» سرویس: علمي و فناوري - فناوري
کد خبر: 92050904579
چهارشنبه ۹ مرداد ۱۳۹۲ - ۰۹:۳۰
بزرگ‌ترین «ماشین حفاری تونل» (TBM) که زیر شهر سیاتل قرار دارد، قرار است 14 ماه آینده را به حفاری یک تونل 2.7 کیلومتری به عنوان بخشی از یک پروژه 3.1 میلیارد دلاری بگذراند.
به گزاش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، هدف از این پروژه جایگزین‌کردن یک پل بتنی است که در زمین‌لرزه سال 2001 آسیب دید.
نخستین ویژگی که توجه هر فردی را به خود جلب می‌کند، اندازه این تونل است، زیرا 99.3 متر طول و 17.5 متر عرض دارد.
چکیدن آب قهوه‌ای‌رنگ موجود در بین شکاف‌های دیوارهای حائل بتنی و فولادی موقت این ماشین عظیم حکایت از آن دارد که سامانه مزبور در زیر شبکه آبرسانی محلی قرار گرفته است.
مسوولیت این ماشین که «برتا» نام گرفته، حفاری‌کردن جایگزین برای پل بتنی SR 99 Alaskan Way اعلام شده که اسکلت سیاتل را دور می‌زند.
این پل که در دهه 1950 ساخته شده، در واقع، بزرگراهی دو طبقه است که بیش از نیم قرن روزانه 110 هزار خودرو را حمل می‌کند و محبوب و همزمان مورد انزجار ساکنان محلی بوده است.
برای تعدادی از ساکنان این بزرگراه فرصتی است که می‌توان از نماهای زیبای Puget Sound در طول مسافرت روزانه لذت برد و برای تعدادی دیگر، بزرگراه هیولایی بتنی است که بر فراز اسکله قرار گرفته و آن را از شهر جدا می‌کند.
در تاریخ 28 فوریه سال 2001، زمین‌لرزه‌ای به بزرگی 6.8 در مقیاس امواج درونی زمین در ناحیه Puget Sound رخ داد که 400 مجروح، یک مرگ در اثر حمله‌قلبی و خسارت قابل‌توجهی به ساختمان‌های قدیمی را به دنبال داشت.
تلاش گسترده‌ای برای مقاوم‌سازی پل‌های این بزرگراه با استفاده از حلقه‌های بتنی در مقابل بلایای طبیعی آتی انجام شد، اما این سازه به شدت آسیب دیده بود.
گرچه این بنا مرمت شد و بخش عظیمی از آن قابل‌استفاده باقی ماند، مهندسان اطمینان داشتند که طراحی پایه آن بیش از اندازه سبک بوده و این که پی آن که بر روی ستون‌بندی‌های شناور در خاک قرار گرفته بود، بسیار بی‌ثبات بود.
همچنین این ترس وجود داشت که زمین‌لرزه دیگری این پل را به کلی ویران کند، همان طور که زمین‌لرزه عظیم هانشین در سال 1995 چنین خسارتی را به ژاپن وارد کرد.
مسئولان بیش از 90 جایگزین را مدنظر قرار دادند که از این میان می‌توان به جایگزین‌کردن پل‌قدیمی با یک تونل اشاره کرد و طرح نهایی به منظور حفاری تونلی جدای از اسکله ارائه شد که در زیر مرکز شهر و در عمق 61 متری قرار می‌گیرد تا از انباشتی از ستون‌بندی‌ها، کابل‌ها و لوله‌های متعلق به 160 ساختمان بالاتر اجتناب شود.
مهندسان بر برتا و ساختمان‌های بالاتر از آن برای شناسایی هر حرکت مهمی نظارت می‌کنند.
خود تونل یک بزرگراه دو طبقه چهار لینی خواهد بود که در طرفین آن فضای عابرپیاده اضطراری وجود دارد.
به دلیل عرض تونل و ماهیت طبیعی خاکی که سیاتل بر روی آن ساخته شده، یک TBM ویژه برای این هدف لازم بود.
برتا به صورت سفارشی توسط شرکت «هیتیچا زوسن» ژاپن ساخته و آزمایش شد و ساخت آن پیش از شکستن به 41 قطعه و حمل به سیاتل، بیش از یک سال زمان برد. در سیاتل این سازه با استفاده از جرثقیل‌های ویژه از کشتی پیاده شد.
نام این فناوری در رقابتی توسط دانشجویان مدرسه ابتدایی پولسوبو و به افتخار «برتا نایت لندز» که در سال 1926 شهردار سیاتل شده بود، انتخاب شد.
