آزولا

[MehD1979]

علف هرز آزولا
ریشه کلمه آزولا یونانی است به معنی
«در خشکی مردن». وجه تسمیه آن هم شاید به خاطر محل زندگی این گیاه باشد چرا که
آزولا وابسته به آب است و به طور کلی مرطوب پسند. این گیاه در همزیستی با جلبکی
سبز- آبی به نام آنابینا توانایی جذب ازت مولکولی هوا را پیدا می کند. زادگاه اولیه
این سرخس، آمریکای شمالی است .آزولا نوعی سرخس است با برگ‌های کوچک به رنگ سبز تیره
تا قرمز قهوه‌ای. طول این گیاه نهایتا به 5/2 سانتی متر می‌رسد. این گیاه برای
اولین بار در سال 1873 میلادی شناسایی شد و تاکنون هفت گونه از این گیاه در جهان به
ثبت رسیده است. آزولا در هم‌زیستی با جلبک سبز، آبی قابلیت جذب نیتروژن هوا را به
دست می‌آوردکه وظیفه تامین مواد غذایی جلبک به عهده آزولا است و جلبک نیز در مقابل
ازت مورد نیاز آزولا را فراهم می‌کند. آزولا در شرایط مناسب روزانه می‌تواند 2 تا 4
کیلوگرم ازت به هر هکتار مزرعه ارایه کند که معادل 10 تا 20 کیلوگرم سولفات آمونیوم
است امروزه دردنیا به سرخس آزولا به چشم یک علف هرز نگریسته نمی شود، بلکه آن را یک
گیاه مفید و منبع غذایی به حساب می آورند جالب است بدانید که یکی از دلایل شکست
آمریکا در ویتنام کشت آزولا در مزارع برنج ویتنام بود. چون این گیاه با رشد سریع
خود هم غذای مردم ویتنام را فراهم می آورد، هم غذای دام و طیور آنها را. آزولا گیاه
سرشار از پروتئین بوده و بتاکاروتن آن از هویج بیشتر است.



