► •*♥*•◄ تاپیک جامع اخبار نجوم ► •*♥*•◄

[h=1] شناسایی یک حفره غول‌پیکر در سطح خورشید
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92050804338
سه‌شنبه ۸ مرداد ۱۳۹۲ - ۱۱:۳۸



رصدخانه سوهوی ناسا توانسته یک حفره غول‌پیکر را در جو خورشید، در جایی بالای قطب شمال آن به تصویر بکشد.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این لکه تاریک که بیش از یک چهارم خورشید را پوشانده، یک حفره بزرگ تاجی است که شامل ناحیه تاریک و کم تراکم جو بالایی خورشید موسوم به تاج می‌شود.

فضاپیمای سوهو بین 13 تا 18 ژوئیه(23-27 تیر) این حفره را رصد کرده که در آن زمان در حال انتشار موادی مانند باد خورشیدی به فضا بوده است.

اگرچه این حفره بنظر عاری از فعالیت خورشیدی است اما در حقیقت انفجارهای شدیدی از باد خورشیدی را منتشر کرده و ذرات خورشیدی را با سرعت حدود 805 کیلومتر بر ثانیه به فضا می‌فرستد.

حفره‌ها از دمای کمتر برخوردار بوده و از این رو نسبت به محیط اطرافشان تیره‌تر بنظر می‌رسند.

به گفته محققان، اگرچه حفره‌های خورشیدی یکی از ویژگی‌های رایج خورشید بوده اما در مناطق مختلف و با تناوب بیشتر در زمانهای مختلف دوره فعالیت خورشیدی که معمولا حدود 11 سال بوده، رخ می‌دهند.

دوره فعالیت خورشیدی اکنون در حال ورود به ماکسیمم خورشیدی بوده که پیش‌بینی می‌شود در اواخر سال 2013 اتفاق افتاده و در آن تعداد حفره‌های تاجی کاهش یابد.

در دوره ماکسیمم خورشیدی، میدانهای مغناطیسی خورشیدی برعکس شده و حفره‌های تاجی جدید در نزدیکی قطبها با تراز مغناطیسی مخالف پدیدار می‌شوند.

سپس اندازه و تعداد حفره‌های تاجی افزایش یافته و با حرکت مجدد خورشید به سمت دوره مینیموم خورشیدی به سمت دورتر از قطبها گسترش می‌یابند.

در این زمان، حفره‌های خورشیدی ایجاد می‌شوند که حتی از نمونه اخیر با مساحت 644 هزار کیلومتر یا معادل 50 زمین بزرگتر هستند.

اگرچه هنوز دلیل پیدایش این حفره‌ها نامعلوم است، آنها با مناطقی از خورشید در ارتباط هستند که میدانهای مغناطیسی در آنها افزایش یافته و دور شده و مانند سایر مناطق نمی‌توانند به سمت سطح باز گردند.

دانشمندان برای یادگیری بیشتر در مورد هواشناسی فضا به بررسی حفره‌های تاجی می‌پردازند چرا که این حفره‌ها منبع باد پر سرعت حاوی ذرات خورشیدی بوده که با سرعت بسیار بالا از خورشید منتشر می‌شوند.

تصویر اخیر از حفره عظیم خورشیدی توسط فضاپیمای 1.3 میلیارد دلاری سوهو ثبت شده که در سال 1995 با همکاری ناسا و سازمان فضایی اروپا(اسا) برای مطالعه فعالیت خورشیدی از یک نقطه ثابت میان زمین و خورشید به فضا ارسال شده است.


انتهای پیام

[h=1] پاسخ به معمای ستاره‌شناسی با نمای حیرت‌آوری از یک کهکشان
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92050804105
سه‌شنبه ۸ مرداد ۱۳۹۲ - ۰۷:۴۳



تلسکوپ جدید ALMA نمایی حیرت‌آور را از کهکشان Sculptor ارائه داده است.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «آرایه میلی‌متری/زیرمیلی‌متری بزرگ آتاکاما» (ALMA) در ماه مارس افتتاح شد اما جهانیان شاهد تصاویر باورنکردنی از این تلسکوپ جدید بوده‌اند.

این آرایه جدیدا نمایی از کهکشان Sculptor را مخابره کرده که نام علمی آن a.k.a NGC 253 بوده و حدود 11.5 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد.

تصویر مخابره‌شده گاز سردی را نمایش می‌دهد که توسط فشار ناشی از ستارگان جوان، از مرکز کهکشان به بیرون تراوش می‌کند.

چنان چه کهکشان‌ها گاز (سوخت ساخت ستاره) بیشتری را نسبت به آنچه می‌مکند، به بیرون ساطع کنند، تصویر ارسالی توضیح می‌دهد که چرا تعدادی از کهکشان‌ها کوچکتر از پیش‌بینی‌های قبلی هستند.

انتهای پیام

تصویر رنگی از کهکشان Sculptor

پیامی برای مریخ دارید؟ با لیزر بفرستید!

پیامی برای مریخ دارید؟ با لیزر بفرستید!

نخستین رصد کسوف سیاره فراخورشیدی

نخستین رصد کسوف سیاره فراخورشیدی

» سرویس: علمي و فناوري - علمي

کد خبر: 92050904825
چهارشنبه ۹ مرداد ۱۳۹۲ - ۱۱:۳۶

اخترشناسان با استفاده از رصدخانه اشعه ایکس چاندرا موفق به مشاهده گذر یک سیاره فراخورشیدی از مقابل ستاره والد شدند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سیستم ستاره‌یی HD189733 در فاصله 63 سال نوری از زمین واقع شده است.
اخترشناسان برای نخستین بار از زمان کشف سیارات فراخورشیدی در دو دهه قبل با استفاده از رصدخانه اشعه ایکس ناسا و رصدخانه نیوتن XMM‌ آژانس فضایی اروپا (ESA) موفق به رصد گذر سیاره فراخورشیدی از مقابل ستاره والد HD189733 شدند.
«کاتیا پوپنهگر» از محققان مرکز اخترفیزیک هاروارد- اسمیت سونیان و سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید می کند: نخستین رصد اشعه ایکس از گذر یک سیاره فراخورشیدی از مقابل ستاره والد، اطلاعات جدیدی را در خصوص ویژگی های سیاره ارائه می کند.

سیاره فراخورشیدی HD189733b مشابه سیاره مشتری در منظومه شمسی است، اما در مدار بسیار نزدیک به ستاره والد قرار دارد؛ فاصله این سیاره تا ستاره والد 30 برابر نزدیک تر از فاصله زمین به خورشید است و مدت گردش سیاره بدور ستاره تنها 2.2 روز به طول می انجامد.
اخترشناسان از تلسکوپ فضایی کپلر برای بررسی سیاره در طول موج نوری استفاده کردند و با کمک تلسکوپ هابل رنگ آبی سیاره مورد مطالعه قرار گرفت که نشان می داد این رنگ ناشی از وجود ذرات سیلیکات در جو سیاره است.
رصدهای اشعه ایکس با کمک رصدخانه چاندرا و نیوتن XMM جزئیات جدیدی در خصوص نوع و جو اطراف سیاره HD189733b ارائه کرد که نشان می دهد، لایه های کشیده ای از جو سیاره وجود دارند که در طیف نوری شفاف اما در اشعه ایکس مات هستند.
در این تحقیقات همچنین جزئیات دقیقی از نحوه اثرگذاری سیاره و ستاره والد بر یکدیگر مشخص شد.
پرتوهای اشعه ایکس و فرابنفش از ستاره والد HD189733 باعث تبخیر جو سیاره فراخورشیدی HD189733b می شوند که باعث از دست رفتن 100 تا 600 میلیون کیلوگرم از جرم جو سیاره می شود.
نتایج این مطالعه در مجله Astrophysical منتشر شده است.

