آشنايي با عناصر جدول تناوبي

[pedestrian]

ايريديم

ايريديم

ایریدیم ( Iridium ) :

نمايي از عنصر Ir
​

ايريديم عنصری به رنگ سفید خاکستری است . این عنصر در سال 1804 توسط S.Tenant,.F.Fourcory, L.N.Vauquelin, H.V.Collet-Descoltilsدانشمندان انگلیسی و فرانسوی کشف گردید . از آن جهت مناسب است كه نمك آن بسيار رنگين مي باشد . ايريديم عنصري سفيد رنگ و مشابه با پلاتينيم مي باشد اما تفاوتش رنگ زرد آن مي باشد.
اين عنصر بسيار سخت و شكننده بوده بنابراين كار با آن سخت مي باشد.
ايريديم تحت تاثير اسيد و يا aqua regia قرار نمي گيرد اما توسط نمك هاي جامد مانند NaCl و يا NaCN آسيب مي پذيرد.
این عنصر از ترکیب پلاتین در تیزاب سلطانی به دست آمد. نام ایریدیم از نمک های خیلی رنگی گرفته شده است.
این فلز از خانواده پلاتین است که رنگ آن شبیه پلاتین سفید کمی مایل به زرد است. ایریدیم فلزی سخت و شکننده است و برای ماشینهای سخت و کارهای سنگین از این عنصر استفاده می شود. به علت این که این عنصر دارای مقاومت بالایی در برابر خوردگی است برای ساخت مترهای استاندارد پاریس استفاده می شود. که این آلیاژی از پلاتین و ایریدیم است این آلیاژ حدود 90 درصد پلاتین و 10 درصد ایریدیم دارد. ایریدیم با اسیدهای مثل تیزاب سلطانی و سود سوز آور و NaCN واکنش نمی دهد. وزن مخصوص ایریدیم مثل وزن مخصوص اسمیم است.
ایریدیم به صورت ترکیب در طبیعت یافت نمی شود و معمولاً به صورت آزاد همراه با پلاتین و دیگر فلزات از گروه نهشته های آبرفتی یافت میشود.
از این عنصر برای ساخت تجهیرات و لوازم آزمایشگاهی مثل بوته و اسباب و لوازمات درجه حرارت بالا کاربرد دارد. همچنین از این عنصر برای اتصالات الکتریکی استفاده می شود.
قیمت این عنصر حدود 500 دلار در اونس است.

ساختار بلوري عنصر Ir
​

اثرات ایریدیم بر روی سلامتی
بسیار احتراق پذیر است. عوارض: چشم: باعث سوزش پوست می شود. پوست: لمس آن خطر اندکی دارد. خوردن: باعث سوزش مجاری گوارشی می شود. اما خطر کمی دارد. تنفس: تماس با آن خطر اندکی دارد.

اثرات زیست محیطی ایریدیم
نباید اجازه داد که این محصول به آب زیرزمینی، توده آب یا شبکه فاضلاب برسد.

عنصر Ir در طبيعت
​

خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر ایریدیم :
عدد اتمی : 77
جرم اتمی : 192.217
نقطه ذوب : C° 2443
نقطه جوش : C° 4428
شعاع اتمی : Å 1.87
ظرفیت : 4
رنگ : سفید خاکستری
حالت استاندارد : جامد
نام گروه : 9
انرژی یونیزاسیون : Kj/mol 880
شکل الکترونی : [Xe]6s24f145d7
شعاع یونی: Å 0.625
الکترونگاتیوی : 2.20
حالت اکسیداسیون : 2,3,4,6
دانسیته : 22.4
گرمای فروپاشی : Kj/mol 26.1
گرمای تبخیر : Kj/mol 604
مقاومت الکتریکی : Ohm m 0.0000000507
گرمای ویژه: J/g Ko 0.13
دوره تناوبی : 6

شماره سطح انرژی : 6
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 15
ششمین انرژی : 2
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Ir-188 1.7 روز
Ir-189 13.2 روز
Ir-190 11.8 روز
Ir-190m 1.2 ساعت
Ir-190m2 3.2 ساعت
Ir-191 پایدار
Ir-192 73.8 روز
Ir-193 پایدار
Ir-193m 10.5 روز
Ir-194 19.3 ساعت
Ir-194m 170.0 روز

اشکال دیگر :
اکسید ایریدیم IrO2
کلرید ایریدیم IrCl3

موارد استفاده : وسایل آزمایشگاهی
منابع : سنگریزه های ته نشین شده با پلاتین و نیکل
منبع:
http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=77#Nod1

 

[pedestrian]

پلاتين

پلاتين

پلاتین( Platinum ) :

نمايي از عنصر Pt
​

پلاتینیم فلز خاکستری براق و زمانی که خالص باشد ، نرم و قابل انعطاف و هادی است .ساختار پلاتین کوبیک می باشد . این عنصر در سال 1735توسط Julius Scaliger دانشمند ایتالیایی کشف گردید . ضریب انبساط تقریبا مساوی که از شیشه های سیلیکا ، آهک و کربنات کلسیم است . بنابراین در درزگیری الکترودها در سیستم های شیشه ای استفاده می شود . فلزی که در هوا اکسید نمی شود غیر محلول در هیدرولیک و اسید نیتریک است ولی محلول زمانی که با مقدار مساوی تیزاب سلطانی و اسید کلرو پلاتین مخلوط می شود .
Pt به وسیله هالوژن ، سیانیدها ، سولفور و قلیایی ها خورده می شود . مخلوط گازهای هیدروژن در حضور سیم پلاتینی محترق می شود .
پلاتین به صورت آزاد وجود دارد و معمولاً همراه با عناصر ایریدم، اسمیم، پالادیم، روتنیم و رودیم و فلزات مشابه دیگر نیز وجود دارد. این عنصر در نهشته های آبرفتی کوههای اورال، کلمبیا، و در ایالتهای غربی آمریکا وجود دارد. بزرگترین تولیدات پلاتین دنیا از نهشته های نیکلی صورت می گیرد.
پلاتین فلزیست بسیار زیبا که وقتی خالص باشد به رنگ نقره ای دیده می شود و این فلز چکش خوار و مفتول پذیر است.
این عنصر به طور گسترده در جواهر سازی، سیمهای فلزی، ظرفهای مخصوص آزمایشگاهی و تجهیزات عناصر حرارتی ترموکوپل دار کاربرد دارد. همچنین از این عنصر در اتصالات الکتریکی، دستگاههای مقاوم در برابر خوردگی و زنگ زدگی و در دندانسازی استفاده می شود. آلیاژهای پلاتین – کبالت دارای ترکیب 76.7 درصد پلاتین و 23.3 درصد کبالت هستند به علت مقاومت بالای سیمهای پلاتینی از این عنصر برای ساختن کوره های الکتریکی حرارت بالا استفاده می شود.
از این عنصر برای ساخت پوشش موشکها، سوخت موتور جت نیز استفاده می شود. این فلز مانند پالادیم دارای خاصیت جذب بالای هیدروژن است.
پلاتین به عنوان یک کاتالیزور مناسب برای فرایندهای تولید اسید سولفوریک کاربرد دارد. همچنین از این عنصر به عنوان یک کاتالیزور برای کراکینگ تولیدات نفتی نیز استفاده می شود. بیشترین کاربرد پلاتین به عنوان کاتالیزور در پیلهای سوختی و در دستگاههای ضد آلودگی اتومبیلها می باشد.
آندهای پلاتین به طور گسترده در سیستمهای حفاظتی کاتدی برای کشتیهای بزرگ، موج شکن های فولادی و لوله کشی ها کاربرد دارد. از این عنصر به عنوان کاتالیزور در فرایند تبدیل الکل به فرمالدئید استفاده می شود. از این فرایند برای کاربرد های تجاری فندکها استفاده می شود.
قیمت این عنصر دارای تنوع مختلفی است . در گذشته از این عنصر به جای طلا استفاده می کردند. قیمت این عنصر حدود 500 دلار در اونس است.

ساختار بلوري عنصر Pt
​

اثرات پلاتین بر روی سلامتی
پلاتین فلز قیمتی است. غلظت پلاتین در خاک، آب و هوا بسیار اندک است. در بعضی مناطق، به ویژه در آفریقای جنوبی، شوروی و ایالات متحده می توان نهشته هایی را یافت که غنی از پلاتین هستند. پلاتین یکی از اجزای اصلی بسیاری ازمحصولات فلزی مانند الکترود است و در بعضی واکنشهای شیمایی به عنوان کاتالیزور به کار می رود.
معمولا پلاتین دردرمان سرطان به عنوان دارو به کار می رود. اثراتی که پلاتین بر روی سلامتی دارد به نوع پیوندهای تشکیل شده و میزان ایمنی شخص بستگی دارد.
پلاتین به عنوان فلز خطرناکی نیست. اما نمکهای پلاتین عوارض مختلفی ایجاد می کنند مانند:
-تغییر DNA
-سرطان
-واکنشهای آلرژی در پوست و غشای مخاطی
-آسیب اندامهایی مانند روده، کلیه و مغز استخوان
-آسیب شنوایی
در نهایت ممکن است پلاتین سمیت دیگر مواد شیمیایی خطرناک را مانند سلنیم را در بدن تشدید کند.

اثرات زیست محیطی پلاتین
هنوز ثابت نشده که کاربرد پلاتین در محصولات فلزی باعث ایجاد مشکلات زیست محیطی می شود اما ثابت شده که در محیط های کاری عوارض شدیدی را برای سلامتی ایجاد می کند.
پلاتین از اگزوز ماشینهایی که بنزین سرب دار مصرف می کنند، وارد هوا می شود. در نتیجه در گاراژها و تونلها میزان پلاتین در هوا بیشتر از حد معمول می باشد.
اثرات پلاتین بر روی جانوران و محیط زیست هنوز به طور دقیق بررسی نشده است. تنها چیزی که می دانیم این است که پلاتین بعد از جذب در ریشه گیاهان تجمع می یابد. این که آیا خوردن ریشه گیاهانی که حاوی پلاتین هستند برای انسان و جانوران مضر است یا نه، هنوز معلوم نیست.
میکروارگانیسم های موجود در خاک قادرند پلاتین را به ماده ای مضرتر تبدیل کنند اما در این مورد اطلاعات اندکی داریم.

عنصر Pt در طبيعت
​

خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر پلاتین :
عدد اتمی : 78
جرم اتمی : 195.19
نقطه ذوب : C° 1768.4
نقطه جوش : C° 3825
شعاع اتمی : Å 1.83
ظرفیت : 4
رنگ : سفید مایل به خاکستری
حالت استاندارد : جامد
نام گروه : 10
انرژی یونیزاسیون : Kj/mol 870
شکل الکترونی : [Xe]6s14f145d9
شعاع یونی : Å 0.625
الکترونگاتیوی: 28/2
حالت اکسیداسیون: 4
دانسیته : 2.109
گرمای فروپاشی : Kj/mol 19.6
گرمای تبخیر : Kj/mol 510
مقاومت الکتریکی : Ohm m 0.000000106
دوره تناوبی : 6

درجه اشتعال : در حالت جامد غیر قابل اشتعال ( به استثنای خاکستر آن )
شماره سطح انرژی : 6
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 17
ششمین انرژی : 2
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Pt-188 10.2 روز
Pt-190 6.0E11 سال
Pt-191 2.96 روز
Pt-192 پایدار
Pt-193 60.0 سال
Pt-193m 4.33 روز
Pt-194 پایدار
Pt-195 پایدار
Pt-195m 4.02 روز
Pt-196 پایدار
Pt-197 18.3 ساعت
Pt-197m 1.59 ساعت
Pt-198 پایدار

اشکال دیگر :
اکسید پلاتین PtO2
دی کلرید پلاتین PtCl2 و تترا کلرید پلاتین PtCl4


منابع : سنگ معدن پلاتین و نیکل
کاربرد : در جواهر سازی ، ساخت ظرفهای مخصوص ذوب فلز ، در پرکردن دندان ، به عنوان کاتالیزور ، به عنوان عامل ضد تومور و همچنین بر ای استاندارد کردن وزن و اندازه گیری به کار می رود . همچنین برای ساختن آهنربای قوی پلاتین و کبالت را با هم ترکیب می کنند .
منبع:
http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=78#Nod1

 

[pedestrian]

طلا

طلا

طلا ( Gold ) :

نمايي از عنصر Au
​

طلا يك عنصر فلزي با ساختار کوبیک بوده كه از اول طلايي رنگ بوده ولي هنگام بريده شدن سياه و يا بنفش مي شود. طلا شكننده ترين عنصر مي باشد. همچنين بسيار سست بوده و به منظور استحكام بيشتر به صورت آلياژ در مي آيد. اين عنصر هدايت كننده خوب دما و الكتريسته مي باشد .
طلا معمولاً در رگه های پوسته زمین همراه با کانی های مس و یا به صورت آزاد وجود دارد .
معمول ترين تركيبات طلا عبارتند از (AuCl3) و (HAuCl4) . مخلوطي از يك قسمت نيتريك و سه قسمت اسيد هيدروكلريك aqua regia نام دارد كه طلا را در خود حل مي كند.65% طلاي جهان از آفريقا به دست مي آيد .
این عنصر از گذشته های بسیار دور شناخته شده بود طلا در طبیعت به صورت آزاد یافت می شود . این عنصر به طور گسترده در طبیعت پخش شده است و در بیشتر مواقع همراه با کوارتز و پیریت یافت می شود.
طلا به صورت رگه ای و نهشته های آبرفتی و به صورت جدا از سنگها و دیگر کانیها در معدن کاری استفاده می شود. حدود دو سوم تولیدت دنیا در کشور آفریقای جنوبی و حدود دو سوم از کل تولیدات آمریکا در ایالات داکوتای جنوبی و نوادا تولید می شود. این عنصر از معادن طلا توسط فرایندهای سیانوراسیون ،آمالگاماسیون و ذوب استحصال می شود. این عنصر همچنین توسط الکترولیز نیز استحصال می شود. میزان طلا در آب دریا حدود 0.1 تا 2 میلی گرم در تن است که این رقم بستگی به نوع طلا نیز دارد. هنوز روشی برای اینکه طلا را از آب دریا استخراج کنند وجود ندارد.
بدون شک طلا یکی از زیباترین عنصر در طبیعت در بین عناصر دیگر است. این عنصر دارای جلای فلزی است و وقتی به صورت توده ای باشد دارای رنگ زرد می باشد. اما وقتی به صورت رگه نازک باشد به رنگهای سیاه، سرخ و ارغوانی نیز دیده می شود.
از این عنصر برای ضرب سکه و سیستمهای پولی استاندارد در بیشتر کشورها استفاده می شود. از این عنصر برای زیور آلات ، صنایع دندانسازی و آبکاری فلزات نیز استفاده می شود. از این عنصر به عنوان پوشش برای ماهواره ها و به عنوان بازتابنده خوب اشعه مادون قرمز استفاده می شود.
طلا جز عناصر گرانبها است که مقیاس اندازه گیری آن اونس است. وقتی این عنصر به صورت آلیاژ درمی آید با مقیاس وزنی قیرات اندازه گیری می شود.
بیشترین ترکیبات عمومی طلا شامل اسید کلرید طلا و اسید کلروائوروئیک است که در صنعت عکسبرداری ازآن استفاده می شود. طلا دارای 18 ایزوتوپ است. طلای 198 با نیمه عمر 2.7 روز برای درمان سرطان و بیماری های گوناگون کاربرد دارد.
طلایی که در بازار استفاده می شود بای تجارت خلوص برابربا 99.999 درصد است. چگالی نسبی طلا بستگی به درجه حرارت آن دارد.

ساختار بلوري عنصر Au
​

اثرات طلا بر روی سلامتی
تنفس: اگر استنشاق آن طولانی مدت باشد، باعث سوزش می شود.
خوردن: هیچ اثر منفی تا کنون گزارش نشده است.
پوست: ممکن است باعث سوزش و یا واکنشهای آلرژیک شود.
چشم: ممکن است باعث سوزش شود.

اثرات زیست محیطی طلا
سمیت طلا ارزیابی نشده است. اما تجزیه زیستی طلا در حالت هوازی بسیار ضعیف است و اثرات زیست محیطی آن هنوز ثابت نشده است. از آنجایی که طلا نامحلول است، تجمع زیستی اندکی دارد.




خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر طلا :
عدد اتمی : 79
جرم اتمی : 196.96655
نقطه ذوب: C° 1064.18
نقطه جوش: C° 2856
شعاع اتمی : Å 1.79
ظرفیت : 1
رنگ : طلایی
حالت استاندارد : جامد
نام گروه : 11
انرژی یونیزاسیون : Kj/mol 890.1
شکل الکترونی : 4f14 5d10 6s1[Xe ]
شعاع یونی : Å 0.85
الکترونگاتیوی: 2.54
حالت اکسیداسیون: 3, 1
دانسیته : 19.300
گرمای فروپاشی : Kj/mol 12.55
گرمای تبخیر : Kj/mol 334.4
مقاومت الکتریکی: Ohm m 0.0000000221
گرمای ویژه: J/g Ko 0.128
دوره تناوبی : 6

شماره سطح انرژی : 6
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 18
ششمین انرژی : 1
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Au-194 1.6 روز
Au-195 186.1 روز
Au-195m 30.5 ثانیه
Au-196 6.2 روز
Au-197 پایدار
Au-198 2.7 روز
Au-199 3.14 روز

اشکال دیگر :
اکسید طلا Au2O3
کلرید طلا AuCl و تری کلرید طلا AuCl3


منابع : پوسته زمین ، سنگ معدن مس و طلا
کاربرد : به دلیل نرم بودن و چکش خواری زیاد در صنعت الکترونیک ، جواهر سازی ، دندانسازی ، تاج سر و ساخت سکه به کار می رود .
منبع:
http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=79#Nod1

 

[pedestrian]

جيوه

جيوه

جیوه ( Mercury ) :

نمايي از عنصر Hg
​

جیوه عنصری فلزی به رنگ نقره ای با ساختار رومبوئدرال که در دمای معمولی مایع است . جیوه به صورت آزاد در طبیعت نادر یافت می شود و به صورت عمده در سنگ معدن سینابر در اسپانیا و ایتالیا یافت می شود . جیوه رسانایی ناچیزی از حرارت در مقایسه با فلزات دیگر دارد اما رسانای متوسطی از الکتریسیته دارد .

این عنصر در گذشته در کشورهای چین و هند شناخته شده بود و در1500 سال قبل از میلاد در اهرام مصر نیز وجود داشته است. این عنصر به حالت آزد در طبیعت پیدا می شود. مهمترین کانی این عنصر سینابر است. حدود 50 درصد از تولیدات این عنصردر دنیا در کشورهای ایتالیا و اسپانیا تولید می شود. این فلز از گرما دادن به سینابر در هوا توسط متراکم کردن بخار تولید می شود.
این عنصر فلزی سنگین، به رنگ سفید نقره ای است. رسانایی ضعیف گرما است. نمکهای مهم جیوه عبارتند از کلرید جیوه، فولمینات جیوه ، که کاربرد گسترده ای به عنوان چاشنی در مواد منفجره دارد . از دیگر نمکهای جیوه می توان سولفید جیوه را نام برد.
جیوه دارای خاصیت سمی است و به آسانی توسط دستگاه تنفسی جذب می شود. و به معدن و روده آسیب می رساند. وجود این عنصر در هوا خطرناک به نظر می رسد.
جیوه موجود در هوا اگر از یک حدی تجاوز کند خطرناک به نظر می رسد. با افزایش درجه حرارت وجود جیوه در هوا خطرناکتر به نظر می رسد. بنابراین در موقع استفاده با آن مخصوصاً با دست باید دقت لازم را به عمل آورد. متیل جیوه یک نوع آلاینده خطرناک است که به طور گسترده در آب و بخار یافت می شود.
از جیوه به طور گسترده در آزمایشگاه ها برای ساخت فشار سنج ها و پمپهای تخلیه فشار و دیگر تجهیزات استفاده می شود. از جیوه بخار برای ساخت لامپها و تابلوهای تبلیغاتی و غیره استفاده می شود. و همینطور برای ساخت سوئیچهای جیوه ای و دیگر دستگاههای الکترونی استفاده می شود. از دیگر کاربردهای این عنصر برای ساخت آفت کش ها و پیلهای جیوه ای و دندانسازی و عامل ضد رسوب در رنگها و باتریها است و همچنین به عنوان کاتالیزوراستفاده می شود.

