نتایح جستجو

شعر زیر به سبک اشعار شاهنامه فردوسی سروده شده و شرحی است بر «اعتراض رستم به سهراب» درباره مسائل روزمره​ از جمله دانشگاه و ازدواج و... چنین گفت رســتم به سهـــراب یل که من آبـــرو دارم انــــــدر محـــل مکن تیز و نازک، دو ابـروی خود دگر سیخ سیـخی مکن؛ مـوی خود شدی در شب امتــــــحان...

یک عمر به خدا دروغ گفتم و خدا هیچ گاه به خاطر دروغ هایم مرا تنبیه نکرد. می توانست، اما رسوایم نساخت و مرا مورد قضاوت قرار نداد. هر آن چه گفتم باور کرد و هر بهانه ای آوردم پذیرفت. هر چه خواستم عطا کرد و هرگاه خواندمش حاضر شد. اما من هرگز حرف خدا را باور نکردم! وعده هایش را شنیدم...

نسل ما یعنی... خاله بازی با چادرای مامانامون تو کوچه. یعنی بیدار شدن با بوی نفت بخاری نفتی. یعنی بوی نون پنیر و نارنگی تو کیف. یعنی فوتبال دستی. یعنی مانتو خفاشی با اپول. یعنی توپ دولایه رنگی پلاستیکی. یعنی صف نون ... آقای ***که رو کی یادشه ؟! یادش بخیر .....چقدر ساده بودیم نسبت...

خدا عشق را به شما هدیه نداد تا آن را در قلب خویش نگه دارید؛ عشقی که ابراز نشود، عشق نیست. • عشق هایت را مثل کانال تلویزیون عوض می کنی و افتخار می کنی که عشق برایت این چنین است! و من می خندم... به برنامه هایی که هیچکدام، ارزش دیدن ندارند... • این روزها جای خالی ” تـو ” را با عروسکی...

روز جمعه از خانه تا باشگاه انقلاب را رانندگی کردم. خلوتی خیابان ها باعث شد تا فرصت کنم با دقت بیشتری اطرافم را ببینم. تقریبن تمام مسیرم بسیار زیبا بود. فضاسازی هایی که شهرداری تهران کرده و می کند انصافن کیفیت زندگی در تهران را بالا برده. حواسم آن قدر پرت شد که یک خروجی را رد کردم و با این حال از...

میگویند حدود ٧٠٠ سال پیش، در اصفهان مسجدی میساختند. روز قبل از افتتاح مسجد، کارگرها و معماران جمع شده بودند و آخرین خرده کاری ها را انجام میدادند. پیرزنی از آنجا رد میشد وقتی مسجد را دید به یکی از کارگران گفت: فکر کنم یکی از مناره ها کمی کجه! کارگرها خندیدند. اما معمار که این حرف را شنید،...

همه درصف ایستاده بودند و به نوبت آرزوهایشان را می گفتند. بعضی ها آرزوهای خیلی بزرگی داشتند. بعضی ها هم آرزوهای بسیار کوچک و پست! نوبت به او رسید.... از او پرسیدند: چه آرزویی داری؟ گفت : می خواهم همیشه به دیگران یاد بدهم، بی آنکه مدعی دانستن (دانایی) باشم. پذیرفته شد! گفتند چشمانت را ببند...

به دنیا که اومدیم مامان باباها گفتن خدا رو شکر سالمه ... مامانا از باباها نپرسیدن پدر شدن چه احساسی داره؟ ... مسئول یه آدم دیگه شدن چی؟ باباها از مامانا نپرسیدن چه احساسی داری؟ نگفتن حاملگی چه قدر سختت بود شیر دادن چه حسیه؟ یه بچه ونگ ونگو که نمیذاره شب ها بخوابی چی؟ نگفتن غصه نخور با هم...

دلبسته ی کفشهایم بودم. کفش هایی که یادگار سال های نو جوانی ام بودند دلم نمی آمد دورشان بیندازم .هنوز همان ها را می پوشیدم دلبسته ی کفشهایم بودم. کفش هایی که یادگار سال های نو جوانی ام بودند. دلم نمی آمد دورشان بیندازم. هنوز همان ها را می پوشیدم. اما کفش ها تنگ بودند و پایم را می زدند. قدم از...

شناخت نوع شخصیت مردان شاید بتواند به چگونگی برقراری ارتباط مکمل و متقابل با آنان کمک شایانی نماید. شاید بتوان مردان را به طور کلی به اقسام زیر دسته بندی شخصیتی نمود: ▪ مردان زئوسی: قدرت طلب، مبصرها، مدیران و روسا، انتقامهای سخت در برابر خیانت، زود تشکیل خانواده میدهند، رفتار تملک آمیز در روابط...

