روز سوم
روز سوم
کتابخانه در پارک:
1.تعریف:مکانی برای نگهداری و خواندن کتاب
2.ریز فضا ها:فضایی برای نگهداری انواع کتاب از جمله کنکوری،مذهبی،میکروفیلم،مرجع ،نشریات علمی،روزنامه ها ،اسناد
مطالعه تفننی،serch،مطالعه حرفع ای
_سالن مطالعه ای کع تمام موارد فوق را به صورت شفاف و تنها با فضا سازی داشته باشد و فضا سازی با ستون،اختلاف
سطح،ویدهاو...انجام شود
_انبار کتاب فضایی برای ترمیم کتاب،قسمت اداری،نمازخانه ها،فضای رایانه ها
3.اصلی ترین فضا:سالن مطالعه ،مخزن ،مرجع
4.مقطع: از مخزن و سالن مطالعه زده شود به طوری که نحوه نورگیری چیدمان مبلمان سالن مطالعه و مخزن کتابها را نشان
5. حجم: حجمی ساده باشکستهای متعدد بدنه،برای کنترل نور و ارتباط بهتر با طبیعت پارک به صورت 2 طبقه به صورت
شفاف
6. اصلی ترین سند شیت: پلان و مقطع
تذکر: قسمت هایی از بنا که در کنار خیابان طراحی میشوند صلب تر و سنگینتر باشند.
نیازهای اساسی در روند شکل گیری کتابخانه¬ها عبارتند از:
ـ آموزش مذهبی ـ اخلاقی؛ اولین تمدنها از کتابخانه جهت آموزش اخلاقی ـ مذهبی بهره¬برداری می کرده اند، مانند کتابخانه های صومعه، کلیسا و نهادهای مذهبی هند.
ـ نگهداری مواد؛ حفاظت از مدارک، نسخ خطی و مدارک
ـ حفاظت از میراث فرهنگی؛ غربیان و رومیان، کتابخانه را در درجه اول برای حفظ میراث ثبت شده و تحویل آن به نسل های بعد می دانسته اند مانند کتابخانه صومعه های قرون وسطی، امروزه هم کتابخانه های ملی، ایالتی، مرکزی و ... همین وظیفه را بر عهده دارند.
ـ خواندن تفننی؛ از وظایف مهم کتابخانه عمومی فراهم آوردن زمینه ای جهت مطالعه برای سرگرمی است.
ـ جمع آوری از روی علاقه شخصی؛ مردم از روی تفاخر و یا جهت ارضای شخصی به جمع آوری نسخ می پردازند.
ـ شهروندان مطلع؛ موفقیت جامعه دموکراتیک بستگی بسیاری به شهروندان مطلع آن جامعه دارد که وظیفه کتابخانه عمومی مطلع نگه داشتن مردم جامعه خویش است.
ـ عاملی در تحول اجتماعی؛ در روند تحول اجتماعی، کتابخانه¬ها برای اجرای خواسته های مهم مثمر ثمرترند که وظیفه آن دستیابی به اطلاعاـ، تساوی آموزش، دسترسی به آگاهی سیاسی ـ اجتماعی می باشد.
ـ خودسازی و خودآموزی
ـ آموزش رسمی؛ وظیفه کتابخانه، جمع آوری مواد برای ارائه به دانش آموزان و دانش پژوهان است.
ـ حمایت از تحقیق و تفّحص؛ فراهم آوردن مواد و تسهیلات برای تحقیق
اهداف کتابخانه کودکان
تسهیل بهره¬گیری از حق دسترسی به:
ـ اطلاعات
ـ سواد رسانه ای، الکترونیکی، دیداری و عملی
ـ رشد فرهنگی
ـ رشد مطالعه و خواندن
ـ فراگیری مادام العمر
ـ برنامه های خلاق و سازنده در اوقات فراغت
• دسترسی مستقیم وکودکان به تمام منابع و رسانه¬ها
• تدارک برنامه ها و فعالیتهای گوناگون برای کودکان، والدین، و کودک یاران
• تسهیل حضور خانواده ها در جوامع محلی
• توانمندسازی کودکان و حمایت از آزادی و امنیت آنان
• کمک به این که کودکان به افرادی با اعتماد به نفس و کاردان تبدیل شوند.