ساختار بلوري عنصر Hg
​

اثرات جیوه بر روی سلامتی
جیوه ترکیبی است که به طور طبیعی در محیط زیست وجود دارد. این ماده به شکل فلزی و به صورت نمکهای جیوه یا به صورت ترکیبات آلی جیوه یافت می شود.
جیوه فلزی در بسیاری از لوازم خانگی مانند فشارسنج، دماسنج، و لامپ فلورسنت به کار می رود. جیوه در این لوازم در فضایی محصور شده و باعث ایجاد عارضه ای نمی شود. اما وقتی دماسنج بشکند، مقدار زیادی از جیوه از راه تنفس و طی مدتی کوتاه ضمن تبخیر وارد بدن می شود. این جیوه باعث اثرات مضری مانند آسیب اعصاب، مغز و کلیه، سوزش ریه، سوزش چشم، تحریک پوست، اسهال و استفراغ می شود.
جیوه به طور طبیعی در غذا وجود ندارد اما از طریق جانداران کوچکتری که انسان آنها را می خورد، نظیر ماهیها، وارد زنجیره غذایی می شود. معمولا غلظت جیوه موجود در ماهی ها بیشتر از غلظت جیوه موجود در آبی که در آن زندگی می کنند، بیشتر است. محصولات لبنی گاوها هم ممکن است دارای غلظت بالایی جیوه باشد. معمولا جیوه در مواد گیاهی وجود ندارد اما وقتی در کشاورزی اسپری های حاوی جیوه مورد استفاده قرار گیرد، این جیوه از طریق گیاهان وارد بدن انسان می شود.
جیوه بر روی انسان اثراتی دارد که می توان آنها رابه صورت زیر خلاصه کرد:
-اختلال سیستم عصبی
-اختلال در عملکرد مغز
-آسیب DNA و آسیب کروموزوم
-واکنشهای آلرژیک شامل خارش پوست، خستگی و سردرد
-اثرات منفی بر روی باروری مانند آسیب اسپرم، اثرگذاری منفی بر روی زایمان و سقط جنین
اختلال در عملکرد مغز باعث کاهش قدرت یادگیری می شود، تغییر شخصیت، رعشه، تغییر قدرت دید، کری، ناهماهنگی ماهیچه ها و از دست دادن حافظه می شود. آسیب کروموزوم باعث مونگولیسم می شود.


اثرات زیست محیطی جیوه
جیوه فلزی است که به طور طبیعی در محیط وجود دارد. جیوه در اثر شکسته شدن طبیعی کانیهای موجود در سنگ و خاک و از طریق باد و آب وارد محیط زیست می شود. انتشار جیوه حاصل از منابع طبیعی سالها است که رخ می دهد. هنوز هم غلظت جیوه موجود در اثر فعالیتهای بشری، در محیط در حال افزایش است. قسمت عمده جیوه حاصل از فعالیتهای بشری به واسطه احتراق سوختهای طبیعی، فعالیتهای معدنی، احتراق و ذوب زباله های جامد وارد هوا می شود. بعضی از فعالیتهای بشری مانند کودهای کشاورزی و شیرابه های صنعتی باعث می شوند که جیوه به طور مستقیم وارد خاک یا آب شود. کل جیوه ای که در محیط زیست پراکنده می شود در نهایت در خاک یا آبهای سطحی تجمع می یابد.
جیوه موجود در خاک، در قارچها تجمع می یابد. آبهای سطحی اسیدی مقدار قابل توجهی جیوه دارند. وقتی pH آب بین 5 و 7 باشد، غلظت جیوه موجود در آب به علت حرکت و جابه جایی جیوه در زمین بالا می رود. وقتی جیوه به آبهای سطحی یا میکروارگانیسمهای خاک برسد، به متیل جیوه تبدیل می شود که جانداران به سرعت این ماده را جذب می کنند و این ماده باعث آسیب سیستم عصبی می شود. ماهی ها هر روز مقدار زیادی از متیل جیوه را از آبهای سحی جذب می کنند. در نتیجه متیل جیوه در بدن آنها تجمع می یابد و با توجه به این که ماهی ها بخشی از زنجیره غذایی هستند، وارد زنجیره غذایی می شود.
اثراتی که جیوه بر روی جانوران دارد عبارتند از آسیب کلیه، اختلال عملکرد معده، آسیب روده، ناباروری و تغییر DNA.

عنصر Hg در طبيعت
​

خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر جیوه :
عدد اتمی : 80
جرم اتمی : 200.59
نقطه ذوب : C° -38.83
نقطه جوش : C° 356.73
شعاع اتمی : 1.76 Å
ظرفیت : 2+ و 1+
رنگ : سفید نقره ای
حالت استاندارد : مایع
نام گروه : 12
انرژی یونیزاسیون : Kj/mol 1007.1
شکل الکترونی : [Xe]6s24f145d10
شعاع یونی : Å 1.02
الکترونگاتیوی : 2.00
حالت اکسیداسیون : 2
دانسیته : 1.3579
گرمای فروپاشی : Kj/mol 295
گرمای تبخیر : Kj/mol 59.229
مقاومت الکتریکی: Ohm m 0.000000961
گرمای ویژه: J/g Ko 0.139
دوره تناوبی : 6

درجه اشتعال : در حالت مایع غیر قابل اشتعال
شماره سطح انرژی : 6
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 18
ششمین انرژی : 2
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Hg-194 520.0 سال
Hg-196 پایدار
Hg-197 2.7 روز
Hg-197m 23.8 ساعت
Hg-198 پایدار
Hg-199 پایدار
Hg-200 پایدار
Hg-201 پایدار
Hg-202 پایدار
Hg-203 46.6 روز
Hg-204 پایدار
Hg-206 8.2 دقیقه

اشکال دیگر :
اکسید جیوه HgO
دی کلرید جیوه HgCl2 و دی کلرید دی جیوه Hg2Cl2


منابع : سولفید جیوه
کاربرد : جیوه در دماسنج ، هواسنج ، و لامپهای فلورسنت و باتریها به کار می رود . جیوه به آسانی با بسیاری از فلزات از قبیل طلا ، نقره و قلع آلیاژ می شود . این آلیاژها آمالگام نامیده می شود به آسانی با طلا آمیخته می شود و در بازیافت طلا در سنگ معدن های آن مصرف می شود .
منبع:
http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=80#Nod1

 

[pedestrian]

تاليم

تاليم

تالیم ( Thallium ) :

نمايي از عنصر Tl
​

تالیم فلزی نرم و چکش خوار به رنگ نقره ای- خاکستری براق است که با ساختار هگزاگونال متبلور می شود. این عنصر در سال 1861 توسط William Crookes دانشمند انگلیسی کشف شد . تالیم بطور وسیع در طبیعت توزیع شده ولی تنها سنگهای معدنی غنی از این عنصر کروکسیت و لوراندیت است. این فلز در پیریت های مس ، سرب و سنگهای معدنی روی نیز یافت می شود .
نام این عنصر به علت خطوط طیفی سبز زیبایی که در شناسایی از خود نشان می داده به این نام نهاده شده است. این فلز در سال 1862 توسط دو دانشمند Crookes , Lamy در زمان مشابه تهیه شد.
تالیم در کانیهای crooksite, lorandite, hutchinsonite وجود دارد. همچنین این عنصر در کانی پیریت نیز وجود دارد. این عنصر از ذوب نهشته های سرب و روی نیز حاصل می شود. نودولهای منگنز در کف اقیانوسها نیز حاوی این عنصر می باشد.
این عنصر در معرض هوا تازه است با جلای فلزی براق اما به زودی به رنگهای خاکستری مایل به آبی ظاهر می شود. این عنصر از نظر ظاهر شبیه سرب است. این عنصر به علت نرمی بالا به راحتی با چاقو بریده می شود. 25 ایزوتوپ از این عنصر شناخته شده است جرم اتمی این عناصر بین 184 تا 210 است. تالیم طبیعی ترکیبی از 2 ایزوتوپ است. آلیاژ تالیم – جیوه به فرمهای یوتکتیک دارای 8.5 درصد تالیم است که در 60- یخ می زند و نقطه انجماد آن زیر 20 درجه سانتیگراد است.
قیمت این عنصر با خلوص 99 درصد 40 دلار در پوند است.
این عنصر و ترکیبات آن سمی هستند بنابراین در موقع استفاده از آن باید دقت لازم را به عمل آورد. تماس این فلز با پوست بسیار خطرناک است و وقتی ذوب می شود باید آزمایشگاه دارای تهویه مناسب باشد. پرتودهی تالیم نباید از 0.1 mg/m3 تجاوز کند. تالیم در مردان مشکوک به سرطان می باشد.
سولفات تالیم استفاده گسترده ای در ساخت حشره کشها دارد. این عنصر بی بو و بی مزه است و علائم خطر ندارد. رسانایی الکتریکی سولفید تالیم با پرتودهی اشعه مادون قرمز تغییر می کند. از ترکیبات این عنصر برای ساخت فتوسلها استفاده می شود. از برمید و یدید تالیم به عنوان کاتالیزور در مواد نوری مادون قرمز استفاده می شود.
تالیم به همراه سولفور و سلنیم و آرسنیک برای تولید شیشه های با ذوب پایین حدود 125 تا 150 درجه سانتیگراد کاربرد دارد. این شیشه ها در دمای اتاق شبیه شبیه شیشه های معمولی هستند با دوامند و در آب نامحلولند. اکسید تالیم برای تولید شیشه های با ضریب انکسار بالا و برای ساخت فوتوسلها کاربرد دارد.

عنصر Tl در طبيعت
​

اثرات تالیم بر روی سلامتی
تالیم به صورت طبیعی و به مقدارکم در محیط زیست وجود دارد. اما انسان فقط در مرگ موش و صنعت الکتروتکنیک و شیمی از آن استفاده می کند. این مصارف باعث می شوند که انسان در معرض تالیم قرار گیرد. بدن انسان، از راه پوست ،اندامهای تنفسی و مجاری گوارشی تالیم را جذب می کند.
سم تالیم عمدتا از طریق خوردن مرگ موش وارد بدن می شود که حاوی مقدار زیادی سولفات تالیم است. در نتیجه فرد دچار شکم درد شده و سیستم عصبی صدمه می بیند. در بعضی موارد آسیب به حدی شدید است که باعث مرگ می شود. اگر فرد نجات یابد، سم تالیم باعث اختلال سیستم عصبی مانند لرزش، فلج و تغییر رفتا رمی شود که این اثرات باقی می مانند. سم تالیم در جنین باعث ناهنجاریهای مادرزای می شود.
به علت تجمع تالیم در بدن انسان، اثرات مزمنی مانند خستگی، سردرد، افسردگی، بی اشتهایی، پادرد، ریزش مو و اختلال بینایی پیش می آید. اثرات دیگری که در اثر سم تالیم ایجاد می شود شامل دردهای عصبی و مفصلی می باشند. این عوارض در اثر جذب تالیم از راه غذا حاصل می شوند.

اثرات زیست محیطی تالیم
تالیم تا حدودی در آب حل می شود و در نتیجه اگر خاک حاوی مقدار زیادی تالیم باشد، این تالیم از طریق آب زیرزمینی در محیط پخش می شود. ممکن است تالیم پس از این که جذب گل و لای شد، در محیط منتشر شود. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد تالیم در خاک متحرک است.
تالیم برای موشها بسیار سمی است و به همین دلیل به عنوان مرگ موش مورداستفاده قرار می گیرد. به علاوه تالیم بر روی گیاهان هم اثراتی منفی دارد و باعث تغییر رنگ برگ گیاهان و کاهش رشد آنها می شود. پستاندارانی مانند خرگوشها هم مانند انسان نسبت به اثرات سمی تالیم حساس هستند.



خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر تالیم :
عدد اتمی : 81
جرم اتمی : 204.37
نقطه ذوب : C° 304
نقطه جوش : C° 1473
شعاع اتمی : Å 2.08
ظرفیت : 3 ,+1+
رنگ : سفید نقره ای
حالت استاندارد : جامد
نام گروه : 13
انرژی یونیزاسیون : Kj/mol 589.1
شکل الکترونی :Xe6s24f145d106p1
شعاع یونی : Å 1.5
الکترونگاتیوی: 2.04
حالت اکسیداسیون : 3 ,+1+
دانسیته : 11.85
گرمای فروپاشی: Kj/mol 4.27
گرمای تبخیر: Kj/mol 162.1
مقاومت الکتریکی: Ohm m 0.00000015
گرمای ویژه: J/g Ko 0.13
دوره تناوبی : 6

شماره سطح انرژی : 6
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 18
ششمین انرژی : 3
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Tl-200 1.08 روز
Tl-201 3.03 روز
Tl-202 12.23 روز
Tl-203 پایدار
Tl-204 3.78 سال
Tl-205 پایدار
Tl-206 4.2 دقیقه
Tl-207 4.77 دقیقه
Tl-208 3.05 دقیقه
Tl-209 2.2 دقیقه
Tl-210 1.3 دقیقه

اشکال دیگر :
اکسید تالیم Tl2O و تری اکسید تالیم Tl2O3
کلرید تالیم TlCl و تری کلرید تالیم TlCl3


منابع : کانی کروکسیت
کاربرد : ترکیبات تالیم درمرگ موش و مورچه به کار می رود . همچنین در آشکار سازی پرتوهای مادون قرمز و بررسی ماهیچه های قلب به کار می رود .
منبع:
http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=81#Nod1

 

[pedestrian]

سرب و بيسموت رو در صفحات اوليه خواهيد ديد.

 

[pedestrian]

پولونيم

پولونيم

پولونيم ( Polonium ) :

نمايي از عنصر Po
​

پولونیم عنصری به رنگ نقره ای و دارای ایزوتوپی ( همسانی ) بیشتری از دیگر عناصر دارد و رادیو اکتیو استو با ساختار منوکلینیک متبلور می شود . این عنصر در سال 1898توسط Pierre and Marie Curie دانشمند فرانسوی کشف گردید . این عنصر به آسانی در اسیدهای رقیق حل می شود اما به مقدار ناچیزی در آلکالیها حل می شود . این عنصر در پیچبلند ( اورانیت ) وجود دارد و همچنین از تجزیه رادیم به کار می رود .

پولونیم همچنین با نام رادیوم F نیز وجود دارد. این عنصر اولین بار توسط Mme کشف شده است. کوری در سال 1898 وقتی در جستجوی رادیواکتیوی عناصر دیگر بود به وجود این عنصر پی برد. این عنصر توسط الکتروسکوپ شناسایی می شود.
پولونیم یکی از عناصر خیلی کمیاب در طبیعت است. معدنهای اورانیم حدود 100 میکروگرم در تن از این عنصر را دارند. فراوانی این عنصر در طبیعت حدود 0.2 درصد رادیم است. در سال 1934 دانشمندان پولونیم را از بمباران ایزوتوپ بیسموت طبیعی 209Bi با نوترونها ی 210Bi به دست آوردند. مقدار میلی گرم پولونیم امروزه از این روش به دست می آید. امروزه پولونیم برای مصارف تجاری از آزمایشگاه بین المللی Oak Ridge به دست می آید.
پولونیم 210 دارای نقطه ذوب پایین فلزی نسبتاً فرار است این فلز 50 درصد به صورت بخار وجود دارد که در درجه حرارت 55 درجه به حالت بخار در می آید. این عنصر ساتع کننده اشعه آلفا است که نیمه عمر آن 138.39 روزاست.
انرژی حاصل از تخریب این ماده به قدری زیاد است (140W/g) که کپسول حاوی نیم گرم از این عنصر به دمای 500 درجه سلسیوس می رسد. در این کپسول همچنین میزان 0.012 Gy/h اشعه گاما وجود دارد.
پولونیم با عنصر برلیم به صورت آلیاژ برای تولید منابع نوترونی کاربرد دارد. از این عنصر برای استفاده تجهیزات کارخانه های پارچه بافی استفاده می شود. از این عنصر برای بروساژ کردن گرد و خاک از روی فیلم های عکاسی نیز کاربرد دارد.
25 ایزوتوپ از این عنصر شناخته شده است که رنج جرم اتمی آن از 194 تا 218 گرم است. پولونیوم 210 به راحتی در دسترس است . ایزوتوپهای پولونیم با جرم اتمی 209 و 208 می تواند توسط بمبارنهای دوترونی، پروتونی و یا آلفا از سرب با بیسموت در سیکلوترون تولید شود. اما هزینه این روش گران است.
پولونیم فلزی از ترکیب هیدروکسید پولونیم و دیگر ترکیبات پولونیم با آمونیاک مایع آبدار یا بی آب حاصل می شود. دو آلوتروپی قابل تغییر یافته از این عنصر نیز وجود دارد.
پولونیم 210 بسیار خطرناک است و باید در موقع استفاده از ان بسیار دقت نمود. این عنصر بسیار برای بافت های بدن به علت جذب اشعه آلفا ضرر دارد.
ماکزیمم حد مجاز برای استفاده از این عنصر فقط 0.03 میکروکوریس است. میزان حد مجاز برای غلظت پولونیم محلول در هوا حدود 2 x 10-11 microcuries/cm3. است.

ساختار بلوري عنصر Po
​

اثرات پولونیم بر روی سلامتی
پولونیم درتعدادی از آزمایشگاههای هسته ای مورد بررسی قرار گرفته است و به خاطر رادیواکتیویتی بالا و تابش اشعه آلفا، باید روشهای ویژه ای را استفاده کرده و توجهات ویژه ای داشت.
پولونیم 210- تنها بخش دود سیگار است که تنفس آن در جانوران آزمایشگاهی باعث ایجاد سرطان می شود.
نرخ رشد سرطان ریه در بین مردان ازتعداد اندکی در سال 1930 (100000/4 در سال) تا 1 در سال 1980 (100000/72) بالا رفته است علیرغم این که میزان استعمال سیگار 20% کاهش یافته است. اما در همین دوره، میزان پولونیم 210- در شرکت دخانیات آمریکا سه برابر شده است.
وقتی رادون تجزیه می شود، عنصر دختر که از نظر الکتریکی باردار است، به ذرات گرد و غبار متصل می چسبد و به کرکهای اطراف برگهای توتون می چسبد. در نتیجه روی برگها، رسوبی از پولونیم و سرب رادیواکتیو تشکیل می شود. سپس در اثر گرمای شدید سیگار، فلز رادیواکتیو بخار می شود. *****های سیگار، سرطان زاهای شیمیایی را به دام می اندازند که در برابر بخارهای رادیواکتیو بی فایده هستند.
در ریه های یک سیگاری که مدت زیادی است سیگار می کشد، آستری رادیواکتیو با غلظت بسیار بالای رادون ایجاد می شود. این درات تابش می کنند. استعمال دو بسته سیگار در یک روز حدود 1300 میلی گرم ذرات آلفا در سال تابش می کند. در مقایسه در آمریکایی ها، دوز تابش سالانه ناشی از تنفس رادون 200 میلی گرم است. اما دوز تابش در سطح عمل رادون 4 pCi/L است که معادل استعمال 10 سیگار در روز است.
به علاوه، پولونیم 210- محلول است و غلظت بالایی از آن، که بیشتر از حد معمولی رادون است، در بدن چرخش کرده و وارد تمام بافتها و سلولها می شود. حقیقت این است که رادون در خون و ادرار سیگاریها یافت می شود. گردش پولونیم 210- باعث آسیب و تغییرات ژنتیکی می شود و به علاوه در اثر بیماریهایی مانند سرطان کبد و مثانه، زخم معده، سرطان خون، سیروز کبد وبیماریهای قلبی و عروقی، مرگ زودرس رخ می دهد.
اورت کوپ، عنوان کرده که رادیواکتیویتی، باعث ایجاد حداقل 90% از سرطانهای ریوی مربوط به سیگارمی باشد. 30% مرگهای ناشی از سرطان در اثر استعمال سیگار رخ می دهند.

اثرات زیست محیطی پولونیم
نیروهای زیست محیطی و بیو شیمیایی، که باعث تجمع مواد سمی در سلولهای زنده می شوند، شناخته نشده اند. اگرچه پولونیم به طور طبیعی وجود دارد، اما میزان آن با ورود به آب، غذا، سلولهای زنده و بافتها بیشتر شده است.

عنصر Po در طبيعت
​

خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر پولونیم :
عدد اتمی : 84
جرم اتمی : 209
نقطه ذوب : C° 254
نقطه جوش : C° 962
شعاع اتمی : Å 1.53
ظرفیت : 4,2
رنگ : نقره ای
حالت استاندارد : جامد
نام گروه : 16
انرژی یونیزاسیون : Kj/mol 812.1
شکل الکترونی : Xe6s24f145d106p4
شعاع یونی : Å 2.3
الکترونگاتیوی: 0/2
حالت اکسیداسیون: 4,2
دانسیته : 9.196
گرمای فروپاشی : Kj/mol 60.1
گرمای تبخیر : Kj/mol 60.3
مقاومت الکتریکی : Ohm m 0.00000043
گرمای ویژه: J/g Ko 0.12

شماره سطح انرژی : 6
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 18
ششمین انرژی : 6
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Po-206 8.8 روز
Po-207 5.8 ساعت
Po-208 2.89 سال
Po-209 102.0 سال
Po-210 138.38 روز
Po-211 0.51 ثانیه
Po-212 0.29 میکروثانیه
Po-213 4.0 میکروثانیه
Po-214 163.7 میکروثانیه
Po-215 1.78 میلی ثانیه
Po-216 0.14 ثانیه
Po-218 3.1 دقیقه

اشکال دیگر :
اکسید پولونیم PoO و دی اکسید پولونیم PoO2
دی کلرید پولونیم PoCl2 و تترا کلرید پولونیم PoCl4

منابع : اورانیت و تخریب اورانیم و بدست بشر نیز ساخته شده است .
کاربرد : پولونیم در تنباکو و آلوده کننده ها و سنگ معدن اورانیم یافت می شود . به عنوان پاک کننده فیلم و عامل حرکتی به کار می رود .
منبع:
http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=84#Nod1

 

[pedestrian]

استاتين

استاتين

استاتین ( Astatine ) :

نمايي از عنصر At
​

استاتین عنصری رادیو اکتیو از گروه هالوژنها می باشد که در طولانی ترین عمر ایزوتوپیAt) 210) نیمه عمر آن8.3 ساعت است . در حدود 20 ایزوتوپ شناخته شده دارد . استاتین در سال 1940 توسط Daler .corsun ,k.R.makenzie &Emiliosegre شیمیستهای آمریکائی کشف گردید . استاتین ممکن است در تیروئید مانند یُد اندوخته شود. استاتین رادیو اکتیو است وبه صورت ذاتی در طبیعت وجود ندارد .در راکتورهای هسته ای آن استفاده نمی شود .بمباران ایزوتوپ بیسموت (209 83Bi)با ذره آلفا (4 2He)حاصل زندگی کوتاه استاتین و نوترونها است.هدف از پرتو افکنی سرد بیسموت ، جلوگیری ازبخار و ناپدید شدن استاتین است.
209 83Bi + 4 2He→211 85At +21 on
ایزوتوپ At 211 نیمه عمر 7ساعت دارد ، بنابراین لازم است که با سرعت با آن کار شود .
این عنصر در طبیعت همراه با ایزوتوپهای اورانیوم و توریم وجود دارد. میزان کل استاتین موجود در پوسته زمین کمتر از یک اونس است. استاتین 217 با اورانیوم 233 و 239Np در تعادل است و از اجتماع توریم و اورانیوم با نوترونهای طبیعی حاصل می شود.
استاتین توسط بمباران بیسموت با ذرات آلفا حاصل می شود. این عنصر همچنین می تواند از تقطیر هوا توسط گرما نیز به دست آید.
خاصیت فلزی استاتین بیشتر از ید است. آزمایشگاه بین المللی Brookhaven به تازگی روش جدیدی را برای شناسایی و اندازه گیری مواد رادیواکتیو از جمله استاتین با استفاده از پرتوهای مولکولی ارائه کرده است.

