بر تاق ایوان فریدون نبشته بود : جهان ای برادر! نمانَد به کَس / دل اندر جهان آفرین بند و بس
مکن تکیه بر مُلک دنیا و پشت / که بسیار کَس چون تو پرورد و کشت
چو آهنگِ رفتن کُند جانِ پاک / چه بر تخت مُردن، چه بر روی خاک ..........................................