e.69a_h
عضو جدید
ساختمان اداری نیایش
معمار: بهزاد اتابکی
موقعیت: تهران، ایران
تاریخ: 1392
مساحت: 3،258 مترمربع
وضعیت: ساخته‌شده
کارفرما: رضا فرح‌بخش
تیم پروژه: سهیل کرجانی، ساینا افشار، حامد سرحدی، بهناز اتابکی، محمدرضا بادله، آرزو زارع‌دار
جوایز: نامزد دریافت جایزه پروژه تجاری سال 2014 جوایز معمار خاورمیانه
ساختمان اداری نیایش، نبش یک تقاطع غیرهم‌سطح پرتردد (اتوبان نیایش و بلوار فرهنگ سعادت‌آباد) و در زمینی تقریبا مثلثی‌شکل قرار گرفته است. بخش مهمی از تلاش طراح بر این بوده است که در روند خلق فرم، از بازنمایی شکل نامناسب زمین پرهیز شود. از سوی دیگر، با توجه به بالابودن انرژی حرکتی در اطراف سایت و همچنین قابل رویت بودن بنا از دو مسیر پرتردد (حتی از درون اتومبیل‌های با سرعت بالا)، ایده اولیه خطوط نما پدیدار شد. به مانند تصویربرداری از جسمی پرسرعت که در حرکتی سریع، تنها خطوطی کشیده و گاه مواج از خود به جا می‌گذارد، لبه‌ها با حرکتی نرم، سطوح اصلی نما را به هم پیوند داده‌اند و مرز بین نمای شمالی، شرقی و جنوبی را محو کرده‌اند و هرچه بیشتر، به آزادشدن و روانی فرم‌ها در سطوحی افقی کمک کرده‌اند.
Courtesy of Behzad Atabaki
تاکید روی این خطوط و همچنین، حرکت آزاد و تکرار نه چندان یکسان طبقات با پوششی تک‌مصالحی و تک‌رنگ، در طراحی نورپردازی خارجی بنا نیز مورد توجه قرار گرفت و به منظور قابل درک بودن حجم کلی بنا و ایده‌های مترتب بر طرح معماری در شب‌هنگام، با برداشت از تیرگی سایه‌های پدیدآمده از آفتاب روز، بخش‌هایی از حجم بنا انتخاب و با LED نواری، نورپردازی شد، به شکلی که منابع نور، خود به طور مستقیم به چشم نیایند، ولی در عوض، برای نگهداری، تعویض یا تعمیر، به آسانی در دسترس باشند.
Courtesy of Behzad Atabaki
فضاهای داخلی نیز در ادامه همان ایده بازنمایی آزادی و روانی فضاها قرار دارند. واحدها بر اساس نظام پلان باز اداری طراحی شده‌اند، به صورتی که بر حسب نیاز استفاده‌کنندگان هر واحد، تنها با ایجاد پارتیشن‌هایی که در جهت کاربری فضاها و بر پایه طرح پیشنهادی معمار، تعریف می‌شوند، تقسیم‌بندی خواهند شد. در این فضاها سعی شده است با استفاده از پنجره‌هایی وسیع، امکان استفاده از نور روز و همچنین چشم‌اندازهای زیبایی از شهر، کوه و آسمان فراهم شود.
Courtesy of Behzad Atabaki
از خطوط بیرونی بنا، خطوطی ساده‌تر و آرام‌تر به درون واحدها نفوذ کرده و بر روی سقف‌ها، به شکل شکاف‌های نور پدید آمده است که به همراه دیگر نورهای نقطه‌ای تعبیه‌شده در سقف، تامین‌کننده نور واحدها هستند؛ این نورها نیز بر اساس ایده‌های معماری ذکرشده در بالا و نیز قرارگیری پارتیشن‌های داخلی شکل گرفته‌اند. نورپردازی داخلی به همراه رنگ روشن و سفید دیوارها، کف و سقف‌ها نیز در ادامه ایده تک‌مصالحی و یکپارچگی بنا قرار دارد.
