[آّب و تصفیه آب] - تاریخچه تصفیه آب

[P O U R I A]

تمدن های قدیمی همواره در مجاورت منابع آ ب شکل گرفته اند. با این که مقدار آب موجود و قابل استفاده دغدغه اصلی نیاکان ما بوده است ، اما تعریف درست و جامعی از کیفیت آب وجود نداشته است. با این وجود منابع تاریخی بسیاری حکایت از تلاش انسانهای عصر گذشته برای تصفیه آب و زدودن ذرات معلق و طعم و بو از آن دارد. اما قرنها طول کشید که انسانها به این نتیجه دست یافتند که حواس بینایی، بویایی و چشایی نمی توانند تنها ملاک های تشخیص کیفیت آب باشند.
استفاده از روشهای مختلف جهت بهبود طعم و بوی آب به 4000 سال قبل از میلاد بر می گردد. در نوشته های بر جا مانده از سانسکریت و یونان باستان استفاده از زغال چوب جهت فیلتر کردن آب ، قراردادن آب در معرض نور آفتاب ، جوشاندن آب و قراردادن تکه های فلز داغ در آب قبل از نوشیدن آن توصیه شده است.
مصری ها 1500 سال قبل از میلاد از ((آلوم)) جهت تصفیه آب و ته نشین کردن ذرات معلق در آن استفاده می کردند.

​

دستگاه تصفیه آب مورد استفاده در مصر باستان .این کتیبه که مربوط به سال 1450 قبل از میلاد می باشد ، برروی دیوار مقبره Amenophis II یافت شده است.
بقراط ، دانشمند یونانی که در سال 460 تا 354 قبل از میلاد می زیسته، جهت دستیابی به آب با طعم مناسب ، که به باور او آب سالم می بود، فیلتر پارچه ای اختراع نمود که با عبور دادن آب جوشیده شده از آن باعث زدودن ذرات عامل طعم و بوی نا مناسب از آب می شد.
پس از تلاشهای انجام شده در تمدن های باستانی ، پیشرفت در زمیه دستیابی به روشهای تصفیه آب در قرون وسطی با یک وقفه طولانی روبرو گردید. در سال 1627 میلادی ، دانشمندان دوباره با طرح مسئله ضرورت تصفیه آب دریچه تازه ای در این مقوله گشودند. در این سال رابرت بیکن (Robert Bacon ) دست به یک سری آزمایش در جهت زدودن نمک از آب دریا از طریق فیلترهای ماسه ای نمود. اگرچه آزمایشات او کاملا نا موفق بود اما مثال جرقه ای در ابداع فیلترهای ماسه ای به شمار می رود .
در سال 1676، آنتون فان لیوونهوک (Anton Van Leeuwenhoek ) اولین میکروسکوپ را اختراع نمود . با این اختراع دانشمندان دنیای جدیدی از آلودگی های آب را که تا آن زمان کاملا سالم و قابل آشامیدن تلقی می شود مشاهده نمودند و به این ترتیب میکروارگانیسم ها کشف شدند.
پس از سال 1700 میلادی ،با آشنایی مردم از خطرات آلودگی های موجود در آب شرب، فیلترهای خانگی ساخته شده از پشم ، اسفنج و زغال چوب مورد استفاده قرار گرفتند.
اولین تصفیه خانه آ ب شهری در سال 1804 در شهر پیزلی (Paisley ) اسکاتلند ساخته شد. این تصفیه خانه از فیلترهای با بستر شن و ماسه تشکیل شده بود و سیستم توزیع آن مشتمل بود بر یک اسب و یک گاری.
بعد از آن ، شهر گلاسکو اسکاتلند از اولین شهرهایی بود که آب فیلتر شده را از طریق خطوط لوله به مصرف کننده ها می رساند . در سال 1827 ، فیلترهای ماسه ای کند (Slow Sand Filters ) که توسط رابرت تام( Robert Thom ) ابداع شده بودند در اسکاتلند مورد بهره برداری قرار گرفتند. این فیلترها از طریق شستشوی معکوس تمیز می شدند. در عین حال در سال 1829 در شهر لندن فیلترهای دیگری توسط جیمز سیمسون ( James Simpson ) ابداع گردید که تمیز کردن آنها توسط خراشاندن و برداشتن لایه های کثیف شده انجام می گرفت .




