معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
ای اسمان تیره تا جاودان تهی
در ظلمت فشرده این روزگار تلخ
سوی کدامین پنجره ره به سوی تو باز کنم
وز کدامین دریچه تنهایی سکوتم را پرواز دهم
نمیدانی که اکنون به غربت خویش پی برد م و این چه
حس تلخی است
وقتیکه بدانی یک غریبه بیشتر از یک آشنا تورا را میشناسد
و نمیدانی که چقدرسخت است...................
در ظلمت فشرده این روزگار تلخ
سوی کدامین پنجره ره به سوی تو باز کنم
وز کدامین دریچه تنهایی سکوتم را پرواز دهم
نمیدانی که اکنون به غربت خویش پی برد م و این چه
حس تلخی است
وقتیکه بدانی یک غریبه بیشتر از یک آشنا تورا را میشناسد
و نمیدانی که چقدرسخت است...................
کاش گاهی مرد بودم!!!
میشد تنهایی آم را به خیابان بیاورم!!!
سیگاری دود کنم!!!
…
و نـگـران نـگـاه هـای مـردم نـبـاشـم !!!
کـاش گـاهـی مـرد بـودم !!!
مـی شـد شـادی اَم را بـہ کـوچـه هـا بـریـزم …
بـا صـدای بـلـنـد بـخـنـدم٬
و هـیـچ مـاشـیـنـی بـرای سـوار کـردنـم تـرمـز نـکـنـد..
میشد تنهایی آم را به خیابان بیاورم!!!
سیگاری دود کنم!!!
…
و نـگـران نـگـاه هـای مـردم نـبـاشـم !!!
کـاش گـاهـی مـرد بـودم !!!
مـی شـد شـادی اَم را بـہ کـوچـه هـا بـریـزم …
بـا صـدای بـلـنـد بـخـنـدم٬
و هـیـچ مـاشـیـنـی بـرای سـوار کـردنـم تـرمـز نـکـنـد..
نمي خواهم بگويم خسته ام... نه!
خسته نيستم ... اصلا !
حالم از هميشه بهتر است ...
حالا كه چيزي براي از دست دادن ندارم !!!
خسته نيستم ... اصلا !
حالم از هميشه بهتر است ...
حالا كه چيزي براي از دست دادن ندارم !!!
در دورترين خفايای ذهنم
جايی برايت انتخاب می کنم
از یاد نمیبرمت هرگز
آن چشمهای هميشه منتظرت را
آن دل هميشه بی قرارت را ...
جايی برايت انتخاب می کنم
از یاد نمیبرمت هرگز
آن چشمهای هميشه منتظرت را
آن دل هميشه بی قرارت را ...
هرگاه دفتر محبت را ورق زدی
و هرگاه در زیر پایت خش خش برگ ها را احساس کردی
هر گاه در میان ستارگان اسمان تک ستاره ای را خاموش دیدی
برای یکبار در گوشه ای از ذهن خود
نه به زبان بلکه از ته قلب خود بگو
یادت بخیر
و هرگاه در زیر پایت خش خش برگ ها را احساس کردی
هر گاه در میان ستارگان اسمان تک ستاره ای را خاموش دیدی
برای یکبار در گوشه ای از ذهن خود
نه به زبان بلکه از ته قلب خود بگو
یادت بخیر
چشمانم را ببند ...نگذار که تلخی روزگار راببیندچشمانم را به زور ببند ..این چشمان کنجکاو با دیدن تلخی واقعیت سر شکسته میشوند ..
نگذار چشمانم بازبماند ..
چشمانم رااز من بگیر ..
امانگذار ببینم انچه راکه ندیده میدانم ..طاقت دیدنش را ندارم ..)
نگذار چشمانم بازبماند ..
چشمانم رااز من بگیر ..
امانگذار ببینم انچه راکه ندیده میدانم ..طاقت دیدنش را ندارم ..)