[h=1] سرنوشت جهنمی ناهید در انتظار زمین!

[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92051105628
جمعه ۱۱ مرداد ۱۳۹۲ - ۱۰:۰۲



محققان معتقدند، روند صعودی انتشار گازهای گلخانه‌یی می تواند زمین را به سیاره ای غیر قابل سکونت مانند ناهید مبدل کند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با افزایش انتشار گازهای گلخانه‌یی، میزان جذب انرژی خورشید نیز به شدت افزایش یافته و زمین دیگر قادر به حفظ تعادل دمایی نخواهد بود.
در نتیجه گرم تر شدن زمین، اقیانوس ها به حالت جوش درآمده و تبخیر می شوند؛ در این شرایط جو مملو از بخار شده و زمین به سیاره ای غیر قابل سکونت مشابه سرنوشت جهنمی ناهید مبدل خواهد شد.
منطقه قابل سکونت ستاره جایی است که فرآیند فرار گازهای گلخانه‌یی آغاز می شود؛ این منطقه حلقه ای از فضا در اطراف ستاره است که محل مناسبی برای شکل گیری آب به شکل مایع بر سطح سیاره سنگی و میزبانی حیات محسوب می شود.
اخترشناسان دانشگاه ویکتوریا با استفاده از مدل رایانه‌یی دریافته اند، آستانه پایین تر تابش حرارتی در فرآیند گازهای گلخانه‌یی احتمالا سریع تر از تصورات قبلی روی دهد.
«تیلور رابینسون» یکی از نویسندگان این تحقیق تأکید می کند: نتایج این یافته برای سیاره زمین نیز قابل تعمیم است؛ با توجه به افزایش میزان تابش نور خورشید، جو زمین بیش از تصورات قبلی مستعد اثرات گازهای گلخانه ای قرار دارد.
نتایج این مطالعه در مجله Nature Geoscience منتشر شده است.

[h=1] سندی که منجر به تأسیس ناسا شد

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92051105651
جمعه ۱۱ مرداد ۱۳۹۲ - ۱۰:۲۱

سند «لایحه ملی فضا و هوانوردی» در سال 1958 توسط آیزنهاور، رئیس‌جمهور ایالات متحده، امضا شد و سیاست‌های ناسا، دستوالعمل‌ها و اهداف آن را تشریح کرد.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اهداف ناسا آن طور که در سال 1958 توصیف شد، شامل بسط دانش بشری درباره زمین و پدیده‌های موجود در جو و فضا، ارتقای کارایی، عملکرد، سرعت، امنیت و کاربرد وسیله‌های نقلیه فضایی و هوانوردی، توسعه و اجرای وسایل نقلیه‌ای که قادر به حمل ابزار، تجهیزات و ارگانیسم‌های زنده از خلال فضا هستند، تثبیت مطالعات طولانی که دارای مزیت‌های بالقوه بوده، تثبیت فرصت‌ها و همچنین تشریح مشکلات دخیل در استفاده از فعالیت‌های فضایی برای اهداف علمی و صلح‌آمیز، دسترسی به آژانس‌هایی که مستقیما در دفاع از کشفیاتی که دارای ارزش یا اهمیت نظامی هستند، دخیل‌اند و تجهیزشدن توسط چنین آژانس‌هایی برای عملکرد غیرنظامی با هدف هدایت و کنترل فعالیت‌های فضایی و هوانوردی غیرنظامی، کارآمدترین استفاده از منابع مهندسی و علمی با همکاری نزدیک بین آژانس‌های علاقه‌مند در این کشور برای اجتناب از دوباره‌کاری غیرلازم و... بوده است.

[h=1] کشف سیستم ستاره‌یی که هر 93 روز یک بار دزدکی چشمک می‌زند

[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92051105634
جمعه ۱۱ مرداد ۱۳۹۲ - ۱۰:۰۶

ستاره‌شناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی Spitzer متعلق به ناسا، سیستم ستاره‌یی جوانی را رصد کرده‌اند که هر 93 روز یک بار چشمک می‌زند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این سیستم ستاره‌یی که YLW 16A نام گرفته شامل سه ستاره در حال رشد است که دیسک ماده به جا مانده از فرایند شکل‌گیری ستاره‌یی، دو عدد از آن‌ها را احاطه کرده است.
هنگامی که دو ستاره درونی به دور یکدیگر می‌چرخند، به طور دوره‌یی و دزدکی از دیسکی که آن‌ها را احاطه کرده به بیرون نگاه می‌کنند.
به نظر می‌رسد خود دیسک به دلیل حضور گرانش مختل‌کننده ستاره سومی که در پیرامون سیستم می‌چرخد از این دو ستاره مرکزی منحرف می‌شود.
کل سیستم در مراحل روشن و شفاف می‌چرخد و ستارگان مرکزی هنگامی که دیسک کج حول آن‌ها می‌چرخد، زیر چشمی به بیرون نگاه می‌کنند.
تصور می‌شود این دیسک باید برای تولیدمثل‌ سیاره‌ها و دیگر اجرام کیهانی که یک سیستم خورشیدی را شکل‌ می‌دهند، به فعالیت خود ادامه دهد.
تلسکوپ Spitzer نور مادون قرمزی را از YLW 16A مشاهده کرد که توسط گاز گرم‌شده و غبار موجود در دیسکی که هنوز ستارگان جوان را قنداق می‌کند، ساطع می‌شود.
دیگر مشاهدات توسط مرکز تحقیقاتی زمین‌محور 2MASS و همچنین ابزار «تلسکوپ خیلی بزرگ» رصدخانه جنوب اروپا واقع در شیلی، به دست آمدند.
سیستم YLW 16A چهارمین نمونه سیستم ستاره‌یی است که در چنین حالتی چشمک می‌زند و دومین سیستم در همان ناحیه شکل‌گیری ستاره‌ای Rho Ophiuchus است.

