اثر آللوپاتي مقادير و سنين مختلف بقاياي گياه آفتاب گردان (.Helianthus annuus L) بر سبز شدن و رشد ذرت (.Zea mays L)

hassan.ronaghi

عضو جدید





کاربرد بقاياي گياهان زراعي موجب شناسايي روش هاي طبيعي حفاظت گياهان شده است. يکي از اين راه ها استفاده از دانش آللوپاتي است. بر همين اساس آزمايش مزرعه اي در قالب بلوک هاي کامل تصادفي با هفت تيمار و چهار تکرار، با هدف تعيين واکنش ذرت به مقادير و سنين مختلف بقاياي آفتابگردان در ساري به اجرا در آمد. تيمارها عبارت بودند از: سن بقاياي آفتاب گردان (6، 8 و 10 هفتگي)، مقدار بقايا (8 و 16% وزن خاک) و يک تيمار شاهد (بدون بقايا). صفات مورد اندازه گيري درصد سبز شدن بذور طي دو هفته پس از کاشت، ارتفاع و وزن خشک ذرت، دو، چهار و شش هفته پس از کاشت و ارتفاع و وزن خشک و عملکرد نهايي بوته ذرت بود. نتايج حاصله نشان داد که درصد سبز شدن، ارتفاع و وزن خشک ذرت نسبت به شاهد کاهش يافت. با افزايش سن بقايا بين بقاياي شش و هشت هفتگي اختلاف معني داري در اين صفات مشاهده نشد ولي بقاياي ده هفتگي موجب کاهش شديد صفات مورد اندازه گيري شد. افزايش مقدار بقايا اثر معني داري بر صفات مزبور نداشت. بيشترين کاهش در ارتفاع و وزن خشک نهايي بوته هاي ذرت در تيمارهايي که بقاياي مسن تر (ده هفتگي) با خاک مخلوط شده بود، به ترتيب 22 و 52% مشاهده شد. در اين تحقيق بقاياي مسن تر اثر فيتوتوکسيک بيشتري نسبت به بقاياي جوان تر داشتند

نوان نشریه: مجله علوم زراعي ايران : 1381
 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
اثر آللوپاتي مقادير و سنين مختلف بقاياي گياه آفتاب گردان (.Helianthus annuus L) بر سبز شدن و رشد ذرت (.Zea mays L)
 

پیوست ها

  • 62213810204_(www.hamkelasy.com).pdf
    168.4 کیلوبایت · بازدیدها: 0
بالا