¸¸▂▃▅▆█زنگ تفریح - کپ خودمونی █▆▅▃▂¸¸

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=2] آیا میتوان در آسمان ستاره ی مصنوعی ایجاد کرد؟
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - فناوري
کد خبر: 91121106883

جمعه ۱۱ اسفند ۱۳۹۱





ستارهشناسان در شیلی اخیرا یک لیزر جدید را مورد آزمایش قرار داده و یک ستاره مصنوعی را در آسمان بوجود آوردهاند.


به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، لیزر تلسکوپ بسیار بزرگ میتواند تا 90 کیلومتر به سمت جو شلیک کند که در آنجا با لایه ضخیم 10 کیلومتری اتمهای سدیم که از برخورد شهابسنگها در اطراف زمین باقی مانده، تعامل میکند.





این لیزر باعث درخشش سدیم شده و یک نقطه درخشان از نور را ایجاد میکند که مانند یک ستاره مصنوعی عمل میکند.

ستارهشناسان از این نقطه کوچک به عنوان مرجع برای نظارت بر اختلالات جوی در خط دید تلسکوپ استفاده میکنند. آینههای دگردیس پذیر در تلسکوپ در واکنش به این سنجشها تغییر کرده، تحریفات جو را جبران و تصاویر واضحتری از اجسام کیهانی را ارئه میکنند.

به گفته محققان، این لیزر جدید منعطفتر و قابل اطمینانتر از لیزر قبلی بوده که پس از شش سال کار کنار گذاشته شد.

 

fateme71

عضو جدید
آیا میتوان در آسمان ستاره ی مصنوعی ایجاد کرد؟


» سرویس: علمي و فناوري - فناوري
کد خبر: 91121106883

جمعه ۱۱ اسفند ۱۳۹۱





ستارهشناسان در شیلی اخیرا یک لیزر جدید را مورد آزمایش قرار داده و یک ستاره مصنوعی را در آسمان بوجود آوردهاند.


به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، لیزر تلسکوپ بسیار بزرگ میتواند تا 90 کیلومتر به سمت جو شلیک کند که در آنجا با لایه ضخیم 10 کیلومتری اتمهای سدیم که از برخورد شهابسنگها در اطراف زمین باقی مانده، تعامل میکند.





این لیزر باعث درخشش سدیم شده و یک نقطه درخشان از نور را ایجاد میکند که مانند یک ستاره مصنوعی عمل میکند.

ستارهشناسان از این نقطه کوچک به عنوان مرجع برای نظارت بر اختلالات جوی در خط دید تلسکوپ استفاده میکنند. آینههای دگردیس پذیر در تلسکوپ در واکنش به این سنجشها تغییر کرده، تحریفات جو را جبران و تصاویر واضحتری از اجسام کیهانی را ارئه میکنند.

به گفته محققان، این لیزر جدید منعطفتر و قابل اطمینانتر از لیزر قبلی بوده که پس از شش سال کار کنار گذاشته شد.

اثر روشنایی که میذاره بعد از قطع شدن لیزر هم ادامه پیدا میکنه؟
 

fateme71

عضو جدید
سلام

خوب یه کمکی بده اینجا اینطوری سوت و کور نباشه

خیلی دوست دارم .
شما هم نظر بده
بگو چیا مونده رو زمین
چی کارا میشه کرد
تا منم یه ذره با جو اشنا بشم و بدونم چیکار میتونم بکنم
یاقوت سفید ، شما تو زمینه نجوم چقدر کار کردی؟
اینجا متخصص هم داریم؟
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
اثر روشنایی که میذاره بعد از قطع شدن لیزر هم ادامه پیدا میکنه؟

نه موقتی هستش //
این لیزر باعث درخشش سدیم شده و یک نقطه درخشان از نور را ایجاد میکند که مانند یک ستاره مصنوعی عمل میکند.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
خیلی دوست دارم .
شما هم نظر بده
بگو چیا مونده رو زمین
چی کارا میشه کرد
تا منم یه ذره با جو اشنا بشم و بدونم چیکار میتونم بکنم
یاقوت سفید ، شما تو زمینه نجوم چقدر کار کردی؟
اینجا متخصص هم داریم؟