عنصر At در طبيعت
​

اثرات استاتین بر روی سلامتی
مقدار استاتین در پوسته زمین کمتر از 30 گرم است و تنها چند میکروگرم از آن به طور مصنوعی تولید می شود. استاتین اثر منفی بر روی سلامتی انسان ندارد.
استاتین در آزمایشگاههای هسته ای بررسی شده است و به خاطر رادیواکتیو بودن این عنصر روشهای خاصی مورد استفاده قرار می گیرد و باید بسیار مراقب بود.
استاتین نوعی هالوژن است و احتمالا مانند ید در غده تیرویید تجمع می یابد. از نظر شیمیایی، سمیت استاتین مانند ید است.


اثرات زیست محیطی استاتین
استاتین در بیوسفر زیاد نیست و بنابراین خطری برای محیط زیست محسوب نمی شود.


خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر استاتین :
عدد اتمی : 85
جرم اتمی : 210
نقطه ذوب : C° 302
نقطه جوش : C° 337
شعاع اتمی : Å 1.43
ظرفیت : 7
رنگ : متالیک
حالت استاندارد : جامد
نام گروه : 17
انرژی یونیزاسیون : Kj/mol 926
شکل الکترونی : Xe4f144d105s25p5
الکترونگاتیوی: 2.2
حالت اکسیداسیون: ±1,3,5,7
دوره تناوبی : 6

شماره سطح انرژی : 6
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 18
ششمین انرژی : 7
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
At-206 29.4 دقیقه
At-208 1.6 ساعت
At-211 7.2 ساعت
At-215 0.1 میلی ثانیه
At-217 32.0 میلی ثانیه
At-218 1.6 ثانیه
At-219 50.0 ثانیه

اشکال دیگر :
هیدرید استاتین Hat

موارد استفاده : هنوز شناخته نشده است .
منابع : مصنوعی ( ساخت دست بشر )
منبع:
http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=85#Nod1

 

[pedestrian]

رادون

رادون

رادون ( Radon ) :

نمايي از عنصر Rn
​

رادون عنصری گازی بی رنگ و رادیو اکتیویته است که از فرو پاشی رادیم به دست می آید . رادون یکی از سنگینترین گازهاست و برای سلامتی مضر است . پایدارترین ایزوتوپ آن Rn-222 است که نیمه عمر 3.8 روز دارد و در پرتو درمانی استفاده می شود . هنگامی که زیر نقطه انجماد سرد می شود رنگ فسفری درخشانی دارد که در درجه حرارت پایین تر به زرد تبدیل می شود و در دمای هوا به قرمز و نارنجی تبدیل می شود . این عنصر در سال 1900 توسط Friedrich Ernst کشف گردید .

در سال 1908 Ramsay , Gray این عنصر را توسط تعیین چگالی از گازهای سنگین جداسازی کردند. این عنصر ذاتاً بی اثر است و در جدول تناوبی در گروه گازهای نجیب وجود دارد. از سال 1923 نام این عنصر رادون نهاده شد.
حدود 20 ایزوتوپ از این عنصر شناخته شده است. رادون 220 ناشی از توریوم طبیعی دارای نیمه عمر 55.6 ثانیه است و اشعه آلفا از خود ساتع می کند. رادون 219 از اکتینیوم گرفته شده است. این ایزوتوپ دارای نیم عمر 3.96 ثانیه است و از خود اشعه آلفا ساتع می کند. رادون در آب چشمه ها وجود دارد مثل چشمه آبی داغ Arkansas .
میانگین میزان رادون در هوا 1 x 1021 قسمت است. رادون در دمای معمولی گاز بی رنگی است وقتی که دما به زیر صفر می رسد رادون به رنگ فسفری مایل به زرد درخشان در می آید که با پایین آمدن دما رنگ آن قرمز مایل به پرتقالی می شود.
رادون هنوز برای مصارف بیمارستانی مثل سوزن بخیه مورد استفاده قرار می گیرد
قیمت این عنصر حدود 4 دلار در m است.
در موقع استفاده از این عنصر باید دقت لازم را به عمل آورد. باید در آزمایشگاه هنگام استفاده تهویه لازم داشته باشد تا به بدن آسیبی نرسد. توسط پرتوهای رادون آسیب زیادی به ششها می رسد.

عنصر Rn در طبيعت
​

اثرات رادون بر روی سلامتی
رادون در محیط زیست به صورت گازی وجود دارد. در نتیجه از راه تنفس وارد بدن انسان می شود. به طور کلی میزان رادون موجود در دیگر بخشهای زیست کره، پایین است اما در محیطهای بسته میزان رادون موجود درهوا اندکی بالاتر است. در خانه، مدرسه و ساختمانها، میزان رادون بیشتر است زیرا رادون از طریق شکافهای موجود وارد خانه می شود.
بعضی از چاههای عمیقی که از آنها آب آشامیدنی استحصال می شود هم حاوی رادون می باشند. در نتیجه رادون از طریق آب آشامیدنی وارد بدن بعضی از افراد می شود.
میزان رادون موجود در آب زیرزمینی هم بالاست اما معمولا رادون به سرعت در هوا منتشر می شود و از طریق آب زیرزمینی وارد آبهای سطحی می شود.
تنفس غلظت بالای رادون باعث بیماریهای ریوی می شود. وقتی تماس با رادون طولانی مدت باشد، احتمال بروز سرطان ریه افزایش می یابد. رادون سالها بعد از تماس باعث ابتلا به سرطان می شود.
رادون می تواند رادیواکتیو باشد اما تابش گامای آن اندک است. در نتیجه اثرات مضر ناشی از تابش رادون بدون تماس با ترکیبات رادون رخ نمی دهند.
هنوز مشخص نشده که آیا رادون می تواند باعث ایجاد عوارض در دیگر اندامهای اطراف شش شود یا نه. اثرات و عوارض ناشی از وجود رادون در غذا و آب آشامیدنی ناشناخته هستند.

اثرات زیست محیطی رادون
رادون یکی از ترکیبات رادیواکتیو است که به ندرت در محیط به صورت طبیعی وجود دارد. اکثر ترکیبات رادون موجود در محیط زیست ناشی از فعالیتهای بشری هستند. رادون از راه خاک، معادن اورانیوم و فسفات و احتراق ذغال وارد محیط می شود.
بخشی از رادون موجود در خاک به سطح می رسد و از راه تبخیر وارد هوا می شود. در هوا ،ترکیبات رادون به ذرات گرد و غبار و دیگر ذرات می چسبند. رادون می تواند در خاک به سمت بخشهای پایینی حرکت کند و وارد آب زیرزمینی می شود. اما قسمت عمده رادون در خاک باقی می ماند.
طول عمر رادون رادیواکتیو حدود 4 روز است. این بدان معناست که از مقدار مشخصی رادون، نیمی از آن ظرف چهار روز به ترکیبات دیگری که معمولا زیان کمتری دارند تبدیل می شود.


خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر رادون :
عدد اتمی : 86
جرم اتمی : 222
نقطه ذوب : C° -71
نقطه جوش : C° -61.7
شعاع اتمی : Å 1.20
ظرفیت : کامل
حالت استاندارد : گاز
نام گروه : 18
انرژی یونیزاسیون : Kj/mol 1037
شکل الکترونی : Xe4f14 5d10 6s2 6p66
دانسیته : 9.96×10-3
گرمای فروپاشی : Kj/mol 2.89
گرمای تبخیر : Kj/mol 16.4
گرمای ویژه: J/g Ko 94
دوره تناوبی : 6

شماره سطح انرژی : 6
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 18
ششمین انرژی : 8
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Rn-211 14.6 ساعت
Rn-212 24.0 دقیقه
Rn-217 0.6 میلی ثانیه
Rn-218 35.0 میلی ثانیه
Rn-219 3.96 ثانیه
Rn-220 55.61 ثانیه
Rn-222 3.82 روز
موارد استفاده : پیش بینی زمین لرزه و تهدیدهای ناشی از سرطان
منابع : تخریب رادیم و بدست بشر نیز ساخته شده است .
منبع:
http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=86#Nod1

 

[pedestrian]

فرانسيم

فرانسيم

فرانسيم ( Francium ) :

نمايي از عنصر Fr
​

فرانسیم عنصری است بسیار کمیاب که پایدارترین ایزوتوپ آن با نیمه عمر 22 دقیقه به مقدار بسیار محدود در سنگهای معدنی اورانیم یافت می شود.با ساختار کوبیک متبلور می شود . این عنصر در سال 1939 توسط Marguerite Perey کشف شد. بیش از 30 ایزوتوپ دیگر از فرانسیم شناخته شده است.
فرانسیم سنگینترین عنصر گروه فلزات قلیایی است که در نتیجه فروپاشی اکتینیم توسط اشعه آلفا به دست می آید. این عنصر می تواند به صورت مصنوعی از بمباران توریم توسط پروتونها تولید شود. فرانسیم به صورت طبیعی در کانیهای اورانیم وجود دارد. فرانسیم درصد کمی در پوسته زمین دارد. سی و سه ایزوتوپ از این عنصر شناخته شده است.
ماندگارترین ایزوتوپ فرانسیم 223Fr است. این ایزوتوپ به صورت طبیعی نیز وجود دارد. ایزوتوپهای فرانسیم بسیار ناپایدارند و شناسایی خصوصیات شیمیایی این عنصر و ایزوتوپهای آن با استفاده از روشهای رادیو شیمیایی امکان پذیر است. از طریق کمیت وزنی نمی توان این عنصر را آماده سازی کرد و یا از عناصر دیگر جداسازی نمود. خصوصیات شیمیایی فرانسیم شبیه سزیم است.

ساختار بلوري عنصر Fr
​

اثرات فرانسیم بر روی سلامتی
با توجه به این که فرانسیم ناپایدار است، هر مقداری از آن هم که تشکیل شود به سرعت تجزیه شده و به عناصر دیگرتبدیل می شود بنابراین مطالعه اثرات آن بر روی انسان ضروری نیست.

اثرات زیست محیطی فرانسیم
به خاطرطول عمر بی نهایت کوتاه فرانسیم، بررسی اثرات آن بر روی محیط زیست ضروری نیست.

عنصر Fr در طبيعت
​

خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر فرانسیم :
عدد اتمی : 87
جرم اتمی : 223
نقطه ذوب: C° 27
نقطه جوش : C° 677
ظرفیت : 1+
رنگ : متالیک
حالت استاندارد : مایع
نام گروه : 1
انرژی یونیزاسیون : Kj/mol ~375
شکل الکترونی : Rn7s1
شعاع یونی : Å 1.8
الکترونگاتیوی: 0.7
حالت اکسیداسیون: 1
گرمای فروپاشی : Kj/mol 9.39
دوره تناوبی : 6

شماره سطح انرژی : 7
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 18
ششمین انرژی : 8
هفتمین انرژی : 1
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Fr-212 20.0 دقیقه
Fr-221 4.8 دقیقه
Fr-222 14.3 دقیقه
Fr-223 21.8 دقیقه

موارد استفاده : هنوز شناخته نشده است .
منابع : تخریب اکتینیم و بدست بشر نیز ساخته شده است .
منبع: http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=87#Nod1

 

[pedestrian]

راديم

راديم

راديم ( Radium ) :

نمايي از عنصر Ra
​

رادیم فلزی رادیو اکتیو به رنگ سفید درخشان است . از مهمترین خواص رادیم و ترکیبات آن خا صیت رادیو اکتیویته آنهاست. رادیم یک فلز کمیاب است که ترکیبات آن در سنگهای اورانیم یافت میشود. مقداری رادیم نیز از کارنوتیت و پیچبلندر بدست می آید. استخراج این عنصرمستلزم هزینه بالاست. رادیم در سال 1898 توسط Piere Courie وMarie Couri کشف شد. رادیم فلزی در سال 1910 توسط Marie CouriوAndre Debierne به شیوه الکترولیز جدا شد.

کوری و Debierne این عنصر را از الکترولیز محلول خالص کلرید رادیم با جیوه کاتدی به دست آوردند. با استفاده از از روش تقطیر اتمسفر از هیدروژن از این ترکیب فلز خالص رادیم به دست آمد.
رادیم طبیعی در نوعی سنگ معدن اورانیم به نام pitchblende در منطقه Bohemia یافت می شود. ماسه های کارنوتیتی کلرادو دارای مقداری رادیم نیز هستند اما منابع غنی تر این عنصر در زئیر و کانادا یافت می شود. رادیم در همه کانیهای اورانیم وجود دارد و استخراج آن از فرایند اورانیم باطله تولید می شود. بزرگترین نهشته های اورانیم در ایالتهای اونتاریو، نیومکزیک، یوتا، استرالیا و در نقاط دیگر یافت می شود.
رادیم برای مصارف تجاری به صورت ترکیب با برومید و کلرید رادیم یافت می شود. این عنصر در صورت تازگی به رنگ سفید براق است ولی در صورت قرار گرفتن در معرض هوا به علت آرایش نیتریدی آن تیره می شود. این عنصر در آب و مقداری از باریم بنفش رنگ تجزیه می شود . باریم جز عناصر گروه قلیایی خاکی است. دارای رنگدانه قرمز است. رادیم عنصری رادیواکتیواست و از خود اشعه های آلفا، بتا و گاما را ساتع می کند. یک گرم از رادیوم 226 توانایی میزان تجزیه3.7 x 1010 را در هر ثانیه دارد. بیست و پنج ایزوتوپ از این عنصر شناخته شده است.
یک گرم رادیم حدود 0.0001 ml گاز رادون را در هر روز از خود ساتع میکند. رادیم برای تولید شبرنگها، منابع نوترونی و در پزشکی برای درمان بیماران کاربرد دارد. سرب آخرین محصول تجزیه رادیم است .
استنشاق رادیم و یا پاشیدن این عنصر به روی بدن می تواند باعث سرطان و یا اختلال در اندامهای بدن شود. ماکزیمم پرتودهی این عنصر در بدن برای رادیم 226 نباید از 7400 Becquerel تجاوز کند.

ساختار بلوري عنصر Ra
​

اثرات رادیم بر روی سلامتی
رادیم به طور طبیعی به مقداربسیار کم در محیط زیست وجود دارد. به همین علت ما همیشه در معرض رادیم و تابشهایی که به محیط ساطع می کند هستیم.
میزان رادیم موجود در محیط زیست در نتیجه فعالیتهای بشری افزایش یافته است. انسان با سوزاندن ذغال و سوختهای دیگر، رادیم را در محیط زیست انتشار داده و میزان آن را افزایش داده است. اگر آب آشامیدنی از چاههای عمیقی استخراج شود که در نزدیکی محل دفع زباله های رادیواکتیو قرار دارند، میزان رادیم آن بالا خواهد بود.
در حال حاضر در مورد مقدار رادیم موجود در هوا و خاک اطلاعاتی موجود نیست.
تاکنون شاهدی از این که تماس با رادیم طبیعی برای سلامتی انسان مضر است، یافت نشده است. بالا بودن میزان رادیم عوارضی مانند شکستگی دندانها، کم خونی و آب مروارید می شود. اگر تماس با رادیم طولانی مدت باشد، باعث سرطان و در نهایت منجر به مرگ می شود. ممکن است ایجاد و توسعه این عوارض سالها طول بکشد. این عوارض به علت تابش اشعه گاما از رادیم به وجود می آیند که می تواند در هوا مسافتی طولانی را بپیماید. بنابراین تنها تماس با رادیم نیست که باعث ایجاد بیماری می شود.

اثرات زیست محیطی رادیم
رادیم در اثر تجزیه رادیواکتیو اورانیم و توریم ایجاد می شود. رادیم در سنگها و خاکها به میزان کمی وجود دارد و به این مواد متصل می شود. به علاوه در هوا هم وجود دارد. در بعضی جاها غلظت رادیم موجود در آب بالاست.
در نزدیکی معادن اورانیوم غلظت اورانیوم موجود درآب، به خاطر استخراج اورانیوم بالاست. گیاهان رادیم را از خاک جذب می کنند. در بدن جانورانی که این گیاهان را می خورند، رادیم تجمع می یابد.
در نهایت رادیم در بدن ماهی ها و دیگر جانوران آبزی هم تجمع می یابد و وارد زنجیره غذایی می شود.

عنصر Ra در طبيعت
​

تجهیزات آزمایشگاهی مورد استفاده در تجزیه
اسپکترومتر جرمی ، میکروسکوپ ، کرماتوگرافی مایع و گازی ، اشعه x ، جذب اتمی ، مادون قرمز ، کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا و اسپکترومتر نشری



خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر رادیم :
عدد اتمی : 88
جرم اتمی : 226.0254
نقطه ذوب : C° 700
نقطه جوش : C° 1700
ظرفیت : 2
رنگ : سفید نقره ای
حالت استاندارد : جامد دیا مغناطیس
نام گروه : 2
انرژی یونیزاسیون : Kj/mol 509.3
شکل الکترونی : Rn7s2
شعاع یونی : Å 1.43
الکترونگاتیوی: 0.9
حالت اکسیداسیون: 2
دانسیته : 5.5
گرمای فروپاشی : Kj/mol 8.5
گرمای تبخیر : Kj/mol 113
مقاومت الکتریکی : Ohm m 100
گرمای ویژه: J/g Ko 0.12
دوره تناوبی : 7


شماره سطح انرژی : 7
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 18
ششمین انرژی : 8
هفتمین انرژی : 2
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Ra-222 38.0 ثانیه
Ra-223 11.43 روز
Ra-224 3.66 روز
Ra-225 14.9 روز
Ra-226 1600.0 سال
Ra-228 5.76 سال

اشکال دیگر :
کلرید رادیم RaCl2

منابع : سنگ معدن اورانیم و اورانیت
کاربرد : به دلیل ساطع شدن اشعه گاما در شناسایی سرطان به کار می رود .
منبع: http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=88#Nod1

 

[pedestrian]

اكتينيم

اكتينيم

اکتینیم ( Actinium ) :

نمايي از عنصر Ac
​

اکتینیم فلزی رادیو اکتیو به رنگ سفید نقره ای است که با ساختار کوبیک متبلور می شود . این عنصر در سال 1899 توسط André Debierne دانشمند فرانسوی کشف گردید . اکتینیم بسیار کمیاب است و معمولاً در کانسار اورانیم وجود دارد . از واکنش رادیم با نوترون در راکتور بدست می آید . این عنصر به صورت طبیعی در نهشته ها و کانیهای اورانیم وجود دارد.
اکتینیم 227 از تخریب اورانیم 235 توسط اشعه بتا با نیمه عمر 21.6 روز تولید می شود. همچنین این عنصر می تواند از تخریب توریم 227 با نیمه عمر 18.5 روز و رادیم 223 با نیمه عمر 11.4 روز و تعدادی دیگر از ایزوتوپهای عناصر با نیمه عمر کوتاه مثل رادون، بیسموت، پولونیم و سرب تولید شود. ایزوتوپ پایدار این عنصر از منابع قوی اشعه آلفا حاصل می شود. فلز اکتینیم توسط واکنش فلورید اکتینیم با گاز لیتیم با درجه حرارت 1100 تا 1300 درجه سانتیگراد به دست می آید. رفتارهای شیمیایی اکتینیم شبیه عناصر کمیاب مخصوصاً لانتانیم است. اکتینیم خالص با مواد حاصل از تجزیه بعد از 185 روز به تعادل می رسد و نیمه عمر آن 21.6 سال است. فعالیت آن 150 برابر رادیم است و از نظر تولید نوترونی اهمیت دارد.

