در گذشته به دلیل عدم آگاهی از علل ایجادکننده بیماری، این افراد را دیوانه و مجنون می‌نامیدند، در حالی که در یک دیدگاه کلی، بیماری‌های روانپزشکی بر ٣ پایه "بیولوژی و ژنتیک"، "مسائل شناختی" مانند روحی، روانی، طلاق، مشکلات خانوادگی و "مسائل اجتماعی" مانند فقر و بیکاری قرار دارد.
در کل می‌توانیم این مجموعه را به‌عنوان علل ایجادکننده بیماری‌های اعصاب و روان بشناسیم زیرا بیماری افسردگی در سطح جامعه تا ٢۵ درصد میان خانم‌ها و کمی بیش از نصف آن میان آقایان وجود دارد.
بیماری‌های اضطرابی حتی از این مقدار هم بیشتر است. بیماری‌های دارای روان‌پریشی نیز ممکن است تا ٣ یا ۴ درصد در سطح جامعه برسد.
متخصصان معتقدند بیش از ٧٠ درصد بیماران دارای افسردگی افکار خودکشی دارند که حدود ١۵ درصدشان نیز اقدام به این‌کار می‌کنند. بنابراین می‌بینیم که توجه و درمان این بیماری‌ها تا چه حد اهمیت دارد.
مهم‌ترین عارضه‌ای که بیماری‌های روانپزشکی ایجاد می‌کنند، افت عملکرد است. شخص ممکن است عملکرد خود را در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، فعالیت و ارتباطات بین فردی، مسائل خانوادگی و عاطفی، آموختن و ..... از دست بدهد.
داروهای اعصاب و روان:
برخی از مردم همواره نگران اعتیادآور بودن داروهای اعصاب و روان بوده و به همین دلیل از مصرف آنها اجتناب می‌کنند.
وقتی ماده‌ای خورده می‌شود، اثری روی بدن می‌گذارد که اگر بخواهیم این ماده در آینده هم همان اثر را داشته باشد، باید روز به روز مقدار آن بیشتر شود. این تعریفی از اعتیاد است که با توجه به آن می‌بینیم داروهای اعصاب و روان به هیچ‌عنوان اعتیادآور نیستند.
در صورتی‌که مشکل اصلی وجود داشته و درمان نشود، قطع دارو نیز مفید نخواهد بود. مثلا این که مردم می‌گویند اگر یک شب دارو مصرف نکنند، نمی‌توانند راحت بخوابند باید بدانند که این مساله ربطی به دارو نداشته و این مشکل اصلی است که همچنان وجود دارد.
در صورتی‌که اگر مشکل حل شود، حتماً داروی اعصاب و روان هم کم شده و به موقع قطع می‌شود.
بسیاری از بیماری‌های روانپزشکی با رعایت مصرف صحیح دارو درمان قطعی دارند. برخلاف تصور عموم، خطر مرگ آوری داروهای روانپزشکی از بسیاری از داروهای دیگر کمتر است.
طی تحقیقی که در این زمینه انجام شده است یکی از داروهایی که برای زخم معده استفاده می‌شود با دارویی مربوط به مشکلات روانپزشکی مقایسه شده و مشخص شد خطر مرگ آوری داروی مربوط به زخم معده تا ٢٠ برابر بیشتر بوده است.
بایستی بدانیم دوز این داروها کاملا کنترل شده و طوری تنظیم می‌شود که اعتدال در آنها وجود داشته باشد. به همین دلیل نیز معمولا درمان بیماری‌های اعصاب و روان در دراز مدت جواب داده و درمان می‌شوند.
مصرف خودسرانه دارو:
در کل خوددرمانی در مورد هر بیماری کار نادرستی است و استفاده از دارو باید حتما زیر نظر پزشک انجام گردد. البته برخی از داروها هستند که می‌شود در مواقعی خاص از آنها استفاده کرد، اما تنها با نظر پزشک، بنابراین در مورد برخی داروها قطع و وصل کردن مصرف آن زیر نظر پزشک بلامانع است.
بیماری اعصاب و روان نیز مانند هر بیماری دیگری است و رونده‌های افراد کاملاً محرمانه بوده و در اختیار کسی قرار نمی‌گیرد، بنابر این از آن نترسید و به پزشک متخصص مراجعه کنید.
بدانید بسیاری از اوقات حتی نیازی به مصرف دارو نیست، اما مطمئن باشید پزشک در صورت نیاز با تجویز دارو به سلامت شما کمک می‌کند.
منبع: روانیار