سلام خوبید
خب برای شروع کتاب مقدماتی آشنایی با نجوم رو مطالع کنید مفیده
متخصص نداریم
به طور تجربی کارها و مطالعاتی دارم
 

arsenal1400

عضو جدید
کاربر ممتاز
خیلی دوست دارم .
شما هم نظر بده
بگو چیا مونده رو زمین
چی کارا میشه کرد
تا منم یه ذره با جو اشنا بشم و بدونم چیکار میتونم بکنم
یاقوت سفید ، شما تو زمینه نجوم چقدر کار کردی؟
اینجا متخصص هم داریم؟

من فکر می کنم باید علاقمندها رو دور هم جمع کرد و بعد دوره های آموزشی حضوری یا اینترنتی و برنامه رصد برگزار کرد
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1]سۆالات ناب نجومی!
[/h]
سوالات بسیاری در ذهن بشر وجود دارد که تا کنون نتوانسته به پاسخ آن ها دست پیدا کند. اما سوالات بسیاری هم وجود دارد که دانشمندان پاسخ آن ها را پیدا کرده اند اما ما از آن ها اطلاعی نداریم. این شما و این هم چند نمونه از این سوالات.

[h=2]آیا فضا خالی است؟[/h]فضا در واقع اصلاً خالی نیست. در فضای بین ستارگان به طور متوسط در هر سانتیمتر مکعب ، یک یا دو اتم وجود دارد (هوای معمولی دارای ده میلیون میلیارد مولکول در هر سانتیمتر مکعب است). اما چگونه می توانیم بگوییم چنین چیزی وجود دارد؟ گاز بین ستاره ای برای نخستین بار با مطالعه ی طیف ستارگان دوتایی مشخص شد. اخترشناسان در آن ها خطوط طیفی را یافتند که نمی توانست متعلق به ستاره باشد و می بایست به هنگام عبور نور از میان فضا برای رسیدن به ما به وجود آمده باشند. عامل چنین خطوطی می بایست گاز میان ستاره ای باشد.
غبار میان ستاره ای که از ذرات جامد و ریز تشکیل یافته ، از طریق اثرگذاریشان بر نور ستارگان قابل تشخیص هستند. این غبارها نور آبی را که دارای طول موج کوتاه است بیش از نور سرخ که دارای طول موج بلند است کم رنگ می کنند. مطالعه ی دقیق طیف ستارگان چنین اثری را نشان می دهد و به سرخ شدن میان ستاره ای مشهور است.

[h=2]چرا ظاهر حلقه های زحل سال به سال تغییر می کند؟ [/h]زاویه ای که ما از آن حلقه های زحل را می بینیم به دلیل حرکت نسبی زمین و زحل ، دائماً در حال تغییر است. بعضی وقت ها ، ما حلقه ها را بسیار خوب می بینیم ، به طوری که می توانیم ببینیم که قسمت هایی از حلقه ها به بالا و پایین سیاره چسبیده اند، اما در بعضی مواقع دیگر به سختی می توان حلقه ها را دید.
مایل بودن محور چرخش زحل دلیل عمده ی تغییر ظاهر حلقه ها است. درست همان گونه که محور چرخش زمین عمود بر مدار آن نیست و دارای زاویه ی تمایل 5. 23 درجه است ؛ محور زحل نیز دارای زاویه ی تمایل 7. 26 درجه است. با حرکت زحل در مدارش که 5. 29 سال طول می کشد تا یک چرخش کامل به دور خورشید بزند، دید ما نسبت به آن تغییر می کند. مثلاً در یک نقطه قطب شمال آن به سمت ما تمایل خواهد داشت و سپس بعد از تقریباً پانزده سال که زحل نیمی از مدارش را طی کرده است، قطب جنوبش به سمت ما متمایل خواهد شد.
ما می توانیم بخش کوچکی از طرف دور ماه را که بستگی به موقعیت آن در مدارش دارد ببینیم. در نتیجه، اگر شما برای مدتی طولانی به دقت به ماه نگاه کنید، مجموعاً 59 % سطح ماه را خواهید دید

اکنون به دلیل اینکه حلقه ها در سطحی مشابه استوای سیاره قرار می گیرند ، می توان استدلال کرد که وقتی قطب شمال سیاره به سمت ما متمایل است ، ما در حال نگاه کردن به وجه شمالی حلقه ها هستیم و وقتی که قطب جنوب به سمت ماست ، ما وجه جنوبی حلقه ها را می بینیم.
وقتی که حلقه ها به صورت مورب ظاهر می گردند ، اگر با یک تلسکوپ کوچک به آن ها نگاه کنیم کاملاً ناپیدا می باشند ، زیرا خیلی نازک هستند. اگرچه حلقه ها 270000 کیلومتر قطر دارند اما ضخامت آن ها تنها در حدود ده کیلومتر است. رۆیت حلقه ها به وسیله ی تلسکوپ ، واقعاً صحنه ی بسیار جالبی است و زاویه ی تغییر حلقه ها به جذابیت و زیبایی آن ها اضافه می کند.