کد خبر: 92050904579
چهارشنبه ۹ مرداد ۱۳۹۲ - ۰۹:۳۰
بزرگ‌ترین «ماشین حفاری تونل» (TBM) که زیر شهر سیاتل قرار دارد، قرار است 14 ماه آینده را به حفاری یک تونل 2.7 کیلومتری به عنوان بخشی از یک پروژه 3.1 میلیارد دلاری بگذراند.
به گزاش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، هدف از این پروژه جایگزین‌کردن یک پل بتنی است که در زمین‌لرزه سال 2001 آسیب دید.
نخستین ویژگی که توجه هر فردی را به خود جلب می‌کند، اندازه این تونل است، زیرا 99.3 متر طول و 17.5 متر عرض دارد.
چکیدن آب قهوه‌ای‌رنگ موجود در بین شکاف‌های دیوارهای حائل بتنی و فولادی موقت این ماشین عظیم حکایت از آن دارد که سامانه مزبور در زیر شبکه آبرسانی محلی قرار گرفته است.
مسوولیت این ماشین که «برتا» نام گرفته، حفاری‌کردن جایگزین برای پل بتنی SR 99 Alaskan Way اعلام شده که اسکلت سیاتل را دور می‌زند.
این پل که در دهه 1950 ساخته شده، در واقع، بزرگراهی دو طبقه است که بیش از نیم قرن روزانه 110 هزار خودرو را حمل می‌کند و محبوب و همزمان مورد انزجار ساکنان محلی بوده است.
برای تعدادی از ساکنان این بزرگراه فرصتی است که می‌توان از نماهای زیبای Puget Sound در طول مسافرت روزانه لذت برد و برای تعدادی دیگر، بزرگراه هیولایی بتنی است که بر فراز اسکله قرار گرفته و آن را از شهر جدا می‌کند.
در تاریخ 28 فوریه سال 2001، زمین‌لرزه‌ای به بزرگی 6.8 در مقیاس امواج درونی زمین در ناحیه Puget Sound رخ داد که 400 مجروح، یک مرگ در اثر حمله‌قلبی و خسارت قابل‌توجهی به ساختمان‌های قدیمی را به دنبال داشت.
تلاش گسترده‌ای برای مقاوم‌سازی پل‌های این بزرگراه با استفاده از حلقه‌های بتنی در مقابل بلایای طبیعی آتی انجام شد، اما این سازه به شدت آسیب دیده بود.
گرچه این بنا مرمت شد و بخش عظیمی از آن قابل‌استفاده باقی ماند، مهندسان اطمینان داشتند که طراحی پایه آن بیش از اندازه سبک بوده و این که پی آن که بر روی ستون‌بندی‌های شناور در خاک قرار گرفته بود، بسیار بی‌ثبات بود.
همچنین این ترس وجود داشت که زمین‌لرزه دیگری این پل را به کلی ویران کند، همان طور که زمین‌لرزه عظیم هانشین در سال 1995 چنین خسارتی را به ژاپن وارد کرد.
مسئولان بیش از 90 جایگزین را مدنظر قرار دادند که از این میان می‌توان به جایگزین‌کردن پل‌قدیمی با یک تونل اشاره کرد و طرح نهایی به منظور حفاری تونلی جدای از اسکله ارائه شد که در زیر مرکز شهر و در عمق 61 متری قرار می‌گیرد تا از انباشتی از ستون‌بندی‌ها، کابل‌ها و لوله‌های متعلق به 160 ساختمان بالاتر اجتناب شود.
مهندسان بر برتا و ساختمان‌های بالاتر از آن برای شناسایی هر حرکت مهمی نظارت می‌کنند.
خود تونل یک بزرگراه دو طبقه چهار لینی خواهد بود که در طرفین آن فضای عابرپیاده اضطراری وجود دارد.
به دلیل عرض تونل و ماهیت طبیعی خاکی که سیاتل بر روی آن ساخته شده، یک TBM ویژه برای این هدف لازم بود.
برتا به صورت سفارشی توسط شرکت «هیتیچا زوسن» ژاپن ساخته و آزمایش شد و ساخت آن پیش از شکستن به 41 قطعه و حمل به سیاتل، بیش از یک سال زمان برد. در سیاتل این سازه با استفاده از جرثقیل‌های ویژه از کشتی پیاده شد.
نام این فناوری در رقابتی توسط دانشجویان مدرسه ابتدایی پولسوبو و به افتخار «برتا نایت لندز» که در سال 1926 شهردار سیاتل شده بود، انتخاب شد.