ساختار بلوري عنصر Ac
​

اثرات اکتینیم بر روی سلامتی
اکتینیم 227 بی نهایت رادیواکتیو است و به علت پرتوافکنی، در بدن انسان باعث بروز عوارضی می شود. اکتینیم 227 به اندازه پلوتونیم خطرناک است. خوردن حتی مقدار بسیار اندکی از اکتینیم 227 باعث خطرات و عوارضی جدی بر روی سلامتی می شود.
توسعه فن آوری هسته ای باعث انتشار مواد رادیواکتیو به جو، خاک، اقیانوسها، دریاها و آب شده است و میزان آن در جانوران، گیاهان و مواد ساکن موجود در جهان افزایش یافته است. تابشهای رادیواکتیو وارد بدن جانوران شده و وارد زنجیره غذایی می شود و باعث آسیب جانوران و انسانها می شود.
بزرگترین تهدید مواد رادیواکتیو برای حیات و جانداران، تغییر ماده ژنتیکی گونه های زنده است. آسیبهای ژنتیکی ناشی از تابش های رادیواکتیو بر روی طول عمر و زاد و ولد اثر منفی می گذارد.
حتی دوز پایین اکتینیم هم در طولانی مدت سرطان زاست. اکتینیم باعث سرطان، آسیب سیستم ایمنی، لوسمی، سقط جنین، نقصهای مادرزادی وعقیمی می شود. اگرچه بسیاری از عوارض ناشی از اکتینیم در حال افزایش است اما انسان نمی تواند افزایش تابش زمینه را ثابت کند. از نظر علمی در بررسی علل این عوارض، تنها شواهد اپیدمولوژی قابل بررسی است. شاید مهمترین اثر تابشهای رادیواکتیو در طول زمان، عقمی باشد. تابشهای رادیواکتیو، یکی از علل شناخته شده نازایی است.

اثرات زیست محیطی اکتینیم
اکتینیم 227 بی نهایت رادیواکتیو است. مواد رادیواکتیو به بانک ژنتیکی انسان و کلیه موجودات آسیب می رساند و باعث سرطان، آسیب سیستم ایمنی، لوسمی، سقط جنین، نقصهای مادرزادی وعقیمی می شود. آسیبهای ژنتیکی ناشی از تابش های رادیواکتیو بر روی طول عمر و زاد و ولد اثر منفی می گذارد.

عنصر Ac در طبيعت
​

تجهیزات آزمایشگاهی مورد استفاده در تجزیه
اسپکترومتر جرمی ، میکروسکوپ ، کرماتوگرافی مایع و گازی ، اشعه x ، جذب اتمی ، مادون قرمز ، کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا و اسپکترومتر نشری



خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر اکتینیم :
عدد اتمی : 89
جرم اتمی : 227
نقطه ذوب: C° 1050
نقطه جوشC° 3250
شعاع اتمی : Å 1.119
ظرفیت : 3
رنگ : سفید نقره ای
حالت استاندارد : جامد
نام گروه : 3
انرژی یونیزاسیون : Kj/mol 664.6
شکل الکترونی : Rn7s2
شعاع یونی : Å 1.119
الکترونگاتیوی: 1.1
حالت اکسیداسیون: 3
دانسیته : 10.07
گرمای فروپاشی : Kj/mol 62
گرمای ویژه: J/g Ko 0.12
دوره تناوبی : 7

شماره سطح انرژی : 7
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 18
ششمین انرژی : 9
هفتمین انرژی : 2
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Ac-225 10.0 روز
Ac-226 1.2 روز
Ac-227 21.8 سال
Ac-228 6.16 ساعت

اشکال دیگر :
هیدرید اکتینیم AcH2
اکسید اکتینیم Ac2O3
کلرید اکتینیم AcCl3

منابع : بشدت کمیاب و بدست بشر نیز ساخته شده است .
کاربرد : به عنوان منبعی برای تولید نوترون و نیروی ترمو الکتریک به کار می رود .
منبع: http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=89#Nod1

 

[pedestrian]

توريم

توريم

توريم ( Thorium ) :

نمايي از عنصر Th
​

کشف این عنصر توسط Jons Jacob Berzeliuls و در سال 1828 در سوئد انجام گرفته است و نام گذاری آن برگرفته از اسم خدای طوفان آن منطقه می باشد .

این عنصر در سال 1828 توسط Berzeliusکشف شد. بیشتر گرمای داخلی زمین به علت توریم و اورانیم موجود در هسته زمین است. این گرما به علت وزن اتمی و ظرفیت این عناصر است. این عنصر دومین عضو از گروه اکتینیدها است.
توریم در کانیهای توریت و توریانیت وجود دارد. نهشته های بزرگ کانیهای توریم در ايالتهای شمال خاور اتازونى گزارش شده است. فراروانی توریم حدود سه برابر اورانیم است و تقریباً برابر با فراوانی سرب و مولیبدن است. توریم برای مصارف تجاری از کانی مونایت که حدود 3 تا 9 درصد اکسید توریم دارد تولید می شود.
این فلز یکی از منابع قدرتمند هسته ای است. انرژی تولید شده از توریم برای تولید سوختهای فسیلی مورد استفاده قرار می گیرد. یکی دیگر از موارد استفاده بزرگ توریم در سوختهای هسته ای است. همچنین از سیکل توریم برای مبدل سیستم راکتورها مورد استفاده قرار می گیرد. راکتورهای HTGR بسیار موثر برای مصارف تجاری برای کاربردهای متفاوت می باشد.
چندین روش برای تولید و آماده سازی این عنصر وجود دارد. این عنصرمی تواند از واکنش اکسید توریم با کلسیم توسط الکترولیز کلرید توریم بی آب در مخلوط کلرید پتاسیم و سدیم تولید شود. همچنین این عنصر از واکنش کلسیم با تتراکلرید توریم و ترکیب بی آب کلرید روی حاصل شود . سومین روش تولید این عنصر واکنش تتراکلرید توریم با فلزات آلکالی حاصل می شود. توریم جز گروه 5 از جدول تناوبی است.
این فلز در صورت خلوص به رنگ سفید نقره ای است. این عنصر در هوا پایدار است و درخشندگی خود را حفظ می کند.
توریم خالص نرم و مفتول پذیر و در سرما نورد و کشیده می شود. توریم دو شکلی است کوبیک و باتغییر درجه حرارت به صورت کوبیک توپر در می آید. نقطه ذوب اکسید توریم 3300 درجه سانتیگراد استکه بالاترین نقطه ذوب در بین همه اکسیدها است. توریم با آب به اهستگی واکنش می دهد. توریم پودری شکل بسیار آتش گیر است و در موقع استفاده از آن باید بسیار دقت کرد. وقتی در هوا باشد برافروخته می شود. تراشه های توریم بسیار درخشان و سفید براق هستند.
توریم یکی از آلیاژهای مهم منیزیم است و این آلیاژ دارای استحکام بالا و مقاومت در برابر خزش در درجه حرارتهای بالا است.
توریم دارای انرژی خروج پایین و نشر الکترونی بالا است که در سیمهای تنگستنی و تجهیزات الکترونیکی مورد استفاده قرار می گیرد. اکسید توریم برای کنترل تنگستن در لامپهای الکترونی مورد استفاده قرار می گیرد. از این عنصر برای تجهیزات آزمایشگاهی درجه حرارت بالا مورد استفاده قرار می گیرد. شیشه های اکسید توریم دارای خصوصیت ضریب شکست نور بالا و تجزیه نور پایین می باشد. از این شیشه ها برای لنزهای کیفیت بالا برای دوربینها و تجهیزات علمی استفاده می شود. از اکسید توریم به عنوان کاتالیست در تبدیل آمونیاک با اسیدنیتریک در فرایند کراکینگ نفت و تولید اسیدسولفوریک استفاده می شود.
این عنصر دارای 25 ایزوتوپ است که رنج وزن اتمی آن از 212 تا 236 گرم است. همه ایزوتوپهای این عنصر ناپایدارند. توریم 232 به صورت طبیعی وجود دارد و نیمه عمر آن 1.4 x 1010 سال است. این عنصر اشعه آلفا ازخود ساتع می کند. توریم 232 دارای خصوصیات رادیواکتیو است و در صنایع عکاسی مورد استفاده قرار می گیرد.
قیمت این فلز با خلوص 99.9 درصد حدود 150 دلار در اونس است.

ساختار بلوري عنصر Th
​

اثرات توریم بر روی سلامتی
توریم تقریبا در همه جای از زمین وجود دارد از این رو انسان همیشه از طریق هوا، غذا و آب، در معرض مقدار اندکی توریم قرار دارد.
همه انسانها از طریق غذا یا آب آشامیدنی مقداری توریم جذب می کنند و مقدار توریم موجود درهوا به قدری کم است که می توان جذب آن از راه هوا را در نظر نگرفت.
در نزدیکی محل دفع زباله، مقدار زیای توریم وجود دارد. افرادی که در نزدیکی این محل ها زندگی می کنند نسبت به افراد عادی، در تماس با توریم بیشتری هستند زیرا از گرد و غباری که توسط باد آورده شده تنفس می کنند و در نتیجه مقدار توریم در غذایی که در نزدیکی این محل رشد می کند، زیاد می شود.
افرادی که در معدن، صنایع یا آزمایشگاههای توریم کارمی کنند، بیشتر از حالت عادی در تماس با توریم هستند.
مقدار توریم موجود در محیط زیست، به علت انتشار توریم از طریق دستگاههای فرآوری افزایش یافته است.
تنفس توریم در محیط کاری، طی سالیان متمادی، احتمال بروز بیماریهای ریوی و سرطان ریه و لوزالامعده را افزایش می دهد. توریم می تواند ماده ژنتکی را تغییر دهد. افرادی که در تماس با توریم و به ویژه اشعه X هستند، بیماریهای کبدی را افزایش می دهند.
توریم رادیواکتیو است و در استخوانها ذخیره می شود. به همین علت تماس طولانی با آن باعث سرطان استخوان می شود. تنفس مقدار زیادی از توریم کشنده است. وقتی میزان تنفس زیاد باشد، انسان در اثر سم فلز می میرد.

اثرات زیست محیطی توریم
پایداری زیست محیطی: توریم به آرامی با آب، اکسیژن و ترکیبات دیگر واکنش داده و انواع ترکیبات تنگستن را به وجود می آورد.
اثرات ماده روی گیاهان و جانوران: به علت اندازه و شکل کوچک توریم، هیچ اثر منفی بر روی محیط زیست ندارد. اما انتشار مقدار زیادی از آن برای گیاهان و جانوران مضر است.
اثرات شیمیایی روی جانداران آبزی: به علت اندازه و شکل کوچک توریم، این ماده بر روی جاندارن آبزی اثر منفی ندارد. اما انتشار مقدار زیادی از آن در آب، برای گیاهان و جانوران آبزی مضر است. دفع زباله های آن باید مطابق قوانین دولتی، ایالتی و محلی باشد.

عنصر Th در طبيعت
​

تجهیزات آزمایشگاهی مورد استفاده در تجزیه
اسپکترومتر جرمی ، میکروسکوپ ، کرماتوگرافی مایع و گازی ، اشعه x ، جذب اتمی ، مادون قرمز ، کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا و اسپکترومتر نشری



خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر توریم :
عدد اتمی : 90
جرم اتمی : 232.0381
نقطه ذوب : C° 1750
نقطه جوش : C° 4788
شعاع اتمی : pm 179
ظرفیت : 4
رنگ : سفید نقره ای
حالت استاندارد : جامد
نام گروه : آکتنیدها
انرژی یونیزاسیون : Kj/mol 670.4
شکل الکترونی :Rn6d27s2
شعاع یونی : pm 94
الکترونگاتیوی : 1.3
حالت اکسیداسیون : 4
دانسیته : 11.72
گرمای فروپاشی : Kj/mol 16.11
گرمای تبخیر : Kj/mol 513.7
مقاومت الکتریکی : Ohm m 0.0653×106
گرمای ویژه: J/g Ko 0.113
دوره تناوبی : 7

شماره سطح انرژی : 7
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 18
ششمین انرژی : 10
هفتمین انرژی : 2
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Th-226 30.6 دقیقه
Th-227 18.72 روز
Th-228 1.91 سال
Th-229 7340.0 سال
Th-230 75400.0 سال
Th-231 1.06 روز
Th-232 1.4E10 سال
Th-233 22.3 دقیقه
Th-234 24.1 روز

اشکال دیگر :
دی هیدرید توریم ThH2 ، Th4H15
اکسید توریم ThO2
تترا کلرید توریم ThCl4

موارد استفاده : آلیاژهای قوی ، پیل های فتوالکتریک فرابنفش و پوسته گازی
منابع : کانی های مونازیت و توریت
منبع: http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=90#Nod1

 

[pedestrian]

پروتاكتينيم

پروتاكتينيم

پروتاکتینیم ( Protactinium ) :

نمايي از عنصر Pa
​

این عنصر توسط دانشمندان Fredrich Soddy / John Cranston / Otto Hahn / Lise Meitner و در سال 1917 مشترکاً در انگلیس و فرانسه صورت گرفت .

اولین ایزوتوپ از عنصر شماره 91 به عنوان 234Pa کشف شد. که دارای پایداری کوتاه و به صورت طبیعی از تخریب سری اورانیوم 238U حاصل می شود. این عنصر اولین بار توسط Fajans و Gohring در سال 1913 کشف شد. ایزوتوپ 231Paاین عنصر با مدت زمان پایداری طولانی تر در سال 1918 توسط Hahn , Meitner شناخته شد. در سال 1934 حدود 0.1 گرم عنصر خالص از اکسید این عنصر Pa2O5 با دو روش جداسازی شد.
پروتاکتینیم عنصری براق با جلای فلزی درخشان است که درخشنگدی خود را نیز در هوا حفظ می کند. این عنصر در سنگ معدن اورانیت پیچبلانت به میزان یک قسمت از 10 میلیون قسمت از 231Pa وجود دارد. سنگ معدن این عنصر در کشور زئیر حدود 3 ppm وجود دارد. این عنصر دارای 20 ایزوتوپ است. نیمه عمر 231Pa این عنصر حدود 32700 سال است. ترکیبات پروتاکتينيم رنگی هستند. این عنصر در زیر 1.4 درجه کلوین فوق رسانا است.
این عنصر بسیار خطرناک است و در موقع استفاده از آن باید بسیار دقت کرد. پروتاکتینیوم یکی از عناصر کمیاب است و به صورت طبیعی وجود دارد. قیمت این عنصر با ایزوتوپ 231 حدود 280 دلار در گرم است. این عنصر اشعه آلفا از خود ساتع می شود و از نظر رادیولوژیکی شبیه پولونیم است. قیمت 60 تن از این عنصر به صورت مصنوعی حدود 500000 دلار است.

ساختار بلوري عنصر Pa
​

اثرات پروتاکتینیم بر روی سلامتی
پروتاکتینیم از راه خوردن غذا، آب آشامیدنی یا هوا وارد بدن می شود. با تنفس پروتاکتینیم، بخش قابل توجهی از آن از ریه حرکت کرده و بسته به میزان انحلال پذیری آن، از طریق خون به اندامهای دیگر می رسد.
جذب معدی پروتاکتینیم از راه غذا یا آب، عامل اصلی نشست پروتاکتینیم در اکثر افراد است. بخش اعظم پروتاکتینیمی که از راه خوردن وارد بدن می شود، از طریق مدفوع دفع می شود. تنها حدود 0.05% آن از راه مجاری گوارشی وارد جریان خون می شود. پس از ترک روده یا ریه، حدود 40% پروتاکتینیمی که وارد جریان خون شده، در اسکلت نهشته می شود، حدود 15% آن در کبد و حدود 2% آن در کلیه نهشته می شود و بقیه آن دفع می شود. نیمه عمر بیولوژیکی پروتاکتینیم در اسکلت حدود 50 سال است. از پروتاکتینیمی که در کبد نهشته شده، 70% آن دارای نیمه عمر بیولوژیکی 10 روز و 30% آن دارای نیمه عمر بیولوژیکی 60 روز است. از پروتاکتینیمی که در کلیه نهشته شده، 20% آن دارای نیمه عمر بیولوژیکی 10 روزبوده و بقیه آن مجددا در بدن توزیع می شود.
عوارض اولیه: اگر پروتاکتینیم جذب بدن شود، برای بدن ضرر دارد اما اشعه گامای ساطع شده از پروتاکتینیم 231 و بعضی از محصولات دارای نیمه عمر کوتاه آکتینیم 227، خطرخارجی اندکی دارد. مهمترین روشهای جذب، خوردن غذا و آب حاوی پروتاکتینیم و تنفس گرد و غبار حاوی پروتاکتینیم می باشد. جذب پروتاکتینیم تنفس شده در بدن آسانتر از پروتاکتینیم خورده شده است اما باید به هر دو مورد توجه داشت.
مهمترین عارضه ناشی از تابشهای یونیزه پروتاکتینیم، سرطان است که در اسکلت، کبد و کلیه نهشته می شود. عوارض و خطرات ناشی از پروتاکتینیم 234 مانند عوارض ناشی از اورانیوم 238 است. پروتاکتینیم 234 با تابش ذرات پرانرژیِ بتا تجزیه می شود بنابراین باید مراقب این تابشها بود مثلا باید برای جلوگیری از این تابشها، دستان و ساعد را با دستکشهای پلاستیکی سنگین پوشاند.
خطر تنفس پروتاکتینیم 231 نسبت به بسیاری از رادیونوکلیدها بیشتر است. بیش از 80% این خطر ناشی ازآکتینیم 227 و محصولات حاصل از تجزیه آن است. در حالی که خطر خوردن آن بسیار کمتر از خطر تنفس است و متداولترین راه ورود این ماده به بدن محسوب می شود.
مانند دیگر رادیونوکلیدها، ضریب خطر شیرابه های آن 75% خطر خوردن آن است.
علاوه بر خطراتی که ورود این ماده به بدن دارد، قرار گرفتن در معرض اشعه گامای حاصل از پروتاکتینیم 231 هم خطرناک است.
با استفاده از ضریب خطر اشعه گاما و به منظور تخمین خطر سرطان زایی مشخص شده که اگر 100000 نفر به طور مداوم درتماس با لایه ضخیمی از خاک با غلظت متوسط 1 pCi/g پروتاکتینیم 231 قرار داشته باشند، احتمال ایجاد سرطان در آنها 8 نفر از 100000 نفر است. در درون بدن، قسمت عمده خطر پرتوافکنی مربوط به آکتینیم 227 و محصولات ناشی از تجزیه آن می باشد.

اثرات زیست محیطی پروتاکتینیم
پروتاکتینیم به طور طبیعی در خاک، سنگ، آبهای سطحی، آبهای زیرزمینی، گیاهان و جانوران به مقداربسیار اندک و به میزان یک در تریلیون یا 0.1 (pCi)/g وجود دارد. در کانسارهای اورانیوم و دیگر کانیهای زمین شناسی، این میزان بالاتر است. همه پروتاکتینیم طبیعی در پروتاکتینیم 231 وجود دارد.
پروتاکتینیم، به خاک متصل می شود و غلظت آن در ذرات خاک ماسه ای 550 برابر آبهای درون شبکه ای است (آبهایی که در فضای خالی میان ذرات خاک وجود دارند). نسبت غلظت آن حتی از رس و خاکهای رسی هم بالاتر است (حدود 2000 و حتی بیشتر).
پروتاکتینیم، در DOE (دانشکده انرژی)، آلاینده محسوب نمی شود و آب زیرزمینی را آلوده نمی کند.