معمار: بهزاد اتابکی
موقعیت: تهران، ایران
تاریخ: 1392
مساحت: 3،258 مترمربع
وضعیت: ساخته‌شده
کارفرما: رضا فرح‌بخش
تیم پروژه: سهیل کرجانی، ساینا افشار، حامد سرحدی، بهناز اتابکی، محمدرضا بادله، آرزو زارع‌دار
جوایز: نامزد دریافت جایزه پروژه تجاری سال 2014 جوایز معمار خاورمیانه
ساختمان اداری نیایش، نبش یک تقاطع غیرهم‌سطح پرتردد (اتوبان نیایش و بلوار فرهنگ سعادت‌آباد) و در زمینی تقریبا مثلثی‌شکل قرار گرفته است. بخش مهمی از تلاش طراح بر این بوده است که در روند خلق فرم، از بازنمایی شکل نامناسب زمین پرهیز شود. از سوی دیگر، با توجه به بالابودن انرژی حرکتی در اطراف سایت و همچنین قابل رویت بودن بنا از دو مسیر پرتردد (حتی از درون اتومبیل‌های با سرعت بالا)، ایده اولیه خطوط نما پدیدار شد. به مانند تصویربرداری از جسمی پرسرعت که در حرکتی سریع، تنها خطوطی کشیده و گاه مواج از خود به جا می‌گذارد، لبه‌ها با حرکتی نرم، سطوح اصلی نما را به هم پیوند داده‌اند و مرز بین نمای شمالی، شرقی و جنوبی را محو کرده‌اند و هرچه بیشتر، به آزادشدن و روانی فرم‌ها در سطوحی افقی کمک کرده‌اند.
Courtesy of Behzad Atabakiتاکید روی این خطوط و همچنین، حرکت آزاد و تکرار نه چندان یکسان طبقات با پوششی تک‌مصالحی و تک‌رنگ، در طراحی نورپردازی خارجی بنا نیز مورد توجه قرار گرفت و به منظور قابل درک بودن حجم کلی بنا و ایده‌های مترتب بر طرح معماری در شب‌هنگام، با برداشت از تیرگی سایه‌های پدیدآمده از آفتاب روز، بخش‌هایی از حجم بنا انتخاب و با LED نواری، نورپردازی شد، به شکلی که منابع نور، خود به طور مستقیم به چشم نیایند، ولی در عوض، برای نگهداری، تعویض یا تعمیر، به آسانی در دسترس باشند.
Courtesy of Behzad Atabakiفضاهای داخلی نیز در ادامه همان ایده بازنمایی آزادی و روانی فضاها قرار دارند. واحدها بر اساس نظام پلان باز اداری طراحی شده‌اند، به صورتی که بر حسب نیاز استفاده‌کنندگان هر واحد، تنها با ایجاد پارتیشن‌هایی که در جهت کاربری فضاها و بر پایه طرح پیشنهادی معمار، تعریف می‌شوند، تقسیم‌بندی خواهند شد. در این فضاها سعی شده است با استفاده از پنجره‌هایی وسیع، امکان استفاده از نور روز و همچنین چشم‌اندازهای زیبایی از شهر، کوه و آسمان فراهم شود.
Courtesy of Behzad Atabakiاز خطوط بیرونی بنا، خطوطی ساده‌تر و آرام‌تر به درون واحدها نفوذ کرده و بر روی سقف‌ها، به شکل شکاف‌های نور پدید آمده است که به همراه دیگر نورهای نقطه‌ای تعبیه‌شده در سقف، تامین‌کننده نور واحدها هستند؛ این نورها نیز بر اساس ایده‌های معماری ذکرشده در بالا و نیز قرارگیری پارتیشن‌های داخلی شکل گرفته‌اند. نورپردازی داخلی به همراه رنگ روشن و سفید دیوارها، کف و سقف‌ها نیز در ادامه ایده تک‌مصالحی و یکپارچگی بنا قرار دارد.