در قرن 19 میلادی ، فیلترهای شنی کند بهترین گزینه جهت تصفیه آب باقی ماندند. با این حال سطح بزرگ مورد نیاز این فیلترها همواره از معایب آنها به شمار می رفت. با افزایش جمعیت شهرها و افزایش نیاز به ظرفیت های بالا در تصفیه خانه های آب ، مساحت بزرگی از زمین می بایست صرف ساخت این فیلترها می شد.
در سال 1880 میلادی ، فیلترهای شنی سریع (Rapid Sand Filters ) در آمریکا ابداع شدند. شستشوی این فیلترها توسط آب و به صورت شستشوی معکوس انجام می گرفت . بدین ترتیب ظرفیت تصفیه خانه های آب به طور قابل توجهی افزایش و مساحت زمین مورد نیاز آنها بطور قابل توجهی کاهش یافت.
با این وجود فیلترهای شنی سریع نیازمند مراحل پیش تصفیه بوده و می باشند بطوریکه جهت کاهش بارذرات معلق در فیلترها از انعقاد و ته نشینی استفاده می گردد.

 

[P O U R I A]

در اواسط قرن نوزدهم میلادی ، بیماریهای مختلفی در شهر لندن شایع شد. در این زمان پزشک انگلیسی دکتر جان اسنو ( John Snow ) کشف کرد که بیماری وبا از طریق آب آلوده گسترش یافته است. او ثابت کرد که این بیماری در شهر لندن از طریق یک چاه آب که توسط فاضلاب آلوده شده بود شیوع پیدا کرده است. نکته جالب توجه این است که آب این چاه بدلیل طعم و بوی بسیار مناسب آن مورد استقبال مردم شهر بود. این کشف در آینده تصفیه آب بسیار تاثیر گذار بود. جان اسنو همچنین متوجه شد که در مناطقی که از فیلترهای شنی جهت تصفیه آب پیش از ورود آن به شبکه توزیع استفاده می شده ، مرگ و میردر اثر وبا بسیار کمتر از سایر مناطق بوده است. بدین ترتیب حکومت انگلستان مقررات آب مترو پولتین ( Metropolitan Water Act ) را درسال 1852 وضع نمود که بر مبنای آن دستور نصب فیلترهای شنی در سرتاسر شهر لندن صادر گردید.این قانون از اولین قوانین حکومتی در ارتباط با آب شرب عمومی به شمار می رود.
کلر به عنوان یک ماده شیمیایی ارزشمند در تصفیه آب ، اولین بار توسط دکتر جان اسنو شناخته شد.او از کلر جهت ازبین بردن میکرب وبا در آب استفاده نمود . با مشخص شدن قدرت ضد عفونی کنندگی کلر ، دولت بریتانیا شروع به کلرزنی آب شرب عمومی نمود. این اقدام همچنین باعث کاهش شدید مرگ ومیر در اثر بیماری تیفوئید گردید.
پس از موفقیت عمل کلرزنی در بریتانیا ، در شهر نیوجرسی و سپس سرتاسر آمریکا از کلر جهت ضد عفونی کردن آب شرب استفاده گردید. کلرزنی آب همراه با استفاده از فیلترهای شنی موجب از بین رفتن بسیاری از بیماریها از قبیل وبا ، تیفوئید و اسهال شد.
در همین زمان استفاده از سایر ضد عفونی کننده ها نظیر ازن در اروپا آغاز گردید اما تا دهه ها پس از آن ، در سایر نقاط دنیا مورد استفاده قرار نگرفت.
امروزه کلرزنی نقش تعین کننده ای در تصفیه آب شهری ایفا می کند. حدود 98% از تصفیه خانه های آب شهری از کلر جهت ضد عفونی کردن آب استفاده می کنند. با این حال دانشمندان در سالهای اخیر متوجه مشتقات بوجود آمده از کلر در آب و عوارض جانبی آنها شده اند. آب کلر دار در تحریک بیماری های دستگاه تنفسی نظیر آسم نقش اساسی ایفاد می کند. لذا توجه محققین و دانشمندان به استفاده از سایر روشهای ضد عفونی کردن آب جلب شده است.