[h=2]ما از روی زمین چه مقدار از ماه را می توانیم ببینیم؟ [/h]از روی زمین، ما تنها می توانیم بیش از نصف سطح ماه را ببینیم. ما نمی توانیم تمام سطح ماه را ببینیم ، چون ماه حول محور خودش می چرخد. این چرخش درست به همان اندازه طول می کشد که ماه یک دور کامل به دور زمین می گردد (3. 27 روز). این بدان معناست که چون ماه حول محور خودش می چرخد و همچنین در همان جهت به دور زمین می گردد ، باید در همه حالات سطح واحدی را به طرف زمین داشته باشد.
شاید یک آزمایش عملی درک این مطلب را روشن نماید: یک صندلی یا یک چیز دیگر شبیه به آن را در وسط یک اتاق قرار دهید. روبروی صندلی قرار بگیرید و طوری دور صندلی بگردید که روی شما طرف صندلی باشد. شما با گردش به دور صندلی، به هر سمتی از اتاق نگاه کرده اید. به عبارت دیگر، در حالی که شما یک دایره ی کامل به دور صندلی گردیده اید، در همین حال یک چرخش کامل حول محور خودتان داشته اید.

چون ماه در مداری بیضی شکل حرکت می کند، سرعتش (بسته به اینکه چقدر از زمین دور باشد) تغییر می کند و بنابراین چرخش ماه با حرکتش به دور زمین متفاوت خواهد بود. بنابراین، ما می توانیم بخش کوچکی از طرف دور ماه را که بستگی به موقعیت آن در مدارش دارد ببینیم. در نتیجه، اگر شما برای مدتی طولانی به دقت به ماه نگاه کنید، مجموعاً 59 % سطح ماه را خواهید دید.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
برایت یک بغل گندم، دلی خشنود از مردم

برایت یک بغل مریم، که مستش میشوی هردم

برایت قدرت آرش، که دشمن را زنی آتش

برایت سفره ای ساده، حلال و پاک و آماده

برایت یک غزل احساس، دو بیت های عطر یاس

برایت هر چه خوبی هست، صمیمانه دعا کردم...

پیشاپیش عیدتون مبارک
:)
 

evil2

عضو جدید
دوستان چند وقته یه سوال ذهنم رو مشغول کرده!
اون شیئ سفید که توی صورت فلکی گاو قرار داره و با سرعت کم از چند ماه پیش تا حالا از یک شاخ گاو
به شاخ دیگرش رسیده چیه؟ :que:
ممنون میشم اگه بهم کمک کنین.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
دوستان چند وقته یه سوال ذهنم رو مشغول کرده!
اون شیئ سفید که توی صورت فلکی گاو قرار داره و با سرعت کم از چند ماه پیش تا حالا از یک شاخ گاو
به شاخ دیگرش رسیده چیه؟ :que:
ممنون میشم اگه بهم کمک کنین.

صورت فلکی گاو یا (ثور) در منطقه البروج قرار دارد و دارای یک ستاره درخشان به نام دبران است که چشم خشمناک و خونین‌رنگ ثور را نمایش می‌دهد. سدویس ستاره‌ای سرخرنگ از قدر اول است و حدود ۶۵ سال نوری با ما فاصله دارد.