• تلاش برای ایجاد جهانی آرام و صلح مدار
خدمات کتابخانه کودکان
• امانت مواد و منابع متنوع
• ارائه خدمات مرجع و اطلاع رسانی
• دیدار از کتابخانه
• کمک به کودکان در انتخاب منابع
• شرکت دادن کودکان در گزینش منابع کتابخانه و توسعه خدمات آن
• آموزش مهارتهای کتابخانه ای و سواد اطلاعاتی
• انجام فعالیتهای تدوینی (ترویج کتابخانی)
• اجرای برنامه های خلاق و گروهی، قصه گویی، مطالعه، نمایش، فعالیتهای علمی، مطابقه ها و سرگرمی¬های دیگر
• ارائه خدمات مرجع و آموزش به کودک یاران، مربیان دوره آمادگی، معلمان مدرسه و کتابداران و والدین
• همکاران و مشارکت با سازمانها و مؤسسات واقع در مناطق
اهداف کتابخانه نوجوانان
• تدارک مرحلۀ بینابینی گذار از خدمات کودکان به خدمات بزرگسالان
• تشویق عادات فراگیری مادام العمر از طریق کتابخانه و ترویج کتابخوانی
• ایجاد انگیزشهای مطالعه مادام العمر برای کسب اطلاعات و سرگرمی
• پرورش مهارتهای سواد اطلاعاتی
• تدارک خدمات و مجموعه هایی برای نوجوانان هر ناحیه جهت برآوردن نیازهای آنان در زمینه های آموزشی اطلاعاتی، فرهنگی، تفریحی
خدمات کتابخانه نوجوانان
• تدارک اطلاعات مرجعی از جمله برای نظارت درسی
• بازدیدهای گروهی از کتابخانه
• تطبیق مهارتهای اطلاع رسانی و سوادآموزی استفاده از منابع جانبی و الکترونیکی
• ارائه جمعیت مشاوره به نوجوانان افرادی و گروهی
• فراهم سازی تسهیلات برای دستیابی به منابع خارج از مجموعه از طریق خدمات بین کتابخانه ای و مانند آن
نمونه برنامه های مناسب کتابخانه برای نوجوانان
• معرفی کتاب
• اتحاد گروهی
• برنامه¬های اطلاع رسانی موضوع های خاص(مثلا بهداشت،مباحث روز)
• دعوت عناصر اصلی
فضاهای مورد نیاز
فضاهای کتابخانه را می¬توان در سه دسته کلی برشمرد، «فضاهای عملکردی» که محل فعالیتهای اصلی کتابخانه است و خود شامل فضاهای اداری، فضاهای فنی و کارگاهی، و فضاهای عمومی است، «فضاهای خدماتی» که مربوط به کتابخانه است اما حاوی فعالیت های اصلی آن نیست مانند تأسیسات و «فضاهای ارتباطی»
فضاهای اداری
فضایی است که فعالیت های جاری و روزمره مربوط به کتابخانه توسط کارکنان در آن صورت می¬گیرد منظور از کارکنان، کتابداران متخصص، کارمندان دفتری و اداری می¬باشد این بخش شامل اتاق ریاست، معاونت، اتاق منشی، واحد روابط عمومی و تبلیغات و تعدادی اتاق برای کارمندان است.
فضاهای فنی و کارگاهی
ـ کارگاه تعمیر و صحافی ـ لازم است هرچند وقت یکبار کتابها را صحافی نمود. همچنین کتابهای جلد کاغذی و نازک باید قبل از استفاده، صحافی شود. در کتابخانه هایی با حوزه جمعیتی بیش از 40000 نفر، بخش صحافی با تجهیزات کافی چون میز و وسایل صحافی و محل نگهداری لوازم با توجه به ظرفیت کتابخانه باید در فضای کارگاه در نظر گرفته شود.