عنصر Pa در طبيعت
​

تجهیزات آزمایشگاهی مورد استفاده در تجزیه
اسپکترومتر جرمی ، میکروسکوپ ، کرماتوگرافی مایع و گازی ، اشعه x ، جذب اتمی ، مادون قرمز ، کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا و اسپکترومتر نشری


خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر پروتاکتینیم :
عدد اتمی: 91
جرم اتمی: 03588/231
نقطه ذوب : C° 1572
نقطه جوش : C° 4722
شعاع اتمی : pm 63
ظرفیت: 4
رنگ: نقره ای متالیک
حالت استاندارد: جامد در دماي 298 درجه کلوين
نام گروه: آکتنيد
انرژی یونیزاسیون : Kj/mol 589
شکل الکترونی: Rn5f 2 6d 2 7s2
شعاع یونی : 78/0 Å
الکترونگاتیوی: 5/1
حالت اکسیداسیون: 4 و 5
دانسیته: 37/15
گرمای فروپاشی : Kj/mol 7/16
گرمای تبخیر : Kj/mol 2/481
گرمای ویژه: J/g Ko 121/0
دوره تناوبی:7

شماره سطح انرژی : 7
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 20
ششمین انرژی : 9
هفتمین انرژی : 2
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Pa-230 17.4 روز
Pa-231 32800.0 سال
Pa-233 27.0 روز
Pa-234 6.69 ساعت
Pa-234m 1.17 دقیقه

اشکال دیگر :
هیدرید پروتاکتینیم PaH3
اکسید پروتاکتینیم PaO ، دی اکسید پروتاکتینیم PaO2 ، پنتا اکسید دی پروتاکتینیم Pa2O5
تترا کلرید پروتاکتینیم PaCl4 ، پنتا کلرید پروتاکتینیم PaCl5

منابع : مصنوعی ( ساخته شده توسط بشر ) و از شکافت هسته ای اورانیم ، توریم و پلوتونیم
منبع:
http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=91#Nod1

 

[pedestrian]

اورانيم

اورانيم

اورانیم ( Uranium )

نمايي از عنصر U
​

کشف این عنصر توسط Martin Klaproth و در سال 1789 در آلمان رخ داد و اسم این عنصر از نام سیاره اورانوس برگرفته شده است .
شیشه های رنگی زرد شامل 1 درصد اکسید اورانیم هستند. این عنصردر سنگ معدن اورانیم (پیچبلانت) موجود است و اولین بار در سال 1789 جداسازی شد. این فلز در سال 1841 توسط Peligot از واکنش کلرید بی آب با فلز پتاسیم به دست آمد.
اورانیم عنصر نایابی نیست این عنصر امروزه فراوانتر از جیوه، آنیتموان، نقره، کادمیم، مولیبدن و آرسنیک می باشد. این عنصر به فراوانی در کانیهای پیچبلاند، اورانیتیت، کارنوتیت، اوتونیت،اورانوفان و توبرنیت وجود دارد. همچنین اورانیم در سنگهای فسفاته، لیگنیت، مونازیت وجود دارد.
اورانیم از واکنش هالید اورانیم با عناصر آلکالی و یا از واکنش اکسید اورانیم با آلومینیم یا کلسیم یا کربن در درجه حرارت بالا به دست می آید. این فلز می تواند از الکترولیز ترکیبات KUF5 یا UF4 در محلول CaCl2 و NaClحاصل شود. اورانیم با خلوص بالا می تواند از تجزیه هالید اورانیم با رشته های داغ حاصل شود.
اورانیم دارای 3 ساختار کریستالوگرافی آلفا، بتا و گاما می باشد. اورانیم عنصری سنگین به رنگ سفید نقره ای و در زمانی که خیلی ریز شود آتش گیر است. این عنصر کمی نرمتر از فولاد است. این عنصر مفتول پذیر و چکش خوار و اندکی پارامغناطیس است. این عنصر در هوا با یک لایه اکسید پوشیده می شود.
اورانیم دارای 16 ایزوتوپ است که همه آنها رادیو اکتیو هستند. اورانیم طبیعی یک عنصر رادیواکتیو است که بای صنعت عکاسی استفاده می شود. عامل مهم گرمای داخلی زمین اورانیم و توریم است.
نیمه عمر اورانیم 238 حدود 4.51 x 109 سال است که برای تعیین سال سنگهای آذرین استفاده می شود. اورانیم طبیعی به صورت آزاد وجود دارد به جز در مواقعی که با نپتونیم و پولوتونیم ترکیب می شود. اورانیم از تخریب عناصر با عدد اتمی بالا حاصل می شود.
اورانیم مهمترین عنصر در سوختهای هسته ای است. ایزوتوپ اورانیم 238 می تواند با شکافت هسته ای پولوتونیم به ترکیبات دیگری تبدیل شود.
اورانیم 235 برای واکنشهای مهم شکافتهای هسته ای کاربرد دارد. همچنین می تواند گازهای منتشر شونده را غلیظ کند.
اورانیم طبیعی با نسبت کم با 235Uغنی شده است که این نوع اورانیم برای سوخت راکتورهای اتمی قوی برای تولید برق مورد استفاده قرار می گیرد. توریم طبیعی می تواند نوترون ها را برای تولید ایزوتوپ اورانیم 233Uمنتشر کند. نوترونهای منتشر شده از این عنصر به ترتیب زیر می باشد. 232Th اشعه گاما ، 233Th اشعه بتا، 233Pa اشعه بتا و 233U. ارزش یک پوند اورانیم غنی شده و شکافته شده برای سوخت هسته ای به اندازه بیش از 1500 تن زغال است.
این عنصر در سوختهای هسته ای برای تولید قوی انرژی برق با اهداف صلح آمیز و همچنین برای ساخت بمبهای اتمی مورد استفاده قرار می گیرد. از این عنصر در سراسر دنیا برای تولید سوخت 429 راکتور هسته ای از ژانویه 1990 برای تولید 311000 مگاوات برق استفاده می شود. استفاده جدید از اورانیم برای تولید اورانیم تهی شده است.
اورانیم همچنین برای تجهیزات سيستم هدايت داخلى موشک مورد استفاده قرار می گیرد. از فلز اورانیم برای اهداف اشعه ایکس برای تولید انرژی بالای این اشعه مورد استفاده قرار می گیرد. از نیترات اورانیم برای کاربردهای عکاسی و از استات اورانیم نیز برای آنالیزهای شیمیایی استفاده می شود.
از نمکهای اورانیم برای تولید شیشه های وازلین بار رنگ زرد و لعاب شیشه استفاده می شود. اورانیم و ترکیبات آن بسیار سمی هستند.
فلز اورانیم بسیار آتش زا است و از این نظر مخاطره انگیز است. استخراج اورانیم احتیاج به دانش بالا برای استفاده دارد.

ساختار بلوري عنصر U
​

اثرات اورانیم بر روی سلامتی
انسان همیشه از راه غذا، هوا، خاک و آب در تماس با مقدار مشخصی اورانیم قرار دارد و این عنصر به طور طبیعی در کلیه این مواد وجود دارد. غذاهایی مانند ریشه گیاهان و آب، دارای مقدار اندک اورانیم طبیعی هستند و به همراه هوای تنفسی هم مقدار اندکی اورانیم وارد بدن می شود. غلظت اورانیم موجود در عذاهای دریایی معمولا به قدری پایین است که می توان از آن چشم پوشی کرد.
افرادی که در نزدیکی محل دفع زباله های خطرناک زندگی می کنند، افرادی که در نزدیکی معادن زندگی می کنند، افرادی که در صنعت فسفات کار می کنند، افرادی که محصولات رشد کرده بر روی خاکهای آلوده را می خورند یا افرادی که آب آلوده شده با شیرابه زباله ها را می خورند، در مقایسه با افراد عادی در معرض مقدار بالاتری از اورانیم قرار دارند. شیشیه های اورانیمی دیگر مورد استفاده قرار نمی گیرند اما هنرمندانی که هنوز از آنها استفاده می کنند، نسبت به افراد عادی با اورانیم بیشتری تماس دارند.
چون اورانیم ماده ای رادیواکتیو است، در مورد اثرات آن بر روی سلامتی بررسیهایی انجام شده است. دانشمندان در سطوح طبیعی اورانیم، هیچ اثرمضری را کشف نکرده اند. اما بعد از جذب مقدار زیادی اورانیم، اثرات شیمیایی قابل مشاهده است و اورانیوم عوارضی مانند بیماریهای کلیوی را ایجاد می کند.
وقتی انسانها در معرض اورانیم رادیونوکلیدی که در اثر تجزیه رادیواکتیو اورانیم در زمانی طولانی ایجاد می شود، قرار داشته باشند، دچار سرطان خواهند شد. وقتی انسان در معرض اورانیم غنی شده قرار داشته باشد، احتمال بروز سرطان بیشتر خواهد بود، زیرا اورانیم غنی شده، رادیواکتیویتی بیشتری دارد. این شکل از اورانیم، تابشهای مضری از خود ساطع می کند که ظرف چند سال انسان را دچار سرطان می کند. اورانیم غنی شده، به طور تصادفی و از طریق دستگاههای نیروی هسته ای واردمحیط زیست می شود.


اثرات زیست محیطی اورانیم
اورانیم به طور طبیعی و به مقدار بسیارکم در سنگها، خاک، هوا و آب وجود دارد. انسان باعث افزایش میزان فلز اورانیم و ترکیبات آن در محیط زیست شده است زیرا اورانیم از طریق فعالیتهای معدنی و فرآیندهای آسیاب کردن کانی، ر محیط انتشار می یابد.
اورانیم ماده ای رادیواکتیو است و بسیار فعال می باشد. در نتیجه در محیط به صورت عنصر یافت نمی شود. ترکیبات اورانیم، در اثر واکنش اورانیم با عناصر و مواد دیگری که در آب حل می شوند، تشکیل می شوند. انحلال پذیری ترکیبات اورانیم در آب، میزان تحرک پذیری آنها در محیط زیست و سمیت آنها را تعیین می کند.
در هوا، غلظت اورانیم بسیار اندک است. حتی در غلظتهای بالاتر از حد معمول هم میزان اورانیم بسیار اندکی در هر متر مکعب از هوا وجود دارد و کمتر از یک اتم در روز منتقل می شود. اورانیم در هوا به صورت گرد و غبار وجود دارد که می تواند از طریق ته نشینی یا بارش، وارد آب سطحی شده و یا روی گیاهان و خاکها بنشیند. سپس این اورانیم روی رسوبات موجود در آب یا لایه های پایینی خاک می نشیند و در آنجا با اورانیم موجود مخلوط می شود.
قسمت عمده اورانیم موجود در آب، اورانیم محلول است که مربوط به سنگ و خاکی است که آب با خود آورده است. بخشی از این اورانیم به صورت معلق است و بهآب حالت گل آلود می دهد. تنها بخش اندکی از اورانیم موجود در آب از هوا وارد آب می شود. مقدار اورانیم موجود در آب آشامیدنی بسیار کم است. آبی که حاوی مقدار بسیار اندکی اورانیم است، معمولا برای آشامیدن سالم است. به خاطر طبیعت اورانیم، احتمال تجمع اورانیم در ماهی ها یا گیاهان بسیار اندک است و اورانیمی که جذب می شود، به سرعت از راه ادرار یا مدفوع دفع می شود.
اورانیم با غلظتهای مختلف در خاک وجود دارد و معمولا غلظت آن بسیار پایین است. انسان از راه فعالیتهای صنعتی باعث افزایش میزان اورانیم موجود در خاک شده است. ترکیبات موجود در خاک با ترکیبات دیگر ترکیب شده و سالیان سال در خاک باقی می مانند بدون این که به سمت آب زیرزمینی حرکت کنند. غلظت اورانیم در خاکهای غنی از فسفات بیشتر است اما این مقدار هم مساله ساز نیست زیرا معمولا غلظت آن خیلی بیشتر از حد طبیعی خاکهای غیرآلوده نیست.
گیاهان از طریق ریشه اورانیم را جذب می کنند و آن را در همانجا ذخیره می کنند. در نتیجه در ریشه گیاهانی مانند تربچه، میزان غلظت اورانیم بیشتر از حد طبیعی است. وقتی گیاه شسته می شود، اورانیم زدوده می شود.
فرسایش پس مانده های معدنی هم باعث انتشار مقدار زیادی از اورانیم در محیط زیست می شود.

عنصر U
​

خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر اورانیم :
عدد اتمی: 92
جرم اتمی: 238.0289
نقطه ذوب: C° 1135
نقطه جوش : C° 3815
شعاع اتمی : pm 156
ظرفیت: 3، 4، 5 و 6
رنگ: خاکستري متالیک
حالت استاندارد: جامد راديواکتيو
نام گروه: آکتنيد
انرژی یونیزاسیون : Kj/mol 686.4
شکل الکترونی: Rn5f36d17s2
شعاع یونی : Å 0.52
الکترونگاتیوی: 1.38
حالت اکسیداسیون: 3، 4، 5 و 6
دانسیته: 19.05
گرمای فروپاشی : Kj/mol 6.12
گرمای تبخیر : Kj/mol 417
گرمای ویژه: J/g Ko 0.12
دوره تناوبی:7

درجه اشتعال : در حالت جامد اشتعال پذیر
شماره سطح انرژی : 7
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 21
ششمین انرژی : 9
هفتمین انرژی : 2
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
U-230 20.8 روز
U-231 4.2 روز
U-232 70.0 سال
U-233 159000.0 سال
U-234 247000.0 سال
U-235 7.0004E8 سال
U-236 2.34E7 سال
U-237 6.75 روز
U-238 4.47E9 سال
U-239 23.5 دقیقه
U-240 14.1 ساعت

اشکال دیگر :
هیدرید اورانیم UH3
اکسید اورانیم UO ، دی اکسید اورانیم UO2 ، پنتا ااکسید دی اورانیم U2O5 ، تری اکسید اورانیم UO3
تری کلرید اورانیم UCl3 ، تترا کلرید اورانیم UCl4 ، پنتا کلرید اورانیم UCl5 ، هگزا کلرید اورانیم UCl6

موارد استفاده : برای سوخت راکتورهای هسته ای
منابع : سنگها ، کانی های اورانیت و کارنوتیت
منبع: http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=92#Nod1

 

[pedestrian]

نپتونيم

نپتونيم

نپتونیم ( Neptunium ) :

نمايي از عنصر Np
​

کشف آن توسط E.M.McMillan / P.H.Abelson و در سال 1940 در آمریکا انجام گرفت و نام آن برگرفته از سیاره نپتون می باشد .
نپتونیم اولین بار به صورت مصنوعی ساخته شد . این عنصر از سری اکتینیدها است. ایزوتوپ 239Np توسط McMillan , Abelson توسط بمباران سیکلوترونی نوترونی اورانیم در کالیفرنیا آماده سازی شد. ایزوتوپ 237Np توسط راکتورهای نوترونی تولید می شود. نپتونیم از واکنش NpF3 با باریم یا گاز لیتیم در 1200 درجه سانتیگراد حاصل می شود.
فلز نپتونیم به رنگ نقره ای و خیلی از فعال از نظر شیمیایی و دارای سه نوع ساختار شیمیایی است. نپتونیم آلفا ساختار آن ارتورموبیک است و چگالی آن 20.25 g/cm3 . نپتونیم بتا تتراگونال و چگالی آن 19.36 گرم بر سانتی مترمکعب است. نپتونیم گاما ساختار کوبیک و چگالی آن 18.0 g/cm3 است. نپتونیم دارای چهار حالت اکسیداسیونی به حالت محلول است.
این عنصر به فرمهای تری و تترا هیدرید مثل NpF3, NpF4, NpCl4, NpBr3, NpI3, و اکسید ترکیبات مختلف مثل سیستم اکسیژن – اورانیوم که شامل ترکبیات Np3O8 , NpO2 یافت می شود. هفده ایزوتوپ از نپتونیم شناخته شده است. فرم تجاری این عنصر ایزوتوپ 237 آن است . این ایزوتوپ می تواند برای تجهیزات ردیابی نوترونی مورد استفاده قرار گیرد.

ساختار بلوري عنصر Np
​

اثرات نپتونیم بر روی سلامتی
عوارض احتمالی: سرطان استخوان
اندامی که دوز بالایی را دریافت می کند: مجاری گوارشی
خلاصه ای از مطالعاتی که بر روی عوارض آن انجام شه است: قسمت عمده نپتونیمی که در بدن باقی می ماند در استخوانها نهشته می شود. قسمتی از آن هم در کبد باقی می ماند. در مطالعات مختلفی که روی جانوران آزمایشگاهی انجام شده، مشخص شده که غلظت نپتونیم در غده آدرنال بالاست.
تا کنون درانسان در اثر تماس با نپتونیم عارضه ای گزارش نشده است. روی تامپسون، در دانشکده زیست شناسی در آزمایشگاه باتل پاسیفسک در ریچلند، مطالعاتی که بر روی نپتونیم انجام شده را به طور گسترده ای بازبینی کرد. این بازبینی، شامل مطالعات روسی ها هم می شد. آنها دریافته بودند که در جانورانی که مقدار بسیار اندکی نپتونیم، به میزان یک دوز اتمی دریافت می کنند، نپتونیم باعث افزایش تومورهای استخوانی می شود. تامپسون نتیجه گرفت که احتمالا نپتونیم باعث ایجاد سرطان استخوان می شود.
در سال 1984، گروهی از دانشمندان آلمانی نتایج اولیه آزمایشی را که در موشها و به منظور اندازه گیری اثر رسوب نپتونیم 239 در استخوان و تجزیه آن به پلوتونیم 239 انجام شده بود، را منتشر کردند. نتایج اولیه نشان داد که تشکیل پلوتونیم 239 (در اثر تجزیه نپتونیم) در مقایسه با موشهایی که تنها در معرض نپتونیم قرار داشتند، تعداد تومورهای استخوانی را افزایش داده است.


اثرات زیست محیطی نپتونیم
تاکنون هیچ اثرزیست محیطی منفی گزارش نشده است.

عنصر Np در طبيعت
​

تجهیزات آزمایشگاهی مورد استفاده در تجزیه
اسپکترومتر جرمی ، میکروسکوپ ، کرماتوگرافی مایع و گازی ، اشعه x ، جذب اتمی ، مادون قرمز ، کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا و اسپکترومتر نشری



خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر نپتونیم :
عدد اتمی: 93
جرم اتمی: 237.0482
نقطه ذوب : C° 644
نقطه جوش : C° 3902
شعاع اتمی : pm 155
ظرفیت: 3، 4، 5 و 6
رنگ: نقره ای
حالت استاندارد: جامد راديواکتيو
نام گروه: آکتنيد
شکل الکترونی: Rn5f57s2
شعاع یونی : Å 0.75
الکترونگاتیوی:1.36
حالت اکسیداسیون: 3، 4، 5 و 6
دانسیته: 20.45
گرمای فروپاشی : Kj/mol 9.46
گرمای تبخیر : Kj/mol 336
دوره تناوبی:7

شماره سطح انرژی : 7
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 23
ششمین انرژی : 8
هفتمین انرژی : 2
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Np-235 1.08 سال
Np-236 155000.0 سال
Np-236m 22.5 ساعت
Np-237 2140000.0 سال
Np-238 2.11 روز
Np-239 2.35 روز
Np-240 1.03 ساعت
Np-240m 7.22 دقیقه

اشکال دیگر :
دی هیدرید نپتونیم NpH2 ، تری هیدرید نپتونیم NpH3
اکسید نپتونیم NpO ، دی اکسید نپتونیم NpO2 ، پنتا اکسید دی نپتونیم Np2O5
تری کلرید نپتونیم NpCl3 ، تترا کلرید نپتونیم NpCl4

منابع : بدست بشر ساخته شده است .
منبع: http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=93#Nod1

 

[pedestrian]

پولوتونيم

پولوتونيم

پولوتونیم ( Plutonium ) :

نمايي از عنصر Pu
​

کشف این عنصر مشترکاً توسط G.T.Seaborg / J.W.Kennedy / E.M.McMillan / A.C.Wohl و در سال 1940 ایالات متحده آمریکا انجام شد و علت نامگذاری آن از سیاره پلوتونیم گرفته شده است .

پولوتونیم دومین عنصر بعد از اورانیم در گروه اکتینیدها است. این عنصر توسط بمباران دوترونی اورانیم در سیکلوترون 60 اینچ تولید شد. پولوتونیم به مقدار کم به صورت طبیعی در کانیهای اورانیم موجود می باشد. فرمهای این عنصر در وضعیت مشابهی با نپتونیم قرار دارد. پرتوافکنی اورانیم طبیعی با نوترونها امکان پذیر است.
مهمترین ایزوتوپ این عنصر 239Pu است که نیمه عمرآن 24100 سال است و برای تولید راکتورهای هسته ای از اورانیم طبیعی کاربرد دارد. حدود 15 ایزوتوپ از پولوتونیم شناخته شده است.
پولوتونیم دارای 4 وضعیت والانس یونی در حالت آبدار است. که شامل Pu+3 به رنگ آبی متمایل به بنفش و Pu+4 به رنگ زرد قهواه ای و PuO+ به رنگ صورتی و PuO+2 به رنگ صورتی – پرتقالی است. ترکیبات پولوتونیم به صورت دو تایی با اکسیژن است که شامل PuO, PuO2 می باشد. ترکیبات این عنصر با هالوژن ها شامل PuF3, PuF4, PuCl3, PuBr3, PuI3 با کربن و نیتروژن و سیلیس به صورت PuC, PuN, PuSi2 است. ترکیبات اکسی هالید این عنصر شامل PuOCl, PuOBr, PuOI است.
از پولوتونیم به عنوان ماده محترقه در سلاحهای هسته ای و به عناوان یک عنصر کلیدی در صنایع هسته ای برای تولید برق نیز استفاده می شود. یک کیلوگرم از این عنصر برابر با 22 میلیون کیلو وات ساعت برای تولید انرژی گرمایی است. انفجار یک کیلوگرم پولوتونیم تولید انرژی برابر با 20000 تن ماده شیمیایی محترقه می کند.
پولوتونیم برای کاربردهای مختلف هسته ای عنصر مفیدی است. از پولوتونیم 238 برای در آپولوهای ماه برای تجهیزات لرزه ای مورد استفاده در سطح ماه مورد استفاده قرار می گیرد. نپتونیم و اورانیم و پولوتونیم می توانند از واکنش تترافلورید با عناصر قلیایی خاکی تولید شود.
این فلز به رنگ نقره ای است که وقتی اکسیده شود به رنگ زرد تیره در می آید. از نظر شیمیایی بسیار واکنش پذیر است . از این عنصر در مقیاس وسیع برای تولید گرما برای به جوش آمدن آب استفاده می شود . این عنصر در اسید کلریدریک و اسید هیدرویدیک و اسید پرکلریک به راحتی قابل حل است. این عنصر دارای 6 ساختار بلوری متفاوت است. دانسیته این عنصر از مقادیر 16 تا 19.68 قابل تغییر است.
این عنصر به علت نشر گسترده اشعه آلفا و جذب توسط استخوان و کبد بسیار خطرناک است.