در ابتدای قرن بیستم تلاش در جهت تصفیه آب از پیشگیری انتقال بیماری های واگیردار ، به تهیه آب غیر سخت و با مواد معدنی کمتر معطوف گردید. سختی گیری های آب که از یونهای سدیم جهت جایگزین کردن مواد معدنی سختی زا در آب بهره می جستند در سال 1903 به بازار معرفی شدند. تئوری تعویض یونی ، که در آن یونهای بی ضرر با یونهای ضرر دار جایگزین می شوند ، تاثیر قابل ملاحظه ای در صنعت تصفیه آب گذاشته و از آن جهت از بین بردن سرب ، جیوه و سایر فلزات سنگین در آب استفاده می شود.
در قرن بیستم میلادی ، شهرهای پرجمعیت زیادی در اقصی نقاط جهان شکل گرفتند و این مسئله که این جمعیت در حال رشد حق استفاده از آب خالص و تمیز را دارا می باشند بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت.
توجه به محیط زیست در دهه های 1960 ، 1970 میلادی در آمریکا بیش از پیش گسترش یافت . در سال 1962 استانداردهایی جهت آب شرب در آمریکا تنظیم و وضع گردیدکه کامل ترین در نوع خود تا آن زمان به شمار می رفت. تمام ایلات آمریکا این استانداردها را به عنوان آئین نامه یا راهنمای تصفیه و توزیع آب شرب پذیرفتند.
در اواخر دهه 1960 مشخص گردید که ذرات معلق و پاتوژنها تنها آلودگی های موجود در آب نیستند . پیشرفتهای صنعتی و کشاورزی باعث پدید آمدن مواد شیمیایی مصنوعی بسیاری شده بود که راه خود را به منابع آب ، از طریق پساب کارخانجات ، نشت مخازن مواد دور ریز صنایع و غیره ، باز کرده بودند.
این مسائل موجب گردید که دولت ایالات متحده آمریکا یک سری تحقیقات گسترده برروی سلامت آب شرب مورد مصرف مردم انجام دهد. نتیجه این تحقیقات مشخص کرد که تنها 60% سیستم های مورد بررسی دارای خروجی منطبق بر استانداردهای موجود بودند. در مابقی تصفیه خانه های آب ، انحرافات قابل توجهی از این استانداردها در فرایندهای ضد عفونی ، زلال سازی و یا خطوط لوله آب مشاهده گردید. در این میان تصفیه خانه های کوچک بیشترین انحرافات را داشتند.
به موجب نتایج حاصله از این تحقیقات ، در اوال دهه 1970 میلادی آژانس حفاظت از محیط زیست(Environmental Protection Agency EPA ) در آمریکا تاسیس و آئین نامه آب سالم (Clean Water Act of 1972 ) در سال 1972 به تصویب رسید . این آئین نامه همانند اختراع میکروسکوپ جرقه ای دوباره در جهت تلاش به دستیابی به آب شرب سالم به شمار می رود.
امروزه فیلتراسیون و کلرزنی همچنان اصلی ترین روشهای تصفیه آب به شمار می روند. با این حال در طی سالها ، روشهای دیگری نیز جهت ضدعفونی کردن آب ابداع شده اند . در دهه 1980 میلادی و پس از آن ، پیشرفتهای زیادی در ساخت غشاهایی جهت فیلتراسیون به روش اسمز معکوس و یا سایر روشها نظیر ازن زنی و استفاده از UVجهت ضدعفونی آب حاصل شد. این پیشرفتها نتیجه کشف پاتوژنهایی در آب می باشند که نسبت به کلر مقاومند و می توانند بیماری هایی نظیر هپاتیت و ورم معده را ایجاد کنند.
بدین ترتیب تصفیه آب مهمترین دستاورد بشر در قرن بیستم در جهت حفظ و اعتلای بهداشت عمومی به شمار می رود. بسیاری از روشهای تصفیه آب که امروزه در تصفیه خانه ها مورد استفاده قرار می گیرند ، صدها و گاه هزارها سال است که بکار می روند. با این حال روشهای جدیدتر تصفیه نظیراسمز معکوس استفاده از کربن فعال و غیره نیز در بسیاری تصفیه خانه های مدرن مورد بهره برداری قرار گرفته اند. چنین روشهای نوینی با کشف آلودگی های جدید و پیچیده تر در آب بیش از پیش مورد توجه قرار خواهندگرفت.


