نام فارسي: آويشن
نام علمي: Thymus vulgarisl.
نام انگليسي: Garden thyme
تاريخچه گياهشناسي:
آويشن يكي از قديمي ترين گياهان دارويي و ادويه اي است «تيموس» كلمه اي يوناني وبه معناي «شجاع» مي باشد. بطوري كه زنان يونان باستان اين گياه را به لباس شوهرانشان كه عازم جنگ بودند معمولاً مي دوختند. زيرا آنها معتقد بودند آويشن سبب شجاعت و درنتيجه پيروزي آنها درجنگ مي شود.
ـ خصوصيات گياهي:
آويشن گياهي است چند ساله و خشبي، منشأ آن نواحي مديترانه گزارش شده است و درجنوب اروپا درسطوح وسيعي كشف ميشود .
ريشه آويشن مستقيم . كم و بيش چوبي و انشعابهاي فراوان دارد. ساقه آن مستقيم و چهار گوش است . ارتفاع اين گياه متفاوت و بين 50-20 سانتي متر مي‌باشد، برگها كوچك، متقابل و كم و بيش نيزه اي شكل، بدون نوك و دمبرگ، پوشيده از كركهاي خاكستري رنگ و حاوي اسانس هستند. گلها كوچك وبصورت مجتمع درقسمت فوقاني ساقه هايي كه از بغل برگها خارج مي شوند روي چرخه هايي مجتمع پديدار مي‌شوند. ميوه فندقه به رنگ قهوه اي تيره و طول آن يك ميلي متر است. داخل ميوه چهار بذر به رنگ قهوه اي تيره وجود دارد.
قسمت دارويي:
پيكر رويشي آويشن حاوي اسانس است. از اين رو داراي بويي مطبوع مي باشد. پيكر رويشي درمرحله گلدهي از بيشترين مقدار اسانس برخوردار است.
خواص درماني :
مجموعه مواد مؤثر آويشن خلط آور است و از آن براي معالجه سرفه استفاده ميشود.
اسانس آويشن
مايعي است زرد يا قهوره اي مايل به قرمز تيره با بوي مطبوع قوي و طعم تند و پايدار و خنك كننده، از تقطير برگها و سرشاخه هاي گلدار آويشن حاصل ميشود. حاوي بيش از 40% حجم به حجم فنل ها، Cymene و لينالول مي باشد.
ـ حلاليلت :
به نسبت 1 به 2 در الكل ( 80%) محلول است .
ـ نگهداري:
درجاي خنك و د رظرفهاي كاملاً سر بسته و دور از نور نگهداري شود.
مصارف :
آويشن بسته به ميزان اسانس هاي فرار موجود اثرات ضد نفخ دارد. مايع استخراجي از آن يكي از مواد سازنده شربتهاي غليظ ضد سرفه مي باشد كه بعنوان ماده طعم دهنده نيز مورد استفاده قرار مي گيرد.
اسانس آويشن فر آورده هاي ضد اسپاسم ، ضد نفخ و اثر ضد عفوني كننده قوي داشته ،درعين حال كمي سمي است. پماد حاصل از اين اسانس دربعضي از بيماريهاي جلدي مخصوصاً «زونا» اثر مفيد ظاهر مي‌كند.
در مصرف خارجي با روغن زيتون روي مفاصل بعنوان گرم كننده ومحرك سطحي به كار مي رود.
تيمول بعلت دارا بودن اثر ضد عفوني كنندگي مي تواند دربيماريهاي روده و يا ضد عفوني كردن آن درمسموميت هاي ناشي از عفونت روده، ديسانتري و وبا اثر مفيد ظاهر كند.
تيمول درفرمول خمير دندانها و محلولهاي غرغره و دهان شويه وارد مي شود.
نام علمي: Thymus vulgarisl.
نام انگليسي: Garden thyme
تاريخچه گياهشناسي:
آويشن يكي از قديمي ترين گياهان دارويي و ادويه اي است «تيموس» كلمه اي يوناني وبه معناي «شجاع» مي باشد. بطوري كه زنان يونان باستان اين گياه را به لباس شوهرانشان كه عازم جنگ بودند معمولاً مي دوختند. زيرا آنها معتقد بودند آويشن سبب شجاعت و درنتيجه پيروزي آنها درجنگ مي شود.
ـ خصوصيات گياهي:
آويشن گياهي است چند ساله و خشبي، منشأ آن نواحي مديترانه گزارش شده است و درجنوب اروپا درسطوح وسيعي كشف ميشود .
ريشه آويشن مستقيم . كم و بيش چوبي و انشعابهاي فراوان دارد. ساقه آن مستقيم و چهار گوش است . ارتفاع اين گياه متفاوت و بين 50-20 سانتي متر مي‌باشد، برگها كوچك، متقابل و كم و بيش نيزه اي شكل، بدون نوك و دمبرگ، پوشيده از كركهاي خاكستري رنگ و حاوي اسانس هستند. گلها كوچك وبصورت مجتمع درقسمت فوقاني ساقه هايي كه از بغل برگها خارج مي شوند روي چرخه هايي مجتمع پديدار مي‌شوند. ميوه فندقه به رنگ قهوه اي تيره و طول آن يك ميلي متر است. داخل ميوه چهار بذر به رنگ قهوه اي تيره وجود دارد.
قسمت دارويي:
پيكر رويشي آويشن حاوي اسانس است. از اين رو داراي بويي مطبوع مي باشد. پيكر رويشي درمرحله گلدهي از بيشترين مقدار اسانس برخوردار است.
خواص درماني :
مجموعه مواد مؤثر آويشن خلط آور است و از آن براي معالجه سرفه استفاده ميشود.
اسانس آويشن
مايعي است زرد يا قهوره اي مايل به قرمز تيره با بوي مطبوع قوي و طعم تند و پايدار و خنك كننده، از تقطير برگها و سرشاخه هاي گلدار آويشن حاصل ميشود. حاوي بيش از 40% حجم به حجم فنل ها، Cymene و لينالول مي باشد.
ـ حلاليلت :
به نسبت 1 به 2 در الكل ( 80%) محلول است .
ـ نگهداري:
درجاي خنك و د رظرفهاي كاملاً سر بسته و دور از نور نگهداري شود.
مصارف :
آويشن بسته به ميزان اسانس هاي فرار موجود اثرات ضد نفخ دارد. مايع استخراجي از آن يكي از مواد سازنده شربتهاي غليظ ضد سرفه مي باشد كه بعنوان ماده طعم دهنده نيز مورد استفاده قرار مي گيرد.
اسانس آويشن فر آورده هاي ضد اسپاسم ، ضد نفخ و اثر ضد عفوني كننده قوي داشته ،درعين حال كمي سمي است. پماد حاصل از اين اسانس دربعضي از بيماريهاي جلدي مخصوصاً «زونا» اثر مفيد ظاهر مي‌كند.
در مصرف خارجي با روغن زيتون روي مفاصل بعنوان گرم كننده ومحرك سطحي به كار مي رود.
تيمول بعلت دارا بودن اثر ضد عفوني كنندگي مي تواند دربيماريهاي روده و يا ضد عفوني كردن آن درمسموميت هاي ناشي از عفونت روده، ديسانتري و وبا اثر مفيد ظاهر كند.
تيمول درفرمول خمير دندانها و محلولهاي غرغره و دهان شويه وارد مي شود.
