تاری بزن با سازِ دل،
آتش بزن بر رازِ دل
وانگه همین پیمانه را،
لبریز کن با نازِ دل
مولانا
آتش بزن بر رازِ دل
وانگه همین پیمانه را،
لبریز کن با نازِ دل
مولانا
معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
منو اینجا نمیبینی من انگار پشت دیوارم
تو سرگرمِ یکی دیگه من از تنهایی بیزارم...
تو سرگرمِ یکی دیگه من از تنهایی بیزارم...
هر کس به اندازه ی دل هایی
که آرام می کند
آرام می شود..
که آرام می کند
آرام می شود..
حافظا ترک جهان گفتن طریق خوش دلی است
تا نپنداری که احوال جهان داران خوش است
تا نپنداری که احوال جهان داران خوش است
چندان بنشینم
که برآید نفس صبح
کان وقت به دل میرسد ازدوست پیامی
که برآید نفس صبح
کان وقت به دل میرسد ازدوست پیامی
ﻛﺎش ﻣﻴﺸﺪ ﺻﺪاي ﭘﺎﻫﺎت
ﺑـﭙـﻴﭽﻪ ﺗـﻮ ﮔـﻮش داﻟﻮن
ﻃـﺮف داﻟـﻮن ﺑـﮕﺮده
ﺳﺮ آﻓﺘﺎب ﮔﺮدوﻧﺎﻣﻮن
ﻛﺎش ﻣﻴﺸﺪ دوﺑﺎره ﺑﺎﻏﭽﻪ
ﭘـﺮ ﮔـﻠـﻬـﺎي ﺗـﻮ ﺑـﺎﺷـﻪ
ﻏﻨﭽﻪي ﺳﻔﻴﺪ ﻣﺮﻳﻢ
ﺑﺎ ﻧـﻮازش ﺗﻮ واﺷﻪ
ﺑـﭙـﻴﭽﻪ ﺗـﻮ ﮔـﻮش داﻟﻮن
ﻃـﺮف داﻟـﻮن ﺑـﮕﺮده
ﺳﺮ آﻓﺘﺎب ﮔﺮدوﻧﺎﻣﻮن
ﻛﺎش ﻣﻴﺸﺪ دوﺑﺎره ﺑﺎﻏﭽﻪ
ﭘـﺮ ﮔـﻠـﻬـﺎي ﺗـﻮ ﺑـﺎﺷـﻪ
ﻏﻨﭽﻪي ﺳﻔﻴﺪ ﻣﺮﻳﻢ
ﺑﺎ ﻧـﻮازش ﺗﻮ واﺷﻪ
تو نباشی دلم از کل جهان سیر شود
حال و احوال دلم مثل دل پیر شود
هر که آمد به سر سفره مهر تو نشست
می شود عاشق و از عشق نمک گیر شود
«مسعود ساجدی»
حال و احوال دلم مثل دل پیر شود
هر که آمد به سر سفره مهر تو نشست
می شود عاشق و از عشق نمک گیر شود
«مسعود ساجدی»
همین که تو ازم حالم رو می پرسی
دیگه هر دردی رو من بی اثر میشه
نفس های تو می پیچه تو گوشم
نفس های عمیقم بیشتر میشه
دیگه هر دردی رو من بی اثر میشه
نفس های تو می پیچه تو گوشم
نفس های عمیقم بیشتر میشه
دلم جنگل...دلم باران...دلم مهتاب میخواهد
دلم یک کلبه ی چوبی کنار آب میخواهد
چنان دلگیرم از دنیا که ترجیحا دلم شعری...
پر از تصویر موزون و خیالی ناب میخواهد
قلم دستم به دامانت، بکِش یک دسته مرغابی
که دل آرامشِ محضِ لبِ تالاب میخواهد
جهانی خالی از وحشت، نه کفتار و نه سگ باشد
دلم یک جنگلِ سبزِ پُر از سنجاب میخواهد
بکِش یک کودکِ ساده، که از اسباب بازیها
نه شمشیر و نه نارنجک، فقط یک تاب میخواهد
تمامِ حسِ شعرم را بگنجان در غزل امشب
که این تصویر رویایی فقط یک قاب میخواهد
اتاقی از اقاقی را برایم فرش کن در شعر
که ذهن خسته ی شاعر دو ساعت خواب میخواهد
دلم یک کلبه ی چوبی کنار آب میخواهد
چنان دلگیرم از دنیا که ترجیحا دلم شعری...
