اثر کیفیت آب بر کار آیی علف کشها
آب سخت ، آبی است که دارای سطوح با لایی از املاح کلسیم منیزیم سدیم یا آهن گفته می شود.اینها دارای بار یونی منفی می باشند .این یونها همگی دارای بار مثبت بوده واین توانایی را دارند که با مولکول های علف کشها که دارای بار منفی هستند پیوند بر قرار کنند و از کار آیی و جذب و انتقال آنها جلوگیری نمایند.
اگر مجموع غلظت این چهار عنصر در آب از 400 قسمت در میلیون تجاوز کند باید از مخلوط کردن علف کش با آن جدا جلوگیری نماییم.
از را ه های توصیه شده برای کاهش اثر آنتاگونیستی آب های سخت بر جذب و انتقال علف کشها می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
1- استفاده از مویان های غیر یونی به نسبت 1 درصد( یک لیتر مویان در 1000 لیتر محلول پاشش)
2- کاهش حجم آب سمپاشی و استفاده از حد اکثر دُز توصیه شده برای کاربرد علف کش
3- کابرد علف کش به محض مخلوط کردن با آب سخت
4-استفاده از مواد بهبود دهنده آب که مهمترین آن سولفات آمونیوم است
5-استفاده از فرمولاسیون مناسب که حساسیت کمتری به آب های سخت دارند. مثل فرمولاسیون استری برخی از علف کشها به جای فرمولاسیون آمینی آن)
هنگامی که مولکول آب شکسته ( هیدرولیز) می شود به یون های با بار مثبت( هیدروژن) و یون های با بار منفی به نام هیدروکسید تجزیه می گردد،هر چه میزان یون هیدروژن آب بیشتر باشد آب خاصیت اسیدی دارد.
پی .اچ آب معمولی در محدوده 4 تا 9 است. پی اچ آب آبیاری معموال 6 تا 5/8 است بطور کلی پی اچ مناسب برای علف کشها و حشره کشها بین 4تا 6 است.
پی.اِچ آب یکی از مهمترین آنالیز های معمولی برای تست خاک و آب است و این استاندارد میزان اسیدی و یا بازی بودن را نشان می دهد.
به طور کلی پی .اِچ مناسب آب برای اکثر علف کشها و حشره کشها کمی اسیدی( بین 4 تا 6 ) است، اگر چه همیشه استثنا هایی وجود دارد . برای مثال مولکول های برخی از علف کشها در پی. اِچ اسیدی یعنی کمتر از 7 شکسته می شوند.
علف کش های خانواده سولفونیل اوره در پی . اِچ های اسیدی آب به صورت غیر فعال در می آیند.
این در حالی است که اکثر حشره کش ها، قارچ کشها و علف کش ها در آب هایی با پی. اِچ بیشتر از 7 ( قلیایی) خیلی سریع به صورت غیر فعال در می آیند اگر پی.اِچ آب در محدوده 5/3 تا 6 باشد.
برای مخلوط کردن با اکثر علف کش ها مطلوب است و برای مدت زمان کوتاهی ( 12 تا 24 ساعت) می توان محلول سم را در مخزن سمپاش نگهداری کرد.
اگر پی.اِچ آب در محدوده 1/6 تا 7 باشد برای مخلوط کردن فوری با علف کش ها مناسب است و محلول سم نباید بیشتر از 1 تا 2 ساعت در مخزن سمپاش نگهداری شود. اگر پی.اِچ آب در محدوده 7 باشد باید از مواد افزودنی و بهبود دهنده هایی که از نوع عوامل اسیدی هستند استفاده کرد.
آب های اسیدی با پی.اِچ 3 تا 6 عمدتا برای علف کشهای با خاصیت اسیدی ضعیف با کاربرد پس رویشی مناسب است در غیر اینصورت اگر پی.اِچ آب از 7 تجاوز کرد باید از افزودنی مناسب استفاده شود.
علف کش های سولفونیل اوره در پی.اِچ بالای آب حلالیت بهتری از خود نشان می دهند و از این لحاظ استثنا هستند.
تاثیر کِدِری آب ( حاوی مواد آلی) بر جذب و انتقال علف کشها:
در درون آب عواملی از جمله ذرات معلق نیز وجود دارد. که بیشتر در سیستم های آبیاری مانند آبیاری قطره ای و بارانی مشکل آفرینند.و تولید اشکال می کنندو نیز رسوب این ذرات در سطح خاک مانع از نفوذ آب و هوا به داخل خاک می گردد.
آب های حاوی ذرات معلق خاک یا مواد آلی کارآیی علف کشهای پس رویشی را کاهش می دهند.بسته به میزان جذب سطحی سموم با ذرات خاک این کاهش تاثیر فرق می کند.
