آيت‌الله دكتر مهدي حائري يزدي، فيلسوف و متكلم نامدار در سال 1302 به دنيا آمد وي فرزند مؤسس نامدار حوزه علميه قم آيت اللّه شيخ عبدالكريم حائري يزدي بود.
دكتر حائري، عرفان و علوم نقلي و عقلي را در محضر استادان بزرگ حوزه‌هاي تشيع، آيات عظام آيت‌الله العظمي خميني ، آيت‌اللّه احمد خوانساري، ميرزا مهدي آشتياني، آيت‌اللّه بروجردي و آيت‌اللّه كوه‌كمره‌اي فراگرفت. وي پس از دريافت درجه‌ي اجتهاد به عنوان نماينده‌ي آيت‌الله العظمي سيد حسين طباطبايي بروجردي به آمريكا هجرت كرد و مدارج تحصيل در فلسفه‌ي غرب را تا سطوح بسيار عالي طي نمود.
دكتر حائري يزدي، دوره‌ي ليسانس را در دانشگاه جورج تاون، فوق ليسانس را در هاروارد و دكتري را در دانشگاه ميشيگان و تورنتو با درجه‌ي ممتاز به اتمام رساند. رساله‌ي دكتري ايشان با عنوان «علم حضوري» اصول معرفت‌شناسي در فلسفه‌ي اسلامي (the Principles of epistemology in islamic philosophy, knowledge by presence) يكي از كتب برجسته و عالي در موضوع خود است كه طي 9 سال و با نظارت چند تن از بزرگ‌ترين استادان فلسفه در غرب نگاشته شد و با اين رساله به اخذ درجه‌ي دكتري در رشته‌ي «فلسفه‌ي آناليتيك» نايل شد.
دكتر حائري يزدي، در طول عمر پربركت خود در دانشگاه‌ها و مؤسسه‌هاي علمي مختلف به تدريس پرداختند؛ از جمله:
دكتر حائري، عرفان و علوم نقلي و عقلي را در محضر استادان بزرگ حوزه‌هاي تشيع، آيات عظام آيت‌الله العظمي خميني ، آيت‌اللّه احمد خوانساري، ميرزا مهدي آشتياني، آيت‌اللّه بروجردي و آيت‌اللّه كوه‌كمره‌اي فراگرفت. وي پس از دريافت درجه‌ي اجتهاد به عنوان نماينده‌ي آيت‌الله العظمي سيد حسين طباطبايي بروجردي به آمريكا هجرت كرد و مدارج تحصيل در فلسفه‌ي غرب را تا سطوح بسيار عالي طي نمود.
دكتر حائري يزدي، دوره‌ي ليسانس را در دانشگاه جورج تاون، فوق ليسانس را در هاروارد و دكتري را در دانشگاه ميشيگان و تورنتو با درجه‌ي ممتاز به اتمام رساند. رساله‌ي دكتري ايشان با عنوان «علم حضوري» اصول معرفت‌شناسي در فلسفه‌ي اسلامي (the Principles of epistemology in islamic philosophy, knowledge by presence) يكي از كتب برجسته و عالي در موضوع خود است كه طي 9 سال و با نظارت چند تن از بزرگ‌ترين استادان فلسفه در غرب نگاشته شد و با اين رساله به اخذ درجه‌ي دكتري در رشته‌ي «فلسفه‌ي آناليتيك» نايل شد.
دكتر حائري يزدي، در طول عمر پربركت خود در دانشگاه‌ها و مؤسسه‌هاي علمي مختلف به تدريس پرداختند؛ از جمله:
1- تدريس الهيات و فلسفه در دانشكده‌ي الهيات دانشگاه تهران كه در خلال سالهاي 1344 الي 1348، فلسفه ابن سينا و صدرالمتألهين را براي شاگردان خود تدريس مي‌كردند.
2- تدريس فلسفه‌ي اسلامي در مدرسه‌ي سپهسالار (شهيد مطهري)
3- تدريس در «مركز تحقيقات اديان جهاني» وابسته به دانشگاه هاروارد در طول سالهاي 1964 و 1965
4- تدريس فلسفه اسلامي و ادبيات فارسي در دانشگاه مك گيل در سالهاي 1969 تا 1971
5- تدريس فلسفه و فقه اسلامي در دانشگاه ميشيگان در خلال سالهاي 1971 و 1972
6- تدريس ادبيات فارسي - تاريخ بيهقي - در دوره‌ي فوق ليسانس دانشگاه تورنتو در سالهاي 1974 و 1975
7- تدريس در مؤسسه تحقيقات قرون وسطي وابسته به دانشگاه تورنتو با عنوان «تعليمات بنيادين فلسفه‌ي بوعلي سينا» در خلال سالهاي 1975 و 1976.
8- تدريس در دانشگاه جورج تاون با عنوان «مبادي عناصر الهي در جوامع اسلامي» در سال 1979.
9- تدريس در دانشگاه تورنتو در زمينه فلسفه اخلاق در سالهاي 1979 و 1980.
10- تدريس فلسفه و توابع اين علم در دانشگاههاي دولتي نيويورك، دانشگاه آكسفورد، دانشگاه مونترال كانادا، انجمن حكمت و فلسفه ايران و تدريس در منزل خويش براي دانشجويان دكتري و دانش‌پژوهان ويژه.
11- عضويت در «مؤسسه جهاني فلسفه اخلاق» و مؤسسات علمي ديگر و شركت و ايراد سخنراني در دهها سمينار و همايش علمي در ايران، آمريكا و مناطق مختلف جهان.