گروهی از ستارگان به شکل ۷ که از نزدیکی دبران شروع می‌شوند، قلائص نام دارند و صورت ثور را درست می‌کنند. در این صورت، می‌توان بینی و پوزهٔ ثور را مجسم‌نمود. قلائص، خوشهٔ ستاره‌ای باز و کم نوری بوده و حدود ۱۲۰ سال نوری از ما فاصله دارد.
شانه‌های ثور را خوشهٔ پروین تشکیل می‌دهد. صورت فلکی ثور به خاطر این خوشهٔ زیبا، جلوهٔ خاصی دارد. خوشهٔ پروین، شبیه به دب اصغر، ولی کوچک‌تر و فشرده‌تر از آن است که هفت ستاره در آن به وضوح دیده می‌شود. بر طبق اساطیر، خوشهٔ پروین، هفت خواهران اطلس نیرومند بودند که جبار شکارچی به دنبالشان بود و برای نجات از دست وی، به صورت هفت کبوتر در آمدند.
صورت فلکی ثور را در بیشتر ماهها می‌توان مشاهده کرد اما بهترین موقعیت و بیشترین مدت شبانه برای مشاهده آن آذرماه می‌باشد. خوشهٔ پروین در این صورت فلکی شاخص است. صورت فلکی ثور در آذرماه تقریبا همزمان غروب خورشید، از جانب شرق در حال طلوع می‌باشد و در حوالی نیمه شب به بیشترین ارتفاع خود از افق می‌رسد و سپس مسیر خود را به طرف مغرب ادامه می‌دهد. و متقابلا هنگام طلوع خورشید درحال غروب کردن می‌باشد.[SUP][نیازمند منبع][/SUP] با کمک صورتهای فلکی آندرومدا و ذات الکرسی می‌توانید راحت‌تر به خوشهٔ پروین برسید. ضمنا مسیر حرکت این صورت فلکی با مسیر حرکت خورشید در پایان بهار (خرداد) نزدیک است. و خردادماه خورشید در این صورت فلکی است.
 

jimmi

عضو جدید
دوستان چند وقته یه سوال ذهنم رو مشغول کرده!
اون شیئ سفید که توی صورت فلکی گاو قرار داره و با سرعت کم از چند ماه پیش تا حالا از یک شاخ گاو
به شاخ دیگرش رسیده چیه؟ :que:
ممنون میشم اگه بهم کمک کنین.
مشتری عزیزم مشتری
خداییش دمت گرم که یکماهه چشم به آسمون این کوچولوی خوشگلو دنبال میکنی. خیلی همت داری. دمت گرم.

استاد یاقوت چرا اذیت می کنید بچه مردمو! همش یککلام جواب سوالش بود، کلی پیچوندیدشون. ولی گذشته از شوخی دستتون درد نکنه من که استفاده کردم.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
مشتری عزیزم مشتری
خداییش دمت گرم که یکماهه چشم به آسمون این کوچولوی خوشگلو دنبال میکنی. خیلی همت داری. دمت گرم.

استاد یاقوت چرا اذیت می کنید بچه مردمو! همش یککلام جواب سوالش بود، کلی پیچوندیدشون. ولی گذشته از شوخی دستتون درد نکنه من که استفاده کردم.

سلام احوالت خوبی
خوش اومدی
درسته یک کلمه بود ولی گفتیم توضیحات کامل باشه
خوش باشی گلمممممم
 

evil2

عضو جدید
مشتری عزیزم مشتری
خداییش دمت گرم که یکماهه چشم به آسمون این کوچولوی خوشگلو دنبال میکنی. خیلی همت داری. دمت گرم.

استاد یاقوت چرا اذیت می کنید بچه مردمو! همش یککلام جواب سوالش بود، کلی پیچوندیدشون. ولی گذشته از شوخی دستتون درد نکنه من که استفاده کردم.

خدا خیرت بده دوست عزیز
من خیلی وقته دارم مسیر این شیئ رو دنبال میکنم.
توی جستجوهام به این نتیجه هم رسیدم که ممکنه مشتری باشه.ولی باز شک کردم
چون کسی نبود که ازش بپرسم ، هیچ وقت مطمئن نشدم
به هر حال خیلی از لطفتون ممنونم
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] چرا نمی‌توان در فضا گریه کرد؟ + فیلم
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92012508497
یکشنبه ۲۵ فروردین ۱۳۹۲ - ۰۹:۳۸



در شرایط بی‌وزنی در فضا اشک مانند یک توپ بزرگ در اطراف کره چشم حلقه زده و به پایین سرازیر نمی شود.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «کریس هدفیلد» فرمانده فعلی ایستگاه فضایی بین المللی (ISS)‌ دست به اقدامات مختلفی از جمله آشپزی، شستن دست، گرفتن ناخن و مسواک زدن در شرایط بی وزنی در فضا کرده است، اما «گریه کردن» در گرانش صفر تنها کاری است که این فضانورد کانادایی قادر به انجام آن نیست.

در جدیدترین فیلم ویدئویی ارسالی از ایستگاه فضایی، «هدفیلد» با ریختن آب بداخل چشم خود نشان داد که مایع بصورت یک ستون روی صورت باقی مانده و قطرات اشک در فضا هیچگاه سرازیر نمی شوند.

