و وسیله بازگشت به زمین (ERV) خواهد بود.
بازوی رباتیک اژدهای سرخ، نمونه‌ها را از درون مخزن مریخ نورد به مخزن امن ERV که روی MAV نصب شده منتقل می‌کند. سپس ERV که حامل نمونه‌های مورد نظر است، به زمین ارسال خواهد شد.
اندی گونزالس از مرکز تحقیقاتی ایمز در ماونت فیلد کالیفرنیا می‌گوید: اژدهای سرخ، فناوری‌های نوظهور را با نمونه‌های موجود در بازار همراه کرده است.
در سال‌های اخیر اکتشافات امیدبخشی از وجود آثار و نشانه‌هایی از حیات باستانی در مریخ به ثمر رسیده است.
در حال حاضر مریخ‌نورد کنجکاوی، حضور متان را در محیط زیست مریخ تایید کرده که نشانی از وجود حیات در سیاره سرخ است.

 

[*** s.mahdi ***]

[h=1] ساخت کاوشگر هوشمندتر ناسا برای بررسی مریخ در 2020

[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 94070804863
چهارشنبه ۸ مهر ۱۳۹۴ - ۰۹:۴۳



کار ساخت کاوشگر بعدی سوخت هسته‌ای ناسا که قرار است در سال 2020 به سیاره سرخ ارسال شود، آغاز شده و از هوش بیشتری نسبت به مریخ‌نورد کنجکاوی برخوردار خواهد بود.
به گزارش سرویس علمی ایسنا به نقل از اسپیس، سیستم کلی این مریخ‌نورد سنگین‌تر است. چرخ‌های این کاوشگر سنگین‌تر بوده و بدنه آن کمی بلندتر شده است. مهندسان این پروژه قصد دارند سیستم تحرک مریخ‌نورد را تغییر داده و چگونگی تعامل آن را با زمین بررسی کنند.
چیزی که گروه مارس 2020 مستقیما با آن مواجه هستند، موضوع چرخ‌ها است. کاوشگر کنجکاوی با ساییدگی و پارگی بر روی چرخ‌هایش درگیر بوده است.
از دیگر نکات قوت این کاوشگر آینده، برخورداری از دستگاههایی در مریخ است که نسبت به کنجکاوی از سرعت بسیار بیشتری بر روی زمین پیچیده این سیاره برخوردار خواهد بود.
با نصب یک پردازنده خارجی برای اجرای الگوریتم ناوبری خودکار، مریخ‌نورد مارس 2020 می‌تواند حرکت کرده و زمان کمتری را صرف فکر کردن در مورد حرکت کند.
به گفته مهندسان، اجرای این تغییرات و اقدامات دیگر، راندمان ماموریت را از میزان 55 تا 80 درصدی کاوشگر کنجکاوی تا 95 درصد برای ربات مارس 2020 افزایش داد.

 

[*** s.mahdi ***]

[h=1] «کنجکاوی» ناسا در تپه‌های شنی مریخ

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 94082716321
چهارشنبه ۲۷ آبان ۱۳۹۴ - ۰۷:۰۱

