چه كه بودیم چه دل های بزرگی داشتیم حالا بزرگ كه شدیم چه دل تنگیم، كاش دلهامون به بزرگی بچگی بود...
كاش همون كودكی بودیم كه حرف هاش را از نگاش میشد خوند.
كاش واسه حرف زدن نیازی به صحبت كردن با دیگران نداشتیم.
كاش واسه حرف زدن فقط نگاه كافی بود. كاش قلبا تویه چهره ها بود.
اما حالا اگه فریادم بزنیم...