تام ماین در سال 1944 میلادی، در لس آنجلس آمریکا به دنیا آمد، وی در دانشگاه جنوب کالیفرنیا تحصیلات خود را به پایان رساند و در سال 1972 شرکت مشهور مورفوسیس را تأسیس نمود.
تام ماین (Thom Mayne) در مصاحبه ای معماری خود را با معماری ریچارد مه یر (Richard Meier) مقایسه کرده و اظهار می کند که سبک معماری معمارانی همچون مه یر، حول یک ایده مرکزی سامان می یابد، در حالی که معماری نسل وی به چیزی کاملا متفاوت باور داشته و احساس قرابت عجیبی با زیست شناسی، اکولوژی و پیچیدگی های نظریه آشوب -به طور کلی سیستم های در هم تنیدگی و برهم کنش های چندگانه- دارد و در ادامه نتیجه می گیرد که در معماری وی مناسبات بین چیزها مهم بوده و خود چیزها و ذات آنها در اولویت بعدی قرار دارند. دفتر معماری مورفوسیس (morphosis architects)؛ سابقه ای درخشان در طراحی فضاهای آموزشی دارد، هر چند در تمامی این آثار فرم و ظاهر ساختمان به دلیل نوآوری در طراحی جداره ها جلب توجه می کند. اما از نظر بسیاری از منتقدین این پیچیدگی در ذات ساختمان نفوذ کرده و بیش از هر کس بر مخاطبین اصلی پروژه تاثیر می گذارد.
مرکز مطالعات نجوم و اخترشناسی کهیل در پاسادینا آمریکا (Pasadena USA) یکی از این فضاهای آموزشی می باشد که توسط این معمار برجسته لس آنجلسی در سال 2009 طراحی شد. انتقادهای بسیاری به خصوص بر ساختار پلان فضاهای داخلی ساختمان مطرح شده است. ساختاری که در آن همه فضاها متناسب با محل و عملکردشان طراحی شده اند، به جز پلکانی که نقطه شاخص طرح می باشد. این حجم عمودی، همچون شهاب سنگی که از آسمان افتاده باشد؛ با ساختمان تداخل کرده و به نظر می رسد آن را سوراخ نموده است. در حقیقت این حجم نورگیری است که دارای سطحی شیب دار بوده و نور را به طور کامل به داخل هدایت می کند. نتیجه اینکه، بنا همچون تلسکوپی به نظر می رسد که علاوه بر برقراری پیوند میان آسمان و زمین، باعث پیوند انسانها نیز می شود.
تام ماین در سال 2005 موفق به کسب جایزه پرایتزکر گردید. جایزه ای که از آن به عنوان "نوبل معماری" نیز یاد می کنند. وی هم اکنون علاوه بر مدیریت دفتر معماری مورفوسیس، دارای کرسی استادی در دانشگاه UCLA نیز می باشد.
منبع:arthut.co