آزولا
درایران

جلبک آزولا یکی از گونه های گیاهی وارداتی است که در دهه اخیر تمام
و یا اکثر مردابها و شالیزارها و برکه های شمالی را به سلطه خود در آورده است . در
مدت زمان بسیار کمی از طریق کانال‌های آبیاری، رودخانه‌ها، گسترش پیدا میکند. به
طوری‌که یک توده کوچک آزولا در عرض 3 روز به دو برابر افزایش پیدا میکند .حتماً
کسانی که در تابستان به شمال ایران مسافرت نموده اند وسری به این مناطق زده اند
فرشی زیبایی را مشاهده می کنند سبزرنگ که اکوسیستم شمال را تحت اثر سوء قرارداده
است . آزولادراواخر سال ????متناسب سازگاری با مناطق شالیکاری باهدف تولید کود ازته
به صورت طبیعی برای مناطق برنج خیز از کشور فیلیپین وارد ایران شده است.اما پس از
مدت کوتاهی همه متوجه مشکلی بزرگتر شدند که گریبان این مناطق را گرفته. این سرخس،
ظرف مدتی کوتاه از طریق کانال های آبیاری و رودخانه در محدوده ای وسیع پراکنده شده
و به تمام آب های سطحی شمال کشور به خصوص گیلان ، مازندران وگلستان راه پیدا کرد.
این گیاه با برگ های ریز و رشدسریع، سطح آبها را می پوشاند و مانع رسیدن نور خورشید
و اکسیژن به درون آب می شود. علاوه بر این با مصرف اکسیژن و مواد غذایی و بالا بردن
اسیدیته آب، این زیستگاه ها را تضعیف کرده تا جایی که رفته رفته تنوع گیاهی و
جانوری زیستگاه به نابودی کشیده می شود. وبه خاطرنداشتن دشمن طبیعی و شرایط خوب
زیستی به یک گیاه مهاجم و مرگ‌آور تبدیل شد.
جلبک آزولا دارای خصوصیاتی
منحصر بفرد بوده ، بطوریکه توانائی سازگاری آن با محیط بسیار اعجاب آور است و
براحتی و با سرعت زیاد با هر محیطی مانوس میشود. ریشه های آویزان و معلق در آب این
گیاه ، براحتی این امکان را بآن میدهد که تغییر مکان داده و با جریان آب بسهولت
جابجا گردد و یکی از علل پراکندگی سریع آن نیز همین موضوع است
آزولا ،
بمجرد ثابت شدن در یک مکان ، شروع به تکثیر میکند و ظرف مدت کوتاهی ، تمام سطح آب
را می پوشاند، بطوریکه هیچ روزنه ای برای ورود نور خورشید به درون آب، وجود نخواهد
داشت. ریشه های معلق جلبک ، تمام و یا اکثر املاح آب را جذب و صرف رشد و تکثیر خود
میکند. طبیعی است ، وقتی نور بدرون آب نفوذ نکند و مواد مغذی هم که نباشد ( یا کم
باشد ) دیگر از رشد گیاهان آبزی دیگر و همچنین دیگر آبزیان مثل فیتوپلانگتونها و...
خبری نیست . با توقف و یا کند شدن رشد این آبزیان مفید ، در داخل آب اکسیژن تولید
نخواهد شد و بهمین دلیل جانوران آبزی مثل ماهیها و موجودات ذره بینی قادر به رشد و
تکثیر نبوده و سیر نابودی را در پیش میگیرند. در عوض سیستمهای غیر هوازی شروع به
فعالیت کرده و مرداب یا برکه را تدریجا به سیاهچاله هائی بد بو و غیر قابل زیست ،
تبدیل میکند.از آنطرف هم موقعی که مردابها خالی از موجودات آبزی گردند، دیگر مکان
مناسبی برای پرندگان مهاجر نخواهد بود .
با این وصف ، بهمین سادگی اکوسیستم
منظم چندین هزار ساله موجود بهم ریخته و رو به نابودی خواهد رفت و ما هم در حال
نظاره و تماشا نشسته ایم.این جلبک در شالیزارها هم بعنوان یک رقیب جدی برنج در
استفاده از املاح معدنی و مواد مغذی آب ، قرار گرفته و از رشد مناسب برنج جلوگیری
کرده و قطعاً در صورت صحت این امر ، هزینه کشت برنج را بخاطر استفاده بیشتری که
باید از کود شیمیائی بشود، بالا میبرد. علاوه بر آنکه روند افزایشی استفاده از کود
شیمیائی در طولانی مدت هزینه های سرمایه ای فوق العاده ای را بر مهمترین منبع حیات
بشر یعنی خاک ، تحمیل میکند که اصلا جبران پذیر نمیباشد.
کارشناسان شیلات
معتقدند رشد شناور و سرطانی آزولا در سطح تالابها مردابها وشالیزارهای شمال باعث
شده است تا اکثر گیاهان بومی منطقه به دلیل خفگی نابود شوند و نفس زندگی این
اکوسیستم چندین هزار ساله به شماره افتد. هر چه هست آزولا زیستگاه‌های آبی شمال
کشور به خصوص گیلان ومازندران را شدیدا تحت فشار قرار‌داده است و اگر روند رشد این
گیاه به همین صورت ادامه یابد معلوم نیست بر سر این اکوسیستم منحصر به فرد جهانی چه
خواهد آمد. و اینگونه شد که آزولا در مدت زمانی اندک پوشش یکپارچه و در هم تنیده‌ای
را روی منابع آبی شمال کشور گستراند

 

[MehD1979]