«هدفیلد» تأکید می‌کند: اگر به گریه کردن ادامه بدهید، این ستون مایع بزرگ و بزرگ تر شده و به یک توپ آبی تبدیل خواهد شد که بینی و در نهایت تمام صورت شما را در بر می‌گیرد و باید از یک حوله برای خشک کردن اشک چشم از روی صورت و گردن استفاده کنید!

فضانورد کانادایی در مجموعه فیلم های ویدئویی ارسالی از فضا نشان می دهد، ساده‌ترین کارهایی که انسان در زمین انجام می‌دهد، در شرایط بی‌وزنی فضا بسیار سخت‌ و در برخی موارد غیر قابل انجام است.
 

daneh jou

عضو جدید
کاربر ممتاز
چرا نمی‌توان در فضا گریه کرد؟ + فیلم



» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92012508497
یکشنبه ۲۵ فروردین ۱۳۹۲ - ۰۹:۳۸



در شرایط بی‌وزنی در فضا اشک مانند یک توپ بزرگ در اطراف کره چشم حلقه زده و به پایین سرازیر نمی شود.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «کریس هدفیلد» فرمانده فعلی ایستگاه فضایی بین المللی (ISS)‌ دست به اقدامات مختلفی از جمله آشپزی، شستن دست، گرفتن ناخن و مسواک زدن در شرایط بی وزنی در فضا کرده است، اما «گریه کردن» در گرانش صفر تنها کاری است که این فضانورد کانادایی قادر به انجام آن نیست.

در جدیدترین فیلم ویدئویی ارسالی از ایستگاه فضایی، «هدفیلد» با ریختن آب بداخل چشم خود نشان داد که مایع بصورت یک ستون روی صورت باقی مانده و قطرات اشک در فضا هیچگاه سرازیر نمی شوند.

«هدفیلد» تأکید می‌کند: اگر به گریه کردن ادامه بدهید، این ستون مایع بزرگ و بزرگ تر شده و به یک توپ آبی تبدیل خواهد شد که بینی و در نهایت تمام صورت شما را در بر می‌گیرد و باید از یک حوله برای خشک کردن اشک چشم از روی صورت و گردن استفاده کنید!

فضانورد کانادایی در مجموعه فیلم های ویدئویی ارسالی از فضا نشان می دهد، ساده‌ترین کارهایی که انسان در زمین انجام می‌دهد، در شرایط بی‌وزنی فضا بسیار سخت‌ و در برخی موارد غیر قابل انجام است.
چقدر جالب .... تا حالا نمیدونستم .......
 

jimmi

عضو جدید
سلام احوالت خوبی
خوش اومدی
درسته یک کلمه بود ولی گفتیم توضیحات کامل باشه
خوش باشی گلمممممم
سلام، احوالم خوبی
ممنون
کامل باشی گلدونم!:D

خواهش میکنم evil2 جان
همینجوری دنبالش کن، هر وقت بهش رسیدی خبرمون کن بیایم بگیریمش!:)
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] وعده‌گاه نجومی‌ها با آسمان بهاری تهران: جمعه، برج میلاد!

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علمي


چهارشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۲




هر سال گروه ها و مراکز نجومی سراسر جهان در هفته ای به نام «هفته جهانی نجوم» با برگزاری برنامه های ویژه‌ای تلاش می‌کنند این علم را ترویج ‌کنند. در چنین روزهایی منجمان حرفه‌یی و آماتور زیبایی‌های علم نجوم را با بیان ساده و جذاب به مردم ارایه می‌کنند.

به گزارش خبرنگار علمی ایسنا، امسال نیز ماهنامه‌ نجوم و باشگاه نجوم برج میلاد برای گرامی‌داشت هفته‌ نجوم برنامه ای یک روزه در برج میلاد برگزار خواهند کرد.

برمبنای تعریف، زمان برگزاری روز نجوم یکی از روزهای تعطیل تقویم هر کشوری است که در هفته‌ نزدیک به نخستین تربیع ماه بین 15 آوریل تا 15 می است.

مجله نجوم وبرخی مراکز و گروه های نجومی کشور، امسال روز جمعه 30 فروردین 1392 را به عنوان روز نجوم انتخاب کرده اند. برنامه روز جهانی نجوم که جمعه از ساعت 10 صبح تا 23 در برج میلاد برگزار می شود شامل برنامه‌ رصد عمومی با تلسکوپ ها و دوربین های دو چشمی - به همت ماهنامه نجوم، باشگاه نجوم برج میلاد و موسسه آسمان شب - برپایی غرفه های مختلف نجومی، برگزاری سخنرانی کارشناسان با موضوع های نجومی، غرفه های مخصوص کودکان و
نمایش زنده آشنایی با دانشمندان نجومی است.

