[h=2]محمد مهدی عسگرپور:[/h][h=1]به هر چیزی می توان گفت کلیشه[/h]نشست پرسش و پاسخ فیلم «مهمان داریم» به کارگردانی محمد مهدی عسگرپور با حضور عوامل فیلم ۱۷ بهمن در کاخ جشنواره برگزار شد.
به گزارش مدیریت ارتباطات سی و دومین جشنواره فیلم فجر، این فیلم داستان پدر و مادری است که سه فرزندشان شهید شدهاند تصمیم می‌گیرند تا تنها پسر جانباز خود را از آسایشگاه به خانه منتقل کنند. خبر آمدن یک میهمان گرانقدر، کارهای زمین مانده و دلشوره پذیرایی، دغدغه‌های پیش روی آنهاست.
محمدمهدی عسگرپور کارگردان این فیلم در ابتدای جلسه توضیح داد:«این فیلم از طرح چند صفحه ای شروع شد که توسط آقای محمدی پیشنهاد شد و بعد فیلمنامه را نوشتیم و وارد مرحله تولید شدیم.»
او همچنین درباره ریتم کند فیلم متذکر شد:«ما داریم به یک زندگی اشاره می کنیم قصه ترمینتاتور که نیست، زندگی یک پیرمرد و پیرزن است در خانه ای که دارد فرو می ریزد. یک بار درباره داستان فکر کنید؛ چه ریتمی را مناسب می بینید.البته به این معنا نیست که من بگویم که فیلم من کامل است. موقعی که داشتم می نوشتم می دانستم که ممکن است دوستی بگوید ریتم کند است.»
این کارگردان درباره کلیشه در این فیلم توضیح داد:«ما تقریبا می توانیم هر چیزی که در این فیلم و فیلم های دیگر هست بگوییم کلیشه است.برای فرار از کلیشه چه باید کرد، در مورد خانواده ای که هفتاد سال در آن خانه زندگی می کنند حوض شان آن طور می شود. ماهی قرمز و این ها را هم ببخشید»
او همچنین درباره پایان بندی فیلم گفت:«پایان این کار خیلی مهم بود که چگونه تمام شود، بستگی به این دارد که من چه هدفی دارم؛ غافلگیری مخاطب یا مسایل دیگر. ورژن های دیگری هم برای پایان می شد داشته باشیم. ولی انتظار این است که هلو برود تو گلو و مخاطب درباره فیلم تفکر نکند.»
عسگرپور درباره نورپردازی فیلم متذکر شد:«نورپردازی این فیلم در دو بخش است. بخش اول و بخشی که بچه ها می آیند که در بخش دوم درخشندگی و شفافیتی رخ می دهد.»
او متذکر شد:«مونتاژ اولیه فیلم که تمام شد ۱۴۰ دقیقه بود؛ اما سی دقیقه آن را حذف کردیم. این بخش می توانست آن قسمت روابط خانواده را نشان دهد.»
منوچهر محمدی تهیه این فیلم نیز گفت:«طبیعتا دو فیلم آخرم «بوسیدن روی ماه» و «مهمان داریم» که در مورد خانواده شهداست و این واکنش ناخودآگاهی است که در ذهن من شکل گرفته است زیرا در سالیان اخیر شاهد رفتارهایی هستیم که انگار رسما باوری به خدا و معاد و قیامت ندارند فکر کردیم حداقل پرداختن به خانواده شهدا مایه شرمساری بعضی شود که خیلی بی محابا کارهایی می کنند که زیبنده یک مسلمان نیست.»
او همچنین درباره این موضوع که آیا این فیلم نگاهی به فیلم «عشق» هانتکه داشته گفت: «من اصولا کم فیلم می بینم، بیشتر می خوانم. هنوز فیلم را ندیده ام ولی درباره اش شنیده ام و برای من این جور نبود این فکر که تجربه تازه ای در فیلم انجام دهیم و مرز آن عالم و این عالم انجام دهیم مهم بود که عسگرپور زحمت اصلی را کشید.
بهروز شعیبی بازیگر فیلم درباره نقش اش توضیح داد:«من با یک پرسوناژ طرف بودم که آن پرسوناژ به من می گفت چگونه باید باشم. به شخصه معتقد نیستم که نقش های تلخ را بازی می کنم. این اولین بار است که یک پرسوناژ متفاوت بازی کرده ام.»