نقش آزولا در تغذیه دام

مقدمه یکى از مهمترین مسائل یک دامدارى، چگونگى تامین خوراک دامهاست. چون خوراک دام یک ماده حیاتى است که باید به‏صورت دایمى (روزانه و به‏موقع) در اختیار دام باشد. بنابراین، تامین غذاى دام به عنوان یک اصل مهم اهمیت زیادى دارد. یک دامدار باید براى تامین غذاى سالیانه دام و جلوگیرى از خطر کمبود غذاى دام یا افزایش هزینه آن، در فصل تابستان با جمع‏آورى علوفه یا سیلوکردن، توشه زمستانه را براى دام‏ها مهیا کند. در دامدارى‏هاى ایران معمولا نیاز غذایى دام را کنسانتره و دیگر علوفه تشکیل مى‏دهد. در استان گیلان با توجه به شرایط جغرافیایى منطقه، انواع علوفه‏اى را که به دام شیرى یا گوشتى مى‏دهند، عبارتند از: کاه گندم، کاه جو، سیلوى ذرت، ذرت علوفه‏اى، علف باغات، پَس چَر مزارع، برگ درختان، یونجه، شبدر و کاه برنج مى‏باشد که دراین میان کاه برنج بیشترین مواد را در تغذیه دام تشکیل مى‏دهد. با این حال جمعیت دامى استان آنقدر زیاد است که انواع علوفه گفته شده نمى‏تواند نیاز غذاى دام‏هاى منطقه گیلان را تامین کند. بنابراین براى تامین خوراک دام مى‏توان از سایر منابع موجود استفاده کرد. یکى از این منابع مهم گیاه آزولا است. در این نشریه، ضمن معرفى آزولا، چگونگى و راه‏هاى عمل‏آورى و استفاده از این گیاه براى شما روستاییان عزیز توضیح داده مى‏شود. استفاده از آزولا در تغذیه دام گیاه آزولا براى اولین بار توسط دانشمندى به نام لامارک شناسایى شد. این گیاه به صورت شناور و به رنگهاى سبز و قرمز با منظره زیبایى در مرداب‏ها، تالاب‏ها، استخرهاى پرورش ماهى، گودال‏هاى کم‏عمق و رودخانه‏هاى داراى آب کم و آبگیرها دیده مى‏شود. دامداران ساکن اطراف مرداب‏ها یا افرادى که در حاشیه رودخانه‏ها زندگى مى‏کنند و ... به راحتى مى‏توانند از این علوفه خوراک دام‏هاى خود استفاده کنند. آزولا در مردابها ، تالابها ، استخرهای پرورش ماهی و ... میروید رنگ آزولا در موقع رشد و نمو (فصل بهار و تابستان) سبز است و در موقع پاییز و زمستان به علت پوسیدگى قرمز مى‏شود که در این موقع، براى غذاى دام مناسب نیست. چرخه زندگى گیاه آزولا 15-30 روز طول مى‏کشد. با توجه به شرایط جغرافیایى و اقلیمى منطقه و نوع جنس آزولا، میزان آن 30-80 تن در هر هکتار در ماه مى‏باشد. از این رو با توجه به شرایط منطقه مى‏توان از این گیاه استفاده کرد. تولید زیاد بدون عملیات کاشت و استفاده‏هاى مختلف با روش‏هاى ویژه نگهدارى در دیگر فصل‏ها و ساده بودن کار، باعث شده تا آزولا به صورت‏هاى تازه، آب چکیده، خشک و یا سیلوشده مورد استفاده دام‏ها قرار بگیرد. [h=3] مشخصات گیاه آزولا [/h] آزولا نوعى علف آبى از جنس گیاهى به نام سرخس مى‏باشد و در تمام مناطق دنیا وجود دارد. آزولا به فراوانى در کانال‏هاى آبیارى و بخصوص در مزارع برنج یافت مى‏شود. اندازه گیاه آزولا حدود 3 سانتى‏متر است. ساقه این گیاه به صورت شناور با برگ‏هاى کوچک و یک در میان روى هم قرار دارند. از آزولا میتوان برای تغذیه دامها استفاده کرد ریشه آزولا به صورت معلق در آب قرار دارد و طول آن به اندازه 2-5 سانتى‏متر مى‏رسد، برگ‏هاى آزولا دو قسمتى است. قسمت رویى برگ به رنگ سبز یا صورتى و گوشتى است و قسمت زیرى آن که نازکتر است، با بافت‏هاى اسفنجى به صورت نیمه معلق در آب قرار دارد. آزولا داراى چند نوع ریشه است که به صورت افشان و آویزان رشد مى‏کنند.