کاوشگر «کنجکاوی» که آگوست سال 2012 برای بررسی تغییرات محیط زیست سیاره سرخ در میلیاردها سال قبل ماموریت یافته است، از فرصتی برای بررسی برخی از فعالیت‌های مریخ مدرن در تپه‌های شنی متحرک استفاده کرده است.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، تپه‌های شنی "Bagnold " که در دامنه سمت شمال غربی کوه شارپ در مریخ قرار دارد، در طول چند روز آینده هدف بعدی تیزبینی کاوشگر «کنجکاوی» (Curiosity) خواهد بود.
هیچ کاوشگر مریخ قبلا از تپه شنی بازدید نکرده است. یکی از تپه‌هایی که توسط کاوشگر Curiosity بررسی خواهد شد، ارتفاعی به اندازه یک ساختمان دو طبقه دارد و به اندازه یک زمین فوتبال گسترده است. تپه‌های شنی Bagnold فعال هستند و تصاویر گرفته شده از مدار نشان می‌دهد که برخی از آنها حدود یک متر در هر سال زمینی، جابجایی دارند. هیچ تپه‌ شنی فعالی در هیچ نقطه دیگری غیر از منظومه شمسی زمین دیده نشده است.
بتانی المن از موسسه فناوری کالیفرنیا و آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا که هر دو در پاسادنای کالیفرنیا هستند، اظهار کرد: ما تحقیقاتی را برنامه ریزی کردیم که نه تنها ما را از فعالیت تپه مدرن در مریخ آگاه می‌کند بلکه به ما در کشف چگونگی ترکیب لایه‌های سنگ ماسه‌ای که از تپه‌های شنی تشکیل شده‌ و مدتها قبل به سنگ تبدیل شده‌اند، کمک خواهد کرد.
به گفته ناسا، کاوشگر Curiosity تا روز دوشنبه 25 آبان، (16 نوامبر) حدود 200 متر تا رسیدن به تپه شنی یک، فاصله داشت. این مریخ‌نورد در حال حاضر بر جهت وزش باد در منطقه و سرعت هر روز آن نظارت می‌کند و تصاویر تدریجا نزدیکتری را به عنوان بخشی از تحقیقات خود از این تپه می‌گیرد. این کاوشگر در تپه از بیل خود برای جمع آوری نمونه‌های ابزار آزمایشگاهی داخلی خود و از یک چرخ برای خراشیدن و علامت‌گذاری تپه در جهت مقایسه سطح و داخل تپه، استفاده خواهد کرد.
کاوشگر Curiosity بعد از ترک منطقه‌ای که 18 روز قبل در آن از دو صخره هدف نمونه‌برداری کرده بود، در حدود 315 متر را در طول سه هفته گذشته طی کرده است. آخرین نمونه حفر شده به نام Greenhorn، نهمین نمونه از زمان فرود کاوشگر Curiosity در سال 2012 است و ششمین نمونه از زمان رسیدن این کاوشگر به کوه شارپ در سال گذشته است.
این مأموریت چگونگی تغییر محیط زیست باستانی مریخ را از شرایط مرطوب مطلوب برای حیات میکروبی به شرایط خشک شدیدتر بررسی می‌کند.
انتهای پیام

تصویری از تپه‌های شنی "Bagnold "در دامنه کوه شارپ

تصویری از تپه‌های شنی در سال

 

[*** s.mahdi ***]

ناسا و دولت آمریکا در ارائه طرح های فضایی همیشه پیشگام بوده اند و عجیب ترین و شگفت انگیزترین اخبار پیرامون کیهان را از طریق کانال ناسا شنیده ایم.

ابزارهایی که ناسا روی سطح و در مدار زمین دارد به انسان ها نکات بسیاری آموخته اند.

​

ربات ها و فضاپیماهای بسیاری نیز فراتر از جو زمین رفته اند و حالا در سرتاسر منظومه شمسی در حال گشت و گذار و کشف نکات تازه هستند.

از زمانی که ناسا در سال ۱۹۵۸ به صورت رسمی کار خود را آغاز کرد تاکنون ابداعات بسیاری داشته که زندگی انسان ها را تحت تاثیر خود قرار داده است؛ ابزارهایی که شاید هر روز از آن ها استفاده کنیم و ندانیم اولین بار توسط مهندسین ناسا ابداع گشته اند.

مموری فوم

​

اوایل دهه ۶۰ میلادی، Charles Yost روی تکنولوژی ای کار می کرد تا از فرود موفقیت آمیز فضانوردان اطمینان حاصل کند. وی موفق شد تا صندلی هایی توسعه دهد که در حین برخورد، انرژی را به خود جذب کرده و شانس فضانورد را برای زنده ماندن بیشتر کند.

علت اصلی این مسئله، فوم های خاصی بود که وی موفق به توسعه آن ها شده بود. چندی بعد دیگران متوجه شدند این فوم نه تنها شانس بقا را در سفینه ها بیشتر می کند، بلکه نشستن برای ساعت ها نیز قابل تحمل تر می شود. مدتی بعد، چارلز یوست، شرکت خود را بنا کرد تا با فروش مموری فوم های مخصوص اش ثروتی کلان به جیب بزند.

---

پوشش ضد زنگ

​

لانچرها و سفینه ها از تکه های عظیم فولادی ساخته می شوند اما ناسا برای کمتر کردن وزن سفینه های خود از هیچ تلاشی دریغ نمی کند.