مي توان در قاب خيس پنجره
چك چك آواز باران را شنيد
مي توان دلتنگي يك ابر را
در بلور قطره ها بر شيشه ديد
مي توان لبريز شد از قطره ها
مهربان و بي ريا و ساده بود
مي توان با واژه هاي تازه تر
مثل ابري شعر باران را سرود
مي توان در زير باران گام زد
لحظه هاي تازه اي آغاز كرد
پاك شد در چشمه هاي آسمان
زير باران تا خدا پرواز كرد.
چك چك آواز باران را شنيد
مي توان دلتنگي يك ابر را
در بلور قطره ها بر شيشه ديد
مي توان لبريز شد از قطره ها
مهربان و بي ريا و ساده بود
مي توان با واژه هاي تازه تر
مثل ابري شعر باران را سرود
مي توان در زير باران گام زد
لحظه هاي تازه اي آغاز كرد
پاك شد در چشمه هاي آسمان
زير باران تا خدا پرواز كرد.
وقتی چشمانم را روی هم می‌گذارم ...
خواب مرا نمی‌برد ...
تو را می‌آورد !
از میان فرسنگ‌ها ...
فاصله ...!
افسوس که تن ساق گلی
نازک آرایی که به جانش کشتم
و به جان دادمش آب
ای دریغا به برم می شکند
نازک آرایی که به جانش کشتم
و به جان دادمش آب
ای دریغا به برم می شکند
ای علت قشنگی رویا و خواب من
تنها دلیل گل شدن اضطراب من
ای راه حل ساده ی جبران تشنگی
فواره ی نگاه قشنگ تو آب من
رفتی چه قدر ساده دل آسمان شکست
در عکس مهربان تو در کنج قاب من
باران چه قدر حرف تو را گوش می کند
می بارد آن قدر که نیایی به خواب من
گرچه نگاه عاشق تو هیچ کم نکرد
از اوج دل ندادن تو یا عذاب من
اما دل شکسته ی من باز هم نوشت
صد آفرین به چشم تو و انتخاب من
تنها دلیل گل شدن اضطراب من
ای راه حل ساده ی جبران تشنگی
فواره ی نگاه قشنگ تو آب من
رفتی چه قدر ساده دل آسمان شکست
در عکس مهربان تو در کنج قاب من
باران چه قدر حرف تو را گوش می کند
می بارد آن قدر که نیایی به خواب من
گرچه نگاه عاشق تو هیچ کم نکرد
از اوج دل ندادن تو یا عذاب من
اما دل شکسته ی من باز هم نوشت
صد آفرین به چشم تو و انتخاب من
چه در دل ابرهاست
بی قراری هایش درهم تنیده
دریایی خاکستری بر زمین سایه انداخته
به شوق دیدار
پیش تو می آید...
ابرهایی سیاه پیش رویش!
وحدتی چنین را کجا می توان دید؟!
بغض های باران نشده ابرها را چه کسی می داند؟
برقی زهرآلود بر کمر آسمان نسشت
دل ابرها سخت تر از سنگ
زمینِ دشت به کویر می ماند!
خشکِ
خشکِ
خشک...
چه در دل ابرهاست؟
پ .ن : خودم گفتم فی البداهه ببخشید که کلا هیچی رعایت نشده
بی قراری هایش درهم تنیده
دریایی خاکستری بر زمین سایه انداخته
به شوق دیدار
پیش تو می آید...
ابرهایی سیاه پیش رویش!
وحدتی چنین را کجا می توان دید؟!
بغض های باران نشده ابرها را چه کسی می داند؟
برقی زهرآلود بر کمر آسمان نسشت
دل ابرها سخت تر از سنگ
زمینِ دشت به کویر می ماند!
خشکِ
خشکِ
خشک...
چه در دل ابرهاست؟
پ .ن : خودم گفتم فی البداهه ببخشید که کلا هیچی رعایت نشده
آخرین ویرایش:
פֿـבایـــا ؟
(פֿـستــہ اَم) اَز פֿـستـگـے هــــا ...