به گزارش مدیریت ارتباطات سی و دومین جشنواره فیلم فجر، این فیلم داستان پدر و مادری است که سه فرزندشان شهید شدهاند تصمیم می‌گیرند تا تنها پسر جانباز خود را از آسایشگاه به خانه منتقل کنند. خبر آمدن یک میهمان گرانقدر، کارهای زمین مانده و دلشوره پذیرایی، دغدغه‌های پیش روی آنهاست.
محمدمهدی عسگرپور کارگردان این فیلم در ابتدای جلسه توضیح داد:«این فیلم از طرح چند صفحه ای شروع شد که توسط آقای محمدی پیشنهاد شد و بعد فیلمنامه را نوشتیم و وارد مرحله تولید شدیم.»
او همچنین درباره ریتم کند فیلم متذکر شد:«ما داریم به یک زندگی اشاره می کنیم قصه ترمینتاتور که نیست، زندگی یک پیرمرد و پیرزن است در خانه ای که دارد فرو می ریزد. یک بار درباره داستان فکر کنید؛ چه ریتمی را مناسب می بینید.البته به این معنا نیست که من بگویم که فیلم من کامل است. موقعی که داشتم می نوشتم می دانستم که ممکن است دوستی بگوید ریتم کند است.»
این کارگردان درباره کلیشه در این فیلم توضیح داد:«ما تقریبا می توانیم هر چیزی که در این فیلم و فیلم های دیگر هست بگوییم کلیشه است.برای فرار از کلیشه چه باید کرد، در مورد خانواده ای که هفتاد سال در آن خانه زندگی می کنند حوض شان آن طور می شود. ماهی قرمز و این ها را هم ببخشید»
او همچنین درباره پایان بندی فیلم گفت:«پایان این کار خیلی مهم بود که چگونه تمام شود، بستگی به این دارد که من چه هدفی دارم؛ غافلگیری مخاطب یا مسایل دیگر. ورژن های دیگری هم برای پایان می شد داشته باشیم. ولی انتظار این است که هلو برود تو گلو و مخاطب درباره فیلم تفکر نکند.»
عسگرپور درباره نورپردازی فیلم متذکر شد:«نورپردازی این فیلم در دو بخش است. بخش اول و بخشی که بچه ها می آیند که در بخش دوم درخشندگی و شفافیتی رخ می دهد.»
او متذکر شد:«مونتاژ اولیه فیلم که تمام شد ۱۴۰ دقیقه بود؛ اما سی دقیقه آن را حذف کردیم. این بخش می توانست آن قسمت روابط خانواده را نشان دهد.»
منوچهر محمدی تهیه این فیلم نیز گفت:«طبیعتا دو فیلم آخرم «بوسیدن روی ماه» و «مهمان داریم» که در مورد خانواده شهداست و این واکنش ناخودآگاهی است که در ذهن من شکل گرفته است زیرا در سالیان اخیر شاهد رفتارهایی هستیم که انگار رسما باوری به خدا و معاد و قیامت ندارند فکر کردیم حداقل پرداختن به خانواده شهدا مایه شرمساری بعضی شود که خیلی بی محابا کارهایی می کنند که زیبنده یک مسلمان نیست.»
او همچنین درباره این موضوع که آیا این فیلم نگاهی به فیلم «عشق» هانتکه داشته گفت: «من اصولا کم فیلم می بینم، بیشتر می خوانم. هنوز فیلم را ندیده ام ولی درباره اش شنیده ام و برای من این جور نبود این فکر که تجربه تازه ای در فیلم انجام دهیم و مرز آن عالم و این عالم انجام دهیم مهم بود که عسگرپور زحمت اصلی را کشید.
بهروز شعیبی بازیگر فیلم درباره نقش اش توضیح داد:«من با یک پرسوناژ طرف بودم که آن پرسوناژ به من می گفت چگونه باید باشم. به شخصه معتقد نیستم که نقش های تلخ را بازی می کنم. این اولین بار است که یک پرسوناژ متفاوت بازی کرده ام.»