ریشه و ساقه‏هاى مسن در مرحله پوسیدگى به رنگ قهوه‏اى یا قرمز مى‏شوند. آزولا در مرحله پوسیدگی به رنگ قهوه ای یا قرمز در می آید ویژگى‏هاى آزولا آزولا به فراوانى در رودخانه‏هاى کم‏شیب و آب پشت سدها و در منابع آبى که راکد هستند، به راحتى رشد مى‏کند. میزان تولید روزانه آن در حدود 2 تن مى‏باشد. استفاده از آزولا بسیار راحت است. همچنین آزولا با روش‏هاى ساده تکثیر و برداشت مى‏شود. این مسائل جزء ویژگى‏هاى گیاه به حساب مى‏آید. در بعضى از مکان‏ها، لایه‏اى ضخیم از آزولا سطح آب را مى‏پوشاند و لایه‏هاى زیرین آن به طور دائم در حال پوسیده‏شدن است. بنابراین آب این نهرها از نظر مواد غذایى بویژه فسفر، منگنز، آهن و ازت بسیار غنى است. آزولا مخصوص مناطق معتدله است و در محیطهاى اسیدى رشد مى‏کند و در دماى 14-40 درجه سانتیگراد هم رشد دارد. گیاه آزولا در مناطق معتدله رشد خوبی دارد [h=3] روش تکثیر و انتشار آزولا [/h] آزولا به راحتى در آبگیرها پرورش یافته و تکثیر مى‏شود. روش معمول تکثیر، روش سبزینه‏اى است. براى این منظور کافى است که قسمتى از بافت‏هاى سبز و تازه آزولا را برداشته و در آبگیرهایى که ارتفاع آب در آنها حدود 5-40 سانتى‏متر است، پخش کنید. دماى حدود 20-30 درجه سانتى‏گراد براى رشد و نمو آزولا بسیار مناسب است. انتشار آزولا از طریق آب‏هاى جارى، انسان و یا پرندگان صورت مى‏گیرد. [h=3] روش‏هاى مختلف استفاده از آزولا [/h] اصلى‏ترین هدف از پرورش آزولا تامین خوراک دام است. با توجه به اینکه بیش از 2 میلیون هکتار از مساحت کشور، به خصوص مناطق گیلان استعداد خوبى براى پرورش این گیاه دارند، مى‏توان از آن براى تامین خوراک دام استفاده کرد. آزولا داراى 23-30درصد پروتئین خام، 4درصد چربى خام و 3/5 درصد قند محلول و یک درصد فسفر است. علاوه بر آن، از املاح و ویتامین نیز غنى مى‏باشد. آزولا به شکل‏هاى مختلف در تغذیه دام مورد استفاده قرار مى‏گیرد که مهمترین آنها عبارتند از: [h=3] آزولاى تر [/h] گیاه آزولا را در موقع بهار و تابستان که رنگ آن سبز است، برداشت کرده و یک درصد نمک به آن اضافه مى‏کنند و به عنوان علوفه در اختیار دام قرار مى‏دهند. آزولای تر را با یک درصد نمک میتوان به دام داد [h=3] آزولاى نیمه خشک (آب چکیده) [/h] آزولا را پس از برداشت حدود 10-24 ساعت در محوطه‏اى پهن مى‏کنند تا رطوبت آن گرفته شود و سپس با اضافه‏کردن یک‏درصد نمک، آن رادر اختیار دام قرار مى‏دهند. [h=3] آزولاى خشک [/h] گیاه آزولا را پس از برداشت‏کردن، مدت زیادى در مقابل آفتاب مى‏گذارند تا خشک شود. در حین خشک‏شدن چندین بار آزولا را به هم مى‏زنند تا رطوبت آن کاملا گرفته شود. آنگاه آزولاى خشک شده را در گونى ریخته و انبار مى‏کنند و در مواقع مختلف (معمولا زمستان) با کنسانتره مخلوط مى‏کنند و در اختیار دام قرار مى‏دهند. [h=3] آزولاى سیلوشده [/h] بهترین روش نگهدارى و عمل‏آورى علوفه آزولا، استفاده از سیلوى آن است. در این روش، چون آزولا با مواد دیگرى مخلوط مى‏شود، ارزش غذایى آن بالا مى‏رود و خوش‏خوراک‏تر مى‏شود. از سوى دیگر، آزولاى سیلوشده را مى‏توان به عنوان علوفه تر در