ساختار بلوري عنصر Pu
​

اثرات پلوتونیم بر روی سلامتی
گاهی اوقات در گزارشهای رسانه ها، پلوتونیم به عنوان ماده ای سمی معرفی می شود که برای انسان شناخته شده است اما دانشمندان معتقدند که این گفته نادرست است. از سال 2003، تنها یک نفر در اثر تماس با پلوتونیم مرده است. رادیواکتیویتی و سمیت رادیم طبیعی حدود 200 برابر بیشتر از پلوتونیم است و بعضی از سمهای آلی مانند بوتولیسم، بیلیونها بار سمی تر از پلوتونیم هستند.
تابش آلفا وارد پوست نمی شود اما وقتی پلوتونیم تنفس می شود یا خورده می شود، در اندامهای داخلی پرتوافکنی می کند. اگر ذرات بسیار کوچکی از پلوتونیم از راه هوا وارد ریه شود، در جانداران باعث سرطان ریه می شود. اگر هم مقادیر زیادی پلوتونیم تنفس و یا خورده شود، باعث تابشهای سمی و مرگ می شود. اما تاکنون گزارش نشده که انسانی به خاطرتنفس یا خوردن پلوتونیم مرده باشد و در بدن بسیاری از افراد مقدار قابل توجهی از پلوتونیم وجود دارد. پلوتونیم ماده ای خطرناک است و مدت زمانی طولانی است که به عنوان ماده انفجاری مورد استفاده قرار می گیرد. پلوتونیم با آزمایش سلاحهای اتمی واردهوا می شود. وقتی پلوتونیم وارد هوا شود، به زمین برمی گردد و مقدار آن در خاک زیاد می شود.
معمولا انسان در تماس با پلوتونیم قرار ندارد. اما گاهی اوقات در نتیجه اتفاق یتصادفی که در حین استفاده، انتقال یا انهدام آن رخ می دهد، منتشر می شود.
چون پلوتونیم تابش گاما ندارد، در اثر کار با پلوتونیم عارضه ای برای انسان پدید نمی آید. مگر اینکه از راه هوا تنفس شود یا به نحوی خورده شود.
وقتی پلوتونیم از راه هوا وارد بدن انسان می شود، در ریه ها باقی می ماند یا به استخوانها یا اندامهای دیگر حمل می شود. معمولا پلوتونیم مدت زمانی طولانی در بدن باقی می ماند و در نتیجه بافتهای بدن در معرض تابشهای حاصل از آن قرار می گیرند. بعد از چند سال، این تابشها باعث ایجاد و توسعه سرطان می شوند.
به علاوه پلوتونیم مقاومت در برابر بیماریها را تحت تاثیر قرار می دهد و رادیواکتیویته ناشی از پلوتونیم باعث نازایی می شود.

اثرات زیست محیطی پلوتونیم
در کانسارهای غنی از اورانیوم، مقدار ناچیزی پلوتونیم وجود دارد. قسمت عمده پلوتونیم موجود در اثر فعالیتهای انسانی و به ویژه توس راکتورهای اتمی ایجاد می شود. با وجود این پلوتونیم به طور طبیعی و به مقدار بسیار اندکی وجود دارد و ممکن است از راه راکتورهای اتمی، سلاحهای اتمی و دستگاههای تحقیقاتی هم در محیط زیست منتشر شود. منشا اصلی انتشار پلوتونیم، آزمایش سلاحهای اتمی است.
پلوتونیم به صورت تصادفی و در اثر انهدام زباله های رادیواکتیو وارد محیط زیست می شود. خاک از طریق ریزش غبارهای اتمی و در طی آزمایش سلاحهای اتیمی آلوده می شود. پلوتونیم به آرامی در خاک به سمت پایین و آب زیرزمینی حرکت می کند.
گیاهان مقدار اندکی از پلوتونیم را جذب می کنند اما این مقدار آنقدر زیاد نیست که باعث ورود پلوتونیم در زنجیره غذایی یا تجمع پلوتونیم در بدن جانوران شود.

عنصر Pu در طبيعت
​

تجهیزات آزمایشگاهی مورد استفاده در تجزیه
اسپکترومتر جرمی ، میکروسکوپ ، کرماتوگرافی مایع و گازی ، اشعه x ، جذب اتمی ، مادون قرمز ، کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا و اسپکترومتر نشری



خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر پولوتونیم :
عدد اتمی: 94
جرم اتمی: 239.0522
نقطه ذوب : C° 640
نقطه جوش : C° 3228
شعاع اتمی : pm 151
ظرفیت: 3، 4، 5 و 6
رنگ: سفید نقره ای
حالت استاندارد: جامد راديواکتيو
نام گروه: آکتنيد
انرژی یونیزاسیون : Kj/mol 491.9
شکل الکترونی: Rn5f67s2
شعاع یونی : Å 0.887
الکترونگاتیوی: 1.28
حالت اکسیداسیون: 3، 4، 5 و 6
دانسیته: 19.86
گرمای فروپاشی : Kj/mol 2.8
گرمای تبخیر : Kj/mol343.5
دوره تناوبی: 7

شماره سطح انرژی : 7
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 24
ششمین انرژی : 8
هفتمین انرژی : 2
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Pu-236 2.87 سال
Pu-237 45.2 روز
Pu-238 87.7 سال
Pu-239 24100.0 سال
Pu-240 6560.0 سال
Pu-241 14.4 سال
Pu-242 375000.0 سال
Pu-243 4.95 ساعت
Pu-244 8.0E7 سال
Pu-245 10.5 ساعت
Pu-246 10.85 روز

اشکال دیگر :
دی هیدرید پلوتونیم PuH2 و تری هیدرید پلوتونیم PuH3
اکسید پلوتونیم PuO ، تری اکسید پلوتونیم Pu2O3 ، دی اکسید پلوتونیم PuO2
دی کلرید پلوتونیم PuCl2 ، تری کلرید پلوتونیم PuCl3

موارد استفاده : بمب ها ، راکتورهای هسته ای ، سوخت جنگ افزارها و دستگاه های تنظیم کننده ضربان قلب
منابع : بدست بشر ساخته شده است و در بعضی سنگ معدن های اورانیم نیز وجود دارد .
منبع : http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=94#Nod1

 

[pedestrian]

آمريكيم

آمريكيم

آمریکیم ( Americium ) :

نمايي از عنصر Am
​

این عنصر توسط G.T.Seaborg / A.Ghiorso / R.A.James / L.O. Morgan و در سال 1945 در ایالات متحده آمریکا کشف شد .
آمریکیم چهارمین عنصر بعد از اورانیم در گروه اکتینیدها است. ایزوتوپ 241 این عنصر در سال 1944 از واکنش نوترونی ایزوتوپ پولوتونیم در راکتورهای هسته ای حاصل شد.
این عنصر در حالت تازه بسیار درخشان به رنگ سفید و نقره ای است و آماده سازی این عنصر شبیه پولوتونیم و نپتونیم است. این عنصر بسیار چکش خوارتر از اورانیم و نپتونیم است و در دمای معمولی اتاق تیره می شود. این عنصر بسیار سمی است و در موقع استفاده از آن باید دقت زیادی به عمل آورد. فعالیت اشعه آلفا این عنصر سه بار بیشتر از رادیم است. از ایروتوپ آمریکیم 241 برای منابع سبک اشعه گاما استفاده می شود. همچنین از این عنصر برای ساخت شیشه های رادیواکتیو با ضخامت بالا در صنایع شیشه سازی صفحه تخت و به عنوان منابع یونیزاسیون برای ردیابهای گازی استفاده می شود.

ساختار بلوري عنصر Am
​

اثرات امریکیم بر روی سلامتی
امریکیم ترکیبی است که به طور طبیعی به مقداربسیار اندک وجود دارد. این ماده به طور تصادفی و از راه دستگاههای تولید هسته ای منتشر می شود. انسان از راه غذا، تنفس یا تماس پوستی و به خاطر انتشار امریکیم در طی تولیدات اتمی در معرض غلظت بالاتری از امریکیم قرار می گیرد. افرادی که در دستگاههای نیروی اتمی کار می کنند و افرادی که در نزدیکی دستگاههای نیروی اتمی زندگی می کنند، بیشتر با امریکیم تماس دارند.
تابشهای ناشی از امریکیم جذب شده، نخستین عامل ایجاد عوارض و بیماری است. امریکیم بعد از جذب به سرعت در بدن حرکت می کند و مدتی طولانی در استخوانها تجمع می یابد. در طی این تجمع، امریکیم به آهستگی تجزیه می شود و از خود ذرات رادیواکتیو و اشعه ساطع می کند. این اشعه ها باعث تغییر ماده ژنتیکی و سرطان استخوان می شوند.
احتمال آسیب اندامها در اثر تماس با امریکیم بسیار زیاد است زیرا امریکیم طی زمان اندکی در اندامها تجمع می یابد.

اثرات زیست محیطی امریکیم
امریکیم، یکی از ایزوتوپهای رادیواکتیو مصنوعی است. امریکیم در نتیجه آزمایش جوی سلاحهای اتمی قبل از سال 1963 که این آزمایشها تحریم شد، به مقدار اندکی در خاک وجود دارد. امریکیم حاصل از آزمایش جوی سلاحهای اتمی دهها سال در جو باقی می ماند و در سرتاسر دنیا حرکت م یکند و به آرامی روی زمین می نشیند. ایزوتوپهای آن به آرامیدر محیط تحزیه شده و در نتیجه به گیاهان و جانوران آسیب می رسانند. وقتی جانوران در معرض مقدار زیادی امریکیم قرار داشته باشند، به اندامهایی مانند ریه، کبد و تیروئید آسیب می رسد.
امریکیم موجود در خاکها، به مقدار اندکی وارد گیاهان می شود. معمولا ذرات امریکیم در بخشهایی از گیاه ذخیره می شوند که جانوران آنها را نمی خورند. در ماهی ها مقدار بسیار اندکی امریکیم در گوشت یا دیگر بخشهای خوردنی ساخته می شود و در نتیجه وارد زنجیره غذایی نمی شود.

عنصر Am در طبيعت
​

خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر آمریکیم :
عدد اتمی:95
جرم اتمی:239.0522
نقطه ذوب : C°1176
نقطه جوش : C°2607
شعاع فلزی : pm173
ظرفیت:3و4و5و6
رنگ:سفید نقره ای
حالت استاندارد: جامد رادیو اکتیو
نام گروه:اکتنید
انرژی یونیزاسیون : Kj/mol 599.3
شکل الکترونی :Rn5f 7 7s2
شعاع یونی : Å 0.982
الکترونگاتیوی:1.3
حالت اکسیداسیون:3و4و5و6
دانسیته : g/cm313.67
گرمای فرو پاشی : Kj/mol14.4
گرمای تبخیر : Kj/mol238.5
مقاومت الکتریکی : Ohm m0.022×106
دوره تناوبی :7

شماره سطح انرژی : 7
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 25
ششمین انرژی : 8
هفتمین انرژی : 2
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Am-240 2.1 روز
Am-241 432.7 سال
Am-242 16.0 ساعت
Am-242m 141.0 سال
Am-243 7370.0 سال
Am-244 10.1 ساعت
Am-245 2.1 ساعت
Am-246 39.0 دقیقه

اشکال دیگر :
دی هیدرید آمریکیم AmH2 ، تری هیدرید آمریکیم AmH3
اکسید آمریکیم AmO ، تری اکسید آمریکیم Am2O3 ، دی اکسید آمریکیم AmO2
دی کلرید آمریکیم AmCl2 ، تری کلرید آمریکیم AmCl3

منابع : بدست بشر ساخته شده است .
منبع : http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=95#Nod1

 

[pedestrian]

كوريم

كوريم

کوریم ( Curium ) :

نمايي از عنصر Cm
​

این عنصر توسط G.T.Seaborg / A.Ghiorso / R.A.James و در سال 1944 در آمریکا کشف شد . نام آن به افتخار ماری کوری و پیر برآن نهاده شده است .

کوریم در جدول تناوبی بعد از عنصر آمریکیم و در گروه اکتینیدها قرار دارد. این عنصر در سال 1944 از بمباران یونهای هلیم در سیکلوترون 60 اینچ در ایالتهای کالیفرنیا و برکلی تولید شد.
در سال 1950 سه دانشمند دیگر یک ترکیبی از این عنصر با خاصیت مغناطیسی بالا با فرمول CmF3 را پیدا کردند که این ترکیب از نظر خاصیت مغناطیسی شبیه ترکیب GdF3 است. این ترکیب از سانتریفوژ الکترونیکی یون Cm+3 به دست آمد. چهارده ایزوتوپ از این عنصر شناخته شده است. پایدارترین ایزوتوپ این عنصر 247Cm است که نیمه عمر آن حدود 16 میلیون سال است. که این سن در مقایسه با سن نخستین عنصر کوریوم در زمین کوتاه است.
کوریم طبیعی از نهشته های اورانیوم یافت می شود. این عنصر از تخریب ذرات بتا توسط کانیهای اورانیم حاصل می شود. ایزوتوپهای 242Cm , 244Cm با کمیت میلی گرم در دسترس می باشد. و با میلی گرم تولید می شود. این عنصر شبیه گادولینیم از گروه عناصر کمیاب است فقط از نظر ساختار بلوری با یکدیگر تفاوت دارند.
کوریم به رنگ نقره ای با خاصیت شیمیایی بالا و الکتروپوزیتویه آن نسبت به آلومینیم بیشتر است. بیشترین ترکیبات کوریم سه ظرفیتی هستند و رنگ آنها زرد کمرنگ است. انرژی تولید شده ایزوتوپ 242Cm حدود 3 وات انرژی گرمایی در گرم است. قیمت 242Cm امروزه حدود 100 دلار در یک میلی گرم است. کوریم توسط استخوانها جذب میشود و بسیار سمی است. و تشعشعات سمی ان به مکانیسم گلبولهای قرمز خون آسیب می رساند. ماکزیمم مقدار قابل استفاده برای کاربردهای آزمایشگاهی این عنصر حدود 0.3 میکروکوری است.

ساختار بلوري عنصر Cm
​

اثرات کوریم بر روی سلامتی
کوریم از راه خوردن، آب آشامیدنی یا هوای تنفسی وارد بدن می شود. جذب گوارشی از راه غذا عامل اصلی نهشته شدن کوریم در انسان است. بعد از جذب، قسمت عمده کوریم ظرف چند روز از بدن دفع می شود و وارد جریان خون نمی شود. تنها 0.05% ا زکوریم جذب شده وارد جریان خون می شود. از کوریمی که وارد خون می شود، حدود 45% آن در کبد نهشته می شود و با نیمه عمرزیستی 20 روز در آنجا باقی می ماند، 45% آن در استخوان نهشته می شود و با نیمه عمر زیستی 50 سال در آنجا باقی می ماند. قسمت عمده 10% باقیمانده دفع می شود. کوریم موجود در اسکلت روی سطوح درونی استخوان نهشته می شود و به آرامی در کل استخوان توزیع می شود.
اگر کوریم از راه خوردن وارد بدن شود، برای سلامتی مضر است. اما ایزوتوپهای فرد آن یعنی کوریم 243، کوریم 245 و کوریم 247، به طور خارجی هم خطر دارند. راههای اصلی تماس با کوریم، جذب از راه غذا و آب آلوده به کوریم و تنفس گرد و غبار آلوده به کوریم است. اگر کوریم از راه تنفس وارد بدن شود، آسانتر از وقتی که از راه جذب وارد بدن می شود در بدن حرکت می کند. مهمترین عارضه ناشی از این ماده، تومورهای استخوانی هستند و در اثر تابشهای یونیزه ای به وجود می آیند که از ایزوتوپهای کوریم ساطع شده و روی سطح استخوانها نهشته می شوند.
در موشهایی که کوریم 242 و کوریم 244 از راه تزریق وریدی وارد بدن آنها شده بود، سرطان استخوان مشاهده شد و در موشهایی که از راه تنفس آلوده شده بودند، سرطان ریه و کبد مشاهده شد.


اثرات زیست محیطی کوریم
آزمایش سلاحهای اتمی که از سال 1980 متوقف شد، مهمترین عامل ایجاد و انتشار کوریم در محیط زیست بود. انتشار کورم توسط وسایل تولید سلاحهای اتمی باعث آلودگی محلی شد. اکسید کوریم، مهمترین شکل کوریم موجود در محیط زیست است.
کوریم نامحلول است و به ذرات خاک می چسبد. غلظت کوریم در ذرات خاک ماسه ای حدود 4000 برابر بیشتر از آب منفذی (اب موجود در فضای میان ذرات خاک) است و حتی در خاکهای رسی سفت تر به ذرات خاک می چسبد و غلظت آن حتی بالاتر هم می باشد (18000).

عنصر Cm در طبيعت
​

خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر کوریم :
عدد اتمی:96
جرم اتمی:244.0627
نقطه ذوب: C°1067
نقطه جوش : C°3110
شعاع فلزی: pm174
ظرفیت:3و4
رنگ: نقره ای
حالت استاندارد: رادیو اکتیو
نام گروه:لانتانید
انرژی یونیزاسیون : Kj/mol 580
شکل الکترونی : Rn5f76d17s2
شعاع یونی : Å0.97
الکترونگاتیوی:1.3
حالت اکسیداسیون:3و4
دانسیته : g/cm313.51
گرمای فرو پاشی: Kj/mol15
دوره تناوبی :6

شماره سطح انرژی : 7
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 25
ششمین انرژی : 9
هفتمین انرژی : 2
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Cm-241 32.8 روز
Cm-242 162.8 روز
Cm-243 29.1 سال
Cm-244 18.1 سال
Cm-245 8500.0 سال
Cm-246 4760.0 سال
Cm-247 1.56E7 سال
Cm-248 348000.0 سال
Cm-249 1.1 ساعت
Cm-250 9700.0 سال

اشکال دیگر :
هیدرید کوریم CmH2
اکسید کوریم CmO ، تری اکسید کوریم Cm2O3 ، دی اکسید کوریم CmO2
کلرید کوریم CmCl3

موارد استفاده : منابع هسته ای و توان الکتریکی
منابع : بدست بشر ساخته شده است .
منبع : http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=96#Nod1

 

[pedestrian]

بركليم

بركليم

برکلیم ( Berkelium ) :

نمايي از عنصر Bk
​

این عنصر توسط G.T.Seaborg / S.G.Tompson / A.Ghiorso و در سال 1949 در آمریکا کشف شد . نام آن برگرفته از منطقه ای در آمریکا است .

برکلیم هشتمین عنصر از گروه اکتینیدها است. این عنصر از بمباران سیکلوترون آمریکیم 241 با یون هلیم تولید می شود. اولین ایزوتوپ تولید شده این عنصر جرم اتمی آن 243 بود و با نیمه عمر 4.5 ساعت تخریب شد. 10 ایزوتوپ از این عنصر شناخته شده است که همه آنها به صورت ترکیب هستند. نیمه عمر ایزوتوپ 249Bk حدود 314 روز می باشد.
کلرید برکلیم اولین ترکیب این عنصر بود که در سال 1962 به صورت خالص تولید شد. وزن آن یک بیلییونیوم گرم بود. برکلیم فلزی به رنگ نقره ای به راحتی در اسیدهای رقیق قابل حل است. و به سرعت در هوا در درجه حرارت بالا اکسیده می شود. روشهای پراش اشعه ایکس برای شناسایی ترکیبات مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. این عنصر میل ترکیبی با دیگر عناصر گروه اکتینیدها دارد. این عنصر به علت کمیابی کاربرد تجاری و تخصصی و فنی ندارد .

ساختار بلوري عنصر Bk
​

اثرات برکلیم بر روی سلامتی
برکلیم به طور طبیعی وجود ندارد و در پوسته زمین یافت نمی شود بنابراین لزومی ندارد که اثرات آن را بر روی سلامتی بررسی کنیم. اما کلیه ایزوتوپهای شناخته شده آن رادیواکتیو هستند و اگرچه در آزمایشگاهها، توسط کارشناسان و به طور مصنوعی ساخته می شوند، در اثر رادیواکتیویته آن عوارضی ایجاد می شود که عبارتند از:
توسعه فن آوری اتمی همراه با انتشار رادیواکتیویته به جو، خاک، اقیانوسها، دریاها و آب بوده است که باعث افزایش میزان آن در جانوران، گیاهان و مواد ساکن شده است. تابشهای این ماده وارد بدن جانوران می شود و وارد زنجیره غذایی می شود و باعث می شود که جانوران دیگر و انسانها نیز از اثرات آن متاثر شوند.
بزرگترین تهدید رادیواکتیویته برای حیات، آسیب ماده ژنتیکی و ساختار ژنتیکی گونه های زنده است. آسیب ژنتیکی ناشی از تابشهای این ماده بر روی طول عمر و تولید مثل اثر می گذارد.
حتی دوز پایین برکلیم هم در طولانی مدت سرطان زاست. انسان فعلی، جنین و کلیه نوادگان آن دچارسرطان، آسیب سیستم ایمنی، لوسمی، سقط جنین، نقصهای مادرزادی وعقیمی می شوند. اگرچه بسیاری از عوارض ناشی از برکلیم در حال افزایش است اما انسان نمی تواند افزایش تابش زمینه را ثابت کند. از نظر علمی در بررسی علل این عوارض، تنها شواهد اپیدمولوژی قابل بررسی است. شاید مهمترین اثر تابشهای رادیواکتیو در طول زمان، عقیمی باشد. تابشهای رادیواکتیو، یکی از علل شناخته شده نازایی هستند.

اثرات زیست محیطی برکلیم
برکلیم به طور طبیعی وجود ندارد و در پوسته زمین یافت نمی شود بنابراین لزومی ندارد که اثرات آن را بر روی محیط زیست بررسی کنیم.

