seyyedalizeinali
عضو جدید
تبیان: بیماری تیروئید چشمی (اوربیتوپاتی ثانویه) در پی اختلال در عملکرد غده تیروئید به وجود می‌آید. گاهی هم تیروئید هیچ مشکلی ندارد، ولی بیماری تیروئید چشمی وجود دارد. علائم تیروئید چشمی
بیرون‌زدگی چشم‌ها، خیرگی چشم، پف آلودگی چشم، اشک‌ریزی، احساس وجود جسم خارجی در چشم، زخم قرنیه، کشیدگی پلک بالا به سمت بالا و پلک پایین به سمت پایین، ورم ملتحمه، دوبینی و سردرد از نشانه‌های این بیماری است.
ممکن است نتیجه آزمایش‌های مربوط به عملکرد تیروئید به دلایل مختلف، اختلال کارکرد این غده را نشان ندهند، ولی تیروئید چشمی وجود داشته باشد.
عوامل تشدید کننده بیماری
خستگی، اضطراب و مهم‌تر از همه استعمال دخانیات آن را تشدید می‌کند. این بیماران تا جای ممکن باید از دود سیگار پرهیز کنند و همچنین به توصیه هایی که در مورد محافظت از چشم داده می‌شود توجه کنند. استعمال دخانیات توسط افراد مبتلا به اختلال کارکرد تیروئید یکی از عوامل مهم در برخی بیماری چشمی ثانویه محسوب می‌شود، به طوری که نسبت بروز خطر این بیماری برای افراد سیگاری بیش از سایر مبتلایان به بیماری اختلال تیروئید است.
چه موقع باید به پزشک مراجعه کرد؟
در بیماران تیروئیدی، کاهش بینایی، تغییر کیفیت رنگ‌ها هنگام تماشای اجسام، بیرون‌زدگی یک طرفه یا دو طرفه کره چشم، دوبینی، کدورت واضح قرنیه و قابل رویت بودن قرنیه هنگام بسته بودن پلک‌ها جزء موارد اورژانسی محسوب می‌شوند که ضروری است برای کاهش آثار سوء این تظاهرات بالینی، هر چه زودتر برای درمان اقدام شود.
درمان تیروئید چشمی
برای جلوگیری از صدمه به عصب بینایی و میدان دید، ضرورت دارد این بیماران در مراحل اولیه بیماری و یا هر گونه علائم چشمی ناشی از بیرون زدگی یا خیرگی و مشکلات اشکی به پزشک مراجعه کنند تا با درمان های لازم از مراحل پیشرفته بیماری جلوگیری شود. بیماری تیروئید چشمی اگرچه در مراحل اولیه با علائم مختصری مانند اختلالات اشکی بروز می‌کند، ولی در صورت عدم درمان، در مراحل پیشرفته منجر به کوری می شود.
در مراحل اولیه و خفیف، درمان این بیماری با انجام کارهای بسیار ساده مثل بالاتر قرار دادن سر از سطح بدن هنگام خواب، خم نشدن، سیگار نکشیدن و دوری از عوامل استرس زا امکانپذیر است، اما در مراحل پیشرفته تر ممکن است به جراحی هم نیاز باشد. این بیماران در طی مراحل مختلف بیماری ممکن است که نیاز به داروهای مختلف داشته باشند تا بیماری آنها کنترل شود و نباید این داروها خودسرانه مصرف یا قطع شوند.
این بیماران باید همزمان تحت نظر چشم پزشکی و متخصص غدد قرار گیرند. گاهی در مراحل پیشرفته‌تر این بیماری نیاز به اعمال جراحی وجود دارد که این جراحی ها برای اصلاح بازماندن چشم، بیرون زدگی چشم، دوبینی و یا فشار روی عصب بینایی انجام می‌گیرد. اعمال جراحی بنابر توصیه جراح پلاستیک و ترمیمی چشم در زمان خاصی قابل انجام است.