یکی از خاصیت های اصلی فولاد، زنگ زدن است که قطعا به چشم آن را دیده اید. دانشمندان ناسا در دهه ۷۰ متوجه شدند که ترکیب غبار روی و پتاسیم سیلیکات می تواند جلوی زنگ زدن آهن برا بگیرد و در نتیجه تجهیزات را سالم نگه دارد.

---

آرتریوویژن

​

تصویربرداری از فضا، یکی از اولویت های ناسا بوده و هست. بدون تصویربرداری از ستاره ها و کهکشان های دور دست، فهم کیهان دچار مشکل خواهد شد.

دستگاه آرتریوویژن نیز به همین مقصود ساخته شد که بعدها مقاصد پزشکی نیز یافت. پزشکان با استفاده از این دستگاه می توانند عروق خونی را بررسی کرده و ببینند که در چه ناحیه هایی چربی ها تجمع یافته اند و چقدر احتمال حمله قلبی وجود دارد.

---

کاشت حلزونی

​

مهندسین ناسا که مشغول کار روی تکنولوژی متفاوتی بودند، هر از چندگاهی با بهره گیری از تکنولوژی های این سازمان، دست به ابداعاتی خاص می زدند که شاید ارتباط چندانی هم به پروژه شان نداشت. کاشت حلزونی یکی از این موارد است.

زمانی که طرح این دستگاه ریخته شد، سازنده آن در ناسا مشغول به کار بود و پس از آن کار خود را رها کرد تا توسعه فناوری جدید خود را پیگیری کند و حالا به خوبی اثرات آن را در پیرامون خود می توانید ببینید.

---

شیشه ضد خش

​

شاید باور آن سخت باشد اما دورانی بود که عینک ها واقعا از شیشه ساخته می شدند. عینک ها در آن دوران نه تنها سنگین بودند، بلکه با یک ضربه از هم متلاشی می شدند.

مدت ها بر سر ساخت عینک های استاندارد بحث بود تا اینکه بالاخره یکی از مهندسین ناسا با نام Ted Wydeven وارد کار شد و لنزهایی خاص توسعه داد که برای همیشه، جای عینک های عادی را گرفتند. بعدها از فناوری وی در کلاه فضانوردان استفاده شد.

---

آهن صفر ظرفیتی امولسیونی

​

پس از اینکه ناسا شاتلی را به سمت فضا پرتاب می کند، همیشه گرد و غباری خاص در اطراف محوطه پرتاب یافت می شود.

یکی از این مواد که تری کلرو اتیلن نام دارد، مدت زمان بسیار طولانی را باید طی نماید تا به صورت عادی به چرخه طبیعت بازگردد اما ناسا این همه وقت ندارد، بنابراین مهندسین سازمان مجبور به توسعه ماده ای شدند که بتواند تری کلرو اتیلن را سریعا از بین ببرد. چنین شد که آهن صفر ظرفیتی امولسیونی ساخته شد و امروزه نیز در صنعت کاربری گسترده دارد

---

پمپ انسولین

​

با ابزاری این چنینی باید آشنا باشید. ناسا زمانی که روی پروژه سفر به مریخ کار می کرد، نگرانی های بسیاری در ارتباط با سلامتی انسان نیز داشت.

بنابراین باید افرادی متخصص، نهایت تمرکز خود را روی تکنولوژی هایی متفاوت می گذاشتند که شناسایی میزان قند خون یکی از همین پروژه ها بود. نتیجه این شد که این دستگاه از دهه ۸۰ میلادی به صورت گسترده مورد استفاده قرار گرفت.

---

ابزاری مخصوص برش به نام Lifeshear

​

این ابزارک ها به صورت عمده در فضا و حالا حتی در برخی مشاغل نیز مورد استفاده قرار می گیرد. برای مثال آتش نشان ها کار با این ابزار را می آموختند تا در مواقع لزوم از آن استفاده کنند.

دستگاه لایفشیر، توسط کمپانی Hi-Shear Technology و به درخواست ناسا ساخته شد و حتی هم اکنون نیز کاربردی گسترده دارد.