یافته‌های حاصل حاکی از آن است که این سیستم‌ها باید بیش از آن‌چه پیش‌تر تصور می‌شد، رایج باشند.
سیستم‌های ستاره‌یی چشمک‌زن با دیسک‌های منحرف‌شده، شیوه‌ مطالعه‌ چگونگی شکل‌گیری سیارات در این محیط‌ها را به دانشمندان پیشنهاد می‌دهند.
سیاره‌هایی که می‌توانند حول یک یا دو ستاره در سیستم ستاره‌یی دوگانه بچرخند، سیاره‌های circumbinary خوانده می‌شوند.
ستاره‌شناسان می‌توانند چگونگی جذب‌شدن نور توسط دیسک‌های شکل‌دهنده سیارات را در طول مراحل ضعیف و شفاف سیستم‌های ستاره‌یی چشمک‌زن ضبط کنند.
این امر اطلاعاتی را در خصوص موادی که دیسک را شکل می‌دهند، آشکارسازی می‌کند.
این سیستم‌های چشمک‌زن کاوشگرهای طبیعی در خصوص فرایندهای شکل‌گیری سیاره دوگانه و circumbinary را در اختیار می‌گذارند.
جزئیات این مطالعه در Astronomy & Astrophysics منتشر شد.

[h=1] رصد یک سیاره سرد و آبی رنگ توسط تلسکوپ ژاپن
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92051206540
شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۲ - ۱۴:۳۱



اخترشناسان با استفاده از تصاویر تلسکوپ سوبارو موفق به رصد یکی از کوچکترین سیارات بیگانه در ابعادی حدود چهار برابر سیاره مشتری شده اند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سیاره سرد و آبی رنگ GJ504b در فاصله نسبتا دور و خارج از منطقه قابل سکونت ستاره والد GJ504 واقع شده است و سایر عوامل مانند ضخامت جو می تواند معیاری برای قرار داشتن سیاره در منطقه قابل سکونت باشد.

تیم تحقیقاتی به رهبری اخترشناسان دانشگاه توکیو برای شناسایی و عکسبرداری از این سیاره کوچک از دوربین با کنتراست بالا بر روی تلسکوپ سوبارو (Subaru) استفاده کردند.

فاصله مداری سیاره GJ504b از ستاره والد حدود 44 برابر فاصله زمین تا خورشید و حتی بسیار دورتر از فاصله پلوتو از خورشید است؛ دمای این سیاره حدود 238 درجه سانتیگراداست و بدلیل فاصله بسیار دور از ستاره والد، سرد و آبی رنگ دیده می شود.

در مقایسه با عمر 4.5 میلیارد ساله سیاره زمین، این سیاره تنها 160 میلیون سال عمر داشته و سیستمی نسبتا جوان محسوب می شود.

شناسایی این سیاره بخشی از پروژه اکتشافی بزرگتری موسوم به برنامه SEEDS محسوب می شود که شامل مشاهده سیستم های ستاره ای در ابعاد و عمرهای متفاوت برای بررسی نحوه شکل گیری سیستم های سیاره ای است.

پروژه SEEDS در سومین سال از مأموریت پنج ساله خود قرار داشته و رصد 500 ستاره را در برنامه دارد؛ شناسایی سیاره سرد GJ504b نیز یکی از کشفیات این پروژه محسوب می شود.

نتایج مطالعات صورت گرفته بر روی سیستم سیاره ای GJ504b بزودی در مجله Astrophysical منتشر خواهد شد.


انتهای پیام

[h=1] کشف گورستان دنباله‌دار

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علمي

کد خبر: 92051306729
یکشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۲ - ۰۸:۱۸

تیمی از ستاره‌شناسان دانشگاه Anitoquia، مدلین و کلمبیا به تازگی گورستانی از دنباله‌دارها را کشف کرده‌اند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تیم تحقیقاتی به رهبر پروفسور ایگناسیو فرین، همچنین توضیح می‌دهد که چگونه تعدادی از این اجرام کیهانی که میلیون‌ها سال غیرفعال بودند، به حیات بازگشته‌اند و «دنباله‌دارهای لازاروس» نام گرفته‌اند.
دنباله‌دارها در میان کوچک‌ترین اجرام منظومه شمسی جای گرفته‌اند که نوعا چند کیلومتر عرض دارند و از ترکیبی از صخره‌ها و یخ تشکیل شده‌اند.
در صورتی که این اجرام به خورشید نزدیک شوند، بخشی از یخ آن‌ها پیش از جاروشدن توسط نور خورشید و باد خورشیدی برای تشکیل دنباله‌ای از گاز و غبار، به گاز تبدیل می‌شود.
بسیاری از دنباله‌دار‌های مشاهده‌شده دارای مدارهای بسیار بیضوی هستند و این بدین معناست که آن‌ها به ندرت به خورشید نزدیک می‌شوند.
همچنین هزاران سال طول می‌کشد تا تعدادی از این دنباله‌دارهای دارای عمر طولانی هر گردش خود حول خورشید را کامل کنند.
تعداد 500 دنباله‌دار با عمر کوتاه نیز وجود دارند و هنگامی ایجاد می‌شوند که دنباله‌دارهای با عمر طولانی از نزدیکی ژوپیتر عبور می‌کنند و در مدارهایی که تا 200 سال دوام دارند، شکسته می‌شوند.
دنباله‌دارها همچنین گه‌گاه با زمین تصادم پیدا می‌کنند و ممکن است در انتقال آب به کره خاکی نقش ایفا کرده‌ باشند.
مطالعه جدید به منطقه متمایزی از منظومه شمسی اختصاص یافت که کمربند اصلی سیارک‌های بین مدارهای مریخ و ژوپیتر است.
این حجم از فضا حاوی بیش از یک میلیون جرم کیهانی به اندازه یک متر تا 800 کیلومتر است.
توضیح معمول برای سیارک‌ها این است که این اجرام بلوک‌های سازنده یک سیاره هستند که هرگز شکل نگرفته‌اند؛ زیرا حرکت قطعات توسط میدان گرانشی قوی ژوپیتر مختل شده‌اند.
در یک دهه گذشته 12 دنباله‌دار فعال در ناحیه کمربند اصلی سیارک‌ها کشف شدند.
این امر تا حدی تعجب‌ برانگیز بود و تیمی که با هدف بررسی منشأ آن‌ها تشکیل شد، موفق شد توضیحی برای این واقعیت ارائه دهد.
دانشمندان حاضر گورستانی از دنباله‌دارها را کشف کرده‌اند و دریافته‌اند که تعدادی از این اجرام صخره‌های مرده نیستند، بلکه دنباله‌دارهای غیرفعالی هستند که چنانچه انرژی که از خورشید دریافت می‌کنند، اندک درصدی افزایش یابد، به زندگی بازمی‌گردند.
چنین رویداد حیرت‌انگیزی می‌تواند تا حدودی به‌ آسانی رخ دهد زیرا مدارهای تعداد فراوانی از دنباله‌دارهای حاضر در کمربند سیارک‌ها دستخوش تغییر شده و منجر به کاهش فاصله حداقلی بین جرم کیهانی و خورشید و افزایش جزئی دمای متوسط می‌شود.
بر اساس این تفسیر، میلیون‌ها سال پیش کمربند اصلی مملو از هزاران دنباله‌دار فعال بوده است. عمر این جمعیت طولانی شد و فعالیت آن‌ها رو به افول گذاشت.
آن‌چه امروزه مشاهده می‌شود، فعالیت پسماند این گذشته درخشان بوده است.
دوازده مورد از این صخره‌ها، دنباله‌دارهای واقعی هستند که پس از این که فاصله حداقلی‌شان از خورشید اندکی کاهش یافت، انرژی اضافی جزئی که از خورشید دریافت کردند، برای احیای آن‌ها از گورستان کفایت می‌کرد.