امروزه حکومتهای کشورهای صنعتی و پیشرفته میلیاردها دلار صرف مدیریت پسابهای صنعتی و ابداع روشهایی جهت تولید ضایعات بی خطر برای محیط زیست می نمایند. بدین ترتیب حفاظت از منابع آب در برابر آلودگی های بیشتر و پیچیده تر و استفاده از تکنولوژی مدرن در جهت بهینه نمودن تصفیه آب از دستاوردهای بشر درآینده خواهد بود.



سيستم RO بايد بر روي يك پايه با سطح چهار گوش و ارتفاع حداقل 4 اينچ با شيب مناسب براي تخليه آب از سطح اصلي نصب شود. پيشنهاد مي‌شود كه تزريق ماده شيميايي دور از محل نصب سيستم ROانجام شود، زيرا احتمال آلودگي شيميايي در محوطه تانك ذخيره سازي مواد شيميايي و پمپهاي تزريق وجود دارد.
اگر سيستم RO در فضاي باز نصب شده ، بايد سطح آن توسط يك سايبان محافظت شود به طوري كه نور مستقيم خورشيد با هيچ يك از قسمتهاي RO تماس نداشته باشد، حتي اگر به دليل تغيير در زاويه تابش خورشيد اين مسئله در بعضي از فصول سال اتفاق بيفتد. اين محافظت موجب كاهش ميزان اضمحلال اجزاي سيستم بر اثر اشعه فوق بنفش و همچنين ، موجب كاهش مقدار گرماي جذب شده از سيستم ، در زماني كه از سرويس خارج است ، مي‌شود.

 

[P O U R I A]

هماهنگي براي راه اندازي
هنگام راه­اندازي يك سيستم جديد اسمز معكوس، زمان از اهميت خاصي برخوردار است. غالباً نمايندگان كارخانه‌ها، با محدوديت زماني براي راه اندازي مواجه مي شوند. هماهنگي صحيح در مورد اتفاقات احتمالي حين راه اندازي موجب مي‌شود كه هر كس به بهترين نحو ممكن از زمان استفاده كند.
بايد طوري برنامه­ريزي شود كه بعد از راه­اندازي RO ، سيستم براي هميشه در سرويس باشد. متأسفانه در مورد سيستمهاي جديد مرسوم است كه بعد از راه اندازي براي مدت طولاني سيستم در سرويس قرار نمي گيرد، زيرا سيستم، آمادگي لازم براي مصرف آب را ندارد. ممكن است بلافاصله بعد از راه اندازي مقدماتي نياز به پر كردن سيستم RO با يك محلول بيواستاتيك باشد.
در هنگام راه اندازي، بايد از وجود تمام وسايل مورد نياز و در دسترس بودن آنها اطمينان حاصل نمود. نماينده كارخانه سازنده بايد ليستي از وسايل مورد نياز در هنگام راه اندازي را تهيه كند. اين وسايل شامل فيلتر فشنگي، محتويات دروني فيلترها، مواد شيميايي جهت تزريق به سيستم RO و واشر آلات است.


تست نشتي
سيستم بايد تحت فشار قرار گيرد تا نشتي­هاي اتصالات آن مشخص شود. اين كار بايد قبل از راه‌اندازي صورت گيرد. معمولاً تعداد كمي نشتي وجود دارد كه بايد قبل از راه اندازي گرفته شود و اين كار احتياج به زمان دارد.