ـ بخش فهرست نویسی و رده بندی ـ در این بخش مواد نوشتاری، دیداری و الکترونیکی سازماندهی می شوند. مثلا مشخصات کتب جدید را با توجه به استانداردها و قوانین اطلاع رسانی و کتابداری، در برگه¬هایی ثبت یا فهرست می-کنند.
بطور خلاصه: براساس معیارهایی که نهاد کتابخانه های عمومی کشور برای کتابخانه های مرکزی ارائه می دهد، فضاهای عمومی از طریق بخش¬های زیر به اطلاع رسانی و ارائه خدمات می پردازد:
ـ بخش اطلاع رسانی
ـ بخش امانت و گردش کتاب
ـ بخش نشریات ادواری و روزنامه ها
ـ بخش مرجع
ـ سالن مطالعه
ـ مخزن باز یا بسته
ـ آرشیو منابع غیر کتابی
ـ بخش دیداری و شنیداری
ـ بخش کودکان و نوجوانان
ـ بخش تحقیقات و پژوهش
ـ بخش اینترنت
ـ بخش تکثیر و تحویل مدرک
ـ فروشگاه و نمایشگاه
ـ سالن همایش ها و اجتماعات
استاندارد ها و سرانه ها
در این بخش، استانداردها و سرانه¬های لازم برای کتابخانه عمومی معلولین را در شش بخش جمعیت مورد نظر، ضوابط كلي طراحي ساختمانهاي عمومي ، ساعات کار، مواد و منابع، کارمندان و فضاهای مورد نیاز بررسی می¬کنیم. این اطلاعات، از منابع گوناگونی چون استانداردهای ایفلا برای کتابخانه¬های عمومی 1977/1973. رهنمودهای ایفلا و یونسکو درباره کتابخانه های مدارس. معیارهای برنامه ریزی و طراحی کتابخانه های عمومی کشور و پایان نامه های مختلف گردآوری و تدوین شده است.
نظام کتابخانه عمومی
حداقل جمعیت مورد نظر 15.000 نفر
حداقل جمعیتی که بطور معمول فعال در نظر گرفته می¬شود 50.000 نفر
ساعات کار
کتابخانه های عمده شهری 60 ساعت در هفته
کتابخانه های شاخه 18 تا 60 ساعت در هفته
ضوابط كلي طراحي ساختمانهاي عمومي:
تعريف: منظور از اماكن عمومي در اين مقاله آن دسته از ساختمانهايي هستند كه يكي از انواع خدمات عمومي مانند (موارد) ذيل را در اختيار افراد جامعه قرار مي دهند.
1- وروديها 2- راهرو 3- بازشو (در و پنجره) 4- پله 5- سطح شيبدار 6- آسانسور 7- فضاهاي بهداشتي 8- علايم
وروديها:
1- ورودي ساختمان حتي الامكان همسطح پياده رو باشد.
2- پياده رو منتهي به ورودي معلولان بايد با علايم حسي مشخص شود.
3-حداقل عمق فضاي جلو ورودي 140 سانتيمتر است.
4- وجود سايه بان به عرض حداقل 140 سانتيمتر بر روي فضاي جلو ورودي الزامي است.
5- حداقل عرض بازشوها در ورودي ساختمان 160 سانتيمتر باشد.
راهرو:
1-حداقل عرض راهرو140 سانتيمتر باشد.
2- كف راهروها بايد غير لغزنده باشد و از نصب كف پوشها با پرز بلند نيز خودداري شود.
3- در صورت وجود اختلاف سطح در كف راهرو بايد ارتباط با سطح شيب دار بصورت مياني تامين گردد.
بازشوها (در و پنجره):
1- حداقل عرض مفيد هر لنگه در براي عبور صندلي چرخدار 80 سانتيمتر باشد.
2- در مورد درهايي كه به خارج باز مي شوند تامين ديد كافي الزامي است.
3- حداكثر ارتفاع ديد از كف تمام شده 100 سانتيمتر باشد.