به گفته دانشمندان حاضر در این مطالعه، این اشیا، دنباله‌دارهای لازاروس هستند و پس از غیرفعال‌بودن به مدت هزاران یا حتی میلیون‌ها سال، به حیات بازمی‌گردند.
تیم تحقیقاتی مقاله خود را در Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر کرد.

[h=1] جاخالی زمین به یک جرقه عظیم خورشیدی که شبکه برق را تهدید کرد

[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92051306733
یکشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۲ - ۰۸:۲۰

یک پالس الکترومغناطیسی با قابلیت تخریب تجهیزات برق در مناطق با مقیاس قاره دو هفته پیش با فاصله کمی از کنار زمین عبور کرده بود.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، پالسهای الکترومغناطیسی امواج عظیمی از انرژی هستند که می‌توانند از یک جرقه خورشیدی شدید یا انفجار هسته‌ای با ارتفاع بالا ناشی شوند.
ابعاد این پالس مشابه رویداد کارینگتون در سال 1859 بوده و از میان مدار زمین عبور کرد.

این رویداد نادر نبوده است؛ در سال 1989 یک تاثیر پالس الکترومغناطیسی در کانادا باعث قطع سیستم انتقال برق در کبک شد.
همچنین در اواسط ماه مه یکی از بزرگترین جرقه‌های خورشیدی سال روی داد. خورشید میلیاردها تن ذره را به فضا ارسال کرد که خوشبختانه در جهت زمین نبودند.
یک افزایش کلی در فعالیت جرقه خورشیدی در 12 ماه گذشته مشاهده شده چرا که خورشید به اوج دوره 11 ساله خود نزدیک شده است.
مقامات کشورهای انگلیس و آمریکا برای مقابله با خطرات یک پالس الکترومغناطیسی طبیعی یا اتمی و آماده‌سازی شبکه برق جلساتی را تشکیل داده‌اند.
پژوهشی در سال گذشته پیش‌بینی کرد که احتمال بروز یک توفان خورشیدی شدید با امکان تاثیرگذاری بر زمین تا سال 2020 به میزان یک در هشت وجود دارد.

[h=1] امکان وجود حیات در بخشی از سیارات اطراف ستارگان کوتوله قرمز
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92051306858
یکشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۲ - ۰۹:۵۵



پژوهش جدید محققان دانشگاه کلمبیا نشان داد که سیارات شبه زمینی ممکن است در بخش کوچکی از سطح خود از حیات برخوردار باشند؛ حتی اگر بیشتر آب آنها بطور دائم منجمد شده باشد.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، به گفته محققان، سیاراتی که در اطراف ستاره‌های قرمز کوتوله می‌چرخند(سیارات فراخورشیدی) همیشه تنها یک سوی آنها به سمت ستاره میزبان بوده از این رو آبهای سطحی آنها در بخش همیشه سرد و تاریک به شکل منجمد وجود دارد اما هنوز می‌توانند از حیات برخوردار باشند.

همانطور که ماه همیشه یک سوی خود را در برابر زمین گذاشته، چنین رویدادی برای سیارات فراخورشیدی در اطراف کوتوله‌های قرمز نیز صدق می‌کند. در نتیجه یک سوی این سیارات همیشه روز و سوی دیگر آن همیشه شب است.

اما اگر آب به سمت گرمتر و روز سیارات حرکت کند، بخار خواهد شد. در سمت شب این سیارت همچنان آب می‌تواند به شکل یخ سطحی وجود داشته و تاثیر غیر عادی «کره چشم زمین» را ایجاد کند.

در این حالت تنها نوار نازکی از آب کل سیاره خواهد ماند که از دمای مناسب برای مایع باقی ماندن برخوردار باشد و موجودات بتوانند در آن رشد کنند.

محققان امیدوارند چنین نواری در سیارات بسیار نزدیک به ستاره‌های کوتوله قرمز که مانند خورشید داغ نیستند، وجود داشته باشد.

اصل به دام انداختن آب یکی از سرنخ‌های اصلی در تلاش برای ارزیابی قابل سکونت بودن بالقوه سیارات در مدار ستاره‌های کوتوله قرمز است.

همه چیز به پارامترهای جریان و ذوب شدن یخ بستگی داشته و اینکه نوار آب باقی مانده در وسط بتواند حفظ شود.

بر این اساس، بسته‌های کوچک حیات ممکن است در این جهان‌های دارای آب به تله افتاده باقیمانده باشد.

تقریبا سه چهارم ستارگان منظومه شمسی را ستارگان کوتوله قرمز تشکیل داده که امکان وجود سیارات این چنینی در مدار آنها را بیشتر کرده است.

انتهای پیام

[h=1] جشن یکسالگی «کنجکاوی» در مریخ + فیلم
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - فناوري
کد خبر: 92051306969
یکشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۲ - ۱۱:۰۰



کاوشگر کنجکاوی ناسا که تاکنون توانسته به هدف اصلی ماموریت خود در مورد امکان وجود حیات در مریخ باستانی دست یابد، فردا (دوشنبه) اولین سالگرد حضور خود در مریخ را جشن خواهد گرفت.

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این آزمایشگاه متحرک همچنین به هدایت طرحهایی برای ماموریت های سیاره‌ای آینده می‌پردازد.

چارلز بولدن، رئیس ناسا اظهار کرد: موفقیت‌های کنجکاوی که شامل فرود چشمگیر در سال گذشته و کشف یافته‌های علمی از آن زمان تاکنون بوده، ما را به سمت اکتشافات بیشتر مانند ارسال انسان به یک سیارک یا مریخ پیش برده است. جای چرخهای کنونی بعدها به جای پا منجر خواهد شد.

این کاوشگر پس از الهام بخشیدن به میلیونها انسان در سراسر جهان با فرود موفق آن در دهانه گیل سیاره قرمز در روز شش اوت(12 مرداد)، به ارائه بیش از 190 گیگابایت داده، بیش از 36 هزار تصویر کامل و 35 هزار تصویر کوچک، انتشار بیش از 75 هزار اشعه لیزر برای بررسی ترکیبات هدفها، جمع‌آوری و بررسی مواد نمونه از دو سنگ و طی بیش از 1.6 کیلومتر مسیر پرداخته است.

کنجکاوی که به اندازه یک خودرور بوده، در چهار هفته گذشته پس از ترک برخی از اهداف علمی که شش ماه را به بررسی آنها پرداخته بود، با سرعت 0.14 کیلومتر در ساعت، 699 متر را طی کرده است. این کاوشگر مسیر خود را به سمت دامنه کوهستان شارپ ادامه داده که در آنها به بررسی لایه‌های پایینی این کوه 4.8 کیلومتری خواهد پرداخت.