اتصالات الكتريكي
قبل از راه اندازي، اتصالات الكتريكي بايد به طور دائم نصب شوند. اين كار شامل تمام اتصالات بازشده، كليدها و تابلوهاي برق مي‌شود زمان زيادي بايد صرف شود تا اتصالات موقت برقرار شوند و علاوه بر اين خطرناك هم هست.


ضدعفوني سيستم
ابتدا غشاءها را بايد از سيستم پيش تصفيه و لوله­هاي توزيع جريان آب ايزوله نمود و تمام اينها بايد ضدعفوني شوند. اين كار با استفاده از ppm 200 محلول كلر آزاد ، 10% محلول پراكسيد هيدروژن، يا ppm 400 اسيد پراستيك ( همچنين شامل ppm 2000 پراكسيد هيدروژن ) قابل انجام است (توجه: ضد عفوني سيستم يا تجهيزات پيش تصفيه با كلر آزاد، براي غشاء پلي آميد توصيه نمي‌شود، حتي اگر هنوز المنتهاي نو نصب نشده باشند. كلر آزاد توسط اجزاي پلاستيكي سيستم جذب مي‌شود. بايد قبل از نصب المنتهاي نو، سيستم به مدت طولاني با آب شستشو شود.)
فيلترهاي مياني بايد ضد عفوني شوند و فيلترهاي كربني و بسترهاي تعويض يوني از اين قاعده مستثنا هستند. اگر قبلاً رزين در داخل بسترهاي تعويض يوني و كربن فعال شده در داخل فيلترهاي كربني ريخته شده است، بايد دقت كرد كه ماده ضد عفوني كننده با اين بسترها و با سيستم تماس پيدا نكند.


فيلتر هاي مياني
قبل از راه اندازي سيستم، تجهيزات پيش تصفيه بالا دستي بايد براي تأمين آب مورد نياز آماده باشند. بايد شن در داخل فيلترهاي مياني ريخته شود و شستشوي معكوس انجام گيرد و كارتريج فيلترها در داخل محفظه فيلتر نصب شوند.
قبل از انجام اين كار، دبي سنجها و اُريفيسها بايد بازديد شوند و درصورت نياز، كاليبره شوند. هنگام تخليه شن در داخل فيلتر، بهتر است كه نيمي از فيلتر با آب پر شود. اين كار موجب جلوگيري از خرد شدن شنها و توليد گرد و غبار مي‌شود. حتي با اين وجود، هنگام تخليه شن در داخل فيلتر بهتر است كه از دستگاه تنفسي استفاده شود. اگر نياز به رفتن در داخل تانك است، بايد نكات ايمني در اين زمينه رعايت شود.
مقدار تخليه در داخل تانك بايد دقيق باشد و بر اساس نظر سازنده صورت پذيرد و اغلب مشخصات كيسه­هاي محتوي ذرات داخل بستر، خوانا نيستند. قبل از تخليه اين كيسه‌ها در داخل تانك يا فيلتر، هر گونه تناقصي بايد مشخص شود.
محتويات بعد از ريختن در داخل بستر، بايد چندين بار شستشوي معكوس شوند. حداقل 5 مرتبه شستشوي معكوس پيشنهاد مي‌شود مگر اينكه نظر سازنده چيز ديگري باشد. اندازه­يري شاخص حجمي لجن (SDI) مشخص مي‌كند كه كيفيت آب خروجي فيلتر، بهتر از آب ورودي به آن است. د از انجام اين تست ، فيلتر 5 ميكروني مورد استفاده در اين آزمايش بايد بازديد ظاهري شود و اگر ذرات لجن بر روي آن مشاهده شد، فيلترهاي مياني بايد بيشتر شستشو شده و يا شستشوي معكوس ، مجدداً انجام گيرد.