مرکز علوم و ستاره شناسی تهران نیز برنامه های متنوعی را برای بزرگداشت روز نجوم تدارک دیده است که روز جمعه 30 فروردین از ساعت 14 تا 22 در محل مرکز واقع در تهران، تجریش، خیابان دزاشیب، خیابان عمار برگزار می شود.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] این تصویر دودی ارسالی از فضا چیست؟

[/h]


یک تصویر که توسط فضانورد کانادایی در فضا گرفته شده، به زمین ارسال شده است.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این‌ تصویر که شبیه دود است، در واقع تلاطم‌های یخی هستند که در آن سوی ساحل شمالی ژاپن واقع شده‌اند.

این تصویر توسط کریس هادفیلد فضانورد کانادایی گرفته شده و در تاریخ 19 آوریل به زمین ارسال شده است.





تصویری از تلاطم یخی ...



 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] شگفتی محققان از اسکلت عجیب شبیه موجودات فضایی

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علمي

کد خبر: 92021308409
جمعه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۲ - ۰۹:۱۶



محققان با گذشت بیش از یک دهه هنوز نتوانسته اند به ماهیت واقعی اسکلت عجیب 15 سانتی‌متری با ظاهری شبیه موجودات فضایی پی ببرند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این اسکلت عجیب که ترکیبی از آدم کوچولو و موجودات فضایی به نظر می رسد، یک دهه قبل در صحرای آتاکامای شیلی کشف شد، اما علم پزشکی و ژنتیک هنوز قادر به رمزگشایی از ماهیت واقعی این موجود نیست.

با وجود شایعاتی در خصوص فرازمینی بودن این اسکلت، محققان از ماهیت زمینی آن خبر می دهند؛ البته ناهنجاری های متعددی از جمله اسکلت شبه موجودات فضایی و وجود 10 دنده (برخلاف انسان که دارای 12 دنده است) در بدن این موجود عجیب دیده می شود.

آنالیز آدم کوچولو

محققان مدرسه پزشکی دانشگاه استنفورد به سرپرستی پروفسور «گری نولان» با استفاده از روش عکسبرداری با وضوح تصویری بسیار بالا، اشعه ایکس، سی تی اسکن و تعیین توالی DNA احتمال مواجه بودن با یک اختلال نادر ژنتیکی را مورد ارزیابی قرار دادند.

بررسی ژنتیکی نشان می دهد که این اسکلت عجیب به انسان تعلق دارد، اما 9 درصد ژن های آن با مرجع ژن انسانی مطابقت ندارد.

این موجود با وجود قد 15 سانتیمتری، در زمان مرگ بین شش تا هشت سال سن داشته و مادرش احتمالا بومی مناطق آمریکای جنوبی است.


محققان در خصوص عمر استخوان ها چندان مطمئن نیستند، اما احتمال می دهند که این موجود چند دهه قبل مرده است؛ همچنین هیچگونه جهش ژنتیکی مرتبط با اشکال مختلف کوتولگی در این اسکلت عجیب مشاهده نشده است.
 

reyhanu

عضو جدید
من نجومو خیلی دوست دارم... ولی اینا خیلی تخصصیه.......من فقط کهکشان شیری رو میشناسم اونم بابت..... :cry:
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
من نجومو خیلی دوست دارم... ولی اینا خیلی تخصصیه.......من فقط کهکشان شیری رو میشناسم اونم بابت..... :cry:


سلام احوال شما خوبید
خوش اومدین
خب برای شروع کتاب نجوم به زبان ساده رو مطالعه کنید خیلی مفیده
موفق باشی ...
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] استعمارگران مریخ سرانجام دیوانه خواهند شد؟

[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي

کد خبر: 92062012366
چهارشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۲ - ۰۰:۳۷



