نوشته ای را که ملاحظه می کنید تلاشی است در جهت شناخت و آگاهی بیشتر، آنچه پیش روست حرکتی دیگر در مسیریست که بتوانیم امکان دانستن بیشتر را فراهم کنیم تا که شاید بستر حاصل خیز وجودمان را برای تولدی دیگر محیا سازیم، آری، به دور از هر گونه تعیین تکلیف برای اشخاص و افرادی که در نوع خود دستی بر آتش دارند و آنها نیز در مسیر توسعه با هر بضاعتی کوشش می کنند.
زمانی که تصمیم برای ترجمه و تنظیم این قبیل موضوعات گرفته شد مسائل مختلف و ایده های جدیدی پیش رو بود که البته همچنان پا بر جاست اما و ای کاش همکاری جدی تری را از طرف سایر دوستان مشاهده می کردیم که آن نیز برای من تفألی نیک است.هدف از انجام اینکار وضوح وقایعی است که در دنیای فعلی ما رخ می دهد، متونی که با عناوین متنوع و در سطوح مختلف بوسیله رسانه ها،جراید و اینترنت اطلاع رسانی می شود، میزان و حجم مطلب بسیار است و موضوعات بسی بیشتر که اگر با مشکلات خاصی مواجه نشویم آن را ادامه خواهیم داد. در این میان از همکاری با اشخاص- هنرمندان و گروه های پژوهشی نیز استقبال کرده و تمایل خود را برای ایجاد مجموعه ای گسترده تر اعلام می داریم. دستور کار برای مطالب مهم تر به جهت استفاده نوازندگان گروه خانواده ویلن – تحقیات علمی- مسترکلاسها – اجراهای مختلف در سطح دنیا – معرفی بهترین ویلن ها – معرفی دانشگاه ها و کنسرواتوارها – معرفی نوازندگان جدید – سازندگان ساز- تعمیرات ساز – قیمت گذاری سازها – لوازم جانبی- آخرین اخبار روز در باب موضوعات مربوطه – و بسیاری از مطالب دیگر می باشد که حتی ارائه متن اصلی به زبان انگلیسی به جهت استفاده علاقه مندان نیز فراهم است. شایان ذکر است که موضوعات اینترنتی نبوده و بصورت اطلاعات ماهانه و به روز تحت عنوان مجله الکترونیکی ویلن ارائه خواهد شد که البته می توان روند اطلاعات و کلیه موضوعات را از گذشته تا حال درخواست کرده و فراهم نمود. تحقیق و پژوهش: رضا ضیایی
مترجم: امیر محمد کاظمی سیمون فیشر از جمله استادان برجسته انگلستان وهمچنین از اساتید دارای کرسی در مدرسه منوهین و Guildhall می باشد. وی کتاب هایی به زبان ساده و قابل فهم برای عموم تألیف کرده است که می توان به کتاب های basics و practice اشاره نمود. (مقاله ی حاضر برگرفته از basics می باشد.)
مبحث انگشت چهارم دست چپ: (نویسنده: سیمون فیشر)
بیشتر نوازنده ها در مقایسه بین انگشتان دست چپ خود در می یابند که انگشت چهارم آن ها نسبت به دیگر انگشتان ضعیف تر است؛ بطور مثال در فعالیت هایی چون : تریل، ویبراسیون، تعویض پوزیسیون و… راه حل مناسب برای چابکی و آمادگی انگشت چهارم در گرو تمریناتی ساده و مستمر می باشد. این تمارین به نوبه خود می توانند بعنوان روشی مناسب برای گرم کردن دست چپ قرار گیرند، پس حتماً لازم نیست تا برای انجام آنها زمان جداگانه ای غیر از تمرین روزانه خود در نظر بگیرید. این تمرین ها سریع ترین راه برای داشتن انگشت چهارمی نیرومندتر و آماده تر هستند.