آب سخت ، آبی است که دارای سطوح با لایی از املاح کلسیم منیزیم سدیم یا آهن گفته می شود.اینها دارای بار یونی منفی می باشند .این یونها همگی دارای بار مثبت بوده واین توانایی را دارند که با مولکول های علف کشها که دارای بار منفی هستند پیوند بر قرار کنند و از کار آیی و جذب و انتقال آنها جلوگیری نمایند.
اگر مجموع غلظت این چهار عنصر در آب از 400 قسمت در میلیون تجاوز کند باید از مخلوط کردن علف کش با آن جدا جلوگیری نماییم.
از را ه های توصیه شده برای کاهش اثر آنتاگونیستی آب های سخت بر جذب و انتقال علف کشها می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
1- استفاده از مویان های غیر یونی به نسبت 1 درصد( یک لیتر مویان در 1000 لیتر محلول پاشش)
2- کاهش حجم آب سمپاشی و استفاده از حد اکثر دُز توصیه شده برای کاربرد علف کش
3- کابرد علف کش به محض مخلوط کردن با آب سخت
4-استفاده از مواد بهبود دهنده آب که مهمترین آن سولفات آمونیوم است
5-استفاده از فرمولاسیون مناسب که حساسیت کمتری به آب های سخت دارند. مثل فرمولاسیون استری برخی از علف کشها به جای فرمولاسیون آمینی آن)
هنگامی که مولکول آب شکسته ( هیدرولیز) می شود به یون های با بار مثبت( هیدروژن) و یون های با بار منفی به نام هیدروکسید تجزیه می گردد،هر چه میزان یون هیدروژن آب بیشتر باشد آب خاصیت اسیدی دارد.
پی .اچ آب معمولی در محدوده 4 تا 9 است. پی اچ آب آبیاری معموال 6 تا 5/8 است بطور کلی پی اچ مناسب برای علف کشها و حشره کشها بین 4تا 6 است.
پی.اِچ آب یکی از مهمترین آنالیز های معمولی برای تست خاک و آب است و این استاندارد میزان اسیدی و یا بازی بودن را نشان می دهد.
به طور کلی پی .اِچ مناسب آب برای اکثر علف کشها و حشره کشها کمی اسیدی( بین 4 تا 6 ) است، اگر چه همیشه استثنا هایی وجود دارد . برای مثال مولکول های برخی از علف کشها در پی. اِچ اسیدی یعنی کمتر از 7 شکسته می شوند.
علف کش های خانواده سولفونیل اوره در پی . اِچ های اسیدی آب به صورت غیر فعال در می آیند.
این در حالی است که اکثر حشره کش ها، قارچ کشها و علف کش ها در آب هایی با پی. اِچ بیشتر از 7 ( قلیایی) خیلی سریع به صورت غیر فعال در می آیند اگر پی.اِچ آب در محدوده 5/3 تا 6 باشد.
برای مخلوط کردن با اکثر علف کش ها مطلوب است و برای مدت زمان کوتاهی ( 12 تا 24 ساعت) می توان محلول سم را در مخزن سمپاش نگهداری کرد.
اگر پی.اِچ آب در محدوده 1/6 تا 7 باشد برای مخلوط کردن فوری با علف کش ها مناسب است و محلول سم نباید بیشتر از 1 تا 2 ساعت در مخزن سمپاش نگهداری شود. اگر پی.اِچ آب در محدوده 7 باشد باید از مواد افزودنی و بهبود دهنده هایی که از نوع عوامل اسیدی هستند استفاده کرد.
آب های اسیدی با پی.اِچ 3 تا 6 عمدتا برای علف کشهای با خاصیت اسیدی ضعیف با کاربرد پس رویشی مناسب است در غیر اینصورت اگر پی.اِچ آب از 7 تجاوز کرد باید از افزودنی مناسب استفاده شود.
علف کش های سولفونیل اوره در پی.اِچ بالای آب حلالیت بهتری از خود نشان می دهند و از این لحاظ استثنا هستند.
تاثیر کِدِری آب ( حاوی مواد آلی) بر جذب و انتقال علف کشها:
در درون آب عواملی از جمله ذرات معلق نیز وجود دارد. که بیشتر در سیستم های آبیاری مانند آبیاری قطره ای و بارانی مشکل آفرینند.و تولید اشکال می کنندو نیز رسوب این ذرات در سطح خاک مانع از نفوذ آب و هوا به داخل خاک می گردد.
آب های حاوی ذرات معلق خاک یا مواد آلی کارآیی علف کشهای پس رویشی را کاهش می دهند.بسته به میزان جذب سطحی سموم با ذرات خاک این کاهش تاثیر فرق می کند.