عنصر Bk در طبيعت
​

تجهیزات آزمایشگاهی مورد استفاده در تجزیه
اسپکترومتر جرمی ، میکروسکوپ ، کرماتوگرافی مایع و گازی ، اشعه x ، جذب اتمی ، مادون قرمز ، کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا و اسپکترومتر نشری


خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر برکلیم :
عدد اتمی:97
جرم اتمی:249.07
نقطه ذوب: C°1050
شعاع فلزی : pm 170
ظرفیت:3و4
رنگ:متالیک
حالت استاندارد: جامد رادیو اکتیو
نام گروه:لانتانید
انرژی یونیزاسیون : Kj/mol 600
شکل الکترونی : Rn5f97s2
شعاع یونی : Å 0.949
الکترونگاتیوی:1.3
حالت اکسیداسیون:3و4
دانسیته : g/cm314.78
دوره تناوبی :6

شماره سطح انرژی : 7
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 26
ششمین انرژی : 9
هفتمین انرژی : 2
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Bk-242 7.0 دقیقه
Bk-244 4.4 ساعت
Bk-245 4.9 روز
Bk-247 1400.0 سال
Bk-248 23.7 ساعت
Bk-249 320.0 روز
Bk-250 3.22 ساعت
Bk-251 56.0 دقیقه

اشکال دیگر :
اکسید برکلیم BkO ، تری اکسید برکلیم Bk2O3 ، دی اکسید برکلیم BkO2
کلرید برکلیم BkCl3

منابع : بدست بشر ساخته شده است .
منبع : http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=97#Nod1

 

[pedestrian]

كاليفرنيم

كاليفرنيم

کالیفرنیم ( Californium )

نمايي از عنصر Cf
​

کشف این عنصر توسط گروهی به نام های K.Street jr / A.Ghiorso / S.G.Tompson / G.T.Seaborg و در سال 1950 در آمریکا انجام گرفت و علت نامگذاری آن شهر کالیفرنیا می باشد .
کالیفرنیم ششمین عنصری است که دارای عدد اتمی بیشتر از اورانیم می باشد و بعد از آن کشف شد و توسط تامپسون، استریت، گیویرسو و سیبورگ در سال 1950 تولید شد. این عنصر در سال 1950 از بمباران مقدار کمی 242Cm با یونهای هلیم 35 MeV در سیکلوترون 60 اینچی برکلی تولید شده است. کالیفرنیمIII، تنها یون پایداردر محلولهای آبی است و کلیه تلاشها برای احیا یا اکسید کردن کالیفرنیمIII بی نتیجه بوده است. ایزوتوپ 249Cf از نتیجه بتای 249Bk به دست می آید در حالیکه ایزوتوپهای سنگین تر در اثر تابش شدید نوترون توسط واکنشهای هسته ای حاصل می شوند. وجود ایزوتوپهای 249Cf، 250Cf، 251Cf و 252Cf سوا کردن کالیفرنیم را به مقدار مشخص و با وزن کردن امکان پذیر می سازد بنابراین می تواند ویژگیهای آن را در مقیاس ماکروسکوپی بررسی کرد.
کالیفرنیم 252، یکی از قویترین تابش کننده های نورترون است. یک میکروگرم از آن، در هر دقیقه 170 میلیون نوترون از خود ساطع می کند که باعث ایجاد خطرات بیولوژیکی می شود. برای نگهداری کالفرنیم باید از حفاظهای مناسبی استفاده کرد. احیاء کالیفرنیم به حالت فلزی هنوز انجام نشده است. چون کالیفرنیم یکی از منابع مناسب نوترون است، برای آن کاربردهای جدیدی در نظر گرفته شده است. ر حال حاضر کالیفرنیم در پیمایش رطوبت نوترونی و لاگینگ (تعیین لایه های آب و نفت دار) به کار می رود. به علاوه در اکتشاف فلزاتی مانند طلا و نقره، به عنوان منبع نوترونی قابل حمل و نقل مورد استقاده قرار می گیرد. در حال حاضر 252Cf، توسط O.R.N.L. به قیمت $10/mg به فروش می رسد. از ماه می 1975 تاکنون بیش از 63 میلی گرم کالیفرنیم تولید شده و به فروش رسیده است. احتمالا کالیفرنیم در انفجار ستاره ها که سوپرنوا نامیده می شود، هم تولید می شود. زیرا تجزیه رادیواکتیو 254Cf (با نیمه عمر 55 روز) با ویژگیهای منحنی های نور این انفجارها که از طریق تلسکوپ مشاهده می شوند، انطباق دارد. هر چند این فرضیه مورد تردید است. Image1$ اثرات کالیفرنیم بر روی سلامتی کالیفرنیم 252، ساطع کننده نوترون بسیار قوی است. این ماده بی نهایت رادیواکتیو است. در اثر رادیواکتیویتی آن عوارضی ایجاد می شود که باید به آنها توجه داشت: توسعه فن آوری اتمی همراه با انتشار رادیواکتیویته به جو، خاک، اقیانوسها، دریاها و آب بوده است که باعث افزایش میزان آن در جانوران، گیاهان و مواد ساکن شده است. تابشهای این ماده وارد بدن جانوران می شود و وارد زنجیره غذایی می شود و باعث می شود که جانوران دیگر و انسانها نیز از اثرات آن متاثر شوند. بزرگترین تهدید رادیواکتیویته برای حیات، آسیب ماده ژنتیکی و ساختار ژنتیکی گونه های زنده است. آسیب ژنتیکی ناشی از تابشهای این ماده بر روی طول عمر و تولید مثل اثر می گذارد. حتی دوز پایین کالیفرنیم هم در طولانی مدت سرطان زاست. انسان فعلی، جنین و کلیه نوادگان آن دچارسرطان، آسیب سیستم ایمنی، لوسمی، سقط جنین، نقصهای مادرزادی وعقیمی می شوند. اگرچه بسیاری از عوارض ناشی از کالیفرنیم در حال افزایش است اما انسان نمی تواند افزایش تابش زمینه را ثابت کند. از نظر علمی در بررسی علل این عوارض، تنها شواهد اپیدمولوژی قابل بررسی است. شاید مهمترین اثر تابشهای رادیواکتیو در طول زمان، عقیمی باشد. تابشهای رادیواکتیو، یکی از علل شناخته شده نازایی هستند. اثرات زیست محیطی کالیفرنیم کالیفرنیم 252، ساطع کننده نوترون بسیار قوی است. این ماده بی نهایت رادیواکتیو است. رادیواکتیویته نه تنها به ماده ژنتیکی انسان بلکه به ماده ژنتیکی کلیه موجودات زنده آسیب می رساند و باعث سرطان، آسیب سیستم ایمنی، لوسمی، سقط جنین، نقصهای مادرزادی وعقیمی می شود. به علاوه آسیب ژنتیکی ناشی از تابشهای این ماده بر روی طول عمر و تولید مثل اثر می گذارد. Image2$ خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر کالیفرنیم : عدد اتمی:98 جرم اتمی:252.08 نقطه ذوب : C°900 شعاع فلزی : pm 259 ظرفیت:3و4 رنگ: متالیک حالت استاندارد: رادیو اکتیو نام گروه:اکتنید انرژی یونیزاسیون : Kj/mol 610 شکل الکترونی : Rn5f107s2 شعاع یونی : Å 0.934 الکترونگاتیوی:1.3 حالت اکسیداسیون:3و4 دوره تناوبی :7 شماره سطح انرژی : 7 اولین انرژی : 2 دومین انرژی : 8 سومین انرژی : 18 چهارمین انرژی : 32 پنجمین انرژی : 28 ششمین انرژی : 8 هفتمین انرژی : 2 ایزوتوپ : ایزوتوپ نیمه عمر Cf-245 44.0 دقیقه Cf-246 1.5 روز Cf-247 3.1 ساعت Cf-248 334.0 روز Cf-249 351.0 سال Cf-250 13.0 سال Cf-251 900.0 سال Cf-252 2.6 سال Cf-253 17.8 روز Cf-254 60.5 روز اشکال دیگر : اکسید کالیفرنیم CfO ، تری اکسید کالیفرنیم Cf2O3 ، دی اکسید کالیفرنیم CfO2 تری کلرید کالیفرنیم CfCl3 موارد استفاده : منابع نوترونی منابع : بدست بشر ساخته شده است .
منبع : http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=98#Nod1

 

[pedestrian]

اينشتينيم

اينشتينيم

اینشتینیم ( Einsteinium ) :

نمايي از عنصر Es
​

این عنصر توسط Argonne / Los Alamos / Uofcalif و در سال 1925 در آمریکا کشف شد . نام این عنصر به افتخار آلبرت انیشتین روی آن نهاده شده است .

اينشتينيم (آلبرت اینشتین)، هفتمین عنصرسری آکتینیدهاست که دارای عدد اتمی بیشتر از اورانیم می باشد و توسط گیویرسو و همکارانش دردسامبر سال 1952 در برکلی و در نخاله های نخستین انفجار بزرگ ترمو نوکلیر شناسایی شد که این انفجار در نوامبر سال 1952 در اقیانوس آرام انجام شد. در این انفجارایزوتوپ 20 روزه اينشتينيم 253 تولید شد.
در سال 1961، به منظور جدا کردن مقدار ماکروسکوپی اينشتينيم 253، مقدار کافی از آن تولید شد. وزن این نمونه حدود 0.01 میلی گرم بود و وزن آن با استفاده از تعادل مغناطیسی اندازه گیری شد. اينشتينيم 253 تولید شده برای تولید مندلویم (عنصر 101) مورد استفاده قرار گرفت.
در آزمایشگاه ملی اواک ریج، با تابش یک کیلوگرم پلوتونیم 239 در یک راکتور و ظرف چند سال، 3 میلی گرم اينشتينيم تولید شد که این کار به منظور تولید پلوتونیم 242 انجام شده بود و پلوتونیم 242 را به صورت قرصهای از اکسید پلوتونیم و پودر آلومینیم در آورده بود و در سال اولیه تابش، این قرصها را درون میله ای در ساوانا ریور پلنت می گذاشت و تابش هدف در چهار ماه بعد در HFIR(راکتور ایزوتوپی جریان بالا) قرار می داد. سپس این نمونه ها برای جدایش شیمیایی اينشتينيم از کالیفرنیم برداشته می شدند.
در حال حاضر 14 ایزوتوپ اينشتينيم شناسایی شده اند. اينشتينيم 254، بیشترین نیمه عمر را دارد (275 روز).
مطالعاتی که با استفاده از اينشتينيم 253 انجام شده نشان می دهد که اينشتينيم دارای ویژگیهای شیمیایی عنصر سنگین و سه ظرفیتی آکتینید را دارد.

ساختار بلوري عنصر Es
​

اثرات اینشتینیم بر روی سلامتی
اینشتینیم به طور طبیعی وجود ندارد و در پوسته زمین یافت نمی شود بنابراین لزومی ندارد که اثرات آن را بر روی سلامتی بررسی کنیم.

اثرات زیست محیطی اینشتینیم
اینشتینیم به طور طبیعی وجود ندارد و در پوسته زمین یافت نمی شود بنابراین لزومی ندارد که اثرات آن را بر روی محیط زیست بررسی کنیم.

عنصر Es در طبيعت
​

خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر اینشتینیم :
عدد اتمی:99
جرم اتمی:252.0830
نقطه ذوب : C°860
شعاع فلزی : pm 186
ظرفیت:3
رنگ: متالیک
حالت استاندارد: رادیو اکتیو
نام گروه:اکتنید
انرژی یونیزاسیون : Kj/mol 604
شکل الکترونی : Rn5f117s2
شعاع یونی : Å0.925
الکترونگاتیوی:1.3
حالت اکسیداسیون:3
دوره تناوبی :7

شماره سطح انرژی : 7
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 29
ششمین انرژی : 8
هفتمین انرژی : 2

ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Es-246 7.7 دقیقه
Es-248 26.0 دقیقه
Es-249 1.7 ساعت
Es-250 8.6 ساعت
Es-251 1.4 روز
Es-252 1.3 سال
Es-253 20.5 روز
Es-254 276.0 روز
Es-254m 1.6 روز
Es-255 40.0 روز

اشکال دیگر :
اکسید اینشتینیم Es2O3

منابع : بدست بشر ساخته شده است .
منبع : http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=99#Nod1

 

[pedestrian]

فرميم

فرميم

فرمیم ( Fermium ) :

نمايي از عنصر Fm
​

این عنصر توسط Los Alamos / Argonne / Uofcalif در آمریکا و در سال 1953 کشف شد . نام آن به افتخار دانشمند معروف انریکو فرمی ( Enrico Fermi ) روی آن نهاده شد .

فرمیم (انریکو فرمی)، هشتمین عنصرسری آکتینیدهاست که دارای عدد اتمی بیشتر از اورانیوم می باشد و توسط گیویرسو و همکارانش در سال 1952 و در نخاله های نخستین انفجار بزرگ ترمو نوکلیر شناسایی شد که این انفجار در تحقیقات دانشگاهی آزمایشگاه تابش کالیفرنیا، آزمایشگاه ملی آرگون و آزمایشگاه ملی آلاموس، در اقیانوس آرام انجام شد.
ایزوتوپ تولید شده فرمیم 255 و 20 ساعته بود. در سال 1953 و اوایل سال 1954، هنگامی که از کشف عناصر 99 و 100 به خاطر مسائل امنیتی جلوگیری شد، گروهی از موسسه فیزیکی نوبل در استوکهلم، اورانیم 238 را با یونهای اکسیژن 16 بمباران کردند و ساطع کننده آلفای 30 دقیقه ای را جدا کردند و آنها را به فرمیم 250 نسبت دادند بدون این که کشف این عنصر جدید را عنوان کنند. این ایزوتوپ از آن زمان به بعد شناسایی شد که نیمه عمر آن 30 دقیقه می باشد.
بر روی ویژگیهای شیمیایی فرمیم مطالعات اندکی انجام شده است. در واسطه های آبی نرمال، تنها حالت اکسید فرمیم III وجود دارد.
فرمیم 254 و ایزوتوپهای سنگین تر آن در اثر تابش شدید نوترونی عناصر پایینتر مانند پلوتونیم به وجود می آیند و تولید آنها از طریق فرآیند گسیختگی نوترونی متوالی انجام می شود و تابشهای بتا را پراکنده می کند تا وقتی به عدد جرمی و عدد اتمی برسد.
در حال حاضر 16 ایزوتوپ فرمیم شناسایی شده اند. فرمیم 257، با نیمه عمر حدود 100.5 روز، بیشترین نیمه عمر را دارد. فرمیم 250 با نیمه عمر 30 دقیقه، حاصل تجزیه ایزوتوپ 254 می باشد. شناسایی شیمیایی فرمیم 250، منجر به تولید عنصر 102 (نوبلیم) شده است.

عنصر Fm در طبيعت
​

اثرات فرمیم بر روی سلامتی
فرمیم به طور طبیعی وجود ندارد و در پوسته زمین یافت نمی شود بنابراین لزومی ندارد که اثرات آن را بر روی سلامتی بررسی کنیم.

اثرات زیست محیطی فرمیم
فرمیم به طور طبیعی وجود ندارد و در پوسته زمین یافت نمی شود بنابراین لزومی ندارد که اثرات آن را بر روی محیط زیست بررسی کنیم.



تجهیزات آزمایشگاهی مورد استفاده در تجزیه
اسپکترومتر جرمی ، میکروسکوپ ، کرماتوگرافی مایع و گازی ، اشعه x ، جذب اتمی ، مادون قرمز ، کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا و اسپکترومتر نشری


خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر فرمیم :
عدد اتمی:100
جرم اتمی:257.0951
نقطه ذوب : C°860
شعاع فلزی : pm290
ظرفیت:3
حالت استاندارد: رادیو اکتیو
نام گروه:اکتنید
انرژی یونیزاسیون :Kj/mol 630
شکل الکترونی : Rn5f117s2
الکترونگاتیوی:1.2
حالت اکسیداسیون:3
دوره تناوبی :7

شماره سطح انرژی : 7
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 30
ششمین انرژی : 8
هفتمین انرژی : 2
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Fm-249 3.0 دقیقه

منابع : بدست بشر ساخته شده است .
منبع : http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=100#Nod1

 

[pedestrian]

مندلويم

مندلويم

مندلویم ( Mendelevium ) :

نمايي از عنصر Md
​

این عنصر توسط A.Ghiorso / S.G.Tompson / G.T.Seaborg / K.Street Jr. و در سال 1955 در آمریکا کشف شد و نام آن به افتخار مندلیف Dmitri Ivanvitch Mendeleyev) ) نامگذاری شده است .

مندلویم (دیمیتری مندلیو) ، نهمین عنصرسری آکتینیدهاست که دارای عدد اتمی بیشتر از اورانیم می باشد و توسط گیویرسو، هاروی، چوپین، تامپسون وسیبرگ در اوایل سال 1955 و با بمباران ایزوتوپ اينشتينيم 253 با یونهای هلیم در سیکلوترون 60اینچی بکرلی به وجود آمد. ایزوتوپ تولید شده مندلویم 256 بود که نیمه عمر ان 76 دقیقه بود.
در حال حاضر14 ایزوتوپ آن شناسایی شده است. نیمه عمر مندلویم 258، 2 ماه است. این ایزوتوپ با بمباران ایزوتوپ اينشتينيم با یونهای هلیم تولید شده است. برای تعیین ویژگیهای فیزیکی آن، مندلویم 258 کافی لازم است.
مندلویم 256 برای تعیین بعضی از ویژگیهای شیمیایی مندلویم در محلولهای آبی به کار می رود.
آزمایشهای انجام شده نشان می دهند که این عنصر، علاوه بر اکسید سه ظرفیتی، اکسید دو ظرفیتی نسبتا پایدار هم دارد که از ویژگیهای عناصر آکتینید است.

عنصر Md در طبيعت
​

اثرات مندلویم بر روی سلامتی
مندلویم به طور طبیعی وجود ندارد و در پوسته زمین یافت نمی شود بنابراین لزومی ندارد که اثرات آن را بر روی سلامتی بررسی کنیم.

اثرات زیست محیطی مندلویم
مندلویم به طور طبیعی وجود ندارد و در پوسته زمین یافت نمی شود بنابراین لزومی ندارد که اثرات آن را بر روی محیط زیست بررسی کنیم.


تجهیزات آزمایشگاهی مورد استفاده در تجزیه
اسپکترومتر جرمی ، میکروسکوپ ، کرماتوگرافی مایع و گازی ، اشعه x ، جذب اتمی ، مادون قرمز ، کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا و اسپکترومتر نشری


خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر مندلویم :
عدد اتمی:101
جرم اتمی:258.0941
نقطه ذوب: C°827
شعاع فلزی: pm 287
ظرفیت:3
حالت استاندارد: رادیو اکتیو
نام گروه:اکتنید
انرژی یونیزاسیون : Kj/mol 635
شکل الکترونی : Rn5f137s2
الکترونگاتیوی:1.3
حالت اکسیداسیون:3
دوره تناوبی :7

شماره سطح انرژی : 7
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 31
ششمین انرژی : 8
هفتمین انرژی : 2
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Md-250 50.0 ثانیه

منابع : بدست بشر ساخته شده است .
منبع : http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=101#Nod1

 

[pedestrian]

نوبليم

نوبليم

نوبلیم ( Nobelium ) :

نمايي از عنصر No
​

این عنصر توسط انسیتو نوبل فیزیک و در سال 1957 در سوئد کشف شد و به افتخار آلفرد نوبل کاشف دینامیت نامگذاری شد .

(آلفرد نوبل، کاشف دینامیت) نوبلیم در آوریل 1958، توسط گیویرسو، سیکلند، والتون و سیبرگ در بکرلی شناسایی شد که این افراد از تکنیک جدید دو فنره استفاده کردند. برای بمباران هدف نازکی از کوریم (95% کوریم 244 و 4.5% کوریم 246) با یونهای کربن 12 از شتاب دهنده خطی یون سنگین استفاده شد تا طبق واکنش کوریم 246 (12C, 4n) ، 102No تولید شود.
در سال 1957، محققین ایالات متحده، بریتانیا و سوئد اعلام کردند که یکی از ایزوتوپهای عنصر 102 را با نیمه عمر 10 دقیقه در8.5 MeV، و در نتیجه بمباران کوریم 244 با هسته های کربن 13 تولید کرده اند. بر مبنای این آزمایش، نام نوبلیم مطرح شد و کمیسیون وزن اتمی اتحادیه بین المللی شیمی محض و کاربردی آن را تایید کرد.
پذیرش این نام غیر منتظره بود زیرا تلاشهای روسها و آمریکاییها وجود هر ایزوتوپی از عنصر 102 را که در MeV 8.5 دارای نیمه عمر 10 دقیقه باشد را غیر محتمل می دانست. در بررسی این عنصر، نخستین کارها در سال 1957، در روسیه و در موسسه کورچاتو انجام شد وبا جایگزینی تابش آلفای 8.9 +/- 0.4 MeV با نیمه عمر 2 تا 40 ثانیه انجام شد اما به گونه ای نبود که بتوان ادعای کشف آن را کرد. .
آزمایشات بعدی در برکلی در سال 1966، وجود 254102 را با نیمه عمر 55 ثانیه، 252102 با نیمه عمر 2.3 ثانیه و 257102 را با نیمه عمر 23 ثانیه نشان دادند.
طبق عادت و رسم، باید این عنصر را به نام کاشفان آن، گروه برکلی نامگذاری کنیم اما در سال 1967 نام نوبلیم با نشانه No به این عنصر داده شد که هنوز باقی مانده است.
در حال حاضر ده ایزوتوپ شناسایی شده اند که نیمه عمر یکی از آنها، 255102، 3 دقیقه است.