سال گذشته فضاپیمای آزمایشگاه علمی مریخ و سیستم فرود جرثقیل آسمانی بی‌نظیر آن، کاوشگر کنجکاوی را در نزدیکی دامنه کوه شارپ فرود آورد.این کوه از لایه زمین‌شناسی قابل مشاهده‌ای مانند نمونه‌ای که توسط مدارگردهای مریخ به عنوان منشأ دارای محیط مرطوب شناسایی شده، برخوردار است. کنجکاوی در فاصله 1.6 کیلومتری از مرکز هدف 20 کیلومتری فرود آمده بود.

دانشمندان ابتدا تصمیم گرفتند تا رخنمونهای نزدیکتر را بررسی کنند که طی آن این ماموریت به سرعت توانست نشانه‌هایی از جریان آب شدید باستانی را کشف کند. اینها اولین رسوبات ریگی رودخانه بودند که از نزدیک در مریخ بررسی شدند.

کشف شواهد یک محیط مناسب برای پشتیبانی از حیات میکروبی در گذشته نیز با بررسی اولین ماده نمونه بدست آمده با حفر یک سنگ مریخی در هشت ماه اول از ماموریت اولیه 23 ماهه کنجکاوی رخ داد.

این مأموریت همچنین سطوح طبیعی تابش را در مسیر سفر به مریخ سنجیده و اکنون در حال ارزیابی تابش و آب‌وهوا در سطح این سیاره است که می‌تواند برای طراحی ماموریتهای آینده سرنشین‌دار به سیارات مفید باشد.

از دیگر یافته‌های این ماموریت آن بود که سیاره مریخ بیشتر جو اولیه خود را در جریان فرآیندهایی در بالای جو آن از دست داده است. ماموریت بعدی ناسا به مریخ موسوم به تکامل ترکیبات فرار و جو مریخ (ماون) به منظور بررسی این فرآیندها در جو بالایی در حال آماده‌سازی برای پرتاب در ماه نوامبر است.

ناسا برای جشن یکسالگی کنجکاوی در مریخ یک فیلم دو دقیقه‌ای از اولین سال اکتشاف این کاوشگر را منتشر کرده است. این ویدئوی جدید شامل 548 تصویر چشم ماهی از دوربین جلوی اجتناب از خطر کنجکاوی بوده که بین اوت 2012 و ژوئیه 2013 ثبت شده‌اند.


انتهای پیام

[h=1] «باز آلدرین»: ماه چندان زیبا نبود!
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92051306727
یکشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۲ - ۰۸:۱۴



«باز آلدرین» دومین فضانوردی که پای بر سطح ماه گذاشت، همزمان با چهل و چهارمین سالگرد فرود آپولو 11، خاطراتی از این سفر را تشریح کرد.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، فضاپیمای آپولو 11 به همراه سه فضانورد به نام های نیل آرمسترانگ، باز آلدرین و مایکل کالین در تاریخ بیستم جولای 1969 میلادی (29 تیر) بر سطح ماه فرود آمد.

نخستین گام بر روی ماه توسط «آرمسترانگ» برداشته شد و وی به همراه «آلدرین» در مجموع 21 ساعت و 30 دقیقه بر سطح ماه حضور داشتند، اما «کالین» به عنوان خلبان در تمام مدت در فضاپیما باقی ماند.

«باز آلدرین» دومین انسانی است که پس از «نیل آرمسترانگ» قدم بر سطح ماه گذاشت؛ وی در مصاحبه ای به بهانه چهل و چهارمین سالگرد این رویداد تاریخی به تشریح برخی از جزئیات سفر پرداخت.

بر خلاف «آرمسترانگ» که ماه را بسیار زیبا توصیف کرده بود، «آلدرین» این قمر را نه چندان زیبا، متروک و خالی از حیات عنوان و تأکید می کند: بر سطح ماه تنها سایه‌هایی از افق خاکستری و تیره پیش روی ما قرار داشت.

«آلدرین» در خصوص جمله معروف «گامی کوچک برای انسان و جهشی بزرگ برای بشریت» که «آرمسترانگ» در زمان قدم نهادن بر سطح ماه گفت، معتقد است: وی پیش از فرود بر سطح ماه زمان زیادی داشت تا جمله مناسبی برای این دستاورد بزرگ آماده کند.

اتمام سوخت پیش از فرود و مشکلات زمان خروج از فضاپیما از جمله مواردی است که «آلدرین» در خصوص مأموریت آپولو 11 به آنها اشاره می کند.

دومین انسانی که قدم بر سطح ماه گذاشت، در حال حاضر یکی از مشاوران ساخت مستعمره انسانی بر سطح مریخ محسوب می شود؛ «آلدرین» با اشاره به انتقادات موجود به این طرح از جمله هدر دادن پول برای یک پروژه غیر ممکن تأکید می کند: این حرکت برای نجات بشر در آینده ضروری است و با توجه به توسعه فناوری های مختلف، این سفر امکانپذیر است.


انتهای پیام


«باز آلدرین» داخل فضاپیمای آپولو 11 در حال عکسبرداری از اثر پایش بر سطح ماه



باز آلدرین (سمت راست) در حال مرور خاطرات سفر تاریخی به ماه

[h=1] کشف گروه جدیدی از خوشه‌های ستاره‌ای
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92051407613
دوشنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۲ - ۰۹:۲۶



یک تیم بین‌المللی از ستاره‌شناسان موفق به کشف خوشه‌های خورشیدی با ویژگی‌هایی شده‌اند که تاکنون دیده نشده است.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، محققان با استفاده از داده‌های تلسکوپ فضایی هابل و تلسکوپ 10 متری کِک در هاوایی، چندین خوشه ستاره ای را با اندازه‌ها و جرمهایی شناسایی کرده‌اند که تا پیش از این ناشناخته بوده است.

محققان وجود تعدادی خوشه ستاره‌ای متفاوت را تائید کرده‌اند و این نظریه که آنها از انواع خاص برخوردارند را رد می‌کند.

این محققان همچنین رنگ خوشه‌های ستاره‌ای را اندازه‌گیری کرده و دریافتند که خوشه‌های با جرمهای کمتر به رنگ قرمز و جرمهای بالاتر به رنگ آبی هستند که نشانگر تفاوت در ترکیبات شیمیایی آنهاست.

این پژوهش در مجله Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر شده است.

انتهای پیام

[h=1] رژیم غذایی کهکشان ها با افزایش سن
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92051407512
دوشنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۲ - ۰۰:۴۵



نتایج یک تحقیق جدید نشان می‌دهد، میزان رشد کهکشان‌های عظیم‌الجثه به مرور زمان کاهش یافته و کمتر اقدام به تغذیه از کهکشان‌های همسایه می کنند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا و کاوشگر نقشه‌بردار فروسرخ میدان وسیع (WISE) دریافته‌اند که اشتهای کهکشان‌های پیر و غول پیکر به افزایش سن بشدت کاهش پیدا می‌کند.

«ین تینگ لین» از محققان آکادمی سینیکا تایپه و سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید می‌کند: کهکشان‌های عظیم‌الجثه رژیم غذایی را در اواخر عمر پنج میلیارد سالگی خود آغاز می‌کنند.

