کاش که در کوچه ها باران ببارد
یک درنگ، اندوه ها را وا گذارد
کسی نگوید، خانه ها بی چراغ است
کسی نگوید سفره ها نان ندارد
دست هامان، بذر آیینه بپاشد
چشمهامان دانه حیرت بکارد
در حضور باغبان بی رخصتی سبز
باد، برگی از درختی بر ندارد
مشقهامان صرف این افعال باشد:
دوست دارم، دوست داری، دوست دارد