---

دستگاه بارجفت شده

​

اگر دل تلسکوپ هوایی هابل را بشکافید، با قطعات و سیم های بسیاری روبرو می شوید که یکی از آن ها CCD یا همین قطعه ای که می بینید است.

به صورت ساده و خلاصه، این ابزار، می تواند فوتون ها را دریافت کرده و آن ها را به تصاویری که ما می بینیم تبدیل کند. حالا از این ابزار برای شناسایی سرطان سینه در بانوان نیز استفاده می شود، آن هم بدون نیاز به نمونه برداری یا جراحی خاصی.

---

فیلتر آب

​

بله، این هم یکی از ابداعات ناسا است. حتما می دانید که فضانوردان دسترسی به منبع آب محدودی دارند و مجبورند بسیاری از آب مصرفی و حتی تولید شده توسط بدن خودشان را دوباره مصرف کنند.

البته پیش از مصرف، به لطف این تکنولوژی، آب به طور کل تصفیه شده و فضانوردان آبی سالم می نوشند. اما حالا کاربرد این دستگاه برای همه مردم در سراسر جهان است.

 

[*** s.mahdi ***]

[h=1] تشخیص آتش‌سوزی جنگل‌ها از فضا با ماهواره آتش‌نشان ناسا

[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 94090301611
سه‌شنبه ۳ آذر ۱۳۹۴ - ۰۱:۳۰



آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا با همکاری شرکت Quadra Pi R2E در سان‌فرانسیسکو در حال تولید یک آشکارساز آتش‌سوزی جنگل‌ها در فضا هستند که می‌تواند کل جهان را زیر نظر داشته باشد.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، این سیستم که ماهواره آتش نام دارد، از بیش از 200 حسگر تصویربردار حرارتی مادون قرمز بر روی ماهواره‌ای در مدار پایین زمین ساخته خواهد شد.
این سیستم به اندازه‌ای قدرتمند است که می‌تواند آتش‌سوزی به عرض 10 الی 15 متر را طی 15 دقیقه از زمان آغاز آن‌ها شناسایی کند. از آنجایی که آتش‌سوزی در جنگل‌ها بسرعت گسترش می‌یابد، ماهواره آتش می‌تواند با مقامات ارتباط برقرار کند تا بتوانند ماموران آتش‌نشانی را در اسرع وقت به محل اعزام کنند.
اگرچه ماهواره آتش نخستین نمونه از این موارد نیست، اما برخلاف ماهواره‌های پیشین که تنها می‌توانستند گاهی اوقات به بررسی وجود آتش‌سوزی پرداخته و تصاویر وضوح بالا را که انتقالشان زمان زیادی می‌برد، ارسال کنند، سیستم جدید بطور شبانه‌روزی می‌تواند تصاویر وضوح پایین را که ماموران آتش‌نشانی می‌توانند از آن‌ها بهره ببرند، ارسال کند.
ایده این سیستم در سال 2011 به دولت ارائه شده بود اما به دلیل محدودیت بودجه، ساخت آن بتازگی آغاز شده است.
محققان در سال 2017 کار پرتاب، نصب و آزمایش حسگرهای این ماهواره را آغاز خواهند کرد و قصد دارند تا ژوئن 2018 بطور کامل آن را اجرایی کنند.

 

[*** s.mahdi ***]

[h=1] ماموریت بعدی ناسا به مریخ به تعویق افتاد

[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 94100201062
چهارشنبه ۲ دی ۱۳۹۴ - ۱۱:۴۹