نکته مهم این است که این جراحی ها در هر زمانی که بیمار تقاضا کرد نباید انجام گیرد، بلکه اگر در پیگیری های درمانی متعدد ثابت شود که بیماری ثابت مانده و شانس بهبود آن کم است، باید عمل جراحی انجام شود.
بیرون‌زدگی چشم‌ها، خیرگی چشم، پف آلودگی چشم، اشک‌ریزی، احساس وجود جسم خارجی در چشم، زخم قرنیه، کشیدگی پلک بالا به سمت بالا و پلک پایین به سمت پایین، ورم ملتحمه، دوبینی و سردرد از نشانه‌های این بیماری است.
ممکن است نتیجه آزمایش‌های مربوط به عملکرد تیروئید به دلایل مختلف، اختلال کارکرد این غده را نشان ندهند، ولی تیروئید چشمی وجود داشته باشد.
عوامل تشدید کننده بیماری
خستگی، اضطراب و مهم‌تر از همه استعمال دخانیات آن را تشدید می‌کند. این بیماران تا جای ممکن باید از دود سیگار پرهیز کنند و همچنین به توصیه هایی که در مورد محافظت از چشم داده می‌شود توجه کنند. استعمال دخانیات توسط افراد مبتلا به اختلال کارکرد تیروئید یکی از عوامل مهم در برخی بیماری چشمی ثانویه محسوب می‌شود، به طوری که نسبت بروز خطر این بیماری برای افراد سیگاری بیش از سایر مبتلایان به بیماری اختلال تیروئید است.
چه موقع باید به پزشک مراجعه کرد؟
در بیماران تیروئیدی، کاهش بینایی، تغییر کیفیت رنگ‌ها هنگام تماشای اجسام، بیرون‌زدگی یک طرفه یا دو طرفه کره چشم، دوبینی، کدورت واضح قرنیه و قابل رویت بودن قرنیه هنگام بسته بودن پلک‌ها جزء موارد اورژانسی محسوب می‌شوند که ضروری است برای کاهش آثار سوء این تظاهرات بالینی، هر چه زودتر برای درمان اقدام شود.
درمان تیروئید چشمی
برای جلوگیری از صدمه به عصب بینایی و میدان دید، ضرورت دارد این بیماران در مراحل اولیه بیماری و یا هر گونه علائم چشمی ناشی از بیرون زدگی یا خیرگی و مشکلات اشکی به پزشک مراجعه کنند تا با درمان های لازم از مراحل پیشرفته بیماری جلوگیری شود. بیماری تیروئید چشمی اگرچه در مراحل اولیه با علائم مختصری مانند اختلالات اشکی بروز می‌کند، ولی در صورت عدم درمان، در مراحل پیشرفته منجر به کوری می شود.
در مراحل اولیه و خفیف، درمان این بیماری با انجام کارهای بسیار ساده مثل بالاتر قرار دادن سر از سطح بدن هنگام خواب، خم نشدن، سیگار نکشیدن و دوری از عوامل استرس زا امکانپذیر است، اما در مراحل پیشرفته تر ممکن است به جراحی هم نیاز باشد. این بیماران در طی مراحل مختلف بیماری ممکن است که نیاز به داروهای مختلف داشته باشند تا بیماری آنها کنترل شود و نباید این داروها خودسرانه مصرف یا قطع شوند.
این بیماران باید همزمان تحت نظر چشم پزشکی و متخصص غدد قرار گیرند. گاهی در مراحل پیشرفته‌تر این بیماری نیاز به اعمال جراحی وجود دارد که این جراحی ها برای اصلاح بازماندن چشم، بیرون زدگی چشم، دوبینی و یا فشار روی عصب بینایی انجام می‌گیرد. اعمال جراحی بنابر توصیه جراح پلاستیک و ترمیمی چشم در زمان خاصی قابل انجام است.
نکته مهم این است که این جراحی ها در هر زمانی که بیمار تقاضا کرد نباید انجام گیرد، بلکه اگر در پیگیری های درمانی متعدد ثابت شود که بیماری ثابت مانده و شانس بهبود آن کم است، باید عمل جراحی انجام شود.
مشاهده وب سایت