4- درها بايد داراي پاشو به ارتفاع 20 سانتيمتر باشد.
5- كليه درها بايد به سهولت باز و بسته شوند.
6- درها بايد حتي المقدور بدون آستانه باشد در صورت اجبار حداكثر ارتفاع آستانه 2 سانتيمتر باشد.
7- ارتفاع دستگيره پنجره از كف حداكثر 120 سانتيمتر باشد.
8- كليه درها و پنجره هايي كه تا كف داراي شيشه هستند در مقابل ضربه صندلي چرخدار محافظت و از شيشه مقاوم ساخته شده باشد.
پله:
1- وجود علايم حسي در كف قبل از ورود به قفسه پله براي هشدار به نابينايان الزامي است.
2- عرض كف پله 30 سانتيمتر و حداكثر ارتفاع آن 17 سانتيمتر باشد.
3- حداقل عرضه پله 120 سانتيمتر است.
4- ارتفاع دستگيره در طرفين پله الزامي است.
5- ارتفاع دستگيره از كف پله براي كودكان 40 سانتيمتر و براي بزرگسالان 85 سانتيمتر باشد.
6- لبه پله كاملا غير لغزنده بوده و به وسيله اختلاف رنگ قابل تشخيص باشد.
7- نصب هر گونه لبه، پله غير مسطح و گرد كردن لب پله ممنوع است.
8- در كناره هاي عرض لبه، تغيير لبه مخصوص براي جلوگيري از لغزش عصا الزامي است.
9- پاخور پله بايد بسته باشد و پيشامدگي لبه پله از پا خور نبايد بيش از 2 سانتيمتر باشد.
10- حداقل عمق پا گرد پله 120 سانتيمتر و در پله ها دو برابر عرض پله باشد.
سطح شيبدار:
1- حداقل عرض همسطح شيبدار 120 سانتيمتر باشد.
2-براي سطوح شيبدار تا 2 متر، طول حداكثر شيب 8% با عرض 120 سانتيمتر مي باشد.
3- در سطح شيبدار بيش از سه متر طول (تا حدمجاز 9 متر) درازاي هر متر افزايش طول 5 سانتيمتر به عرض مفيد آن اضافه 5% از شيب آن كاسته شود.
4- پيش بيني يك پاگرد به عمق حداقل 12 سانتيمتر و در هر 9 متر طول الزامي است. در سطوح شيبدار دو جهته عرض پاگرد برابر عرض سطح شيبدار خواهد بود.
5- كف سطح شيبدار دو جهته عرض پاگرد برابر عرض سطح شيبدار خواهد بود.
6- كف سطح شيبدار بايد غير لغزنده باشد.
7- سطوح شيبدار و ورودي ساختمان بايد مسقف باشد.
8- نصب ميله، دستگيره در طرفين الزامي است.
9- ارتفاع ميله، دستگيره در طرفين سطح شيبدار الزامي است.
10- ارتفاع ميله دستگيره از كف سطح شيبدار براي شخص نشسته 75سانتيمتر براي شخص ايستاده 85 سانتيمتر و براي كودكان 60 سانتيمتر مي باشد.
11- حداكثر ميله، دستگيره 5/3 سانتيمتر و حداقل فاصله بين آن و ديوار 4 سانتيمتر باشد.
آسانسور:
1- در ساختمانهاي عمومي كه براي دسترسي به طبقات از آسانسور استفاده مي شود وجود حداقل يك آسانسور قابل استفاده براي معلولان روي صندلي چرخدار الزامي است.
2- آسانسور بايد همسطح ورودي و يا در دسترس بلامانع صندلي چرخدار قرار گيرد.
3- حداقل فضاي در جلو آسانسور در هر طبقه 150 در 150 سانتيمتر مربع باشد.
4- آسانسور قابل استفاده براي معلولان، بايد مشخصات ذيل را داشته باشد:
1-4 عرض مفيد 80 سانتيمتر.
2-4-مجهز به در كشويي با چشم الكتروني.
3-4-ابعاد مفيد اتاقك آسانسور 110 در 140 سانتيمتر.