سایتی که آدرسش رو براتون نوشتم نتیجه مدتها کار علمی چند پرنده شناسه که تونستن تن صدا و آوای بلبلها رو رمز گشایی کنن. سایتی که آدرسش رو براتون نوشتم نتیجه مدتها کار علمی و عملی چند پرنده شناسه که تونستن تن صدا و آوای بلبلها رو رمز گشایی کنن. با این ابتکار جدید شما میتونید متوجه بشید که معادل...

یک ماهی اقیانوس پرسید: "مرا ببخش، تو از من مسن تر هستی، پس می توانی به من بگویی: کجا می توانم آن چیزی را که اقیانوس نام دارد پیدا کنم؟ ماهی مسن تر پاسخ داد: "اقیانوس چیزی است که تو اکنون در آن هستی." ماهی ناامید شده گفت: "آه؛ این است؟ ولی این آب است. آنچه من می جویم اقیانوس است." و او شناکنان...

کسی را که خیلی دوست داری، زود از دست می دهی پیش از آنکه خوب نگاهش کنی. پیش از آنکه او را در آغوش بگیری رسم روزگاره: کسی را که خیلی دوست داری، زود از دست می دهی پیش از آنکه خوب نگاهش کنی، پیش از آنکه او را در آغوش بگیری؛ پیش از آنکه تمام حرفهایت را به او بگویی، پیش از آنکه همه لبخندهایت را به...

من قلب کوچولویی دارم؛ خیلی کوچولو؛ خیلی خیلی کوچولو. مادربزرگم می گوید: قلب آدم نباید خالی بماند. اگر خالی بماند، مثل گلدان خالی زشت است و آدم را اذیت می کند. برای همین هم، مدتی ست دارم فکر می کنم این قلب کوچولو را به چه کسی باید بدهم؛ یعنی، راستش، چطور بگویم؟ دلم می خواهد تمام تمام این قلب...

سلام دوستای عزیز. شما هدفتون از زندگی چیه؟ چرا زندگی می کنید؟تو زندگی دنبال چی می گردید؟می خواید به کجا برسی؟

صدایش را می گویم. هنوز. بعد از این همه سال. بعد از آن همه با هم بودن، این همه جدایی. درست همین وقت ها، همین روزهاست که دوباره به «عشق» ایمان می آورم. عشق باید هم چه چیزی باشد. عشق می بایست همان باشد که بود. این جوری می تواند سال ها بعد هنوز آدم را زنده نگه دارد. آن سال ها «عشق» من حتا عشق هم...

بعضی رازها رو باید فقط یکبار به زبون بیاری تا بفهمی ارزش راز بودن ندارند. تا بفهمی مال این حرفها نیستند. تا بفهمی این ترس نگفتن و حرف نزدن ازش که بیست و چند سال انداختن به جونت فقط یک توهمه. باید فقط یکبار کلماتش رو بچینی پشت هم و توی گوش یکی زمزمه کنی. بعد می بینی ترس این چند سالت از برملا...

گاهی به گذشته فکر می کنم... به گذشته های دور... به `من` در زندگی قبلی! فکر می کنم در زندگی ام پیش از این که بوده ام یا... یا شاید چه بوده ام! اکثر آدم هایی که از آنها این سوال را می پرسم، یا تکه ای از آسمان بوده اند، یا نسیم بهاری، یا یک عقاب سبکبال و یا حتی شاعری خوش قلب! اما من می دانم که...

داستانی که در زیر نقل می‌شود، مربوط به دانشجویان ایرانی است که دوران سلطنت «احمدشاه قاجار» برای تحصیل به آلمان رفته بودند و آقای «دکتر جلال گنجی» فرزند مرحوم «سالار معتمد گنجی نیشابوری» برای نگارنده نقل کرد ما هشت دانشجوی ایرانی بودیم که در آلمان در عهد «احمد شاه» تحصیل می‌کردیم. روزی رئیس...

آنهایی که تهران پیش از انقلاب را به یاد دارند زن سرخ پوش اطراف میدان فردوسی را دیده اند. زنی بزک کرده، لاغراندام، با قامتی متوسط، صورتی استخوانی که گذر عمر و ناگواری روزگار شکسته اش کرده بود. همه چیزش سرخ بود: کیف و کفش و جوراب و دامن و پیراهن و تل سر و بغچه ی همیشه دردستش و این اواخر روسری و...