مشخصات جدید در ابرهای سیاره زهره

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
مشخصات جدید در ابرهای سیاره زهره ... :):smile:
پوشش ابری اسرار آمیز سیاره ی زهره باعث شده است تا خواهر زمین از دید ما مخفی بماند. این ابرها بین 45 تا 70 کیلومتر در بالای سطح زهره قرار دارند. در قسمت بالایی اتمسفر ابرها با سرعتی معادل 300 کیلومتر بر ساعت در حال چرخش هستند که به دلیل وزش بادهای بسیار شدید بر روی این سیاره است.

این ابرها غالباً از اسید سولفوریک ، کلر و فلوئور تشکیل شده اند و این دلیل مهمی برای وجود نداشتن حیات در این سیاره است. اما دانشمندان اعتقاد دارند که اسررار زیادی در پشت این ابرها وجود دارد که باید مورد کنکاش قرار بگیرند. گروهی از دانشمندان آژانس فضایی اروپا توسط
Venus Express از اتمسفر بسیار عجیب این سیاره تصویر برداری و تصاویر متعددی را از این ابرها در طول موجهای مختلف تهیه کرده اند، که هر کدام از آنها جزئیات جدیدی را از این ابرها نشان می دهد .


دوربین (VMC) که بر روی Venus Express قرار دارد، پوشش فوقانی لایه ی ابر را درگستره ی طیفی مادون قرمز و فرابنفش مورد مشاهده قرار داده است. رصد های فرابنفش جزئیات جدیدی را از این ابرها نمایش داده اند. این جزئیات شامل آثار گوناگونی است که توسط غلظت های مختلف گاز و هوا که در بالای لایه ی ابرایجاد شده اند.


تصویر بالا نمایی کلی از نیمکره ی جنوبی زهره را نشان میدهد که از فاصله ی 30000 کیلومتری گرفته شده است. در این تصویر قطب جنوب در پایین و استوا در بالا قرار دارد. نمای ظاهری ابرها از استوا تا قطب بطور قابل توجهی تغییر کرده است. در عرض جغرافیایی پایینتر، شکل ابرها بصورت لکه ای و پاره پاره دیده می شود.


ابرها مشابه جوشش آب در یک کتری حرکت می کنند، زیرا تابش خورشید باعث گرم شدن ابرها و اتمسفر و درنتیجه ایجاد جریان همرفتی در آنها میشود. در این بین منطقه ی روشنی در تصاویر دیده شده که پس از بررسی مشحص شد از جنس اسیدسولفوریک هستند و به تازگی تشکیل داده شده است.

در عرضهای جغرافیایی میانه ی سیاره زهره، منظره تغییر چشمگیری می کند. طرح ابرها تغییر کرده و بیشتر به شکل خطی در می آیند. این موضوع نشان از آن دارد که در این نواحی همرفت ضعیف تر انجام می شود، زیرا در این منطقه به دلیل انحراف بسیار زیاد سیاره،خورشید کمتر می تابد و جریان همرفتی بسیار کمتر است.

در عرض جغرافیایی بالاتر، ساختار ابرها دوباره تغییر می کند. در اینجا ابرهای متراکم تر نمایان می شوند که تقریبا شکل نوعی کلاهک قطبی را بوجود می آورند. شکل مدور و تیره ای که در لبه ی پایینی تصویر مشاهده می کنید، یکی از نوارهای تاریکی است که معمولا در ناحیه ی قطبی مشاهده می شود و بخش هایی از اتمسفر مارپیچی و نزدیک قطب را مشخص می کند.

تصاویر اضافی گرفته شده از سیاره زهره، بیشتر یک منظره ی بسته را از ساختار ها ی شرح داده شده در بالا را فراهم می کند و جزئیاتی را نشان می دهد که تا کنون مشاهده نشده بودند. تصویر دوم ناحیه ی استوایی را با بزرگنمایی بیشتری نشان می دهد. در این تصویر جزئیات ابرهای بالایی و نواحی روشنی را که از اسید سولفوریک تشکیل شده اند از فاصله ی 20000 کیلومتری نمایش داده شده است.

تصویر سوم نیز یک منظره ی بسته را از ناحیه ی گذار میان نواحی استوایی را نشان می دهد که توسط همرفت ایجاد شده و عرض جغرافیایی میانی را بوسیله ی ابرهای بی شکل پوشانده است. این ناحیه در عرض جغرافیایی 40-50 درجه قرار دارد و از فاصله ی حدود 15000 کیلومتری تصویر برداری شده است. روش گذار میان ساختارها و نیروها یکی از معماهایی است که در سیاره زهره وجود دارد.
 

Similar threads

بالا