نقش‌برجسته ساساني، هدف تيراندازي مردم

آزرمیدخت

عضو جدید
پرديس ساساني سرآب بهرام كه نقش‌برجسته‌اي با‌شکوه از زمان ساسانيان را در خود دارد، سال‌هاست كه به حال خود رها شده است. بي‌توجهي‌ها به آن، به اندازه‌اي است كه اين يادگار باستاني، چندگاهي است كه نقش هدف تيراندازي مردم بومي و گردشگران را بازي مي‌كند اما صدايي از مسوولي درنمي‌آيد. سوراخ‌هاي به‌جا مانده بر اين نقش‌برجسته آن را به اثري تاريخي باز‌مانده از جنگ شبيه‌تر کرده است تا اثري با‌شکوه بازمانده از روزگار ساسانيان.

تيراندازي‌ها و برخورد گلوله‌‌ها به اين يادگار باستاني، بخش‌هاي ظريف اين حجاري را ويران كرده است.

پرديس ساساني سرآب بهرام در 6 کيلومتري نورآباد ممسني در کنار روستايي به همين نام است. در اين نقش‌برجسته که به گفته‌ي باستان‌شناسان در سده‌ي 5 ميلادي حجاري شده است‌، بهرام دوم، پادشاه ساساني، نقش شده است که به همراه چهار تن از بزرگان دربار خود بر فراز چشمه‌اي که از زير پايشان از دل کوه بيرون مي‌آيد، ايستاده‌اند.

به گفته‌ي مردم محلي اين چشمه، سال‌ها پر آب بود و در دو سوي جوي آبي که از آن جاري مي‌شد درخت‌ها و درختچه ‌هاي بسياري رشد کرده بود. اما با خشکسالي‌هاي كنوني هم آب چشمه كاهش يافته و هم درخت‌ها و گياهان پيرامون آن خشک شده است.

به گزارش ميراث خبر و بنابر گفته‌ي يکي از مردم روستاي سرآب بهرام، اين نقش‌برجسته با توجه به فاصله‌اي که از روستا دارد سيبلي براي هدف تيراندازي مردم روستا در آيين‌هاي عروسي و افرادي که براي گردش مي‌آيند، شده است. از همين‌روي در اين سال‌ها اين نقش‌برجسته آسيب‌هاي بسياري ديده است.

اين نقش‌برجسته تابلويي براي شناسايي نيز ندارد و براي يافتن آن بايد ابتدا نشاني روستاي سرآب بهرام را پرسيد و سپس از مردم محلي سراغ اين نقش‌برجسته را جويا شد.

برخي از باستان‌شناسان بر اين باور هستند سرچشمه سرآب بهرام محل تامين آب باغي ايراني بوده که نخجيرگاه و شکارگاه شاهي بوده است.

با آن‌كه ساماندهي و بازسازي اين مجموعه مي‌تواند افزون‌بر پاسداشت يک مجموعه تاريخي-فرهنگي، رونق گردشگري و شكوفايي اقتصادي منطقه را در پي داشته باشد اما ناکارآمدي‌هاي مديريتي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري، رسيدگي نكردن به اين مجموعه و گستردگي خانه‌هاي روستايي تا كناره‌ي اين اثر، نابودي تدريجي اين مجموعه را در پي داشته است.

امروزه چشمه‌ي سراب بهرام، پر از زباله است و هيچ نشاني از احترامي نيست که ساسانيان براي آب در جغرافياي خشک ايران‌زمين، قائل بودند. اين مجموعه هنوز كاوش باستان‌شناسي نشده و حتا حريم مشخص ندارد.

در حالي که سازمان ميراث فرهنگي، پرونده‌ي باغ ايراني را در سياهه‌ي جهاني يونسکو، به ثبت رسانده است بي‌گمان لازم است به اين چشمه كه در زمان ساسانيان، پيرامونش باغي باستاني بوده، اندكي توجه شود.

http://www.amordadnews.com/neveshtehNamyesh.aspx?NId=5015
 
بالا