پر از تصویر موزون و خیالی ناب میخواهد
قلم دستم به دامانت، بکِش یک دسته مرغابی
که دل آرامشِ محضِ لبِ تالاب میخواهد
جهانی خالی از وحشت، نه کفتار و نه سگ باشد
دلم یک جنگلِ سبزِ پُر از سنجاب میخواهد
بکِش یک کودکِ ساده، که از اسباب بازیها
نه شمشیر و نه نارنجک، فقط یک تاب میخواهد
تمامِ حسِ شعرم را بگنجان در غزل امشب
که این تصویر رویایی فقط یک قاب میخواهد
اتاقی از اقاقی را برایم فرش کن در شعر
که ذهن خسته ی شاعر دو ساعت خواب میخواهد
سر تا پایم را خلاصه کنند می شوم "مشتی خاک"
که ممکن بود "خشتی" باشد در دیوار یک خانه
یا "سنگی" در دامان یک کوه
یا قدری "سنگ ریزه" در انتهای یک اقیانوس
شاید "خاکی" از گلدان
یا حتی "غباری" بر پنجره
اما مرا از این میان برگزیدند : برای" نهایت" برای" شرافت" برای" انسانیت"
و پروردگارم بزرگوارانه اجازه ام داد برای : " نفس کشیدن " " دیدن " " شنیدن " " فهمیدن "
و ارزنده ام کرد بابت نفسی که در من دمید
من منتخب گشته ام : برای" قرب " برای" رجعت " برای" سعادت "
من مشتی از خاکم که خدایم اجازه ام داده: به" انتخاب " به" تغییر " به" شوریدن " به" محبت "
وای بر من اگر قدر ندانم…
که ممکن بود "خشتی" باشد در دیوار یک خانه
یا "سنگی" در دامان یک کوه
یا قدری "سنگ ریزه" در انتهای یک اقیانوس
شاید "خاکی" از گلدان
یا حتی "غباری" بر پنجره
اما مرا از این میان برگزیدند : برای" نهایت" برای" شرافت" برای" انسانیت"
و پروردگارم بزرگوارانه اجازه ام داد برای : " نفس کشیدن " " دیدن " " شنیدن " " فهمیدن "
و ارزنده ام کرد بابت نفسی که در من دمید
من منتخب گشته ام : برای" قرب " برای" رجعت " برای" سعادت "
من مشتی از خاکم که خدایم اجازه ام داده: به" انتخاب " به" تغییر " به" شوریدن " به" محبت "
وای بر من اگر قدر ندانم…
آدم ها خسته که شدند؛
بی صدا تر از همیشه می‌روند!
احساسشان را بر می‌دارند و پاورچین پاورچین، دور می‌شوند
آدم ها هر چقدر هم که صبور باشند؛ یک روز صبرشان لبریز می‌شود،
کم می‌آورند، همه چیز را به حالِ خود می‌گذارند و می‌روند
همان‌هایی که تا دیروز، دیوانه وار، برای ماندن می جنگیدند،
همان هایی که سرشان برای مهربانی و هم صحبتی درد می کرد؛
سکوت می‌کنند،
بی تفاوت می‌شوند،
و جوری می‌روند؛
که هیچ پلی برایِ بازگشتشان، نمانده باشد.
آدم ها به مرزِ هشدار که رسیدند؛
آدمِ دیگری می‌شوند...
هر کسی باید به جایی برسد.
به رفیقی
یاری
به صمیمیتی
آغوشی
به بوسه‌ای
همدلی‌ای.
هر کسی باید به جایی برسد در جهان آدمی دیگر.
مهم نیس به کجای جهانِ یک آدم
ولی باید برسد
تا بداند که میتواند متعلق باشد.
هر گاه احساس کردید به هیچکس و هیچ‌جا تعلق ندارید، به جهان آدمی که به شما احساس امنیت میدهد وصل شوید. همین صمیمیت‌های کوتاه است که قلبمان را دوباره برای ادامه‌ی مسیر زندگی‌مان، دلگرم میکند.
به رفیقی
یاری
به صمیمیتی
آغوشی
به بوسه‌ای
همدلی‌ای.