محفظه فيلترهاي فشنگي
محفظه داخلي فيلترهاي فشنگي بايد قبل از نصب فيلترهاي نو، شستشو شوند. قبل از باز کردن درب محفظه بايد فشار زدايي آن صورت گيرد. فيلتر پس از اينكه به مدت چندين ساعت در سرويس بود، بايد از سرويس خارج شود و فيلترها مورد بازرسي قرار گيرند . اگر مقدار لجن در بالا دست فيلترهاي فشنگي زياد است، شستشوي معكوس فيلترهاي شني بايد بيشتر انجام شود. بايد دقت كرد كه تمام آب از داخل فيلتر هاي فشنگي عبور كند و هيچ گونه مسير جانبي وجود نداشته باشد. آب بندي محفظه فيلترها بايد به طور كامل صورت گيرد.
تست آب خروجي از فيلتر هاي فشنگي بايد قبل از راه اندازي RO انجام شود. از آنجا كه اين آب به عنوان آب خوراك پمپ فشار قوي محسوب مي‌شود. ميزان لجن آب بايد متناسب با نظريه سازنده باشد . اگر SDI بالا باشد، بايد قبل از اينكه سيستم RO راه اندازي شود، مشكل برطرف گردد.


پمپهاي تزريق مواد شيميايي
براي رقيق كردن مواد شيميايي مورد نظر، بايد مقدار معيني آب خالص به تانك تزريق مواد شيميايي اضافه شود. به خاطر اينكه سيستم RO هنوز راه اندازي نشده است، ممكن است تهيه آب خالص براي پر كردن تانك در دسترس نباشد.
قبل از اضافه كردن ماده شيميايي به تانك، پمپ تزريق بايد با آب تست شود. براي كمك به تست پمپ، مسير مكش پمپ بايد توسط پرسنل از آب پر شود. با كاهش فشار در خط لوله اصلي ( با قطع آب در بالادست)، يا با جداكردن لوله خروجي پمپ از لوله اصلي ، فشار برگشتي در لوله خروجي به حداقل ممكن كاهش مي يابد. در محل تزريق بايد يك شير يكطرفه نصب شود تا از برگشت آب به داخل مسير تزريق جلوگيري شود. بعد از اينكه مسير ورودي و خروجي پمپ، پر از آب شد و پمپ در سرويس قرار گرفت، مي‌توان ماده شيميايي را به تانك اضافه نمود.


برداشتن المنتهاي حلزوني كهنه
قبل از نصب المنتهاي نو در داخل محفظه المنت سيستم RO ، المنتهاي كهنه بايد بيرون كشيده شوند. اگر مشكل بيولوژيكي در سيستم وجود نداشته باشد، به راحتي مي‌توان از سمت ورود آب خوراك، المنتهاي نو را در داخل محفظه المنت قرار داد تا از سمت ديگر، المنتهاي كهنه بيرون كشيده شوند.
درصورت وجود گرفتگي بيولوژيكي در سيستم، بايد بعد از تخليه المنتهاي كهنه و قبل از نصب المنتهاي نو، محفظه­هاي المنت و لوله‌ها را ضد عفوني كرد. در اين حالت، سيستم، توسط يك بايوسايد قوي ضد عفوني مي‌شود، بدون اين كه به غشاء آسيبي وارد شود. اين كار سرعت كلني شدن مجدد باكتري در غشاءهاي نو را كاهش مي‌دهد.
المنتهاي كهنه را مي‌توان با فشار آب از داخل محفظه المنت خارج كرد. براي اين كار، نياز است كه درپوش سمت آب محصول باز شود و آب با فشار كم از سمت خوراك به داخل محفظه المنت فرستاده شود.
هرگونه رسوب و يا گرفتگي بر روي سطح لوله و محفظه المنت بايد تميز شود. اگر رسوب و يا گرفتگي، سنگين باشد، بايد هنگام شستشو، دماي آب زياد باشد. بدون وجود غشاء در سيستم، دماي آب را تا F 140 مي‌توان افزايش داد تا لوله‌ها و محفظه هاي المنت تميز شوند .


كاليبراسيون وسايل ابزار دقيق
درصورت امكان، تمام وسايل ابزار دقيق بايد كاليبره شوند. اگر المنتهاي حلزوني نو هنوز در داخل محفظه المنت نصب نشده اند، بهتر است كه دبي سنجها كاليبره شوند. تمام فشار سنج ، دماسنج، هدايت سنج و pH مترها بايد كاليبره شوند.