به گفته «پیتر ایزنهارت» از نویسندگان این مطالعه و از محققان آزمایشگاه پیشرانه جت (JPL) ناسا، تلسکوپ اسپیتزر و کاوشگر WISE‌ نشان دادند که هنوز جزئیات زیادی در خصوص کهکشان‌های غول پیکر هنوز ناشناخته باقی مانده‌اند.

این یافته جدید به اخترشناسان برای درک بهتر چگونگی شکل‌گیری خوشه های کهکشانی متشکل از هزاران کهکشان در بین ساختارهای ابر پر جرم در کائنات کمک می‌کند.

نتایج این مطالعه در مجله Astrophysical منتشر شده است.


انتهای پیام

[h=1] وقتی خورشید آغوش می‌گشاید

[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92051508291
سه‌شنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۲ - ۰۲:۰۴



تصاویر جدید ثبت شده از فعالیت‌های خورشیدی به نمایش دو نوار پلاسما پرداخته که از خورشید به بیرون شلیک می‌شوند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، فضاپیمای استریو A ناسا در رصدهای جدید خود موفق به ثبت بازوهای گشوده شده خورشید در فضا شده است.

این رویداد شامل گسترش دو رشته پلاسما از انفجاری در جو خورشید بوده است.

به گفته ناسا، این بازوهای پلاسمایی در یک رویداد 12 ساعته از یک لکه خورشیدی در روزهای 21 و 22 ژوئیه(30 و 31 تیر) منتشر شدند. این پدیده خورشیدی در طول موج نور شدید فرابنفش رصد شده و به شکل یک ویدیو از توفان خورشیدی فشرده شده است.

ماهواره‌های استریو A و استریو B در سال 2006 به عنوان بخشی از رصدخانه ارتباطات خاکی خورشیدی به فضا پرتاب شدند. آنها تنها دو نمونه از ماهواره‌های سازمان ناسا برای نظارت بر فعالیت خورشیدی هستند.

ناسا و سازمان فضایی اروپا(اسا) همچنین در ساخت رصدخانه هلیوسفری و خورشید(سوهو) که در سال 1996 به فضا پرتاب شده، همکاری داشتند. این رصدخانه اخیرا یک گودال عظیم در جو خورشید مشاهده کرد که تقریبا یک چهارم سطح خورشید را در بخش قطب شمال آن پوشانده است.

خورشید در حال نزدیکی از اوج دوره 11 ساله خود موسوم به ماکزیمم خورشیدی است. در طول این زمان تعداد لکه‌های خورشیدی بیشتری ایجاد می‌شوند که میزان جرقه‌ها و تخلیه‌های خورشیدی را افزایش می‌دهند. این در حالیست که به گفته دانشمندان، ماکسیمم خورشیدی این دوره ضعیفترین نمونه در قرن اخیر بوده است.

[h=1] قوی‌ترین مدرک هابل برای منشأ انفجارات اشعه‌های گامای کوتاه‌
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92051508294
سه‌شنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۲ - ۰۲:۰۶



تلسکوپ فضایی هابل قوی‌ترین مدرک مبنی بر این که انفجارات اشعه گامای کوتاه‌مدت توسط ادغام دو شیء ستاره‌ای فوق‌متراکم و کوچک مانند یک جفت ستاره نوترونی یا یک ستاره نورتونی و یک سیاهچاله آزاد می‌شوند را ارائه کرده است.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این مدرک قطعی از مشاهدات هابل در نور مادون‌قرمز نزدیک یک توپ آتشین در حال ناپدیدشدن به دست آمده که پس از انفجار کوتاه اشعه گاما (GRB) تولید می‌شود.

این پس‌فروزش برای نخستین بار نوع جدیدی از انفجار ستاره‌ای را آشکارسازی می‌کند که kilonova نامیده می‌شود.

پدیده kilonova انفجاری است که پیش‌بینی می‌شود با انفجار اشعه گامای کوتاه‌مدت را همراهی می‌کند.

یک kilonova حدود هزار برابر شفاف‌تر از یک نواختر است، که از فوران یک کوتوله سفید ناشی می‌شود؛ با این حال، چنین انفجار ستاره‌ای فقط یک دهم تا یک صدم شفافیت یک ابرنواختر نوعی را داراست.

انفجارات اشعه گاما، جرقه‌های مرموزی از تشعشع با انرژی بالا هستند که از مسیرهای تصادفی در فضا ظاهر می‌شوند.

انفجارهای کوتاه‌مدت حداکثر اندک ثانیه‌هایی طول می‌کشند، اما گاهی پس‌فروزش‌های ضعیفی را در نور مرئی و نور مادون‌قرمز تولید می‌کنند که تا چندین ساعت یا چندین روز ادامه دارند.

پس‌فروزش‌ها به ستاره‌شناسان در تعیین این موضوع که GRBs در کهکشان‌های دوردست وجود دارند، کمک کرده‌اند؛ با این حال، عامل GRBs کوتاه‌مدت به شکل یک معما باقی مانده بود.

محبوب‌ترین نظریه این بود که ستاره‌شناسان انرژی را مشاهده می‌کنند که هنگامی که دو شی فشرده با یکدیگر برخورد می‌کنند، آزاد می‌شود. اما تاکنون، این دانشمندان مدرک قوی برای اثبات نظریه خود نیافته‌اند.

تیمی از دانشمندان دانشگاه لیسستر انگلستان از تلسکوپ هابل برای مطالعه انفجارهای کوتاه‌مدت در نور مادون‌قرمز نزدیک استفاده کرده‌ است.

مشاهدات آن‌ها پس‌فروزش در حال ناپدیدشدن یک انفجار را آشکارسازی کرد که به نوعی مدرک «دود تفنگ» برای نظریه ادغام را ارائه می‌دهد.

گفته می‌شود، این مشاهده سرانجام معمای منشا انفجارهای اشعه گامای کوتاه‌مدت را حل می‌کند.


بسیاری از ستاره‌شناسان از پیش مدارک فراوانی ارائه‌داده‌اند مبنی بر این که انفجارهای اشعه گامای طولانی‌مدت (انفجارهایی که بیش از دو ثانیه طول می‌کشند) با نابودی ستاره‌های بی‌نهایت عظیم تولید شده‌اند.

با این حال دانشمندان شواهد مشروط ضعیفی در اختیار داشتند مبنی بر این که انفجارهای کوتاه با ادغام اشیای فشرده تولید می‌شوند.

هم‌اکنون مشاهدات تیم علمی دانشگاه لیسستر مدرک قطعی را در پشتیبانی از این سناریو ارائه می‌دهد.

فیزیکدانان نجومی پیش‌بینی کرده‌اند که انفجارهای اشعه‌های گامای کوتاه‌مدت هنگامی ایجاد می‌شوند که یک جفت ستاره نوترونی فوق‌متراکم در یک سیستم دوگانه به یکدیگر مارپیچ می‌شوند.

