آلبوم های استاد محمدرضا شجریان

[3tare_87]

​

نام آلبوم : آسمان عشق
دستگاه : سه گاه
خواننده : محمد رضا شجریان
---------------------------------------
همنوازان گروه آوا :
داریوش پیر نیاکان تار(همنواز آواز)
جمشید عندلیبی نی(همنواز آواز)
مسعود شناسا سنتور(همنواز آواز)
محمد فیروزی بربط
سعید فرحپوری کمانچه-غژک
همایون شجریان تمبک

پیش درآمد سه گاه داریوش پیر نیاکان
ساز و آواز: غزل:عطار
تصنیف:میدانم آهنگ:شجریان
غزل:مولانا
چهار مضراب مخالف سعید فرحپوری
ساز و آواز: غزل:عطار
تصنیف:آسمان عشق آهنگ:شجریان
غزل:مولانا

Download Here
​

 

[زردتشت]

بیداد

گروه عارف و شیدا

سرپرست گروه:پرویز مشکاتیان
هم آواز روی الف:پرویز مشکاتیان
هم آواز روی ب:استاد بیگجه خوانی
سال اجرا:1361
سال انتشار:1364
اشعار از حافظ

 

[3tare_87]

آلبوم جام تهی استاد شجریان

​

جام تهی نام آلبوم موسیقی است که در سال ۱۳۸۴، توسط مؤسسه‌های فرهنگی هنری آوای خورشید و راویان هنر شرق با صدای محمدرضا شجریان و تنظیم فریدون شهبازیان منتشر شد.
«جام تهی» نه تنها تهی نیست، بلکه مجموعه‌ای است پر و پیمان از موسیقی خوش‌کیفیتی که در خاطره‌ها جای خوش کرده ‌است.
این مجموعه از چهار قسمت تشکیل شده است. سه قطعه در ماهور و یکی در آواز دشتی و پیوند‌ دهندهٔ این قطعات، نام و تنظیم و رد‌‌ّپای هنر فریدون شهبازیان است. سالها پیش این قطعات را از رادیو شنیده‌ایم و هنوز هم گوش‌نواز و خواستنی هستند. ملودیهای ناب، تنظیمهای باحوصله و دقت، اجراهای تمرین‌شده و زنده نوازندگان همه در کنار هم، نه جدا جدا در استودیو. شعر نغز و خوش، صدای پخته و اجرای با حضور و حس‌ّ، و… تک‌ نوازان ماهری که جای خالی اکثر آنها، موسیقی امروز را در تنگنا گذاشته است. از جمله، زنده‌یاد حبیب‌ا… بدیعی در قطعه‌ «پرکن پیاله را»، فرامرز پایور در قطعه «راپسودی برای سنتور و ارکستر»، و حسین علیزاده در قطعه «راپسودی برای تار و ارکستر». اکثر این آثار بر مبنای ملودیهای قدیمی نوشته شده‌اند؛ و این ملودیها در آن زمان‌ یعنی سالهای اواخر دهه ۱۳۴۰ و اوایل ۱۳۵۰‌با اجراهای فراوان و بی‌کیفیت، هنوز از حس و تأثیر نیفتاده بودند.
تنظیم زیبای فریدون شهبازیان که در آن سالها بسی نوآورانه بود، در سالهای بعد، محل تقلید و الگوبرداری تنظیم‌کنندگان دیگری شد که تحت تأثیر زیبایی و سادگی عمیق آن قرار گرفته بودند. جام تهی از چهار قطعه تشکیل شده است؛ پر کن پیاله را، راپسودی برای سنتور و ارکستر، راپسودی برای تار و ارکستر و آهنگ «در کوچه‌سار شب».
در تولید و نشر جام تهی سلیقه‌ای عالی و خواص‌پسند به کار رفته و از شتاب‌زدگیهای عادت‌شده اثری نمی‌بینیم هر چند که جای یک شرح حال کوتاه از شادروان حبیب‌ا… بدیعی در آن خالی است. خوب بود اگر دیگر آثار برگزیده موسیقی اصیل ایرانی با همین کیفیت و همین دقت و حس مسئولیت، به بازار می‌آمد. در سالهای گذشته، تولید آثار آرشیوی، گرفتار نوعی سودجویی شتاب‌زده و بی‌مسئولیتی شده است. این گونه آثار‌ که متأسفانه دیگر شرایط تولید مشابه آنها بسیار بعید به نظر می‌رسد‌ اصطلاحا‌ً جزء کلاسیکهای موسیقی ما هستند و باید با بهترین وضعیت از لحاظ صوتی و گرافیکی، باز‌ تولید شوند و خوشبختانه، «جام تهی»، سرشار از مختصاتی است که آن را به کمال مطلوب نزدیک می‌کند.
برگرفته از تارنمای آفتاب
مجموعه جام تهی شامل قطعاتی است که توسط فریدون شهبازیان، حدودا اوایل دهه پنجاه ساخته و یا تنظیم شده و غالبا از برنامه های گلهای تازه و در همان زمان پخش شده است. حضور بزرگان و هنرمندان مطرحی چون «محمدرضا شجریان»، «فریدون شهبازیان»، «ابوالحسن صبا»، «حبیب الله بدیعی»، «فرامرز پایور»، «محمدرضا لطفی»، «حسین علیزاده»، «هوشنگ ابتهاج» و «فریدون مشیری» طبیعتا انگیزه بسیاری برای شنیدن این آلبوم در مخاطب ایجاد می کند. شاید امروز نقد و بررسی این اثر چندان درست ننماید، چرا که کار وابسته به زمان ما نیست، مهم ترین ویژگی این گونه آثار را میتوان تحریک حس نوستالوژیک مخاطب دانست.