בلـَم (گـرفتـــہ) اَز בلـَــم ...
صــَبــ-ـ-ـ-ـر (نـَفـَســــــَم) را بـُریـבه ...
(اَمـاטּ) بـــבه ...
בرב هـایم هـَم (בرב) مےڪننـב ...
(פֿـستــہ اَم) اَز פֿـستـگـے هــــا ...
בلـَم (گـرفتـــہ) اَز בلـَــم ...
صــَبــ-ـ-ـ-ـر (نـَفـَســــــَم) را بـُریـבه ...
(اَمـاטּ) بـــבه ...
בرב هـایم هـَم (בرב) مےڪننـב ...
| براي ديدن اين عكس با اندازه واقعي اينجا كليك كنيد . اندازه واقعي اين عكس 728x1096 مي باشد |
صبحی کـــه
بجـــای عـــشق
بجای نوازشهاش
لوس بازی هاش
اون چای جوشیده و با نبات
با تنهایی
با گوشی شارژ باتری تموم شد
با یه نخ سیـــگار شروع بـــشه . . .
یــــک شــــــروع دوبـــاره نیــــست
امـــــتداد پایان اســــت
بــــــرای کــــسی که دیــگه امــــیدی بـــه ادامه نـــداره !!
چه آرام در خود شكستم
چه دلتنگ تنها نشستم
نشستم به هواي تو من
با تو آرامم پس از اين به خدا
گريه نكن دل بي تاب از بي خبري
شكوه نكن تن رنجور از در به دري
اي واي..........
چه دلتنگ تنها نشستم
نشستم به هواي تو من
با تو آرامم پس از اين به خدا
گريه نكن دل بي تاب از بي خبري
شكوه نكن تن رنجور از در به دري
اي واي..........
با من و دل تو بگو چه گذشت؟ با دل زار و شكسته ي من؟
پر بكشد به هواي تو آه، كي برسد تن خسته ي من
پر بكشد به هواي تو آه، كي برسد تن خسته ي من
چه سازد دل تنگ ديدار؟
چه گويد با عكس ديوار؟
نشيند به هواي تو دل
تا كه بازآيي گل گمشده ام
گريه نكن دل بي تاب از بي خبري
شكوه نكن تن رنجور از در به دري
اي واي..........
چه گويد با عكس ديوار؟
نشيند به هواي تو دل
تا كه بازآيي گل گمشده ام
گريه نكن دل بي تاب از بي خبري
شكوه نكن تن رنجور از در به دري
اي واي..........
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] چه قدر فاصله اینجاست بین آدمها
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] چه قدر عاطفه تنهاست بین آدمها
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] کسی به حال شقایق دلش نمی سوزد[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] و او هنوز شکوفاست بین آدمها[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] کسی به نیت دل ها دعا نمی خواند[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] غروب زمزمه پیداست بین آدمها[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] چه می شود همه از جنس آسمان باشیم[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] طلوع عشق چه زیباست بین آدمها[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] تمام پنجره ها بی قرار بارانند[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] چه قدر خشکی و صحراست بین آدمها[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] به خاطر تو سرودم چرا که تنها تو[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] دلت به وسعت دریاست بین آدمها[/FONT]
[/FONT][/FONT]
زیاده خواه نیستم !
جاده ی شمال.. یک کلبه ی جنگلی..
یک میز کوچک چوبی با دو تا صندلی..
کمی هیزم.. کمی آتش.. مهِ جنگلی..
کمی تاریکی ِ محض.. کمی مستی.. کمی مهتاب..
و بوی یـار.. و بوی یـار.. و بوی یـار ...!
جاده ی شمال.. یک کلبه ی جنگلی..
یک میز کوچک چوبی با دو تا صندلی..
کمی هیزم.. کمی آتش.. مهِ جنگلی..
کمی تاریکی ِ محض.. کمی مستی.. کمی مهتاب..
و بوی یـار.. و بوی یـار.. و بوی یـار ...!