4-4- نصب دستگيره هاي كمكي در ديواره هاي آسانسور در ارتفاع 85 سانتيمتر از كف اتاقك الزامي است.
5-4-در محل هاي پر تردد معلولان، ارتفاع دكمه هاي كنترل كننده آسانسور حداكثر 130 سانتيمتر، حداقل برجستگي آن 5/1 سانتيمتر و حداقل قطر آن 2 سانتيمتر و نيز براي استفاده نابينايان قابل تشخيص باشد.
6-4- لازم است توقف آسانسور با زنگ مشخص شود.
فضاهاي بهداشتي:
1- در قسمتهايي از ساختمانهاي عمومي كه معلولان تردد مي نمايند تعبيه سرويس بهداشتي مخصوص آنان الزامي است.
2- حداقل اندازه سرويس بهداشتي 150 در 170 سانتيمتر مربع مي باشد و قابليت برگشت صندلي چرخدار در اين فضا الزامي است.
3- درب سرويس بهداشتي بايد رو به بيرون باز شود و گشودن آن در مواقع اضطراري از بيرون امكان پذير باشد.
4- نصب كاسه توالت به ارتفاع 45 سانتيمتر از كف الزامي است.
5- نصب دستگيره هاي كمكي افقي در طرفين كاسه توالت به ارتفاع 70 سانتيمتر از كف و 20 سانتيمتر جلوتر از لبه جلوي كاسه الزامي است.
6- نصب دستگيره هاي كمكي عمودي با فاصله 30 سانتيمتر از جلو كاسه و 40 سانتيمتر بالاتر از نشيمن توالت به روي ديوار مجاور اجباري است. دامنه نوسان ميله هاي عمودي 80 تا 120 سانتيمتر باشد.
7- نصب دستگيره اضافي بر روي قسمت داخلي درب به ارتفاع 80 سانتيمتر از كف و 25 سانتيمتر فاصله از مجاور لولا الزامي است.
8- دستشويي سرويس هاي بهداشتي بايد به نوعي نصب شوند كه بدون جابجايي فرد معلول از روي توالت توسط وي قابل استفاده باشد.
9- ارتفاع مناسب دستشويي از كف براي معلولان 75 تا 80 سانتيمتر مي باشد.
10- حداقل عمق بدون مانع از زير دستشويي 45 سانتيمتر است.
11- شيرهاي دستشويي بايد بصورت اهرمي و به آساني باز و بسته شوند.
12- ارتفاع لبه پاييني آينه دستشويي معلولان از كف حداكثر 90 سانتيمتر مي باشد.
13- حداكثر ارتفاع آويز حوله و جاي صابون از كف 80 سانتيمتر مي باشد.
علائم:
1-كليه اماكن، فضاهاي شهري و قسمتهايي از ساختمانهاي عمومي كه براي استفاده معلولان طراحي و تجهيز گرديده اند بايد به وسيله علامت ويژه معلولان مشخص گردد.
[
B]نمونه ها[/B]:
http://www.2shared.com/file/12122413/964113ab/Design1.html
http://www.2shared.com/file/12122413/964113ab/Design1.html
http://www.2shared.com/file/12122413/964113ab/Design1.html
هیچ وقت فکر نمیکردم مسئول خوابگاه اینقدر جوون و خوش اخلاق باشه
همیشه ناظم دبیرستانمون توی ذهنم بود که فقط یه خط کش دستش کم داشت تا اگه چپ بری بزنه کف دستت.
که میگفت همیشه ته راهرو ها رو با یه فضا تعریف کنین ، حتی با یه پنجره نورگیر ، تا راهرو خفه به نظر نیاد.اینجا کاملا حرف استادم رو و کاربردشو دیدم.
واردش که شدم ، یه سری صندلی چیده شده و یه میز تلویزیون اونجا بود.فکر کنم اتاق تلویزیون بود.
.ایستادم و دورو برمو نگاه کردم و بعد کلی فکر کردن تازه فهمیدم چه خبره.