قطعه اول این اثر با نام جام تهی بر اساس شعری از «فریدون مشیری» است که قبلا از برنامه گل های تازه با شماره ۷۷ پخش شده بود و با نام «پر کن پیاله را» شناخته می شد. در این اثر که به فرم معمول بقیه آثار برنامه گل ها موسیقی همراه با دکلمه اشعار و به صورت «تصنیف-آواز-تصنیف» اجرا شده است، تکنوازی و جواب آواز را زنده یاد «حبیب الله بدیعی» نوازنده نامدار ویلن بر عهده دارد. بخش ارکستری شامل مقدمه، تصنیف و بخش پایانی است که در ارکستراسیون آن تاثیر پذیری آهنگساز از آهنگسازان روس به چشم می خورد. تاثیری که در بسیاری از کارهای آهنگساران آن زمان ایران که برای ارکستر قطعه می نوشتند نیز مشاهده می شود. در این ترکیب ملودی نقش اصلی را ایفا می کند و هارمونی همراهی کننده ملودی است و شخصیتی مستقل و بارز نمی یابد. توجه به شعر نو و استفاده از آن در موسیقی ایرانی، بر ارزش های این اثر می افزاید.
در قطعات «راپسودی برای سنتور و ارکستر» و «راپسودی برای تار و ارکستر» شباهت های بسیاری به آثار و کنسرتوهای حسین دهلوی به ویژه در «کنسرتو برای سنتور و ارکستر» با نوازندگی «فرامرز پایور» و «کنسرتو برای تار و ارکستر» با نوازندگی هوشنگ ظریف دیده می شود که شاید مشترک بودن نوازندگی سنتور «فرامرز پایور» در این قطعات و نیز شیوه تارنوازی «حسین علیزاده» در آن دوران با هوشنگ ظریف، این احساس را به وجود می آورد.
نوازندگی «حسین علیزاده» در آن زمان با شیوه امروزی اش تفاوتی بسیار دارد. چرا که وی در آن دوران که هنوز دانشجوی موسیقی بود بیشتر تحت تاثیر فضای هنرستان و دانشکده هنرهای زیبا بود تا تحت تاثیر مرکز حفظ و اشاعه موسیقی و گروه چاووش!
آهنگساز، در این سه قطعه نتوانسته به خوبی پیوستگی را حفظ کند. این نبود یکپارچگی به ویژه در بخش های متر آزاد هر قطعه بیشتر نمود پیدا می کند و پیوستن این قسمت ها به بخش های ریتمیک چندان متناسب به نظر نمی رسد.
در قسمت پایانی قطعه جام تهی که ارکستراسیون پُر و پیمان و ریتمیکی دارد، احساس می شود آهنگساز تنها برای ایجاد حالتی متنوع و متفاوت از بقیه قطعه که تمپوی سنگینی دارد، آن را تصنیف کرده است تا بتواند مخاطبِ احتمالاً غیر کاردان را راضی کند. ولی در هر حال این خاتمه تناسب چندانی با تمامی قطعه ندارد. همین ایراد در پیوستن بخش های آوازی و ریتمیک دو راپسودی نیز کم و بیش مشاهده می شود و این آثار را بیشتر بیه یک تجربه موفق دانشجویی شبیه می کند. اما قطعه آخر آلبوم که تصنیفی است از «محمدرضا لطفی» با شعری از «هوشنگ ابتهاج» که در عین تلخی فضای آهنگین بسیار زیبایی دارد ساختاری محکم دارد و تغییرات آگوگیکی (ریتمیک) آن بسیار حساب شده و جا افتاده انجام گرفته است. ساختار محکم شعر که اجرای استادانه «محمدرضا شجریان» به تاثیرگزاری آن افزوده است و در کل شاخص ترین قطعه مجموعه به شمار می رود.
ذکر یک نکته ضروری می نماید و آن ضعف اطلاع رسانی در بروشور این اثر است، چرا که نام «داریوش دولتشاهی» مصنف ملودی «راپسودی برای تار» در دفترچه آلبوم از قلم افتاده است و نیز اثری که «راپسودی برای سنتور» بر اساس آن تنظیم شده، از «غلامحسین درویش» است که «اابوالحسن صبا» آن را در کتاب خود آورده و یک ملودی به آن افزوده است و به آن اشاره ای نشده است.
باید به یاد داشت هدف از این نوشتار، نقد و یا ارزش گزاری اثر نیست. چرا که در این جا فاکتور زمان بسیار مهم است، به خصوص برای موسیقی ارکستری در ایران که می توان گفت هنوز هم در حال تجربه اندوزی است و نمی توان ارزش آثار اولیه در این رشته را به عنوان پایه ای برای تجربه های جدید و نوآوری های پخته تر منکر شد.
برگرفته از ماهنامه فرهنگ و آهنگ، سال اول، مرداد ۱۳۸۴.