تمام فصول سال در دامدارى‏هاى شیرى یا گوشتى استفاده کرد. با سیلو کردن، ارزش غذائی آزولا زیاد شده و خوش خوراکتر میشود روش سیلوکردن آزولا یکى از راه‏هاى نگهدارى آزولا سیلوکردن آن است. در این روش، آزولا را پس از برداشت به مدت 24 ساعت در فضاى آزاد پهن مى‏کنند تا مقدارى از رطوبت آن گرفته شود. سپس 75 کیلوگرم از آزولا را با 25 کیلوگرم تفاله خشک چغندر قند (تفاله خردشده) مخلوط مى‏کنند. پس از آماده‏سازى جایگاه سیلو، مقدارى علوفه خشک را به ارتفاع 15 سانتى‏متر درداخل سیلو مى‏ریزند و سپس آزولاى مخلوط شده را روى علوفه مى‏ریزند و توسط غلتک چوبى یا لگدکوب‏کردن، مواد سیلوشده را فشرده (متراکم) مى‏کنند. سیلو کردن آزولا ، یکی از راههای نگهداری آن است دوباره 75 کیلوگرم آزولا و 25 کیلوگرم تفاله چغندر قند را با هم مخلوط کرده و در داخل سیلو ریخته و فشرده مى‏کنند و این عمل را آنقدر ادامه مى‏دهند تا سیلو پر شود. پس از پرشدن سیلو روى آن کاه ریخته و سپس با پلاستیک کاملا مى‏پوشانند. روى پلاستیک سیلو، جسم سنگینى مثل سنگ، بلوک، آجر، چوب یا گل مى‏ریزند تا آزولا سیلو شده در حالت فشرده (و بدون هوا) حفظ شود. پس از گذشت حدود 45 روز، علوفه آزولا به سیلوى آزولا تبدیل مى‏شود. با بازکردن سیلو بوى ترشى کاملا احساس مى‏شود، از این پس مى‏توان از سیلوى آزولا به همراه دیگر علوفه در تغذیه پروارى یا شیرى استفاده کرد. پس ازگذشت 45 روز علوفه آزولا به سیلوی آن تبدیل میشود [h=3] نحوه استفاده از سیلوى آزولا در تغذیه دام [/h] از سیلوى آزولا در تغذیه دام به روش زیر استفاده مى‏شود: - روز اول نیم کیلوگرم آزولاى سیلوشده را با کاه مخلوط کرده و در اختیار دام قرار مى‏دهند. - در روز دوم مقدار یک کیلوگرم سیلوى آزولا را با کاه مخلوط کرده وبه دام مى‏دهند. - این عمل را هر روز با افزایش نیم کیلوگرم آزولاى سیلوشده به مقدار روز قبل تکرار مى‏کنند. پس از گذشت یک هفته، حیوان کاملا به جیره جدید عادت مى‏کند. براى هر راس گاو پروارى مى‏توان تا مقدار 10 کیلوگرم و براى هر راس دام شیرى تا 15 کیلوگرم آزولاى سیلوشده را به صورت روزانه استفاده کرد. سیلوی آزولا را باید به تدریج در اختیار دام قرار داد پس از هر بار استفاده از سیلو، بلافاصله روى سیلو را کاملا مى‏پوشانند تا از ورود هوا و خراب‏شدن سیلو جلوگیرى شود. آزولاى سیلوشده چون به صورت تازه با تفاله چغندر سیلوشده ست، بسیار خوشخوراک بوده و از پروتئین و قابلیت هضم بالایى برخوردار است. چند نکته مفید: 1- گیاه آزولا به صورت شناور در مرداب‏ها، استخرهاى پرورش ماهى، آبگیرها و رودخانه‏ها با آب کم مشاهده مى‏شود. 2- قسمت رویى برگ آزولا به رنگ سبز یا صورتى و گوشتى است. 3- گیاه آزولا با روش‏هاى ساده، تکثیر و برداشت مى‏شود. 4- اصلى‏ترین هدف از پرورش آزولا، تامین خوراک دام است. 5- آزولا داراى پروتئین و چربى خام، قند محلول و از املاح و ویتامین غنى است. 6- در بهار و تابستان، از آزولاى تر، در تغذیه دام استفاده مى‏کنند. 7- آزولاى خشک را با کنسانتره مخلوط کرده و در زمستان در اختیار دام قرار مى‏دهند. 8- آزولاى سیلوشده را مى‏توان در تمام فصل‏هاى سال به دام‏هاى شیرى گوشتى داد. 9- پس از هر بار استفاده از سیلوى آزولا، روى سیلو را کاملا بپوشانید

