ارزيابی ظرفيت همجواری قلمروهای فضايی در واحد مسکونی

DDDIQ

مدیر ارشد
ارزيابی ظرفيت همجواری قلمروهای فضايی در واحد مسکونی

مهران علي الحسابي و سارا دانشمند


نشريه بين المللي علوم مهندسي دانشگاه علم و صنعت ایران
ويژه نامه مهندسي معماري و شهر سازی جلد 19 شماره 6 سال 1387


چکیده :
توجه به مفهوم قلمرو در طراحي مسکونی، ساماندهي محيط مصنوع را مطابق با نيازهاي اساسي اعضاي خانواده در پی خواهد داشت. در شرح مقاله به منظور شناخت ويژگي های فرهنگی خانواده و قلمروهاي ذهنی به شناخت عملکردهای خاص هر خانواده در انواع مختلف فضاها پرداخته مي شود. سپس در پديده مجاورت دو قلمرو فضايي، تاثيرات حواس بينايی، بويايی و شنوايی انسان در هر قلمرو بر قلمرو ديگر مورد بررسی قرار مي گيرد. با شناسايی جايگاه قرارگيری فعاليت های روزانه اعضای خانواده در طيف تشعشعات دريافتی و ارسالی هريک از حواس تاثيرات متقابل هر دو قلمرو فضايی به منظور انتقال تشعشع و يا پذيرش تشعشع هريک از حواس، تعيين مي شود. براي دستيابی به ميزان استقلال موردنياز هر قلمرو، با تعيين ميزان تاثيرات مجاز در همجواری دو قلمرو، محدوده مناسب که مبين ميزان تعديل در جهت سازگار سازی همجواری دو قلمرو و تامين استقلال مطلوب است، مشخص مي شود. اين محدوده که به صورت بازه ای در طيف هريک از حواس تعيين مي شود، در تناظری ديگر به طور نسبی بيانگر طيف مفاصل موردنياز در لايه هاي مختلف ارزشی است.
بنابراين نمودارهاي بدست آمده در مورد هريک از حواس بيانگر طيف مفاصل پاسخگو است که در فرآيند سازگارسازی دو قلمرو فضايی همجوار موثرند. با توجه به تعداد طيف های پاسخگو و ارزش جداسازی (فصل) آنها، ظرفيت همجواري دو فضا سنجيده می شود. با اين روش می توان به طور نسبی طيف مفاصل خطی، سطحی و يا فضايی قابل قبول را در همجواری دو فضا به منظور رسيدن به استقلال مطلوب شناسايی کرد.


کلمات کلیدی :
قلمرو - مفصل - استقلال - ظرفیت انتقال تششع - ظرفیت تششع
 

پیوست ها

  • ارزیابی ظرفیت ه&#1.pdf
    479.5 کیلوبایت · بازدیدها: 0
بالا