نصب المنتهاي نو
المنتهاي نو ممكن است فاقد واشر آب بندي آب دور ريز و واشر حلقوي (O-ring) باشند. (اين واشر در داخل رابط بين دو المنت نصب مي‌شود) اگر چه ممكن است در هر دو طرف المنت، محلي براي نصب واشر آب بندي آب دور ريز وجود داشته باشد ولي استفاده از اين واشر در يك طرف المنت، كافي به نظر مي‌رسد. اين واشر در شكاف موجود در سمت آب خوراك كه به همين منظور تعبيه شده است، نصب مي‌شود و بايد از ورود آب به سمت داخلي محفظه المنت جلوگيري كند.
واشر آب بندي آب دور ريز بايد روانكاري شود. گليسيرين براي روانكاري واشر آب بندي آب دور ريز و واشر نصب شده در رابط داخلي بين دو المنت پيشنهاد مي‌شود. گليسيرين كاملاً در آب محلول است، به اين معنا كه بطور كامل توسط آب شستشو مي‌شود. متأسفانه استفاده از گليسيرين موجب مي‌شود كه برداشتن المنتها هنگام تعويض آنها به سختي انجام گيرد. همچنين احتمال پاره شدن واشر حلقوي پس از شسته شدن گليسيرين وجود دارد . اگر از گريس سيليكون استفاده مي‌شود، مقدار مصرف بايد بسيار ناچيز باشد، چون اين ماده موجب گرفتگي المنتها مي‌شود. همچنين براي روانكاري نبايد از مايع ظرفشويي استفاده كرد، چون موجب متورم شدن واشرها مي‌شود.
المنتها بايد در يك جهت و از سمت آب خوراك در داخل محفظه المنت قرار گيرند. بايد دقت كرد كه شماره سريال المنت و محل نصب آن در داخل محفظه المنت ثبت شود. نصب المنتها بايد به آرامي انجام گيرد و توجه شود كه جهت واشر آب بندي آب دور ريز، درست باشد و تمام واشرهاي مربوط به رابطها به طور صحيح نصب شده باشند. اشتباه در نصب المنتها ، موجب تأثير در كارآيي سيستم مي‌شود و اصلاح آن به زمان نياز دارد.
درپوش بالا دست محفظه­هاي المنت بايد قبل از درپوش پايين دست نصب شود. قبل از نصب درپوش، هم محوري شاهراه آب محصول با رابطهاي آن بايد صورت گيرد.
در جهت درپوش پايين دستي بايد به المنتها فشار وارد كرد. قبل از بستن درپوش بالا دستي، باید شيمز گذاري كرد تا از حركت المنتها در داخل محفظه المنت جلوگيري شود. شيمز گذاري ، نصب لايه نازكي از يك لوله پلاستيكي در گرداگرد قسمت خارجي رابطهاي درپوش انتهايي است تا از هر گونه لغزش بين المنت و درپوش انتهايي جلوگيري شود.


پر كردن سيستم
بعد از نصب المنتهاي نو، سيستم بايد پر از آب شود. هنوز نبايد از پمپ فشار قوي استفاده نمود. ابتدا بايد پمپ فشار ضعيف استارت شود و نشتيهاي موجود گرفته شوند. سپس بايد سيستم مورد بررسي قرار گيرد تا احياناً شيري به طور سهوي بسته نباشد. جريان آب بايد در لوله­هاي آب محول و آب دور ريز وجود داشته باشد. فشار آب محصول در اين حالت، ناچيز خواهد بود .


بررسي جهت چرخش پمپ فشار قوي
اگر هيچ گونه نشتي در سيستم وجود ندارد، جهت پمپ فشار قوي بايد بررسي شود. بعد از اينكه سيستم پر از آب شد، پمپ فشار قوي بايد استارت شود. جهت چرخش پمپ معمولاً بر روي آن علامت زده شده است. با وجود فن خنك كننده بر روي پمپ، امكان ديدن جهت چرخش پمپ مشكل است . اگر جهت چرخش ، اشتباه باشد، پمپ به جاي سه فاز با يك فاز كار مي‌كند. اگر جهت چرخش پمپ اشتباه باشد، فشار خروجي پمپ ناچيز خواهد بود . به عنوان مثال، اين فشار تقريباً نيمي از فشار پمپ در حالتي است كه جهت چرخش آن صحيح باشد.