ماموریت بزرگ بعدی ناسا به مریخ، به دلیل وجود یک قطعه معیوب در تجهیزات که نمی‌تواند تثبیت شود، حداقل دو سال به تعویق افتاد.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، آژانس فضایی ناسا اعلام کرد که راه‌اندازی ماموریت کاوشگر "اکتشاف داخلی با استفاده از تحقیقات سنجش لرزه‌ای و انتقال حرارت" (InSight) که برای ماه مارس سال آینده برنامه‌ریزی شده بود، با توجه به نشت مداوم محفظه خلاء آن به تعویق افتاد.
تاریخ پرتاب جدید هنوز مشخص نشده زیرا این کاوشگر باید از پایگاه نیروی هوایی واندنبرگ در کالیفرنیا به مرکز لاک‌هید در دنور بازگردد.
ناسا می‌گوید که راه‌اندازی این کاوشگربه دلیل نقص ممتد در ابزار لرزه‌نگار ساختار داخلی (Seis) به حالت تعلیق در آمده است. این لرزه‌نگار که توسط مرکز ملی مطالعات فضایی فرانسه ساخته شده، به کمک سه حسگر مهر و موم شده در محفظه خلاء قادر به تشخیص حرکات زمین در مقیاس اتمی است.
مهندسان در اوایل سال جاری متوجه این نشتی شدند. این نشت توسط مهندسان ترمیم شد و صحت و سلامت آن برای پرواز تایید شد، اما زمانی روز دوشنبه (30 آذر) این مهر و موم در سرمای شدید منفی 45 درجه سانتیگراد دوباره مورد آزمایش قرار گرفت، با شکست مواجه شد. هر چند که این خسارت قابل جبران است اما مقامات ناسا اعلام کردند که فرصتی برای تعمیر مجدد این کاوشگر و راه‌اندازی ضرب‌الاجلی آن وجود ندارد.
کاوشگر InSight بر اساس فضاپیمای فونیکس ناسا، که در سال 2008 در قطب شمال مریخ فرود آمد و برای ماموریت اصلی 720 روزه درنزدیکی خط استوای مریخ طراحی شده است.
این کاوشگر دارای یک بازوی رباتیک برای قرار دادن ابزار از جمله فرستادن یک وسیله اندازه‌گیری جریان حرارتی تا 4.5 متر به داخل زمین است. هدف این فضاپیما، هم بررسی مریخ و هم به دست آوردن بینش‌هایی در مورد تشکیل سیارات صخره‌ای در داخل منظومه شمسی است.

 

[*** s.mahdi ***]

[h=1] دور جدید قراردادهای ناسا برای ماموریت‌های خصوصی به ایستگاه فضایی بین‌المللی
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 94102917230
سه‌شنبه ۲۹ دی ۱۳۹۴ - ۰۹:۰۰



سازمان ناسا از دور بعدی شراکت خود با شرکت‌های خصوصی آمریکایی برای پرتاب ماموریت‌های «تامین محموله ایستگاه فضایی بین‌المللی» خبر داد.

به گزارش سرویس علمی ایسنا، ناسا هفته گذشته اعلام کرد که حداقل شش قرارداد ماموریت تامین مجدد محموله ایستگاه فضایی را با شرکت اوربیتال ساینس، سیرا نوادا و اسپیس‌ایکس امضا کرده است.

این سه شرکت باید در کل 18 ماموریت یا بیشتر به ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام بدهند. اگرچه ناسا متذکر شده که هیچ کدام از این ماموریت‌ها هنوز در خواست نشده و تنها قراردادهایی با این سه شرکت منعقد شده است.

به گفته ناسا، متمرکز کردن شرکت‌های دیگر برای انجام کارهایی مانند تامین تدارکات ایستگاه فضایی به این سازمان اجازه خواهد داد تا بر اکتشاف فضای عمیق و همچنین ماموریت‌های آینده مانند ماموریت‌های برنامه‌ریزی شده به مریخ تمرکز کند.

حداکثر ارزش همه قراردادها 14 میلیارد دلار تا سال 2024 خواهد بود اما ناسا تنها ماموریت‌های مورد نیاز را سفارش خواهد داد و مقدار پرداختی به نوع ماموریت سفارش داده شده بستگی خواهد داشت.

این شرکتها باید شرایطی را برای این ماموریت‌های تامین تدارکات فراهم کنند و البته از اختیار کامل برای اجرای ماموریت‌ها برخوردارند. شرکتهای اوربیتال ساینس و اسپیس‌ایکس پیش از این قراردادهایی را برای تامین تدارکات ایستگاه با ناسا امضا کرده بودند.

ناسا همچنین اضافه کرده است که باید حداقل چهار ماموریت طی سال به ایستگاه انجام شود. این ماموریت‌ها باید برای ذخیره‌سازی محموله‌ها در ایستگاه و همچنین با توجه به ملزومات علمی و سایر موارد به دقت برنامه‌ریزی شوند.