کلونی ساکنان ابدی مریخ می‌تواند زمینه مستعدی برای بیماری‌های روانی باشد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سازما‌ن‌های پروازهای فضایی، باراک اوباما و حتی باز آلدرین به طور جدی بحث‌هایی را برای اعزام انسان به سیاره غیرقابل‌سکونت مریخ طی چند دهه‌ آینده مطرح کرده‌اند؛ اما پس از آنکه این استعمارگران به سیاره سرخ برسند، چه رخ خواهد داد؟
شرکت «مارس‌وان» امیدوار است استعمارگری انسانی بر روی سیاره دیگر را به یک واقعیت تبدیل کند و از طریق تلویزیون امکان مشاهده تمامی حرکات افراد اعزام‌شده را به زمینیان بدهد.
اما نشریه گاردین در گزارشی مدعی است ساکنان مریخ علاوه بر رویارویی با انجماد و محیط مملو از گرد و غبار، با بی‌ثباتی روانی در این سیاره روبرو خواهند شد.
انزوای کامل اجتماعی، محدودیت ابدی در زیستگاه ساخته‌شده توسط مارس‌وان، نظارت 24 ساعته از طریق تلویزیون و فقدان خدمات بهداشت روانی موجب خواهد شد اشخاصی که برای زندگی همیشگی بر روی مریخ گزینش شده‌اند، کاملا با مشکل روانی مواجه شوند.
حتی فضانوردانی که می‌دانند سرانجام به خانه خود باز می‌گردند، در خلا تنهای فضا افسرده و مضطرب می‌شوند.
تصور بودن در فضای کوچک به همراه اندک تعدادی انسان دیگر و همچنین تاخیر در مخابره صدا مانع از آن می‌شود که این افراد با زمینیان تماس داشته باشند. آن‌ها همچنین نمی‌توانند آزادانه بر روی توپ غباری برهوت و منجمدکننده این سیاره سفر کنند.
به نوشته گاردین، شرکت مارس‌وان یا پیامدهای استعمارگری در مریخ را نادیده می‌گیرد یا این که قادر به درک آن‌ها نیست. به هر حال، در صورتی که برنامه‌های این مرکز پیش رود، می‌توان انتظار داشت ماموریت سرنشین‌دار مریخ در دهه 2030، «ماموریت نجات مریخ» نامگذاری شود، مگر این که از هم‌اکنون تیمی از روانکاوها به این سیاره اعزام شود.
 

spacechild

عضو جدید
استعمارگران مریخ سرانجام دیوانه خواهند شد؟




» سرویس: علمي و فناوري - علمي

کد خبر: 92062012366
چهارشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۲ - ۰۰:۳۷



کلونی ساکنان ابدی مریخ می‌تواند زمینه مستعدی برای بیماری‌های روانی باشد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سازما‌ن‌های پروازهای فضایی، باراک اوباما و حتی باز آلدرین به طور جدی بحث‌هایی را برای اعزام انسان به سیاره غیرقابل‌سکونت مریخ طی چند دهه‌ آینده مطرح کرده‌اند؛ اما پس از آنکه این استعمارگران به سیاره سرخ برسند، چه رخ خواهد داد؟
شرکت «مارس‌وان» امیدوار است استعمارگری انسانی بر روی سیاره دیگر را به یک واقعیت تبدیل کند و از طریق تلویزیون امکان مشاهده تمامی حرکات افراد اعزام‌شده را به زمینیان بدهد.
اما نشریه گاردین در گزارشی مدعی است ساکنان مریخ علاوه بر رویارویی با انجماد و محیط مملو از گرد و غبار، با بی‌ثباتی روانی در این سیاره روبرو خواهند شد.
انزوای کامل اجتماعی، محدودیت ابدی در زیستگاه ساخته‌شده توسط مارس‌وان، نظارت 24 ساعته از طریق تلویزیون و فقدان خدمات بهداشت روانی موجب خواهد شد اشخاصی که برای زندگی همیشگی بر روی مریخ گزینش شده‌اند، کاملا با مشکل روانی مواجه شوند.
حتی فضانوردانی که می‌دانند سرانجام به خانه خود باز می‌گردند، در خلا تنهای فضا افسرده و مضطرب می‌شوند.
تصور بودن در فضای کوچک به همراه اندک تعدادی انسان دیگر و همچنین تاخیر در مخابره صدا مانع از آن می‌شود که این افراد با زمینیان تماس داشته باشند. آن‌ها همچنین نمی‌توانند آزادانه بر روی توپ غباری برهوت و منجمدکننده این سیاره سفر کنند.
به نوشته گاردین، شرکت مارس‌وان یا پیامدهای استعمارگری در مریخ را نادیده می‌گیرد یا این که قادر به درک آن‌ها نیست. به هر حال، در صورتی که برنامه‌های این مرکز پیش رود، می‌توان انتظار داشت ماموریت سرنشین‌دار مریخ در دهه 2030، «ماموریت نجات مریخ» نامگذاری شود، مگر این که از هم‌اکنون تیمی از روانکاوها به این سیاره اعزام شود.
حالا چرا استعمارگر؟!
درهر حال انتخاب خودشون بوده. شاید یه هدف بزرگ یا یه فرار بزرگ پشت این تصمیم باشه.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] چگونه با موجودات فضایی بیگانه تعامل کنیم؟