راه اندازي سيستم
همه چيز براي راه اندازي سيستم مهيا است. اگر در مسير خروجي پمپ، شير فشار شكن قرار دارد، بايد قبل از استارت پمپ، شير نيمه باز باشد. به محض استارت پمپ فشار قوي، بايد شير فشارشكن آب دور ريز براي تخليه دبي آب مورد نظر تنظيم شود. ميزان دبي آب دور ريز هنگام راه اندازي بايد مقداري بيشتر از ميزان طراحي باشد تا سيستم، پايدار شود. اكنون مي‌توان شير نصب شده در مسير خروجي پمپ را براي فشار مورد نظر تنظيم كرد. اين تنظيم در دبي آب دور ريز تأثير خواهد گذاشت، به طوري كه تنظيم شير فشار شكن آب دور ريز هم بايد انجام شود. اگر سسیتم، فاقد شير فشار شكن پمپ است، هنگام راه اندازي، فقط بايد شير آب دور ريز تنظيم شود.
همين كه دبي آب در محدود مورد نظر، حالت ثابت به خود گرفت، غلظت تزريق مواد شيميايي بايد
اندازه­گيري شود. با تزريق اسيد ، pH آب خوراك بايد اندازه گيري شود. تنظيم پمپ تزريق اسيد و كاليبره pH متر بايد انجام شود .
اگر در سيستم از غشاء پلي آميد استفاده شده، غلظت كلر آزاد و غلظت كلر محلول بايد اندازه­گيري شود . اگر غلظت ناچيزي از اين دو، در آب خوراك وجود داشته باشد، تا زماني كه بايوسايد در آب وجود نداشته باشد، سیستم بايد از سرويس خارج شود. ممكن است كه ميزان تزريق پمپ بايوسايد كم باشد و يا غلظت آن در تانك به حد كافي نباشد. اگر از فيلترهاي كربن فعال شده به عنوان عامل احيا كننده استفاده مي‌شود بايد مراقب بود كه حتي مقدار اندكي آب، از مسير جانبي عبور نكند و حتماً تمام آب با فيلتر تماس داشته باشد و از داخل آن عبور كند.


جمع آوري داده‌ها
بعد از 30 دقيقه كه از راه اندازي سيستم گذشت و سيستم RO ، حالت پايدار به خود گرفت بايد پارامترهايي نظير دبي آب محصول و غلظت آن و فشار هاي بين مراحل، اندازه­گيري و ثبت شوند. اگر نسبت به دقت هر يك از پارامترها، ترديد وجود دارد، بايد مجدداً كاليبره شود. اگر دبي و غلظت آب محصول هريك از محفظه­هاي المنت متناقص باشد، دليل آن بايد تشخيص داده شود و نسبت به رفع مشكل اقدام شود. اگر غلظت املاح در آب محصول يك محفظه المنت بيش از مقدار پيش بيني شده باشد ، بايد از تمام المنتهاي آن محفظه نمونه‌گيري شود تا مشخص شود كه كدام المنت دچار مشكل است . هنگام راه اندازي سیستم ممكن است واشرهاي نصب شده در رابطها پاره شوند و ممكن است نياز به شيمز گذاري باشد تا از حركت المنت جلوگيري شود. غالباً المنتي در سيستم وجود دارد كه كارآيي آن براساس مشخصات سازنده نمي­باشد و در اين صورت بايد تعويض شود .
با انجام هر گونه اقدام اصلاحي بر روي سيستم، پارامترها بايد مجدداً ثبت شوند. از پارامترهاي نهايي بايد دو نسخه كپي تهيه كرد و آنها را در بايگاني واحد نگهداري كرد. يك نسخه از كپي بايد براي سازنده غشاء و ديگري براي سازنده سيستم فرستاده شود. در صورت بروز اشكال در سيستم ، اين پارامترها براي مقايسه مورد استفاده قرار مي گيرند.