 

[MehD1979]

[h=1]آشنایی با خواص گیاه آزولا
[/h]
[h=2]مقدمه
[/h]اجزا حیات مانند یک زنجیره به هم متصل است و همین اتصال باعث می شودکه هنگام مطالعه، انسان به بررسی عوامل دیگر هم بپردازد .برای مثال هنگامی که دمای هوا در منطقه ای از کره زمین رو به گرمی می رود علت آن را می توان در قطع درختان نقاط دیگر یافت .گونه گیاهی آزولا هم مهمان ناخوانده ای بود که در سال 1363 برای پرورش برنج وارد ایران شد.
قابلیت های منحصر به فرد این گیاه باعث شد که هیچ کنترلی بر روی آن صورت صودت نگیرد و این گیاه به طور وسیعی در شمال کشور رشد کند ما فقط آزولا را برای کشت برنج وارد ایران کردیم واز خواص دیگر آن هیچ اطلاعی نداشتیم. در این مقاله با برخی خواص آزولا آشنا می شویم .
[h=2]
آزولا چیست؟
[/h]ریشه کلمه آزولا یونانی است.آزولا از دو بخش azo وolloyo تشکیل شده است.معنای این کلمه "در خشکی مردن" است

پس نام آزولا وابستگی کامل آن را به آب نشان می دهد.
آزولا سرخس شناور آزادی است که معمولا در آبهای راکد وآرام نهر ها تالاب ها و شالیزارها از نواحی معتدله گرفته تا نواحی گرمسیری یافت می شود .این گیاه با ریشه های نازکی که دارد همانند فرشی است که روی سطح آب گسترش پیدا کرده است .برگهای این گیاه ظریف و کوچک وحساس است و بسته به اینکه در چه مقطعی از زمان رشد باشد رنگهای متفاوتی دارند.مثلا هنگامی که گیاه در آستانه ی رشد است رنگ آن سبز مغز پسته ای است وکم کم رنگ آن تیره می شود و گاهی قرمز ونقره ای هم می شود . این گیاه می تواند در عرض دو تا سه روز به دو برابر حد معمول خود برسد.این گیاه دارای گونه ها و زیر گونه های متفاوتی است و بسته به شرایط محیطی رنگ و اندازه های گسترش آن متفاوت است .
پراکنش سریع این گیاه در سراسر دنیا و رشد سریع و تثبیت نیتروژن آن توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است زیستگاه اولیه آزولا کالیفورنیای آمریکاست .
[h=2]
موارد مصرف آزولا
[/h]

موارد مصرف متعددی برای آزولا وجود دارد که هر کدام به صورت مستقیم وغیر مستقیم برای انسان مفید است که در زیر به آن اشاره می کنیم.
1. کشت برنج : همان طور که می دانیم برنج یکی از پر مصرف ترین مواد غذایی است ودر واقع علت اصلی ورود آزولا به ایران کشت برنج بود .استفاده از آزولا برای کشت برنج باعث می شود که نشا برنج در شالی زار استحکام بیشتری داشته باشد وبرای همین نشا کمتری از بین می رود .با مصرف آزولا وزن خشک تعداد وزن خوشه های برنج و میزان پروتئین دانه برنج افزایش پیدا می کند.
2. کمپوست و کود گیاهی : استفاده از آزولا برای تولید کمپوست وکود باعث کاهش مصرف موادوکودهای شیمیایی می شودوبرای همین میوه جات وسبزی جات اورگانیک وسالم داریم.
3. غذای حیوانات: استفاده از آزولا برای علوفه ی دام و غذای طیور مناسب است چون در این صورت دیگر نیازی به مکملهای شیمیایی و انرژی زاوهرمونی نداریم و از این طریق مواد پروتئینی سالم در اختیارمردم قرار می گیرد .
4.تغذیه انسان : این گیاه برای تغذیه انسان مفید است .کاربرد این گیاه در سایر کشورها نشان می دهدکه نتهااین گیاه برای انسان سمی نیست بلکه اشکالات گوارشی هم برای انسان ایجاد نمی کند.بتا کاروتن موجود در آزولا از هویچ هم بیشتر است .همچنین به خاطر پروتئین بالایی که دارد توجه خیلی ها را به خود جلب کرده است .آزولا سرشاراز عناصرفسفر –کلسیم-منیزیم-پتاسیم است.