این رویداد هنگامی به وقوع می‌پیوندد که این سیستم تشعشع گرانشی (موج‌های ریز موجود در ساختار زمان-فضا) را ساطع می‌کند.

انرژی آزادشده توسط امواج موجب می‌شود که این دو شی به یکدیگر نزدیک‌تر شوند.

در میلی‌ثانیه‌های نهایی و زمانی که دو شی ادغام می‌شوند، مارپیچ مرگ ماده بسیار تشعشعی را ساطع می‌کند.

این ماده گرما می‌بیند، منبسط می‌شود و یک انفجار نور را آزاد می‌کند.

این انفجار قدرتمند درست مانند خورشید نور مادون‌قرمز نزدیک و بسیار مرئی را در هر ثانیه ساطع می‌کند.

کشف جدید علاوه بر تایید ماهیت GRBs کوتاه، دارای دو کاربرد مهم است.

نخست این که منشا بسیاری از عناصر شیمیایی سنگین در جهان شامل طلا و پلاتینیم، همواره یک معما بوده است.

پیش‌بینی می‌شود که Kilonovaها چنین عناصری را به مقدار فراوان تشکیل داده و آن‌ها را در فضا افشانه می‌کنند، جایی که این عناصر می‌توانند بخشی از نسل آینده ستارگان و سیاره‌ها شوند.

دوم این که انتظار می‌رود ادغام اشیای فشرده، امواج گرانشی شدیدی را که نخست توسط انشتین پیش‌بینی شدند، ساطع می‌کنند.

امواج گرانشی هنوز کشف نشده‌اند، اما ابزار جدید تحت توسعه ممکن است در چند سال آینده نخستین کشفیات را صورت دهند.

هم‌اکنون به نظر می‌رسد با شکار kilonovaها، ستاره‌شناسان بتوانند رویدادهایی را که موجب بروز هر دو پدیده شده، در کنار یکدیگر بچینند.

جزئیات این مطالعه در Nature منتشر شد.

انتهای پیام

...........

تصاویر زیبای ثبت شده توسط عکاسان ایرانی

تصاویر زیبای ثبت شده توسط عکاسان ایرانی

نگاره ای از خوشه ی پروین ( ثبت توسط فرزین صالحی از روستای هونجان)

نگاره ای از خوشه ی پروین ( ثبت توسط فرزین صالحی از روستای هونجان)

نگاره ای از خوشه ی کروی M13 (ثبت توسط محمد نوری از اطراف سمنان)

نگاره ای از خوشه ی کروی M13 (ثبت توسط محمد نوری از اطراف سمنان)

نگاره ای از خوشه ی باز کندوی عسل M44 ( ثبت توسط حسن صانعی از طرقبه)

نگاره ای از خوشه ی باز کندوی عسل M44 ( ثبت توسط حسن صانعی از طرقبه)

بافرارسیدن بهار ، خوشه باز کندوی عسل (m44) در سرسو قرار می گیرد . این خوشه ستاره ای در فاصله 580 سال نوری و در صورت فلکی خرچنگ واقع شده است .​

خیلی زیبا بود.ممنون

بومادران گفت:

خیلی زیبا بود.ممنون

کلیک کنید تا باز شود...

بیشترشم هست
یکم تامل کنید باقیشم قرار میدم

ایرادی که تقویم قمری نسبت به شمسی و میلادی داره

ایرادی که تقویم قمری نسبت به شمسی و میلادی داره




همونطور که شکل بالا رو میبینین ساعت 6:30 عصر امروز ماه در موقعیت مشخص شده در شکل قرار میگیره.....خوب سوال اینجاست که پس چرا اول ماه رو اعلام نمیکنند؟

پاسخ اینه که ماه تحت هر شرایطی برای همه ناظران زمینی قابل رویته...ولی طبق تاریخ قمری حتما باید هلال باریکی ازاون دیده بشه تا اول ماه تایید بشه

خوب من با نرم افزار استاریلیوم این هلالو دیدم..هلال خیلی خیلی باریک..اما اگه بنا به دلایلی رصدگران نتونن ببینن چی میشه...آقا اصن الان 1200 سال پیش که تلسکوپ نبوده....آیا واقعا این هلال باریکو میشد با چشم غیر مسلح دید؟مخصوصا الان که کنار خورشیده و نور خیره کننده خورشید چشمو میزنه و نمیذاره اطرافشو نگاه کنیم


به نظرم تقویم قمری شدیدا مشکل داره و باید یه جور با تقویم شمسی کار کرد...چون محاسباتش آسونه گردش زمین به دور خورشید..یا حتی تقویم قمری....از زمان میلاد مسیح شروع شده

حالا تقویم قمریو ببینین که چطوری فک ملتو پیاده میکنه

Physics in multidimensional spaces and the beginning of met

Physics in multidimensional spaces and the beginning of met

..................................

والا چی بگم
ما همیشه تو این مورد مشکل داشتیم

یادمه چن ساله پیش که ترم اول بودم ما رفته بودیم دانشگاه و مرجع تقلید بزرگمون اون روز رو عید فطر اعلام کرده بود

یه بار نشد بی دق اول و آخرش معلوم باشه

چرا؟ نمیدونم!

[h=1] تعطیلات آینده ثروتمندان در فضا با بلیت 200 هزار دلاری + تصاویر
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - فناوري
کد خبر: 92051609089
چهارشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۲ - ۰۰:۴۰



با گسترش صنعت گردشگری فضایی و توسعه فضاپیماهای تجاری، علاقه‌مندان می توانند تا سال 2017 میلادی با خرید بلیت 200 هزار دلاری، سفر هیجان انگیزی به فضا را تجربه کنند.

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، شاید پرداخت این رقم برای بسیاری از مردم عادی امکانپذیر نباشد، اما با معرفی پروژه های جدید توسط بخش دولتی یا سرمایه گذاران خصوصی و ساخت فضاپیماهای تجاری مختلف، مردم قطعا شاهد کاهش قیمت ها خواهند بود.

از دهه 1950 میلادی اکتشافات فضایی تنها در انحصار دولت ها بوده، اما از زمان گام نهادن نخستین انسان بر سطح ماه تلاش های محدودی برای تجاری سازی سفرهای فضایی شکل گرفت.

مفسران و دانشمندان در آن مقطع زمانی پیش بینی کردند که امکان گذراندن تعطیلات بزودی مهیا خواهد شد، اما تمامی پروژه های مختلف با شکست مواجه شدند؛ طی سال های اخیر با ورود شرکت های خصوصی فصل جدیدی در سفرهای تجاری فضایی آغاز شد.

برای توسعه سفرهای تجاری فضایی به فناوری های مختلفی از جمله نسل نوین موشک، فضاپیماهای جدید و لباس فضانوردی با هزینه های تولید کمتر مورد نیاز است.

فضاپیما

اصلی ترین قطعه پازل سفرهای فضایی تجاری به نسل جدید فضاپیما اختصاص دارد که بخش زیادی از هزینه سفر را به خود اختصاص می‌دهد.