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علمي

کد خبر: 92082716029
دوشنبه ۲۷ آبان ۱۳۹۲ - ۰۷:۱۴



محققان تأکید می‌کنند، انسان باید پیش از برقراری تماس با حیات فرازمینی، اصول و استراتژی دقیقی را در خصوص نحوه برقراری تعامل با این موجودات تدوین کند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تدوین مجموعه دقیقی از دستورالعمل ها، انسان آینده را در مأموریت های فضایی به فضای بین ستاره یی و نحوه تعامل با موجودات فضایی بیگانه یاری می کند.
این مجموعه مقررات می تواند تبادلات میان انسان و بیگانگان فضایی را تسهیل کند.
«کلوین لانگ» بنیانگذار پروژه ایکاروس – طراحی فضاپیمای بین ستاره یی – تأکید می کند: در صورت کشف شواهدی از وجود هوش فرازمینی در کرات دیگر، نیاز به مدیریت تأثیرات اجتماعی، فرهنگی و تکنولوژیکی بین انسان و بیگانگان فضایی مطرح می شود.
به گفته «لانگ»، مسافران آینده به مقصد ستارگان دوردست، جنبه های محسوس و نامحسوسی از فرهنگ انسان را با خود به همراه می برند، به همین علت باید پیش از برخورد احتمالی با بیگانگان فضایی، اصولی برای دست نخورده باقی ماندن فرهنگ هر دو طرف وضع شود.
برخی محققان عنوان می کنند که با توسعه فناوری های فضایی و گشت و گذار آزادانه در فضا، انسان دیگر علاقه یی به فرود بر سطح کرات دیگر ندارد؛ با این حال سه اصل اخلاقی پایه شامل: یادگیری پیش از هر نوع تعامل مستقیم با موجودات بیگانه، دست نخورده باقی گذاشتن هر نوع حیات فرازمینی کشف شده، خودداری از آوردن نمونه به زمین بدلیل عدم سازگاری نمونه با اکوسیستم زمین برای نحوه تعامل با هر نوع حیات فرازمینی ارائه شده است.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] حل اسرار گرمایش ستاره‌های نوترونی

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 92091308969
چهارشنبه ۱۳ آذر ۱۳۹۲ - ۰۸:۴۰



نتایج تحقیقات صورت گرفته توسط فیزیکدانان دانشگاه میشیگان، تغییرات اساسی در توصیف نحوه گرمایش سطحی ستارگان نوترونی ایجاد کرده است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ستاره نوترونی یک ستاره ابر پرجرم است و هنگامی که به شکل یک ابرنواختر منفجر می‌شود، هسته درون خودش فرو ریخته و سالم باقی می‌ماند.
تاکنون دانشمندان مطمئن بودند که چگونگی گرم شدن سطح یک ستاره نوترونی را می‌دانند، اما نتایج مطالعه صورت گرفته توسط محققان دانشگاه ایالتی میشیگان این توصیف را دستخوش تغییرات اساسی کرده است.
به باور محققان، واکنش‌های هسته‌ای در پوسته - بعنوان بخش ضخیم، جامد و خارجی‌ترین لایه یک ستاره - در فرآیند گرمایش سطح ستاره نوترونی دخالت دارد.
اما محاسبات نظری صورت گرفته توسط فیزیکدانان دانشگاه میشیگان نشان می دهد،‌ لایه های ناشناخته ای در پوسته که واکنش های هسته ای در آن روی می دهند، عامل خنک سازی سریع نوترینوها هستند.
نوترینوها ذرات بنیادی هستند که از طریق واپاشی و تجزیه رادیواکتیو ایجاد می شوند.
پروفسور «هندریک شاتس» سرپرست تیم تحقیقاتی دانشگاه میشیگان تأکید می کند: این لایه های خنک کننده در عمق کم زیر سطح قرار دارند؛ اگر گرما از لایه های عمیق تر ستاره حرکت کرده و بالا بیاید، این لایه های زیر سطحی را گرم کرده و هرگز به سطح نمی رسد.
این مسئله بطور کامل برداشت دانشمندان در خصوص گرم شدن سطح ستاره نوترونی را تغییر داده و سوالات بی پاسخ جدیدی ایجاد می کند.

نتایج این مطالعه در مجله Nature منتشر شده است.
 
بالا