5. تآمین انرژی : در کشورهای آسیای جنوب شرقی از آزولا هنگامی که دیگر نتوان هیچ استفاده ی مفیدی کردبرای تامین انرژِی استفاده می کنندوبه این ترتیب با کاربرد بیو گاز در مصرف سوختهای دیگر صرفه جویی می شود.
6. سایر موارد : از آزولا استفاده های دیگری هم می شود که این استفاده ها به گستردگی موارد قبل نیست مثل استفاده از آزولابه عنوان شاخص بیولوژیک برای تشخیص آلودگی در محیط/تهیه داروهای ضد سرطان وآلرژی/صنایع بهداشتی و آرایشی /تزیئن استخر پارکها و منازل

 

[MehD1979]

بررسي اكولوژيكي رشد بيش از اندازه آزولا در تالاب انزلي و چگونگي كنترل آن
حجم فایل ​	221 کیلو بایت
دریافت مقاله ​

 

[MehD1979]

اثر آزولای کمپوست شده در بسترهای مختلف کشت بر رشد و ترکيب عناصر غذايی در گياه فيکوس بنجامين ابلق رقم استارلايت

اثر آزولای کمپوست شده در بسترهای مختلف کشت بر رشد و ترکيب عناصر غذايی در گياه فيکوس بنجامين ابلق رقم استارلايت

متن كامل [PDF 340 kb]

 

[MehD1979]

[h=2]آزولا Azolla[/h]

آزولا نوعی سرخس آبزی کوچکی است از تیره Salviniaceae که در آب به حالت شناور زندگی کرده و غالباً در مناطقی که دارای آب راکد هستند وجود و قادر به زندگی می باشد. حتی در برخی از شالیزاها می توان آن را به وفور مشاهده کرد.​

درازی طبیعی آن حدود 5/2 سانتی متر بوده، ریشه آن به حالت شناور در آب قرار داشته و حدود 2 تا 5 سانتی متر طول دارد. سرعت رشد آن خیلی زیاد بوده و به صورت لایه هائی ر وی هم قرار می گیرند. آزولا معمولاً دارای سه نوع ریشه است که عبارتند از : ​

ریشه های چون به رنگ سبز، ریشه های فعال دارای تارهای کشنده بوده و سرانجام ریشه های مسن که به رنگ قهوه ای می باشند . ریشه ها توسط آلک های همزیست که در حفره های بزرگ قرار می گیرند کنترل گردیده و در افزایش ازت محیط زیست خود اثر بسیار زیادی خواهد داشت. ​

ساقه آزولا به صورت ریزوم های شاخه ای شناور بوده که دارای برگهای کوچک و متقابل و دو قسمتی می باشد. سطح روئی برگ به رنگ سبز و کلروفیل دار و داری حفره های کوچکی می باشد. بخش زیری برگ نازکتر از قسمت روئی بدون کلروفیل، همراه با بافت اسفنجی به رنگ سفید یا صورتی است و برگها به حالت نیمه شناور درآب می باشند. آزولا می تواند به روشهای سبزینه ای و جنسی تکثیر نماید بدین صورت که هرگاه بافتهای سبز آن را در آب قرار دهند شروع به تکثیر خواهدنمود. سرعت رشد و تکثیر آن بسیار زیاد بوده و در مدت زمان کوتاهی می تواند سطح وسیعی از آب را اشغال نماید فعالیت آن نیز در درجات حرارت بین 20تا 35 درجه بخوبی صورت گرفته و هرگاه درجه حرارت محیط به بیش از 40 و کمتر از 5 درجه سانتیگراد برسد رشد آن متوقف خواهد شد .​

در محیط رشد ازولا می یابد مواد غذائی مناسب خصوص فسفر، پتاس، منیزیوم، آهن و همچنین روی، منگنز، کبالت، مس و بر وجود داشته باشد. مقدار مصرف به صورت سوپر فسفات برای هر هکتار محیط رشد آزولا حدود5 تا 10 کیلو گرم است. ​