فضاپیمای هرمس (Hermes) پروژه‌ای است که به تازگی مراحل جذب سرمایه گذار را آغاز کرده است؛ این پروژه شامل فضاپیمای زیرمداری با مشخصاتی مشابه شاتل‌های فضایی است.

در این پروژه از سابقه 40 ساله ناسا در طراحی و ساخت قطعات و ایجاد یک سیستم نیروی محرکه مدولار در کنار کاهش چشمگیر هزینه‌های تحقیقاتی استفاده شده است.

نمونه اولیه‌ای از این طرح ساخته شده و انتظار می‌رود که با تأمین بودجه پیش‌بینی شده، نخستین مسافران فضاپیمای هرمس تا چهار سال آینده راهی مدار فضا شوند.

بر اساس اعلام مسؤولان شرکت مجری این پروژه (STAR Systems) قیمت اولیه هر صندلی در این فضاپیما 150 هزار دلار است.

لباس فضانوردی

صنعت سفرهای فضایی تجاری به لباس های مخصوص برای تأمین ایمنی اولیه پروازهای سرنشین دار به مقاصد زیر مداری نیاز دارد.

یکی از نخستین لباس های فضانوردی زیر مداری 3G نام دارد که موفق به کسب گواهینامه استاندارد از سوی ناسا شده است؛ این لباس مخصوص سفرهای فضایی تجاری زیر مداری و مداری است.

درحالیکه لباس فضانوردی ناسا حدود یک میلیون دلار قیمت دارد، لباس 3G تا پایان سال 2013 میلادی با قیمتی در حدود 10 هزار دلار در اختیار مردم قرار می گیرد.

ماهواره شخصی برای هر فرد

پیش از تجربه یک سفر زیر مداری افراد می توانند از طریق مینی ماهواره SkyCube تصاویر زیبایی از فضا را تهیه کنند.

این ماهواره 10*10*10 جزو یکی از نخستین ماهواره هایی کوچکی است که امکان تهیه تصاویر پانوراما و میدان گسترده از زمین را فراهم می کند؛ پس از تکمیل مأموریت، ماهواره با کمک یک بالون از مدار خارج و در جو زمین نابود می شود.

با کمک این بالن امکان مشاهده ماهواره از روی زمین فراهم می شود؛ هزینه چند دقیقه کنترل این ماهواره و تهیه تصاویر فضایی حدود 20 دلار هزینه دارد.

کارشناسان پیش بینی می کنند که ماهواره های شخصی در آینده کاربرد فراوانی پیدا می کنند؛ در این شرایط بر خلاف گذشته که شرکت های بزرگ هوافضا و آژانس های فضایی دولتی انحصار پرتاب ماهواره ها را در اختیار داشتند، شهروندان عادی و شرکت های کوچک نیز قادر خواهند بود با هزینه های نسبتا پایین، ماهواره های کوچک را در مدار زمین قرار دهند.

پیش بینی می شود که این فناوری تا یک دهه آینده با هزینه 25 هزار دلاری اجرایی شود.

اپراتور تورهای گردشگری فضایی

با ورود شرکت های خصوصی به حوزه سفرهای فضایی، رقابت شدیدی بین شرکت های فعال در این بخش آغاز شده است؛ شرکت هایی مانند Virgin Galactic و XCOR بسرعت در حال توسعه پروژه های سفرهای فضایی تجاری خود هستند.

اگرچه بودجه در نظر گرفته شده توسط شرکت های خصوصی برای سفرهای فضایی تجاری نیز رقم قابل توجهی است، اما چنین سفرهایی قطعا ارزان تر و مقرون به صرفه تر از هزینه های چند میلیون دلاری اعزام فضانورد به فضا هستند.

بسته پایه فضایی پروژه ویرجین گالاکتیک با هزینه 200 هزار دلاری شامل ارائه تمام خدمات مورد نیاز از جمله لباس مخصوص فضانوردی است و بسته ممتاز فضایی با هزینه یک میلیون دلاری شامل اجاره یک شاتل با شش سرنشین بمدت یک روز است.

با توسعه فناوری های مورد نیاز برای انجام سفرهای فضایی تجاری، داوطلبان از هم اکنون چهار سال زمان دارند تا پس انداز مناسبی برای یک سفر 2.5 ساعته فضایی جمع آوری کنند.

باوجود کاهش چشمگیر هزینه ها، می توان پیش بینی کرد که نخستین مسافران این پروازها تنها افراد ثروتمند و سرشناسی هستند که برای گذران تعطیلات راهی فضا می شوند!


انتهای پیام


فضاپیمای هرمس



لباس فضانوردی 3G



مینی ماهواره SkyCube



فضاپیمای شرکت Virgin Galactic



فضاپیمای Lynx Rocketplane شرکت XCOR


کد خبرنگار: 71452

[h=1] سرود «تولدت مبارک» «کنجکاوی» در مریخ
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92051609529
چهارشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۲ - ۱۲:۴۵



ابزار «تحلیل نمونه‌موردی در مریخ» (SAM) با ارتعاش در فرکانس‌های مختلف، سرود «تولدت مبارک» کنجکاوی را خواند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این کاوشگر سال گذشته فرود آرام خود را بر روی سیاره سرخ تجربه کرد و با کشف امکان حمایت مریخ از حیات، ماموریتش را از پیش به انجام رسانده است.

کنجکاوی به اندازه یک خودروی کوچک است و داده‌هایی را در خصوص محیط اطرافش برای اطلاع‌رسانی مطلوب ماموریت‌های آینده به زمین ارسال می‌کند.

این آزمایشگاه در تاریخ شش آگوست سال 2012 پس از طی 450 میلیون کیلومتر با موفقیت بر دهانه گیل فرود آمد.

فرود بر سطح یک سیاره بیگانه با سرعت 12 هزار مایل در ساعت و ظرف شش دقیقه کار آسانی نیست.

دانشمندان ناسا از یک حامل جرثقیل آسمانی برای پایین‌آوردن کنجکاوی به سطح مریخ بهره بردند.

از آن زمان تاکنون این فناوری سیار بیش از 190 گیگابیت داده را ارائه داده و همچنین 36 هزار و 700 تصویر کامل و 35 هزار تصویر کوچک را مخابره کرده است.

کنجکاوی همچنین بیش از 75 هزار شات لیزری را برای بررسی ترکیبات اهداف خود شلیک کرده و مواد نمونه موردی را از دو صخره مطلوب مریخ جمع‌آوری و تحلیل کرده است.

این کاوشگر در یک ماه گذشته تقریبا 700 متر را پیموده است.

کنجکاوی هم‌اکنون به سمت مقصد نهایی خود به نام Mount Sharp در حرکت است، جایی که لایه‌های پایین‌تر آن را بررسی می‌کند.

این کوه که بر مرکز دهانه گیل سایه انداخته، همواره مورد علاقه دانشمندان بوده است زیرا لایه‌های صخره‌ای آن می‌توانند اطلاعاتی را در خصوص محیط در حال تغییر مریخ طی زمان ارائه دهند.

انتهای پیام


تمام نقاطی که کنجکاوی از زمان فرودش تا یک آگوست 2013 رفته است


کد خبرنگار: 71456