هر کسی باید به جایی برسد در جهان آدمی دیگر.
مهم نیس به کجای جهانِ یک آدم
ولی باید برسد
تا بداند که میتواند متعلق باشد.
هر گاه احساس کردید به هیچکس و هیچ‌جا تعلق ندارید، به جهان آدمی که به شما احساس امنیت میدهد وصل شوید. همین صمیمیت‌های کوتاه است که قلبمان را دوباره برای ادامه‌ی مسیر زندگی‌مان، دلگرم میکند.
نقش او در دل
چه زیبا می نشست!!
سنگ دل،،، زد
آئینه ی ما را شــکست...
چه زیبا می نشست!!
سنگ دل،،، زد
آئینه ی ما را شــکست...
#شهریار
مرغ دل در قفس سینه من می نالد
بلبل ساز ترا دیده هم آواز امشب
زیر هر پرده ساز تو هزاران راز است
بیم آنست که از پرده فتد راز امشب
مرغ دل در قفس سینه من می نالد
بلبل ساز ترا دیده هم آواز امشب
زیر هر پرده ساز تو هزاران راز است
بیم آنست که از پرده فتد راز امشب
گفتم :
میدونی وقتی آدم دیگه از همه چی دست میکشه به آرزوهاش پناه میبره و توشون زندگی میکنه؟
پرسید:
پس امیدِ آدما چی میشه؟
گفتم:
آرزوهای آدمو بغل میکنه تا بلکه روزی برآورده شن
پرسید:
آرزوی تو چیه؟
گفتم:
تو...
تو آرزوی سالهای نیومده ی منی...
برآورده میشی؟
میدونی وقتی آدم دیگه از همه چی دست میکشه به آرزوهاش پناه میبره و توشون زندگی میکنه؟
پرسید:
پس امیدِ آدما چی میشه؟
گفتم:
آرزوهای آدمو بغل میکنه تا بلکه روزی برآورده شن
پرسید:
آرزوی تو چیه؟
گفتم:
تو...
تو آرزوی سالهای نیومده ی منی...
برآورده میشی؟
باشه عزیزم عیبی نداره
تو از غرورت دست بر ندار
اما یه خواهش ، هرجا که هستی
منو از حالت بی خبر نذار...
تو از غرورت دست بر ندار
اما یه خواهش ، هرجا که هستی
منو از حالت بی خبر نذار...
اما...
براى آن کسى که
عاشقانه دوستش داشت
بهشت ، همانجا بود
که کنار هم بودند...
براى آن کسى که
عاشقانه دوستش داشت
بهشت ، همانجا بود
که کنار هم بودند...
نیست یک ساعت قرار، این جانِ بی‌آرام را
یا رب آن آرامِ جانِ بی‌قرارِ من کجاست؟
هلالی جغتایی
یا رب آن آرامِ جانِ بی‌قرارِ من کجاست؟
هلالی جغتایی
چه کسی میفهمد
در دلم رازی هست !
میسپارم آن را
به خیال شب و تنهایی خود . . .
در دلم رازی هست !
میسپارم آن را
به خیال شب و تنهایی خود . . .
هر آدمی دلش یه آدمی رو میخواد
منم دلم تورو ، تورو دلم میخواد
کیه دلش نخواد کسی بیاد سراغش
خدا کنه دلت سراغ من بیاد
منم دلم تورو ، تورو دلم میخواد
کیه دلش نخواد کسی بیاد سراغش
خدا کنه دلت سراغ من بیاد
چیه تکلیف قلبی که یه عمری با تو سر کرده
کسی که با تو راهو رفت نمیشه بی تو برگرده
تنم جا مونده روو جاده دلم رفته پی سایت
زیر هر سقفی که هستی نگاهی کن به همسایت
کسی که با تو راهو رفت نمیشه بی تو برگرده
تنم جا مونده روو جاده دلم رفته پی سایت
زیر هر سقفی که هستی نگاهی کن به همسایت
شهر از صدا پُر است ولی از سخن تهی...
سلام بر حرف هایی که در دل ماند
و
خواهد ماند...
و
خواهد ماند...
گردلی داری
به دلبندی بده
ضایع آن کشور
که سلطانیش نیست
به دلبندی بده
ضایع آن کشور
که سلطانیش نیست