(فیگور a1)
1) افزایش لامسه
اگر با استفاده از نوک انگشت، انگشت گذاری کنید، انگشت بطور طبیعی دارای خمیدگی و قوس می شود (فیگورa1) اما اگر با استفاده از نرمچه ی انگشت انگشت گذاری کنید. انگشت تقریباً بصورت راست و قائم قرار می گیرد.(فیگورb1)
(فیگور b1)
(لازم به ذکر است که این دو شیوه ی انگشت گذاری غلط نمی باشد و هر کدام کاربرد خاص خود را خواهد داشت.) استفاده از نرمچه انگشت چهارم در حین انگشت گذاری این مزیت را برای شما ایجاد می کند تا ویبراسیونی ُپرتر و عمیق ترنسبت به انگشت گذاری با نوک انگشت داشته باشید. (نویسنده از واژه ای juicier به معنای آبدار تر استفاده کرده است) شما می توانید در خیلی مواقع از این روش استفاده کنید و مشکلی بوجود نخواهد آمد اگر کمی انگشت چهارم خود را قائم تر و صاف تر قرار دهید البته بهتر است وقتی از این روش (استفاده بیشتر از نرمچه انگشت) بهره ببرید که آگاهانه و با تسلط کافی انجام گیرد. اما انگشت گذاری با نوک انگشت و بصورت خمیده به شما اطمینان خاطر می دهد که وقتی انگشت خود را برداشتید دوباره می توانید به همان شکل اولیه و در محل قبلی آن را قرار دهید. (هم می توانید محل دقیق انگشت گذاری صحیح قبلی را دوباره بیاید و هم درصد خطای شما در فالش نواختن به حداقل خواهد رسید.) همچنین اطمینان یابید که حرکت انگشت شما از مفصل اصلی صورت می گیرد نه از مفصل میانی.(شما باید قادر باشید در هنگام فرود آوردن انگشت از وزن خود انگشت استفاده کنید، در واقع آزاد و راحت، بدون هیچ فشاری آن را روی سیم پرتاب کنید البته این نحوه ی انگشت گذاری در انگشتان دیگر نیز صدق می کند)
توجه:
استفاده از نوک انگشت به این معنا نیست که از ناخن هم استفاده کنید. این کار صحیح نیست و باعث به گوش رسیدن صدایی نادرست می شود. منظور این است که باید از میانه انگشت (گوشت سر انگشت) استفاده کنید و به هیچ وجه نباید ناخن روی سیم قرار گیرد.) تمرین افزایش لامسه انگشت با تغییر قسمت های انگشت (از نوک تا نرمچه) که روی سیم قرار می دهید به شرح زیر است:
۱- با نوک انگشت چهارم
۲- استفاده کمتر از نوک انگشت
۳- کمتر
۴- بیشتر استفاده از نرمچه انگشت
۵- کاملاً نرمچه ی انگشت
۶- استفاده کمتر از نرمچه
۷- کمتر
۸- نوک انگشت چهارم ۲) هدف گیری انگشت [ برای گرفتن صحیح نت ها]:
گاهی اوقات بعضی نوازنده ها برای اینکه اطمینان یابند میانه نوک انگشت چهارم به درستی با سیم تماس پیدا کرده است.[بطور ناخودآگاه] انگشت خود را عقب تر می گذارند. آنها باید انگشت گذاری و یافتن هدف خود را (منظور پیداکردن محل صحیح نت است) بهبود بخشند. شاید در حین نوازندگی حس جالبی نباشد که انگشت سیم را گم کرده و در محل مورد نظر فرود نیاید یا با سیم های مجاور تماس پیدا کند (این عوامل سبب ایجاد صداهای اضافی شده و در آخر سونوریته ای تمیز و دقیق به گوش نمی رسد)
توجه داشته باشید که در حین تمرین نباید انگشت بطور کامل راست و قائم باشد. تاآن جا که امکان دارد انگشت باید خمیده و قوس دار گذاشته شود. فقط باید سعی کنید تا در این تمرین حداقل کمی از نوک انگشت روی سیم می یا ر قرار گیرد. ۳) مستقل کردن انگشت چهارم
انگشت چهارم مستقل از انگشت سوم نیست، شاید این به خودی خود یک ضعف به حساب آید. خصوصاً به این مسئله در تکنیک های پایین دسته ساز (منظور پوزیسیون اول است) مشهودتر است. با انجام چند تمرین ساده می توانید این ضعف را (که در واقع بدلیل آناتومی انگشتان دست می باشد) بهبود بخشید تا [در حین نوازندگی] انگشت چهارم عکس العملی نسبت به حرکت انگشت سوم نشان ندهد. انگشت سوم خود را با نیرو و محکم [ولی راحت و بدون هیچ فشاری] پرتاب کنید.