DOWNLOAD


​

 

[زردتشت]

دستان(چهارگاه}
آهنگساز و سرپرست گروه:استاد پروبز مشکاتیان
سنتور :استاد مشکاتیان
تار:داریوش پیر نیاکان
نی:چمشید عندلیبی
کمانچه:اردشیر کامکار

سال اجرا:1366
سال انتشار:1367

 

[زردتشت]

نوا(مرکب خوانی)

گروه عارف

محمد فیروزی:بربط
اردشیر کامکار:کمانچه،قیژک
جمشید عندلیبی:نی
ارژنگ کامکار :نی
بیژن کامکار:دف
منصور سینکی:تار،بمتار
پرویز مشکاتیان :سنتور
هم آواز:محمد موسوی

سال اجرا:1361
سال انتشار:1365

 

[3tare_87]

آلبوم شب وصل

پيش درآمد ماهور استاد سعيد هرمزي
سازوآواز غزل حافظ
تصنيف شب وصل آهنگ : درويش خان
شعر : ملك اشعراي بهار
سازوآواز غزل سعدي
تصنيف قديمي شنيدم ماهي
سازوآواز غزل سعدي
تصنيف قديمي زدست محبوب
قسمتي از رنگ شهرآشوب رديف ماهور

دانلود
​

 

[زردتشت]

بوی باران
ارکستر سمفونیک
آهنگساز و نتظیم کننده:حسین یوسف زمانی
شهرام میر جلالی :تار
حریر شریعت زاده:پیانو
حسن ناهید :نی
اردشیر کامکار:کمانچه
شهریار فر یوسفی،سیامک نعمت زاد:تار
مجید اخشابی:سنتور
همایون شجریان:تنبک