عنصر No در طبيعت
​

اثرات نوبلیم بر روی سلامتی
نوبلیم به طور طبیعی وجود ندارد و در پوسته زمین یافت نمی شود بنابراین لزومی ندارد که اثرات آن را بر روی سلامتی بررسی کنیم.

اثرات زیست محیطی نوبلیم
نوبلیم به طور طبیعی وجود ندارد و در پوسته زمین یافت نمی شود بنابراین لزومی ندارد که اثرات آن را بر روی محیط زیست بررسی کنیم.


تجهیزات آزمایشگاهی مورد استفاده در تجزیه
اسپکترومتر جرمی ، میکروسکوپ ، کرماتوگرافی مایع و گازی ، اشعه x ، جذب اتمی ، مادون قرمز ، کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا و اسپکترومتر نشری
خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر نوبلیم :
عدد اتمی:102
جرم اتمی:259.1011
نقطه ذوب: C°1100
شعاع فلزی: pm 285
ظرفیت:2و3
رنگ: خاکستری
حالت استاندارد: رادیو اکتیو
نام گروه:اکتنید
انرژی یونیزاسیون: Kj/mol 640
شکل الکترونی : Rn5f147s2
شعاع یونی :1.1
الکترونگاتیوی:1.3
حالت اکسیداسیون:2و3
دوره تناوبی :7

شماره سطح انرژی : 7
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 32
ششمین انرژی : 8
هفتمین انرژی : 2
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
No-253 1.7 دقیقه

منابع : بدست بشر ساخته شده است .
منبع : http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=102#Nod1

 

[pedestrian]

لورنسيم

لورنسيم

لورنسیم ( Lawrencium )

نمايي از عنصر Lr
​

این عنصر توسط T.Sik Keland / A.Ghiorso / A.E.Larsh / R.M.Latimer و در سال 1961 در آمریکا کشف شد و نامگذاری آن به افتخار ارنست اولاورنس ( Ernest O.Lawrence ) کاشف سیلکوترون است .

(ارنست لارنس، مخترع سیکلوترون) لورنسیم، عضو سری اکتینیدهاست و در مارچ 1961 توسط گیویرسو، سیکلند، لارش و لاتیمر کشف شد. عنصر هدفی از کالیفرنیم 3-Mg، که شامل مخلوطی ازایزوتوپهای عدد جرمی 249، 250، 251 و 252 است، با بور 10 یا بور 11 بمباران شد. هسته های تغییر یافته روی نوار نقاله مسی نازکی جمع آوری شدند. سپس اتمهای جمع آوری شده در جلوی آشکارسازهای جامد، به مکان دیگری منتقل شدند. ایزوتوپ عنصر 103 به این طریق تولید شد و با تابش ذرات آلفای 8.6 MeV با نیمه عمر 8 ثانیه تجزیه می شود.
در سال 1967، فلرو و همکارانش، در آزمایشگاه دوبنا، اعلام کردند که نمی توانند ذرات آلفای ساطع شده با نیمه عمر 8 ثانیه، که گروه بکرلی آن را به 257103 نسبت داده اند، را آشکار کنند. این ذرات به لورنسیم 258 یا لارنسیم 259 نسبت داده شدند.
در سال 1965، محققین دوبنا، یکی دیگر از ایزوتوپهای لورنسیم با طول عمر بلندتر، لورنسیم 256 را کشف کردند که نیمه عمر آن 35 ثانیه می باشد. در سال 1968، تایورسو و همکاران در بکرلی، تعداد اندکی از اتمهای این ایزوتوپ را مورد استفاده قرار دادند تا رفتار اکسید لورنسیم را بررسی کنند. با استفاده از فن آوری استخراج حلال، آنها یونهای لورنسیم را از محلول آبی بافر استخراج کردند و هر استخراج حدود 30 ثانیه طول می کشد.
ویژگیهای لورنسیم با نوبلیم دو ظرفیتی تفاوت دارد و بیشتر شبیه عناصر سه ظرفیتی قبلی در سری آکتینیدهاست.

عنصر Lr در طبيعت
​

اثرات لورنسیم بر روی سلامتی
لورنسیم به طور طبیعی وجود ندارد و هنوز در پوسته زمین یافت نشده است و آن قدر ناپایدار است که هر مقداری از آن تشکیل شود، به سرعت به عناصر دیگر تبدیل می شود. بنابراین لزومی ندارد که اثرات و خطرات آن را بر روی سلامتی بررسی کنیم.

اثرات زیست محیطی لورنسیم
به علت نیمه عمرکوتاه لورنسیم، لزومی ندارد که اثرات آن را بر روی محیط زیست بررسی کنیم.


تجهیزات آزمایشگاهی مورد استفاده در تجزیه
اسپکترومتر جرمی ، میکروسکوپ ، کرماتوگرافی مایع و گازی ، اشعه x ، جذب اتمی ، مادون قرمز ، کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا و اسپکترومتر نشری


خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر لورنسیم :
عدد اتمی:103
جرم اتمی:262.110
نقطه ذوب: C°1627
شعاع فلزی pm282
ظرفیت:3
رنگ: خاکستری
حالت استاندارد: رادیو اکتیو
نام گروه:اکتنید
شکل الکترونی : Rn5f146d17s2
الکترونگاتیوی:1.2
حالت اکسیداسیون:3
دوره تناوبی :7

شماره سطح انرژی : 7
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 32
ششمین انرژی : 9
هفتمین انرژی : 2
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Lr-254 13.0 ثانیه

منابع : بدست بشر ساخته شده است .
منبع : http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=103#Nod1

 

[pedestrian]

رادرفورديم

رادرفورديم

رادرفوردیم (Rutherfordium ) :

نمايي از عنصر Rf
​

این عنصر توسط Etal / A.Ghiorso و در سال 1969 در آمریکا کشف شد و به افتخار ارنست رادرفورد ( Ernest Rutherford ) نامگذاری شد .
این عنصر دارای سینتیک رادیواکتیو عنصری بالایی دارد و ایزوتوپ های پایداری را نیز دارد که نیمه عمر آن کمتر از 70 ثانیه است . این عنصر مشخصاتی مشابه عنصر هافنیم دارد . برای مثال به شکل یک ترکیب نسبتاً فرار با کلر است . گروهی از دانشمندان آزمایشاتی برای احراز هویت این عنصر انجام دادند و این کوشش های انجام گرفته نشان داد که در 3/0 ثانیه فعالیت در شکل فرار نشان داده است .

در سال 1964، دانشمندان موسسه تحقیقات هسته ای جوینتدر دوبنا (روسیه) پلوتونیم را با یونهای شتابدار شده 113 تا 115 MeV نئون بمباران کردند. با اندازه گیری باریکه های شکافتی در شیشه با میکروسکوپ، ایزوتوپی را ردیابی کردند که با شکافت خود به خود تجزیه شد. آنها بیان کردند که این ایزوتوپ با نیمه عمر 0.3 +/- 0.1 ثانیه، 260-104 است که در اثر واکنش زیر تولید شده است:
242Pu + 22Ne --> 260Rf +4n.
عنصر 104، نخستین عنصر ترانس آکتینید است و احتمالا ویژگیهای شیمیایی آن مشابه هافنیم است. مثلا با کلرین ترکیب نسبتا فراری را تشکیل می دهد (تتراکلرید).
دانشمندان روسی به منظور شناسایی شیمیایی این عنصر، آزمایشهایی را انجام دادند و تلاش کردند نشان دهند که فعالیت 0.3 ثانیه ای آن فعالتر از تری کلریدهای آکتینید غیر فراراست. دراین آزمایش، آزمایش جدایش شیمیایی عنصر جدید از بقیه عناصرکامل نشد اما شواهد مهمی به دست نیامد. داده های منتشر شده توسط دانشمندان روسی نیمه عمر ایزوتوپی را که آنها با آن کار می کردند، از 0.3 ثانیه به 0.15 ثانیه کاهش داد.
در سال 1969، گیورسو، نورمیا، هریس، اسکولا و اسکولا از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی، گزارش کرد که آنها دو یا سه ایزوتوپ عنصر 104 را کشف کرده اند. این گروه نشان داد که بعد از تلاشهای گزارش شده آنها ایزوتوپ 260104 را که در سال 1964 توسط گروه دابنا گزارش شده را تولید کرده اند.
این اکتشاف برکلی، با بمباران عنصرکالیفرنیم 249 با هسته های کربن 12 و 71 MeV و هسته های کربن 13 و 69 MeV انجام شد. با ترکیب کربن 12 با کالیفرنیم 249، تابش آنی چهار نوترون، عنصر257104 را تولید کرد. این ایزوتوپ نیمه عمر 4 تا 5 ثانیه را داشت که با ساطع کردن ذرات آلفا به نوبلیم 253 تبدیل شد که نیمه عمر 105 ثانیه داشت.
احتمالا با تابش سه نوترون واکنش مشابهی رخ می دهد و 258104 را با نیمه عمر 100/1 ثانیه تولید کرد.
عنصر 259104، از ترکیب هسته های کربن 13 با کالیفرنیم 249، و با تابش سه نوترون تشکیل شد. این ایزوتوپ نیمه عمر 3 تا 4 ثانیه داشت و با تابش ذرات آلفا به نوبلیم 255 تبدیل تجزیه شد که نیمه عمر 185 ثانیه داشت.
هزاران اتم 257104 و 259104 آشکارسازی شده است. گروه برکلی معتقدند که شناسایی 258-104 توسط آنها صحیح است اما در این مورد نسبت به کاری که روی 257104 و 259104 انجام شد، اطمینان کمتری وجود دارد.

عنصر Rf در طبيعت
​

اثرات رادرفوردیم بر روی سلامتی
رادرفوردیم آن قدر ناپایدار است که هر مقداری از آن تشکیل شود، به سرعت به عناصر دیگر تبدیل می شود. بنابراین لزومی ندارد که اثرات و خطرات آن را بر روی سلامتی بررسی کنیم.

اثرات زیست محیطی رادرفوردیم
به علت نیمه عمرکوتاه رادرفوردیم (حدود 10 دقیقه)، لزومی ندارد که اثرات آن را بر روی محیط زیست بررسی کنیم.


خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر رادرفوردیم :
عدد اتمی:104
جرم اتمی:261
حالت استاندارد: جامد
رنگ: سفید نقره ای
نام گروه:فلز واسطه 4
دوره تناوبی :7
شکل الکترونی: [Rn]7s25f146d 2

شماره سطح انرژی : 7
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 32
ششمین انرژی : 10
هفتمین انرژی : 2
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Rf-257 4.7 ثانیه

منابع : بدست بشر ساخته شده است .
منبع: http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=104#Nod1

 

[pedestrian]

دوبنيم

دوبنيم

دوبنیم ( Dubnium ) :

نمايي از عنصر Db
​

این عنصر توسط G.N.Flerov / A.Ghiorso / Etal / Berkeley و در سال های 1967 و 1970 در آمریکا کشف شد .
این عنصر نیز از نظر سینتیکی رادیواکتیوی بسیار فعال بوده و نیمه عمر ایزوتوپ های آن 16 ساعت می باشد .

در سال 1967، فلرو گزارش کرد که گروهی روسی که در موسسه جوینت و در مورد تحقیقات هسته ای در دوبنا کار می کنند، با بمباران آمریکیم 243 با نئون 22، تعداد کمی اتم 260105 و 261105 تولید کرده اند. این شواهد بر مبنای اندازه گیری انرژی آلفا بود.
در سال 1970، دانشمندان دوبنا، عنصر 105 را ساختند و تا انتهای آوریل 1970 کلیه انواع تجزیه عنصر جدید را بررسی کردند و طبق گزارش 1970، ویژگیهای شیمیایی آن را تعیین کردند. گروه روسی نامی برای عنصر 105 تعیین نکردند. در اواخر آوریل 1970، اعلام شد که گیورسو، نورمیا، هریس، کا. آ. وای اسکولا و پی. ال اسکولا، که در دانشگاه کالیفرنیا در برکلی کار می کنند، عنصر 105 را شناسایی کرده اند. این عنصر جدید با بمباران کالیفرنیم 249 با پرتوی از هسته های نیتروژن 84 MeV در شتاب دهنده خطی یون سنگین (HILAC) ساخته شد. وقتی نیتروژن 15 هسته ای، با هسته های 249Cf جذب شود، چهار نوترون ساطع می شود و اتم جدید 260105 با نیمه عمر 1.6 ثانیه تشکیل می شود. هنگامی که نخستین اتمهای عنصر 105 در 5 مارچ 1970 به طور قطعی شناسایی شدند، شواهدی ارائه شد که عنصر 105 در گیورسو و همکارانش تلاش کردند یافته های روسها را با روشهای پیچیده تر تصدیق کنند. گروه برکلی، به افتخار دانشمند آلمانی اتو هان (1968-1879) این عنصر را هاهنیم نامیدند و نشانه Ha را به آن دادند. هرچند اعضای هیات منصفه اتحادیه بین المللی شیمی محض و آلی، در سال 1977 پیشنهاد کردند که عنصر 105، به افتخار محل موسسه تحقیقات هسته ای جوینت در روسیه، دابنیم (با نشانه Db) نامیده شود. متاسفانه، نام هاهنیم طبق قوانین نامگذاری عناصر جدید، مورد استفاده قرار نگرفت. هنوز هم بعضی از دانشمندان نام قدیمی هاهنیم را به کار می برند زیرا این نام حدود 25 سال مورد استفاده قرار می گرفته است.
در اکتبر 1971، عنوان شد که دو ایزوتوپ جدید عنصر 105 توس گیورسو و همکارانش در بکرلی و با استفاده از شتاب دهنده خطی یون سنگین ساخته شده اند. عنصر 261105 با بمباران کالیفرنیم 250 با نیتروژن 15 و با بمباران برکلیم 249 با اکسیژن 16 ساخته شد. این ایزوتوپ از خود ذرات آلفای 8.93-MeV ساطع کرده و به لورنسیم 257 با نیمه عمر 1.8 ثانیه تبدیل می شود. عنصر 262105 با بمباران برکلیم 249 با اکسیژن 18 تولید می شود. این عنصر ذرات آلفای 8.45 MeV از خود ساطع می کند و به لورنسیم 258 با نیمه عمرحدود 40 ثانیه تبدیل می شود. در حال حاضر هفت ایزوتوپ عنصر 105 شناسایی شده اند.

عنصر Db در طبيعت
​

اثرات دوبنیم بر روی سلامتی
دوبنیم آن قدر ناپایدار است که هر مقداری از آن تشکیل شود، به سرعت به عناصر دیگر تبدیل می شود. بنابراین لزومی ندارد که اثرات و خطرات آن را بر روی سلامتی بررسی کنیم.

اثرات زیست محیطی دوبنیم
به علت نیمه عمر بسیارکوتاه دوبنیم (حدود 34 ثانیه)، لزومی ندارد که اثرات آن را بر روی محیط زیست بررسی کنیم.


خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر دوبنیم :
عدد اتمی:105
جرم اتمی:262
حالت استاندارد: جامد
رنگ: سفید نقره ای
نام گروه: فلز واسطه 5
دوره تناوبی :7
شکل الکترونی: Rn7s25f146d 3

شماره سطح انرژی : 7
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 32
ششمین انرژی : 11
هفتمین انرژی : 2
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Db-258 4.2 ثانیه

منابع : بدست بشر ساخته شده است .
منبع : http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=105#Nod1

 

[pedestrian]

سيبورگيم

سيبورگيم

سیبورگیم ( Seaborgium ) :

نمايي از عنصر Sg
​

عنصری است که نام دیگر آن با علامت اختصاری ( Unh ) نمایش داده می شود و با Unnilhexium معرفی می شود . این عنصر نیز از نظر رادیواکتیویته فعال بوده و ایزوتوپ 266 آن نیمه عمری در حدود 21 ثانیه دارد .

در ژوئن 1974، اعضای موسسه تحقیقات هسته ای جوینت در دوبنای روسیه گزارش کردند که عنصر 106 را کشف کرده اند و گزارش کردند که آن را ساخته اند. گلن سیبورگ، یکی از اعضای این گروه بود و این عنصر به افتخار وی نامگذاری شد.
در سپتامبر 1974، اعضای آزمایشگاههای لارنس برکلی و لیورمور هم ادعا کردند که عنصر 106 را بدون تردید کشف کرده اند. گروه LBL و LLL برای شتاب دادن یونهای اکسیژن 18 به روی کالیفرنیم 249 از HILAC استفاده کردند.
عنصر 106 در اثر واکنش کالیفرنیم 249 (اکسیژن 18 و نیتروژن 4) با 263X ایجاد شد که با تابش ذرات آلفا به رادرفوردیم و مجددا با تابش ذرات آلفا به نوبلیم تبدیل می شود و با تجزیه بیشتر ذرات آلفا بین دختر و نوه در تغییر است. عنصر شناسایی شده انرژی آلفای MeV 9.06 و 9.25 MeV با نیمه عمر 0.9 +/- 0.2 ثانیه داشت.
در دوبنا، یونهای 280-MeV کروم 54 حاصل از سیکلوترون 310 سانتیمتری برای ضربه زدن به 206Pb, 207Pb, و 208Pb مورد استفاده قرار گرفتند. فویلهای آن که روی دیسک هدف چرخان قرار گرفته بودند، برای آشکار سازی فعالیتهای شکافت آنی مورد استفاده قرار گرفتند. این فویلها به طور میکروسکوپی مطالعه شدند تا تعداد باریکه های شکاف و نیمه عمر شکاف مشخص شود. آزمایشات دیگری هم انجام شد تا یافته جدید را تایید کند.

عنصر Sg در طبيعت
​

اثرات سیبورگیم بر روی سلامتی
سیبورگیم آن قدر ناپایدار است که هر مقداری از آن تشکیل شود، به سرعت به عناصر دیگر تبدیل می شود. بنابراین لزومی ندارد که اثرات و خطرات آن را بر روی سلامتی بررسی کنیم.

اثرات زیست محیطی سیبورگیم
به علت نیمه عمر بسیارکوتاه سیبورگیم (حدود 21 ثانیه)، لزومی ندارد که اثرات آن را بر روی محیط زیست بررسی کنیم.

خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر سیبورگیم :
عدد اتمی:106
جرم اتمی:266
حالت استاندارد: جامد
رنگ: سفید نقره ای
نام گروه:اکتنید 6
دوره تناوبی :7
شکل الکترونی: Rn7s25f146d 4

شماره سطح انرژی : 7
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 32
ششمین انرژی : 12
هفتمین انرژی : 2
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Sg-261 0.3 ثانیه

منابع : بدست بشر ساخته شده است .
منبع : http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=106#Nod1

 

[pedestrian]

بوهريم

بوهريم

بوهریم ( Bohrium ) :

نمايي از عنصر Bh
​

رسما به نام نیلس بوهریم، Ns، شناخته می شود.
در سال 1976، دانشمندان روسی در دوبنا اعلام کردند که با بمباران 204Bi با هسته های سنگین کروم 54، عنصر 107 را ساخته اند. این گزارشها اعلام کردند که آزمایشات 1975 به دانشمندان امکان داده که عنصر جدیدی را بسازند. سیلندری که به سرعت می چرخد، با لایه نازکی از فلز بیسموت پوشیده می شود و به عنوان هدف به کار می رود. این هدف با جریانی از یونهای کروم 54 بمباران می شود.
وجود عنصر 107 توسط گروهی از فیزیکدانان آلمان غربی که در آزمایشگاه تحقیقاتی دارمستات کار می کردند، تایید شد که شش هسته عنصر 107 را شناسایی و تهیه کردند.

عنصر Bh در طبيعت
​

اثرات بوهریم بر روی سلامتی
بوهریم آن قدر ناپایدار است که هر مقداری از آن تشکیل شود، به سرعت به عناصر دیگر تبدیل می شود. بنابراین لزومی ندارد که اثرات و خطرات آن را بر روی سلامتی بررسی کنیم.

اثرات زیست محیطی بوهریم
به علت نیمه عمر بسیارکوتاه بوهریم (حدود 0.44 ثانیه)، لزومی ندارد که اثرات آن را بر روی محیط زیست بررسی کنیم.


تجهیزات آزمایشگاهی مورد استفاده در تجزیه
اسپکترومتر جرمی ، میکروسکوپ ، کرماتوگرافی مایع و گازی ، اشعه x ، جذب اتمی ، مادون قرمز ، کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا و اسپکترومتر نشری


خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر بوهریم :
عدد اتمی:107
جرم اتمی:264
حالت استاندارد: جامد
رنگ: خاکستری
نام گروه:اکتنید 7
دوره تناوبی :7
شکل الکترونی: Rn7s25f146d 5

شماره سطح انرژی : 7
اولین انرژی : 2
دومین انرژی : 8
سومین انرژی : 18
چهارمین انرژی : 32
پنجمین انرژی : 32
ششمین انرژی : 13
هفتمین انرژی : 2
ایزوتوپ :
ایزوتوپ نیمه عمر
Bh-261 0.01 ثانیه
Bh-262 0.1 ثانیه
Bh-262m 0.0080 ثانیه

منابع : بدست بشر ساخته شده است .
منبع : http://www.ngdir.ir/GeoLab/PGeoLabElements.asp?PID=107#Nod1