دوره رشد آزول تابع شرایط جوی محیط، رقم و مقدار بافت سبزینه ای که برای کاشت مصرف شده در حدود 25 تا 30 روز است و در هر مرحله رشد حدود10 تا 15 تن محصول تر تولید می گردد که در نتیجه حدود 20 ت 40 گرم ازت نیز حاصل می شود و در هرسال می توان در محیط رشد آن حدود 300تا 325 تن آزولای تر و حدود 800تا 1000 گرم ازت تولید نمود. ​

​

از ازولا به دو صورت می توان در شالیزارها استفاده کرد: ​

الف- بعد از برداشت برنج : می توان آن را به عنوان کود سبز کشت کرده و قبل از کاشت برنج در بهار سال آینده زیر خاک نمود ​

ب - همزمان با کاشت برنج: بدین ترتیب که در هر هکتا رشالیزار حدود 500 کلیو گرم از بافت آزولا را حدود یک هفته بعد از نشاکاری در مزرعه بخش نمود.​

گونه ها ی مهم آزولا ​

آزولا در مناطق مختلف رشد خود دارای چند گونه می باشد که مهمترین آنها عبارتند از :​

1- Azolla caroliana ​

مرکز اولیه این گونه از مناطق غرب آمریکای شمالی ، آمریکای جنوبی و آمریکای مرکزی بوده، همچنین در استرالیا ، فرانسه و مکزیک نیز وجود دارد​

Azolla filiculoides ​

​

مرکز اصلی این گونه نیز از آمریکاست لکن در استرالیا، نیوزلاند، انگلستان، آلمان، و ژاپن وجود دارد. این گونه در برابر سرما مقاوم تر از سایر گونه ها بوده و بهترین درجه حرارت برای رشد آن 22تا 25 درجه سانتیگراد است. ​

این گونه تا 5 درجه سانتیگراد می تواند به رشد خود ادامه دهد. در محیط هائی که خیلی اسیدی بوده و شدت نور زیاد باشد این گونه بخوبی نمی تواند رشد نماید. لکن در محیط هائی که PH آنها برابر 5 و شدت نور برابر با 15000 لوکس بوده و یا در محیط هائی که PH آنها حدود9 تا 10 و شدت نور خیلی زیاد و حدود 60000 لوکس باشد بخوبی رشد نماید. ​

مناسب ترین PH برای رشد آن برابر 5تا 7 می باشد. هرچه شدت نور زیاد باشد رنگ برگهای آن قرمز تر می گردد ولی در نورهای کم برگها به رنگ سبز می آید ​

3- Azolla microphylle ​

این گونه بیشتر در آمریکای مرکزی پراکنده بوده و در محیط های گرم و نیمه گرمسیر بهتر رشد می نماید و در جنوب هندوستان نیز وجود دارد. ​

4- Azolla mexicana ​

مناطق پراکندگی این گونه در قسمتهای غرب آمریکای شمالی و شمال آمریکای جنوبی و آمریکای مرکزی بوده ولی مرکز اولیه آن مکزیک است . این گونه در مناطق گرم بهتر رشد می نماید. ​

5- Azolla pinnata ​

این گونه در آفریقای مرکزی سودان و کناره های رود نیل وجود داشته لکن مرکز اصلی آن را شمال آفریقا بخصوص کناره های رود نیل است و در مناطق نسبتاً گرم و مرطوب بهتر رشد می نماید . ​

6- Azolla Pinnata ​

این گونه بیشتر در قاره آسیا پراکنده بوده و بیشترین مناطق پراکندگی آن در آسیا کشورهای فلیپین، چین، تایوان، هندوستان ویتنام اندونزی بوده ولی در استرالیا و برخی از مناطق آفریقا نیز دیده شده اینگونه در مناطق معتدل رشد بهتری داشته و در برخی از کشورها مانند ویتنام در تمام طول سال رشد خود را ادامه داده و در این کشور به آزولای سبز معروف گردیده است در مناطقی که آفات و کمبود کود فسفر نیز مقاومت کافی از خود نشان دهد درمحیط هائی که PH آنها بین 5/6 تا 8 باشد بخوبی رشد می نماید.