- در حین گذاشتن و برداشتن انگشت چهارم آن را خمیده و قوس دار نگه دارید.
- همزمان با پرتاب سریع انگشت سوم، انگشت چهارم را [ به سرعت از روی سیم] بردارید.
(روی تصویر می خوانید به ترتیب: سبک تر – با تمام وزن انگشت – وزن دار و محکم تر – ضربه زدن نرم – و سبک انگشت چهارم به سیم)
- با انگشت سوم روی سیم فلاژوله بزنید و تا آنجا که امکان دارد
[بدون آنکه آرشه با سیم لا برخوردی داشته باشد] به آرامی با انگشت چهارم به سیم لا ضربه بزنید که بصورت × روی نت ها نمایش داده شده است.
- انگشت خود را خمیده نگه دارید و [میانه] نوک انگشت باید با سیم تماس پیدا کند.
- در ابتدا به نرمی انگشت گذاری [روی سیم لا] را انجام دهید ؛ رفته رفته با انگشت خود قوی تر و محکم تر به سیم لا ضربه بزنید سپس به تدریج از قوی به سمت ضعیف تر شدن انگشت گذاری کنید. (باید دوباره به نقطه ی شروع تمرین بازگردید)
- در طول تمرین باید دقت کنید تا حرکات انگشت چهارم روی انگشت سوم تأثیری نداشته باشد.
- برای این تمرین تا آنجا که امکان دارد دو انگشت(انگشت‌سوم و چهارم) را گرد و خمیده نگه دارید. ۴) تمرین انعطاف پذیری
(از این تمرین می توانید برای گم کردن [آموزش ویولن دست چپ] قبل از نواختن گام ها استفاده کنید)
اغلب نوازندگانی که دارای دستان کوچکی هستند متوجه می شوند که انگشت گذاری (پرش) از انگشت اول به انگشت چهارمی که روی سیم مجاور قرار دارد مشکل است.(بطور مثال: انگشت اول “سی بمل روی سیم لا” و انگشت چهارم “لا بکار روی سیم ر” و…) (درواقع چون فاصله ی بین این دو انگشت زیاد است این سختی حس می شود.) تمرین زیر باعث می شود تا این فاصله راحت تر گرفته شود تا [نوازندگانی که دارای انگشتان کوتاهی هستند] راحت تر قادر به گرفتن نت صحیح باشند:
- عرض میان انگشت چهارم خود را با بازکردن از مفصل های اصلی دست افزایش دهید. تماماً در طول تمرین انگشت اول خود را نگه دارید. بعلاوه مراقب باشید تا به انگشت اول و دوم فشار وارد نشود.
- سعی کنید انگشت چهارم خود را گرد و خمیده نگه دارید.
دقت کنید که تمام دست چپ شل باشد (راحت و آزاد) همچنین شست دست چپ باید راحت و آزاد باشد. ۵) تمرین کشش
همین الگو را روی سیم های دیگر تکرار کنید. ابتدا پوزیسیون های بالا سپس در پوزیسیون های پایین (این شیوه تمرین به این دلیل است چون در پوزیسیون های بالا نسبت به پوزیسیون‌های پایین تر فواصل کوچک تر است ابتدا راحت تر می توان به انجام این تمرین پرداخت تا فشاری به دست وارد نشود. بعد از آمادگی دست چپ می توان تمرین را روی پوزیسیون های پایین که فواصل نت ها از هم بیشتر است به معنی دیگر گرفتن نت ها سخت تر می شود تمرین کرد.)